Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Pitruzzella przedstawiona w dniu 26 stycznia 2023 r., sygn. C-320/21 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

GIOVANNIEGO PITRUZZELLI

przedstawiona w dniu 26 stycznia 2023 r.(1)

Sprawa C320/21 P

Ryanair DAC

przeciwko

Komisji Europejskiej

Odwołanie – Pomoc państwa – Artykuł 107 ust. 2 lit. b) TFUE – Szwecja – COVID‑19 – Gwarancja publiczna obejmująca odnawialną linię kredytową – Decyzja Komisji Europejskiej o niewnoszeniu zastrzeżeń











I. Wprowadzenie

W dniu 13 marca 2020 r., dwa dni po tym, jak Międzynarodowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała epidemię COVID-19 za pandemię, Komisja Europejska wydała komunikat(), za pomocą którego zamierzała zareagować natychmiast poprzez „skoordynowaną europejską reakcję” na poważny wstrząs gospodarczy w Unii Europejskiej spowodowany kryzysem sanitarnym. W komunikacie tym Komisja wskazała, że wykorzysta wszystkie dostępne instrumenty, aby ograniczyć skutki pandemii, w szczególności, aby umożliwić państwom członkowskim podjęcie zdecydowanych i skoordynowanych działań poprzez wykorzystanie w pełnym zakresie elastyczności ram pomocy państwa. Podkreśliła ona również, że główna część działań budżetowych podejmowanych w odpowiedzi na koronawirusa powinna być finansowana przez państwa członkowskie oraz że zasady pomocy państwa pozwalają państwom członkowskim podjąć szybkie i skuteczne działania w celu wsparcia przedsiębiorstw. W dniu 19 marca 2020 r. Komisja przyjęła komunikat określający tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19(). W tych instrumentach Komisja opowiedziała się między innymi za stosowaniem przez państwa członkowskie szczególnych odstępstw od przewidzianego w traktacie zakazu pomocy państwa w sytuacjach kryzysowych, takich jak sytuacje, o których mowa w art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE() i art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE(). W tym kontekście różne państwa członkowskie przyjęły środki w postaci pomocy indywidualnej lub systemów pomocy, mające na celu wsparcie przedsiębiorstw lotniczych działających na ich terytorium. Środki te, oparte – w zależności od przypadku – na art. 107 ust. 2 lit. b) TFUE lub art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE, zostały uznane przez Komisję Europejską za zgodne z rynkiem wewnętrznym, bez wszczynania formalnego postępowania wyjaśniającego przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE, w szczególnie krótkich terminach. Grupa Ryanair zaskarżyła większość tych decyzji do Sądu. Sąd oddalił dotychczas wszystkie skargi z wyjątkiem trzech, które uwzględnił z powodu braku uzasadnienia, utrzymując w mocy skutki decyzji, których nieważność stwierdził(). Obecnie osiem odwołań wniesionych przez grupę Ryanair jest zawisłych przed Trybunałem.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00