Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 15 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.469.2023.1.KK
Skutki podatkowe odpłatanego zbycia nieruchomości.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie zaliczenia wydatków z tytułu spłaty do kosztów uzyskania przychodów i niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży udziałów w nieruchomości nabytych w spadku po upływie 5 lat od nabycia przez spadkodawców oraz nieprawidłowe w pozostałym zakresie.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
20 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości i zaliczenia wydatków z tytułu spłaty do kosztów uzyskania przychodów.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca otrzymał w 2014 r. w spadku (testamentem notarialnym) nieruchomości, jako jedyny spadkobierca po C.A. (syn A.A. i B.A.). Wnioskodawca posiada postanowienie sądu o nabyciu spadku sygn. akt …, z 10 grudnia 2014 r. (prawomocne). Wnioskodawca zobowiązał się do prowadzenia gospodarstwa przez 5 lat, w tym okresie nie zbył żadnych odziedziczonych nieruchomości, w związku z powyższym, zastosowano ulgę na podstawie przepisu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Wnioskodawca posiada decyzję o zobowiązaniach podatkowych znak sprawy …, inf. …, z 12 czerwca 2015 r. Podatek od spadków i darowizn z tytułu dziedziczenia po C.A. został zapłacony.
Jeszcze przed śmiercią C.A. (2014 r.), który przepisał cały swój majątek Wnioskodawcy (siostrzeńcowi), odbyła się sprawa o dział spadku po A.A., w wyniku której, spadkobiercy po A.A. otrzymali udziały w nieruchomościach (dz. D1, D2, D3, D4) w łącznej ilości udziałów 6/32. A.A. (babcia Wnioskodawcy) zmarła w 1979 r.
W 2019 r. odbyła się sprawa, w której sąd orzekł, że w skład spadku po A.A. wchodzą również pozostałe nieruchomości, które C.A. przepisał Wnioskodawcy, tj. dz. ewid. Nr: D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D15, D16, D17, D18, D19, D20, D21. Postanowienie wstępne z dnia 12 czerwca 2019 r., sygn. akt ….
W związku z zakończeniem sprawy o dział spadku po A.A. w styczniu 2022 r., Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty uczestników postępowania z należnych im części ze spadku na łączną kwotę 839 903,14 zł (złożył wniosek o przyznanie wszystkich nieruchomości na wyłączną własność za spłatą równowartości wg udziałów spadkobierców), ugoda sądowa sygn. akt … z 19 stycznia 2022 r.
W celu spłaty spadkobierców po A.A., Wnioskodawca sprzedał nieruchomości wchodzące w skład otrzymanego po C.A. spadku, wpisanych w KW o nr … - dz. ewid. nr D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D15. Do zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży doszło 6 kwietnia 2022 r. Wówczas Wnioskodawca dokonał spłaty spadkobierców po A.A., zgodnie z treścią zawartej w 2022 r. ugody.
W skład odziedziczonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa wchodzi również nieruchomość - dz. ewid. nr D4, obręb …, KW: …. W związku z zakończeniem sprawy w styczniu 2022 r., sygn. akt …, o zniesienie współwłasności (sprawa włączona do tej w sprawie spadku po A.A. z racji, że działka D4 wchodziła w skład spadku po A.A.), Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty uczestników postępowania z należnych im części z tytułu zniesienia współwłasności i tym samym, stał się jedynym właścicielem ww. nieruchomości. Wnioskodawca dokonał spłaty należności na rzecz byłych współwłaścicieli na łączną kwotę 375 500 zł. Wnioskodawca złożył deklarację PCC-3, a od powyższych kwot zapłacił podatek w wysokości 2% wraz z należnymi odsetkami.
Wnioskodawca wskazał, że wcześniej składał wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej i w załączeniu składa poniższe informacje.
Nieruchomości wchodzące w skład spadku po C.A. przedstawia Tabela nr 1. Wnioskodawca był jedynym spadkobiercą po C.A., w związku z powyższym został jedynym właścicielem wszystkich nieruchomości, poza dz. ewid. D4 (w wyniku nabycia spadku po C.A. Wnioskodawcy przypadł udział wysokości 1/2 z dz. ewid. D4).
Tabel nr 1
Nr KW | Lokalizacja | Nr działek ewidencyjnych |
… | … | D3 |
… | … | D4 |
… | … | D1, D2, D22 |
… | … | D16, D17, D18,D19, D20 |
… | D5 (podzielona w 2022 r. na D23, D24, D25, D26, D27, D28), D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D29 | |
… | D21 |
Wnioskodawca przedstawił w formie grafiki hierarchię dziedziczenia po spadkodawcach:
(…)
W skład masy spadkowej po zmarłej A.A. wchodziły nieruchomości, które przedstawia Tabela 2.
Nr KW | Lokalizacja | Nr działek ewidencyjnych |
… | … | D3 |
… | … | D4 |
… | … | D1, D2 |
… | … | D16, D17, D18, D19, D20 |
… | D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D29 | |
… | D21 |
C.A. nabył nieruchomości po B.A. w całości, na podstawie testamentu z 23 stycznia 2001 r.
A.A. wraz z mężem B.A. nabyła od Skarbu Państwa nieruchomości na podstawie umowy kupna z 9 czerwca 1978 r. (dz. ewid. D1 i D2) oraz 20 grudnia 1979 r. (dz. ewid. D3). Pozostałe nieruchomości B.A. otrzymał aktem nadania ziemi z 27 kwietnia 1949 r. - nieruchomości te zostały uznane jako majątek wspólny na podstawie postanowienia wstępnego sądu z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt ….
Zgodnie z postanowieniem wstępnym sądu z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt …, stronami działu spadku po A.A. byli: D.A., E.A., F.A., G.A., Wnioskodawca. Nieruchomości będące przedmiotem działu spadku przedstawia Tabela 2. Ugoda sądowa sygn. akt … z 19 stycznia 2022 r. uprawomocniła się 27 stycznia 2022 r. W związku z zakończeniem sprawy o dział spadku po A.A. w styczniu 2022 r., Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty uczestników postępowania z należnych im części ze spadku na łączną kwotę 839 903,14 zł (złożył wniosek o przyznanie wszystkich nieruchomości na wyłączną własność za spłatą równowartości wg udziałów spadkobierców zgodnie z wyceną rzeczoznawcy sądowego). W związku z powyższym, poszczególni uczestnicy działu spadku nie nabyli żadnych nieruchomości. Wartość rzeczy i praw majątkowych nabytych w drodze działu spadku nie zwiększyła się w stosunku do wartości udziałów w składnikach majątkowych przed tym działem, ponieważ nieruchomości, które wchodziły w skład spadku po A.A., Wnioskodawca otrzymał w spadku po C.A. w całości na podstawie testamentu notarialnego w 2014 r. W wyniku zakończenia sprawy o dział spadku i zniesienia współwłasności sygn. akt …, spłacił uczestników postępowania, co wiązało się z koniecznością zbycia poszczególnych nieruchomości na ten cel, co zostało uzgodnione w toku postępowania spadkowego.
Tabela 3
Nr KW | Lokalizacja | Nr działek ewidencyjnych |
… | … | D3 |
… | … | D4 |
… | … | D1, D2 |
… | … | D16, D17, D18, D19, D20 |
… | D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D29 | |
… | D21 |
W skład odziedziczonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa wchodzi również nieruchomość - dz. ewid. nr D4, obręb …, KW: …. W związku z zakończeniem sprawy w styczniu 2022 r., sygn. akt …, o zniesienie współwłasności (sprawa włączona do tej w sprawie spadku po A.A. z racji, że dz. D4 wchodziła w skład spadku po A.A.), Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty uczestników postępowania z należnych im części z tytułu zniesienia współwłasności i tym samym, stał się jedynym właścicielem ww. nieruchomości. Udziały przysługujące współwłaścicielom przed zniesieniem współwłasności wynosiły: 1/4 G.A. i J.A., 1/4 K.A. Wnioskodawca dokonał spłaty należności na rzecz byłych współwłaścicieli na łączną kwotę 375 500 zł.
W wyniku zniesienia współwłasności, Wnioskodawca nabył prawa majątkowe do pozostałych udziałów w wysokości 1/2 za spłatą. Wnioskodawca złożył deklarację PCC-3 oraz zapłacił podatek w wysokości 2% od powyższej kwoty.
Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. Przedmiotem wątpliwości są skutki podatkowe zbycia nieruchomości 6 kwietnia 2022 r.
Pytania
1.Czy zbycie odziedziczonej przez Wnioskodawcę nieruchomości jest wolne od podatku dochodowego?
2.Czy jeśli zbycie nieruchomości, o której mowa w pytaniu nr 1 podlega opodatkowaniu, to czy można odliczyć od podatku dochodowego koszty związane ze spłatą spadkobierców po A.A. (koszty uzyskania przychodu)?
3.Czy jeśli zbycie nieruchomości nie podlega opodatkowaniu, czy trzeba złożyć zeznanie podatkowe PIT?
Pana stanowisko w sprawie
W zakresie pytania nr 1, zbycie odziedziczonej przez Wnioskodawcę nieruchomości jest wolne od podatku dochodowego ze względu na upływ 5 lat od nabycia prawa majątkowego przez spadkodawcę (C.A.), a tym samym 5 lat od nabycia przez spadkobiercę (Wnioskodawcę), zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) oraz ust. 5 i 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.). Zapłacony został podatek PCC-3 (2%).
W zakresie pytania nr 2, kwota spłaty na rzecz spadkobierców będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu z tytułu zbycia nieruchomości w części stanowiącej nadwyżkę udziału nabytego w wyniku działu spadku, ponad udział w spadku, zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 23 października 2020 r., sygn. akt I SA/GI 64/20.
W zakresie pytania nr 3, Wnioskodawca nie musi składać zeznania oraz płacić podatku dochodowego od osób fizycznych za zbycie w 2022 r. nieruchomości, którą nabył w 2014 r. z tytułu spadku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Wnioskodawca przedstawił we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.
Wyjaśnić należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje pojęcia „nabycie”, a także nie wskazuje, czy ma to być nabycie odpłatne, czy nieodpłatne. Nie określa również na podstawie, jakiej czynności prawnej bądź zdarzenia prawnego, może nastąpić nabycie nieruchomości, ich części oraz udziału w nieruchomości lub praw majątkowych. Zatem, pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości lub tych praw, bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.
Interpretacja pojęcia „nabycie” została przedstawiona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08, w którym Sąd stwierdził, że aby ustalić, jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego, nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem, aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.
Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
W przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.
Jak stanowi art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.
Wobec powyższego w przypadku odpłatnego zbycia nabytej w spadku i dziale spadku nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, a w przypadku dokonania działu spadku istotne jest ustalenie, czy w wyniku jego dokonania nie następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany udział w spadku.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał w 2014 r. w spadku (testamentem notarialnym) nieruchomości jako jedyny spadkobierca po C.A. (syn A.A.i B.A.). Wnioskodawca posiada postanowienie sądu o nabyciu spadku sygn. akt …, z 10 grudnia 2014 r. (prawomocne). Ponadto, Wnioskodawca dziedziczył po H.A. Jeszcze przed śmiercią C.A. (2014 r.), który przepisał cały swój majątek Wnioskodawcy (siostrzeńcowi), odbyła się sprawa o dział spadku po A.A., w wyniku której, spadkobiercy po A.A. otrzymali udziały w nieruchomościach (dz. D1, D2, D3, D4) w łącznej ilości udziałów 6/32. A.A. (babcia Wnioskodawcy) zmarła w 1979 r. C.A. nabył nieruchomości po zmarłym w 2001 r. B.A. w całości, na podstawie testamentu. W 2019 r. odbyła się sprawa, w której sąd orzekł, że w skład spadku po A.A.wchodzą również pozostałe nieruchomości, które C.A. przepisał Wnioskodawcy, tj. dz. ewid. nr D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D15, D16, D17, D18, D19, D20, D21. A.A. wraz z mężem B.A. nabyła od Skarbu Państwa nieruchomości na podstawie umowy kupna z 9 czerwca 1978 r. (dz. ewid. D1 i D2) oraz 20 grudnia 1979 r. (dz. ewid. D3). Pozostałe nieruchomości B.A. otrzymał aktem nadania ziemi z 27 kwietnia 1949 r. - nieruchomości te zostały uznane jako majątek wspólny na podstawie postanowienia wstępnego sądu z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt ….
Zgodnie z postanowieniem wstępnym sądu z 12 czerwca 2019 r., sygn. akt …, stronami działu spadku po A.A.byli: D.A., E.A., F.A., G.A., Wnioskodawca. Ugoda sądowa sygn. Akt … z 19 stycznia 2022 r. uprawomocniła się 27 stycznia 2022 r. W związku z zakończeniem sprawy o dział spadku po A.A. w styczniu 2022 r., Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty uczestników postępowania z należnych im części ze spadku na łączną kwotę 839 903,14 zł (złożył wniosek o przyznanie wszystkich nieruchomości na wyłączną własność za spłatą równowartości wg udziałów spadkobierców zgodnie z wyceną rzeczoznawcy sądowego). W związku z powyższym, poszczególni uczestnicy działu spadku nie nabyli żadnych nieruchomości. W celu spłaty spadkobierców po A.A.Wnioskodawca sprzedał 6 kwietnia 2022 r. nieruchomości wchodzące w skład otrzymanego po C.A.spadku, wpisanych w KW o nr … - dz. ewid. nr D5, D6, D7, D8, D9, D10, D11, D12, D13, D14, D15. W wyniku zakończenia sprawy o dział spadku i zniesienia współwłasności sygn. akt …, spłacił uczestników postępowania, co wiązało się z koniecznością zbycia poszczególnych nieruchomości na ten cel, co zostało uzgodnione w toku postępowania spadkowego. Sprzedaż nieruchomości nie nastąpiła w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.
W celu ustalenia daty nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości (udziałów), będących przedmiotem odpłatnego zbycia w 2022 r., wskazać należy, że moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.
Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):
Spadek stanowią prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób.
Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego:
Spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Jak stanowi art. 926 § 1 i § 2 ww. Kodeksu:
Powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.
Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą.
Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.
Jak stanowi art. 1025 § 1 ustawy Kodeksu cywilnego:
Prawomocne postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony u notariusza, potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.
W myśl art. 1035 Kodeksu cywilnego:
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności lub dokonania działu spadku, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku.
Zgodnie z art. 1037 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców. Jeżeli do spadku należy nieruchomość, umowa o dział powinna być zawarta w formie aktu notarialnego.
Należy w tym miejscu wskazać, że dla celów stosowania art. 10 ust. 5 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, momentem nabycia nieruchomości (lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c)), przez spadkodawcę, który tę nieruchomość (lub ww. prawa majątkowe) nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
Zatem, za moment nabycia nieruchomości lub praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się nabycie nieruchomości lub praw przez spadkodawcę, nie zaś przez jego spadkodawców.
Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. W wyniku działu spadku prawa majątkowe objęte spadkiem przyznane poszczególnym spadkobiercom, przechodzą na nich, ustaje więc wspólność majątku spadkowego. Umowa o dział spadku lub prawomocne orzeczenie sądowe o dziale spadku stanowią tytuł własności rzeczy, które w dziale przypadły poszczególnym spadkobiercom. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom. Organ podkreśla, że dział spadku jest czynnością dokonywaną wyłącznie między samymi spadkobiercami dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy. Dział spadku jest czynnością wtórną, wynikającą z podziału majątku spadkowego, a zatem, nie jest tą samą czynnością, co zniesienie współwłasności.
Stosownie do art. 689 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550):
Jeżeli cały majątek spadkowy lub poszczególne rzeczy wchodzące w jego skład stanowią współwłasność z innego tytułu niż dziedziczenie, dział spadku i zniesienie współwłasności mogą być połączone w jednym postępowaniu.
Przepis ten obejmuje sytuacje, w których spadkodawca był współwłaścicielem nieruchomości. Istotne znaczenie dla niniejszej sprawy ma podkreślenie różnicy miedzy czynnością odpłatnego zniesienia współwłasności dokonaną przez współwłaścicieli, a czynnością działu spadku dokonaną wyłącznie między spadkobiercami nabywającymi spadek po tym samym spadkodawcy. Dział spadku obejmuje rozporządzenie przez wszystkich spadkobierców prawami majątkowymi wchodzącymi w skład spadku dziedziczącymi po tym samym spadkodawcy, a nie jak w przypadku zniesienia współwłasności – rozporządzenie udziałami w nieruchomości przez współwłaścicieli. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.
Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:
Współwłasność polega na tym, że własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom.
W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:
Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej.
Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego:
każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu.
Stosownie do art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego:
Zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.
Jeżeli zniesienie współwłasności następuje przez podział rzeczy wspólnej, to co do zasady dokonuje się jej podziału na tyle części ilu jest współwłaścicieli z uwzględnieniem wartości udziałów posiadanych przed zniesieniem współwłasności. W przypadku różnicy pomiędzy wartością utworzonych części rzeczy a wielkością udziałów, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne.
Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.
Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:
-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub
-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.
Zatem, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości – w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby na rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której (którego) wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.
Podkreślić należy, że Wnioskodawca nie był spadkobiercą po zmarłej A.A. W związku z tym, nie brał udziału w dziale spadku po tym spadkobiercy i nie nabył w wyniku działu spadku nieruchomości. Wnioskodawca był uczestnikiem zniesienia współwłasności, tj. czynności pomiędzy Nim, a spadkobiercami po zmarłej A.A.i w wyniku zniesienia współwłasności, nabył udziały w nieruchomościach.
W świetle powyższego stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę nieruchomości, które były przedmiotem sprzedaży 6 kwietnia 2022 r., nastąpiło w różny sposób:
-w drodze spadku po zmarłym C.A. (spadkodawcy), który nabył spadek po zmarłym w 2001 r. B.A., do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (2001 r.),
-w drodze spadku po zmarłym C.A. (spadkodawcy), który nabył spadek po zmarłej w 1979 r. A.A., do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (1979 r.),
-w drodze spadku po zmarłej w 2010 r. H.A. (spadkodawcy), która nabyła spadek po zmarłej w 1979 r. A.A., do którego ma zastosowanie przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidujący liczenie okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawcę (1979 r.),
-w drodze zniesienia współwłasności w wyniku, którego Wnioskodawca nabył udziały w nieruchomościach, przekraczające wysokość udziałów przysługujących Mu udziałów przed tym zniesieniem, stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy (nabycie ponad udział nastąpiło w dacie uprawomocnienia się przedmiotowej ugody).
Zatem, wobec sprzedaży 6 kwietnia 2022 r. nieruchomości, w częściach odnoszących się do udziałów nabytych w drodze spadku po C.A. i po H.A., przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tych udziałów w nieruchomościach na skutek śmierci B.A. (2001 r.),A.A. (1979 r.), H.A. (2010 r.). W związku z tym, przychód ze sprzedaży w 2022 r. przedmiotowych udziałów w nieruchomościach, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na fakt, że od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez spadkodawcę (C.A.) na skutek śmieci B.A.i A.A.oraz nabycie przez spadkodawcę H.A. na skutek śmierci A.A., upłynął już pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast sprzedaż 6 kwietnia 2022 r. przez Wnioskodawcę nieruchomości w odniesieniu do udziałów nabytych w 2022 r. w wyniku zniesienia współwłasności, przekraczających wysokość przysługujących Wnioskodawcy udziałów w spadkach po spadkodawcach, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ sprzedaż nastąpiła przed upływem pięcioletniego okresu.
Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.
Artykuł 30e ust. 2 przywołanej ustawy stanowi, że:
Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.
Stosownie do art. 19 ust. 1 cyt. ustawy:
Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.
Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy:
Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.
W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy:
Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.
W myśl art. 22 ust. 6e ww. ustawy:
Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.
Stosownie do treści art. 30e ust. 4 ww. ustawy:
Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:
1)dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
Z kolei, jak stanowi art. 30e ust. 5 ww. ustawy:
Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.
W myśl natomiast art. 30e ust. 7 ww. ustawy:
W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.
Natomiast zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy.
Nadmienić należy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:
Wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.
Podstawę opodatkowania stanowi dochód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości obliczony jako różnica pomiędzy przychodem ustalonym zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia, a kosztami uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy. W konsekwencji, gdy podlegający opodatkowaniu przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (udziałów w nieruchomościach) nabytych w drodze działu spadku i zniesienia współwłasności, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie wyższy niż podlegające uwzględnieniu w obliczeniu podstawy opodatkowania (dochodu) koszty odpłatnego zbycia i koszty uzyskania przychodu, wówczas wystąpi dochód rodzący obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.
W przypadku sprzedaży nieruchomości (udziałów) nabytych odpłatnie w drodze zniesienia współwłasności, tj. z obowiązkiem spłaty spadkobierców po A.A., zastosowanie znajduje art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, kosztem uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze zniesienia współwłasności może być w całości udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz ww. spadkobierców, ponieważ mieszczą się one w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zatem, spłata dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz spadkobierców po zmarłej A.A., w związku z nabyciem przez Niego udziałów w przedmiotowych nieruchomościach, (faktycznie poniesiona i udokumentowana) będzie kosztem uzyskania przychodu z tego zbycia, zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jedynie część wypłaconej kwoty ww. spadkobiercom, która odpowiada wartości nabytych przez Niego udziałów w nieruchomościach w drodze zniesienia współwłasności od tych spadkobierców. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca przed zniesieniem współwłasności nabył udziały w przedmiotowych nieruchomościach.
Reasumując, sprzedaż 6 kwietnia 2022 r. udziałów nabytych przez Wnioskodawcę w drodze spadków po spadkodawcachC.A.i H.A. nie stanowi przychodu i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż odpłatne zbycie tych udziałów nastąpiło po upływie terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nabycia przedmiotowych udziałów przez spadkodawców.
Natomiast odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziałów w nieruchomościach nabytych w 2022 r. w drodze zniesienia współwłasności, przekraczających wysokość udziałów przysługujących Mu przed dokonaniem tej czynności, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ została dokonana przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie. We wniosku Wnioskodawca wskazał, że sprzedaż nieruchomości 6 kwietnia 2022 r. w ogóle nie podlega opodatkowaniu, dlatego Jego stanowisko w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.
W odniesieniu do udziałów w nieruchomościach nabytych przez Wnioskodawcę w drodze zniesienia współwłasności w części przekraczającej wartość udziału Wnioskodawcy przed dokonaniem tej czynności, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz spadkobierców po A.A., która proporcjonalnie odpowiada udziałowi w nieruchomościach, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Spłata jest zatem dla Wnioskodawcy niejako ceną nabycia udziałów w nieruchomościach, które należały do innego współwłaściciela. Zatem zapłacona faktycznie kwota tytułem spłaty w części przypadającej na nabyte w drodze zniesienia współwłasności udziały w nieruchomościach (spłata spadkobierców po A.A.) ‒ może być uznana jako koszt uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości. Koszty uzyskania przychodu związane ze spłatą współwłaścicieli, należy uwzględnić proporcjonalnie do przychodu ze sprzedaży poszczególnych nieruchomości (udziałów) podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W związku z tym, że Wnioskodawca sprzedał nieruchomości (udziały) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło ich nabycie, zobowiązany jest złożyć zeznanie PIT-39 stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe. Jednocześnie wyjaśnić należy, że w zeznaniu nie wykazuje się przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości po upływie pięciu lat od daty nabycia, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Należy zastrzec, że interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku w kontekście przedstawionych pytań, zatem nie rozstrzyga innych kwestii wynikających z opisu sprawy, które nie były przedmiotem zadanego pytania i własnego stanowiska.
Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a ;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. O podatku od towarów i usług ;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w .... Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA) :
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres : Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right