Interpretacja indywidualna z dnia 6 listopada 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.426.2023.1.GK

Czynności udzielania przez Państwa pożyczek, stanowić będzie czynności mieszczące się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - to świadczone przez Państwa usługi udzielania pożyczek na rzecz Pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie tego przepisu.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych udzielenia pożyczki. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jesteście Państwo spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem działalności gospodarczej są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”). Jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT. W przedmiocie Państwa działalności, w Krajowym Rejestrze Sądowym, nie figuruje udzielanie pożyczek, ani inna tego typu działalność finansowa, mimo to, Państwo od czasu do czasu zawieracie umowy pożyczki, na podstawie których udzielacie Państwo pożyczek pieniężnych podmiotom powiązanym w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zarejestrowanym jako czynni podatnicy podatku VAT (dalej: „Pożyczkobiorcy”). Umowy te, zgodnie z dyspozycją art. 720 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), dalej: „Kodeks cywilny” (z uwagi na jej wartość przekraczającą tysiąc złotych) zostają zawierane w formie dokumentowej. Każdorazowo, w świetle zapisów zawieranych umów, Pożyczkobiorcy zobowiązują się do zwrotu pełnej kwoty pożyczki wraz z odsetkami płatnymi jednorazowo w momencie spłaty pożyczki.

Pytania

1)Czy udzielając pożyczki pieniężnej, działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie przez Państwa pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT?

2)W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w sytuacji uznania, iż udzielając pożyczki pieniężnej działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, czy usługa udzielenia przez Państwa pożyczki pieniężnej korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, udzielając pożyczki pieniężnej, działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, natomiast za świadczenie usług należy co do zasady traktować każde inne świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej nie stanowiącej dostawy towarów (art. 8 ust. 1 ustawy o VAT).

Mając na względzie ogólne reguły konstrukcyjne systemu VAT, jedną z istotnych cech usługi jest istnienie bezpośredniego konsumenta, odbiorcy świadczenia odnoszącego z niego korzyść. Jak wskazuje się w piśmiennictwie „Dopóki nie ma kogoś, kto odnosiłby lub powinien odnosić konkretne (wymierne) korzyści o charakterze majątkowym wiążące się z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą.” (Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, wyd. XV, 2021 r.). Dla uznania, że świadczenie usług podlega opodatkowaniu VAT, co do zasady konieczne jest przy tym, by świadczenie miało charakter odpłatny, tj. wiązało się ze wzajemnym świadczeniem drugiej strony, które ma charakter ekwiwalentny i jest wyrażalne w pieniądzu (wynagrodzenie).

Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86) jest w tej kwestii jednoznaczne i przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku VAT bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.

Zasady i samo istnienie odpłatności określane jest przez strony umowy i jeżeli strony zdecydują się na ustalenie zapłaty, wówczas wykonane świadczenie należy uznać za odpłatne.

W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, podlegające opodatkowaniu.

Istota umowy pożyczki została uregulowana w art. 720 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z § 1 ww. przepisu przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy, albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Natomiast, jeżeli wartość umowy pożyczki przekracza tysiąc złotych, wówczas umowa ta wymaga zachowania formy dokumentowej (art. 720 § 2 Kodeksu cywilnego). W konsekwencji spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju. Strony umowy mogą dowolnie ustalać warunki spłat, uwzględniając przy tym „wynagrodzenie” pożyczkodawcy za czasową rezygnację z władania przedmiotem umowy - oprocentowanie pożyczki.

Jak wskazał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 4 maja 2021 r. nr 0114-KDIP1-2.4012.116.2021.2.SP: „Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.”

Bez znaczenia dla niniejszej sprawy jest fakt, iż udzielanie pożyczek nie znajduje się w zakresie jej działalności (nie został przez nią wskazany w Krajowym Rejestrze Sądowym). Jak bowiem słusznie zauważył Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej „pomimo iż w przedmiocie działalności A. w KRS nie została wpisana działalność z zakresu udzielania pożyczek, a do momentu udzielenia pożyczki B., A. nie podejmował faktycznie takiej działalności, czynność udzielenia pożyczki została dokonana przez Pożyczkodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a udzielając pożyczki A. działała jako podatnik VAT. Z uwagi na fakt, że A. jest podmiotem gospodarczym, podejmującym działalność dla celów zarobkowych, wszystkie jej czynności, w tym udzielenie pożyczki, należą do płaszczyzny gospodarczej i są związane z prowadzoną działalnością. Co więcej, fakt, że z tytułu udzielenia pożyczki Pożyczkodawcy przysługuje wynagrodzenie w postaci odsetek powoduje, że dokonanie tej czynności wpisuje się w zarobkowy charakter prowadzonej przez A. działalności gospodarczej. W tych okolicznościach trudno uznać, że czynność udzielenia pożyczki została dokonana przez A. poza prowadzoną działalnością.” (Interpretacja indywidualna z 9 czerwca 2021 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.227.2021.2.SW).

Powyższe stanowisko zostało również potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 czerwca 2021 r. sygn. akt III FSK 26/21, w którym sąd stwierdził, że: „Pożyczkodawca może prowadzić działalność gospodarczą oraz być podatnikiem podatku od towarów i usług, ale może równocześnie udzielać pożyczki jednorazowo i w żaden sposób nie wykonywać zawodowo działalności w zakresie usług finansowych. Dla sformułowania tego rodzaju oceny istotny jest faktyczny zakres prowadzonej działalności gospodarczej”.

Biorąc zatem pod uwagę stanowisko organów podatkowych w powyższej kwestii i fakt, iż w Państwa ocenie wszystkie przesłanki warunkujące uznanie czynności udzielenia przez Państwa pożyczki pieniężnej za świadczenie usług w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej zostają spełnione oraz to, że w ramach udzielonej pożyczki przenosicie Państwo na własność Pożyczkobiorcy własność pieniędzy, natomiast Pożyczkobiorca zobowiązuje się do jej zwrotu wraz z określonymi umową odsetkami, nie ma wątpliwości, iż Państwo udzielając pożyczki pieniężnej działacie jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając powyższe na względzie, w Państwa ocenie, udzielając pożyczki pieniężnej działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w sytuacji uznania, iż udzielając pożyczki pieniężnej działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, usługa udzielenia przez Państwa pożyczki pieniężnej, w Państwa ocenie, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Czynność podlegająca opodatkowaniu, mocą art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, może zostać zwolniona od podatku, mimo objęcia jej swym zakresem przez ustawę o VAT.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Zgodnie z literalnym brzmieniem powyższego przypisu, każda czynność udzielenia czy to kredytu czy pożyczki pieniężnej uznawana jest za zwolnioną z podatku VAT. Przepis ten nie zastrzega ani statusu pożyczkodawcy, ani częstotliwości z jaką mają występować czynności udzielania pożyczek. Tym samym, każda czynność udzielenia pożyczki, w zgodzie z literalną wykładnią przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, jest uznawana za czynność zwolnioną od podatku VAT.

Tego samego zdania jest również Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w wydanych przez siebie interpretacjach indywidualnych jednoznacznie stwierdza, iż „udzielenie pożyczki, nawet jednorazowe, należy traktować jako czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a w konsekwencji wykonaną przez Wnioskodawcę jako podatnika VAT” (Interpretacja indywidualna z 8 lutego 2022 r., nr 0114-KDIP4-3.4012.806.2021.1.IG).

Powyższe stanowisko zaprezentowane przez Państwa jest potwierdzane przez organ interpretacyjny również w innych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo, w interpretacji z 13 września 2021 r. nr 0114-KDIP4-3.4012.495.2021.2.MAT Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że „czynność udzielenia odpłatnej pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - usługa udzielenia pożyczki przez Pożyczkodawcę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.” Natomiast w interpretacji z 17 sierpnia 2021 r. nr 0112-KDIL3.4012.227.2021.1.LS uznał, że „usługa udzielania oprocentowanych pożyczek stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na to, że usługa udzielania pożyczek mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy - to korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.”

Mając powyższe na względzie, w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, tj. w sytuacji uznania, iż udzielając pożyczki pieniężnej działacie Państwo jako podatnik podatku VAT, a tym samym udzielenie pożyczki należy traktować jako czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, usługa udzielenia przez Państwa pożyczki pieniężnej, w Państwa ocenie, korzysta ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy.

Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że jesteście Państwo zarejestrowani jako czynny podatnik podatku VAT. Przedmiotem Państwa działalności są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. W przedmiocie Państwa działalności, w Krajowym Rejestrze Sądowym, nie figuruje udzielanie pożyczek, ani inna tego typu działalność finansowa, mimo to, od czasu do czasu zawieracie Państwo umowy pożyczek, na podstawie których udzielacie Państwo pożyczek pieniężnych podmiotom powiązanym (Pożyczkobiorcom), zarejestrowanym jako czynni podatnicy podatku VAT.

Umowy te, zostają zawarte w formie dokumentowej. Każdorazowo, w świetle zapisów zawieranych umów Pożyczkobiorcy zobowiązują się do zwrotu pełnej kwoty pożyczki wraz z odsetkami płatnymi jednorazowo w momencie spłaty pożyczki.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii czy udzielając pożyczki pieniężnej działacie jako podatnik podatku VAT, a tym samym czy udzielenie pożyczki będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do Państwa wątpliwości należy wskazać, że istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego,

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność polegająca na udzielaniu przez Państwa pożyczek pieniężnych na rzecz Pożyczkobiorcy są czynnością podlegającą opodatkowaniu. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług, spełnia przesłanki uznania tych czynność za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielania, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzące obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielanie pożyczek stanowi świadczenie na rzecz Pożyczkobiorcy, polegające na udostępnieniu środków finansowych na wskazany w umowie okres czasu.

Zatem należy wskazać, że Państwo przy udzielaniu pożyczek pieniężnych, za wynagrodzeniem w postaci odsetek, na rzecz Pożyczkobiorcy działacie jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a ich udzielanie stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ponadto, Państwa wątpliwości dotyczą również kwestii określenia czy udzielanie pożyczek będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy.

Czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana podatkiem VAT lub może korzystać ze zwolnienia od podatku. Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy:

Zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Stosownie do art. 43 ust. 22 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, świadczonych na rzecz podatników, i wybrać ich opodatkowanie, pod warunkiem że:

1)jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny;

2)złoży naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne zawiadomienie o wyborze opodatkowania tych usług przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego rezygnuje ze zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 23 ustawy:

Podatnik, o którym mowa w ust. 22, może, nie wcześniej niż po upływie 2 lat, licząc od początku okresu rozliczeniowego, od którego wybrał opodatkowanie usług, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, ponownie skorzystać ze zwolnienia od podatku tych usług, pod warunkiem złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego zawiadomienia o rezygnacji z opodatkowania, przed początkiem okresu rozliczeniowego, od którego ponownie będzie korzystał ze zwolnienia.

Powyższe zmiany przepisów umożliwiają wybór opodatkowania określonych usług, które dotychczas obligatoryjnie korzystały ze zwolnienia od podatku - w tym m.in. właśnie usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usług pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzania kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę, przy czym możliwość wyboru opcji opodatkowania dotyczy wyłącznie usług świadczonych na rzecz innych podatników, przy zachowaniu warunków określonych w art. 43 ust. 22 i 23 ustawy.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, wskazać należy, że czynności udzielania przez Państwa pożyczek, stanowić będzie czynności mieszczące się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługi te mieszczą się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymienione wprost w tym przepisie - to świadczone przez Państwa usługi udzielania pożyczek na rzecz Pożyczkobiorców korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowo należy wskazać, że zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, może mieć zastosowanie do czynności udzielania pożyczek, których miejscem świadczenia jest terytorium Polski.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się do Państwo interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).