Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.697.2023.2.AM

Prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 5 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją zadania pn. „…”. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2023 r. (wpływ 19 grudnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem uzupełnienia wniosku)

Gmina ... jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT.

Gmina ... uzyskała dofinansowanie na realizację zadania pn. „...” w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, operacji typu „Inwestycje w targowiska lub obiekty budowlane”, poddziałania „Wsparcie inwestycji w tworzenie, ulepszanie i rozwijanie podstawowych usług lokalnych dla ludności wiejskiej, w tym rekreacji, kultury i powiązanej infrastruktury”.

Przedmiot zamówienia będzie obejmować roboty budowlane polegające na wykonaniu zadaszonych miejsc handlowych, utwardzenie terenu targowiska, instalacji kanalizacji deszczowej, ogrodzeniu parkingu, remoncie istniejącej toalety, montażu rządzeń sanitarno-higienicznych ogólnodostępnych, urządzeniu zieleni, budowie wiaty śmietnikowej oraz elementów małej architektury, wykonaniu całodobowego monitoringu oraz oświetlenia terenu targowiska, a także zamontowaniu paneli fotowoltaicznych.

Faktury dokumentujące zakupy towarów i usług w związku z realizacją projektu będą wystawiane na Gminę ....

Gmina ... po zakończeniu realizacji projektu, a także w trakcie jego trwałości, będzie wykorzystywać inwestycję do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a także do czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Targowisko będzie miało charakter miejsca ogólnodostępnego dla mieszkańców Gminy ... i innych, którzy dokonywać będą tam zakupów.

Opłaty za prowadzenie sprzedaży na przedmiotowym targowisku będą pobierane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, tj. umów dzierżawy lub najmu, a także na podstawie opłaty targowej, o której mowa w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 70).

Uprawnionymi do prowadzenia handlu na targowisku będą osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, pod warunkiem uiszczenia opłaty targowej bądź zawarcia umowy najmu lub umowy dzierżawy.

Sprzedaż w kioskach i pawilonach handlowych odbywać się będzie na podstawie umów najmu lub dzierżawy zawartych z zarządcą targowiska, działającym w imieniu Gminy .... Sprzedaż na stoiskach handlowych innych niż kioski i pawilony handlowe odbywać się będzie na podstawie opłaty targowej lub zawartych umów dzierżawy bądź umów najmu.

Nie będą występować sytuacje, w których Gmina ... nie będzie pobierać opłat za prowadzenie sprzedaży od niektórych podmiotów.

Ze względu na to, iż Gmina ... będzie pobierała opłaty za prowadzenie sprzedaży na targowisku miejskim, podatek VAT stanowi koszt niekwalifikowany projektu.

W piśmie z 13 grudnia 2023 r. Gmina wskazała, że:

Nadzór nad funkcjonowaniem targowiska sprawować będzie burmistrz ..., który wyznaczy zarządcę targowiska, tj. Samorządowy zakład budżetowy, zawierając z nim właściwą umowę.

Efekty realizowanej inwestycji w zakresie modernizacji targowiska miejskiego wykorzystywane będą przez Gminę ... do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570, ze zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług;

Efekty realizowanej inwestycji w zakresie modernizacji targowiska miejskiego będą wykorzystywane przez Gminę ... zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza i nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Efekty realizowanej inwestycji w zakresie modernizacji targowiska miejskiego w ramach działalności gospodarczej będą wykorzystywane przez Gminę ... do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty realizowanej inwestycji w zakresie modernizacji targowiska miejskiego w ramach działalności gospodarczej nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT.

W odpowiedzi na pytanie: „Czy będą Państwo zawierać umowy cywilnoprawne ze wszystkimi sprzedającymi na targowisku przy równoczesnym poborze opłaty targowej?” Gmina wskazała, że ze sprzedającymi będą zawierane umowy cywilnoprawne (umowy najmu lub umowy dzierżawy) lub będzie pobierana opłata targowa.

Nie wystąpią takie sytuacje, w których udostępniony zostanie teren targowiska sprzedającym bez ograniczeń wyłącznie za pobraniem opłaty targowej, ponieważ w części będą pobierane opłaty targowe a w części zawierane umowy cywilnoprawne.

Pytanie

Czy Gminie ... będzie przysługiwało częściowe odliczenie podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji targowiska, zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług, z wykorzystaniem odpowiedniego sposobu wskazanego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r., mając na uwadze niewystąpienie przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług z wykorzystaniem odpowiedniego sposobu wskazanego w Rozporządzeniu Ministra Finansów z 17 grudnia 2015 r. Ww. prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z realizacją projektu wynika z wykorzystania tych kosztów do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanej) oraz do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegające opodatkowaniu).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy:

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Według art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Zatem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Doprecyzowaniem powołanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy jest przepis art. 86 ust. 2a ustawy, zgodnie z którym:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Z art. 86 ust. 2d ustawy wynika, że:

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 2e ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2f ustawy:

Zgodnie z art. 86 ust 2g ustawy:

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy:

Natomiast z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że:

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia:

Stosownie do § 2 pkt 8 ww. rozporządzenia:

Z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia wynika, że:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie może być ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko powinny być ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Ww. rozporządzenie wprowadza wzory, według których są wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć.

Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.

Stosownie do § 3 ust. 4 rozporządzenia:

W myśl § 2 pkt 4 rozporządzenia:

Według § 2 pkt 11 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych.

Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Dla stwierdzenia, czy działalność lub transakcje stanowią „cele inne niż związane z działalnością gospodarczą” znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:

Z powołanych regulacji wynika, że organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem VAT jednostek samorządu terytorialnego jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Stosownie do art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Zakres aktywności podejmowanych przez Gminę należy oceniać według kryterium celowości, ze szczególnym uwzględnieniem, czy ich realizacja służy zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy. Zgodnie z tą zasadą, każde działanie podejmowane przez Gminę w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu Gminy, a dotyczące nieruchomości stanowiących mienie gminne (targowisko), należy uznać za działanie publiczne służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne wykonywane w ramach władztwa publicznego.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT i będziecie realizować zadanie pn. „...”. Nadzór nad funkcjonowaniem targowiska sprawować będzie burmistrz Gminy, który wyznaczy zarządcę targowiska, tj. samorządowy zakład budżetowy. Targowisko będzie miało charakter miejsca ogólnodostępnego dla mieszkańców Gminy i innych, którzy dokonywać będą tam zakupów. Opłaty za prowadzenie sprzedaży na targowisku będą pobierane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, tj. umów dzierżawy lub najmu, a także na podstawie opłaty targowej. Uprawnionymi do prowadzenia handlu na targowisku będą osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, pod warunkiem uiszczenia opłaty targowej bądź zawarcia umowy najmu lub umowy dzierżawy. Ze sprzedającymi będą zawierane umowy cywilnoprawne (umowy najmu lub umowy dzierżawy) lub będzie pobierana opłata targowa. Sprzedaż w kioskach i pawilonach handlowych odbywać się będzie na podstawie umów najmu lub dzierżawy zawartych z zarządcą targowiska, działającym w Państwa imieniu. Sprzedaż na stoiskach handlowych innych niż kioski i pawilony handlowe odbywać się będzie na podstawie opłaty targowej lub zawartych umów dzierżawy bądź umów najmu. Po zakończeniu realizacji projektu, a także w trakcie jego trwałości, będziecie Państwo wykorzystywać inwestycję do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a także do czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Wskazać należy, że przez wykonywanie zadań publicznych należy rozumieć te działania, które mają na celu korzyść ogółu. Istotne jest to, że wykonując zadania administracji publicznej mogą Państwo korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym, właściwych władzy państwowej. Modernizacja targowiska odbywa się w ramach władztwa publicznego i wykonując tę inwestycję działają Państwo jako administracja publiczna i mogą korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym gmina, co warte podkreślenia, samodzielnie decyduje o zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. o konieczności modernizacji targowiska.

Jak wskazali Państwo we wniosku, na przedmiotowym targowisku będzie pobierana opłata targowa, o której mowa w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. Targowisko będzie miało charakter miejsca ogólnodostępnego dla mieszkańców gminy i innych, którzy dokonywać będą tam zakupów.

Zatem, udostępniając targowisko dla mieszkańców, będziecie Państwo działali jako organ władzy publicznej, a nie jako podatnik

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 70):

Przepis art. 15 ust. 2b ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że:

W myśl art. 15 ust. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych:

Opłata targowa jest więc szczególną formą daniny publicznej, pobieraną od podmiotów dokonujących sprzedaży na targowiskach lub innych wydzielonych miejscach. Wysokość opłaty ustala właściwa miejscowo rada gminy (rada miasta) w trybie określonym ustawowo. Gmina pobierając opłatę targową nie działa jako podatnik podatku od towarów i usług, lecz jako organ władzy publicznej, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy. Jednakże w ocenie tut. organu, to nie sam fakt pobierania opłaty targowej, niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, decyduje o związku poniesionych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, lecz okoliczność działalności Państwa jako organu władzy publicznej w zakresie udostępniania targowiska dla ogółu mieszkańców w celu dokonywania zakupów na ww. targowisku.

Jak wskazaliście Państwo w opisie sprawy, z częścią sprzedających na targowisku będziecie Państwo zawierali umowy cywilnoprawne (umowy najmu lub umowy dzierżawy) i pobierali opłaty z tego tytułu.

Z wcześniej przytoczonych przepisów wynika, że gmina wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika VAT.

Odpłatne udostępnianie stanowisk handlowych na targowisku na podstawie umów cywilnoprawnych (umowy najmu lub umowy dzierżawy) będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują zwolnienia od podatku dla ww. usług. Zatem odpłatne udostępnianie stanowisk handlowych na podstawie umów cywilnoprawnych będzie stanowiło odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia z opodatkowania.

Fakt, że będą Państwo wykorzystywali targowisko do czynności opodatkowanych - odpłatnego udostępniania znajdujących się na targowisku stanowisk handlowych, nie oznacza, że modernizacja targowiska następuje w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej. Nadal bowiem w głównej mierze jest to sfera działań publicznoprawnych, która nie ma cech działalności gospodarczej. Targowisko – co do zasady – nie jest budowane w celu uzyskiwania dochodów z odpłatnego udostępniania, ale w celu wykonywania zadań publicznych, realizujących korzyść ogółu. Targowisko będzie miało charakter miejsca ogólnodostępnego dla mieszkańców, którzy będą dokonywali na nim zakupów, a zatem ze swojej istoty będzie zaspokajało zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Zatem wydatki związane z realizacją inwestycji polegającej na modernizacji targowiska będą wykorzystywane zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą - czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, polegające na odpłatnym udostępnieniu stanowisk handlowych na podstawie umów cywilnoprawnych, jak i do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą - czynności niepodlegające opodatkowaniu tym podatkiem, polegające na nieodpłatnym udostępnianiu targowiska jako organ władzy publicznej. Tym samym ww. wydatki będą wykorzystywane do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza.

Jak wynika z okoliczności sprawy, nie będziecie Państwo mieli możliwości przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle wyżej powołanych przepisów oraz przedstawionych okoliczności sprawy stwierdzić należy, że w przypadku wydatków związanych z realizacją zadania pn. „...”, które będą wykorzystywane przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej, jak również do celów innych niż działalność gospodarcza, których nie będą mieli Państwo możliwości przyporządkowania w całości do działalności gospodarczej, powinni Państwo dokonać wyliczenia kwoty podatku naliczonego przypisanego do działalności gospodarczej, w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów rozporządzenia, według „sposobu określenia proporcji” właściwego dla jednostki organizacyjnej, która faktycznie będzie wykorzystywała efekty realizowanego zadania, tj. w Państwa przypadku przy zastosowaniu sposobu określenia proporcji, o której mowa w § 3 ust. 4 rozporządzenia, obliczonej dla zakładu budżetowego.

W konsekwencji będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków związanych z realizacją zadania pn. „...” w części, w jakiej podatek ten będzie związany z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia, według „sposobu określenia proporcji” skalkulowanej dla zakładu budżetowego. Zauważyć przy tym należy, że prawo do odliczenia będzie przysługiwało pod warunkiem niewystąpienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

A zatem Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosujecie się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP : /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).