Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 12 stycznia 2023 r. RegioJet a.s. przeciwko České dráhy a.s., sygn. C-57/21

1)Artykuł 5 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/104/UE z dnia 26 listopada 2014 r. w sprawie niektórych przepisów regulujących dochodzenie roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji państw członkowskich i Unii Europejskiej, objęte przepisami prawa krajowego,należy interpretować w ten sposób, że:nie stoi on na przeszkodzie nakazaniu przez sąd krajowy ujawnienia dowodów na potrzeby postępowania krajowego wszczętego przed tym sądem i dotyczącego powództwa o odszkodowanie za naruszenie prawa konkurencji, mimo że przed Komisją Europejską toczy się dotyczące tego samego naruszenia postępowanie zmierzające do przyjęcia decyzji na podstawie rozdziału III rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. [101 i 102 TFUE], skutkujące zawieszeniem przez ten sąd krajowy toczącego się przed nim postępowania. Sąd krajowy powinien jednak upewnić się, że wnioskowane na tym etapie postępowania ujawnienie dowodów, które musi spełniać warunki określone w art. 5 i 6 dyrektywy 2014/104, nie wykracza poza to, co jest konieczne w kontekście rozpatrywanego przezeń żądania odszkodowawczego.2)Artykuł 6 ust. 5 dyrektywy 2014/104należy interpretować w ten sposób, że:zawieszenia przez krajowy organ ochrony konkurencji toczącego się przed nim postępowania administracyjnego ze względu na to, że Komisja wszczęła postępowanie na podstawie rozdziału III rozporządzenia nr 1/2003, nie można utożsamiać z zakończeniem tego postępowania administracyjnego przez ten organ „w drodze wydania decyzji lub w inny sposób” w rozumieniu tego przepisu.3)Artykuł 5 ust. 8, art. 6 ust. 5 lit. a) i art. 6 ust. 9 dyrektywy 2014/104należy interpretować w ten sposób, że:przepisy te stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, które na podstawie art. 6 ust. 5 tej dyrektywy ogranicza w czasie nie tylko ujawnianie informacji „przygotowanych” specjalnie na potrzeby postępowania wszczętego przez organ ochrony konkurencji, ale również informacji „przedłożonych” na potrzeby owego postępowania.4)Artykuł 5 ust. 1 dyrektywy 2014/104 w związku z jej art. 6 ust. 5 lit. a)należy interpretować w ten sposób, że:przepisy te nie sprzeciwiają się temu, aby sąd krajowy, stosując instrument proceduralny prawa krajowego, orzekł w przedmiocie ujawnienia dowodów i zarządził ich zabezpieczenie, odkładając rozstrzygnięcie kwestii, czy dowody te obejmują „informacje przygotowane przez osobę fizyczną lub prawną specjalnie na potrzeby postępowania prowadzonego przez organ ochrony konkurencji” w rozumieniu tego ostatniego przepisu, do momentu uzyskania przez ów sąd dostępu do tych dowodów. Posłużenie się takim instrumentem musi jednak spełniać wymogi wynikające z zasady proporcjonalności, określone w art. 5 ust. 3 i w art. 6 ust. 4 dyrektywy 2014/104.5)Artykuł 6 ust. 5 lit. a) dyrektywy 2014/104należy interpretować w ten sposób, że:jeżeli sąd krajowy, stosując instrument proceduralny prawa krajowego, odkłada zbadanie kwestii, czy dowody, o których ujawnienie wystąpiono, obejmują „informacje przygotowane przez osobę fizyczną lub prawną specjalnie na potrzeby postępowania prowadzonego przez organ ochrony konkurencji”, sąd ten powinien zapewnić, aby wnioskodawca lub inne strony postępowania, jak też ich przedstawiciele, nie mieli dostępu do tych dowodów, w przypadku gdy przynależą one do listy białej, dopóki sąd nie ukończy tego badania, a w przypadku gdy owe dowody przynależą do listy szarej – dopóki właściwy organ ochrony konkurencji nie zakończy postępowania.