Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.283.2023.2.IG

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup Usług.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup Usług. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 25 września 2023 r. (wpływ 27 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

A S.A. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług [dalej: VAT]. Wnioskodawca jest jednostką dominującą grupy kapitałowej [dalej: Grupa]. Obecnym przedmiotem działalności Spółki, wpisanym w Krajowym Rejestrze Sądowym, jest pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 64.99.Z).

Niemniej, do 31 sierpnia 2021 roku przeważającym rodzajem działalności Spółki było odzyskiwanie nabywanych wierzytelności oraz zarządzanie pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych, w tym: restrukturyzacja i odzyskiwanie nabywanych wierzytelności.

Restrukturyzacja Spółki i Grupy

W związku z pogłębiającymi się trudnościami finansowymi Spółki (w tym pogłębiającym się brakiem możliwości terminowego regulowania wymagalnych zobowiązań) oraz potrzebą ochrony praw i interesów Spółki, Grupy, jej akcjonariuszy oraz kontrahentów Spółki i Grupy, zarząd Spółki oraz inne podmioty z Grupy podjęły decyzję o przystąpieniu do prac związanych z restrukturyzacją Spółki oraz Grupy.

Wobec powyższego, w stosunku do Spółki otworzono przyspieszone postępowanie układowe, a w lutym 2020 r. uprawomocniło się postanowienie właściwego sądu rejonowego w przedmiocie zatwierdzenia układu. Na mocy tego układu na Spółkę nałożone zostały określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających obligacje wyemitowane przez Spółkę.

W listopadzie 2020 roku Spółce cofnięto zezwolenie na zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego. Spółka w ustawowo przyjętym terminie złożyła wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy, niemniej ww. decyzja została podtrzymana.

W efekcie powyższego Spółka zdecydowała o konieczności przeniesienia działalności związanej z zarządzaniem portfelami wierzytelności i tym samym zakończenia się działalności Spółki w zakresie zarządzania wierzytelnościami funduszy sekurytyzacyjnych.

Do 31 sierpnia 2021 roku przeważającym rodzajem działalności Spółki było odzyskiwanie nabywanych wierzytelności oraz zarządzanie pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych, w tym: restrukturyzacja i odzyskiwanie nabywanych wierzytelności. W pozostałym zakresie Spółka dokonywała sprzedaży/odsprzedaży głównie usług najmu, mediów, usług porządkowych, księgowych, innych usług administracyjno - biurowych.

Zmiana modelu operacyjnego

Od 1 września 2021 r. zmieniony został model operacyjny Grupy. Spółka przestała być podmiotem zarządzającym funduszami inwestycyjnymi. Działalność związana z zarządzaniem portfelami wierzytelności została powierzona spółce zależnej. W związku z tym zmianie uległa struktura zatrudnienia, w szczególności zmniejszyła się liczba pracowników zatrudnionych w Spółce.

Od 1 września 2021 r. Spółka stała się spółką holdingową i zmianie uległy jej źródła przychodów w porównaniu do poprzednich okresów sprzed zmiany modelu operacyjnego Grupy. Przychody, jakie Spółka uzyskuje po zmianie modelu operacyjnego Grupy wynikają ze sprzedaży opodatkowanej VAT. Spółka wykazuje w rozliczeniach VAT, po stronie VAT należnego, sprzedaż/odsprzedaż głównie usług najmu, mediów, usług porządkowych, księgowych, udzielenia sublicencji, przechowywania dokumentacji, doradztwa podatkowego, jak również sprzedaż towarów, takich jak artykuły biurowe, czy sprzęt biurowy.

Spółka w przeszłości (przed rozpoczęciem restrukturyzacji i jednocześnie przed zmianą modelu) dokonała emisji obligacji w celu pozyskania finansowania od inwestorów. Jednakże, Wnioskodawca nie jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia ewidencji obligacji, zatem zawarł stosowne umowy na prowadzenie ewidencji obligacji z podmiotami do tego uprawnionymi.

Spółka zawarła umowy na prowadzenie ewidencji obligacji za wynagrodzeniem z domami maklerskimi, które w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi są firmami inwestycyjnymi, a tym samym podmiotami uprawnionymi do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 o obligacjach z 15 stycznia 2015 r. [dalej: Usługodawcy].

Usługodawcy w ramach prowadzenia ewidencji obligacji niemających formy dokumentu zobowiązali się wobec Wnioskodawcy do wykonywania szeregu czynności, obejmujących w szczególności:

• prowadzenie w formie elektronicznej, do dnia wykupu obligacji, ewidencji obligacji;
• wystawianie i wydawanie uprawnionym podmiotom zaświadczeń (świadectw) depozytowych lub innych wymaganych przez nich zaświadczeń;
• rejestrowanie w ewidencji zmian stanu posiadania obligacji, zaistniałych w wyniku obrotu obligacjami na podstawie umów cywilnoprawnych lub na skutek innych zdarzeń prawnych, obejmujących w szczególności dziedziczenie i egzekucję, a także rejestrowanie ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych na obligacjach oraz innych zabezpieczeń ustanawianych na obligacjach;
• aktualizowanie na żądanie obligatariusza lub uprawnionego podmiotu danych zapisanych w ewidencji, w tym danych osobowych;
• prowadzenie rachunków pieniężnych oraz wypłaty poprzez te rachunki na rzecz obligatariuszy świadczeń pieniężnych należnych obligatariuszom;

[dalej: Usługa lub Usługi].

Wnioskodawca, z tytułu nabycia Usług otrzymuje od Usługodawców faktury, na których wykazana jest kwota podatku naliczonego według stawki podstawowej.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka wyjaśnia, iż w modelu działalności, który obowiązywał do 31 sierpnia 2021 r. Spółka wykonywała zarówno czynności zwolnione jak i opodatkowane VAT. Przy czym czynności zwolnione z VAT obejmowały większą część uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży w porównaniu do całości uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży. Sporadycznie mogły wystąpić czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT, np. czynności windykacyjne, związane z nabyciem pakietów wierzytelności trudnych (podlegające podatkowi od czynności cywilnoprawnych) prowadzone przez Spółkę we własnym imieniu. Ponadto, Spółka z tytułu lokowania kapitału na lokatach bankowych uzyskiwała przychody z tytułu odsetek.

Spółka przed rozpoczęciem restrukturyzacji i zmianą modelu, dokonała emisji obligacji w celu pozyskania finansowania od inwestorów. Jednakże, Spółka nie była uprawniona do prowadzenia ewidencji obligacji, dlatego zawarła stosowne umowy w tym zakresie. W konsekwencji, nabycie usług prowadzenia ewidencji obligacji, wynikało z konieczności realizacji obowiązków określonych w ustawie z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach i było związane z emisją obligacji, którą przeprowadzono w modelu działalności Spółki obowiązującym do 31 sierpnia 2021 r. Spółka zaznacza, że przed zmianą modelu nie dokonywała odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług prowadzenia ewidencji obligacji [dalej: Usługi].

Tak jak Spółka wskazała we Wniosku, usługi prowadzenia ewidencji obligacji [dalej: Usługi] po zmianie profilu działalności, umożliwiają jej prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Spółka podkreśla, że w związku z emisją obligacji, była i nadal jest zobowiązana do wypełnienia szeregu obowiązków nałożonych przepisami prawa na emitentów, których częścią jest właśnie konieczność prowadzenia ewidencji obligacji. Obowiązek ten spoczywa na Spółce, bowiem obligacje nie zostały wykupione. Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż Spółka zmieniła profil swojej działalności i nie prowadzi obrotu wierzytelnościami, ani nie zarządza pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych.

Dodatkowo należy podkreślić, że Spółka jest zobowiązana do wykonania układu, na mocy którego na Spółkę nałożone zostały określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających obligacje wyemitowane przez Spółkę. Obowiązki wynikające z układu zobowiązują Spółkę do zapewniania Usług.

Koszty poniesione w związku z nabyciem Usług stanowią aktualnie koszty ogólne związane z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki i są niezbędne do dalszego prowadzenia działalności opodatkowanej przez Spółkę.

Spółka podkreśla, iż obecnie prowadzenie ewidencji obligacji jest niezbędne, bowiem nie wywiązując się z obowiązków względem obligatariuszy określonych w układzie, Spółka musiałaby zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. W ocenie Spółki, Usługi wykazują pośredni związek z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Nabycie tych Usług ma dla Spółki analogiczny związek z działalnością opodatkowaną VAT, jak nabycie np. mediów, czy usług najmu, które nie są przedmiotem dalszej odsprzedaży.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup Usług od Usługodawców?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup Usług od Usługodawców.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z kolei, w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wskazane przepisy określają przesłanki, jakie muszą zaistnieć, aby przysługiwało prawo do odliczenia VAT, tj.:

1) odliczenia dokonuje podatnik VAT czynny;

2) w stosunku do nabytych towarów lub usług powstał obowiązek podatkowy i otrzymano dokument uprawniający do odliczenia - fakturę;

3) towary lub usługi, z tytułu nabycia których podatek został naliczony, będą wykorzystywane przez tego podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych;

4) nie może wystąpić jakakolwiek z negatywnych przesłanek odliczenia, wymieniona w art. 88 ustawy VAT.

W ocenie Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym nie ma wątpliwości, że spełnione zostaną przesłanki z pkt 1, 2 i 4, tj.:

• Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT;
• w stosunku do nabytych Usług od Usługodawców powstał obowiązek podatkowy z tytułu ich sprzedaży i otrzymana została stosowana faktura/faktury;
• nie występują okoliczności negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy VAT uniemożliwiające odliczenie VAT, w szczególności Usługi nie stanowią usług hotelowych, gastronomicznych, faktury nie zostały wystawione przez podmioty nieistniejące, czy też Usługi nie podlegają VAT lub też są zwolnione z VAT.

Natomiast szerszego omówienia wymaga spełnienie przesłanki wymienionej w pkt 3, tj. wystąpienia związku pomiędzy dokonywanymi zakupami a wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi.

Należy wskazać, iż przepisy ustawy VAT nie precyzują, jakiego rodzaju musi być to związek, aby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia VAT. W praktyce przyjmuje się, iż związek ten może być bezpośredni lub pośredni.

Pośredni związek między nabywanymi towarami i usługami, a działalnością przedsiębiorstwa występuje, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa (np. koszty ogólne). Przy czym, aby mówić nawet o pośrednim związku, musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy danym zakupem towaru lub usługi, a sprzedażą opodatkowaną VAT.

O pośrednim związku zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy mają one wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, ale nie jest możliwe ich bezpośrednie przypisanie do strumienia sprzedaży opodatkowanej VAT. Zatem przy związku pośrednim nie można wykazać/przyporządkować danego wydatku do określonego rodzaju sprzedaży opodatkowanej, tak jak ma to miejsce, np. przy nabyciu i odsprzedaży towarów, czy też usług.

Jednocześnie, ocena czy istnieje lub będzie istniał w przyszłości związek (bezpośredni lub pośredni) dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta polega na tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W ocenie Spółki, nabyte Usługi od Usługodawcy wykazują pośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy. Spółka dokonała w przeszłości emisji obligacji, co pozwoliło jej na zgromadzenie kapitału, przy wykorzystaniu którego mogła realizować planowane inwestycje/przedsięwzięcia. Jednocześnie, w związku z emisją obligacji, Spółka była zobowiązana do wypełnienia szeregu obowiązków nałożonych przepisami prawa na emitentów. Jednym z nich jest konieczność prowadzenia ewidencji obligacji. Obowiązek ten spoczywa na Spółce bowiem nadal obligacje nie zostały wykupione. Okoliczności tej nie zmienia fakt, iż Spółka zmieniła profil swojej działalności i nie prowadzi obrotu wierzytelnościami, ani nie zarządza pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych.

W konsekwencji, Spółka aby kontynuować aktualną działalność gospodarczą i tym samym sprzedaż opodatkowaną VAT jest zobowiązana do zapewnienia prowadzenia ewidencji obligacji, również po zmianie profilu działalności.

Co więcej, Spółka jest zobowiązana do wykonania układu, na mocy którego na Spółkę nałożone zostały określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających obligacje wyemitowane przez Spółkę. Prowadzenie ewidencji jest zatem warunkiem koniecznym kontynuowania działalności Wnioskodawcy również ze względu na obowiązki wynikające z ww. układu. Przy czym, sam Wnioskodawca, tj. emitent, nie jest uprawniony do samodzielnego prowadzenia takiej ewidencji. W związku z powyższym, Spółka nabywa takie Usługi od podmiotów trzecich, tj. Usługodawców.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku z nabyciem Usług stanowią koszty ogólne związane z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa Spółki, niezbędne do dalszego prowadzenia działalności przez Spółkę i osiągania przez nią zysku. Gdyby Spółka nie realizowała nałożonych w tym zakresie obowiązków nie mogłaby prowadzić działalności opodatkowanej VAT. Zatem wydatki, które Spółka ponosi na nabycie Usług wiążą się pośrednio ze sprzedażą opodatkowaną VAT.

Spółka pragnie wskazać, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE lub Trybunał] niejednokrotnie wypowiadał się za możliwością odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z wydzieleniem/zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy też emisją akcji, które to czynności nie są bezpośrednio związane ze sprzedażą opodatkowaną VAT. W szczególności w wyroku TSUE z 26 maja 2005 r. C-465/03 stwierdzono, iż:

„Uwzględniając fakt, iż w sprawie przed sądem krajowym, po pierwsze, emisja akcji jest czynnością, która nie należy do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy, a po drugie, czynność ta została dokonana przez Kretztechnik celem podniesienia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tę spółkę w ramach owej czynności stanowią część kosztów ogólnych, a w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Świadczenia takie pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika (...). W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy Kretztechnik przysługuje prawo do odliczenia całego podatku VAT obciążającego wydatki poniesione przez tę spółkę w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jej rzecz w ramach przeprowadzonej przez nią emisji akcji, pod warunkiem jednak iż wszystkie czynności dokonywane przez tę spółkę w ramach jej działalności gospodarczej są opodatkowane”.

Z kolei, w wyroku Trybunału z 16 lipca 2015 r. w sprawach połączonych nr C-108/14 i C-109/14 wskazano: m.in., że „(...) koszty związane z nabyciem udziałów lub akcji w spółkach zależnych poniesione przez spółkę holdingową biorącą udział w zarządzaniu tymi spółkami i w związku z tym wykonującą działalność gospodarczą powinny być uważane za należące do kosztów ogólnych tej spółki holdingowej, a obciążający te koszty podatek od wartości dodanej co do zasady powinien podlegać pełnemu odliczeniu, chyba że niektóre transakcje gospodarcze dokonane na późniejszym etapie obrotu są zwolnione z podatku od wartości dodanej na podstawie dyrektywy 77/388, zmienionej dyrektywą 2006/69, a w takim wypadku prawo do odliczenia powinno być realizowane tylko według zasad przewidzianych w art. 17 ust. 5 tej dyrektywy”. Podobne stanowisko zostało wyrażone również w wyroku TSUE z 12 listopada 2020 r. nr C-42/19.

Z perspektywy Wnioskodawcy koszt zakupu Usług od Usługodawców, wiąże się z ogólnie prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT. Obecnie prowadzenie ewidencji obligacji jest z perspektywy Wnioskodawcy niezbędne, bowiem nie wywiązując się z obowiązków względem obligatariuszy określonych w układzie, Spółka byłaby zmuszona do zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej VAT.

Jednocześnie Spółka podkreśla, że zmiana jej profilu działalności gospodarczej nie pozwala na całkowite odstąpienie od wydatków, które ponosiła na potrzeby wcześniejszej działalności gospodarczej. W rezultacie zakup Usług pozwala Spółce z jednej strony na wywiązywanie się z obowiązków ustawowych, które dotyczyły wcześniejszych działań, jak i funkcjonowaniu przedsiębiorstwa i generowaniu strumienia sprzedaży opodatkowanej VAT.

W tym miejscu Spółka pragnie przywołać wyrok TSUE z 3 marca 2005 r. nr C-32/03. W wyroku tym podatnik zakończył prowadzenie działalności gospodarczej (działalność gastronomiczna), niemniej ze względu na zaistniałe okoliczności zmuszony był do dalszego uiszczania czynszu najmu nieruchomości, która była wykorzystywana do celów działalności gospodarczej. TSUE stwierdził w przedmiotowej sprawie, że obowiązek kontynuowania opłacania czynszu oraz innych opłat po tym, jak spółka zaprzestała działalności gastronomicznej, wynika bezpośrednio z wykonywania tej działalności i wskazał, że: „(...) podmiot, który zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej, lecz nadal płaci czynsz oraz opłaty związane z pomieszczeniem służącym uprzednio wykonywaniu tej działalności, ponieważ umowa najmu zawiera klauzulę uniemożliwiającą jej wypowiedzenie, jest uważany za podatnika w rozumieniu tego przepisu i może odliczyć podatek VAT naliczony od poniesionych w ten sposób wydatków, o ile istnieje bezpośredni i ścisły związek między dokonanymi płatnościami a działalnością gospodarczą oraz zostanie stwierdzony brak nieuczciwego zamiaru bądź nadużycia”.

W sprawie Spółki konieczność ponoszenia wydatków również wynika z okoliczności, które miały miejsce w przeszłości, przed zmianą modelu operacyjnego, przy czym Wnioskodawca kontynuuje prowadzenie działalności (jedynie zmianie uległ jej profil). W rezultacie, w świetle przywołanego orzeczenia TSUE, Spółka jest uprawniona do odliczenia VAT w związku z poniesionymi kosztami zakupu usług od Usługodawców.

Mając na uwadze powyższe, Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem Usług od Usługodawców.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm., t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powołanego art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą, np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika. Natomiast pośredni związek nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy występuje wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu.

Powyższe regulacje oznaczają, że aby stwierdzić, czy podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy zbadać wyłącznie związek ponoszonych wydatków z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten musi mieć charakter niewątpliwy. Podatnik musi wykazać związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r. str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE. Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Dyrektywa 2006/112/WE jako fundamentalną cechę podatku od wartości dodanej wskazuje zasadę neutralności podatku. Cechą podatku od wartości dodanej, wskazaną w ust. 2 art. 1 ww. Dyrektywy, jest faktyczne obciążenie ciężarem podatku od wartości dodanej jedynie konsumpcji towarów i usług. Z treści tego przepisu należy wnioskować, że podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z postanowieniami art. 1, podatek powinien być naliczany na wszystkich stadiach obrotu, z etapem sprzedaży detalicznej włącznie. Mechanizmem zapewniającym obciążenie podatkiem wyłącznie ostatecznych odbiorców towarów i usług, przy jednoczesnym naliczaniu podatku na każdym etapie obrotu, jest wskazane w ust. 2, prawo do odliczenia od podatku należnego podatku zapłaconego przy nabyciu towarów i usług. Ograniczenie prawa do odliczenia podatku przez podatnika, podobnie jak wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania, powinny mieć charakter wyjątkowy i mogą być wprowadzane jedynie na podstawie wyraźnych przepisów prawa.

Szczegółowe zasady realizacji prawa do odliczenia podatku zawierają przepisy Tytułu X Dyrektywy 2006/112/WE. Z tego powodu należy uznać, że przepisy tego Tytułu należą bez wątpienia do najistotniejszych regulacji ww. Dyrektywy. Neutralność podatku od wartości dodanej dla podatnika wyraża się, m.in. dążeniem do poszukiwania, wdrażania i ochrony rozwiązań legislacyjnych zapewniających stan prawny, w którym wartość podatku zapłaconego przez podatnika w cenie zakupywanych przez niego towarów i usług wykorzystywanych do celów działalności opodatkowanej, nie będzie stanowić dla podatnika ostatecznego kosztu. Podatnik musi mieć zapewnioną możliwość odzyskania podatku naliczonego związanego ze swoją działalnością opodatkowaną. Wszelkie korzystne dla podatnika konsekwencje wynikające z koncepcji neutralności podatku, są traktowane w doktrynie wspólnego systemu VAT, jako fundamentalne prawo podatnika, nie zaś jako jego przywilej.

Zasada neutralności podatku VAT, a także kwestia pośredniego związku pomiędzy podatkiem naliczonym VAT a czynnościami opodatkowanymi jako warunku wystarczającego do zachowania prawa do odliczenia VAT były przedmiotem licznych orzeczeń TSUE, m.in. wyrok z 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 (Państwo Belgijskie v. Ghent Coal Terminal NV), wyrok z 22 lutego 2001 r. w sprawie C-408/98 (Abbey National plc v. Commissioners of Customs & Excise), wyrok z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 (Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz), wyrok z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 (CIBO Participations SA v. Directeur régional des impôts du Nord-Pas-de-Calais). TSUE podkreślał, że co do zasady, prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przysługuje podatnikom wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek poniesionych wydatków ze sprzedażą opodatkowaną. Jednakże, brak bezpośredniego związku z konkretną czynnością podlegającą opodatkowaniu nie wyklucza prawa do odliczenia podatku VAT w przypadku tzw. kosztów ogólnych działania podatnika, o ile koszty te mogą być przypisane do działalności podatnika podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zatem niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie związku pomiędzy zakupami a konkretną transakcją opodatkowaną. Prawo do odliczenia podatku naliczonego powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim działalność podatnika daje to prawo. Aby odliczenie podatku było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w ścisłym związku z transakcjami, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług zakłada, że poczynione wydatki stanowią element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzącym prawo do jego odliczenia.

Z opisu przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu wynika, że są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Są Państwo jednostką dominującą grupy kapitałowej. Obecnym przedmiotem działalności Spółki, wpisanym w Krajowym Rejestrze Sądowym, jest pozostała finansowa działalność usługowa, gdzie indziej niesklasyfikowana, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych. Do 31 sierpnia 2021 roku przeważającym rodzajem Państwa działalności było odzyskiwanie nabywanych wierzytelności oraz zarządzanie pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych, w tym: restrukturyzacja i odzyskiwanie nabywanych wierzytelności.

W związku z pogłębiającymi się Państwa trudnościami finansowymi, w tym pogłębiającym się brakiem możliwości terminowego regulowania wymagalnych zobowiązań oraz potrzebą ochrony praw i interesów Spółki, Grupy, jej akcjonariuszy oraz kontrahentów Spółki i Grupy, zarząd Spółki oraz inne podmioty z Grupy podjęły decyzję o przystąpieniu do prac związanych z restrukturyzacją Spółki oraz Grupy. W stosunku do Państwa otworzono przyspieszone postępowanie układowe, a w lutym 2020 r. uprawomocniło się postanowienie właściwego sądu rejonowego w przedmiocie zatwierdzenia układu. Na mocy tego układu nałożone zostały na Państwa określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających obligacje wyemitowane przez Państwa.

Od 1 września 2021 r. zmieniony został model operacyjny Grupy. Przestali być Państwo podmiotem zarządzającym funduszami inwestycyjnymi. Działalność związana z zarządzaniem portfelami wierzytelności została powierzona spółce zależnej. Od 1 września 2021 r. stali się Państwo spółką holdingową i zmianie uległy Państwa źródła przychodów w porównaniu do poprzednich okresów sprzed zmiany modelu operacyjnego Grupy. Przychody, jakie Państwo uzyskują po zmianie modelu operacyjnego Grupy wynikają ze sprzedaży opodatkowanej VAT. Wykazują Państwo w rozliczeniach VAT, po stronie VAT należnego, sprzedaż/odsprzedaż głównie usług najmu, mediów, usług porządkowych, księgowych, udzielenia sublicencji, przechowywania dokumentacji, doradztwa podatkowego, jak również sprzedaż towarów, takich jak artykuły biurowe, czy sprzęt biurowy.

W przeszłości (przed rozpoczęciem restrukturyzacji i jednocześnie przed zmianą modelu) dokonali Państwo emisji obligacji w celu pozyskania finansowania od inwestorów. Jednakże, nie są Państwo podmiotem uprawnionym do prowadzenia ewidencji obligacji, zatem zawarli Państwo stosowne umowy na prowadzenie ewidencji obligacji z podmiotami do tego uprawnionymi. Zawarli Państwo umowy na prowadzenie ewidencji obligacji za wynagrodzeniem z domami maklerskimi, które w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi są firmami inwestycyjnymi, a tym samym podmiotami uprawnionymi do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy o obligacjach. Usługodawcy w ramach prowadzenia ewidencji obligacji niemających formy dokumentu zobowiązali się wobec Państwa do wykonywania szeregu czynności, obejmujących w szczególności:

• prowadzenie w formie elektronicznej, do dnia wykupu obligacji, ewidencji obligacji;
• wystawianie i wydawanie uprawnionym podmiotom zaświadczeń (świadectw) depozytowych lub innych wymaganych przez nich zaświadczeń;
• rejestrowanie w ewidencji zmian stanu posiadania obligacji, zaistniałych w wyniku obrotu obligacjami na podstawie umów cywilnoprawnych lub na skutek innych zdarzeń prawnych, obejmujących w szczególności dziedziczenie i egzekucję, a także rejestrowanie ustanowienia ograniczonych praw rzeczowych na obligacjach oraz innych zabezpieczeń ustanawianych na obligacjach;
• aktualizowanie na żądanie obligatariusza lub uprawnionego podmiotu danych zapisanych w ewidencji, w tym danych osobowych;
• prowadzenie rachunków pieniężnych oraz wypłaty poprzez te rachunki na rzecz obligatariuszy świadczeń pieniężnych należnych obligatariuszom.

Z tytułu nabycia Usług otrzymują Państwo od Usługodawców faktury, na których wykazana jest kwota podatku naliczonego według stawki podstawowej.

W modelu działalności, który obowiązywał do 31 sierpnia 2021 r. wykonywali Państwo zarówno czynności zwolnione jak i opodatkowane VAT. Przy czym czynności zwolnione od podatku VAT obejmowały większą część uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży w porównaniu do całości uzyskiwanych przychodów ze sprzedaży. Sporadycznie mogły wystąpić czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT, np. czynności windykacyjne, związane z nabyciem pakietów wierzytelności trudnych (podlegające podatkowi od czynności cywilnoprawnych) prowadzone przez Państwa we własnym imieniu. Ponadto, z tytułu lokowania kapitału na lokatach bankowych, uzyskiwali Państwo przychody z tytułu odsetek.

Przed rozpoczęciem restrukturyzacji i zmianą modelu, dokonali Państwo emisji obligacji w celu pozyskania finansowania od inwestorów. Jednakże, nie byli Państwo uprawnieni do prowadzenia ewidencji obligacji, dlatego zawarli Państwo stosowne umowy w tym zakresie. W konsekwencji, nabycie usług prowadzenia ewidencji obligacji, wynikało z konieczności realizacji obowiązków określonych w ustawie z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach i było związane z emisją obligacji, którą przeprowadzono w Państwa modelu działalności obowiązującym do 31 sierpnia 2021 r. Przed zmianą modelu nie dokonywali Państwo odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług prowadzenia ewidencji obligacji.

Wskazali Państwo, że usługi prowadzenia ewidencji obligacji po zmianie profilu działalności, umożliwiają Państwu prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą opodatkowaną VAT. W związku z emisją obligacji, byli i nadal są Państwo zobowiązani do wypełnienia szeregu obowiązków nałożonych przepisami prawa na emitentów, których częścią jest właśnie konieczność prowadzenia ewidencji obligacji. Obowiązek ten spoczywa na Państwu, bowiem obligacje nie zostały wykupione. Okoliczności tej nie zmienia fakt, że zmienili Państwo profil swojej działalności i nie prowadzą obrotu wierzytelnościami, ani nie zarządzają pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych.

Są Państwo zobowiązani do wykonania układu, na mocy którego zostały na Państwa nałożone określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających obligacje wyemitowane przez Państwa. Obowiązki wynikające z układu zobowiązują Państwa do zapewniania Usług.

Koszty poniesione w związku z nabyciem Usług stanowią aktualnie koszty ogólne związane z całokształtem funkcjonowania Państwa przedsiębiorstwa i są niezbędne do dalszego prowadzenia przez Państwa działalności opodatkowanej. Obecnie prowadzenie ewidencji obligacji jest niezbędne, bowiem nie wywiązując się z obowiązków względem obligatariuszy określonych w układzie, musieliby Państwo zakończyć prowadzenie działalności gospodarczej opodatkowanej VAT. W Państwa ocenie, Usługi wykazują pośredni związek z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną VAT.

Państwa wątpliwości dotyczą tego, czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup Usług od Usługodawców.

Jak zostało wyżej wskazane, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Przy czym istotna jest intencja nabycia, tzn. jeśli dany towar służy wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, pod warunkiem, że nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wobec powyższego, w każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Z ogólnie przyjętej definicji „zamiaru” wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć, dokonując tych czynności.

Jak wynika z treści wniosku, są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Obecnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonują Państwo czynności podlegających opodatkowaniu VAT - w szczególności sprzedaż/odsprzedaż głównie usług najmu, mediów, usług porządkowych, księgowych, udzielenia sublicencji, przechowywania dokumentacji, doradztwa podatkowego, jak również sprzedaż towarów, takich jak artykuły biurowe, czy sprzęt biurowy. Do 31 sierpnia 2021 roku przeważającym rodzajem Państwa działalności było odzyskiwanie nabywanych wierzytelności oraz zarządzanie pakietami wierzytelności w funduszach sekurytyzacyjnych, w tym: restrukturyzacja i odzyskiwanie nabywanych wierzytelności. W celu pozyskania finansowania od inwestorów dokonali Państwo emisji obligacji. Jednakże, nie byli Państwo uprawnieni do prowadzenia ewidencji obligacji, dlatego zawarli Państwo stosowne umowy w tym zakresie. W konsekwencji, nabycie usług prowadzenia ewidencji obligacji, wynikało z konieczności realizacji obowiązków określonych w ustawie o obligacjach i było związane z emisją obligacji, którą przeprowadzono w Państwa modelu operacyjnym działalności obowiązującym do 31 sierpnia 2021 r. Przed zmianą modelu nie dokonywali Państwo odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług prowadzenia ewidencji obligacji.

W odniesieniu do opisu sprawy i obowiązujących w tym zakresie przepisów, nie można zgodzić się z Państwem, że nabywanie obecnie przez Państwa usług prowadzenia ewidencji obligacji związanych z modelem działalności obowiązującym u Państwa do 31 sierpnia 2021 r. umożliwia Państwu odliczenie podatku VAT naliczonego zawartego w otrzymywanych z tego tytułu fakturach.

Nie można zgodzić się z Państwa stwierdzeniem, że obecny zakup usług prowadzenia ewidencji obligacji, zapewnia Państwu prowadzenie bieżącej działalności gospodarczej związanej ze sprzedażą opodatkowaną.

Należy podkreślić, że bieżącą działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą opodatkowaną mogą Państwo prowadzić bez związku z zakupem usług prowadzenia ewidencji obligacji. Fakt, że nadal są Państwo zobowiązani do ponoszenia wydatków związanych z uprzednio prowadzoną działalnością (w modelu do 31 sierpnia 2021 r.) nie ma ani bezpośredniego ani pośredniego wpływu na obecnie wykonywaną działalność gospodarczą. Nie jest tak, że zawsze w każdym przypadku podatek VAT zawarty w otrzymywanych fakturach może podlegać odliczeniu. Fakt, że w związku z poprzednim modelem działalności zostały na Państwa nałożone określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających wyemitowane przez Państwa obligacje, nie przekłada się w żaden sposób na obecnie prowadzoną przez Państwa działalność gospodarczą.

Prowadzenie obecnie działalności gospodarczej w zakresie takim jak: sprzedaż/odsprzedaż głównie usług najmu, mediów, usług porządkowych, księgowych, udzielenia sublicencji, przechowywania dokumentacji, doradztwa podatkowego, jak również sprzedaż towarów, takich jak artykuły biurowe, czy sprzęt biurowy (działalność opodatkowana podatkiem VAT), nie wykazuje żadnego bezpośredniego ani nawet pośredniego związku z wcześniej wykonywaną działalnością w zakresie sekurytyzacji, korzystającą ze zwolnienia od podatku.

Dodatkowo, jeżeli wcześniej otrzymywane faktury dotyczące usług prowadzenia ewidencji obligacji były ewidentnie związane wyłącznie ze świadczonymi przez Państwa usługami sekurytyzacji zwolnionymi od podatku, od których nie przysługiwało odliczenie od podatku, to nie można przyjąć, że w obecnym modelu działalności zakup tych samych usług prowadzenia ewidencji obligacji jest w jakikolwiek sposób bezpośredni bądź pośredni związany ze świadczeniem obecnie usług opodatkowanych podatkiem VAT. Taki sposób rozumowania narusza w sposób ewidentny zasadę odliczania podatku związanego wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi.

Nie są to wydatki związane również z ponoszeniem kosztów ogólnych związanych z całokształtem funkcjonowania Państwa przedsiębiorstwa i wydatki te nie są niezbędne do dalszego prowadzenia działalności opodatkowanej. Bez ponoszenia wydatków związanych z usługami prowadzenia ewidencji obligacji, niewątpliwie mogą Państwo prowadzić działalność gospodarczą w obecnie wykonywanym przez Państwa zakresie. Sam fakt ponoszenia takich wydatków zdeterminowany faktem wykonywania wcześniej innej działalności, nie jest wystarczający do uznania, że wydatki te mają związek z obecnie wykonywaną działalnością gospodarczą.

Zmiana przez Państwa modelu prowadzenia działalności gospodarczej była spowodowana cofnięciem zezwolenia na zarządzanie sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego. W związku z tym są Państwo zobowiązani do wykonania układu, na mocy którego nałożone zostały na Państwa określone zobowiązania w zakresie spłaty zobowiązań na rzecz wierzycieli, w tym posiadających wyemitowane przez Państwa obligacje. Obowiązki wynikające z ww. układu zobowiązują Państwa do zapewniania Usług.

Fakt, że niewywiązywanie się przez Państwa z obowiązków określonych w układzie, mógłby spowodować zakończenie prowadzenia w ogóle przez Państwa działalności gospodarczej, nie ma w przedmiotowej sprawie żadnego znaczenia. Taka sytuacja nie oznacza, że zawsze w każdym przypadku wszelkie ponoszone wydatki można w każdym momencie uznać za wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z daną działalnością gospodarczą. Również podatek od towarów i usług zawarty w otrzymanych fakturach nie zawsze jest podatkiem naliczonym, który można odliczyć od podatku należnego wykazywanego z tytułu prowadzonej działalności.

W opisanej sytuacji koszty prowadzenia ewidencji obligacji są kosztami związanymi jedynie i bezpośrednio z prowadzeniem wcześniej przez Państwa działalności zwolnionej od podatku w zakresie sekurytyzacji. Obecnie nie można przyjąć, że nabywane usługi, w odniesieniu do których nie przysługiwało w ogóle prawo do odliczenia podatku, po zmianie modelu działalności, stanowią usługi, w odniesieniu do których takie prawo przysługuje.

W tym miejscu zauważyć należy, że w powołanym przez Państwa wyroku w sprawie C‑32/03 TSUE przyznał prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakończoną działalnością gospodarczą gastronomiczną, która stanowiła wykonywanie czynności opodatkowanych. Wyrok ten, mimo zakończenia działalności gospodarczej wiąże podatek naliczony z dokonywanych zakupów z wykonywaniem działalności gospodarczej opodatkowanej VAT – gastronomicznej. Przenosząc powyższe na przedmiotową sprawę – analogicznie, jeśli dokonywane obecnie zakupy są związane z wykonywanymi kiedyś czynnościami zwolnionymi od podatku – to prawo do odliczenia podatku naliczonego nie przysługuje.

Nabywane usługi związane z wcześniejszą emisją obligacji mają wyłącznie związek z wcześniej świadczonymi przez Państwa usługami zwolnionymi od podatku dotyczącymi sekurytyzacji. Intencją emisji obligacji, a więc i związanych z nią usług prowadzenia ewidencji obligacji, było ich wykorzystywanie wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku.

Zatem obecnie nie można uznać, że Państwa zamiarem było wykorzystanie nabywanych usług związanych z prowadzeniem ewidencji obligacji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pomiędzy nabywanymi przez Państwa Usługami nie istnieje ani bezpośredni ani pośredni związek z wykonywanymi obecnie przez Państwa usługami opodatkowanymi podatkiem VAT. Nabywane Usługi nie są w żaden sposób związane z wykonywaną obecnie przez Państwa działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, nabywane obecnie przez Państwa Usługi dotyczące prowadzenia ewidencji obligacji, nie mają żadnego bezpośredniego ani nawet pośredniego związku z prowadzoną przez Państwa obecnie działalnością opodatkowaną VAT i nie dają prawa do odliczenia podatku wynikającego z faktur dokumentujących nabycie tych usług od usługodawców.

Wydatki te nie stanowią także kosztów ogólnych związanych z całokształtem funkcjonowania Państwa przedsiębiorstwa, gdyż ponoszone koszty nie wykazują żadnego związku z obecnie wykonywaną działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ponieważ są jedynie związane z usługami sekurytyzacji, a więc korzystającymi ze zwolnienia od podatku.

Tym samym, Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do przywołanych przez Państwa w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków TSUE należy stwierdzić, że przedstawiony przez Państwa opis zdarzenia jest odmienny od okoliczności spraw, które były przedmiotem rozstrzygnięć w powołanych przez Państwa wyrokach. I tak, wyrok w sprawie C-465/03 dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków ponoszonych w związku z emisją akcji, wyrok w sprawie C-108/14 dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem udziałów lub akcji. Z kolei wyrok w sprawie C-42/19 rozstrzygał w kwestii prawa do odliczenia podatku w związku z nabyciem udziałów. Z uwagi zatem na odmienność okoliczności występujących w ww. orzeczeniach, nie mogą one stanowić podstawy do rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.); dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).