Interpretacja indywidualna z dnia 20 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.514.2023.1.MŻ

W zakresie nieznanania przedmiotu Transakcji za ZCP lub przedsiębiorstwo i opodatkowanie Transakcji podatkiem VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie nieuznania zespołu aktywów składających się na Przedmiot Transakcji za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy, uznania Transakcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku nabyciem aktywów.

Uzupełnili go Państwo – pismem z 15 września 2023 r. (wpływ 15 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A. i spółka B. sp. z o.o. z siedzibą w (...), posiadająca KRS: (...), NIP: (...) (dalej: „B”) są spółkami prawa handlowego oraz zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami VAT.

A. i B. planują przeprowadzenie Transakcji, w wyniku której na podstawie umowy sprzedaży dojdzie do odpłatnego przeniesienia części majątku B. na rzecz A. (dalej: „Transakcja”).

Przedmiotem Transakcji będą:

i. maszyny i urządzenia wykorzystywane w procesach produkcji, takie jak: automatyczna maszyna zgrzewająca, wkrętarki i wiertarki elektryczne, urządzenia pomiarowe, automatyczne podajniki taśmy, szlifierki kątowe, skanery, piły, komputery przemysłowe, lutownice i stacje lutownicze, drukarki numerów seryjnych, maszyny do pomiaru koloru, urządzenia do spinania taśmą, dalmierze laserowe, higrometry, luksomierze, opalarki, pochłaniacze oparu/dymu, termometry, ręczne i elektryczne wózki widłowe, odkurzacze, filtry filmowe oraz linie produkcyjne;

ii. wyposażenie biurowe i techniczne, takie jak: odtwarzacze mulitmedialne, generatory sygnału, drukarki, wzmacniacze sieci Wi-Fi, pamięci USB, laminator, meble biurowe, laptopy i komputery stacjonarne, telefony komórkowe, monitory oraz oświetlenia biurowe;

iii. ogólne wyposażenie budynków, takie jak: wiatraki, liczniki zużycia energii, pralka samozasilająca, system monitoringu, szafki na ubrania, sprzęt AGD oraz meble.

Poza wymienionymi ww. aktywami (pkt i-iii) na A. nie przejdą aktywa (materialne i niematerialne), należności, czy zobowiązania. W szczególności w związku z przeprowadzeniem Transakcji, A.:

• nie będzie kontynuowała umów dotyczących nieruchomości zawartych przez B.,
• nie przejmie żadnych zobowiązań,
• nie nabędzie wierzytelności przysługujących B. względem innych podmiotów, ani żadnych środków pieniężnych należących do B., (czy to w formie gotówki, czy też znajdujących się na rachunkach bankowych),
• nie nabędzie zapasów, materiałów, wyrobów, czy też towarów należąctch do B.,
• nie uzyska od B. żadnego know-how, ani tajemnic przedsiębiorstwa prowadzonego przez B.,
• nie przejmie nazwy przedsiębiorstwa B.,
• nie przejmie majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych,
• nie nabędzie należących do B. żadnych nieruchomości.

Zamiarem A. jest, aby przejęte w ramach Transakcji ruchomości były wykorzystywane przez nią w ramach własnej działalności gospodarczej o charakterze produkcyjnym, zasadniczo do produkcji sprzętu elektronicznego powszechnego użytku (PKD 26.40.Z).

Ponadto, A. będzie prowadził działalność opodatkowaną VAT i będzie wykorzystywał nabyte środki trwałe do czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Pytanie ostatecznie sformułowane w nadesłanym uzupełnieniu

Czy aktywa wymienione w pkt i-iii opisu zdarzenia przyszłego, które będą przedmiotem Transakcji nie będą stanowić przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a tym samym Transakcja będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. aktywów?

Państwa stanowisko doprecyzowane w nadesłanym uzupełnieniu

W Państwa ocenie, aktywa wymienione w pkt i-iii opisu zdarzenia przyszłego, które będą przedmiotem Transakcji nie będą stanowić przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e uwstawy o VAT, a tym samym Transkacja będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT, a w konsekwencji Wnioskodwacy będzie przysługiwało prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. aktywów.

Uzasadnienie

W myśl przepisów ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), a więc zasadniczo niemal każde świadczenie wykonywane przez podatnika VAT.

Zgodnie natomiast z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy o VAT nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej także jako: „ZCP”).

Przyjmuje się, że pod pojęciem „transakcji zbycia”, o której mowa w powyższym przepisie należy rozumieć wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport).

Z uwagi na fakt, że art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, wprowadza wyjątek od reguły powszechnego opodatkowania VAT, a więc ma charakter przepisu szczególnego, powinien być interpretowany ściśle, co oznacza, że znajdzie zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Z tego powodu, w celu ustalenia znaczenia tego pojęcia, posiłkowo należy odwoływać się do definicji sformułowanej w art. 55 (1) ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 dalej: „Kodeks cywilny”).

Zgodnie z tym przepisem przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1) oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2) własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3) prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4) wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5) koncesje, licencje i zezwolenia;

6) patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7) majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8) tajemnice przedsiębiorstwa;

9) księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jednocześnie jednak należy wskazać, że Minister Finansów w objaśnieniach w sprawie opodatkowania VAT nieruchomości komercyjnych, opublikowanych 11 grudnia 2018 r. (dalej: „Objaśnienia”) wskazał, że przy definiowaniu pojęcia „przedsiębiorstwa” dla potrzeb podatku VAT samo odwołanie się do definicji przedsiębiorstwa zawartej w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego jest niewystarczające i może mieć jedynie charakter pomocniczy (ze względu na autonomię prawa podatkowego). Co prawda Objaśnienia przedstawiają okoliczności, na jakie powinien zwracać uwagę podatnik VAT dokonujący dostawy nieruchomości komercyjnych w celu ustalenia prawidłowego sposobu opodatkowania dokonywanych transakcji, jednak zawarte tam rozważania w zakresie przesłanek kwalifikacji danego zespołu aktywów jako przedsiębiorstwa lub ZCP jest aktualny również w przypadku sprzedaży innych składników majątkowych niż nieruchomości.

W tym kontekście Minister Finansów zwrócił uwagę na sposób definiowania pojęcia „przedsiębiorstwa” wypracowanego przez praktykę orzeczniczą sądów administracyjnych (np. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego dalej: „NSA” z dnia 20 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1113/16), które za „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT uważają każdy zespół składników służących do realizacji określonych zadań gospodarczych, jeżeli jest wystarczający do prowadzenia przez nabywcę w oparciu o przekazane składniki majątkowe w sposób trwały samodzielnej działalności gospodarczej.

Podobnie do pojęcia „przedsiębiorstwa” podszedł NSA w wyroku z dnia 13 grudnia 2022 r., sygn. akt III FSK 1346/21 definiując „przedsiębiorstwo” w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przez występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa, jako pewną całość (zespół). Zdaniem NSA występowanie elementu organizacji pozwala odróżnić przedsiębiorstwo od majątku, który jest przedmiotem organizacji i stanowi jedynie zbiór elementów wchodzących w skład zorganizowanej całości, jaką jest przedsiębiorstwo. Z perspektywy prawa podatkowego dla ustalenia, że dochodzi do przeniesienia przedsiębiorstwa lub ZCP istotne jest więc, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki między poszczególnymi składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Natomiast definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta jest w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a pod pojęciem tym rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy o VAT mamy więc do czynienia z ZCP, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1) istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

2) zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3) składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4) zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Niemniej, z Objaśnień Ministra Finansów oraz praktyki orzeczniczej sądów administracyjnych wynika także, że przy badaniu, czy mamy do czynienia z przedsiębiorstwem lub ZCP, oprócz spełnienia powyższych przesłanek, należy uwzględnić następujące okoliczności:

i. zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Transakcji, oraz

ii. faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem Transakcji.

Oba te kryteria powinny zostać spełnione łącznie, a wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia Transakcji.

Poniżej, Wnioskodawca szczegółowo omawia poszczególne kryteria uznania składników majątkowych za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

1) Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia „zespołu składników materialnych i niematerialnych” tworzących ZCP. Przyjmuje się jednak, że składniki materialne i niematerialne (w tym zobowiązania) tworzą zorganizowaną część przedsiębiorstwa, jeśli są one w takich wzajemnych relacjach, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego (tak przykładowo: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 stycznia 2021 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.521.2020.2.MAT). Warunek realizacji określonych zadań gospodarczych zawarty w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, iż składniki materialne i niematerialne (ich zespół) muszą być przeznaczone w obrębie istniejącego przedsiębiorstwa do realizacji określonych zadań gospodarczych (tak np.: interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 lipca 2019 r. sygn. 0111-KDIB3-3.4012.152.2019.2.MAZ).

W skład majątku mającego być przedmiotem Transakcji wchodzą wyłącznie maszyny i urządzenia wykorzystywane w procesie produkcji, wyposażenie biurowe i techniczne oraz ogólne wyposażenie budynków zgodnie z opisem przedmiotu Transakcji. Majątek, który będzie przedmiotem Transakcji nie obejmie innych składników wymienionych w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego (tzn. np. nazwy firmy, wierzytelności, koncesji, licencji, zezwoleń, patentów, majątkowych praw autorskich i praw pokrewnych, tajemnic przedsiębiorstwa). W ocenie Wnioskodawcy, zakres majątku, który ma być przedmiotem Transakcji jest niewystarczający, aby twierdzić, że spełnia on definicję przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W szczególności Wnioskodawca podkreśla, że w wyniku Transakcji na nabywcę nie przejdą takie składniki majątku jak: pracownicy, zakład pracy, umowy dotyczące nieruchomości zawarte przez B., zobowiązania, wierzytelności przysługujące B względem innych podmiotów, ani żadne środki pieniężne B, (czy to w formie gotówki, czy też znajdujące się na rachunkach bankowych), zapasy, materiały, wyroby, czy towary należące do B, know-how, tajemnice przedsiębiorstwa prowadzonego przez B., majątkowe prawa autorskie i prawa pokrewne.

W wyniku Transakcji A. nabędzie wyłącznie aktywa opisane w pkt i-iii, a więc maszyny i urządzenia wykorzystywane w procesie produkcji, wyposażenie biurowe i techniczne oraz ogólne wyposażenie budynków. Jednocześnie same nabywane w ramach Transakcji aktywa nie stanowią na tyle zorganizowanej i wyodrębnionej części przedsiębiorstwa, aby A. kontynuowała bezpośrednio działalność gospodarczą prowadzoną dotychczas przez B.

Z powyższych względów w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do składników majątku, które mają być przedmiotem Transakcji, nie jest spełniona pierwsza przesłanka warunkująca istnienie przedsiębiorstwa lub ZCP.

2) Organizacyjne i finansowe wyodrębnienie w istniejącym przedsiębiorstwie

Zgodnie ze stanowiskiem organów podatkowych przedstawionych w interpretacjach indywidualnych, organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące część przedsiębiorstwa powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w istniejącym przedsiębiorstwie, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2019 r. sygn. 0114-KDIP1-1.4012.229.2019.4.RM).

Natomiast wyodrębnienie finansowe, zgodnie z przyjętą praktyką organów podatkowych, nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie danych finansowych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższe poparte jest również licznymi wyrokami sądów administracyjnych, w tym także NSA (np. wyrokami NSA z dnia 20 stycznia 2017 r. sygn. II FSK 2463/16 oraz z dnia 10 stycznia 2017 r. sygn. II FSK 2991/15).

W ocenie Wnioskodawcy składniki majątkowe, które mają być przedmiotem Transakcji nie charakteryzują się w istniejącym przedsiębiorstwie ani wyodrębnieniem organizacyjnym, ani wyodrębnieniem finansowym.

Jak już zostało wskazane powyżej, poszczególne aktywa stanowią zasadniczo niezależne składniki majątkowe i nie pozostają ze sobą w relacjach, które wskazywałyby na ich wyodrębnienie organizacyjne w ramach przedsiębiorstwa prowadzonego przez B. Podobnie, B nie prowadzi odpowiedniej ewidencji zdarzeń gospodarczych, tak by możliwe było przyporządkowanie danych finansowych do wszystkich składników materialnych jako do całości.

3) Przeznaczenie składników do realizacji określonych zadań gospodarczych, które to zadania mogłyby być samodzielnie realizowane przez zespół składników funkcjonujący jako niezależne przedsiębiorstwo (tzw. wyodrębnienie funkcjonalne)

Wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe i niemajątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Kwestia wyodrębnienia funkcjonalnego stanowi istotę uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Przesłanka ta była przedmiotem rozważań w licznych wyrokach sądów administracyjnych, interpretacjach organów podatkowych, a także orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). Zdaniem TSUE, przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej (por. wyrok TSUE z dnia 10 listopada 2011 r. sygn. C-444/10).

Podobne do powyższego stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w (...) „kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego, sprowadza się natomiast do zbadania, czy wyodrębniona organizacyjnie całość jest w stanie przejąć zadania oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W istocie, aby wydzielona część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, musi posiadać potencjalną zdolność do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy” (prawomocny wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 września 2017 r. sygn. I SA/Kr 796/17).

W ocenie Wnioskodawcy składniki majątkowe, które mają być przedmiotem Transakcji nie spełniają kryterium wyodrębnienia funkcjonalnego. Zdaniem Wnioskodawcy całość tych składników nie pozwala na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Nabywane w ramach Transakcji aktywa same w sobie są niewystarczające, aby przy wykorzystaniu wyłącznie tych składników prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej, czy to przez B – Zbywcę, czy to przez Spółkę – Nabywcę, będzie możliwe dopiero po uzupełnieniu aktywów o dodatkowe składniki, np. personel, know-how, materiały i towary, dodatkowe maszyny, środki pieniężne, relacje handlowe, itp. w zależności od rodzaju działalności gospodarczej, która miałaby być prowadzona przy użyciu nabywanych aktywów, które będą przedmiotem Transakcji. Same składniki majątkowe (nabywane aktywa) nie posiadają jeszcze potencjalnej zdolności do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielny podmiot gospodarczy.

4) Zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem Transakcji

Zgodnie z obowiązującą linią orzeczniczą przy ocenie, czy Nabywca składników majątkowych ma zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Zbywcę należy uwzględnić całokształt okoliczności związanych z Transakcją ocenianych na moment zawarcia Transakcji, a w szczególności podjęcie przez nabywcę działań potwierdzających jego zamiar kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Zbywcę. Zatem w celu stwierdzenia zamiaru kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę konieczne jest istnienie dowodów potwierdzających istnienie na moment Transakcji takiego zamiaru po stronie nabywcy (np. w formie korespondencji elektronicznej/mailowej). Zaznaczyć należy, że jeżeli w takiej sytuacji – po pewnym czasie – zostanie zmieniony – np. ze względu na zmianę sytuacji gospodarczej podatnika - sposób wykorzystania nabywanych składników majątkowych brak jest podstaw do uznania, że nabywca nie miał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym nabywane aktywa, które mają być przedmiotem Transakcji, na moment jej realizacji, będą wykorzystywane przez B do prowadzenia działalności gospodarczej w ramach posiadanej przez B fabryki. Pozostałe posiadane przez B składniki majątkowe i niemajątkowe służące jej do prowadzenia działalności gospodarczej nie są przedmiotem Transakcji i z perspektywy Wnioskodawcy pozostają w dyspozycji B i mogą zostać przez B wykorzystane do dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. W wyniku Transakcji, A nabędzie wyłącznie składniki majątkowe, które zostaną włączone do środków trwałych Spółki i wykorzystane przy własnym, odrębnym procesie produkcyjnym oraz biurowym.

Nabywca nie będzie więc przejawiał zamiaru kontynuowania działalności prowadzonej przez zbywcę, gdyż składniki majątkowe będą przez niego wykorzystywane we własnej działalności.

5) Faktyczną możliwość kontynuowania działalności zbywcy w oparciu o składniki będące przedmiotem Transakcji

Zgodnie z obowiązująca linią orzeczniczą dla przesądzenia analizowanego kryterium należy ocenić m.in. czy zespół składników majątkowych stanowiący przedsiębiorstwo lub ZCP zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej realizowanej uprzednio przez zbywcę bez konieczności:

·angażowania przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem Transakcji, lub

·podejmowania dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

W ocenie Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy podkreślić, że w zdarzeniu przyszłym niespełniona pozostaje już pierwsza przesłanka uznania Transakcji za zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP – Nabywca nie ma zamiaru kontynuowania działalności Zbywcy, a prowadzenie własnej działalności.

Na marginesie Wnioskodawca pragnie jednak podkreślić, że nabyte w ramach Transakcji składniki majątku (aktywa wymienione w pkt i-iii) nie będą same w sobie pozwalały na wykonywanie jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Prowadzenie działalności gospodarczej przez nabywcę będzie możliwe dopiero po zaangażowaniu przez niego innych składników majątku, które nie są przedmiotem Transakcji (np. pracownicy, dodatkowe maszyny, know-how, towary i materiały, itp.), jak i będzie wymagało podjęcia przez niego dodatkowych działań, zarówno faktycznych, jak i prawnych (np. przygotowanie fabryki produkcyjnej, zaangażowanie personelu, pozyskanie klientów i umów handlowych, zaangażowanie maszyn, towarów, czy materiałów umożliwiających produkcję, a także własnej wiedzy w tym zakresie).

W ocenie Wnioskodawcy całość powyższych okoliczności przemawia za stwierdzeniem, że składniki majątkowe przenoszone w ramach Transakcji nie będą stanowić przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części z uwagi na:

(i)fakt, że nie tworzą one zespołu wystarczających składników materialnych i niematerialnych,

(ii)brak organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego ich wyodrębnienia w istniejącym przedsiębiorstwie,

(iii)brak samodzielności, która pozwoliłaby na niezależne realizowanie określonych zadań gospodarczych,

(iv)brak zamiaru kontynuowania działalności zbywcy przez nabywcę,

(v)faktyczny brak możliwości podjęcia działalności w oparciu o same składniki majątkowe będące przedmiotem Transakcji, bez angażowania dodatkowych aktywów.

Tym samym Transakcja będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT jako sprzedaż poszczególnych przenoszonych pomiędzy B, a Wnioskodawcą składników majątku B, a B zobligowany będzie do opodatkowania przeniesienia aktywów w ramach Transakcji z zastosowaniem właściwych zasad opodatkowania VAT (w tym właściwej stawki) dla poszczególnych aktywów oraz stosowanego udokumentowania Transakcji jako odpłatnej dostawy towarów za pomocą faktury.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, a do prowadzonej przez niego działalności gospodarczej nie mają zastosowania ww. powyżej art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 ustawy o VAT.

Kwotę podatku naliczonego stanowi przy tym w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług oraz dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W rezultacie, w przypadku nabycia poszczególnych składników majątkowych w ramach Transakcji, Wnioskodawca uprawniony będzie do odliczenia VAT naliczonego wynikającego z takiej Transakcji, o ile:

1) nabyte składniki będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT,

2) spełnione zostaną przesłanki przewidziane w art. 86 ustawy o VAT, w szczególności Wnioskodawca otrzyma fakturę dokumentującą Transakcję w związku z powstaniem obowiązku podatkowego po stronie B,

3) nie zachodzą przesłanki negatywne odliczenia VAT naliczonego sformułowane w art. 88 ustawy o VAT.

W doktrynie wskazuje się, że prawo do odliczenia VAT naliczonego musi być skorelowane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą podlegającą opodatkowaniu VAT, przy czym związek ten może mieć zarówno charakter bezpośredni, jak również pośredni.

Ponieważ Wnioskodawca nabywa wskazane w pkt i-iii opisu zdarzenia przyszłego aktywa w celu prowadzenia własnej działalności gospodarczej, w ramach której będzie on wykonywał czynności opodatkowane VAT spełniona zostanie pierwsza z wymienionych powyżej przesłanek.

Dodatkowo, mając na uwadze przywołane powyżej rozważania w zakresie podlegania opodatkowaniu VAT Transakcji należy również uznać, że spełniona zostanie przesłanka wskazana w pkt 2 powyżej.

Ponieważ Transakcja nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP, po stronie B (Sprzedającego) powstanie obowiązek podatkowy, który zostanie udokumentowany fakturą podlegającą przekazaniu Wnioskodawcy.

W opisanym zdarzeniu przyszłym nie będą również zachodziły przesłanki negatywne prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego sformułowane w art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem wymienionych w pkt i-iii opisu zdarzenia przyszłego aktywów w ramach Transakcji. Podobnie stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 16 stycznia 2023 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.589.2022.1.AM.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie nieuznania zespołu aktywów składających się na Przedmiot Transakcji za przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa na podstawie art. 2 pkt 27e ustawy, uznania Transakcji za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a w konsekwencji prawa Wnioskodawcy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku nabyciem aktywów – jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy  z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.