Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 16 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.503.2023.2.MK

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT. Brak obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna  – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT,

-prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 18 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

-prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT,

-braku obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 października 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina ..... (dalej: "Wnioskodawca", "Gmina") wykonuje zadania, dla których została powołana na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego.

Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w ..... (zwanej dalej Zakładem) to jednostka organizacyjna Gminy ....., działająca w formie samorządowego zakładu budżetowego, nie posiada osobowości prawnej.

Organem założycielskim jest Rada Gminy, Od grudnia 1994 r. Zakład prowadzi na terenie Gminy działalność zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

Celem zakładu jest realizacja zadań własnych gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji sanitarnej, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, co realizuje w szczególności poprzez: zbiorowe zaopatrzenie w wodę; zbiorowe odprowadzania ścieków; oczyszczanie ścieków; eksploatację, konserwację, remonty urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych; realizację zadań inwestycyjnych finansowanych własnymi środkami oraz z otrzymanych z budżetu gminy dotacji celowych; usługi dla ludności w zakresie wykonywania przyłączeń wodociągowo-kanalizacyjnych; wydawanie warunków technicznych podłączeń do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej; uzgadnianie i opiniowanie projektów technicznych; pełnienie nadzorów technicznych; nadzór i kontrola nad jakością odprowadzanych ścieków.

Zakład odpłatnie wykonuje zlecone mu zadania własne Gminy, pokrywając koszty swojej działalności przede wszystkim z przychodów własnych, uzyskiwanych z tytułu realizacji wymienionych zadań, w tym z pobieranych opłat za dostarczoną wodę i odprowadzone ścieki.

Zakład wykonuje zarówno działalność gospodarczą, jak i taką, która nie jest działalnością gospodarczą na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków do i z gminnych jednostek organizacyjnych.

Zakład nie świadczy usług zwolnionych z VAT. Zakład nabył pojazdy, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej "ustawa o VAT") w celu realizacji zadań własnych gminy.

Pojazdy te spełniają warunków uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Zakład ponosi także koszty związane z eksploatacją pojazdu.

Pojazdy są wykorzystywane do czynności realizowanych:

1.W ramach działalności gospodarczej Gminy - opodatkowanych podatkiem VAT, m.in.: dostawy wody, odbioru ścieków komunalnych oraz świadczenia usług pokrewnych na rzecz podmiotów trzecich;

2.W ramach pozostałej działalności Gminy - do wykonywania zadań własnych Gminy polegających m.in. na dostawie wody oraz odbiorze ścieków do i od podległych jednostek organizacyjnych Gminy, utrzymania hydrantów p. poż. Pojazdy nie są wykorzystywane do celów działalności gospodarczej zwolnionej z VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do i od podległych gminie jednostek organizacyjnych)

Zakład stosuje tzw. prewspółczynnik. Zakład ustala proporcję zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy o VAT Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Natomiast zgodnie z art. 90 ust. 2 cyt. ustawy, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Wykorzystanie w Zakładzie pojazdu do jednej z ww. kategorii działalności nie jest stałe i zależy od zapotrzebowania na dany rodzaj czynności, Zakład nie zna sposobu by przyporządkować wydatki na pojazd bezpośrednio do jednego z tych rodzajów działalności gminy. Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Na podstawie art. 86a ust. 3 ww. ustawy o VAT, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Literalne brzmienie regulacji art. 86a ustawy o VAT, w tym w szczególności art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a, czy też art. 86a ust. 4 pkt 1, nie ogranicza rozumienia "celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą" wyłącznie do celów osobistych, czy też prywatnych podatnika. W rozumieniu podatnika chodzi o wszelkie cele, które nie są związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarzą, a więc również np. cele statutowe Zakładu, niestanowiące działalności gospodarczej. Zakład uregulował zasady korzystania z samochodów służbowych w regulaminie wewnętrznym. Zgodnie z art. 86a ust. 6 Ustawy o VAT ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

Zakład posiada w swojej flocie następujące pojazdy:

1. Samochód ciężarowy ..., przyczepa ciężarowa ..., ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ...

2. Zakład posiada w swojej flocie także koparkę ..., przyczepę ciężarową wóz asenizacyjny, ciągnik ..., ... - wóz asenizacyjny, Ciągnik rolniczy ..., Ciągnik Rolniczy ..., samochód ciężarowy ... - wóz asenizacyjny.

3. Pytania zawarte we wniosku odnoszą się do ww. pojazdów:

4. Wszystkie pojazdy służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej tj. dostarczanie wody i odbiór ścieków do/od klientów indywidualnych oraz podmiotów gospodarczych, świadczenie pozostałych usług związanych z działalnością wod-kan.m.in.: budowa przyłączy wodociągowych i kanalizacyjnych, wykonanie projektów planu sytuacyjnego przyłączy, montaż i demontaż wodomierza, likwidacja przyłącza; oraz w ramach pozostałej działalności gminy tj. dostarczanie wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych a także na inne cele niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą np. cele statutowe gminy tj.m.in. utrzymanie hydrantów p.poż., działalność pozostała. Mając na uwadze specyfikę działalności, przypisanie danego pojazdu do jednego z ww. celów nie jest możliwe, brak jest również możliwości wykluczenia użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

5. Zakład uregulował zasady korzystania z samochodów służbowych w regulaminie wewnętrznym.

6. Do korzystania z pojazdów w Zakładzie uprawnieni są pracownicy Zakładu, na podstawie wydanego upoważnienia do kierowania samochodem lub umowy przekazania pojazdu, w trakcie obowiązujących pracownika godzin pracy, w celu realizacji zadań z zakresu czynności.

7. Został wprowadzony obowiązek pozostawienia pojazdów po godzinach pracy na parkingu zakładowym, zasady parkowania przedstawiono w punkcie 8.

8. Zgodnie z obowiązującym regulaminem wewnętrznym, po zakończeniu pracy pojazdy parkowane są na parkingu w siedzibie Zakładu.

9. Za okoliczności obiektywnie potwierdzające brak możliwości użytku pojazdów do celów prywatnych można uznać:

-brak zawartych umów na użytkowanie samochodu do celów prywatnych,

-wprowadzenie regulaminu użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji,

-oświadczenie pracownika o zapoznaniu się z ww. regulaminem i zobowiązanie do jego przestrzegania,

-monitoring GPS,

-oznakowanie pojazdów danymi Zakładu,

-kontrola miesięcznych kart drogowych,

-prowadzenie rejestru wydanych kart drogowych.

10. Zasady korzystania z samochodów służbowych Zakładu reguluje obowiązujący regulamin użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji Niniejszy regulamin, wprowadzony zarządzeniem Dyrektora, określa, że samochody służbowe stanowiące własność Zakładu mogą być wykorzystywane wyłącznie w celach służbowych wynikających z realizacji zadań Zakładu, tym samym zakazane jest użytkowanie pojazdu do celów prywatnych. Przyjmując pojazd do użytkowania i/lub upoważnienie do kierowania, pracownik podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się z regulaminem użytkowania pojazdów służbowych i prowadzenia odpowiedniej dokumentacji w Zakładzie wraz z zobowiązaniem do jego przestrzegania.

11. Samochody służbowe podlegają monitoringowi GPS, urządzenia zamontowane są w każdym samochodzie. Samochody mogą być tankowane wyłącznie przez upoważnionych do tego celu pracowników, ustalono normy zużycia paliwa. Prowadzona jest miesięczna karta drogowa samochodu, zatwierdzana przez bezpośredniego przełożonego i Dyrektora po zakończeniu każdego miesiąca.

12. Dzięki zainstalowanym w każdym samochodzie urządzeniu GPS, możliwa jest kontrola pracy w zakresie prawidłowości wykorzystania samochodu służbowego przez pracowników, w godzinach pracy, poprzez ustalenie lokalizacji samochodu, jego rzeczywistego przebiegu i trasy odnotowanej w miesięcznej karcie drogowej oraz ustaleniu czy wskazana trasa stanowi wykonywanie obowiązków służbowych. Osobami weryfikującymi wskazania GPS samochodów z zapisami w kartach drogowych jest Dyrektor Zakładu.

13. W ocenie Wnioskodawcy dołożono należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdów do celów prywatnych pracownika, w szczególności poprzez realizację czynności opisanych w punkcie 11 i 12, jednak zawsze istnieje potencjalne zagrożenie, że dany pojazd może zostać wykorzystany do celów innych niż związane z działalnością Zakładu, w tym do celów osobistych pracowników.

16. Zakład dla wszystkich pojazdów prowadzi miesięczną kartę drogową zawierającą następujące informacje: dane pojazdu, imię i nazwisko kierowcy, stany licznika początkowy i końcowy, sumę przejechanych km, rozliczenie zakupionego paliwa w odniesieniu do założonych norm, cel wyjazdu, stan licznika na wyjazd i powrót, podpisy: kierowcy, przełożonego i Dyrektora.

17. Prowadzona miesięczna karta drogowa samochodu służbowego, o której mowa w punkcie 16, zawiera wszystkie elementy wymienione w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT za wyjątkiem: kolejnego nr wpisu oraz liczby przejechanych km przy każdym wykorzystaniu tego pojazdu.

18. Wnioskodawca nie złożył do naczelnika urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. Odliczenia podatku VAT dokonuje zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 tj. w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z faktury.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

1.Czy Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

2.Czy pojazdy, które posiada ZakładGospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w W., tj. Samochód ciężarowy ..., przyczepa ciężarowa ..., ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ..., samochód ciężarowy ..., koparka ..., przyczepa ciężarowa wóz asenizacyjny, ciągnik ..., ... - wóz asenizacyjny, Ciągnik rolniczy ..., Ciągnik Rolniczy ..., samochód ciężarowy ... - wóz asenizacyjny, są pojazdami samochodowymi w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony? Odpowiedzi należy wskazać odrębnie dla każdego z wymienionych pojazdów.

3.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy, że „Pojazdy te spełniają warunków uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT” należy jednoznacznie wskazać:

a)które z ww. pojazdów są pojazdami spełniającym warunki określone w art. 86a ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.);

b)który konkretnie przepisart. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy dotyczy tych pojazdów,

c)czy spełnienie wymagań określonych w tym przepisie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz adnotacją w dowodzie rejestracyjnym o spełnieniu tych wymagań (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 1-2 ustawy) lubna podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami oruchu drogowym (dotyczy pojazdów wymienionych w art. 86a ust. 9 pkt 3 ustawy),

4.Czy któryś z ww. pojazdów, które posiada Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w W.,jest pojazdem samochodowym konstrukcyjnie przeznaczonym do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą oraz czy takie przeznaczenie wynika z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym?

wskazali Państwo, że

1) Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

2) Samochód ciężarowy ... - dopuszczalna masa całkowita 3500 kg Przyczepa ciężarowa ... - dopuszczalna masa całkowita 2700 kg Samochód ciężarowy ...-dopuszczalna masa całkowita 2680 kg. Samochód ciężarowy ... - dopuszczalna masa całkowita 1762 kg. Samochód ciężarowy ... - dopuszczalna masa całkowita 2600 kg Samochód ciężarowy ... - dopuszczalna masa całkowita 3500 kg koparka ...-dopuszczalna masa całkowita 8 600 kg. Przyczepa ciężarowa wóz asenizacyjny - dopuszczalna masa całkowita 10 500 kg. Ciągnik ... - dopuszczalna masa całkowita 6500 kg ... - dopuszczalna masa całkowita 18 000 kg. Ciągnik rolniczy ... - dopuszczalna masa całkowita 5450 kg. Ciągnik Rolniczy ...- dopuszczalna masa całkowita 5775 kg. Samochód ciężarowy ... - dopuszczalna masa całkowita 12 000 kg.

3 )

a) Pojazdy te to : Samochód ciężarowy ... , Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ..., koparka ..., ...,

b) Pojazdów tych dotyczy przepis art. 86a ust. 9 pkt. 1 -Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ...., Samochód ciężarowy ..., art. 86a ust. 9 pkt. 2- pojazdy, Samochód ciężarowy ... Samochód ciężarowy ..., art. 86a ust. 9 pkt. 3 - pojazd Samochód ciężarowy ..., koparka ..., ...,

c) Spełnienie tych wymagań nie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego czy dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

4) Żaden z pojazdów, które posiada Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej nie jest pojazdem konstrukcyjnie przeznaczonym do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą i przeznaczenie to nie wynika z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym.

Pytania

1.Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 Ustawy o VAT, o ile Zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4?

2.Czy zasadne jest złożenie informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1. Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 Ustawy o VAT, o ile Zakład prowadzić będzie ewidencję przebiegu pojazdu, wynikającą z art. 86a ust. 4 oraz Gmina złoży informację, o której mowa w art. 86a ust. 12 Ustawy o VAT.

Ad. 2. Gmina (Zakład) wykorzystuje pojazdy zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej (sprzedaż wody i odbiór ścieków na rzecz podmiotów zewnętrznych tj. innych niż jednostki organizacyjne gminy) oraz w ramach pozostałej działalności gminy (dostawa wody i odbiór ścieków do/od podległych gminie jednostek organizacyjnych), dlatego też, zdaniem Gminy nie spełniając podstawowego warunku jakim jest brak możliwości wykluczenia użycia pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w tym na cele prywatne, nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz złożenia informacji o której mowa w ust. 12 tego artykułu. Ponadto z literalnego brzmienia przepisu art. 86a ust. 12 ustawy o VAT wynika, że druk VAT-26 należy składać wyłącznie, gdy podatnik wykorzystuje pojazd wyłącznie do działalności gospodarczej, co w przypadku wykorzystania pojazdu do realizacji zadań własnych gminy może zostać uznane jako poświadczenie nieprawdy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest:

-nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT,

- prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”.

W myśl tego przepisu:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wyrażoną w cytowanym art. 86 ust. 1 ustawy zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h.

Jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy:

W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1) zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz

2) obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:

Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;

2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;

3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;

4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.

W myśl art. 86 ust. 2d ustawy:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:

Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo. Podatnik jest obowiązany zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego o przyjętych danych wyliczonych szacunkowo w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten sposób określenia proporcji został zastosowany po raz pierwszy, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy:

Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a, 10 i 10c-10g stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:

W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. delegacji ustawowej, wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r. poz. 999). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

Według § 3 ust. 1 rozporządzenia:

W przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Pod pojęciem jednostek organizacyjnych jednostek samorządu terytorialnego rozumie się:

a)urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,

b)jednostkę budżetową,

c)zakład budżetowy.

Z § 2 pkt 5, 6 i 7 rozporządzenia wynika, że:

Przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego rozumie się urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, działający w formie samorządowej jednostki budżetowej.

Przez jednostkę budżetową rozumie się utworzoną przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową.

Przez zakład budżetowy rozumie się przez to utworzony przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządowy zakład budżetowy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu art. 86a ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1)nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2)używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3)nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy:

Przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

Na podstawie art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1)w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a)wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b)konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2)do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1)sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2)konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1)przeznaczonych wyłącznie do:

a)odprzedaży,

b)sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c)oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

– jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2)w odniesieniu do których:

a)kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b)podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86a ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1)numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2)dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3)stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4)wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a)kolejny numer wpisu,

b)datę i cel wyjazdu,

c)opis trasy (skąd – dokąd),

d)liczbę przejechanych kilometrów,

e)imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

– potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5)liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle art. 86a ust. 9 ustawy:

Do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a)klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b)z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2)pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3)pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a)agregat elektryczny/spawalniczy,

b)do prac wiertniczych,

c)koparka, koparko-spycharka,

d)ładowarka,

e)podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f)żuraw samochodowy

– jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Stosownie do art. 86a ust. 10 ustawy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1)pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2)pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak wynika z art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Na podstawie art. 86a ust. 13 ustawy:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Ponadto należy zauważyć, że na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej określonej przepisami art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. Mieszczą się tutaj również działania czy sytuacje występujące w ramach działalności gospodarczej, jednakże niegenerujące opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z tym podatnicy, których przedmiot działalności stanowić będzie wyłącznie prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, nie będą stosowali prewspółczynnika, o którym mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina za pośrednictwem Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w .... realizuje zadania własne Gminy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji sanitarnej, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, co realizuje w szczególności poprzez: zbiorowe zaopatrzenie w wodę; zbiorowe odprowadzania ścieków; oczyszczanie ścieków; eksploatację, konserwację, remonty urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych; realizację zadań inwestycyjnych finansowanych własnymi środkami oraz z otrzymanych z budżetu gminy dotacji celowych; usługi dla ludności w zakresie wykonywania przyłączeń wodociągowo-kanalizacyjnych; wydawanie warunków technicznych podłączeń do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej; uzgadnianie i opiniowanie projektów technicznych; pełnienie nadzorów technicznych; nadzór i kontrola nad jakością odprowadzanych ścieków. Zakład wykonuje zarówno działalność gospodarczą, jak i taką, która nie jest działalnością gospodarczą na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, tj. dostarczanie wody oraz odprowadzanie ścieków do i z gminnych jednostek organizacyjnych. Zakład nie świadczy usług zwolnionych z VAT. Zakład nabył pojazdy, o których mowa w art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej "ustawa o VAT") w celu realizacji zadań własnych gminy. Nie wszystkie pojazdy spełniają warunki uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT. Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ...., Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ... Samochód ciężarowy ..., Samochód ciężarowy ..., koparka ..., ... spełniają warunki uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT. Spełnienie tych wymagań nie zostało stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego czy dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Gmina nie złożyła do naczelnika urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT. Zakład ponosi także koszty związane z eksploatacją pojazdów. Pojazdy są wykorzystywane do czynności realizowanych:

1.W ramach działalności gospodarczej Gminy - opodatkowanych podatkiem VAT, m.in.: dostawy wody, odbioru ścieków komunalnych oraz świadczenia usług pokrewnych na rzecz podmiotów trzecich;

2.W ramach pozostałej działalności Gminy - do wykonywania zadań własnych Gminy polegających m.in. na dostawie wody oraz odbiorze ścieków do i od podległych jednostek organizacyjnych Gminy, utrzymania hydrantów p. poż.

Wykorzystanie w Zakładzie pojazdu do jednej z ww. kategorii działalności nie jest stałe i zależy od zapotrzebowania na dany rodzaj czynności, Zakład nie zna sposobu by przyporządkować wydatki na pojazd bezpośrednio do jednego z tych rodzajów działalności gminy.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że w celu obliczenia podatku podlegającego odliczeniu, Gmina w pierwszej kolejności jest zobowiązana zastosować przepisy z art. 86 ust. 2a-2h ustawy. Następnie, z uwagi na przedmiot wniosku, kluczową rolę w kwestii prawa do częściowego odliczenia podatku VAT w przedmiotowej sprawie odgrywa przepis art. 86a ust. 1 ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

W przypadku pojazdów samochodowych wykorzystywanych do użytku mieszanego, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia tych pojazdów, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W rozpatrywanym przypadku część pojazdów spełnia warunki uznania za pojazd, o których mowa w art. 86a ust. 9 pkt 1-3 ustawy o VAT jednakże nie zostało to stwierdzone na podstawie dodatkowego badania technicznego czy dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Zatem nie można uznać, że pojazdy te używane są wyłącznie do działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Gmina ponosi wydatki dotyczące pojazdów samochodowych, które będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej, jak i celów innych niż działalność gospodarcza (innych niż cele prywatne), to Gminie będzie przysługiwało prawo do częściowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na pojazdy samochodowe. W celu obliczenia podatku podlegającego odliczeniu Gmina będzie zobowiązana ustalić proporcję na zasadach określonych w art. 86 ust. 2a i następne ustawy i rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r., a następnie do tak wyliczonej kwoty zastosować uregulowania wynikające z art. 86a ust. 1 ustawy. Przy czym uregulowania wynikające z art. 86a ust. 1 ustawy dotyczą wyłącznie pojazdów samochodowych w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy tj. pojazdów samochodowych w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na nabycie i eksploatację pojazdów przy zastosowaniu wyłącznie tzw. prewspółczynnika, wynikającego z art. 86 ust. 2a bez zastosowania uregulowań wynikających z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT.

Odnosząc się do kwestii braku obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej należy wskazać, że ww. przepis stanowi, że

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Wobec powyższego w sytuacji, gdy Gmina za pośrednictwem Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej nie wykorzystuje posiadanych pojazdów samochodowych wyłącznie do działalności gospodarczej, to Gmina nie ma obowiązku składania naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o tych pojazdach, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy.

Zatem Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe w części dotyczącej braku obowiązku złożenia informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT w sytuacji, gdy pojazdy wykorzystywane są w ramach działalności gospodarczej Gminy jak i do wykonywania zadań własnych Gminy niestanowiących działalności gospodarczej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00