Interpretacja indywidualna z dnia 10 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.541.2023.2.MZ

Sposób ustalenia przychodów z najmu.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy sposobu ustalenia przychodów z najmu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 października 2023 r. (wpływ 4 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”).

Uzyskuje Pan dochody ze stosunku pracy opodatkowane na zasadach ogólnych, według skali podatkowej oraz przychody z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, które są opodatkowane podatkiem liniowym, na podstawie art. 30c ustawy o PIT.

Jest Pan żonaty, w małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Przed zawarciem małżeństwa nabył Pan w 2015 r. mieszkanie, które stanowi Pana majątek odrębny. Małżonkowie zamieszkiwali w przedmiotowym mieszkaniu do marca 2023 r., kiedy to przeprowadzili się do innego lokalu.

W czerwcu 2023 r. małżonkowie wynajęli mieszkanie w ramach umowy o najem okazjonalny, o którym mowa w ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Od czerwca 2023 r. uzyskuje Pan dochody z wynajmu powyższego lokalu, tj. ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 9a ust. 6 ustawy o PIT, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 tej ustawy, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (zwanej dalej: „ustawa o Ryczałcie”).

Wynajmowane mieszkanie nie stanowi elementu Pana działalności gospodarczej.

Jest Pan zobowiązany do rozliczania przychodów z wynajmu lokalu mieszkalnego w oparciu o przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, stosownie do treści art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Umowa najmu, którą zawarł Pan ma charakter pisemny. W umowie zostały wyodrębnione obowiązki najemcy w zakresie płatności, tj.:

a)czynszu na rzecz wynajmującego, który stanowi jego przychód,

b)opłaty czynszowej na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej w zasobach której znajduje się lokal, w ramach której znajdują się zaliczki na wodę oraz ogrzewanie, fundusz remontowy, opłata eksploatacyjna, opłata za sprzątanie klatek, opłata za wywóz nieczystości, opłata ryczałtowa oraz gaz ziemny,

c)prąd,

d)ponadnamiarowego zużycia mediów, na które zaliczki zostały uiszczone w opłacie czynszowej do Spółdzielni.

Wszystkie wyszczególnione w opłaty w umowie najmu są płatne na Pana rachunek, następnie przekazuje Pan kwoty uzyskane tytułem opłaty czynszowej na rzecz Spółdzielni Mieszkaniowej na rachunek Spółdzielni Mieszkaniowej, a kwoty uzyskane tytułem opłaty na media na rzecz dostawców mediów, w praktyce jest to dostawca prądu.

Możliwa jest też sytuacja, że powyższe opłaty na rzecz Spółdzielni oraz dostawców mediów ponosi pierwotnie Pan, a następnie są one Panu zwracane przez najemcę. Umowy na dostarczanie tych mediów zawarte są przez Pana ze względu na logistyczne trudności, np. przy zmianie najemcy, oraz chęć kontrolowania najemcy w zakresie wywiązywania się jego z obowiązków wobec Spółdzielni oraz dostawców mediów.

Z uwagi na ustawę z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (dalej jako: „Nowy Polski Ład”) wprowadzającą szereg zmian w tym wprowadzająca art. 6 ust. 1ba Ryczałtu, powstało zagadnienie prawne dotyczące zaliczania do podstawy opodatkowania opłaty czynszowej należnej Spółdzielni Mieszkaniowej oraz opłaty za media.

Dotychczasowa praktyka Organów skarbowych, jak i Sądów Administracyjnych, wyraźnie wskazywały na rozróżnienie opłat uzyskiwanych przez wynajmującego, na te które powodują powstanie przysporzenia w jego majątku i tym samym podlegają opodatkowaniu, jak również te które są przekazywane, lub służą pokryciu zobowiązań wynikających z użytkowania mieszkania, takich jak: opłaty do Spółdzielni, opłaty eksploatacyjne oraz opłaty na rzecz dostawców mediów. Jedynie te pierwsze podlegały opodatkowaniu.

W kontekście wprowadzenia nowych przepisów, powstała wątpliwość, co do sposobu opodatkowania otrzymywanych przez Pana kwot uzyskiwanych przez najemcę na poczet pokrycia opłaty czynszowej należnej Spółdzielni oraz opłaty za prąd.

W uzupełnieniu wniosku, wskazał Pan, że nieruchomość nie jest wynajmowana w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Mieszkanie zostało nabyte w czerwcu 2015 r. i do 2023 r. służyło do zaspokajania Pana potrzeb mieszkaniowych. Złożył Pan informację do urzędu skarbowego właściwego ze względu na Pana miejsce zamieszkania 24 lipca 2023 r., jednak oświadczenie miało jedynie charakter informacyjny i nie wiązało się z wyborem formy opodatkowania, z uwagi na brzmienie art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W treści samego oświadczenia również powołał się Pan na brzmienie powyższego przepisu. Art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został wprowadzony szeregiem ustaw zwanych powszechnie Nowym Ładem.

Od 1 stycznia 2022 r., ustawodawca wprowadził jednolite zasady opodatkowania przychodów osiąganych poza działalnością gospodarczą z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze. W wyniku zmian przychody te opodatkowane są wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych. Ryczałt dla przychodów z tego tytułu wynosi 8,5% przychodów do kwoty 100 000 zł oraz 12,5% przychodów od nadwyżki ponad kwotę 100 000 zł. W poprzednim stanie prawnym podstawową formą opodatkowania dochodów osiąganych poza działalnością gospodarczą z najmu lub dzierżawy były zasady ogólne według skali podatkowej. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych był przed 1 stycznia 2022 r. fakultatywną formą opodatkowania. Po 1 stycznia 2022 r. jest formą obligatoryjną. I w tym względzie nie musiał Pan składać określonego oświadczenia.

Art. 9a ust. 1 ustawy o PIT expressis verbis reguluje możliwość rozliczania się przez podatników prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zastosowanie takiej formy opodatkowania jest możliwe po spełnieniu przesłanek określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz po złożeniu stosownego oświadczenia.

Uzyskuje Pan przychody z najmu w ramach uzyskiwania dochodu ze swojego prywatnego majątku, nie w ramach prowadzonej przez Pana pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowa z obecnym najemcami została zawarta od 1 czerwca 2023 r. do 31 grudnia 2024 r.

Prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. W obecnej chwili przedmiotem działalności jest świadczenie wyłącznie usług prawnych. Prowadzi Pan działalność od … 2019 r., w tym czasie nie wykonywał Pan żadnych czynności, które mógłby być uznane za czynności związane z wynajmem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. W przyszłości planuje Pan nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedno lub dwa mieszkania pod kątem uzyskiwania dochodów z najmu lokali mieszkalnych. W obecnym lokalu zamieszkiwał Pan przez prawie 8 lat, i po założeniu rodzinny, przeprowadził się Pan do większego lokalu. Wynajmuje Pan jedynie jedno mieszkanie.

Pytanie

Czy w związku z powyższym, opłata czynszowa na rzecz Spółdzielni oraz opłaty za prąd i inne koszty obciążające wynajmowaną nieruchomość, stanowią dla Pana przychód, podlegający opodatkowaniu, zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów uzyskiwanych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej?

Pana stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.; dalej jako: „ustawa o PIT”), źródłami przychodów są najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Oznacza to, że określenia wysokości przychodu z najmu zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, a więc najmu niestanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej, należy dokonywać na podstawie postanowień wyżej powołanego art. 11 ww. ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.; dalej ustawa o Ryczałcie), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Jak stanowi art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód. Jednak, aby przychód ten po stronie wynajmującego powstał, muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wpłacane przez najemcę kwoty powinny zatem zostać otrzymane przez wynajmującego lub postawione do jego dyspozycji. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast wnoszone przez najemców opłaty związane z przedmiotem najmu, jeżeli ich wartość jest dodatkowo wyodrębniona, na poczet pokrycia kosztów eksploatacyjnych i każdy z najemców jest zobowiązany do jej ponoszenia.

Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemców w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Podstawę opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu określa art. 6 ustawy o Ryczałcie. W ust. 1ba tego przepisu wskazano, że przy określaniu przychodów z tytułu umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych oraz umów o podobnym charakterze, których przedmiotem nie są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, to opłaty ponoszone przez najemcę lub dzierżawcę na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód wynajmującego lub wydzierżawiającego w dniu zapłaty.

W świetle tego i pozostałych przepisów ustawy o Ryczałcie przyjmuje się, że nie stanowią podlegających opodatkowaniu ryczałtem przychodów ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu.

Kieruje się Pan stanowiskiem, że „składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem takie jak: czynsz uiszczany do spółdzielni lub wspólnoty mieszkaniowej, abonament za istniejące w tym lokalu media oraz inne opłaty ustalane ryczałtowo, jak również opłaty za rozmowy telefoniczne przeprowadzane z aparatu zainstalowanego w wynajmowanym lokalu, wodę, energię elektryczną oraz gaz, które nie są ustalane w sposób ryczałtowy), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu »świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń«, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego”.

Na mocy art. 6 ust. 1a ustawy o Ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT (przychód z najmu). Przez pojęcie „otrzymane” - zgodnie ze słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane.

Natomiast „pozostawione do dyspozycji” są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Postawienie środków do dyspozycji podatnika to przysporzenie majątkowe (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2015 r. sygn. akt II FSK 1960/13).

Jak potwierdza Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2021 r. Nr 0115-KDIT1.4011.905.2020.1.MT, przychód z najmu powstaje zatem z momentem uzyskania przysporzenia majątkowego przez podatnika, z wejściem nowych wartości do jego majątku.

W Pana ocenie, wyżej przywołany art. 6 ust. 1ba ustawy o Ryczałcie ma zastosowanie w przypadku sprzedaży (cesji) wierzytelności wynikających ze wskazanych umów (np. wydaną na gruncie analogicznego przepisu w ustawie z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2021 r. Nr 0111-KDIB1-3.4010.227.2021.4.BM.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że jedynie określona w umowie najmu kwota czynszu stanowi dla Pana przysporzenie majątkowe, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Pana opłaty dodatkowe, związane z użytkowaniem lokalu, do ponoszenia których zobowiązani są najemcy, nie stanowią dla Pana przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania ww. opłat pełni Pan bowiem jedynie rolę pośrednika między najemcami a usługodawcami. Tym samym, przychód dla Pana, od którego powinien obliczać zryczałtowany podatek dochodowy, będzie stanowić wyłącznie kwota otrzymana od najemców tytułem czynszu najmu rozumianego jako wynagrodzenie za oddanie przedmiotu najmu w używanie.

Natomiast w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego „przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powstaje jedynie wówczas, gdy ma miejsce przysporzenie majątkowe” (za pismem Ministerstwa Finansów z 18 marca 2004 r. Nr PB2/MK/RB-033-050-132/04).

Dotyczy to również sytuacji, gdy takie wydatki i opłaty są przekazywane wynajmującemu, który (na przykład ze względów bezpieczeństwa) ponosi je osobiście. Potwierdzają to m.in. następujące interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej: z 17 grudnia 2019 r. Nr 0112-KDIL2-2.4011.17.2019.2.GM, z 29 września 2020 r. 0113-KDIPT2-1.4011.656.2020.1.RK, z 13 lipca 2021 r. Nr 0112-KDIL2-2.4011.363.2021.1.MM, czy z 17grudnia 2021 r. Nr 0115-KDIT1.4011.724.2021.1.MST.

Na gruncie art. 6 ust. 1ab ustawy o Ryczałcie, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dwie interpretacje indywidualne prawa podatkowego, w których potwierdził że koszty użytkowania wynajmowanego lokalu, takie jak: koszty mediów, czy też koszty opłat do spółdzielni oraz wspólnot, w których znajduję się lokal mieszkalny, nie stanowią przysporzenia do majątku podatnika i tym samym nie będą generować przychodu, który będzie podlegał opodatkowaniu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Pana stanowiska.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił, i stanu prawnego,który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, przedmiotowa interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem zapytania – najmu lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek prywatny (stan faktyczny). Inne kwestie nie podlegały ocenie, w tym fakt, że w przyszłości planuje Pan nabyć w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jedno lub dwa mieszkania pod kątem uzyskiwania dochodów z najmu lokali mieszkalnych.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego nie przeprowadzam postępowania dowodowego, lecz opieram się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Końcowo wskazać należy także, że przeanalizowaliśmy powołany przez Pana we wniosku wyrok sądu administracyjnego oraz interpretacje indywidualne. Zauważyć należy, że dotyczą one indywidualnych spraw innych podmiotów w innych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych oraz prawnych niż przedstawione we wniosku i tylko w tych sprawach są wiążące.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2383).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, który stanowi: