Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.320.2023.3.BJ

W zakresie ustalenia, czy przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszone przez Spółkę koszty Darowizn są opodatkowane Ryczałtem jako ukryte zyski (art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT) lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszone przez Spółkę koszty Darowizn są opodatkowane Ryczałtem jako ukryte zyski (art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT) lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismami z 4 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.320.2023.1.BJ oraz z 24 października 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.320.2023.2.BJ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 16 października i 6 listopada 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych i podlega w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca ich osiągania. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi.

Wnioskodawca począwszy od 1 czerwca 2022 r. jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisów rozdziału 6b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”) tj. ryczałtem od dochodów spółek (dalej jako: „Ryczałt” lub „estoński CIT”).

Spółka przekazała oraz planuje przekazać darowizny pieniężne na rzecz szeregu podmiotów niepowiązanych. Darowizny przekazywane są w szczególności na wspieranie działalności:

- charytatywnej (np. dofinansowanie stowarzyszeń, fundacji itd.),

- kulturowej (współfinansowanie wydarzeń dla lokalnej społeczności: festyny, dzień dziecka, rekolekcje, remont świetlicy środowiskowej),

- ekologicznej (np. dofinansowanie konkursów ekologicznych),

- sportowej i rekreacyjnej (np. zakup strojów sportowych, remont placu zabaw),

- edukacyjnej (dofinansowanie działalności jednostek oświaty),

- związanej bezpieczeństwem publicznym (przykładowo: zakup sprzętu ratowniczego dla ochotniczych straży pożarnych)

- dalej łącznie jako „Darowizny”.

Najczęściej beneficjentami przedmiotowych darowizn są:

- gminy, sołectwa, osiedle, dzielnice na obszarze, których Spółka prowadzi działalność,

- szkoły państwowe i inne placówki oświaty (np. przedszkola),

- ochotnicze straże pożarne,

- lokalne kluby sportowe oraz sportowcy,

- fundacje i stowarzyszenia prowadzące działalność o charakterze charytatywnym, ekologicznym, kościelnym itd.

Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy poniesione oraz planowane koszty Darowizn powinny zostać opodatkowane w ramach Ryczałtu jako ukryte zyski (art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT) lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 17 października 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że: przekazywane Darowizny stanowią jednostronne świadczenia ze strony Wnioskodawcy, które nie są ekwiwalentne. Innymi słowy Spółka nie czerpie i nie oczekuje bezpośrednich korzyści majątkowych z tytułu przekazanych darowizn, albowiem darowizny ze swej istotny są świadczeniami nieekwiwalentnymi. Niemniej przekazywane Darowizny wywierają pozytywny efekt na prowadzoną działalność gospodarczą w sposób pośredni. Spółka wskazuje zatem, że przekazywane Darowizny mają pozytywny wpływ na prowadzoną przez nią działalność gospodarczą, w ten sposób, że Spółka jest postrzegana jako podmiot odpowiedzialny społecznie. To z kolei daje następujące korzyści dla Wnioskodawcy:

- budują pozytywny wizerunek wśród aktualnych oraz potencjalnych klientów; w ten sposób Spółka jest postrzegana przez nich jako rzetelny kontrahent, który podejmuje działania w celu polepszenia warunków bytowych swojego otoczenia; to z kolei jest okolicznością powodująca, iż aktualni oraz potencjalni klienci Spółki chętniej podejmują rozmowy biznesowe; tym samym przekazywane Darowizny stanowią faktyczną okoliczność, która ułatwia docieranie do nowych kontrahentów oraz wzmacnia relacje z obecnymi kontrahentami; dodatkowo pozytywny wizerunek zbudowany dzięki przekazywanym Darowiznom powoduje zwiększenie zaufania oraz lojalności kontrahentów wobec marki.

- budowanie sieci networkingu - przekazywane Darowizny powodują, że Spółka jest podmiotem rozpoznawalnym wśród adresatów jej usług, co ułatwia docieranie do nowych kontrahentów; dodatkowo przekazywanie Darowizn pozwala na nawiązywanie relacji z organizacjami charytatywnymi/fundacjami, czy innymi podmiotami lub instytucjami, co z kolei powoduje rozpowszechnienie ogólnej świadomości społeczeństwa na temat działalności Spółki; tym samym przekazywane Darowizny powodują wzrost popularności i rozpoznawalności marki

- Spółka często przekazuje Darowizny na rzecz instytucji/osób z najbliższego otoczenia Spółki co powoduje wzrost zaufania lokalnej społeczności w tym organów samorządu terytorialnego do prowadzonej przez nią działalności gospodarczej; to z kolei przyczynia się do eliminowania sytuacji konfliktowych, a w ten sposób Wnioskodawca może prowadzić działalność gospodarczą w stabilnym otoczeniu biznesowym; co więcej przekazywanie darowizn powoduje, iż Spółka poznaje lokalne problemy i trudności, co pozwala jej na dostosowanie podejmowanych działań gospodarczych do aktualnych nastrojów społecznych, co z kolei może zwiększać efektywność biznesową Spółki;

- przekazywane Darowizny wpływają pozytywnie na atmosferę wśród załogi pracowniczej, która ma świadomość, że ich praca wpływa na rozwój otoczenia, w którym żyją (część wypracowanych przez nich środków jest przekazywana na dotowanie określonych celów społecznych); to z kolei zwiększa ich motywację do pracy; co więcej przekazywane Darowizny powodują zwiększone zainteresowanie potencjalnych pracowników nawiązaniem współpracy ze Spółką.

Opisane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym darowizny nie są/nie będą bezpośrednio lub pośrednio przekazywane na rzecz udziałowców Spółki lub podmiotów bezpośrednio lub pośrednio powiązanych ze Spółką lub z udziałowcami Spółki.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 listopada 2023 r. Spółka wskazała, że przekazywane przez nią Darowizny wpisują się w filozofię społecznej odpowiedzialności biznesu („CSR”), rozumianej jako zobowiązanie podmiotów gospodarczych do przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju przy współpracy zatrudnionych, i ich rodzin oraz lokalnych społeczności. Spółka w ramach Darowizn przekazuje część wypracowanych zysków w celu polepszania jakości życia lokalnej społeczności oraz wyrównywania szans społecznych - środki te trafiają do lokalnych organizacji charytatywnych, fundacji, jednostek oświaty, jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego itd. Spółka w ramach Darowizn, we współpracy z obdarowanymi, wspiera m.in. działania charytatywne, kulturowe, ekologiczne czy związane z bezpieczeństwem publicznym (np. zakup sprzętu dla jednostek ochotniczych straży pożarnych). W ten sposób lokalna społeczność zyskuje dostęp do lepszej infrastruktury użyteczności publicznej, lepiej dofinansowanych i funkcjonujących jednostek oświaty, czy zyskuje możliwość uczestniczenia w określonych inicjatywach (np. sportowych). Przekazywane Darowizny wspierają także akcje charytatywne, przez co Spółka we współpracy z organizacjami charytatywnymi wspiera także osoby najbardziej potrzebujące. W ten sposób przekazywane Darowizny stanowią wyraz filozofii społecznej odpowiedzialności biznesu.

Pytanie

Czy przedstawione w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszone przez Spółkę koszty Darowizn są opodatkowane Ryczałtem jako ukryte zyski (art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT) lub wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą (art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w piśmie z 17 października i 2 listopada 2023 r.)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na Darowizny nie są opodatkowane Ryczałtem, gdyż nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz ukrytych zysków.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Katalog dochodów podlegających opodatkowaniu Ryczałtem został wymieniony w art. 28m ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: ustawa o CIT). Stosownie do tego przepisu opodatkowaniu Ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub,

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

4) nadwyżce wartości rynkowej składników przejmowanego majątku lub wniesionego w drodze wkładu niepieniężnego ponad wartość podatkową tych składników (dochód z tytułu zmiany wartości składników majątku) - w przypadku łączenia, podziału, przekształcenia podmiotów lub wniesienia w drodze wkładu niepieniężnego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części;

5) sumie zysków netto osiągniętych w każdym roku podatkowym stosowania opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej te zyski nie były zyskami podzielonymi lub nie zostały przeznaczone na pokrycie straty (dochód z tytułu zysku netto) - w przypadku podatnika, który zakończył opodatkowanie ryczałtem;

6) wartości przychodów i kosztów podlegających zgodnie z przepisami o rachunkowości zarachowaniu w roku podatkowym i uwzględnieniu w zysku (stracie) netto, które nie zostały uwzględnione w tym zysku (stracie) netto (dochód z tytułu nieujawnionych operacji gospodarczych).

Poniżej została przedstawiona szczegółowa analiza możliwości zakwalifikowania kosztów Darowizn jako wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków) bądź wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą).

Ukryte zyski

Stosownie do art. 28m ust. 3 ustawy o CIT przez ukryte zyski, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem. W szczególności do ukrytych zysków należy zakwalifikować darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju (pkt 7 przywołanego przepisu).

Z definicji ukrytych zysków wynika, że są to świadczenia realizowane na rzecz udziałowców (wspólników/akcjonariuszy) podatnika estońskiego CIT lub na rzecz podmiotów powiązanych z udziałowcami lub z podatnikiem. Tym samym wskazane w art. 28 ust. 3 pkt 7 ustawy o CIT darowizny mogą zostać uznane za ukryte zyski pod warunkiem, że zostały zrealizowane na rzecz wspólników spółki opodatkowanej estońskim CIT lub na rzecz wskazanych podmiotów powiązanych.

Na gruncie regulacji o Ryczałcie podmiotem powiązanym jest podmiot powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, przy czym wielkość udziałów i praw, o których mowa w art. 11a ust. 2 pkt 1 lit. a-c wynosi co do zasady co najmniej 5%.

Zatem podmiotami powiązanymi na potrzeby stosowania regulacji o dochodach z ukrytych zysków są:

a) podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub

b) podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:

- ten sam inny podmiot lub

- małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub

c) spółkę niebędącą osobą prawną i jej wspólnika, lub,

ca) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, i jej komplementariusza, lub

cb) spółkę, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1a, i jej wspólnika, lub

d) podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej - spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.

Zgodnie z art. 11a ust. 2 Ustawy o CIT przez wywieranie znaczącego wpływu rozumie się:

1) posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5%:

a) udziałów w kapitale lub

b) praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub

c) udziałów lub praw do udziału w zyskach, stratach, lub majątku, lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub,

2) faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub

3) pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.

Odnosząc powyższe do Darowizn, należy mieć na względzie, że nie są i nie będą one realizowane na rzecz wspólników Spółki lub podmiotów powiązanych ze Spółką lub z jej wspólnikami. Tym samym należy uznać, że nie jest spełniony podstawowy warunek uznania Darowizn za ukryte zyski.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, koszty Darowizn nie mogą być traktowane jako dochód z tytułu ukrytych zysków, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT.

Wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą

Ustawa o CIT nie zawiera definicji wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3.

Kwestia ta nie została także w sposób jednoznaczny rozstrzygnięta w Przewodniku do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. (dalej jako: „Przewodnik”), stanowiącym ogólne wyjaśnienia przepisów prawa podatkowego dotyczące stosowania tych przepisów (objaśnienia podatkowe), o których mowa w art. 14a § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Jak wskazano w Przewodniku: „Sposób kwalifikacji tego dochodu [Wnioskodawca: dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczych] uzależniony jest od indywidualnego stanu faktycznego, w jakim pozostaje spółka. W ocenie wydatków kwalifikujących się do tego rodzaju dochodów można się posiłkować kwalifikacją wydatków do kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 15 ust. 1, wynikającą z praktyki podmiotu jak również bogatego orzecznictwa sądowo-administracyjnego. Wprawdzie pojęcie „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą” nie jest tożsame z pojęciem „wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów”, jednak należy zwrócić uwagę na podobieństwo, jakie może je cechować. Podobieństwa pomiędzy wydatkami niezwiązanymi z działalnością gospodarczą a wydatkami niestanowiącymi kosztów uzyskania przychodu, należy upatrywać przede wszystkim w celu ich poniesienia. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Te same cele powinny realizować wydatki związane z działalnością gospodarczą. Należy bowiem zwrócić uwagę, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter.” (Przewodnik, str. 41 pkt 64).

W zakresie powyższego wskazać należy na art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje. Tym samym na podstawie powyższego przepisu, darowizny co do zasady zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Niemniej w ocenie Wnioskodawcy powyższe nie może jednoznacznie przesądzać, że darowizny są opodatkowane w estońskim CIT jako wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na uwadze zasady wykładni przepisów prawa należy przyjąć stanowisko, iż skoro ustawodawca na gruncie ustawy o CIT posługuje się dwoma odmiennymi podejściami, tj. kosztów uzyskania przychodów i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, to nie jest zasadne przypisanie tym pojęciom takiego samego znaczenia. Należy przy tym mieć na względzie, iż co prawda w Przewodniku wskazano, że analiza konkretnego wydatku jako niezwiązanego z działalnością gospodarczą może zostać dokona z posiłkowym uwzględnieniem praktyki stosowania przepisów o kosztach uzyskania przychodów (oraz dorobku orzeczniczego wypracowanego na ich gruncie), niemniej każdorazowo wymaga to indywidualnej oceny danego wydatku.

Oznacza to, że ujęcie danego wydatku w katalogu zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie będzie równoznaczne z automatycznym uznaniem go za wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą. Pogląd taki jest także zbieżny z wykładnią systemową przepisów ustawy o CIT. Jak bowiem wynika z treści art. 15 ust. 1 tej ustawy: kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Sposób sformułowania przytoczonego przepisu w jasny sposób wskazuje, iż kosztami uzyskania przychodów mogą być tylko wydatki poniesione w konkretnym celu (osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów), z wyjątkiem wydatków enumeratywnie wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Powyższe nie oznacza, iż wydatki zawarte w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów (lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła), tylko że - z różnych względów - ustawodawca zdecydował się na ich wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów. Gdyby bowiem przyjąć, iż każdy z wydatków wskazanych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie spełnia opisanej wyżej przesłanki odpowiedniego celu jego poniesienia, regulacja ta byłaby w zasadzie zbędna. Ze względu bowiem na brak spełnienia podstawowej przesłanki dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu, wydatki te nie mogłyby zostać zaliczone do tej kategorii na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Teza ta znajduje poparcie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jak bowiem wskazywano: „(...) każdy wydatek musi przejść test z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1” (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 stycznia 2020 r., sygn. akt II FSK 477/18).

Biorąc zatem pod uwagę przesłankę racjonalności działania ustawodawcy należy wskazać, że jedyną trafną interpretacją charakteru katalogu zawartego w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT jest uznanie, iż wydatki w nim zawarte mogą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Co za tym idzie, jeżeli (jak wskazano w Przewodniku) na potrzeby uznania wydatku za niezwiązany z działalnością gospodarczą istotny jest cel jego poniesienia, to nie można wykluczyć, iż niektóre z wydatków uznawanych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT za wyłączone z kosztów uzyskania przychodów, będą jednocześnie związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Za powyższym rozumieniem relacji art. 15 ust. 1 oraz art. 16 ust. 1 ustawy o CIT przemawia także sposób w jaki uregulowano liczne wyłączenia zawarte w drugim z tych przepisów. Należy zwrócić uwagę, iż wiele z nich wyłącza możliwość uznania danych wydatków za koszty uzyskania przychodów jedynie w określonych okolicznościach lub pod pewnymi warunkami, niejednokrotnie wskazując alternatywny sposób ich rozliczania. Jako przykłady można wskazać:

- wydatki związane z nabyciem/wytworzeniem środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT) - rozliczane, co do zasady, w formie odpisów amortyzacyjnych, z możliwością ich ujęcia jako koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży tych składników majątku;

- wydatki na objęcie lub nabycie udziałów oraz akcji (art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy o CIT) - traktowane jako koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów/akcji.

Co istotne, katalog wyłączeń zawarty w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zawiera także wydatki w oczywisty sposób związane z działalnością gospodarczą podatnika, wyłączone jednak z kosztów uzyskania przychodów ze względu na inne przesłanki, np. wydatki na spłatę pożyczek (kredytów) w części dotyczącej kapitału (art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy o CIT) czy też na wykup obligacji pomniejszone o kwotę dyskonta (art. 16 ust. 1 pkt 23 ustawy o CIT). Trudno bowiem zgodzić się z tezą, że wydatki związane z pozyskaniem finansowania nie pozostają w związku z działalnością prowadzoną przez podatnika. Natomiast z określonych względów, pomimo - co do zasady - wyraźnego związku tych wydatków z działalnością gospodarczą, ustawodawca zdecydował się, że nie będą one stanowiły kosztów podatkowych w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Co więcej należy zauważyć, iż brak możliwości utożsamiania wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą z katalogiem wydatków z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, potwierdza również wykładnia literalna przepisów art. 16 ust. 1 oraz art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT. Wskazany art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wprowadza na grunt przepisów ustawy o CIT nowe pojęcie, jakim są wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą. Terminem tym z kolei nie posługuje się art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, który ma następujące brzmienie: nie uważa się za koszty uzyskania przychodu (...). Tym samym przywołana treść obu przepisów wskazuje na fakt, iż inna jest ich dyspozycja. Jeden przepis odnosi się do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów a drugi do wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Natomiast w ocenie Spółki nie ma podstaw normatywnych, żeby różne pojęcia użyte na gruncie tej samej ustawy rozumieć w ten sam sposób. Z uwagi na powyższe nie sposób uznać, że darowizny stanowią wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą ze względu na fakt, iż zostały one uznane za koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.

Stanowisko zgodnie z którym uznanie danego wydatku za niestanowiący kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie przesądza automatycznie o tym, iż wydatek ten jest niezwiązany z działalnością gospodarczą potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach.

Przykładowo wskazać można na następujące interpretacje indywidualne:

- z 1 czerwca 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.149.2023.1.KK, w której Dyrektor KIS uznał, że wpłaty na PFRON nie stanowią wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, podczas gdy wpłaty te są wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 36 ustawy o CIT,

- z 8 maja 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.177.2023.1.JG, w której Dyrektor KIS uznał, że wydatki o charakterze reprezentacyjnym nie są niezwiązane z działalnością gospodarczą, podczas gdy na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT są one wyłączone z kosztów podatkowych.

Analogiczne stanowisko w odniesieniu do darowizn zaprezentował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 12 kwietnia 2023 r. sygn. akt I SA/Bd 88/23: „Ponadto, co istotne, podatnicy opodatkowani ryczałtem nie podlegają opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d uCIT. (zob. art. 28h ust. 1 uCIT). W konsekwencji takich podatników nie dotyczą między innymi przepisy dotyczące podatkowych kosztów uzyskania przychodów, w tym kosztów, których nie uważa się za podatkowe koszty uzyskania przychodów. W świetle powyższego, zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 14 u.p.d.o.p. w drodze analogii w celu ustalenia, że darowizny będące przedmiotem wniosku stanowią „wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą”, stanowi niedopuszczalną wykładnię rozszerzającą. Należy podkreślić, że wydatek stanowiący koszt uzyskania przychodów zawsze będzie związany z działalnością gospodarczą, natomiast nie każdy wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów powinien być uznany jako wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą, o ile ma związek z działalnością gospodarczą. Tym samym, jedynie w przypadku, gdyby dany wydatek nie miał żadnego związku z prowadzoną przez Podatnika działalnością gospodarczą, można by go uznać za „wydatek niezwiązany z działalnością gospodarczą” w rozumieniu art. 28m ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.p.”

Tym samym opodatkowanie Darowizn estońskim CIT wymagałoby wykazania, iż nie są one związane z działalnością gospodarczą (bez względu na treść art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT). Natomiast w okolicznościach niniejszej sprawy oczywistym jest, iż Darowizny wykazują związek z działalnością prowadzoną przez Spółkę, gdyż:

- budują lojalność kontrahentów,

- poprawiają relację z lokalną społecznością, w tym organami samorządu terytorialnego,

- budują pozytywny wizerunek wśród pracowników Spółki oraz lokalnej społeczności.

Podstawą prowadzenia polityki przekazywania darowizn jest misja Spółki, która zakłada prowadzenie działalności odpowiedzialnej społecznie. Spółka przekazując Darowizny dokonuje nieodpłatnej redystrybucji części swoich zysków jako wkład w zrównoważony rozwój społeczny. W ten sposób Spółka przyczynia się do polepszania jakości życia w swoim bezpośrednim środowisku. Spółka bowiem angażuje się w działalność charytatywną, proekologiczną, czy podejmuje działania mające na celu wyrównywanie szans społecznych.

Obok wsparcia osób potrzebujących i przejmowania na siebie części odpowiedzialności za rozwój społeczny, Spółka osiąga również korzyści związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dzięki zaangażowaniu w działalność społeczną, Wnioskodawca buduje zaufanie oraz lojalność wobec marki. Ze względu na angażowanie się w lokalne problemy, Spółka jest odbierana jako podmiot odpowiedzialny i etyczny. To z kolei ułatwia utrzymywanie dobrych stosunków i budowanie partnerstwa z lokalną społecznością, organami samorządowymi, instytucjami publicznymi, czy organizacjami pozarządowymi. Podejmowanie działań na rzecz rozwoju społecznego, jest obok ceny oraz jakości usług elementem, który wpływa na pozytywną ocenę Spółki przez jej kontrahentów czy inne organizację, z którymi współpracuje.

Tym samym, Spółka przekazując Darowizny pozycjonuje się jako podmiot społecznie odpowiedzialny, a to z kolei przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunku wśród aktualnych oraz potencjalnych klientów. W ten sposób Spółka jest postrzegana jako rzetelny kontrahent, który dba o polepszenie sytuacji bytowej w swoim bezpośrednim otoczeniu. Przekazywane Darowizny stanowią faktyczną okoliczność, która ułatwia docieranie do nowych kontrahentów oraz wzmacnia relacje z obecnymi kontrahentami. Dodatkowo pozytywny wizerunek zbudowany dzięki przekazywanym Darowiznom powoduje zwiększenie zaufania oraz lojalności kontrahentów wobec marki. W ten sposób przekazywane Darowizny wykazują pośredni związek z osiąganymi przychodami przez Spółkę, albowiem przyczyniają się do nawiązywania i utrzymywania relacji biznesowych z kontrahentami.

Dodatkowo przekazywane Darowizny powodują, iż Spółka jest podmiotem lepiej rozpoznawalnym na rynku. Powiązane jest to z budowaniem relacji z obdarowanymi (fundacje, instytucje), które wpływają na zwiększenie świadomości społecznej na temat działalności Wnioskodawcy, a tym samym do wzrostu popularności i rozpoznawalności marki. Jest to okoliczność, która również pozwala na docieranie do nowych rynków/odbiorców.

Prowadzona polityka przekazywania Darowizn przyczynia się do budowania pozytywnego wizerunek wśród lokalnej społeczności. X jest rozpoznawalną marką, kojarzoną z zaangażowaniem w społeczne problemy, a przez to cieszy się dużym zaufaniem. W ten sposób Wnioskodawca pozycjonuje się jako atrakcyjny pracodawca. Pracownicy bowiem chętniej identyfikują się ze Spółką przez co odczuwają większą satysfakcję z pracy oraz odznaczają się większym zaangażowaniem oraz lojalnością, ze względu na fakt, iż mają oni poczucie, że część efektów ich pracy przyczynia się do rozwiązywania lokalnych trudności. Powyższe wpływa także na łatwiejszy dostęp do nowych pracowników. Dodatkową korzyścią płynącą z utrzymywania pozytywnych relacji z lokalną społecznością oraz organami samorządu terytorialnego jest prewencja w zakresie powstania konfliktów mogących negatywnie wpłynąć na prowadzoną działalność gospodarczą (Spółka utrzymując pozytywne relacje zapobiega potencjalnym sytuacjom spornym, a w przypadku, gdy takie powstaną może podjąć działania, które pozwolą je rozwiązać).

Dodatkowo, Spółka przekazując Darowizny jest blisko lokalnych problemów, co pozwala jej na dostosowanie podejmowanych działań gospodarczych do aktualnych nastrojów społecznych, co z kolei może zwiększać efektywność biznesową Spółki.

Obok istotnych korzyści gospodarczych, Spółka wskazuje również, że przekazywane darowizny stanowią przejaw realizacji filozofii społecznej odpowiedzialności biznesu. Spółka bowiem przekazując Darowizny przyczynia się do polepszenia jakości życia lokalnej społeczności (zwiększenie bezpieczeństwa, wspieranie akcji charytatywnych, ekologicznych itd.) oraz wpływa na minimalizowanie nierówności społecznych (np. dofinansowanie do wyjazdów sportowych, darowizny na rzecz jednostek oświaty itd.).

Tym samym należy wskazać, że przekazywane przez Spółkę Darowizny związane są z jej działalnością gospodarczą, prowadzenie działalności odpowiedzialnej społecznie buduje markę X, lojalność wobec niej, a także wpływa na pozytywny odbiór Spółki przez obecnych oraz potencjalnych pracowników. W konsekwencji Darowizny pośrednio przyczyniają się do generowanych przez Spółkę przychodów. Jako takie należy uznać je za związane z działalnością gospodarczą.

W tym miejscu Wnioskodawca wskazuje, że w wydanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej opowiedział się za stanowiskiem, że do kosztów darowizn nie powinny mieć zastosowania przepisy art. 28m ust. 1 pkt 2 (dot. ukrytych zysków) oraz pkt 3 ustawy o CIT (wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.:

- interpretacja indywidualna z dnia 10 maja 2023 r. Znak: 0111-KDIB1-1.4010.139.2023.2.BS,

- interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.231.2022.1.AP,

- interpretacja indywidualna z dnia 20 grudnia 2022 r. Znak: 0114-KDIP2-1.4010.84.2022.1.OK.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy dokonywanie Darowizn może przyczynić się do budowania zaufania pracowników, społeczności lokalnych, organizacji pożytku publicznego, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz obecnych i potencjalnych klientów/inwestorów. Z tego powodu wydatki ponoszone na Darowizny nie powinny być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą i tym samym nie powinny podlegać opodatkowaniu Ryczałtem.

Biorąc pod uwagę przedstawioną argumentację w zakresie ukrytych zysków i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, w ocenie Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym ponoszone przez Spółkę koszty Darowizn nie są opodatkowane Ryczałtem.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 28 listopada 2020 r., o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123, dalej: „ustawa zmieniająca”) wprowadzone zostały do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przepisy regulujące nowe zasady opodatkowania, tj. ryczałt od dochodów spółek kapitałowych – stanowiący alternatywny w stosunku do dotychczasowego sposób opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przepisy powyższe weszły w życie 1 stycznia 2021 r.

Następnie ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 2105) wprowadzono zmiany w ryczałcie od dochodów spółek, obowiązujące od 1 stycznia 2022 r.

Opodatkowanie ryczałtem oznacza dla podatnika zmianę zasad w zakresie przedmiotu opodatkowania. Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) wprowadza w zakresie ryczałtu nowe kategorie dochodów (przedmiotu opodatkowania) nie podlegających reżimowi dotychczasowych przepisów ustawy. Dochodów tych nie łączy się z dochodami opodatkowanymi według ogólnych zasad CIT (art. 7 ustawy o CIT) dla celów ustalenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 28m ust. 1 ustawy CIT:

Opodatkowaniu ryczałtem podlega dochód odpowiadający:

1) wysokości zysku netto wypracowanego w okresie opodatkowania ryczałtem w części, w jakiej zysk ten został uchwałą o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto przeznaczony:

a) do wypłaty udziałowcom, akcjonariuszom albo wspólnikom (dochód z tytułu podzielonego zysku) lub

b) na pokrycie strat powstałych w okresie poprzedzającym okres opodatkowania ryczałtem (dochód z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat);

2) wysokości ukrytych zysków (dochód z tytułu ukrytych zysków);

3) wysokości wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą);

Przepis art. 28m ust. 3 ustawy o CIT stanowi, że:

Przez ukryte zyski, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

1) kwotę pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi, akcjonariuszowi albo wspólnikowi, w tym za pośrednictwem tworzonych z zysku funduszy, lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem, akcjonariuszem lub wspólnikiem oraz odsetki, prowizje, wynagrodzenia i opłaty od pożyczki (kredytu) udzielonej przez te podmioty podatnikowi;

2) świadczenia wykonane na rzecz:

a) fundacji prywatnej lub rodzinnej, podmiotu równoważnego takiej fundacji lub przedsiębiorstwa prowadzonego przez taką fundację albo taki podmiot, lub na rzecz beneficjentów takiej fundacji lub takiego podmiotu,

b) trustu lub innego podmiotu albo stosunku prawnego o charakterze powierniczym;

3) nadwyżkę wartości rynkowej transakcji określoną zgodnie z art. 11c ponad ustaloną cenę tej transakcji;

4) nadwyżkę zwróconej kwoty dopłaty, wniesionej do spółki zgodnie z odrębnymi przepisami, ponad kwotę wniesionej dopłaty, przy czym jeżeli dopłata została wniesiona w walucie obcej, przeliczenia tej kwoty na złote dokonuje się według średniego kursu waluty obcej ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na dzień odpowiednio zwrócenia dopłaty i faktycznego jej wniesienia;

5) wypłacone z zysku wynagrodzenie z tytułu umorzenia udziału (akcji), ze zmniejszenia wartości udziału (akcji), z wystąpienia wspólnika ze spółki, ze zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce;

6) równowartość zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego;

7) darowizny, w tym prezenty i ofiary wszelkiego rodzaju;

8) wydatki na reprezentację;

9) dopłaty wypłacone w przypadku połączenia lub podziału podmiotów;

10) odsetki od udziału kapitałowego, wypłacane na rzecz wspólnika przez spółkę;

11) zysk przeznaczony na uzupełnienie udziału kapitałowego wspólnika spółki;

12) świadczenia pieniężne i niepieniężne wypłacone w przypadku zmniejszenia udziału kapitałowego wspólnika w spółce.

Przedmiotem opodatkowania w systemie ryczałtu jest zatem co do zasady efektywna dystrybucja zysku ze spółki kapitałowej do jej udziałowca/akcjonariusza, przy czym przepisy nie ograniczają się wyłącznie do opodatkowania dywidend, ale uwzględniają również inne formy dystrybucji.

Istotą przyjętego modelu jest odroczenie opodatkowania dystrybuowanego zysku do dnia podjęcia uchwały o przeznaczeniu tego zysku i wypłat równoważnych takiej dystrybucji. Intencją ustawodawcy jest zatem uwzględnienie w katalogu dochodów do opodatkowaniem także innych, alternatywnych niż dywidenda, świadczeń dokonanych na rzecz udziałowców/akcjonariuszy lub podmiotów powiązanych bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tymi udziałowcami/akcjonariuszami (tzw. ukryte zyski). Wypłata ukrytych zysków oznacza powstanie dla spółki odpowiadającego im dochodu, podlegającego opodatkowaniu ryczałtem.

Ukryte zyski stanowić zatem będą dla podatnika wszelkie świadczenia spółki:

- wykonane w związku z prawem do udziału w zysku,

- inne niż podzielony zysk o charakterze pieniężnym, niepieniężnym, odpłatnym, nieodpłatnym lub częściowo odpłatnym (wartość nieodpłatnych i częściowo odpłatnych świadczeń określa się zgodnie z art. 12 ust. 5-6a ustawy o CIT),

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz udziałowca/akcjonariusza lub podmiotu powiązanego,

- wykonane bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem lub z tym udziałowcem/akcjonariuszem.

W katalogu dochodów do opodatkowania w systemie ryczałtu ustawodawca w art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT wymienił także dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków.

Dochody niezwiązane z działalnością gospodarczą mogą częściowo pokrywać się z dochodami stanowiącymi ukryte zyski. W przypadku jednak wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Z przepisów ustawy o CIT nie wynika wprost jakiego rodzaju wydatki mogą być uznane za dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Ustawodawca nie zdecydował się na sformułowanie w przepisie definicji ani nawet przykładowego katalogu tego rodzaju wydatków.

Przepisy Rozdziału 6b ustawy o CIT nie zawierają definicji legalnej wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą. W związku z powyższym, aby ustalić jakie kategorie wydatków oraz kosztów mieszczą się w zakresie wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, należy odwołać się do znaczenia, jakie posiada niniejsze pojęcie w języku powszechnym. W tym aspekcie warto odnotować, że jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. Zatem za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą możną uznać m.in. takie wydatki i koszty, które nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Ryczałt od dochodów spółek będący alternatywną formą opodatkowania dedykowaną podatnikom podatku CIT, nie posługuje się takimi pojęciami jak koszty uzyskania przychodów czy koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik opodatkowany ryczałtem od dochodów spółek dokonuje wyliczenia oraz zapłaty podatku w oparciu o przepisy Rozdziału 6b ustawy CIT.

Zgodnie z art. 28n ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT jedną z podstaw opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek jest suma dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą ustalona w miesiącu, w którym wykonano świadczenie lub dokonano wypłaty lub wydatku.

Ponadto zgodnie z art. 28t ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT:

Ryczałt od dochodu z tytułu ukrytych zysków i dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą płatny jest do 20-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano wypłaty, wydatku lub wykonania świadczenia.

Powyższe przepisy świadczą o wysokim stopniu podobieństwa obu ww. przedmiotów opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. Potwierdza to również treść Przewodnika do Ryczałtu od dochodów spółek z dnia 23 grudnia 2021 r. str. 41 poz. 63, w którym znajduje się informacja, że: Dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika odpowiada wysokości takich wydatków. Przykłady mogą częściowo pokrywać się z tymi, które dotyczą dochodów z tytułu ukrytych zysków (…). Jednak w przypadku wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą nie jest konieczne i wymagane badanie powiązań z podmiotem na rzecz którego dokonywana jest wypłata lub z którym dokonuje się transakcji.

Powyższy fragment Przewodnika wskazuje, że ustawodawca wprowadzając przepisy o ryczałcie od dochodów spółek zakładał, że niektóre kategorie wydatków i kosztów mogą być rozpatrywane zarówno z perspektywy ukrytych zysków jak i wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą.

Należy podkreślić, że kwestię kwalifikacji na gruncie przepisów o ryczałcie od dochodów spółek danego wydatku lub kosztu do dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą należy rozpatrywać indywidualnie, w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego i okoliczności sprawy. Jedną z immanentnych cech działalności gospodarczej, która wyróżnia ją od innego rodzaju aktywności, jest jej zarobkowy charakter. W związku z powyższym koszty, które nie służą realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków, lecz są efektem ubocznym działań zmierzających do osiągnięcia, zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodów (np. niektóre z kosztów określonych w art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT), mogą być uznane za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Z opisu sprawy m.in. wynika, że prowadzicie Państwo działalność gospodarczą w zakresie gospodarki odpadami komunalnymi. Od 1 czerwca 2022 r. jesteście Państwo opodatkowani podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie przepisów rozdziału 6b ustawy o CIT, tj. ryczałtem od dochodów spółek.

Przekazaliście Państwo oraz planujecie przekazać darowizny pieniężne na rzecz szeregu podmiotów niepowiązanych. Darowizny przekazywane są w szczególności na wspieranie działalności:

- charytatywnej (np. dofinansowanie stowarzyszeń, fundacji itd.),

- kulturowej (współfinansowanie wydarzeń dla lokalnej społeczności: festyny, dzień dziecka, rekolekcje, remont świetlicy środowiskowej),

- ekologicznej (np. dofinansowanie konkursów ekologicznych),

- sportowej i rekreacyjnej (np. zakup strojów sportowych, remont placu zabaw),

- edukacyjnej (dofinansowanie działalności jednostek oświaty),

- związanej bezpieczeństwem publicznym (przykładowo: zakup sprzętu ratowniczego dla ochotniczych straży pożarnych)

- dalej łącznie jako „Darowizny".

Najczęściej beneficjentami przedmiotowych darowizn są:

- gminy, sołectwa, osiedle, dzielnice na obszarze, których Spółka prowadzi działalność,

- szkoły państwowe i inne placówki oświaty (np. przedszkola),

- ochotnicze straże pożarne,

- lokalne kluby sportowe oraz sportowcy,

- fundacje i stowarzyszenia prowadzące działalność o charakterze charytatywnym, ekologicznym, kościelnym itd.

Przekazywane przez Spółkę Darowizny wpisują się w filozofię społecznej odpowiedzialności biznesu („CSR”), rozumianej jako zobowiązanie podmiotów gospodarczych do przyczyniania się do zrównoważonego rozwoju przy współpracy zatrudnionych, i ich rodzin oraz lokalnych społeczności. Spółka w ramach Darowizn przekazuje część wypracowanych zysków w celu polepszania jakości życia lokalnej społeczności oraz wyrównywania szans społecznych - środki te trafiają do lokalnych organizacji charytatywnych, fundacji, jednostek oświaty, jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego itd. Spółka w ramach Darowizn, we współpracy z obdarowanymi, wspiera m.in. działania charytatywne, kulturowe, ekologiczne czy związane z bezpieczeństwem publicznym (np. zakup sprzętu dla jednostek ochotniczych straży pożarnych). W ten sposób lokalna społeczność zyskuje dostęp do lepszej infrastruktury użyteczności publicznej, lepiej dofinansowanych i funkcjonujących jednostek oświaty, czy zyskuje możliwość uczestniczenia w określonych inicjatywach (np. sportowych). Przekazywane Darowizny wspierają także akcje charytatywne, przez co Spółka we współpracy z organizacjami charytatywnymi wspiera także osoby najbardziej potrzebujące. W ten sposób przekazywane Darowizny stanowią wyraz filozofii społecznej odpowiedzialności biznesu.

Zauważyć należy, że nie istnieje uniwersalna definicja zjawiska społecznej odpowiedzialności biznesu, dlatego można odwołać się do działań wskazanych w Komunikacie Komisji Europejskiej z dnia 25 października 2011 r. skierowanej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – „Odnowiona strategia UE na lata 2011-2014 dotycząca społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw”.

We wskazanym dokumencie zostało wprost stwierdzone, że: „Strategiczne podejście do CSR ma coraz większe znaczenie dla konkurencyjności przedsiębiorstw. Może przynieść korzyści w zakresie zarządzania ryzykiem, oszczędności kosztów, dostępu do kapitału, relacji z klientami, zarządzania zasobami ludzkimi i potencjału innowacyjnego. Ponieważ CSR wymaga zaangażowania zainteresowanych stron wewnątrz przedsiębiorstwa i poza nim, umożliwia to przedsiębiorstwom lepsze prognozowanie i wykorzystanie szybko zmieniających się oczekiwań ze strony społeczeństwa i warunków prowadzenia działalności, CSR może zatem stymulować rozwój nowych rynków i sprzyja tworzeniu nowych możliwości wzrostu gospodarczego. Zajmując się kwestiami odpowiedzialności społecznej, przedsiębiorstwa mogą budować długoterminowe zaufanie pracowników, konsumentów i obywateli, tworząc podstawę pod zrównoważone modele biznesowe. Większe zaufanie z kolei przyczynia się do tworzenia otoczenia, w którym przedsiębiorstwa mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się”.

Aktualną definicją społecznej odpowiedzialności biznesu (ang. Corporate Social Responsibility CSR) jest definicja zawarta w normie PN-ISO 26 000 odpowiedzialność organizacji za wpływ jej decyzji i działań (produkty, serwis, procesy) na społeczeństwo i środowisko, poprzez przejrzyste i etyczne zachowanie, które:

I. przyczynia się do zrównoważonego rozwoju, zdrowia i dobrobytu społeczeństwa;

II. bierze pod uwagę oczekiwania interesariuszy;

III. jest zgodne z obowiązującym prawem i spójne z międzynarodowymi normami zachowania;

IV. jest spójne z organizacją i praktykowane w jej relacjach.

Społeczna odpowiedzialność biznesu to strategia zarządzania, zgodnie z którą przedsiębiorstwa w swoich działaniach dobrowolnie uwzględniają interesy społeczne, aspekty środowiskowe, czy relacje z różnymi grupami interesariuszy, w szczególności z pracownikami. Bycie społecznie odpowiedzialnym oznacza inwestowanie w zasoby ludzkie, w ochronę środowiska, relacje z otoczeniem firmy i informowanie o tych działaniach, co przyczynia się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa i kształtowania warunków dla zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego.

Należy zwrócić uwagę na aspekt świadomości działań podatnika oraz przyjętą przez niego strategię ich realizacji. CSR ma na celu budowanie pozytywnego odbioru danego podmiotu w społeczeństwie. Zaufanie konsumentów, obywateli ma w przyszłości przełożyć się na osiągnięcie celów finansowych, a więc powiększenie przychodów. Realizacja celów CSR nie następuje zatem przez sam wydatek ale przez zbudowanie wizerunku podmiotu, który przełoży się na skutki finansowe. Świadome inwestowanie w ramach społecznej odpowiedzialności biznesu wymaga informowania o tych działaniach. Takie działania powinny wynikać z wcześniejszej strategii i planu działania, na które podatnik może powołać się w przypadku wątpliwości kategoryzacji wydatku.

Zatem, uznać należy, że czynniki te przemawiają za tym, że ponoszone wydatki na realizację tego procesu mogą służyć realizacji podstawowego celu prowadzonej działalności gospodarczej jakim jest osiąganie zysków.

Wskazaliście Państwo, że przekazywane Darowizny mają pozytywny wpływ na prowadzoną przez Państwa działalność gospodarczą, w ten sposób, że Spółka jest postrzegana jako podmiot odpowiedzialny społecznie.

Jednakże należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera przepisu, który pozwalałby na uznanie wydatków ponoszonych w ramach CSR niejako „automatycznie” za koszty uzyskania przychodów. W każdym przypadku ponoszenia takich wydatków podatnik musi wykazać ich związek z uzyskaniem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła.

Dokonanie przez Państwa darowizn jest każdorazowo dokumentowane w sposób pozwalający ustalić ich przeznaczenie oraz potencjalny cel.

Ponadto wskazaliście Państwo, że przekazywane Darowizny dają następujące korzyści dla Wnioskodawcy:

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że wszystkie wskazane we wniosku działania mogą przyczynić się do budowania zaufania pracowników, społeczności lokalnej, organizacji pożytku publicznego, organów jednostek samorządu terytorialnego oraz obecnych i potencjalnych klientów/inwestorów. Większe zaufanie z kolei jest fundamentem tworzenia otoczenia, w którym Państwo podejmują i mogą podejmować inicjatywy innowacyjne i rozwijać się i z tego też powodu ww. wydatki nie będą uznawane za ukryte zyski ani za wydatki niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Kawa z INFORLEX. Estoński CIT – problemy w biurach rachunkowych

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 8 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.320.2023.3.BJ