Interpretacja indywidualna z dnia 27 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.270.2023.2.AJZ

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części nieprawidłowe i w części prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest:

–prawidłowe w części dotyczącej uznania działalności polegającej na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych) w latach 2019–2022 za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

–nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości skorzystania z ulgi IP Box za lata 2019–2022, w przypadku gdy ewidencja nie była prowadzona.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 lipca 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od (...) 2014 r. pozarolniczą działalność gospodarczą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest polskim rezydentem podatkowym i podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. W latach 2019–2022 Wnioskodawca rozliczał się podatkiem liniowym. Od 1 stycznia 2023 r. Wnioskodawca rozlicza się zryczałtowanym podatkiem od przychodów ewidencjonowanych (12%).

Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki sklasyfikowana pod kodem PKD62.02.Z.

Od 29 stycznia 2019 r. Wnioskodawca zawiera umowy o współpracy z X sp. z.o.o. (dalej: Zleceniodawca), których przedmiotem jest świadczenie usług na rzecz klienta Zleceniodawcy – Y Wnioskodawca miał zawarte umowy o współpracy ze Zleceniodawcą także w latach 2020-2022, jak i obecnie. Zamierza także w następnych latach współpracować ze Zleceniodawcą.

Przedmiotem usług Wnioskodawcy jest tworzenie automatycznych testów (programów komputerowych) do wewnętrznej platformy (...), której właścicielem jest klient Zleceniodawcy.

Zgodnie z zawartymi umowami Wnioskodawca wykonuje na rzecz Zleceniodawcy następujące czynności:

–wprowadzanie Agile Test Mindset do zespołów;

–proaktywność na wszystkich poziomach testów (Unit Test, Component Test, Component Integration Test, Accept Test oraz Performance Test);

–opracowanie zautomatyzowanych testów;

–wsparcie w zadaniach QA (np. analiza ryzyka, wyszukiwanie/identyfikacja danych testowych);

–koordynacja działań w zakresie QA;

–zadania w zakresie tworzenia kodu, przeglądu kodu, zapewnienia zgodności z wewnętrznymi standardami kodowymi klienta Zleceniodawcy – Y.

Wnioskodawca zajmuje się zatem:

1)tworzeniem skryptów testów automatycznych w języku Java na wielu poziomach testowych, tj.:

–testy integracji systemowej,

–testy regresji,

–testy wydajności,

–testy akceptacyjne;

2)tworzeniem i utrzymywaniem platformy (...);

3)tworzeniem frameworka do automatyzacji testów;

4)tworzeniem skryptów monitorujących stan środowisk testowych udostępnianych klientom Zleceniodawcy;

5)tworzeniem programu wysyłającego logi systemowe do wspólnego repozytorium.

Wnioskodawca jest odpowiedzialny za tworzenie kodów dla scenariuszy testowych, planowanie automatycznych testów, tworzenie dokumentacji projektowej, dokumentacji testowej, napisanie kodów dla automatyzacji testów oraz raportowanie wyników testów. Ponadto, Wnioskodawca zajmuje się również rozwijaniem testów automatycznych.

Działalność Wnioskodawcy polega zatem na wytwarzaniu i rozwijaniu programów komputerowych, służących automatycznemu testowaniu programów komputerowych. Pod pojęciem programu komputerowego Wnioskodawca rozumie programy komputerowe, służące do przeprowadzania testów automatycznych, sprawdzających funkcjonalność i podatność na błędy innych programów komputerowych. W wyniku prac podejmowanych przez Wnioskodawcę polegających na wytwarzaniu lub rozwijaniu testów automatycznych każdorazowo powstaje nowy program komputerowy objęty ochroną prawną na podstawieart. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.2021, poz. 1062; „UPAPP”). Wnioskodawca posiada autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które wytwarza. Autorskie prawa majątkowe do tych programów komputerowych Wnioskodawca przenosi na Zleceniodawcę.

Wnioskodawca prowadzi samodzielnie prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez niego czynności. Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Pracując nad wytworzeniem lub rozwinięciem programu komputerowego Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań. Ekspercka wiedza oraz doświadczenie pozwalają na opracowanie i wdrażanie całkowicie nowych lub znacznie ulepszonych technologicznie rozwiązań dla Zleceniodawcy.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych, tworzone są zupełnie nowe elementy programu komputerowego. Dlatego też, wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe oparte są na indywidualnych, autorskich pomysłach. Działania te prowadzone są w sposób systematyczny, tj. planowy, uporządkowany i metodyczny, nie mający charakteru rutynowego i okresowego. Wszelkie prace prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowany plan, są podzielone na etapy – planowanie, analiza, projektowanie, testowanie, implementacja. Prace realizowane przez Wnioskodawcę nie są również projektami powtarzalnymi – każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prowadzonych prac rozwojowych powstaje nowy kod źródłowy stanowiący program komputerowy.

Na podstawie umów o współpracy zawartych ze Zleceniodawcą za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do efektów swoich prac – programów komputerowych – Wnioskodawca otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie z chwilą wytworzenia programu komputerowego. Wnioskodawca nie wyodrębnia na wystawianych fakturach wynagrodzenia z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych z uwagi na fakt, iż całe wynagrodzenie otrzymane od Zleceniodawcy pochodzi z tego tytułu. Wnioskodawca otrzymuje dochód ze sprzedaży autorskich praw majątkowych. Otrzymywane przez Wnioskodawcę dochody są bezpośrednim skutkiem prowadzonych przez niego prac rozwojowych. Gdyby Wnioskodawca nie prowadził prac rozwojowych i nie wytwarzał programów komputerowych, nie uzyskiwałby dochodów. Na podstawie umów o współpracy Wnioskodawca rozlicza się w okresach miesięcznych. Wnioskodawca wystawia fakturę na zakończenie każdego miesiąca.

Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi na ten moment ewidencji IP, o której mowa w art. 30cb pkt 2 ustawy o PIT, jednakże będzie w stanie ją przygotować w celu dokonania rozliczenia z uwzględnieniem ulgi IP Box. Ewidencja zostanie stworzona w oparciu o sporządzane na podstawie umowy tzw. raporty czasu wykonanych usług (raporty czasu pracy), w których dokładnie Wnioskodawca potwierdza ilość godzin świadczonych usług poświęconych na dany program komputerowy (podstronę internetową, moduł, funkcjonalność). W ewidencji IP precyzyjnie Wnioskodawca wyodrębni każdy nowy program komputerowy wraz z przychodami, kosztami uzyskania przychodu oraz dochodem (stratą) przypadającą na każdy program komputerowy, który jednoznacznie określi wysokość kwalifikowanego dochodu.

Wnioskodawca ponosił wydatki bezpośrednio i funkcjonalnie związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową, tj. wytwarzaniem poszczególnych nowych programów komputerowych. Jednocześnie wydatki te ponoszone są w celu osiągnięcia przychodów ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Wydatki te służą fizycznemu wytwarzaniu programów komputerowych i prowadzeniu konkretnych prac rozwojowych przez Wnioskodawcę, jak również zdobywaniu czy pogłębianiu wiedzy niezbędnej do tworzenia nowych funkcjonalności. Bez poniesienia tych wydatków Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić prac rozwojowych. Są to następujące wydatki:

–usługi księgowe – niezbędne do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów oraz ewidencji IP Box; posiadanie fachowej księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności i Wnioskodawca traktuje ten koszt jako stały element wykonywanej przez siebie działalności gospodarczej;

–raty leasingowe związane z umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego oraz innych wydatków z tym związanych – tj. zakup ubezpieczenia, przeglądy gwarancyjne, wymiana płynów eksploatacyjnych, zakup ogumienia, wydatki na paliwo – koszt związany z leasingiem oraz użytkowaniem samochodu umożliwia Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do klienta, czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania;

–składki na ubezpieczenia społeczne – Wnioskodawca pod pojęciem poniesienia kosztów na „składki na ubezpieczenia społeczne” rozumie takie wydatki jak składki na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe), wpłaty na Fundusz Pracy. Niniejsze obciążenia są obowiązkowe, aby móc prowadzić legalnie jednoosobową działalność gospodarczą w Polsce, co w przypadku Wnioskodawcy przekłada się na możliwość świadczenia usług programistycznych;

–usługi telekomunikacyjne, tj. koszty abonamentu za telefon i Internet - abonament telefoniczny umożliwia konsultację z kontrahentami; natomiast koszt opłaty za Internet zapewniają Wnioskodawcy szybkie i stabilne łącze, które to jest wręcz nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty (tworzenie kodu, algorytmów, funkcjonalności).

Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków, jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego pracami rozwojowymi o charakterze twórczym. W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia programu komputerowego przyporządkowuje on wydatki do przychodów ze zbycia programu komputerowego według proporcji. Proporcja ustalona jest jako stosunek przychodów ze zbycia programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca doprecyzował, że złożony wniosek dotyczy tylko zaistniałego stanu faktycznego, tj. lat 2019–2022.

W ramach prowadzonych projektów rozwojowych dla Kontrahenta Wnioskodawca stworzył i rozwijał skrypty automatyzujące testy (testy komponentowe).

W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca zajmuje się tworzeniem programów komputerowych.

Wnioskodawca przedstawił nazwy niektórych projektów rozwojowych zrealizowanych w latach 2019– 2022. oraz efekt ich prac w postaci innowacyjnych programów komputerowych, do których prawa autorskie przenosi na Kontrahenta:

(...)

Innowacyjny charakter programów komputerowych, które Wnioskodawca wytwarza i rozwija w ramach ww. projektów rozwojowych polega na opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań wskazanych powyżej, niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej w działalności Wnioskodawcy, jak i Kontrahenta lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Kontrahenta. Celem jest ulepszanie i dodawanie nowych funkcji do platformy (...) Kontrahenta (niemających charakteru rutynowego ani okresowego). W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim zdobytą przez lata wiedzę techniczną jak i analityczną. Wykorzystanie całej kolekcji technologii i koncepcji wpasowania testów automatycznych w proces wytwarzania oprogramowania i zrobienia z niego integralnej i obowiązkowej części u Kontrahenta stanowi innowacyjność. Wcześniej Kontrahent nie posiadał takich rozwiązań, więc każdy nowy test stanowi usprawnienie i rozwój wytwarzanej bazy oprogramowania.

Wszystkie te prace pociągają za sobą postęp techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W przypadku prac prowadzonych w ramach wskazanych projektów bez wątpienia wykorzystywana jest wiedza z różnych dziedzin (informatyka, wiedza biznesowa, techniczna, analityczna) w celu tworzenia nowych zastosowań (wdrożenia rozwiązania technologicznego w sposób zasadniczy modyfikującego prowadzenie działalności przez Kontrahenta). Należy podkreślić, że działania związane z realizowaniem wyżej wskazanych projektów są ukierunkowane na usprawnienie działalności prowadzonej przez Kontrahenta oraz procesów, które są w jej ramach wykonywane. Istotne ulepszenia przejawiają się przede wszystkim w ograniczaniu/wyeliminowaniu procesów manualnych i dokonaniu automatyzacji, podniesieniu efektywności procesów.

Innowacyjność tworzonego oprogramowania (testów automatycznych) umożliwia weryfikację nowych i już istniejących funkcjonalności w sposób niewymagający pracy ludzi, co zaoszczędza kilkadziesiąt roboczogodzin dziennie dla każdego projektu, w ramach którego Wnioskodawca tworzy wyżej wymienione testy komponentowe.

Dodatkowo Wnioskodawca wyjaśnił, że w każdym tworzonym oprogramowaniu istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia błędów. Prawdopodobieństwo to wzrasta wraz ze wzrostem złożoności cyklomatycznej, ilości zespołów współdzielących jedną bazę kodu źródłowego podlegającego rozwojowi czy też dependencji wykorzystywanych bibliotek i technologii. Automatyczne testy komponentowe tworzą sieć bezpieczeństwa umożliwiającą redukcję ryzyka wprowadzenia nowych błędów do kodu źródłowego, będącego finalnym produktem. Tworzenie testów komponentowych wymaga znajomości strefy biznesowej, technicznej i analitycznej tak, aby projektowane testy pokrywały maksymalnie dużo kodu i wykrywały potencjalne problemy przed ich wystąpieniem na produkcyjnym kodzie – czyli takim, który jest udostępniony klientom Kontrahenta.

Jeśli chodzi o konkretne działania/zadania to prace na rzecz Kontrahenta prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jest to konieczne w celu prowadzenia projektów rozwojowych.

Wszelkie prace prowadzone na rzecz Kontrahenta prowadzone są z metodyką Scaled Agile Framework (SAFe). Jest to implementacja metodyki zwinnej SCRUM dla dużych przedsiębiorstw i dużych projektów. (...)

Wnioskodawca przedstawił przykładowe zapisy sprintów.

(...)

Dodatkowo Wnioskodawca podkreślił, że w projektach rozwojowych jako bazę wykorzystuje język Java. Testy tworzone są zgodnie z metodyką BDD (Behavior-driven development) i TDD (Test-driven development), w których do opisu scenariuszy wykorzystuję parę technologii (...). Całość jest wspierana różnorodnymi bibliotekami jak: (...) i wieloma innymi. Kod Wnioskodawcy jest integrowany z kodem zespołu poprzez repozytorium wersjonowania GIT na platformie (...). Jako bazę danych wykorzystuje w zależności od typu środowiska uruchomieniowego bazy (...).

W ramach zespołów Kontrahenta, w których pracuje Wnioskodawca jest jedynym specjalistą zajmującym się jakością oprogramowania. W związku z tym każdy nowy napisany test jest oryginalny, nie stanowi kopii już istniejącego testu i tworzy wartość dodaną dla jakości całości rozwiązania. Każdy pojedynczy test automatyczny wymaga przeprowadzenia analizy, stworzenia scenariuszy testowych oraz ich kodowania i późniejszej obserwacji i refaktoryzacji.

Tworzone oprogramowanie jest wykonywane na zlecenie Kontrahenta. Rolą Wnioskodawcy jest zaprojektowanie i wykonanie go specjalnie dla Kontrahenta. Każdy tworzony test automatyczny jest unikalny i tworzony od podstaw. Tworzone oprogramowanie nie stanowi i nie pochodzi z bazy rozwiązań informatycznych Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie prowadzi prac empirycznych ani teoretycznych. Jest to rodzaj badań naukowych tzw. badania podstawowe. Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Prowadzi natomiast prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Prace na rzecz Kontrahenta prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. Jest to konieczne w celu prowadzenia projektów rozwojowych.

Każdy projekt rozwojowy ma harmonogram i cele. Nadrzędnym celem jest postęp techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W przypadku prac prowadzonych w ramach wskazanych projektów, bez wątpienia wykorzystywana jest wiedza z różnych dziedzin (informatyka, wiedza biznesowa, techniczna, analityczna) w celu tworzenia nowych zastosowań (wdrożenia rozwiązania technologicznego w sposób zasadniczy modyfikującego prowadzenie działalności przez Kontrahenta). Nieustającym celem działań Wnioskodawcy jest poprawa jakości dostarczanego przez zespoły pracujące dla Kontrahenta kodu poprzez integrację z nimi automatycznych testów komponentowych oraz praca nad świadomością dotyczącą jakości oprogramowania wśród pracowników Kontrahenta. Źródła finansowania Wnioskodawcy to środki własne i środki od Kontrahenta.

Wnioskodawca doprecyzował, że cele i wyniki pracy Wnioskodawcy są ustalane, weryfikowane i oceniane przez Kontrahenta w odstępach 2 tygodniowych, a nie latach. W czasie realizacji prac na rzecz Kontrahenta wszystkie dotychczas postawione cele udało się zrealizować.

Harmonogramy tworzone są zgodnie z metodyką SAFe – więc są tworzone na 2 tygodnie i 10 tygodni naprzód. Wszystkie zostały zrealizowane.

Od 2006 r. Wnioskodawca zajmuje się problematyką jakości i testowania oprogramowania. Dodatkowo ukończył studia z zakresu baz danych oraz zarządzania. Zanim podjął się tworzenia programów dla obecnego Kontrahenta tworzył testy automatyczne dla kilkudziesięciu klientów w ramach współprac opartych o zasady B2B jak i będąc pracownikiem zatrudnionym na zasadzie umowy o pracę. Od 2006 nieustająco kształci się w nowych technologiach i rozwija swoje umiejętności kończąc kursy i zdobywając certyfikaty.

W ramach działalności Wnioskodawca wykorzystuje przede wszystkim zdobytą przez lata wiedzę techniczną, jak i analityczną oraz nową wiedzę zdobytą w wyniku prac rozwojowych tj. zdobytą w wyniku postępu techniki. Wykorzystanie całej kolekcji technologii i koncepcji wpasowania testów automatycznych w proces wytwarzania oprogramowania i zrobienia z niego integralnej i obowiązkowej części u Kontrahenta stanowi innowacyjność. Wcześniej Kontrahent nie posiadał takich rozwiązań, więc każdy nowy test stanowi usprawnienie i rozwój wytwarzanej bazy oprogramowania.

Każdy nowy automatyczny test komponentowy wymaga indywidualnego i unikalnego podejścia ze względu na zakres i różnorodność wymagań Kontrahenta.

W ramach swojej działalności Wnioskodawca oferuje swoim Kontrahentom wsparcie w zakresie jakości oprogramowania:

–realizację testów funkcjonalnych na różnych poziomach (jednostkowe, komponentowe, integracyjne, UAT itd);

–realizację testów pozafunkcjonalnych (UX, wydajnościowe, przeciążeniowe itd.);

–zarządzanie zespołami testowymi;

–tworzenie struktur i procesów wspomagających poprawę jakości tworzonego oprogramowania.

Efektem działań Wnioskodawcy jest kilka tysięcy testów komponentowych, weryfikujących w trybie ciągłym jakość wytwarzanego przez Kontrahenta oprogramowania dostarczanego do klientów końcowych.

Wnioskodawca realizował zaplanowane przedsięwzięcia zgodnie z wymaganiami postawionymi przez w ramach harmonogramów Kontrahenta wykorzystując pełnie swojej wiedzy i doświadczenia.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy o współpracy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez Zleceniodawcę.

Przeniesienie praw autorskich odbywa się zgodnie z wymogami wskazanymi w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Efekty Pana pracy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa Pan programami komputerowymi zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

–zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

–nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

–nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wnioskodawca przenosi w ramach otrzymanego wynagrodzenia, z chwilą stworzenia utworu – Programu komputerowego – majątkowe prawa autorskie do utworu (w tym poszczególnych jego elementów) i kodów źródłowych utworu (w tym poszczególnych jego elementów) na polach eksploatacji, odnoszących się do całego utworu oraz do poszczególnych jego części. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz postanowień umownych, potwierdzają także czynności faktyczne Stron. Programy są odbierane/przyjmowane przez Zleceniodawcę. Stworzone programy komputerowe są umieszczane i wyodrębniane w ewidencji autorskich praw majątkowych.

Pytania

1)Czy w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022) podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT?

2)Czy w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022) Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskiwany ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (testów automatycznych) wytwarzanych i rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej z zastosowaniem 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?

3)Czy w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022) wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych, takie jak wydatki na: zakup usług księgowych, raty leasingowe związane z umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego oraz innych wydatków z tym związanych, składki na ubezpieczenia społeczne, usługi telekomunikacyjne, będzie mógł uwzględnić jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4a ustawy o PIT na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022) podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zarówno pojęcie badań naukowych, jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 i pkt 40 ustawy o PIT przez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

a)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

Z kolei, zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej na gruncie ustawy o PIT należy mówić wówczas, gdy:

•działalność obejmuje badania naukowe lub prace rozwojowe;

•realizowane prace mają twórczy charakter;

•prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób;

•wykonywane prace mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystania jej do tworzenia nowych zastosowań.

Działalność Wnioskodawcy wyczerpuje pojęcie prac rozwojowych zawarte we wskazanych powyżej przepisach prawa. Wnioskodawca prowadzi prace, wykorzystując dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych do tworzenia i rozwijania programów komputerowych (testów automatycznych). W ramach prac rozwojowych Wnioskodawca tworzy zupełnie nowe części i funkcjonalności programów komputerowych. Tworzone przez Wnioskodawcę nowe funkcjonalności z uwagi na ich innowacyjność tworzone są przez Wnioskodawcę od podstaw.

Kolejną przesłanką warunkującą uznanie działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową jest twórczy charakter tej działalności – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Przesłanka ta jest spełniona, ponieważ rozwiązania i końcowe produkty informatyczne nie powielają prostych i istniejących funkcjonalności podstawowej wersji programów komputerowych. W wyniku prac programistycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę, Zleceniodawca otrzymuje nowoczesne i innowacyjne ulepszenia oraz rozwinięcia programu komputerowego (nowe funkcjonalności, itp.), które nie są dostępne dla użytkowników podstawowej wersji programu komputerowego. Cele, jakie są zakładane do osiągnięcia, wymagają unikatowego podejścia i twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych.

Realizowane przez Wnioskodawcę prace są prowadzone w sposób systematyczny, co stanowi kolejną przesłankę wynikającą z ustawowej definicji działalności badawczo-rozwojowej. Prace realizowane są przez Wnioskodawcę według określonego harmonogramu. Przedmiotowe prace są zaplanowane przez Wnioskodawcę i prowadzone w sposób uporządkowany i regularny. Nie mają one charakteru incydentalnego ani spontanicznego. Wszelkie prace prowadzone przez Wnioskodawcę posiadają jasno sprecyzowany plan, są podzielone na etapy – planowanie, analiza, projektowanie, testowanie, implementacja.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy i umiejętności, które będą wykorzystywane w obecnie prowadzonych lub kolejnych projektach. Tym samym, wiedza uzyskana podczas prowadzenia poszczególnych prac wykorzystywana jest następnie w innych pracach projektowych. Dodatkowo Wnioskodawca, realizując przedmiotowe prace, uzyskuje nowe umiejętności z dziedziny technologii IT i ich zastosowania w działalności biznesowej, które następnie może wykorzystywać do projektowania nowych produktów. Prace programistyczne mają charakter twórczy i ukierunkowane są na tworzenie nowych, innowacyjnych rozwiązań. Stworzenie kodu źródłowego wymaga połączenia wiedzy z zakresu informatyki, natomiast uprzednie opracowanie koncepcji tworzonego oprogramowania wymaga specjalistycznej wiedzy biznesowej. Jednocześnie celem prac nie jest wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do oprogramowania.

Z uwagi na powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, podejmowane przez niego prace stanowią działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualnaDyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4011.207.2022.2.AZ, w której stwierdzono, że działalność polegająca na projektowaniu, tworzeniu i rozwijaniu automatycznych testów (programów komputerowych) dla wewnętrznych aplikacji stanowi działalność badawczo-rozwojową art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022), Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskiwany ze sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (testów automatycznych) wytwarzanych i rozwijanych przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej z zastosowaniem 5% stawki podatku dochodowego od osób fizycznych stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT przesłanki są spełnione, bowiem:

a)Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT polegającą na wytwarzaniu i rozwijaniu programów komputerowych (testów automatycznych).

b)W wyniku prac wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej powstają nowe program komputerowy, które objęte są ochroną prawną na podstawie 1 i art. 74 UPAPP. W tym miejscu należy wskazać, że ar. 74 UPAPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych. Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o UPAPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne [A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych; komentarz, Warszawa 2019 – art. 74].

c)Wnioskodawca posiada autorskie prawa majątkowe do programów komputerowych, które wytwarza w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i prawa te przenosi na Zleceniodawcę.

W związku z tym, programy komputerowe, które wytwarza Wnioskodawca zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Powyższe potwierdza również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4011.207.2022.2.AZ, w której uznano wytwarzanie testów automatycznych za program komputerowy będącykwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1)z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

2)ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

3)z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Jak wskazał Wnioskodawca w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym na podstawie umów o współpracy za przeniesienie całości autorskich praw majątkowych do efektów swoich prac – programów komputerowych Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie ze sprzedaży autorskich praw majątkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych należy zakwalifikować do kategorii sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Powyższe potwierdza to również interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4011.207.2022.2.AZ, w której uznano wytwarzanie testów automatycznych za kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Ponadto, Wnioskodawca będzie w stanie przygotować na potrzebę rozliczenia IP Box – ewidencję IP. Nie prowadził bowiem na bieżąco tej ewidencji. Nie jest to jednak wymóg niezbędny do skorzystania z ulgi IP Box. Jak wskazał NSA w wyroku z 30 kwietnia 2023 r., sygn. Akt: II FSK 2594/20. „Prowadzenie przez podatnika na bieżąco ewidencji, o której mowa art. 30cb ust. 1 i 2 u.p.d.o.f., nie jest warunkiem skorzystania z ulgi IP Box. Nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że istnieje jakaś ogólna zasada dotycząca ksiąg podatkowych, w tym ewidencji, która wymagałaby ich prowadzenia na bieżąco. Przeciwnie, zasada ta wynika z tych regulacji (odpowiednich przepisów), które powinny być zawarte w poszczególnych aktach prawnych. Dlatego też trafne jest to stanowisko, że ewidencja, o której mowa w art. 30cb u.p.d.o.f. może być sporządzona na moment rozliczenia. W konsekwencji, skoro zgodnie z opisem stanu faktycznego, na moment rozliczenia istnieje taka ewidencja, to jest to wystarczające do możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki w ramach ulgi IP Box”.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia wszystkie przesłanki do skorzystania z ulgi IP BOX, tj. do rozliczenia dochodu ze sprzedaży kwalifikowanego IP z zastosowaniem 5% stawki PIT stosownie do art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT za lata 2019-2022.

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym (tj. za lata 2019–2022) wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, które są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z wytwarzaniem programów komputerowych, takie jak wydatki na: zakup usług księgowych, raty leasingowe związane z umową leasingu operacyjnego samochodu osobowego oraz innych wydatków z tym związanych, składki na ubezpieczenia społeczne, usługi telekomunikacyjne,będzie mógł uwzględnić jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4a ustawy o PIT na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

((a+b)*1,3)

(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3;

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4;

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Skoro, jak wskazał Wnioskodawca ponoszone przez niego wydatki są bezpośrednio i funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową i służą fizycznemu wytwarzaniu programów komputerowych, jak również zdobywaniu czy pogłębianiu wiedzy niezbędnej do tworzenia nowych funkcjonalności, może on uwzględnić te wydatki jako koszty do obliczenia wskaźnika nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4a ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem Pana usług jest tworzenie automatycznych testów (programów komputerowych) do wewnętrznej platformy (...), której właścicielem jest klient Zleceniodawcy. Tworzy Pan i rozwija programy komputerowe służące automatycznemu testowaniu programów komputerowych.

Jest Pan odpowiedzialny za tworzenie kodów dla scenariuszy testowych, planowanie automatycznych testów, tworzenie dokumentacji projektowej – dokumentacji testowej, napisanie kodów dla automatyzacji testów oraz raportowanie wyników testów. Ponadto, zajmuje się Pan również rozwijaniem testów automatycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan przykładowe projekty, efektem których są innowacyjne programy komputerowe:

(...)

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że realizowane prace mają charakter twórczy i innowacyjny, gdyż poprzez łączenie i wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy i umiejętności w zakresie technologii informatycznych tworzone są zupełnie nowe elementy programu komputerowego. Dlatego też, wytwarzane przez Pana programy komputerowe oparte są na indywidualnych, autorskich pomysłach. Realizowane przez Pana prace nie są również projektami powtarzalnymi, a wyniku prowadzonych prac rozwojowych powstaje nowy kod źródłowy stanowiący program komputerowy.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan ponadto, że innowacyjny charakter programów komputerowych, które Pan wytwarza i rozwija, polega na opracowywaniu nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań wskazanych powyżej, niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej w Pana działalności, jak i działalności Kontrahenta lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u Kontrahenta. Wcześniej Kontrahent nie posiadał takich rozwiązań, więc każdy nowy test stanowi usprawnienie i rozwój wytwarzanej bazy oprogramowania.

Dodatkowo wskazał Pan, że tworzenie testów komponentowych wymaga znajomości strefy biznesowej, technicznej i analitycznej tak, aby projektowane testy pokrywały maksymalnie dużo kodu i wykrywały potencjalne problemy przed ich wystąpieniem na produkcyjnym kodzie – czyli takim, który jest udostępniony klientom Kontrahenta.

Ponadto innowacyjność tworzonego oprogramowania (testów automatycznych) umożliwia weryfikację nowych i już istniejących funkcjonalności w sposób niewymagający pracy ludzi, co zaoszczędza kilkadziesiąt roboczogodzin dziennie dla każdego projektu w ramach których Wnioskodawca tworzy wyżej wymienione testy komponentowe.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wskazał Pan, że działania w ramach których wytworzył Pan m.in. wskazane programy, prowadzone są w sposób systematyczny, tj. planowy, uporządkowany, metodyczny, nie mając charakteru rutynowego i okresowego. Wskazał Pan, że wszelkie prace prowadzone na rzecz Kontrahenta prowadzone są w oparciu o metodykę Scaled Agile Framework (SAFe) będącą implementacją metodyki zwinnej SCRUM dla dużych przedsiębiorstw i dużych projektów.

Ponadto podkreślił Pan, że każdy projekt ma harmonogram i cele, natomiast nadrzędnym celem jest postęp techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wszystkie prace prowadzone przez Pana posiadają jasno sprecyzowany plan i są podzielone na etapy – planowanie, analiza, projektowanie, testowanie i implementacja.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że pracując nad wytworzeniem lub rozwinięciem programu komputerowego nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań. Ekspercka wiedza oraz doświadczenie pozwalają na opracowanie i wdrażanie całkowicie nowych lub znacznie ulepszonych technologicznie rozwiązań dla Zleceniodawcy. W ramach działalności wykorzystuje Pan przede wszystkim zdobytą przez lata wiedzę techniczną jak i analityczną oraz nową wiedzę zdobytą w wyniku prac rozwojowych, tj. zdobytą w wyniku postępu techniki. Wykorzystanie całej kolekcji technologii i koncepcji wpasowania testów automatycznych w proces wytwarzania oprogramowania i zrobienia z niego integralnej i obowiązkowej części u Kontrahenta stanowi innowacyjność. Wcześniej Kontrahent nie posiadał takich rozwiązań, więc każdy nowy test stanowi usprawnienie i rozwój wytwarzanej bazy oprogramowania.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje w uzupełnieniu wniosku, Pana działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wszystkie te prace pociągają za sobą postęp techniki prowadzący do zwiększenia zakresu wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W przypadku prac prowadzonych w ramach wskazanych projektów bez wątpienia wykorzystywana jest wiedza z różnych dziedzin (informatyka, wiedza biznesowa, techniczna, analityczna) w celu tworzenia nowych zastosowań (wdrożenia rozwiązania technologicznego w sposób zasadniczy modyfikującego prowadzenie działalności przez Kontrahenta). Podkreślił Pan, że działania związane z realizowaniem wyżej wskazanych projektów są ukierunkowane na usprawnienie działalności prowadzonej przez Kontrahenta oraz procesów, które są w jej ramach wykonywane. Istotne ulepszenia przejawiają się przede wszystkim w ograniczaniu/wyeliminowaniu procesów manualnych i dokonaniu automatyzacji, podniesieniu efektywności procesów.

Zatem pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania oprogramowania spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym stanowisko Pana w zakresie pytania nr 1 uznaje się za prawidłowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

W uzasadnieniu do projektu ustawy wprowadzającej preferencyjne opodatkowanie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (druk 2860) wskazano, że „Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności wspomniany wyżej obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac B+R”.

Podkreślić należy, że obowiązek bieżącego i prawidłowego wyodrębniania przychodów i kosztów dotyczących kwalifikowanego IP dotyczy również podatników prowadzących rozliczenia w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W przypadku podatników nieprowadzących ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP ewidencji może być spełniony przez sporządzanie kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej prowadzącej do wytworzenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego. Zestawienie to sporządzane jest przez narastające ujęcie wydatków dotyczących poszczególnych zadań. Należy je sporządzać na podstawie zestawienia dokumentów potwierdzających poniesione wydatki.

Podkreślić trzeba, że w art. 30ca ust. 1 w związku z art. 30cb ust. 2 updof ustawodawca jednoznacznie określił obowiązki podatnika podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ww. ustawy wskazując, że podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zatem prowadzenie odrębnej ewidencji w sytuacji podatnika podlegającego opodatkowaniu na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest jego obowiązkiem a nie prawem.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nie prowadził i nie prowadzi Pan na ten moment ewidencji IP, o której mowa w art. 30cb pkt 2 ustawy o PIT, jednakże będzie Pan ją w stanie przygotować w celu dokonania rozliczenia z uwzględnieniem ulgi IP Box. Wskazał Pan, że ewidencja zostanie stworzona w oparciu o sporządzane na podstawie umowy tzw. Raporty czasu wykonywanych usług (raporty czasu pracy), w których dokładnie potwierdza Pan ilość godzin świadczonych usług, poświęconych na dany program komputerowy (podstronę internetową, moduł, funkcjonalności). Zamierzał Pan precyzyjnie wyodrębnić w ewidencji IP każdy nowy program komputerowy wraz z przychodami, kosztami uzyskania przychodu oraz dochodem (stratą) przypadającą na każdy program komputerowy, który jednoznacznie określi wysokość kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że wobec nieprowadzenia na bieżąco odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji, która pozwalała na wyodrębnienie każdego kwalifikowanego prawa IP, a także na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 updof, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, w niniejszej sprawie nie została spełniona jedna z przesłanek uprawniających do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Rzetelne dokumentowanie, monitorowanie wszystkich operacji finansowych dotyczących IP Box nie może polegać na zaewidencjonowaniu i wyodrębnieniu ich na koniec okresu rozliczeniowego. Stworzenie odrębnej ewidencji tylko po to, aby wypełnić obowiązek wynikający z powołanego przepisu, nawet w sytuacji, kiedy na jej podstawie możliwe będzie prawidłowe określenie podstawy opodatkowania stawką 5%, uniemożliwia zastosowanie preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów.

Reasumując – z uwagi na to, że w latach 2019–2022, jak i na moment złożenia wniosku nie prowadził Pan odrębnej ewidencji, o której mowa w art. 30cb ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co stanowi niezbędną przesłankę do skorzystania z ulgi IP Box, nie może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych z tego tytułu według stawki 5%.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym nie istnieje możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania uzyskiwanych dochodów, organ nie ustosunkował się do kwestii uwzględniania wydatków jako kosztów do uwzględniania wskaźnika nexus, będącej przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Dalsze bowiem rozważania na wskazane w pytaniu zagadnienie stało się bezprzedmiotowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczystanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

–w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

–w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).