Interpretacja indywidualna z dnia 30 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.394.2023.2.KM

Niepodleganie opodatkowaniu sprzedaży mieszkania.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

24 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży mieszkania. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 28 września 2023 r. (wpływ 28 września 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan J. K.

2)Zainteresowani niebędący stroną postępowania:

·Pani K. K.

Opis zdarzenia przyszłego

1 czerwca 2022 r. Wnioskodawcy zakupili do majątku wspólnego nowy lokal mieszkalny o powierzchni 27,61 m², który składa się z salonu z aneksem kuchennym i łazienki, do którego przynależy komórka lokatorska o powierzchni 4,99 m2 za cenę 183.094,00 zł. Zakup związany był z powiększeniem możliwości mieszkalnych na potrzeby własne. Wyżej wymieniony lokal został odebrany od dewelopera protokołem zdawczo-odbiorczym 1 kwietnia 2022 r., natomiast jego faktyczne pierwsze zasiedlenie nastąpiło 7 marca 2022 r. (tj. przed powstaniem protokołu zdawczo-odbiorczego z uwagi na zaistniałą sytuację związaną z uchodźcami wojennymi). Tuż po wybuchu wojny w Ukrainie postanowiliśmy przeznaczyć ww. lokal na zakwaterowanie dla uchodźców z Ukrainy, dlatego też odebraliśmy klucze od mieszkania i przystąpiliśmy do wykańczania mieszkania i dostosowaliśmy warunki mieszkania do standardu zapewniającego godne warunki zamieszkania. Pierwsi uchodźcy z Ukrainy (dwie kobiety z dwójką małych dzieci) zamieszkali 7 marca 2022 r., lokal opuściły w przybliżonej dacie 16 marca 2022 r. Kolejna rodzina z Ukrainy (matka, dorosła córka w ciąży oraz druga niepełnoletnia córka) zamieszkiwała w ww. mieszkaniu od 21 marca 2022 r. do 31 lipca 2022 r. Od 7 sierpnia 2022 r. do dnia złożenia niniejszego wniosku w ww. lokalu mieszkają kolejni uchodźcy z Ukrainy: matka z dorosłym synem, który posiada orzeczenie o niepełnosprawności. W związku z przyznaniem świadczenia pieniężnego za zapewnienie zakwaterowania i wyżywienia uchodźcom z Ukrainy na podstawie art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, otrzymywaliśmy świadczenia 40 zł za osobę za dzień, przy czym świadczenie to obejmuje zarówno koszty zakwaterowania jak i wyżywienia. Świadczenie pieniężne za zapewnienie zakwaterowania Ukraińcom płatne było nie dłużej niż przez 120 dni od dnia przybycia obywatela Ukrainy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Natomiast dla osoby w ciąży (z drugiej rodziny), świadczenie było otrzymywane do dnia pobytu tej osoby w mieszkaniu ze względu na ciążę a dla osoby (z trzeciej rodziny) – dorosłego syna z orzeczeniem o niepełnosprawności pobierane jest nadal. Środki z programu 40+ w całości przeznaczone były na pomoc uchodźcom. W związku z powyższym oświadczamy, że mieszkanie nie było w żaden sposób wykorzystywane do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie było przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie przynosiło i nie przynosi dochodu. Posłużyło jako lokal dla uchodźców wojennych. W związku ze zmianą planów życiowych i sytuacji finansowej postanowiliśmy dokonać sprzedaży tego mieszkania. J. K. (NIP …) jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność w zakresie PKD 41.20.Z Roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych – działalność dotyczy zakupu działek, budowaniu domów jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej oraz ich odsprzedaży i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny a K. K. (NIP …) od 01.02.2023 ma zawieszoną działalność gospodarczą, gdzie głównym PKD jej działalności było PKD 45.40.Z. Sprzedaż hurtowa i detaliczna motocykli, ich naprawa i konserwacja oraz sprzedaż hurtowa i detaliczna części i akcesoriów do nich. Z uwagi na prowadzony rodzaj działalności, w latach ubiegłych wielokrotnie dokonywaliśmy zakupu i sprzedaży lokali, działek i nieruchomości, natomiast mieszkanie będące przedmiotem niniejszego wniosku nie miało charakteru związanego z działalnością. Mieszkanie należy do prywatnego majątku a jego sprzedaż nie będzie związana z prowadzoną przez Wnioskodawców działalnościami gospodarczymi.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność sprzedaży ww. mieszkania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż powyższa sprzedaż nie jest wykonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy lokal zgodnie ze stanem faktycznym został zakupiony na własne potrzeby mieszkaniowe i nigdy nie był wykorzystywany do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nabycie przez Państwa lokalu mieszkalnego, 1 czerwca 2022 r., nie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Nabycie lokalu mieszkalnego zostało udokumentowane poprzez wystawienie faktury z naliczony podatkiem VAT w stawce 8%.

Żadnemu z małżonków nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu.

Od dnia zakupu do dnia sprzedaży lokal był wykorzystywany tylko i wyłącznie na pomoc uchodźcom z Ukrainy.

Lokal nie był wykorzystywany przez Państwa w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.). Nie był wykorzystywany przez Państwa do żadnej działalności.

Nie podpisaliście Państwo żadnej umowę z pośrednikiem, nie zamieścili Państwo ogłoszenia w serwisie internetowym.

Lokal zakupiliście Państwo w celu zamieszkania w nim, podczas planowanej wówczas budowy nowego domu jednorodzinnego, a sprzedaż obecnego domu, który Państwo zamieszkujecie, miała posłużyć na sfinansowanie tej budowy. Jednak w momencie, kiedy wybuchła wojna w Ukrainie plany Wnioskodawcy uległy zmianie, również ze względu na sytuacje finansową.

Nie ponosiliście Państwo wydatków na ulepszenie lokalu. Mieszkanie doprowadziliście Państwo do stanu używalności własnymi siłami, korzystając z własnych zasobów materiałów.

Pytania

1.Czy sprzedaż przedmiotowego mieszkania będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Jeśli odpowiedź na pytanie nr 1 brzmi „TAK”, to w którym momencie nastąpiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, czynność sprzedaży ww. mieszkania nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż powyższa sprzedaż nie będzie wykonana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Zatem zbycie nieruchomości traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Z treści art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny. Pozwala na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Status podatnika podatku od towarów i usług wynika również z okoliczności dokonania czynności, które podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania towaru (np. nieruchomości) dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien być uznany za podatnika tego podatku.

Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zatem właściwe jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują one sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży lub wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

Natomiast wykorzystywanie składników majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania i które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku, wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy. Zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W rozpatrywanej sprawie należy również odwołać się do orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), z którego wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z ww. orzeczenia wynika również, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W rozumieniu zagadnienia dotyczącego statusu podatnika pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. NSA stwierdził, że formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Jak wyjaśniono wyżej, w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług. Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku VAT, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Państwa wątpliwości dotyczą podlegania opodatkowaniu sprzedaży mieszkania.

Analiza sprawy w kontekście przywołanych przepisów oraz wyroku TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 prowadzi do wniosku, że sprzedaż lokalu nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nie wystąpiły przesłanki do uznania Państwa w związku z tą transakcją za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjęli Państwo bowiem ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Wskazaliście Państwo, że lokal, będący przedmiotem wniosku nabyliście Państwo do majątku wspólnego oraz na potrzeby własne.Mieszkanie nie było w żaden sposób wykorzystywane do wykonywania jakiejkolwiek działalności gospodarczej, nie było przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, nie przynosiło i nie przynosi dochodu. Posłużyło jedynie jako lokal dla uchodźców wojennych.

W związku ze zmianą planów życiowych i sytuacji finansowej postanowiliście Państwo dokonać sprzedaży tego mieszkania.

W rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego – charakteru Państwa działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. Nabycia lokalu dokonali Państwo na potrzeby własne. Lokal nie został nabyty w ramach ani na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, ani nie był i nie miał być do niej wykorzystywany.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Państwa aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Państwa ww. nieruchomości nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie zbycia opisanej nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa ww. nieruchomości wypełnia przesłanki działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą lokalu wystąpiliście Państwo w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a zatem ww. sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem sprzedaż przedmiotowego mieszkania nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko dotyczące pytania nr 1 z wniosku, w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie, sprzedaż lokalu nie będzie podlegała opodatkowaniu, to pytanie dotyczące pierwszego zasiedlenia, nie wymaga odpowiedzi.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego, Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan J. K. (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm., dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).