Interpretacja indywidualna z dnia 24 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.530.2023.2.EC

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 17 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 września 2023 r. (data wpływu 4 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W 2007 r. mąż Wnioskodawczyni nabył od rodziców w drodze darowizny prawo do lokalu spółdzielczego własnościowego w udziale 3/4, a jego brat w udziale 1/4. W dniu  2 października 2020 r. umową zniesienia współwłasności mąż nabył prawo do całego lokalu, spłacając brata z 1/4 udziału. W dniu 20 października 2020 r. Wnioskodawczyni wraz  z mężem podpisała umowę majątkową małżeńską rozszerzającą wspólność ustawową, polegającą na włączeniu przedmiotowego lokalu do wspólności małżeńskiej majątkowej  oraz majątku jaki będzie nabyty w przyszłości. Odpłatne zbycie lokalu nie nastąpiło  w wykonywaniu działalności gospodarczej, w rozumieniu przepisu art. 5a pkt 6 ustawy  z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 6 czerwca 2023 r. mieszkanie zostało sprzedane. Wnioskodawczyni nadmienia, że w związku małżeńskim jest od 2014 r.

Pytania

1.Czy rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej stanowi nabycie nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym dla udziału otrzymanego w drodze darowizny, powinien być liczony od 2007 r. oraz dla udziału otrzymanego na mocy umowy zniesienia współwłasności od 2020 r.?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1

Wnioskodawczyni uważa, że rozszerzenie ustawowej wspólności majątkowej w 2020 r. przez włączenie majątku osobistego męża do majątku wspólnego było tylko czynnością organizacyjną, a nie nabyciem nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy  o podatku dochodowym do osób fizycznych.

Ad 2

Wnioskodawczyni uważa, że pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy  o podatku dochodowym, powinien być liczony od 2007 r. dla udziału otrzymanego drogą darowizny i nie stanowi podstawy opodatkowania. Dla udziału otrzymanego na mocy zniesienia współwłasności okres powinien być liczony od 2020 r. i stanowi podstawę opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie  lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Z treści wniosku wynika, że w 2007 r. mąż Wnioskodawczyni nabył w drodze darowizny od rodziców prawo do lokalu spółdzielczego własnościowego w udziale 3/4, a jego brat w udziale 1/4. W dniu 2 października 2020 r. umową zniesienia współwłasności mąż Wnioskodawczyni nabył prawo do całego ww. lokalu, spłacając brata. Wnioskodawczyni wskazała, że w dniu 20 października 2020 r. wraz z mężem podpisała umowę majątkową małżeńską rozszerzającą wspólność ustawową, polegającą na włączeniu przedmiotowego lokalu do wspólności małżeńskiej majątkowej oraz majątku jaki będzie nabyty w przyszłości. W dniu 6 czerwca 2023 r. mieszkanie zostało sprzedane. Jest Pani w związku małżeńskim od 2014 r.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycie”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 155 § 1 Kodeksu:

Dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie czy włączenie prawa do lokalu spółdzielczego własnościowego stanowiącego majątek osobisty Pani męża do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, stanowi jego nabycie przez Panią w rozumieniu ww. przepisu.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanego Kodeksu:

W myśl art. 33 pkt 1 ww. Kodeksu:

Zgodnie z art. 33 pkt 2 ww. Kodeksu:

W świetle natomiast art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Stosownie do art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Zgodnie z art. 47 § 1 ww. Kodeksu:

Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają  na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W tym miejscu należy wskazać na jednolicie ukształtowaną linię orzeczniczą, zgodnie z którą włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości lub praw majątkowych stanowiących majątek odrębny jednego małżonka na zasadach i w sposób określony przez ustawę Kodeks rodzinny i opiekuńczy, nie jest nabyciem tej nieruchomości lub prawa majątkowego przez drugiego małżonka w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1110/14. Tożsamej oceny dokonano w szeregu innych wyroków NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 22 marca 2017 r., sygn. akt II FSK 456/15, wyrok NSA z dnia 13 maja 2016r., sygn. akt II FSK 1110/14,  wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie  z dnia 19 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku  z dnia 29 października 2014 r., sygn. akt I SA/Gd 964/14).

Zatem, włączenie do majątku wspólnego nieruchomości (prawa majątkowego) wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków w drodze umowy rozszerzającej wspólność majątkową nie stanowi nabycia tej nieruchomości (prawa) w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który nieruchomość (prawo) włączył do majątku wspólnego. W konsekwencji, od tej daty należy liczyć upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, również w odniesieniu do małżonka, który nabył prawo własności nieruchomości (prawo majątkowe) poprzez umowę rozszerzającąustawową wspólność majątkową.

Powyższe oznacza, że za datę nabycia przez Panią prawa do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wchodzącego uprzednio w skład majątku osobistego Pani męża, należy przyjąć daty, w których Pani mąż spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nabył do majątku osobistego, tj. w 2007 r. (nabycie udziału 3/4) i w 2020 r. (nabycie 1/4 udziału).

Wobec powyższego, dokonane w dniu 6 czerwca 2023 r. odpłatne zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części udziału nabytego w 2007 r. - nie stanowi źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie upłynął już pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast mając na względzie, że odpłatne zbycie w dniu 6 czerwca 2023 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części udziału nabytego w 2020 r., nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie - przychód ze sprzedaży tego udziału stanowi źródło przychodu w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl bowiem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z uregulowaniami art. 19 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W myśl art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ww. ustawy:

Nadmienić należy, że w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30e ust. 5 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy:

W konsekwencji, w przypadku odpłatnego zbycia w 2023 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, wchodzącego uprzednio w skład majątku osobistego Pani męża i włączonego do wspólności majątkowej małżeńskiej, upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć w części udziału od 2007 r. (nabycie przez małżonka udziału w drodze darowizny) i w części udziału od 2020 r. (nabycie przez małżonka udziału w drodze zniesienia współwłasności). Tym samym, rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego wchodzącego uprzednio w skład majątku osobistego Pani męża, dokonane w dniu 20 października 2020 r., nie stanowi jego nabycia przez Panią.

Zatem, odpłatne zbycie w dniu 6 czerwca 2023 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do udziału nabytego w 2007 r., nie stanowi źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie w dniu 6 czerwca 2023 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do udziału nabytego w 2020 r. stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż odpłatne zbycie ww. udziału zostało dokonane przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie. Uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Końcowo wskazać należy, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym, niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Pani, jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla Pani męża.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny  co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi  oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).