Wyrok SN z dnia 26 września 2023 r., sygn. III USKP 26/23

Do prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy dotyczącej praw do rekompensaty finansowej dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, wymagane jest szczegółowe rozpatrzenie zgromadzonych dowodów i dokonanie precyzyjnych ustaleń co do warunków pracy. Brak takich ustaleń narusza prawo do rzetelnego procesu.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący)

‎SSN Jarosław Sobutka

‎SSN Robert Stefanicki (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania S.F.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Opolu
‎o rekompensatę,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 września 2023 r.,
‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie
‎z dnia 22 czerwca 2021 r., sygn. akt III AUa 702/20,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie zaskarżonym orzeczeniem oddalił apelację organu rentowego od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu z 22 września 2020 r., w którym Sąd pierwszej instancji zmienił decyzję organu rentowego z 3 grudnia 2019 r. w ten sposób, że przyznał S.F. prawo do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach i zobowiązał organ rentowy do uwzględnienia począwszy od 12 sierpnia 2019 r. przy ustalaniu kapitału początkowego oraz przy ustalaniu wysokości emerytury wnioskodawcy tej rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

Sprawa dotyczyła wniosku S.F. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rekompensatę z tytułu pracy w szczególnych warunkach. Decyzją z 3 grudnia 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Opolu, po rozpatrzeniu wniosku S.F. odmówił mu prawa do rekompensaty z tytułu pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Organ rentowy uzasadnił decyzję tym, że przed dniem 1 stycznia 1991 r. nie został przez wnioskodawcę udowodniony na dzień 31 grudnia 2008 r. wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a jedynie 13 lat i 5 miesięcy. Od przedmiotowej decyzji wnioskodawca odwołał się, wnosząc o przyznanie rekompensaty i uzasadniając, że spełnia warunki jej otrzymania określone w wykazie A rozporządzenia Rady Ministrów z 1983 r. Argumentował, że wykonywał stale pracę w charakterze spawacza i osiągnął łącznie staż ponad 24 lata. Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując stanowisko przedstawione w spornej decyzji.