Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 23 marca 2023 r. QT przeciwko 02 Czech Republic a.s., sygn. C-574/21

1)Artykuł 17 ust. 2 lit. a) dyrektywy Rady 86/653/EWG z dnia 18 grudnia 1986 r. w sprawie koordynacji ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do przedstawicieli handlowych działających na własny rachuneknależy interpretować w ten sposób, że:prowizje, które w przypadku hipotetycznego kontynuowania umowy agencyjnej przedstawiciel handlowy otrzymałby z tytułu transakcji, które zostały zawarte po rozwiązaniu tej umowy z nowymi klientami pozyskanymi przez niego dla zleceniodawcy przed rozwiązaniem umowy agencyjnej, lub z klientami, w odniesieniu do których ów przedstawiciel handlowy znacznie zwiększył wielkość obrotów handlowych przed wspomnianym rozwiązaniem umowy, powinny być uwzględniane przy ustalaniu świadczenia wyrównawczego przewidzianego w art. 17 ust. 2 tej dyrektywy.2)Artykuł 17 ust. 2 lit. a) dyrektywy 86/653należy interpretować w ten sposób, że:zapłata jednorazowej prowizji nie wyłącza z obliczania świadczenia wyrównawczego przewidzianego w tym art. 17 ust. 2 prowizji, które przedstawiciel handlowy utracił i których źródłem są transakcje zawarte przez zleceniodawcę, po rozwiązaniu umowy agencyjnej, z nowymi klientami pozyskanymi dla zleceniodawcy przez tego przedstawiciela handlowego przed rozwiązaniem umowy agencyjnej, lub z klientami, w odniesieniu do których ów przedstawiciel znacznie zwiększył wielkość obrotów handlowych przed wspomnianym rozwiązaniem, jeżeli prowizje te odpowiadają wynagrodzeniu ryczałtowemu z tytułu każdej nowej umowy zawartej z tymi nowymi klientami lub z dotychczasowymi klientami zleceniodawcy za pośrednictwem przedstawiciela handlowego.