Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 21 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.393.2023.2.NF
Uznanie, że Transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa. Uznanie sprzedaży zapasów za odrębną dostawę towarów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w części dotyczącej uznania, że Transakcję należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) oraz w części dotyczącej uznania sprzedaży zapasów magazynowych przez Zbywcę jako odrębnej dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego składnika i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4) – jest prawidłowe.
Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej
24 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 11 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:
· uznania, że Transakcję należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1),
· podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży składników Transakcji według zasadach właściwych dla poszczególnych składników i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2),
· prawa do odliczenia przez Nabywcę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Zbywcę (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3) oraz
· uznania sprzedaży zapasów magazynowych przez Zbywcę jako odrębnej dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego składnika i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 30 października 2023 r. (wpływ 30 października 2023 r.).
Treść wniosku wspólnego jest następująca:
Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem
1) Zainteresowany będący stroną postępowania:
A Sp. z o.o. oddział w Polsce;
2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:
B Sp. z o.o.
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawcy i dokonana transakcja
B Sp. z o.o. (dalej: „Zbywca”, „B”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (…). Opisana działalność gospodarcza prowadzona jest na terenie Polski.
A (dalej: „Nabywca”, łącznie ze Zbywcą dalej jako „Wnioskodawcy”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…). Intencją Nabywcy jest przejęcie działalności gospodarczej B na terenie Polski.
Zarówno Nabywca, jak i Zbywca są spółkami kontrolowanymi przez C, a tym samym, Wnioskodawcy są podmiotami powiązanymi.
(…) września 2022 r. między Nabywcą a Zbywcą została zawarta umowa sprzedaży. Zgodnie z jej treścią, doszło do przeniesienia takich składników jak środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, a także na podstawie art. 231 Kodeksu pracy doszło do przeniesienia pracowników (dalej: „Transakcja”). Transakcja udokumentowana została fakturą wystawioną (…) września 2022 r. Zawarta umowa zawierała także zapisy o sprzedaży zapasów magazynowych, która miała miejsce niemal dwa miesiące wcześniej, (…) lipca 2022 r. Sprzedaż zapasów magazynowych, niezależnie od dokonanej Transakcji, udokumentowana została oddzielną fakturą wystawioną tego samego dnia w którym miała miejsce sprzedaż, tj. (…) lipca 2022 r.
Transakcja umożliwiła Nabywcy kontynuowanie działalności gospodarczej Zbywcy. Wnioskodawcy pragną podkreślić, że przejęcie przez Nabywcę działalności gospodarczej Zbywcy było od początku intencją Nabywcy, o czym świadczyć może chociażby fakt, iż po dokonaniu Transakcji, Zbywca zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej. W dalszej kolejności planowane jest przeprowadzenie likwidacji spółki Zbywcy.
Opis działalności Zbywcy
Zbywca jest spółką zależną C (dalej: „C”). Działalność Zbywcy opierała się na następującym schemacie: Spółka nabywała towary od podmiotu powiązanego z siedzibą w Niemczech, które to towary następnie były transportowane do magazynu położonego w Polsce w celu ich odsprzedaży polskim kontrahentom.
Jak zostało wcześniej wspomniane, towar był transportowany z Niemiec do magazynu w Polsce, który był wynajmowany przez Zbywcę od podmiotu trzeciego. Po dokonaniu zakupu, towary te pozostawały w posiadaniu Zbywcy, a następnie były sprzedawane klientom działającym w Polsce. Zarówno zakup, jak i dalsza sprzedaż odbywały się na podstawie otrzymywanych i składanych na bieżąco zamówień, natomiast kontakty biznesowe oraz informacje umożliwiające dotarcie do dostawcy i klientów zostały udostępnione Zbywcy przez C (Zbywca nie był właścicielem tych danych). Należy podkreślić, że również znaki towarowe, prawo do używania marki oraz wszelkie informacje związane z patentami zostały udostępnione Zbywcy przez C, przy czym na żadnym etapie swojej działalności Zbywca nie był właścicielem tych wartości.
W skład składników materialnych i niematerialnych wykorzystywanych przez Zbywcę do prowadzenia działalności gospodarczej wchodziły między innymi: sprzęt komputerowy (np. monitory, laptopy, telefony, urządzenia i sprzęt serwerowy), sprzęt biurowy (np. biurka, krzesła, szafki, regały i sprzęt kuchenny), sprzęt magazynowy, umowy najmu powierzchni biurowej i magazynu, a także dokumentacja dotycząca zakupionych i sprzedanych produktów. Zbywca zatrudniał również pracowników – wyszkoleni pracownicy umożliwiali prowadzenie działalności gospodarczej odpowiadającemu bieżącemu zapotrzebowaniu, a także realizację modelu biznesowego Zbywcy.
Opis działalności Nabywcy
Drugą stroną Transakcji jest A.
Działalność Nabywcy obejmuje sprzedaż hurtową (…). Nabywca działa na rynku dokonując dystrybucji i sprzedaży (…). Należy podkreślić, że zakres działalności Nabywcy pokrywa się z obszarem działalności Zbywcy, co potwierdza, że intencją tego pierwszego jest kontynuacja działalności w obszarze biznesowym w jakim działał uprzednio Zbywca.
Na skutek przeprowadzonej Transakcji, Nabywca nabył składniki pozwalające na kontynuowanie działalności prowadzonej wcześniej przez Zbywcę w niezmienionej formie. W tym celu Nabywca wykorzystuje obecnie środki, które przejął w drodze Transakcji, w szczególności: zasoby, takie jak środki trwałe (poza stanami magazynowymi, które zostały sprzedane wcześniej), a także wszystkich pracowników i wartości niematerialne. Tym samym należy podkreślić, że składniki, które zostały przekazane Zbywcy wskutek Transakcji stanowią całość składników potrzebnych do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej w niezmienionej postaci.
Nabywca jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT i w momencie dokonania Transakcji posiadał prawo do odliczenia podatku VAT w pełnej wysokości (w szczególności przy odliczeniu podatku naliczonego, Nabywca nie zastosuje proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT). Ponadto, w odniesieniu do towarów i usług nabywanych w związku z dostawą towarów lub usług przez Nabywcę poza terytorium Polski, w stosunku do których Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT, Nabywca będzie posiadał dokumenty wykazujące związek pomiędzy odliczonym VAT a tymi nabyciami.
Przedmiot i okoliczności Transakcji
Jak zostało wskazane wcześniej w niniejszym wniosku, Transakcja poprzedzona była sprzedażą towarów znajdujących się na magazynie Zbywcy. Sprzedaż ta, udokumentowana została oddzielną fakturą i nastąpiła niemal dwa miesiące wcześniej niż sama Transakcja. Przedmiotem Transakcji była natomiast sprzedaż składników majątkowych Zbywcy określonych w umowie, z wyłączeniem wierzytelności i zobowiązań Zbywcy powstałych do dnia Transakcji. Należy wspomnieć, że w okresie pomiędzy sprzedażą stanów magazynowych, a dokonaniem samej Transakcji dochodziło do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów po stronie spółki powiązanej w Niemczech, gdzie jako kupujący wskazany był Zbywca. Zbywca wykazywał więc wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce, a następnie dokonywał sprzedaży krajowej tych towarów na rzecz Nabywcy. Przedmiotem dostaw były towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży, o podobnym charakterze jak te wcześniej magazynowane przez Zbywcę.
Wnioskodawcy wskazują, że zespół składników majątkowych Zbywcy będących przedmiotem Transakcji obejmował:
(i)działalność związaną z dystrybucją produktów C w Polsce;
(ii)zasoby, takie jak środki trwałe, wyłączając stany magazynowe, których sprzedaż została dokonana wcześniej;
(iii)pracowników;
(iv)dokumentację dotyczącą punktów (i)-(iv).
Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że ze względu na szeroki katalog składników będących przedmiotem Transakcji, Nabywca mógł kontynuować działalność gospodarczą w zakresie i kształcie, w jakim działalność Zbywcy wcześniej funkcjonowała.
Umowa najmu powierzchni biurowej oraz umowa najmu powierzchni magazynowej, której stroną był Zbywca zostały przeniesione na Nabywcę po uzyskaniu zgody wynajmującego. W konsekwencji, Nabywca posiada uprawnienia do zajmowania i korzystania z lokalu w taki sam sposób, jak dotychczas Zbywca.
Ponadto, w ramach Transakcji, wszyscy pracownicy Zbywcy zostali przeniesieni do Nabywcy na podstawie art. 231 Kodeksu pracy (w ramach przeniesienia zakładu pracy, w rozumieniu Kodeksu Pracy), który mówi o automatycznym przejęciu pracowników w razie przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę. Zatem, Nabywca jako pracodawca był zobowiązany do przejęcia od dnia Transakcji wszelkich zobowiązań związanych z zatrudnieniem pracowników Zbywcy. W rezultacie, wyszkoleni pracownicy po dniu Transakcji kontynuowali swoje obowiązki i działania w taki sam sposób, jak przed dniem Transakcji, jednak z tą różnicą, że podlegali już nowemu pracodawcy.
Jednocześnie Wnioskodawcy wskazują, że następujące pozycje, które powstały przed datą Transakcji, nie były przedmiotem Transakcji:
(i)wszystkie salda gotówkowe, w tym drobne środki pieniężne;
(ii)wszystkie należności handlowe;
(iii)należności różne i zaliczki;
(iv)zobowiązania handlowe;
(v)rozliczenia pomiędzy jednostkami powiązanymi;
(vi)rozliczenia międzyokresowe;
(vii) zobowiązania wobec władz państwowych z tytułu podatku od towarów i usług (VAT), podatku od wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, podatku dochodowego od osób prawnych.
Ponadto wartości niematerialne takie jak:
(i)znaki towarowe,
(ii)patenty,
(iii)marka,
(iv)dane klientów
nie były przedmiotem Transakcji, ponieważ ich właścicielem nie był Zbywca. Jak zostało to już podkreślone we wcześniejszej części wniosku, wartości te pozostają własnością C, które udostępniło je Nabywcy w taki sam sposób, jak udostępniane były przed dniem Transakcji Zbywcy. W rezultacie Nabywca kontynuuje korzystanie z tych wartości przy prowadzeniu działalności gospodarczej prowadzonej wcześniej przez Zbywcę.
Zgodnie z ustaleniami stron, Nabywca zobowiązał się do zapłaty wynagrodzenia z tytułu Transakcji na rzecz Zbywcy. Co więcej, ze względu na charakter Transakcji (transakcja pomiędzy podmiotami powiązanymi) dopełnione zostały wszystkie formalności, aby cena została oszacowana na poziomie rynkowym.
Wnioskodawcy ponownie zaznaczają, że przeprowadzenie Transakcji nastąpiło z zamiarem likwidacji Zbywcy wkrótce po jej dokonaniu, ale pod warunkiem wyegzekwowania wszystkich dotychczasowych należności handlowych i spłacie zobowiązań Zbywcy. Wnioskodawcy pragną podkreślić, że kontynuacja działalności gospodarczej Zbywcy jest prowadzona przez Nabywcę z wykorzystaniem składników majątkowych nabytych poprzez Transakcję, w tym wszystkich składników materialnych i niematerialnych wraz z przejętymi przez Nabywcę pracownikami.
Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy
Na pytania wskazane w wezwaniu udzielili Państwo następujących odpowiedzi:
1. Czy w oparciu wyłącznie o przedmiot Transakcji możliwe było samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę?
W ramach sprzedaży zapewniono całe zaplecze niezbędne do kontynuowania prowadzenia działalności Zbywcy, tj. pomieszczenia, ludzi i relacje z klientami (w tym w praktyce udostępniono Nabywcy dane i kontakty do klientów).
2. Czy Nabywca po dokonaniu Transakcji miał faktyczną możliwość kontynuowania działalności Zbywcy wyłącznie w oparciu o przedmiot Transakcji? Czy też w ww. celu musiał angażować inne składniki niebędące przedmiotem Transakcji lub podejmować dodatkowe działania faktyczne lub prawne (poza wskazanymi we wniosku elementami, tj. zawarcie umowy najmu, udostępnienie przez C znaków towarowych, patentów, marki oraz danych klientów) niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki – jeżeli tak, to jakie?
W wyniku Transakcji zapewniono zaplecze niezbędne do kontynuowania prowadzenia działalności Zbywcy – lokal, personel i relacje z Klientami. Doprecyzowując, Nabywca nie zawierał nowych umów najmu powierzchni biurowej i magazynowej, ponieważ w ramach Transakcji, umowy najmu zawarte przez Zbywcę zostały przeniesione (za zgodą Wynajmującego) na Nabywcę. Natomiast, zarówno przed jak i po Transakcji Nabywca musiał zaangażować elementy prowadzenia własnej działalności (które po Transakcji służą również do kontynuowania przez Nabywcę działalności Zbywcy), takie jak znaki towarowe, patenty, marka.
3. Proszę wyjaśnić, jakie środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne były przedmiotem Transakcji. Jak należy rozumieć wskazane przez Państwa wyrażenie „działalność związana z dystrybucją produktów C w Polsce”?
Na środki trwałe będące przedmiotem Transakcji składają się wyposażenie magazynu, pojazdy sprzedawców, sprzęt biurowy (taki jak biurka, krzesła, szafki, regały i sprzęt kuchenny) oraz sprzęt komputerowy (taki jak monitory, laptopy, telefony, urządzenia i sprzęt serwerowy). W ramach Transakcji nie zostały przeniesione wartości niematerialne i prawne inne niż wartość firmy związana z przeniesieniem pracowników oraz wskazane powyżej prawa i obowiązki z umów. Poprzez „działalność związana z dystrybucją produktów C w Polsce” Wnioskodawca rozumie ogólny model zamówień.
4. W treści wniosku wskazali Państwo pozycje, które powstały przed datą Transakcji i nie były one jej przedmiotem. Proszę wyjaśnić, jakie okoliczności spowodowały, że elementy te nie były przedmiotem Transakcji. Czy wynikało to z uregulowań przepisów prawa, czy z ustaleń zawartych pomiędzy Zbywcą i Nabywcą? Czy wyłączenia te – w Państwa opinii – nie są niezbędne do kontynuowania działalności (proszę uzasadnić)?
W stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazaliśmy, iż niektóre pozycje, które powstały przed Transakcją, nie weszły w jej skład. Chodzi tutaj o takie składniki jak:
(i)wszystkie salda gotówkowe, w tym drobne środki pieniężne;
(ii)wszystkie należności handlowe;
(iii)należności różne i zaliczki;
(iv)zobowiązania handlowe;
(v)rozliczenia pomiędzy jednostkami powiązanymi;
(vi)rozliczenia międzyokresowe;
(vii)zobowiązania wobec władz państwowych z tytułu podatku od towarów i usług (VAT), podatku od wynagrodzeń, ubezpieczeń społecznych, podatku dochodowego od osób prawnych.
W ramach Transakcji zostały przeniesione tylko elementy niezbędne dla kontynuowania działalności Zbywcy (przykładowo, zostały przeniesione relacje z klientami, ale nie zostało przeniesione saldo należności handlowych). Uzasadnienie biznesowe było takie, iż Zbywcy będzie łatwiej zebrać/wyegzekwować istniejące salda należności, gdyż Nabywca musiałby udowodnić dłużnikowi, że salda te zostały przeniesione. W Wielkiej Brytanii jest to powszechne podejście do transferów działalności/biznesu.
5. Jaki jest profil działalności Zbywcy? Proszę uszczegółowić, jaki rodzaj towarów był przez Zbywcę odsprzedawany polskim kontrahentom.
Zbywca działa w branży dystrybucji (…). Takie też towary były odsprzedawane przez Zbywcę polskim kontrahentom.
6. W związku z informacją, że (…) lipca 2022 r. doszło do sprzedaży zapasów magazynowych należących do Zbywcy proszę wyjaśnić:
a) jakie były Państwa intencje/cel tego działania, tj. jakie okoliczności wpłynęły na taki sposób postępowania?
Na poziomie Grupy została podjęta decyzja o korzystaniu z jednej spółki dystrybucyjnej w całej Europie (tj. Nabywcy) i w związku z tym o zaprzestaniu z korzystania w tym celu ze spółki B. Zapasy, których właścicielem był B zostały więc sprzedane Nabywcy.
b) dlaczego sprzedaż zapasów magazynowych była czynnością odrębną od Transakcji?
Na dzień sprzedaży zapasów magazynowych (…) istniała również intencja przeprowadzenia Transakcji, ale ze względów administracyjnych, w tym konieczność uzyskania koniecznych zgód i sporządzenia i podpisania umowy, Transakcja została przeprowadzona dopiero (…) września. Jednocześnie, z uwagi na wcześniej podjętą na poziomie Grupy decyzję o korzystaniu z jednej spółki dystrybucyjnej w całej Europie (tj. Nabywcy), potrzeba sprzedaży zapasów magazynowych do Nabywcy zaistniała wcześniej i mogła być i została zrealizowana przez strony (…) lipca.
c) w jaki sposób w zawartej (…) września 2022 r. umowie sprzedaży odnieśli się Państwo do dokonanej (…) lipca 2022 r. sprzedaży zapasów?
W umowie sprzedaży przedsiębiorstwa wskazano listę wraz z wartościami poszczególnych zapasów, których sprzedaż została udokumentowana fakturą wystawioną przez Zbywcę (…) lipca 2023 r.
d) czy towary, które zakupił Nabywca przeznaczył on bezpośrednio do sprzedaży jeszcze przed datą dokonania Transakcji? Czy towary te zostały sprzedane przez Nabywcę przed dokonaniem Transakcji?
Niektóre z zakupionych przez Nabywcę towarów zostały przez niego sprzedane pomiędzy (…) lipca 2022 r. a (…) września 2022 r.
7. Czy Państwo jako Zbywca wystawią na rzecz Nabywcy fakturę dokumentującą Transakcję zawierającą podatek VAT (w przypadku otrzymania w interpretacji indywidualnej rozstrzygającej, że do Przedmiotu transakcji nie ma zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług)?
Taka faktura, dokumentująca Transakcję, zawierająca podatek VAT, została już wystawiona (…) września 2023 r.
8.Do jakich czynności Nabywca będzie wykorzystywał przedmiot Transakcji po jego nabyciu – czy będą to czynności:
a)opodatkowane podatkiem VAT,
b)zwolnione od podatku VAT lub/i
c)niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT?
Nabywca wykorzystuje i będzie wykorzystywał przedmiot Transakcji wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT i nie zwolnionych z podatku VAT.
9. Jeżeli przedmiot Transakcji jest wykorzystywany przez Nabywcę do różnych z ww. czynności, to czy istnieje możliwość przyporządkowania całości kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności? Jeżeli tak, to do jakich?
Z uwagi na to, iż jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 8, przedmiot Transakcji jest i będzie wykorzystywany jedynie do czynności opodatkowanych i nie zwolnionych z VAT, pytanie 9 jest bezprzedmiotowe.
Pytania
1. Czy biorąc pod uwagę opisany powyżej stan faktyczny, Transakcję, dotyczącą sprzedaży zestawu składników majątkowych Zbywcy należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?
2. W razie uznania stanowiska Wnioskodawców za nieprawidłowe w zakresie Pytania nr 1 (a mianowicie w sytuacji, gdy przedmiot Transakcji, tj. sprzedaż składników majątkowych Zbywcy nie zostanie uznana za przeniesienie przedsiębiorstwa, a w efekcie sprzedaż odpowiednich składników majątku, które są przedmiotem Transakcji, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT zgodnie ze stawką właściwą dla danego składnika) – czy Transakcja powinna być opodatkowana podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego składnika, a jako podstawę opodatkowania będzie należało przyjąć cenę ustaloną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą?
3. W razie uznania stanowiska Wnioskodawców za prawidłowe w zakresie Pytania nr 2 (a mianowicie w sytuacji gdy Transakcja powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o zasady opodatkowania właściwe dla danego składnika) czy w przypadku nabycia poszczególnych składników majątku Zbywcy, będących przedmiotem Transakcji, Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze dokumentującej Transakcję wystawionej przez Zbywcę (o ile sprzedaż danego składnika będzie podlega opodatkowaniu VAT) w oparciu o ogólne zasady odliczania podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
4. Czy wcześniejsza sprzedaż zapasów magazynowych przez Zbywcę stanowi odrębną od Transakcji dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym czy sprzedaż ta powinna być opodatkowana podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego towaru stanowiącego skład magazynu, a jako podstawę opodatkowania będzie należało przyjąć cenę ustaloną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że biorąc pod uwagę opisany powyżej stan faktyczny Transakcję, której przedmiotem była sprzedaż składników majątkowych należących do Zbywcy, należy traktować jako sprzedaż przedsiębiorstwa, a tym samym przepisy ustawy o VAT nie znajdą zastosowania.
2. Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku negatywnej odpowiedzi na Pytanie nr 1 (tj. gdy przedmiot planowanej Transakcji, tj. sprzedaży Zbywcy, nie zostanie uznany za przeniesienie przedsiębiorstwa), Transakcja powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o zasady opodatkowania właściwe dla danego składnika, a jako podstawę opodatkowania należy przyjąć cenę ustaloną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą.
3. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na Pytanie nr 2, w opinii Wnioskodawców, Nabywca z tytułu nabycia poszczególnych składników majątku Zbywcy, będących przedmiotem Transakcji będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT naliczonego na fakturze dokumentującej Transakcję (w zakresie, w jakim sprzedaż danej części podlega opodatkowaniu VAT) na ogólnych zasadach odliczania podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
4. Zdaniem Wnioskodawców wcześniejsze zbycie zapasów magazynowych stanowi oddzielną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT, która powinna traktowana być w sposób odrębny od Transakcji. Tym samym nie należy klasyfikować tego jako część procesu nabycia reszty składników majątkowych, a sprzedaż ta powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o zasady opodatkowania właściwe dla danego towaru będącego przedmiotem transakcji, a jako podstawę opodatkowania należy przyjąć cenę towaru ustaloną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą.
Uzasadnienie Państwa stanowiska w sprawie odnośnie pytania nr 1
Uwagi wstępne
W celu rozstrzygnięcia, czy odpłatne przeniesienie składników majątkowych w ramach Transakcji będzie opodatkowane VAT, w pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy Transakcja mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT (zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT) oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT (wskazanych w art. 6 ustawy o VAT) nie znajdzie zastosowania.
W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii.
Z kolei na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”).
Oznacza to, że transakcja mająca za przedmiot przedsiębiorstwo lub ZCP nie jest objęta zakresem ustawy o VAT i w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.
Zdaniem Wnioskodawców wykładnia terminów użytych w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT – przedsiębiorstwo oraz ZCP – ma kluczowe znaczenie w niniejszej sprawie, gdyż rozstrzyga czy przewidywana Transakcja powinna podlegać opodatkowaniu z punktu widzenia ustawy o VAT.
Ponadto, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, iż odpłatne przeniesienie przedsiębiorstwa może być przedmiotem interpretacji indywidualnej. Organy interpretacyjne są uprawnione do dokonania interpretacji pojęcia przedsiębiorstwa użytego w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym skutecznej kwalifikacji przedmiotu Transakcji (tj. do oceny, czy Transakcja opisana w stanie faktycznym jest przedsiębiorstwem, czy też indywidualnych aktywów niestanowiących przedsiębiorstwa). Uprawnienie takie zostało potwierdzone w wielu orzeczeniach sądów administracyjnych [m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”) z 4 listopada 2010 r., sygn. akt II FSK 1019/09; w wyroku NSA z 6 stycznia 2010 r., sygn. akt I FSK 1216/09; w wyroku NSA z 9 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1239/07; w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Krakowie z 9 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Kr 1691/11; w wyroku WSA w Bydgoszczy z 26 maja 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 197/09, oraz w wyroku WSA w Gliwicach z 10 lutego 2009 r., sygn. akt I SA/Gl 1044/08)].
Przepisy ustawy o VAT
Jak już wspomniano, sprzedaż przedsiębiorstwa nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednak ustawa o VAT nie zawiera definicji przedsiębiorstwa (w przeciwieństwie do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która została zdefiniowana we wspomnianej wcześniej ustawie). Mając na uwadze powyższe, w doktrynie prawa podatkowego przyjmuje się, że przedsiębiorstwo powinno być rozumiane zgodnie z definicją zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego. Według tego przepisu przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Należy zwrócić uwagę na fakt, że wyliczenie zawarte w art. 551 Kodeksu cywilnego ma charakter jedynie przykładowy. Świadczy o tym użycie przez Ustawodawcę określenia „w szczególności”. W literaturze przedmiotu wskazano, że „zorganizowany zespół, w skład którego wchodzi co najmniej jeden składnik niematerialny i co najmniej jeden materialny, nosi znamiona wymagane dla uznania go za przedsiębiorstwo”[por. R. Morek, w: K. Osajda (red.), Kodeks Cywilny. Komentarz, Legalis 2020, Komentarz do art. 551 Kodeksu Cywilnego, Teza 39].
Ponadto zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego czynność prawna, której przedmiotem jest przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co do przedsiębiorstwa należy, chyba że co innego wynika z treści tej czynności lub przepisów szczególnych (art. 55 § 2 Kodeksu cywilnego).
W praktyce w większości przypadków w przypadku przeniesienia całego przedsiębiorstwa danego podmiotu, transakcję należy zakwalifikować jako sprzedaż przedsiębiorstwa. Wykluczenie niektórych elementów nie oznacza w żadnym przypadku, że nie można mówić o przedsiębiorstwie. Jednak, każdy przypadek należy analizować indywidualnie, ponieważ klasyfikacja może mieć istotny wpływ na opodatkowanie transakcji. Dlatego też fakt, iż dane składniki tworzą przedsiębiorstwo jest często potwierdzany interpretacją podatkową.
W opisie stanu faktycznego, Wnioskodawcy szczegółowo opisali, co było przedmiotem Transakcji oraz jakie były okoliczności Transakcji. Konfrontując to z wyżej przytoczonymi definicjami przedsiębiorstwa oraz poglądami doktryny Wnioskodawcy wskazują, że w ramach Transakcji na rzecz Nabywcy został przeniesiony szereg wartości niematerialnych i prawnych, tj. Nabywca przejmie:
·działalność związaną z dystrybucją produktów C w Polsce;
·ruchomości i środki trwałe przedsiębiorstwa B;
·prawa (tj. umowy najmu magazynów, inne umowy handlowe itp.);
·księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej B;
·wszystkich pracowników Zbywcy.
Z przedstawionego wyliczenia wynika, że za pomocą Transakcji na Nabywcę przeniesiono szereg składników materialnych i niematerialnych, którym nie można odmówić charakteru przedsiębiorstwa.
Zdaniem Wnioskodawców, składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji z całą pewnością stanowią zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ każdy z tych składników spełniał określoną rolę w strukturze B, będąc częścią większej, wyspecjalizowanej całości, której celem było prowadzenie działalności.
W ocenie Wnioskodawców, sposób transferu pracowników, którzy byli zatrudnieni przez B, a którzy poprzez Transakcję zostali pracownikami Nabywcy, pozwoliło na utrzymanie stosownej kadry posiadających odpowiednią wiedzę i kompetencje niezbędne do kontynuacji działalności Zbywcy w niezmiennym kształcie.
W świetle powyższego zdaniem Wnioskodawców należy stwierdzić, że:
· przedmiotem Transakcji były zarówno składniki materialne, jak i niematerialne;
· zasadnicza część tych składników materialnych i niematerialnych „pokrywa się” z przykładowymi składnikami materialnymi i niematerialnymi wskazanymi przez ustawodawcę jako stanowiące przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu cywilnego;
· składniki te są i były w momencie Transakcji zorganizowanym zespołem przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej (tworzącą funkcjonujące przedsiębiorstwo).
W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawców, przedmiotem Transakcji było przedsiębiorstwo w rozumieniu Kodeksu Cywilnego – jako jedno z przedsiębiorstw działających w ramach działalności Nabywcy.
Uzasadnienie Państwa stanowiska odnośnie pytania nr 2
W przypadku negatywnej odpowiedzi na Pytanie 1 (tj. uznania, że zespół składników materialnych i wartości niematerialnych i prawnych składających się na działalność gospodarczą Ba nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, co – należy podkreślić zdaniem Wnioskodawców – nie ma miejsca w analizowanej sprawie zgodnie ze stanowiskiem przedstawionym w odniesieniu do pytania nr 1), sprzedaż składników majątkowych należących do B nie podlegała wyłączeniu z zakresu stosowania ustawy o VAT na podstawie art. 6 ust. 1. Jednocześnie Transakcja stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towarów i świadczenie usług na terytorium kraju.
Sprzedaż składników majątkowych została dokonana przez Zbywcę, który zarówno obecnie jak i na czas Transakcji był podatnikiem VAT. Dodatkowo należy wskazać, że w ramach Transakcji doszło do zbycia składników majątku Zbywcy, które były dotychczas wykorzystywane przez Zbywcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, co zdaniem Wnioskodawców mieści się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.
W konsekwencji zbycie Transakcji może zostać opodatkowane podatkiem VAT według stawek właściwych dla poszczególnych składników majątku wchodzących w skład Transakcji, a Zbywca zobowiązany był do wystawienia faktury dokumentującej transakcję oraz zapłaty należnego podatku VAT na rachunek właściwego urzędu skarbowego.
Zgodnie z art. 29a ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawa opodatkowania obejmuje: (i) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku oraz (ii) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę towarów lub usługodawcy na rzecz nabywcy towarów lub usługobiorcy.
Na podstawie powyższych przepisów, w ramach opisywanej Transakcji, zdaniem Wnioskodawcy, podstawa opodatkowania powinna zostać ustalona w następujący sposób: z tytułu sprzedaży aktywów, które są płatne jednorazowo od ceny określonej w Transakcji, podstawą opodatkowania jest wynagrodzenie określone pomiędzy Nabywcą a Zbywcą.
Uzasadnienie Państwa stanowiska odnośnie pytania nr 3
W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 2 (tj. w sytuacji gdy Transakcja powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o zasady opodatkowania właściwe dla danego składnika, co – należy podkreślić – zdaniem Wnioskodawców nie ma miejsca), Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze dokumentującej Transakcję (w zakresie, w jakim sprzedaż danej części podlega opodatkowaniu VAT) na ogólnych zasadach odliczania podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17, ust. 19 i art.124 ustawy o VAT.
W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, podatek naliczony stanowi sumę kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Z kolei art. 88 ustawy o VAT wskazuje sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT.
Przykładowo, zgodnie z art. 88 ust. 3 lit. a pkt 2 ustawy o VAT, faktury i dokumenty celne nie mogą być podstawą do obniżenia podatku należnego i zwrotu podatku naliczonego lub różnicy w podatkach, jeżeli zafakturowana transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniony z podatku.
Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawowym mechanizmem zapewniającym neutralność podatkową rozliczeń podatku VAT dla przedsiębiorców. Potwierdzają to liczne orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności w wyroku z 14 lutego 1985 r., sprawa C-268/83 DA Rompelman i EA Rompelman-Van Deelen [1985] Rec. 00655, Trybunał wskazał, że:„system odliczeń ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego lub zapłaconego w ramach całej prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej gwarantuje zatem, że wszelka działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu lub rezultatu, pod warunkiem że sama podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jest opodatkowana w całkowicie neutralny sposób”. Podobne stanowisko zajmują sądy administracyjne i organy skarbowe w Polsce.
Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przysługuje po spełnieniu łącznie następujących przesłanek:
1)odliczenia dokonuje podmiot prowadzący działalność gospodarczą (podatnik), który nabył towar lub usługę,
2)towar lub usługę, od których naliczono podatek naliczony, są wykorzystywane do działalności opodatkowanej,
3)nie zachodzi żadna z przesłanek wyłączających prawo do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT.
Jak już wskazano w opisie stanu faktycznego, na dzień Transakcji Nabywca był czynnym podatnikiem VAT. Ponadto w chwili zawarcia Transakcji intencją Nabywcy było kontynuowanie działalności gospodarczej prowadzonej wcześniej przez Zbywcę w ramach prowadzonej przez nią działalności. Tym samym składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji, które zostały nabyte przez Nabywcę, są bezpośrednio związane z wykonywaniem czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Nabywca wykorzystuje składniki majątkowe nabyte od Zbywcy w ramach Transakcji do wykonywania krajowej dostawy towarów na terytorium Polski, które to dostawy powinny być uznane za podlegające VAT w Polsce. W związku z tym Nabywca powinien mieć prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego od nabytych składników majątkowych nabytych od Zbywcy.
Jednocześnie nie znajdą zastosowania przesłanki dyskwalifikujące wymienione w art. 88 ustawy o VAT (w szczególności odliczenie podatku naliczonego przez Nabywcę dotyczyć będzie tylko takich składników majątku, tj. przedmiotu Transakcji związanego z do firmy B, które nie będą zwolnione z podatku VAT ani w inny sposób nie będą podlegały wyłączeniu z opodatkowaniu podatkiem VAT).
Uzasadnienie Państwa stanowiska odnośnie pytania nr 4:
Jak wskazano w stanie faktycznym, przed dokonaniem Transakcji miała miejsce sprzedaż zapasów magazynowych Zbywcy na rzecz Nabywcy. Przedmiotem sprzedaży były stany magazynowe na dzień (…) lipca 2022 r.
Zapasy magazynowe samoistnie nie wpisują się w definicję przedsiębiorstwa przytoczoną w Uzasadnieniu Wnioskodawców dotyczącym Pytania nr 1. Wątpliwości dotyczą tego, czy sprzedaż zapasów magazynowych powinna być traktowana jako odrębna dostawa towarów aniżeli Transakcja, a w konsekwencji czego powinna opodatkowana być podatkiem VAT na zasadach ogólnych.
Na wstępie należy stwierdzić, iż pomimo dokonania wcześniejszej sprzedaży zapasów magazynowych, dopiero po dokonaniu Transakcji, Nabywca mógł kontynuować działalność B w pełnym zakresie, tj. składając zamówienia na zakup produktów C od zagranicznej spółki powiązanej. Nie wcześniej zatem, niż w momencie dokonania Transakcji, można mówić o sprzedaży składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo (zakładając, że tak należałoby potraktować Transakcję). Same zapasy magazynowe będące przedmiotem transakcji nie będą umożliwiały Nabywcy prowadzenia działalności gospodarczej przy ich użyciu w takim samym zakresie w jakim prowadzona ona była przez Zbywcę do momentu ich zbycia.
Zauważyć należy ponadto, że z punktu widzenia art. 6 pkt 1 ustawy o VAT istotne jest, czy dany zespół składników majątkowych ma charakter przedsiębiorstwa w momencie dokonania transakcji. Jak zostało wykazane powyżej, nie budzi wątpliwości, iż przedmiot transakcji tj. zapasy magazynowe, nie będą same w sobie stanowiły przedsiębiorstwa w momencie zbycia. Dla Zbywcy stanowią one jedynie aktualnie magazynowane przez Zbywcę produkty. Fakt, że towary te, w otoczeniu innych składników majątkowych, mogą stanowić część przedsiębiorstwa u Nabywcy po dokonaniu Transakcji, nie ma żadnego znaczenia dla klasyfikacji tej transakcji. Dopiero wyposażenie zapasów magazynowych będących przedmiotem transakcji w dodatkowe składniki organizacyjne i majątkowe, zasoby ludzkie, umowy itd. przeniesione podczas Transakcji, pozwolą na samodzielne prowadzenie przedsiębiorstwa u przyszłego Nabywcy.
Skoro zatem w ramach zdarzenia gospodarczego poprzedzającego Transakcję, doszło do zbycia jedynie wybranych składników majątku (tj. zapasów magazynowych), niepozwalających na prowadzenie działalności gospodarczej, nie sposób uznać że dla celów ustawy o VAT na moment sprzedaży zapasów magazynowych doszło do zbycia przedsiębiorstwa.
Końcowo należy podkreślić, iż sprzedaż zapasów magazynowych odbyła się niemal dwa miesiące wcześniej niż Transakcja i udokumentowana została oddzielną fakturą. W ujęciu prawno-podatkowym były to dwie niezależne transakcje, których nie można traktować jako jedną całość i należy postawić między nimi wyraźną granicę. Nie zmienia tego faktu zawarcie postanowień dotyczących tych transakcji na jednym dokumencie umownym. Po dokonaniu sprzedaży zapasów magazynowych pozostałe elementy przenoszonych składników majątkowych Zbywcy, potencjalnie stanowiących przedsiębiorstwo, pozostały w dalszym ciągu jego własnością. W przypadku gdyby po dokonaniu sprzedaży zapasów magazynowych Transakcja nie doszła do skutku, nabyte towary byłyby wciąż w posiadaniu Nabywcy –nabycie to nie zostałoby to w żaden sposób cofnięte czy anulowane. Nie może być zatem mowy o połączeniu tych dwóch działań gospodarczych, skoro ich skutki mają niezależny charakter.
W konsekwencji należy stwierdzić, iż sprzedaż zapasów magazynowych powinna być opodatkowana podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego towaru stanowiącego skład magazynu, a jako podstawę opodatkowania będzie należało przyjąć cenę towarów określoną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą.
Podsumowanie
Biorąc pod uwagę wyżej przedstawioną analizę pojęcia „przedsiębiorstwa”, Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że przedmiot Transakcji – działalność gospodarcza B (tj. przedmiot Transakcji) spełnia wszystkie kryteria definicji przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 6 ust. 1 ustawy o VAT.
Tym samym, opisywana Transakcja, której przedmiotem jest sprzedaż składników majątkowych należących do B, była czynnością, do której przepisy ustawy o VAT nie miały zastosowania.
Reasumując, w ocenie Wnioskodawców do zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym zastosowanie znajdzie art. 6 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym należało odstąpić od stosowania przepisów ustawy o VAT.
Jeżeli jednak powyższe podejście zostanie uznane za nieprawidłowe, Wnioskodawcy wskazują, że sprzedaży poszczególnych składników majątku (przedmiotu Transakcji) powinna zostać opodatkowana podatkiem VAT w części przypadającej na dany składnik działalności gospodarczej nie będącej przedsiębiorstwem, przy czym podatek taki powinien być naliczony z uwzględnieniem zasad opodatkowania właściwych dla danego składnika. Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawców Nabywca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT wykazanego na fakturze VAT dokumentującej Transakcję (w zakresie, w jakim sprzedaż danej części podlega opodatkowaniu podatkiem VAT) w oparciu o ogólne zasady odliczania podatku VAT, o których mowa w art. 86 ust. i ustawy o VAT.
Wnioskodawcy pragną ponadto zaznaczyć, iż ich zdaniem sprzedaż zapasów magazynowych dokonana przed Transakcją jest niezależna od samej Transakcji. Sprzedaż ta powinna traktowana być oddzielnie a zatem opodatkowana powinna być stawką właściwą do sprzedaży poszczególnych towarów wchodzących w skład zapasów magazynowych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej uznania, że Transakcję należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1) oraz w części dotyczącej uznania sprzedaży zapasów magazynowych przez Zbywcę jako odrębnej dostawy towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego składnika i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4) – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).
Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:
Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:
Sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.
Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:
Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.
Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), dalej: Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem:
Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:
1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5) koncesje, licencje i zezwolenia;
6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8) tajemnice przedsiębiorstwa;
9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej – brak któregoś z tych elementów może nie pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. Nie wszystkie elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretnie składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne. Każdorazowo należy więc badać okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją.
Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. W szczególności, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Oznacza to, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że jest zdolny do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.
W art. 552 Kodeksu cywilnego ustawodawca wprowadza zasadę, że:
Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.
W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednakże nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 551 Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym przypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.
Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy:
Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.
Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, abyzorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.
Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.
Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.
Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.
Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.
Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.
Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.
Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:
·istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
·zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
·składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
·zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.
Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”.
Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.
Z opisu sprawy wynika, że (…) września 2022 r. między Nabywcą a Zbywcą została zawarta umowa sprzedaży. Zgodnie z jej treścią, doszło do przeniesienia takich składników jak środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, a także na podstawie art. 231 Kodeksu pracy doszło do przeniesienia pracowników (dalej: „Transakcja”). Transakcja udokumentowana została fakturą wystawioną (…) września 2022 r. Zawarta umowa zawierała także zapisy o sprzedaży zapasów magazynowych, która miała miejsce niemal dwa miesiące wcześniej, (…) lipca 2022 r. Sprzedaż zapasów magazynowych, niezależnie od dokonanej Transakcji, udokumentowana została oddzielną fakturą wystawioną tego samego dnia w którym miała miejsce sprzedaż, tj. (…) lipca 2022 r.
Wątpliwości Wnioskodawców w pierwszej kolejności dotyczą kwestii uznania, że Transakcję należy traktować jako czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1).
Aby można uznać, że przedmiotem dokonywanej czynności jest przedsiębiorstwo to przedmiotem tym muszą być objęte bezwzględnie te elementy, które umożliwią kontynuowanie działalności gospodarczej. Nie można w tym zakresie formułować jednoznacznych, uniwersalnych wzorów czy kryteriów. Będą się one zmieniały przy każdej dokonywanej czynności a okoliczności konkretnego przypadku stanowią podstawę oceny czy przedmiotem czynności prawnej jest przedsiębiorstwo czy też nie. Tym samym, ocena czy doszło do zbycia przedsiębiorstwa jest możliwa w sytuacji kiedy miarodajne będzie ustalenie czy zbyto minimum środków, bez których kontynuowanie przez nabywcę działalności gospodarczej realizowanej przed zbyciem nie jest możliwe. Przy czym, strony – jak wynika z art. 552 Kodeksu cywilnego – mają pozostawioną swobodę co do tego, jakie elementy tworzące przedsiębiorstwo objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres włączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.
W tej sprawie przedmiotem Transakcji jest sprzedaż zespół składników majątkowych Zbywcy, który obejmował:
·działalność związaną z dystrybucją produktów C w Polsce;
·zasoby, takie jak środku trwałe z wyłączeniem stanów magazynowych, których sprzedaż została dokonana wcześniej;
·pracowników na podstawie art. 231 Kodeksu pracy oraz
·dokumentację dotyczącą ww. punktów.
Wskazali Państwo, że w ramach sprzedaży zapewniono całe zaplecze niezbędne do kontynuowania prowadzenia działalności Zbywcy. Nabywca nie zawierał nowych umów najmu powierzchni biurowej i magazynowej, ponieważ w ramach Transakcji, umowy najmu zawarte przez Zbywcę zostały przeniesione (za zgodą Wynajmującego) na Nabywcę. W opisie sprawy wskazali Państwo również, że przeniesiono tylko te elementy niezbędne do kontynuowania działalności Zbywcy. Przeprowadzenie Transakcji nastąpiło z zamiarem likwidacji Zbywcy wkrótce po jej dokonaniu. Kontynuacja działalności gospodarczej Zbywcy jest prowadzona przez Nabywcę z wykorzystaniem składników majątkowych nabytych poprzez Transakcję.
Mając na uwadze okoliczności sprawy, należy uznać, że przedmiotem Transakcji jest przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego. Tym samym, jego sprzedaż korzysta z wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
Podsumowując, Transakcję dotyczącą sprzedaży zestawu składników majątkowych Zbywcy należy traktować jako czynności niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.
W związku z tym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 należy uznać za prawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży składników Transakcji według zasadach właściwych dla poszczególnych składników i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) oraz prawa do odliczenia przez Nabywcę podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturze wystawionej przez Zbywcę (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 3).
Z uwagi na to, że z odpowiedzi na pytanie nr 1 wynika, że Transakcja stanowi zbycie przedsiębiorstwa, która to czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie udzielam odpowiedzi na pytania nr 2 i nr 3. Odpowiedzi na te pytania uzależnili Państwo od uznania, że przedmiot Transakcji nie zostanie uznany za przeniesienie przedsiębiorstwa, a w efekcie sprzedaż odpowiednich składników majątku będzie opodatkowany stawką podatku VAT właściwą dla poszczególnych składników.
Wątpliwości Państwa dotyczą również uznania, że wcześniejsza sprzedaż zapasów magazynowych stanowi odrębną od Transakcji dostawę towarów w rozumieniu ustawy i powinna być opodatkowana podatkiem VAT na zasadach właściwych dla danego towaru i ustalenia podstawy opodatkowania (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4).
Stosownie do art. 3531 Kodeksu cywilnego:
Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.
Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.
Okoliczności sprawy wskazują, że dostawę zapasów magazynowych należy potraktować odrębnie od Transakcji. Zainteresowani tak skonstruowali jej przebieg, że istniała możliwość odrębnej realizacji świadczeń. W pierwszej kolejności Zbywca dokonał sprzedaży zapasów magazynowych, które zostały już przez Nabywcę sprzedane klientom. Dopiero w dalszym toku postępowania zawarto umowę i dokonano Transakcji. Okoliczności sprawy nie wskazują, aby na moment dokonywania sprzedaży zapasów magazynowych, sprzedaż ta była uwarunkowana koniecznością przeprowadzania Transakcji.
Tym samym, w tym przypadku mamy do czynienia z odrębnymi dostawami towarów. W związku z tym, dostawa zapasów magazynowych stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu na zasadach właściwych dla danego składnika. W opisie sprawy wskazali Państwo, że Nabywca i Zbywca są podmiotami powiązanymi.
Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Z kolei w myśl art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1) podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2) koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1) stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2) udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3) otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Wyjątek od powyższej zasady ogólnej ustalania podstawy opodatkowania został określony w art. 32 ustawy.
I tak, zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy:
W przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieją powiązania, o których mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:
1) niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2) niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
3) wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, art. 86a, art. 88 i art. 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego
– organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że powiązania te miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.
Zgodnie z art. 2 pkt 27b ustawy:
Przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:
a) w odniesieniu do towarów – kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
b) w odniesieniu do usług – kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.
Natomiast w myśl art. 32 ust. 2 ustawy:
Przez powiązania, o których mowa w ust. 1, rozumie się powiązania:
1)w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
2)wynikające ze stosunku pracy;
3)wynikające z tytułu przysposobienia.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.
Wysokości kwoty należnej od nabywcy, czyli ceny sprzedaży, powyższy przepis, ani inne przepisy prawa podatkowego nie regulują. Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, które regulują konsekwencje publicznoprawne dokonania sprzedaży towaru lub wyświadczenia usługi – nie mogą mieć wpływu na wysokość ceny ustalonej przez strony umowy cywilnej.
W prawodawstwie polskim obowiązuje zasada swobody umów, w ramach której strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez prawo. Zasada ta ma również zastosowanie na gruncie prawa podatkowego. W związku z tym, przy ustalaniu wysokości należności, ustawodawca nie ingeruje w sferę podejmowania decyzji, co do sposobu określenia należności za sprzedawany towar lub wyświadczoną usługę.
Tym samym, podstawę opodatkowania stanowi zapłata, jaką Zbywca otrzymał od Nabywcy w związku ze sprzedażą zapasów magazynowych, pomniejszona o podatek VAT.
Wskazać należy, że w sytuacji, gdy okaże się, że powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy miały wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów oraz świadczenia usług oraz spełnione zostaną pozostałe warunki przewidziane w pkt 1 i 3 analizowanego przepisu, organ podatkowy może określić wysokość zapłaty na podstawie wartości rynkowej.
Podsumowując, sprzedaż zapasów magazynowych powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT w oparciu o zasady opodatkowania właściwe dla danego towaru, a jako podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, należy przyjąć cenę ustaloną pomiędzy Nabywcą a Zbywcą pomniejszoną o podatek VAT.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie zadanych pytań. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – nie zostały objęte pytaniem nie mogą być rozpatrzone. W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).
Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania
A (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right