Interpretacja indywidualna z dnia 25 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.420.2023.1.JŚ

Podatek od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w ramach Wariantu I, II i III.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

1. Uwagi ogólne

(…) (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) to producent działający w branży motoryzacyjnej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej (dalej także: „UE”), zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej (dalej: „Kontrahenci”). Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (dalej: „WDT”), o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Transakcje te dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce.

W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

W ramach opisanych dostaw towary co do zasady nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów. Spółka zaznacza przy tym, że przedmiotem złożonego wniosku są wyłącznie dostawy, w stosunku do których transport zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom.

W niektórych przypadkach towar będący przedmiotem dostawy jest transportowany do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego, który działa na rzecz kontrahenta (dalej: „Magazyn”). Niemniej, w każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Informacje o dokonywanych WDT, Spółka wykazuje w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty mające potwierdzać, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska.

Przedmiotem wniosku jest potwierdzenie prawidłowości stanowiska Spółki, zgodnie z którym gromadzone przez Spółkę warianty dokumentacji będą uprawniać Spółkę do stosowania stawki VAT 0% przy WDT.

2. Warianty gromadzonej dokumentacji

W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania WDT:

Wariant I

W ramach tego wariantu. Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę.

Możliwe są przy tym przypadki, w których w polu odbiorcy towaru na dokumencie przewozowym widnieć będą dane Magazynu, do którego dostarczane są towary.

Wariant II

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta.

Potwierdzenie takie może mieć charakter:

· pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE – w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych, Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

· wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest /będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

Wariant III

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta.

W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta.

Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

· korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

· potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma /będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu SAP, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy. Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez portal Kontrahenta, Spółka uzyskuje dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury logistycznej Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwala Spółce na monitorowanie statusu realizowanych z perspektywy logistycznej Kontrahenta bez możliwości ingerencji w treść dokumentów. Spółka zamierza pozyskiwać z ww. systemów oraz portali komunikaty, w tym także generowane automatycznie przez system, lub zrzuty ekranu, które potwierdzać będą fakt otrzymania przez Kontrahenta towarów. Spółka zaznacza przy tym, iż w przypadku niektórych komunikatów tego rodzaju możliwa jest konwersja zawartych w nich danych do postaci pliku z tabelarycznym zestawieniem transakcji zrealizowanych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta – w trakcie takiej konwersji nie dochodzi jednak w żaden sposób do zmiany danych źródłowych, a wyłącznie do zmiany sposobu prezentacji danych;

· tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta – w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku – Spółki), numeru faktury, rodzaju towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

Spółka zaznacza również, że większość opisanych w złożonym wniosku dokumentów otrzymuje/będzie otrzymywać drogą elektroniczną.

Pytania

1. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

2. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

3. Czy dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT (zaistniały stan faktyczny i zdarzenie przyszłe)?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie I powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie II powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT, opodatkowane 0% stawką VAT.

3. Zdaniem Wnioskodawcy, dostawy udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariancie III powyżej powinny być, w świetle art. 42 ustawy o VAT,opodatkowane 0% stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

1.Uwagi ogólne

Warunki zastosowania dla WDT stawki 0% VAT

Spółka wskazuje, iż transakcje WDT zasadniczo podlegają opodatkowaniu według stawki 0%VAT(tzw. zwolnienie z prawem do odliczenia). Art. 42 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje warunki, które muszą zostać spełnione, aby podatnik był uprawniony do zastosowania 0% stawki podatku, tj.: „(...)

1) podatnik dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi;

2) podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju;

3) podatnik składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE”.

Należy przy tym zaznaczyć, iż stosowanie 0% stawki VAT z tytułu WDT nie powinno być postrzegane jako wyjątek od reguły, lecz jako reguła, od której wyjątkiem jest stosowanie stawki krajowej. Jak bowiem zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w wyroku z 16 stycznia 2012 r. (sygn. akt III SA/Wa 1220/11): „dokonanie dostaw skutkować powinno stawką podatkową 0%, która – wbrew stanowisku Organów – w ramach WDT nie jest żadną stawką preferencyjną, lecz jedyną i podstawową”.

Jak zostało podniesione w opisie sprawy, zarówno warunek wskazany w pkt1, jak i warunek wskazany w pkt 3 zacytowanego powyżej przepisu, będą przez Wnioskodawcę spełnione. Spółka bowiem dokonuje i zamierza dokonywać dostaw na rzecz Kontrahentów posiadających właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (nadany przez właściwe państwo członkowskie), którzy podadzą go Spółce, a także jest zarejestrowana jako podatnik VATUE.

Spółka spełnia i będzie spełniać również warunek, o którym mowa w dodanym z dniem 1 lipca 2020 r. do ustawy o VAT art. 42 ust. 1a, tj. składa i będzie składała prawidłowo i terminowo informacje podsumowujące VAT-UE.

Tym samym, kluczowym warunkiem jaki powinien podlegać analizie w celu stwierdzenia, czy Spółce przysługuje/będzie przysługiwać prawo do zastosowania 0% stawki VATw przypadku realizowanych dostaw, jest posiadanie przez nią dokumentacji potwierdzającej, że towary zostały wywiezione z terytorium Polski i dostarczone do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego (stosownie do ww. treści przepisu art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT).

Dowody dokumentujące wywóz towarów z terytorium kraju i dostarczenie ich na terytorium innego kraju członkowskiego

Zgodnie z art.42 ust. 3 ustawy o VAT, wskazanymi powyżej dowodami, są:

· dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),

· specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,

- jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego.

Art. 42 ust. 4 ustawy o VAT modyfikuje ww. warunki dla przypadków, gdy wywóz towarów dokonywany jest bezpośrednio przez podatnika dokonującego takiej dostawy lub przez ich nabywcę, przy użyciu własnego środka transportu podatnika lub nabywcy. Jak jednak zostało wyżej wskazane, sytuacje takie nie występują w przypadku Spółki.

Spółka zaznacza, że zgodnie z dominującym w praktyce i orzecznictwie podejściem posiadanie specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku w postaci odrębnego od faktury dokumentu nie jest konieczne do zastosowania stawki 0% VAT z tytułu WDT. Jeżeli na fakturze wskazano dane, które powinna zawierać specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku (m.in. nazwa i ilość towarów), to faktura taka stanowi w istocie również specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Przedstawioną tezę potwierdził przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 9 czerwca 2014 r., sygn. ILPP4/443 -117/14-2/BA, w której organ wskazał, że: „w związku z tym, że faktura jaką Spółka posiada w swojej dokumentacji zawiera treść wypełniającą znamiona specyfikacji, to dokument, o którym mowa w art.42 ust. 3 pkt 3 ustawy (specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku) nie musi być przez nią sporządzony oddzielnie”.

Ponadto, zgodnie z treścią przepisu art. 42 ust. 11 ustawy o VAT,w przypadku gdy dokumenty wymienione w ust. 3 nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:

· korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,

· dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,

· dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku – inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,

· dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Jednocześnie, Spółka podkreśla, iż wymieniony powyżej katalog tzw. dokumentów pomocniczych ma charakter otwarty (na co wskazuje zwrot „w szczególności”), co oznacza, iż podatnik ma prawo potwierdzać fakt dokonania dostawy na rzecz podatnika w innym państwie członkowskim również innymi niż wymienione w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT dokumentami.

Jak wskazują bowiem przedstawiciele doktryny prawa podatkowego, w celu udokumentowania WDT podatnik może posłużyć się w zasadzie zupełnie dowolnymi dokumentami. Takie stanowisko zostało również potwierdzone w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), w uchwale wydanej przez poszerzony skład siedmiu sędziów, z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której stwierdzono m.in., że przepisy wskazane w art. 42 powinny być stosowane z uwzględnieniem normy określonej w art. 180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.), w świetle której „jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem”. Co więcej, NSA wskazał wyraźnie, iż dowody określone w art. 42 ust. 3 i 4 ustawy oVAT,nie mają charakteru bezwzględnie obligatoryjnych. Dlatego też w przypadku, gdy podatnik nie dysponuje kompletem dokumentów wskazanych w art.42 ust 3 i 4 ustawy o VAT, bądź posiadane dokumenty zawierają pewne braki formalne, może on posłużyć się innymi dowodami potwierdzającymi dokonanie dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W tej samej uchwale stwierdzono także, że „dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art.180 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.), o ile łącznie potwierdzają fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VATz tytułu WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT,a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie razem z innymi dokumentami wymienionymi w art.42 ust. 11 ustawy o VAT (bądź też innym dowodami, niewymienionymi w tym przepisie), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do finalnego nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Dokumenty otrzymywane drogą elektroniczną

W opinii Spółki, przepisy art. 42 ust. 2 i ust. 11 ustawy o VATnie zawierają wymogu, by dokumentacja potwierdzająca dokonanie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów gromadzona była wyłącznie w formie papierowej. Tym samym, zdaniem Spółki, dopuszczalne jest, aby niektóre dokumenty dodatkowe przyjęły formę elektroniczną, bądź też były Spółce przesłane w formie elektronicznej. Spółka zwraca uwagę, iż do takiego wniosku prowadzi m.in. analiza wyroku WSA w Warszawie z 12 lutego 2009 r. (sygn. akt III SA/Wa 1909/08), w którym Sąd stwierdził, iż: „z przywołanych przepisów nie wynika wymóg, aby dokumenty potwierdzające wewnątrzwspólnotowy charakter transakcji miały formę papierową. Biorąc pod uwagę, że nigdzie nie stanowi się o formie dokumentów, zasadniczo dopuszczalna będzie każda forma, byle uprawdopodobniona była autentyczność tych dokumentów. Zgodzić się zatem należy z twierdzeniem, że dowodem może być także dokument w formie elektronicznej lub przesłany faksem”.

Powyżej wskazane podejście jest prezentowane również przez organy podatkowe. Przykładowo:

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2019 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.293.2019.2.PR) stwierdził, że: „Przepisy ustawy nie uzależniają zastosowania dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. (...) Dokumenty przewozowe (listy przewozowe CMR) gromadzone i przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, bez jednoczesnego przechowywania ich w formie papierowej, będą miały moc dowodową dokumentów, o których mowa w art.42 ust. 3 pkt 1 ustawy”.

• Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 2 lutego 2018 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.614.2017.3.IT) stwierdził, że: „Dla zastosowania stawki w wysokości 0% dla transakcji wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie jest konieczne zatem posiadanie oryginałów dokumentów w formie papierowej, wystarczy ich wersja elektroniczna. Jeżeli są to dokumenty przesyłane w formie elektronicznej, niebudzące wątpliwości co do ich autentyczności, mogą one stanowić dowody (dokumenty) potwierdzające, że towary będące przedmiotem danej wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.

• Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. (sygn. 0112-KDIL1-3.4012.117.2017.1.KB) przyjął za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym gromadzone przez wnioskodawcę w formie elektronicznej wysłane nabywcom zbiorcze zestawienia faktur oraz otrzymane od tych nabywców potwierdzenia stanowiły dokumentację wystarczającą do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT.

Mając na względzie powyższe uwagi, w ocenie Spółki, w przypadku otrzymywania przez nią drogą elektroniczną dokumentów wymienionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowią i będą stanowić one dowód, o którym mowa odpowiednio w art.42 ust. 3 lub ust. 11 ustawy o VAT.

2.Analiza dokumentacji posiadanej przez Spółkę

Dokumentacja gromadzona przez Spółkę – uwagi ogólne

Jak wynika z przedstawionych przez Spółkę wariantów dokumentacji WDT, Spółka każdorazowo posiada i będzie posiadać fakturę (lub jej kopię) zawierającą dane Kontrahenta oraz specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. W niektórych wypadkach Spółka posiada/będzie posiadać również podpisany przez odbiorcę towaru list CMR. Ponadto, w przypadkach gdy Spółka takim CMR nie dysponuje (lub list ten nie jest podpisany przez odbiorcę towaru), gromadzi/będzie gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą wywóz towarów na terytorium innego państwa członkowskiego (różnego rodzaju – zarówno dowody wymienione wprost w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT,jak i takie niewymienione wprost w przepisach – w zależności od danego wariantu opisanego powyżej).

W ocenie Spółki, posiadane przez nią dokumenty, w przypadku każdego z przedstawionych Wariantów, potwierdzają/będą potwierdzać jednoznacznie dokonanie dostawy towarów do nabywcy na terytorium innego państwa UE.

Mając natomiast na uwadze przywołaną powyżej uchwałę NSA z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, Spółka stoi na stanowisku, że dla zastosowania stawki 0% VAT w przypadku WDT nie jest konieczne posiadanie wszystkich dokumentów wymienionych w art.42 ust. 3 ustawy o VAT, a jedynie posiadanie jednego z dowodów wskazanych w tym przepisie (np. specyfikacji poszczególnych sztuk ładunku) razem z innymi dokumentami (mogą to być dokumenty wymienione w art.42 ust. 11 ustawy o VAT lub też inne dowody), które łącznie, jednoznacznie potwierdzają dostawę towarów do nabywcy na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego.

Wobec tego Spółka, w szczególności wskazuje, że jej zdaniem, brak w niektórych z przedstawionych wariantów podpisanego przez odbiorcę listu przewozowego, o którym mowa w art.42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT,nie pozbawia Spółki prawa do zastosowania 0% stawki VAT,jeżeli będzie ona dysponowała dodatkową dokumentacją, łącznie jednoznacznie potwierdzającą dostawę towarów do Kontrahenta na terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Wariant I

W tym wariancie Spółka dysponuje/będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) dokumentującą dokonaną WDT, zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) międzynarodowym listem przewozowym CMR, podpisanym przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę.

Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się podpis i pieczątka Magazynu położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary.

W ocenie Spółki, podpisanie i opieczętowanie dokumentu przewozowego przez Magazyn jednoznacznie dowodzi, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, zatem dokument ten będzie stanowił dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT.Przepis ten nie wymaga bowiem, by odbiór towarów potwierdził nabywca wskazany na fakturze – warunkiem jest wyłącznie jednoznaczne potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych:

• Interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 5 września 2017 r., sygn. 0112-KDIL1-3.4012.152.2017.3.JNA: „W przypadku transakcji dotyczących wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów dokonywanych do miejsca wskazanego przez Kontrahenta – magazynu logistycznego na terytorium kraju siedziby Kontrahenta, gdy odbioru towarów na zlecenie Kontrahenta dokonują pracownicy magazynu logistycznego, a transport jest zlecany firmom transportowym (...) Należy stwierdzić, że ww. dokumenty (w szczególności specyfikacja sprzedawanych towarów, dokument WZ potwierdzający wydanie towarów z magazynu Wnioskodawcy oraz dokument CMR podpisany przez kierowcę/kierowców i pracowników magazynu logistycznego wskazanego przez Kontrahenta), potwierdzają/będą potwierdzać wywóz towarów z terytorium kraju oraz ich dostarczenie do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.;

• Interpretacja indywidualna wydana przez Izbę Skarbową w Warszawie 8 września 2008 r., o sygn. IPPP2-443-1014/08-2/PW, w którym organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, że przysługuje mu prawo do zastosowania stawki 0% VAT do WDT m.in. w przypadku, w którym gromadzi on: „Fakturę VAT, Specyfikację dostarczonych towarów (tzw. „packing list”). Dokument przewozowy CMR potwierdzony w poz. 23 przez przewoźnika oraz w poz. 24 przez pracownika magazynu wynajmowanego przez nabywcę”.

Mając na uwadze powyższe Spółka stoi na stanowisku, że rozwiązanie to obejmuje potwierdzenie odbioru towarów w sposób, o którym mowa wprost w przepisie art.42 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy o VAT,co, w ocenie Spółki, spełnia przesłankę do zastosowania stawki 0% VAT do WDT, o której mowa w art.42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wariant II

W tych wariantach Spółka dysponuje/będzie dysponować fakturą (lub jej kopią) zawierającą specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzeniem przewoźnika o dostarczeniu towaru do kontrahenta

Potwierdzenie takie może mieć charakter:

• pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do kontrahenta na obszarze UE – w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

• wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy. Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest /będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

Spółka stoi na stanowisku, że dokumentacja gromadzona w Wariancie II również uprawni ją do zastosowania stawki 0% VAT do WDT. Zarówno pisemne oświadczenie przewoźnika, jak i wydruk informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie) umożliwi jednoznaczne potwierdzenie dostarczenia towarów pod wskazany adres odbiorcy – potwierdzenie to będzie bowiem zawierało datę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Dokument ten spełni zatem wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.

Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 października 2020 r., o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.398.2020.1.PK, w której organ potwierdził stanowisko wnioskodawcy (odstępując przy tym od uzasadnienia), zgodnie z którym oświadczenie o dostarczeniu towarów przez przewoźnika spełnia wymogi określone w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT;

• Interpretacja indywidualna Izby Skarbowej w Katowicach z 26 lutego 2015 r., o sygn. IBPP4/443-627/14/BP, w której organ wskazał, że: „w sytuacji gdy Wnioskodawca – zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym – dla potwierdzenia dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów posiada fakturę, specyfikację wysłanego towaru oraz potwierdzenie od przewoźnika o dostarczeniu towarów do miejsca przeznaczenia w innym państwie członkowskim, należy uznać, że dokumenty te łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju. Możliwe jest bowiem, przyporządkowanie faktury i specyfikacji do oświadczenia spedytora”;

·Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lipca 2018 r., o sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.348.2018.1.KT, gdzie organ wskazał, że: „W dobie szeroko rozumianej komunikacji technicznej nie ma podstaw do odmawiania mocy dowodowej dokumentowi otrzymanemu z opisanego systemu śledzenia przesyłki. Tym samym zgromadzone przez Wnioskodawcę dowody – tj. wystawiona faktura VAT,specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku, dokument transportowy, a w przypadku dokumentu przewozowego bez podpisu nabywcy, wydruk ze strony internetowej, na której znajduje się usługa »śledzenia« przesyłki, potwierdzający status otrzymania towarów przez nabywcę – na podstawie których można jednoznacznie uznać, że towar został doręczony do miejsca docelowego poza terytorium Polski, łącznie uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego oraz ich dostarczenie do odbiorcy znajdującego na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju”.

Wariant III

W tym wariancie, Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta.

W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta. Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

• korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw: przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

• potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma /będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent, zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu SAP, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie. Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy, Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez portal Kontrahenta, Spółka uzyskuje dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury logistycznej Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwala Spółce na monitorowanie statusu realizowanych z perspektywy logistycznej Kontrahenta. Spółka zamierza pozyskiwać z ww. systemów oraz portali komunikaty, w tym także generowane automatycznie przez system, lub zrzuty ekranu, które potwierdzać będą fakt otrzymania przez Kontrahenta towarów. Spółka zaznacza przy tym, iż w przypadku niektórych komunikatów tego rodzaju możliwa jest konwersja zawartych w nich danych do postaci pliku z tabelarycznym zestawieniem transakcji zrealizowanych przez Spółkę na rzecz kontrahenta – w trakcie takiej konwersji nie dochodzi jednak w żaden sposób do zmiany danych źródłowych, a wyłącznie do zmiany sposobu prezentacji danych.

• tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz kontrahenta – w takim przypadku kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku – Spółki), numeru faktury, rodzajem towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny kontrahenta.

Spółka zaznacza również, że większość opisanych w niniejszym wniosku dokumentów otrzymuje/będzie otrzymywać drogą elektroniczną.

Spółka stoi na stanowisku, że wszystkie powyżej wymienione formy potwierdzenia wystawianego przez Kontrahenta jednoznacznie potwierdzają dostarczenie towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. Otrzymanie wyraźnego oświadczenia Kontrahenta stanowi/będzie stanowić bowiem formę aktywnego potwierdzenia odbioru przez niego towarów w innym państwie członkowskim. Spółka wskazuje w szczególności, że korespondencja mailowa z Kontrahentem stanowi/będzie stanowić dowód, o którym mowa wprost w art. 42 ust. 11 pkt 1 ustawy o VAT.Z korespondencji wynika/będzie wynikało jednoznacznie, iż doszło do realizacji między stronami wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. W oświadczeniu zawartym w treści wiadomości e-mail lub w załączniku do tej wiadomości, pracownik Kontrahenta (korzystając z oficjalnego konta poczty elektronicznej serwera Kontrahenta) w sposób jednoznaczny wskazuje, iż towary objęte zestawieniem faktur za dany okres zostały dostarczone do miejsca przeznaczenia i że Kontrahent je otrzymał. W wiadomości e-mail znajdują się/będą się znajdować informacje pozwalające na identyfikację potwierdzanej dostawy np. data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, czy numer dokumentu„Delivery Note”, towarzyszącego dostawie. Tym samym korzystając z niniejszego rozwiązania Kontrahent jednoznacznie potwierdza/będzie potwierdzał, że konkretne, identyfikowalne towary zostały do niego dostarczone. Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 listopada 2017 r. (o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.115.2017.1.PK), gdzie organ odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, który wnosił, że „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw, którego zgodność z rzeczywistością została potwierdzona przez Kontrahenta poprzez informację w wiadomości e-mail, będzie uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów”;

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 września 2017 r. (o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.298.2017.1.IG), w której organ podatkowy stwierdza: „Zatem Wnioskodawca będzie uprawniony do zastosowania stawki 0% podatku VAT, w przypadku dokonywania WDT (…) jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VATza dany okres rozliczeniowy będzie posiadał co najmniej fakturę dokumentującą transakcję, specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz otrzyma informację zwrotną od nabywcy w postaci wiadomości e-mail, zawierającej potwierdzenie otrzymania towaru zgodnie z wykazem faktur zawartych w tej wiadomości e-mail”.

Potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent, a także poprzez tabelaryczne zestawienie zrealizowanych transakcji również jednoznacznie dowodzi/będzie dowodzić, że towary zostały dostarczone do odbiorcy znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju, zatem spełnia wymogi wynikające z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT.Spółka podkreśla, iż jej stanowisko znajduje potwierdzenie w pismach organów podatkowych powołanych poniżej:

• W interpretacji indywidualnej z 20 listopada 2017 r. znak 0111-KDIB3-3.4012.115.2017. 1.PK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym: „będąc w posiadaniu kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta bądź skanu zbiorczego zestawienia dostaw podpisanego przez Kontrahenta”, będzie on uprawniony do zastosowania stawki VAT 0% w stosunku do wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów;

• W interpretacji indywidualnej z 7 czerwca 2017 r. znak 0112-KDIL1-3.4012.117.2017. 1.KB Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym dokumentacja WDT w postaci: (i) kopii faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk załadunku oraz (ii) otrzymanego drogą elektroniczną zbiorczego potwierdzenia odbioru towarów zawierającego wykaz faktur dokumentujących dostawy dokonane na rzecz nabywcy w danym okresie, będącego oświadczeniem, iż towary zostały otrzymane przez Nabywcę na terytorium innego państwa członkowskiego, podpisanym przez osobę upoważnioną przez Nabywcę – jest wystarczająca do zastosowania stawki 0% do WDT.

• W interpretacji indywidualnej z 19 lutego 2020 r. znak: 0111-KDIB3-3.4012.470.2019. 1.MK Dyrektor Krajowej informacji Skarbowej wskazał, że dokumentacja zawierająca kopię faktury oraz „zestawienia zrealizowanych dostaw – wysłane samodzielnie przez nabywcę do Spółki (drogą elektroniczną bądź pocztą tradycyjną) lub wygenerowane przez Spółkę z portalu nabywcy (Spółka ma dostęp do systemu/portalu nabywcy i może monitorować, kiedy dane towary zostały otrzymane przez nabywcę, jak również pobrać potwierdzenia zrealizowanych dostaw). Przedmiotowe zestawienia zawierają m.in. numer faktury/delivery note, datę otrzymania towaru przez nabywcę i miejsce dostawy.

Niektóre z zestawień otrzymanych od nabywców zawierają podpis lub pieczęć nabywcy, niektóre nie zawierają. Ponadto z zestawienia może wynikać bezpośrednio, co ono dokumentuje np. zestawienie zawiera adnotację, że dokument ten stanowi certyfikat/potwierdzenie otrzymania towarów lub może nie zawierać takiej informacji (w takim przypadku informacja ta wynika z wiadomości e-mail, do której zestawienie stanowi załącznik – Spółka w takiej sytuacji również gromadzi przedmiotowe wiadomości elektroniczne). Jednocześnie Wnioskodawca we własnym stanowisku wskazał, że nabywcy w ww. zestawieniu zrealizowanych dostaw oświadczają, iż towary będące przedmiotem WDT (identyfikowane za pomocą podanych w tym zestawieniu numerów faktur/delivery note) zostały do niego dostarczone uprawnia wnioskodawcę do zastosowania opodatkowania stawką VAT 0% (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT)”.

• W interpretacji indywidualnej z 12 czerwca 2017 r. znak: 0114-KDIP1-2.4012.149.2017. 2.PC, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, zgodnie z którym wydruki z systemu SAP mogą stanowić dowód, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt1 ustawy o VAT i w konsekwencji wraz z innym dowodem, o którym mowa w art. 42 ust. 3 pkt 3, będą uprawniać wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% dla takich transakcji. W omawianej interpretacji indywidualnej wnioskodawca opisał działanie systemu SAP wskazując, że: „Podczas rozładunku naklejka na paletach jest skanowana przy pomocy ręcznego terminala, co pozwala na rejestrację towaru w systemie zarządzania magazynem osoby trzeciej, który posiada bezpośredni interfejs z systemem SAP Spółki oraz na wysłanie wiadomości (WMS-250 Idoc) do systemu SAP. Dzięki tej wiadomości księgowany jest odbiór towarów w systemie SAP i dostawa w lokalizacji przyjmującej. Na podstawie takiego komunikatu, U. posiada całkowitą pewność, że towar został dostarczony do lokalizacji przyjmującej w innym państwie członkowskim UE. Konsekwentnie, jeżeli towar nie został pomyślnie dostarczony, jego przemieszczenie nie widnieje w systemie SAP. Wyłącznie potwierdzenie dostarczenia towarów na podstawie jego rejestracji w systemie magazynowym lokalizacji przyjmującej poprzez zeskanowanie kodu kreskowego, pozwala na automatyczne ujęcie tego przemieszczenia w systemie SAP Spółki i jednoznacznie potwierdza otrzymanie towaru przez lokalizację przyjmującą w innym kraju UE”.

Niezależnie od powołanych wyżej interpretacji indywidualnych, stanowisko Spółki w odniesieniu do Wariantu III znajduje potwierdzenie również w:

·Interpretacji indywidualnej z 13 października 2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.398.2020. 1.PK,

·Interpretacji indywidualnej z 16 października 2020 r., znak 0111-KDIB3-3.4012.484.2020. 1.MAZ,

·Interpretacji indywidualnej z 6 marca 2020 r., znak 0113-KDIPT1-2.4012.735.2019.2.KT.

3.Uwagi dot.tzw. pakietu Quick Fixes

Celem usprawnienia funkcjonowania wspólnego systemu VAT w zakresie transakcji transgranicznych, Unia Europejska opracowała pakiet zmian zwanych zbiorczo „Quick Fixes”. Składają się nań następujące akty prawne:

• Dyrektywa – termin jej implementacji to 1 stycznia 2020 r., jednakże w Polsce nastąpiło to dopiero z 1 lipca 2020 r.; zmiany z niej wynikające, które mają znaczenie dla złożonego wniosku (modyfikacja brzmienia art. 42 ust. 1 pkt 1, nowyart.42 ust. 1a), są omawiane w innych częściach wniosku niż niniejsza;

• Rozporządzenie – wiąże ono w całości i jest bezpośrednio stosowane w polskim porządku prawnym od 1 stycznia 2020 r. Wprowadza ono m.in. domniemanie, że WDT zostało dokonane w wypadku, gdy podatnik posiadać będzie wskazane w nim expressis verbis dokumenty.

Zgodnie z Rozporządzeniem, domniemywa się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane z państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza jego terytorium, ale na terytorium Wspólnoty, w przypadku gdy podatnik dokonujący WDT posiadać będzie co najmniej dwa niebędące ze sobą w sprzeczności dowody, które zostały wydane przez dwie różne strony, które są niezależne od siebie nawzajem i niezależne od sprzedawcy i nabywcy.

Dokumenty uprawniające do skorzystania z ww. domniemania można podzielić zasadniczo na dwie grupy:

-grupa A – dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak:

·podpisany list przewozowy CMR;

·konosament;

·faktura za towarowy przewóz lotniczy;

·faktura od przewoźnika towarów;

-grupa B:

· polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu towarów lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport towarów;

· dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej, na przykład notariusza, potwierdzające przybycie towarów do państwa członkowskiego przeznaczenia;

· poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie członkowskim.

W przypadku, gdy transport organizuje sprzedawca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), do skorzystania z domniemania wystarczające jest posiadanie dwóch dowodów z grupy A wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy, albo też jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B (również wydanych przez dwie różne strony, niezależne od siebie, od sprzedawcy i od nabywcy).

W sytuacji, gdy za transport odpowiada nabywca (towary zostały wysłane lub przetransportowane przez niego lub przez osobę trzecią działającą na jego rzecz), poza posiadaniem ww. dowodów (tj. dwóch dowodów z grupy A, lub jednego dowodu z grupy A i jednego dowodu z grupy B), sprzedawca dla zastosowania stawki 0% posiadać musi również pisemne oświadczenie nabywcy, że towary zostały przetransportowane, wskazujące państwo UE przeznaczenia towarów (zawierające elementy określone w Rozporządzeniu). Oświadczenie takie powinno być dostarczone sprzedawcy do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła dostawa.

Spółka wskazuje jednak, że w jej ocenie, brak posiadania przez Spółkę dokumentacji, o której mowa w Rozporządzeniu, nie powoduje, że nie jest ona uprawniona do zastosowania stawki 0% przy WDT. Spółka spełnia bowiem warunki dokumentacyjne zgodnie z przepisami polskiej ustawy o VAT (o czym była mowa powyżej).

Zdaniem Spółki, metody dokumentacji WDT, które stosuje/zamierza stosować w celu opodatkowania stawką 0% VAT (Warianty I-III), nie stoją w sprzeczności z Rozporządzeniem. Zawarte w tym akcie prawnym regulacje dotyczące dokumentacji WDT ustanawiają bowiem jedynie wzruszalne domniemanie, zgodnie z którym w przypadku zgromadzenia określonej dokumentacji uważa się, że doszło do przemieszczenia towarów między krajami UE, co związane jest z prawem do zastosowania stawki 0% z tytułu WDT. Domniemanie to nie wyłącza jednak możliwości zastosowania stawki 0%VATw przypadku WDT na podstawie dokumentów gromadzonych przez Spółkę, które są zgodne z ustawą o VAT.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie m.in. w:

· objaśnieniach podatkowych z 17 grudnia 2020 r. w sprawie dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług (dostęp 01.03.2023 r.: https://www.podatki.gov.pl/media/6551/objasniema-podatkowe -w-sprawie-dokumentowania-wdt-dla-celow-vat.pdf), gdzie wskazano, że: „Niespełnienie przez podatnika warunków domniemania wprowadzonych w art. 45a ust. 1 Rozporządzenia 282/2011 nie oznacza jednocześnie, że zostanie on pozbawiony możliwości zastosowania stawki 0% z tytułu dokonanej WDT. W takiej sytuacji podatnik, będzie musiał udowodnić zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT (art. 42 ust. 3-5 i 11), że warunek zastosowania stawki 0% polegający na tym, aby towary zostały dostarczone do nabywcy w innym państwie członkowskim, został przez niego spełniony. Innymi słowy, jeżeli podatnik nie spełni warunków określonych w art.45a ust. 1 lit. a) lub b) Rozporządzenia 282/2011 i domniemanie nie znajdzie zastosowania, sytuacja podatnika pozostaje taka sama jak przed wejściem w życie art. 45a Rozporządzenia 282/2011”;

• treści komunikatu zamieszczonego na stronie internetowej Ministerstwa Finansów z 23 grudnia 2019 r., dotyczącego skutków prawnych opóźnienia w implementacji pakietu „Quick Fixes” i sposobu postępowania w okresie przejściowym (dostęp 01.03.2023 r.: https://www.gov.pl/web/finanse/implementacja-dyrektywy-20181910 -dot-tzw-pakietu-quick-fixes): „Rozporządzenie wykonawcze 2018/1912 w art.45a wprowadza domniemania wzruszalne odnoszącesię do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy o VAT,że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Sytuacja taka nie ulegnie zmianie po wejściu w życie ustawy implementującej prawo unijne”. (podkreślenie Wnioskodawcy);

• uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej wdrażającej postanowienia Dyrektywy „Quick Fixes” (ustawa z 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw; Dz. U. z 2020 r. poz. 1106): „Niespełnienie warunków domniemania nie oznacza automatycznie, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji na dostawcy ciąży obowiązekudowodnienia w inny sposób, zgodnie z przepisami ustawy o VAT,że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione. Inaczej mówiąc, jeśli domniemanie nie ma zastosowania, sytuacja pozostaje taka sama, jak obecnie”;

• treści wyjaśnień do pakietu „Quick Fixes“ opublikowanych przez Dyrekcję Generalną Komisji Europejskiej ds. opodatkowania i Unii Celnej (DG TAXUD) (dostęp 01.03.2023 r.:https://taxation-customs.ec.europa.eu/commission-guidelines_pl): „Państwa członkowskie mają obowiązekstosowania art. 45a rozporządzenia wykonawczego. Oznacza to, że jeżeli warunki określone w tym przepisie są spełnione, dostawca będzie mógł skorzystać z odpowiedniego domniemania. Państwa członkowskie mają również możliwość określenia w swoich krajowych przepisach w dziedzinie VATinnych domniemań dotyczących dowodu transportu, które mogą pozostawiać więcej swobody niż domniemanie przewidziane w art. 45a RW. W takim przypadku dostawca mógłby skorzystać z domniemań określonych w art. 45a RW lub domniemań w krajowych przepisach dotyczących VAT, o ile spełnione są odpowiednie warunki. W tym względzie istniejące krajowe przepisy dotyczące VAT,w których określono warunki dotyczące dowodu transportu dające więcej swobody niż warunki przewidziane w art. 45aRW, mogą być nadal stosowane”;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 lutego 2020 r. sygn. 0112-KDIL1-3.4012.522.2019.1.AKR;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2020 r. o sygn. 0114-KDIP1-2.4012.9.2020.1.PC;

• Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 kwietnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.50.2020.1.PJ.

Mając na względzie przedstawioną argumentację, Spółka wnosi o potwierdzenie, iż transakcje udokumentowane w sposób wskazany w Wariantach od I do III powinny być opodatkowane stawką 0% VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Z regulacji tej wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Według art. 13 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 13 ust. 6 ustawy:

Dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest producentem działającym w branży motoryzacyjnej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce (podatnik VAT UE). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, Spółka współpracuje z podatnikami posiadającymi siedzibę w innych krajach Unii Europejskiej zarejestrowanymi do celów rozliczania podatku od wartości dodanej. Spółka dokonuje na ich rzecz wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy o VAT. Transakcje te dokonywane są wyłącznie z Kontrahentami, którzy posiadają właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych i podali go Spółce. W każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

W ramach opisanych dostaw towary co do zasady nie są transportowane przy użyciu własnych środków transportu Spółki lub Kontrahentów. Spółka zaznacza przy tym, że przedmiotem złożonego wniosku są wyłącznie dostawy, w stosunku do których transport zlecany jest zewnętrznym przewoźnikom. W niektórych przypadkach towar będący przedmiotem dostawy jest transportowany do magazynu lub centrum logistycznego podmiotu trzeciego, który działa na rzecz kontrahenta. Niemniej, w każdym z przypadków będących przedmiotem wniosku miejscem rozpoczęcia transportu towarów jest terytorium Polski, a miejscem ich przeznaczenia (tj. zakończenia transportu) jest terytorium innego państwa członkowskiego UE.

Informacje o dokonywanych WDT, Spółka wykazuje w składanych prawidłowo i terminowo informacjach podsumowujących.

Spółka, w celu zastosowania stawki 0% podatku VAT z tytułu WDT, gromadzi dokumenty mające potwierdzać, że towary zostały wywiezione z kraju i dostarczone do odbiorcy na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż Polska. W Spółce mogą wystąpić następujące warianty dokumentowania WDT: Wariant I W ramach tego wariantu. Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę. Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się podpis i pieczątka Magazynu położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary. Wariant II W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta. Potwierdzenie takie może mieć charakter:

· pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE – w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych, Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

· wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy, Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest /będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

Wariant III

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta.

W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta.

Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

· korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

· potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu SAP, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy. Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez portal Kontrahenta, Spółka uzyskuje dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury logistycznej Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwala Spółce na monitorowanie statusu realizowanych z perspektywy logistycznej Kontrahenta bez możliwości ingerencji w treść dokumentów. Spółka zamierza pozyskiwać z ww. systemów oraz portali komunikaty, w tym także generowane automatycznie przez system, lub zrzuty ekranu, które potwierdzać będą fakt otrzymania przez Kontrahenta towarów. Spółka zaznacza przy tym, iż w przypadku niektórych komunikatów tego rodzaju możliwa jest konwersja zawartych w nich danych do postaci pliku z tabelarycznym zestawieniem transakcji zrealizowanych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta – w trakcie takiej konwersji nie dochodzi jednak w żaden sposób do zmiany danych źródłowych, a wyłącznie do zmiany sposobu prezentacji danych.

· tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta – w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku – Spółki), numeru faktury, rodzaju towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

Spółka zaznacza również, że większość opisanych w złożonym wniosku dokumentów otrzymuje/będzie otrzymywać drogą elektroniczną.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy dostawy, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w Wariantach I-III, powinny być opodatkowane stawką VAT 0%.

Wskazać należy, że w kwestii dokumentacji uprawniającej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów od 1 stycznia 2020 r. zastosowanie mają przepisy rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/1912 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającego rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 282/2011 w odniesieniu do niektórych zwolnień związanych z transakcjami wewnątrzwspólnotowymi (Dz. Urz. UE L Nr 311 z 7.12.2018, s. 10), zwanego dalej rozporządzeniem 2018/1912. Rozporządzenie 2018/1912 ma zasięg ogólny, wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Rozporządzenie 2018/1912 wprowadza m.in. domniemania wzruszalne odnoszące się do dowodów wymaganych do zastosowania zwolnienia z prawem do odliczenia (stawki 0%) z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Zgodnie z treścią art. 45a wprowadzonego rozporządzeniem 2018/1912:

Jednakże wskazać należy, że niespełnienie warunków wprowadzonych ww. rozporządzeniem nie oznacza, że stawka 0% nie będzie miała zastosowania. W takiej sytuacji dostawca będzie musiał udowodnić w inny sposób, zgodnie z dotychczasowymi przepisami ustawy, że warunki zastosowania stawki 0% zostały spełnione.

W myśl art. 41 ust. 3 ustawy:

Stosownie do art. 42 ust. 1 ustawy:

Warunki te muszą być spełnione łącznie. Spełnienie pierwszego z nich ma zagwarantować, że czynność zostanie potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie w kraju odbiorcy i zostanie tam faktycznie opodatkowana, a drugi wskazuje, że istotnie nastąpił wywóz towarów z jednego państwa członkowskiego (z kraju) i jego transport (przemieszczenie) do innego państwa członkowskiego. Istotą transakcji wewnątrzwspólnotowych jest faktyczne opodatkowanie dostawy towaru w państwie przeznaczenia (do którego towar jest docelowo przemieszczany). Dostawa, która następuje na terytorium państwa dostawcy towarów, jest opodatkowana stawką 0%, a w państwie nabywcy następuje opodatkowanie tej dostawy według stawki podatku tam właściwej. Transakcja opodatkowana w ten sposób ma na celu uniknięcie zakłócania konkurencji, powodowanego podwójnym opodatkowaniem lub brakiem opodatkowania. Jednak zastosowanie stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów uzależnione jest także od zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT UE, najpóźniej w momencie składania deklaracji uwzględniającej daną dostawę.

W myśl art. 42 ust. 1a ustawy:

Podstawowe znaczenie dla udokumentowania wywozu towarów w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, realizowanej z udziałem przewoźnika lub spedytora odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, mają dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 42 ust. 3 ustawy:

Jednak w myśl art. 42 ust. 11 ustawy:

Należy wskazać, że jeżeli wywóz towarów następuje w wyniku dokonania transakcji z ustalonym nabywcą, w celu dostawy, tj. przeniesienia na konkretny podmiot prawa do rozporządzania wywożonym towarem jak właściciel, zachodzi wówczas wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, której po stronie nabywcy odpowiada wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w zakupie. Podkreślić należy, że zakwalifikowanie danej transakcji jako dostawy wewnątrzwspólnotowej, na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy, wymaga czasowego i materialnego związku pomiędzy dostawą danego towaru i jego transportem.

W związku z tym istotne jest to, aby ww. dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego. Ponadto, dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, której wymaga ten przepis.

Brzmienie art. 42 ust. 3 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów, potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Nie oznacza to jednak, że dla potwierdzenia tej okoliczności wymagane jest „łączne” posiadanie wszystkich typów dokumentów wymienionych w powyższych przepisach, o ile posiadane dokumenty jednoznacznie potwierdzają dostarczenie nabywcy towarów na terytorium innego państwa członkowskiego. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Przepisy te określają rodzaje dokumentów, których posiadanie gwarantuje podatnikom bezpieczne stosowanie stawki preferencyjnej w dostawach wewnątrzwspólnotowych. Istotne jest aby dokumenty zawierały informacje, z których wynika, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju. Dokumenty mają łącznie potwierdzać określony fakt, co oznacza, że zebrane razem mają dać jednoznaczną informację, że określony towar został faktycznie dostarczony nabywcy do innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju.

Powyższe rozważania potwierdza uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 11 października 2010 r., sygn. akt I FPS 1/10, w której Sąd podkreślił, że wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów jest przede wszystkim jedną z czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, o czym stanowi art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy. Co do zasady, polega ona na wywozie towarów z terytorium kraju (Polski), w wykonaniu czynności określonych w art. 7, czyli dostawy towarów, na terytorium innego państwa członkowskiego, w określonych w ustawie warunkach. Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, przy spełnieniu określonych w ustawie przesłanek, podlega opodatkowaniu według stawki 0% (tzw. wspólnotowe zwolnienie z prawem do odliczenia), co z jednej strony powoduje, że transakcja wywozu towaru z Polski do innego kraju członkowskiego nie jest obciążana podatkiem, a jednocześnie dostawcy pozwala na odzyskanie podatku uiszczonego przy nabyciu tego towaru, co zapewnia realizację zasady neutralności podatku od towarów i usług. Zasada ta obowiązuje jednak tylko wówczas, gdy w wyniku tej transakcji (wywozu) obowiązek naliczenia podatku ciąży na nabywcy towaru (w innym państwie członkowskim), w wyniku wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru (WNT) na terenie jego kraju (zasada opodatkowania w kraju przeznaczenia, konsumpcji). NSA stwierdził, że samo brzmienie art. 42 ust. 3 i 4 ustawy wskazuje na podstawowy katalog dokumentów potwierdzających dokonanie wywozu towarów i ich dostawę na terytorium innego państwa członkowskiego, który może być uzupełniony dodatkowymi dokumentami określonymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Tym samym, zdaniem Sądu, w świetle art. 42 ust. 1, 3 i 11 ustawy dla zastosowania stawki 0% przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów wystarczającym jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami, wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej, o ile łącznie potwierdzają fakt dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Zatem mając na uwadze powołane powyżej przepisy oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego, należy stwierdzić, że dla zastosowania stawki 0% dla wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczającym jest na gruncie polskich przepisów, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Podsumowując, dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0% podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia z terytorium kraju i dostarczenia towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

Przy czym przepisy regulujące prawo do zastosowania preferencyjnej stawki podatku nie określają formy dokumentów potwierdzających wywiezienie i dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy. Obowiązujące w tym zakresie przepisy nie uzależniają zastosowania stawki 0% od posiadania oryginałów dokumentów w formie papierowej. Skoro przepisy nie stanowią o ich formie, stąd można wnioskować, że każda forma jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność tych dokumentów została uprawdopodobniona. W dobie szeroko rozwiniętych technik komunikacji nie ma podstaw, aby odmawiać mocy dowodowej dokumentowi sporządzonemu i przesłanemu w formie elektronicznej. Jeżeli zatem jest to dokument udostępniony w formie elektronicznej, e-mail, lub jako skan dokumentu załączony do wiadomości e-mail otrzymanej od przewoźnika lub kontrahenta, niebudzący wątpliwości co do jego autentyczności, może on stanowić dowód, o którym mowa w powołanych przepisach ustawy. Należy zatem przyjąć, że każda forma dokumentu jest dopuszczalna, pod warunkiem, że autentyczność i integralność z dokumentami źródłowymi została wystarczająco uprawdopodobniona. Dokumenty powinny jednoznacznie dowodzić dostarczenie towarów do ich odbiorcy na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W analizowanej sprawie, Wnioskodawca będzie dysponował następującymi dokumentami:

Wariant I

W ramach tego wariantu. Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę.

Mogą zdarzyć się przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się podpis i pieczątka Magazynu położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary.

Wariant II

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu (i) faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz (ii) potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta. Potwierdzenie takie może mieć charakter:

· pisemnego oświadczenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta na obszarze UE – w oświadczeniu takim wskazywane są dane dotyczące daty wyjazdu oraz dostawy, dane odbiorcy, jak również numer referencyjny nadawcy. Za pośrednictwem tych danych, Spółka ma i będzie mieć możliwość powiązania oświadczenia z określoną dostawą;

· wydruku informacji o trasie przesyłki z portalu internetowego firmy kurierskiej (umożliwiającego jej monitorowanie). Potwierdzenie to będzie zawierało datę, godzinę i miejsce dostarczenia towaru do odbiorcy. Z uwagi na fakt, że Spółka każdorazowo posiada/będzie posiadać dowody nadania przesyłek, na których znajdują się dane dotyczące dostawy. Spółka za każdym razem zna/będzie znać numer przesyłki i jest /będzie w stanie go przypisać do konkretnej dostawy. Potwierdzenie dostarczenia towarów, oprócz numeru przesyłki, zawiera/będzie zawierać również szereg innych danych, w tym datę dostarczenia towarów do Kontrahenta.

Wariant III

W ramach tego wariantu, Spółka jest/będzie w posiadaniu faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta.

W tym wariancie Spółka nie posiada/nie będzie posiadała międzynarodowego listu przewozowego CMR, lub też posiada go/będzie go posiadała, ale nie jest/nie będzie on podpisany przez odbiorcę towaru. W związku z tym Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta.

Potwierdzenie to może być złożone w następujących formach:

· korespondencja elektroniczna (mailowa) z Kontrahentem zawierająca oświadczenie o odbiorze przez niego dostaw zrealizowanych w danym okresie, ze wskazaniem danych umożliwiających identyfikację poszczególnych dostaw; przykładowo mogą to być dane takie jak data dostawy towaru, oznaczenie symbolu oraz ilości towaru, numer faktury czy też numer dokumentu „Delivery Note”, będącego dokumentem towarzyszącym danej dostawie. Spółka przesyła/będzie przesyłała Kontrahentowi wiadomość e-mail ze szczegółami danych dostaw, a Kontrahent odsyła/będzie odsyłał Spółce odpowiedź mailową zawierającą potwierdzenie, że dostawy te zostały otrzymane. Potwierdzenie to może być zawarte w treści wiadomości e-mail lub stanowić załącznik do takiej wiadomości zawierający listę dostaw z podpisem Kontrahenta;

· potwierdzenie odbioru towaru poprzez komunikaty/zrzut ekranu komunikatów generowanych w systemie SAP lub przez portal Kontrahenta, do którego dostęp ma/będzie mieć zarówno Spółka, jak i Kontrahent. Zgodnie z zasadami funkcjonowania systemu SAP, po przyjęciu towaru będącego przedmiotem danej dostawy w magazynie, Kontrahent wprowadza/wprowadzi dane dotyczące danej dostawy do systemu. Dane znajdujące się w systemie SAP pozwalają/będą pozwalały na jednoznaczną identyfikację danych dostaw. Po wprowadzeniu przez Kontrahenta do systemu SAP danych danej dostawy. Spółka jest/będzie w stanie wyszukać tę dostawę w systemie oraz potwierdzić jej wywóz z terytorium kraju oraz dostarczenie do Kontrahenta. W przypadku komunikatów generowanych przez portal Kontrahenta, Spółka uzyskuje dostęp do wydzielonej części sieciowej infrastruktury logistycznej Kontrahenta. Tego rodzaju dostęp pozwala Spółce na monitorowanie statusu realizowanych z perspektywy logistycznej Kontrahenta bez możliwości ingerencji w treść dokumentów. Spółka zamierza pozyskiwać z ww. systemów oraz portali komunikaty, w tym także generowane automatycznie przez system, lub zrzuty ekranu, które potwierdzać będą fakt otrzymania przez Kontrahenta towarów. Spółka zaznacza przy tym, iż w przypadku niektórych komunikatów tego rodzaju możliwa jest konwersja zawartych w nich danych do postaci pliku z tabelarycznym zestawieniem transakcji zrealizowanych przez Spółkę na rzecz Kontrahenta – w trakcie takiej konwersji nie dochodzi jednak w żaden sposób do zmiany danych źródłowych, a wyłącznie do zmiany sposobu prezentacji danych.

· tabelarycznego zestawienia zrealizowanych transakcji na rzecz Kontrahenta – w takim przypadku Kontrahent przesyła/będzie przesyłał Spółce zestawienie przyjętych dostaw z wyszczególnieniem daty otrzymania dostawy, nazwy dostawcy (w tym przypadku – Spółki), numeru faktury, rodzaju towaru oraz jego ilości. Zestawienie takie jest najczęściej generowane przez wewnętrzny system logistyczny Kontrahenta.

Spółka zaznacza również, że większość opisanych w złożonym wniosku dokumentów otrzymuje/będzie otrzymywać drogą elektroniczną.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy należy uznać, że dokumentacja zgromadzona przez Wnioskodawcę w związku z dokonywanymi wewnątrzwspólnotowymi dostawami towarówdo Kontrahentów zidentyfikowanych na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w innych niż Polska państwach Unii Europejskiej i posługujących się dla potrzeb ww. transakcji numerami VAT UE nadanymi im w tych państwach, tj. dowody (opisane w Wariantach I-III) w postaci:

I. Faktury (lub jej kopii) dokumentującej dokonaną WDT, zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz międzynarodowego listu przewozowego CMR, podpisanego przez nadawcę, przewoźnika i odbiorcę, mogą zdarzyć się również przypadki, w których zamiast podpisu odbiorcy towaru na liście CMR znajdzie się podpis i pieczątka Magazynu położonego w państwie członkowskim UE, do którego dostarczane są towary;

II. Faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia przewoźnika o dostarczeniu towaru do Kontrahenta;

III. Faktury (lub jej kopii) zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku oraz potwierdzenia odbioru towaru przez Kontrahenta, a w przypadku braku międzynarodowego listu przewozowego CMR lub braku podpisu na tym liście przez odbiorcę, Spółka gromadzi/zamierza gromadzić dodatkową dokumentację potwierdzającą dokonanie WDT w postaci potwierdzenia odbioru towarów otrzymywanego od Kontrahenta,

będzie uprawniała Wnioskodawcę do zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w odniesieniu do tych wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ust. 1 ustawy).

Należy zauważyć, że przedstawione przez Wnioskodawcę dokumenty umożliwiają zidentyfikowanie towarów (faktura zawiera specyfikację towarów), wskazują adres dostawy (miejsce przeznaczenia) w innym kraju Unii Europejskiej, również w przypadku gdy jest inny niż adres Kontrahenta, a także zawierają potwierdzenie, że towary zostały dostarczone do Kontrahenta w danym państwie Unii Europejskiej innym niż Polska. Zatem posiadana dokumentacja opisana w Wariantach I-III będzie stanowiła dowody dokonania dostawy wewnątrzwspólnotowej, które (jak wynika z opisu sprawy) łącznie będą potwierdzały dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do Kontrahenta na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.

W konsekwencji, Wnioskodawca (przy spełnieniu pozostałych warunków z art. 42 ustawy) ma/będzie miał prawo do zastosowania stawki 0% z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, w przypadku gromadzenia dokumentów wskazanych w Wariantach I-III.

Podsumowując, należy uznać, że:

1. Dostawy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie I, powinny być w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT.

2. Dostawy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie II, powinny być w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT.

3. Dostawy opisane w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, udokumentowane przy pomocy dokumentów wskazanych w Wariancie III, powinny być w świetle art. 42 ustawy, opodatkowane 0% stawką VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 1, nr 2 i nr 3, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia,

·zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Organ zastrzega, że rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje/będzie dysponować podatnik rzeczywiście potwierdzają dokonanie wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).