Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.837.2023.2.KF

Obowiązki płatnika w związku z wydawaniem pracownikom kuponów żywieniowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 20 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika w związku z wydawaniem pracownikom kuponów żywieniowych. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 grudnia 2023 r. (wpływ 19 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Są Państwo płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Są Państwo spółką akcyjną, w której 100% akcji posiada (…).

Do głównych obszarów Państwa działalności należą:

a)organizacja wystaw, targów i konferencji,

b)organizacja kursów i szkoleń,

c)przewozy koleją linową (…),

d)wynajem nieruchomości i powierzchni na działalność usługową i magazynową,

e)dzierżawa miejsc parkingowych dla pojazdów osobowych i ciężarowych,

f)usługi noclegowe.

Są Państwo pracodawcą w rozumieniu przepisu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm.), zatem ciążą na Państwu m.in. obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, które uzyskują od Państwa przychody ze stosunku pracy. Obowiązki te zostały określone w Rozdziale 7 „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników” ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.).

Ze względu na charakter pracy w niektórych obszarach Państwa działalności, która jest okresowo wykonywana na otwartej przestrzeni, w zróżnicowanych warunkach atmosferycznych i wiąże się z dużym wysiłkiem fizycznym, zobowiązani są Państwo do zapewnienia zatrudnionym pracownikom odpowiednich posiłków profilaktycznych, zgodnie z przepisami regulującymi bezpieczeństwo i higienę pracy.

Zagadnienie posiłków dla pracowników zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach zostało uregulowane w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, dalej jako „k.p.” oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60 poz. 279 ze zm.), wydanym z delegacji ww. normy. Powyższe akty prawne obligują Państwa do zapewnienia nieodpłatnie profilaktycznych posiłków i napojów w przypadkach określonych w tych przepisach.

Ze względów organizacyjnych, jak również z uwagi na specyfikę warunków pracy w terenie, nie mają Państwo możliwości zapewnienia posiłków profilaktycznych w formie wydania pracownikom jednego dania gorącego. Wynika to z faktu, że praca na stanowiskach obsługi kolei linowej (…) odbywa się w ruchu ciągłym oraz w systemie zmianowym, dodatkowo w czterech różnych lokalizacjach ((…)), natomiast pracownicy działu infrastruktury zajmujący się przede wszystkim utrzymaniem terenów zewnętrznych w okresie jesienno-zimowym oraz pracami konserwatorskimi, ze względu na duży teren jaki zajmuje Spółka wykonują swoją pracę w dużym rozproszeniu przestrzennym i czasowym. Pomimo znajdujących się w pobliżu lokali gastronomicznych nie mają Państwo możliwości dowozu posiłku pracownikom w formie dania gorącego, ani zorganizowania przerwy na spożycie posiłku w miejscu świadczenia pracy w sposób umożliwiający spożycie go w postaci gorącego dania zaraz po dostarczeniu. Wpływ na to ma przede wszystkim konieczność pozostawania pracowników na stanowisku pracy w trakcie ruchu turystycznego kolei linowej. Podobna sytuacja występuje w przypadku pracowników działu infrastruktury, których praca odbywa się w różnych często oddalonych od siebie miejscach oraz w różnym czasie. Z tych właśnie powodów wcześniejsze praktyki korzystania z dowozu posiłków pracownikom ostatecznie skutkowały spożywaniem przez nich zimnych posiłków. Nie dysponują Państwo również odpowiednio wyposażonym zapleczem, które mogłoby służyć przygotowaniu i spożyciu gorącego posiłku.

Z związku z powyższym zamierzają Państwo realizować obowiązek zapewnienia posiłków profilaktycznych zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w innej formie niż wydanie dania gorącego, to jest poprzez przekazanie pracownikom kuponów uprawniających do otrzymania na ich podstawie posiłków lub produktów do przygotowania posiłku we własnym zakresie.

Zgodnie z przyjętymi założeniami planują Państwo wydanie wewnętrznych regulacji określających „Zasady wydawania kuponów żywieniowych”, w których opisany zostanie tryb wydawania kuponów oraz sposób ich realizacji. Ponadto zapewnienie posiłku profilaktycznego w tej formie odbywać się będzie z uwzględnieniem następujących warunkach:

1. Zarząd Spółki podpisze umowę z podmiotem zewnętrznym (dostawcą) regulującą dostawę kuponów żywieniowych uprawniających do uzyskania na ich podstawie artykułów spożywczych służących do przyrządzenia posiłków przez pracowników we własnym zakresie.

2. Podpisana umowa z dostawcą będzie zawierała zobowiązanie, że kupon żywieniowy na posiłek profilaktyczny uprawnia do nabycia tylko i wyłącznie posiłków w formie produktów spożywczych i usług gastronomicznych oraz że nie można za niego nabywać usług innych niż usługi gastronomiczne.

3. Umowa będzie zawierała zastrzeżenie, że za kupony żywieniowe na posiłek profilaktyczny nie można nabywać produktów niebędących posiłkami, w szczególności artykułów chemicznych, artykułów odzieżowych, alkoholi, paliw.

4. Kupony żywieniowe będą mogły być realizowane tylko przez wyznaczonych akceptantów (wyznaczone placówki) którymi są wyłącznie określone punkty gastronomiczne oraz sklepy spożywcze.

5. Akceptant kuponu żywieniowego na posiłek profilaktyczny ma obowiązek nie przyjąć kuponu realizowanego na produkty inne niż spożywcze oraz za usługi niebędące usługami gastronomicznymi.

6. Kuponów żywieniowych nie będzie można wymieniać na gotówkę, jak również użytkownikowi kuponu nie będzie przysługiwać prawo otrzymania reszty w gotówce w przypadku gdy wartość zakupionego towaru jest niższa niż nominał kuponu.

Wprowadzenie „Zasad wydawania kuponów żywieniowych” w formie regulacji wewnętrznych, o którym mowa powyżej, w szczególności będą określały, że:

1. Kupon żywieniowy na zakup produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego należy się pracownikowi tylko w dniu, kiedy wykonuje pracę w warunkach uciążliwych (praca na wolnym powietrzu w okresie zimowym – § 3 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia).

2. Pracownik w formie pisemnego oświadczenia zobowiąże się, że za otrzymany kupon nabędzie produkty żywnościowe, z których sporządzi posiłek profilaktyczny zgodnie z wymogami zawartymi w § 2 ust. 1 rozporządzenia, który spożyje w dniu, kiedy mu taki posiłek przysługuje (§ 6 ust. 1 rozporządzenia).

3. Kupony żywieniowe będą wydawane uprawnionym pracownikom w okresie jesienno-zimowym oraz wiosennym w dniach wykonywania pracy uzasadniającej ich wydanie. Na każdy dzień pracy w warunkach uciążliwych przysługiwać będzie tylko jeden kupon.

4. Za realizację obowiązku zapewnienia uprawnionym pracownikom posiłków profilaktycznych odpowiada Inspektor BHP, do którego zadań należy:

a)przechowywanie dokumentacji dotyczącej ustalenia poszczególnych stanowisk pracy w komórkach organizacyjnych, z którymi wiążą się uprawnienia do otrzymywania kuponów żywieniowych,

b)zamawianie i odbiór wydrukowanych kuponów żywieniowych oraz ich przekazanie kierownikom działów, w których występują stanowiska pracy uprawnione do ich otrzymywania,

c)rozliczanie i deponowanie w kasie Spółki niewykorzystanych kuponów po zakończeniu sezonu,

d)informowanie uprawnionych pracowników o zasadach korzystania z kuponów żywieniowych.

5. Kierownicy działów, w których występują stanowiska uprawnione do korzystania z posiłków profilaktycznych odpowiadają za:

a)przekazywanie Inspektorowi BHP zapotrzebowania na zakup kuponów żywieniowe, ich odbieranie i przekazywanie odpowiedniej ilości kuponów żywieniowych podległym pracownikom,

b)za zgodną ilość kuponów żywieniowych wydanych podległym pracownikom z ilością przepracowanych przez tych pracowników dni w danym miesiącu i posiadanymi uprawnieniami,

c)ewidencję i rozliczanie w cyklach miesięcznych kuponów żywieniowych oraz sporządzanie i przekazywanie do Inspektora BHP comiesięcznych zestawień wykorzystania kuponów żywieniowych, wskazując ilość dni, w których przysługiwał poszczególnym pracownikom posiłek profilaktyczny.

Pytanie

Czy będą Państwo zobowiązani do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 31 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do nieodpłatnych świadczeń w postaci wydawania uprawnionym pracownikom kuponów żywieniowych, uprawniających do nabywania na ich podstawie produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego na zasadach określonych w opisie zdarzenia przyszłego?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, wartość finansowanych przez Państwa kuponów żywieniowych na posiłki profilaktyczne, przekazywanych pracownikom celem wywiązania się z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, w opisanym powyżej przypadku, będzie stanowić przychód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym, nie będą Państwo zobowiązani jako płatnik do obliczania i pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wpłacania ich we właściwym terminie na rachunek właściwego urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 232 Kodeksu pracy: „Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych”.

Jednocześnie w świetle § 2 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia: „Pracodawca zapewnia pracownikowi możliwość spożycia posiłku w czasie pracy w inny sposób niż wydanie jednego dania gorącego w szczególności przez przekazanie produktów umożliwiających przygotowanie posiłku we własnym zakresie lub bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłków, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie”.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że jeżeli pracodawca ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w postaci jednego dania gorącego, zapewnia pracownikowi ten posiłek m.in. przez przekazanie bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów do sporządzenia posiłku.

W opisanym przypadku, obowiązek wynikający z przepisów prawa pracy będą Państwo realizować poprzez przekazanie pracownikom kuponów żywnościowych na posiłki profilaktyczne.

Art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT wskazuje, że: „Wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych”.

W związku z powyższym przepisem: jeżeli pracodawca ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w formie dania gorącego i w związku z powyższym wydaje pracownikowi bon, za który pracownik nabędzie produkty do jego sporządzenia (tak jak w przypadku występującym u Państwa), to wartość tego kuponu podlega zwolnieniu z podatku dochodowego. Jak wynika ze wskazanych przepisów zwolnienie przedmiotowe nie zawiera dodatkowych warunków w zakresie możliwości skorzystania z niego.

Stanowisko takie potwierdza wyrok NSA nr II FSK 1686/20 z dnia 7 lutego 2023 r. oddalający skargę kasacyjną, wniesioną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do wyroku wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, który w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną przez płatnika interpretację.

Dodatkowo wydana interpretacja indywidualna sygnatura 0112-KDIL2-1.4011.668.2023.1.MKA z dnia 15 września 2023 r. również potwierdza powyższe stanowisko wskazując, że „z literalnego brzmienia przepisu art. 21 ust. 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wynika, aby na pracodawcę nałożony został dodatkowy obowiązek polegający na weryfikacji sposobu realizacji bonu, kuponu, lub innego dowodu uprawniającego pracownika do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych, lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych”.

Zgodnie z uzasadnieniem zawartym w tej interpretacji wartość bonów żywnościowych, uprawniających do nabywania na ich podstawie produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego, przekazanych nieodpłatnie pracownikowi celem wywiązania się przez Płatnika z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych, będzie stanowić dla pracowników Płatnika przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b tej ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowym zakresie nie ciążą na Płatniku obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W Państwa ocenie, w opisanym przypadku wartość przekazywanych pracownikom kuponów żywnościowych na posiłki profilaktyczne będzie podlegała zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o PIT.

Za takim stanowiskiem przemawiają następujące argumenty:

1.Nie mają Państwo możliwości wydawania pracownikom posiłków profilaktycznych, w związku z czym planują Państwo skorzystanie z przewidzianej w przepisach rozporządzenia możliwości przekazania pracownikom kuponów żywnościowych, które mogą być wymienione na artykuły spożywcze służące do przyrządzenia posiłków we własnym zakresie.

2.Wprowadzą Państwo regulacje wewnętrzne w formie zasad korzystania z kuponów żywieniowych przeznaczonych na posiłki profilaktyczne, które to zasady każdy z pracowników uprawnionych do posiłków profilaktycznych zobowiązany będzie znać i przestrzegać.

3.Kupony żywieniowe będą wydawane na posiłki profilaktyczne, o których mowa w przepisach rozporządzenia, nie można będzie natomiast wymienić bonu na inne produkty, w szczególności wyroby tytoniowe i napoje alkoholowe oraz inne artykuły niespożywcze.

4.Pracownicy nie będę mieć możliwości wymiany bonów na wartości pieniężne.

5.Z kuponu żywieniowego będzie mógł skorzystać wyłącznie pracownik uprawniony do posiłku, nie jest dopuszczalne przekazanie bonu innemu pracownikowi, a także osobom trzecim.

6.Kupony żywieniowe mogą być realizowane jedynie we wskazanych punktach akceptujących, które umożliwiają zakup produktów umożliwiających sporządzenie takich posiłków.

Zatem, nie będą na Państwu ciążyć obowiązki obliczania, pobierania i wpłacanie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych określone w art. 31 a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ wartość kuponów żywieniowych uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów przekazywanych pracownikom na warunkach określonych w opisie zdarzenia przyszłego, celem wywiązania się z obowiązków pracodawcy wynikających z przepisów Kodeksu pracy i rozporządzenia, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie zaś do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowanie „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy właściwie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W świetle powyższego, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Na podmiotach dokonujących świadczeń ze stosunku pracy ciążą natomiast obowiązki płatnika wynikające z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym:

Jednakże stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Natomiast prawa i obowiązki pracodawcy oraz pracowników reguluje ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.). Obowiązek pracodawcy zapewnienia nieodpłatnie pracownikom zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach odpowiednich posiłków i napojów ze względów profilaktycznych wynika z art. 232 Kodeksu pracy. Zgodnie z tym przepisem:

Rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, które powinny spełnić, a także przypadki i warunki ich wydawania określają przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. poz. 279).

Zgodnie z § 1 pkt 1 tego rozporządzenia:

Natomiast na podstawie § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia:

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia oraz przywołane powyżej przepisy prawa w zauważyć należy, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych – objęta jest zwolnieniem przedmiotowym.

W świetle powyższego, wartość kuponów żywieniowych, uprawniających do nabywania na ich podstawie produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego, przekazanych nieodpłatnie pracownikowi celem wywiązania się przez Państwa z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych, będzie stanowić dla Państwa pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przychód ten będzie korzystał ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 11b tej ustawy. W konsekwencji, w przedmiotowym zakresie nie będą na Państwu ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

W odniesieniu do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnej oraz orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego informuję, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).