Opinia rzecznika generalnego Richarda de la Toura przedstawiona w dniu 14 lipca 2022 r. S.M., sygn. C-237/21

1.

Niniejszy wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym dotyczy wykładni art. 18 i 21 TFUE. Wniosek ten został złożony w ramach wniosku o ekstradycję skierowanego przez organy Bośni i Hercegowiny do organów Republiki Federalnej Niemiec w odniesieniu do S.M., obywatela serbskiego, bośniackiego i chorwackiego, w celu wykonania kary pozbawienia wolności.

2.

Wniosek ten wpisuje się w ramy orzecznictwa zapoczątkowanego wyrokiem z dnia 6 września 2016 r., Petruhhin (), dotyczącego ekstradycji do państw trzecich obywateli Unii Europejskiej, którzy skorzystali z prawa do swobodnego przemieszczania się w innych państwach członkowskich Unii niż te, których obywatelstwo posiadają, jeżeli w owych państwach istnieje przepis zakazujący ekstradycji własnych obywateli poza Unię. Wśród spraw przedłożonych Trybunałowi można dokonać rozróżnienia pomiędzy z jednej strony sprawami dotyczącymi wniosku o ekstradycję w celu przeprowadzenia postępowania karnego, które doprowadziły do wydania wyroku Petruhhin i wyroków z dnia 10 kwietnia 2018 r., Pisciotti (), z dnia 2 kwietnia 2020 r., Ruska Federacija (), z dnia 17 grudnia 2020 r., Generalstaatsanwaltschaft Berlin (Ekstradycja na Ukrainę) (), a także postanowienia z dnia 6 września 2017 r., Peter Schotthöfer & Florian Steiner (), a z drugiej strony sprawą dotyczącą wniosku o ekstradycję w celu wykonania kary, w której zapadł wyrok z dnia 13 listopada 2018 r., Raugevicius ().