Interpretacja indywidualna z dnia 15 grudnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.587.2023.1.RK

Dotyczy ustalenia czy kwoty netto opłat wstępnej oraz transferowej związanych z umową leasingu pojazdu elektrycznego sfinansowanych ze środków NFOŚiGW mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 października 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zwolnienia z opodatkowania dotacji otrzymanych ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie opłat ustalonych w umowach leasingu dotyczących nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną;
• uznania kwot netto opłat związanych z umową leasingu pojazdów elektrycznych sfinansowanych ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej za koszty uzyskania przychodów, przy uwzględnieniu ustawowych ograniczeń.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się (...). Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i jest polskim rezydentem podatkowym, tj. posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca wdrożył zmiany w polityce zarządzania flotą samochodów osobowych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, polegające na wprowadzaniu do posiadanej floty nowych pojazdów - samochodów elektrycznych. Spółka korzysta z samochodów na podstawie zawartych umów leasingu operacyjnego (w rozumieniu art. 17a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) z zewnętrznym podmiotem („Leasingodawca”). Na moment złożenia niniejszego wniosku Spółka korzysta z (...) samochodów ale ich liczba może wzrosnąć w przyszłości. Umowy leasingu zostały zawarte i mogą być w przyszłości zawierane w ramach uczestnictwa Leasingodawcy i Spółki w przyjętym przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: „NFOŚiGW”) i realizowanym przy udziale zewnętrznego Banku programie priorytetowym o nazwie „(...)”.

W ramach programu Bank udziela dopłat do leasingu samochodów zeroemisyjnych (w tym elektrycznych) ze środków powierzonych przez NFOŚiGW. Usługi leasingowe z dopłatą świadczą firmy leasingowe, które nawiążą współpracę z Bankiem. Leasingodawca zawarł z Bankiem stosowną umowę współpracy w związku z zawieraniem przez Leasingodawcę umów leasingu. Bank jest więc „dystrybutorem” środków pochodzących z NFOŚiGW wypłacanych w ramach przyznawanych dotacji.

Zgodnie z założeniami programu „(...)” wraz z zawarciem umowy leasingu Wnioskodawcy przyznana zostaje dotacja na spłatę określonych w programie opłat leasingowych. Dotacja zostaje przyznana na podstawie zawieranej przez Wnioskodawcę z Bankiem odrębnej umowy na dotację w kwocie i na warunkach tam ustalonych. Dotacja zostaje udzielona ze środków NFOŚiGW, dystrybuowanych przez Bank, za pośrednictwem Leasingodawcy.

Na moment złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca otrzymał dotację w odniesieniu do (...) samochodów elektrycznych, na pokrycie części netto opłat wstępnych leasingu. Zgodnie z ustalonymi warunkami leasingu, w przypadku ziszczenia się warunków wypłaty dotacji, zostaje ona wypłacona przez Bank bezpośrednio na rzecz Leasingodawcy i zostaje przez niego zaliczona na poczet określonych opłat leasingowych (np. opłaty wstępnej oraz transferowej). Podatek VAT nie jest dla Spółki kosztem kwalifikowanym i nie może być pokryty ze środków dotacji. Z tego powodu Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT od kwoty opłat objętych dotacją, w terminie wskazanym na fakturze wystawione Wnioskodawcy przez Leasingodawcę.

Spółka zamierza w przyszłości zawierać umowy leasingu na zbliżonych warunkach w ramach uczestnictwa w programie „(...)”. Dla celów niniejszego wniosku, Spółka wskazuje, że opłaty ustalone w umowach leasingu, o których mowa we wniosku spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w szczególności wydatki ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Pytania

1.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dotacje otrzymane przez Wnioskodawcę oraz dotacje, które Wnioskodawca może otrzymać w przyszłości ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie opłat ustalonych w umowach leasingu dotyczących nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

2.Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym kwoty netto opłat związanych z umowami leasingu pojazdów elektrycznych sfinansowanych lub które zostaną sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W ocenie Wnioskodawcy dotacje otrzymane przez Wnioskodawcę oraz dotacje, które Wnioskodawca może otrzymać w przyszłości ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie opłat ustalonych w umowach leasingu dotyczących nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2

W ocenie Wnioskodawcy kwoty netto opłat związanych z umowami leasingu pojazdów elektrycznych sfinansowanych lub które zostaną sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i 2

Celem programu priorytetowego "(...)" jest uniknięcie emisji zanieczyszczeń powietrza poprzez dofinansowanie przedsięwzięć polegających na obniżeniu zużycia paliw emisyjnych w transporcie poprzez wsparcie zakupu albo leasingu pojazdów zeroemisyjnych. Założeniem programu jest zatem ochrona środowiska, która jest realizowana poprzez ochronę czystości powietrza. Jedną z grup beneficjentów programu są przedsiębiorcy.

Ustawodawca poprzez konstruowanie danej treści przepisów wpływa na zachowania podmiotów objętych danymi regulacjami. Konstrukcja przepisów może zachęcać lub zniechęcać odbiorców tych przepisów do pewnych zachowań. Przykładowo ustawodawca konstruując przepisy Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.), (dalej: "ustawa o CIT") uwzględnił regulację, która ma zachęcać podatników do podejmowania działań przekładających się na ochronę środowiska.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r. wolne od podatku są świadczenia, w szczególności dotacje oraz kwoty umorzonych pożyczek, otrzymane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na cele, o których mowa w art. 401c ust. 9c pkt 1-12 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219, z późn. zm., dalej: "Prawo ochrony środowiska"). Treść tego przepisu wskazuje, że wolne od podatku są świadczenia otrzymane ze środków NFOŚiGW na ściśle określone cele, a więc do zastosowania zwolnienia niezbędne jest spełnienie warunku wpływu otrzymanego świadczenia na ochronę środowiska. Przy analizie skutków podatkowych sfinansowania opłat leasingowych poprzez dotację wypłacaną w ramach programu "(...)" pokrywaną ze środków NFOŚiGW należy w pierwszej kolejności dokonać oceny, czy u podatnika korzystającego z takiej dotacji występuje z tego tytułu przychód.

Przepisem, który odnosi się do opodatkowania środków otrzymanych z NFOŚiGW, jest wymieniony wyżej art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT, zgodnie z którym wolne od podatku są dotacje otrzymane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na cele, o których mowa w art. 401c ust. 9c pkt 1-12 ustawy - Prawo ochrony środowiska. Zgodnie z art. 411 ust. 1 pkt 2 lit. e Ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, finansowanie działalności, o której mowa w art. 400a ust. 1 oraz art. 410a ust. 4-6, ze środków Narodowego Funduszu i wojewódzkich funduszy odbywa się przez udzielanie dotacji, w tym dopłaty do rat lub innych opłat ustalanych w umowach leasingu w rozumieniu przepisów art. 23a pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128, 1163, 1243,1551 i 1574) i art. 17a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406, z późn. zm.).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że wolne od podatku są dotacje otrzymane ze środków NFOŚiGW na udzielenie dopłat w postaci dotacji do opłat ustalanych w umowach leasingu w rozumieniu przepisów art. 17a pkt 1 ustawy o CIT, jeżeli przedmiotem umów, w ramach których udzielane są te dopłaty, jest leasing nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną. Dofinansowanie w ramach programu "(...)" przybiera formę dotacji lub dotacji ze środków udostępnionych bankom z przeznaczeniem na dopłatę do opłat ustalanych w umowach leasingu w rozumieniu art. 411 ust. 1 pkt. 2 lit. e ustawy Prawo ochrony środowiska.

 Możliwość udzielania dotacji ze środków udostępnionych bankom wynika z zapisu art. 411 ust. 10 ustawy Prawo ochrony środowiska, zgodnie z którym Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze mogą udostępniać środki finansowe bankom z przeznaczeniem na udzielanie gwarancji lub poręczeń, kredytów bankowych, pożyczek lub dotacji na wskazane przez siebie programy i przedsięwzięcia z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii. Pomimo że dotacje są udzielane przedsiębiorcom ze środków udostępnionych bankom, to beneficjentami dotacji są przedsiębiorcy. Przekładając wymienione wyżej przepisy na stan faktyczny i zdarzenie przyszłe opisane we wniosku, Wnioskodawca zawiera i ma zamiar zawierać umowy leasingu nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną. Umowy leasingu stanowią umowy w rozumieniu przepisów art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. Umowy leasingu są i będą zawierane w ramach uczestnictwa Wnioskodawcy w programie „(...)”. Wraz z zawarciem umowy leasingu Wnioskodawcy przyznana zostaje dotacja na spłatę określonych opłat leasingowych w tym m.in. opłaty wstępnej oraz transferowej. Dotacja zostaje udzielona ze środków Funduszu, dystrybuowanych przez Bank za pośrednictwem Leasingodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe, dotacje otrzymane przez Wnioskodawcę oraz dotacje, które Wnioskodawca otrzymuje ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie opłat ustalonych w umowach leasingu dotyczących nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT.

Kolejnym aspektem oceny skutków podatkowych sfinansowania opłat związanych z zawieranymi umowami leasingu za pośrednictwem dotacji wypłacanej w ramach programu "(...)" jest dokonanie analizy, czy koszty związane z poniesionymi opłatami stanowią u podatnika, który je poniósł koszty uzyskania przychodu.

Treść art. 15 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Jeśli koszt pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu, został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie został wymieniony w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, to taki koszt stanowi koszt uzyskania przychodów.

Jednym z kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, na co wskazuje art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o CIT, są koszty odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę 225 000 zł - w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 110, 1093 i 2269) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy.

Kolejnym z kosztów wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów w myśl art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o CIT są koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

a)nabytych nieodpłatnie, jeżeli: - nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub - dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego, lub - nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych przepisów zaniechano poboru podatku;

b)jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz niezaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych. c) oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Powyższe przepisy odnoszą się do sytuacji, w których za koszty uzyskania przychodów nie uznaje się odpisów amortyzacyjnych. W stanie faktycznym dotyczącym Wnioskodawcy analizowany koszt dotyczy opłat związanych z umową leasingu operacyjnego, gdzie odpisów amortyzacyjnych od pojazdu dokonuje Leasingodawca, a nie Wnioskodawca będący leasingobiorcą.

Ponoszone przez Spółkę koszty nie stanowią kosztów w postaci odpisów amortyzacyjnych, a więc nie podlegają włączeniom wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. a oraz w art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. a ustawy o CIT.

Kolejną kategorią wydatków, które nie stanowią kosztu uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT są wydatki i koszty bezpośrednio sfinansowane z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 56, 56b-56j i 59. Ustawodawca w przepisie tym zawarł zamknięty katalog kategorii wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów z uwagi na źródło ich finansowania. Oznacza to, że tylko w tych określonych enumeratywnie przypadkach, źródło finansowania wydatku powoduje, że dana kategoria wydatku nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów.

 Przepis art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT nie odnosi się do wydatków bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT. Ustawodawca ustanawia zatem wyjątek w zakresie stosowania art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, jakim są koszty, które pomimo sfinansowania ze środków podlegających zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym, mogą być zakwalifikowane jako koszt uzyskania przychodu. W konsekwencji, ograniczenie w zaliczeniu wydatków do kosztów uzyskania przychodu określone w art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym.

Powyższe konkluzje potwierdza aktualna praktyka organów podatkowych, m.in.:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 18 sierpnia 2022 r. sygn. 0111-KDWB.4010.32.2022.1.AZE (wydana na gruncie przepisów o CIT): „Odnosząc się, zatem do wątpliwości wynikających z pytania, które sprowadzają się do możliwości zaliczenia do kosztów wydatków sfinansowanych dochodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 omawianej ustawy wyjaśnić należy, że wydatkowanie środków pochodzących z dochodów zwolnionych od podatku na podstawie ww. przepisu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów. Wskazać należy, że środki otrzymane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT nie są wymienione w wyłączeniach z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, zatem wydatki pokryte z takiego dochodu mogą stanowić koszty podatkowe. Zatem należy zgodzić się z Państwem, że kwoty netto opłat wstępnej oraz transferowej związanych z umową leasingu pojazdu elektrycznego sfinansowanych ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić u Państwa koszty uzyskania przychodów. Wobec powyższego stanowisko Państwa w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.”
• interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 10 sierpnia 2022 r. sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.432.2022.2.MAP (wydana na gruncie przepisów o PIT): „Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że skoro dotacja z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej otrzymana przez Pana, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie została wymieniona w wyłączeniach z kosztów uzyskania przychodów wskazanych w art. 23 ust. 1 pkt 56 tej ustawy, to ma Pan prawo zaliczyć wartość opłaty wstępnej i opłaty transferowej do kosztów uzyskania przychodów.”

Jednocześnie, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy.

Z kolei art. 16 ust. 5e ustawy o CIT stanowi, że w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy kwota limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, wynosi 225 000 zł.

Tym samym, zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu opłat wynikających z umowy leasingu operacyjnego będzie mogło zostać dokonane z uwzględnieniem limitu 225.000 zł, w którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując, mając na uwadze opisany stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, kwoty netto opłat związanych z umową leasingu pojazdu elektrycznego sfinansowanych lub które zostaną sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić u Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy o CIT:

Ustawodawca przewidział jednak wyjątki od wskazanej powyżej zasady, wprowadzając dwa rodzaje zwolnień od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych:

• podmiotowe, przewidziane w art. 6 ustawy o CIT, których istota polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych wszystkich dochodów osiąganych przez wymienione w tym przepisie podmioty,
• przedmiotowe, regulowane przepisami art. 17 ustawy o CIT, polegające na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych wymienionych w tym przepisie dochodów.

Katalog dochodów podlegających zwolnieniu z opodatkowania zawiera art. 17 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT:

W myśl zaś art. 400 ust. 1 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2556 ze zm.):

Z kolei art. 400 ust. 3 ww. przepisu stanowi, że:

Zgodnie z art. 400b ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska:

Finansowanie ochrony środowiska i gospodarki wodnej obejmuje przedsięwzięcia związane z ochroną powietrza (art. 400a ust. 1 pkt 21 ww. ustawy).

W myśl art. 401c ust. 9c pkt 9a tejże ustawy:

Stosownie zaś do art. 411 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska:

Narodowy Fundusz oraz wojewódzkie fundusze udzielają dotacji, pożyczek, poręczeń oraz przekazują środki finansowe na podstawie umów cywilnoprawnych – art. 411 ust. 8 ustawy Prawo ochrony środowiska.

Zgodnie zaś z art. 411 ust. 10 ww. ustawy:

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, skoro przedmiotowy Program dotyczący dofinansowania przedsięwzięcia dotacją ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, pod nazwą „(...)”, spełniał kryteria określone w art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj.:

• obejmował dotacje udzielane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej;
• środki z tytułu dotacji zostały wypłacone przez Bank;
• pojazd stanowi pojazd elektryczny w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1083)

- to uznać należy, że otrzymane w ramach tego Programu środki stanowią dla jego beneficjentów, przychód zwolniony z opodatkowania.

Tym samym, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem stwierdzającym, że otrzymane dotacje oraz dotacje, które Spółka otrzyma w przyszłości ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na sfinansowanie opłat ustalonych w umowach leasingu dotyczących nowych pojazdów wykorzystujących do napędu energię elektryczną są wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do ustalenia, czy kwoty netto opłat związanych z umowami leasingu pojazdów elektrycznych sfinansowanych ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, należy zwrócić uwagę na przepisy art. 15 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

W opisie sprawy wskazali Państwo, że opłaty ustalone w umowach leasingu, o których mowa we wniosku spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodu na gruncie art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w szczególności wydatki ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT:

W myśl art. 16 ust. 5c ustawy o CIT:

Z kolei art. 16 ust. 5e ustawy o CIT stanowi:

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT:

Odnosząc się, zatem do wątpliwości wynikających z pytania, które sprowadzają się do możliwości zaliczenia do kosztów wydatków sfinansowanych dochodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 60 omawianej ustawy wyjaśnić należy, że wydatkowanie środków pochodzących z dochodów zwolnionych od podatku na podstawie ww. przepisu, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Wskazać należy, że środki otrzymane z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 60 ustawy o CIT nie są wymienione w wyłączeniach z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o CIT, zatem wydatki pokryte z takiego dochodu mogą stanowić koszty podatkowe.

Zatem należy zgodzić się z Państwem, że kwoty netto opłat związanych z umowami leasingu pojazdów elektrycznych sfinansowanych lub które zostaną sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej mogą stanowić dla Spółki koszty uzyskania przychodów, przy uwzględnieniu ograniczeń wynikających z art. 16 ust. 1 pkt 49a w zw. z art. 16 ust. 5e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wobec powyższego stanowisko Państwa w tym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).