Interpretacja indywidualna z dnia 6 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.509.2023.1.JSZ

Zastosowanie stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie dokumentów wskazanych we wniosku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zastosowania stawki podatku VAT w wysokości 0% w związku z eksportem towarów na podstawie dokumentów wskazanych we wniosku. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca … Sp. z o.o. jest spółką prawa polskiego z siedzibą działalności gospodarczej w Polsce, w województwie … w miejscowości …, zarejestrowaną dla celów podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny. Działa w branży: odzież, konfekcja – produkcja, hurt.

Wpisana do Rejestru Przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy w …, Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego …:

·NIP EU: …,

·REGON: …,

·Numer KRS: ….

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest sprzedaż hurtowa i detaliczna odzieży i obuwia prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach oraz prowadzona przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet.

W związku z dynamicznym rozwojem sprzedaży przez Internet i innowacyjnością, które ułatwiają dokonywanie zakupów online przez użytkowników na całym świecie, Spółka posiada również obok sprzedaży stacjonarnej, taki kanał sprzedaży. Wnioskodawca korzysta m.in. z modelu wysyłkowego ...

Światowy gigant sprzedaży online – A. – oferuje usługę, która pozwala jeszcze mocniej zdynamizować sprzedaż wysyłkową. A. to nie tylko strona internetowa, to również magazyny i centra logistyczne, które zajmują się realizacją i dystrybucją zamówień.

A., czyli … to usługa, dla której fundament stanowią rozsiane po całym świecie magazyny, z których codziennie wysyłane są zamówione w sieci produkty. Jest to model sprzedażowy, dzięki któremu sprzedawcy mogą w pełni skoncentrować się na rozwoju swojego e-biznesu, ponieważ umożliwia sprzedawcom internetowym przechowywać swoje produkty w magazynach A. i korzystać z jego infrastruktury logistycznej do obsługi zamówień i dostawy. Dzięki A., sprzedawcy nie muszą zajmować się magazynowaniem, pakowaniem i wysyłką produktów, co znacznie ułatwia prowadzenie e-biznesu. Zamiast tego, mogą skoncentrować się na rozwijaniu swojego biznesu i pozyskiwaniu nowych klientów. Sprzedaż dokonywana jest za pośrednictwem magazynów należących do A.

W praktyce wygląda to tak, że określony wolumen produktów wysyłany jest do A., a następnie zostaje przechowywany w lokalnym centrum logistycznym. W momencie, gdy kupujący zdecyduje się na zakup produktu, pracownicy A. rozpoczynają obsługę wysyłki. A. zapewnia całościową obsługę zamówienia, w tym także obsługę zwrotów zamówienia.

Zatem pierwszy etap powyższego modelu, to nie jest operacja sprzedażowa, ponieważ na tym etapie nie następuje zakup. Jest to przemieszczenie towaru z magazynu Spółki, który usytuowany jest w …, do magazynów A. przykładowo w … lub … (Niemcy). Dopiero po przemieszczeniu do magazynu A. towar wystawiany jest do sprzedaży. W przypadku Wnioskodawcy sprzedaż dokonywana jest przez domenę A. dedykowanej dla klientów z Wielkiej Brytanii. Po umieszczeniu ofert w domenie umożliwiany jest zakup towarów. Gdy dany Klient dokona zakupu, obsługa A. pobiera taki towar odpowiednio z danego magazynu, w którym jest on składowany, pakuje i wysyła już bezpośrednio do klienta w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z powyższą charakterystyką tego modelu sprzedażowego całą procedurą pakowania, wysyłki i dostawy zajmuje się A., za co pobiera dodatkową opłatę. Zgodnie z brytyjskimi wytycznymi, w sytuacji importowania towarów do późniejszej ich sprzedaży za pośrednictwem internetowych rynków, to sprzedawca zagraniczny pozostaje odpowiedzialny za VAT od importu i cło, gdy towary zostaną po raz pierwszy przywiezione do Wielkiej Brytanii. A. na koniec danego okresu udostępnia Spółce dokumenty, na których wskazuje, że towar został doręczony do klienta w Wielkiej Brytanii i opuścił UE.

Dokumentami tymi są:

1.Plik … – zawiera istotne informacje dotyczące podatku VAT od transakcji, które mają miejsce w usługach VAT w krajach objętych usługami A. Obejmuje informacje dotyczące przesyłki kupujących, zwroty kupujących, zwroty środków kupujących, transfery do centrów realizacji.

W poszczególnych kolumnach zestawienia możemy odnaleźć m.in. następujące dane:

·kolumna C "…": która informuje czy sprzedaż i dostawa odbyły się w modelu … czyli (…);

·kolumna D "…" – domena strony na której został dokonany zakup;

·kolumna G "…" – numer zamówienia;

·kolumna J "… – data, w którym produkt został wysłany do klienta;

·kolumna O "…" – opis towaru wysyłanego;

·kolumna Q "…" – ilość wysyłanych produktów;

·kolumna R "…" – waga wysyłanych towarów;

·kolumna W "…" – cena towaru netto;

·kolumna AE "…" – stawka VAT zastosowana na fakturze eksportowej;

·kolumna BB "…" – waluta transakcji;

·kolumna BJ "…" – miasto z jakiego towar został wysłany;

·kolumna BK "…" – kraj z jakiego towar został wysłany;

·kolumna BL "…" – kod pocztowy z pod jakiego została nadana paczka;

·kolumna BM "…" – miasto do jakiego paczka została doręczona;

·kolumna BN "…" – kraj doręczenia;

·kolumna BO "…" kod pocztowy pod jaki paczka została dostarczona;

·kolumna CE "…" numer faktury eksportowej;

·kolumna CJ "…" potwierdzenie, że towar został wyeksportowany poza EU;

·kolumna CK "…" – link do faktury eksportowej;

·kolumna CP "…" – procedura w jakiej został pobrany podatek VAT;

·kolumna CQ "..." – podmiot który jest odpowiedzialny za opłacenie podatku VAT;

2.… – raport zrealizowanych przesyłek – zawiera szczegółowe informacje na temat wysyłek produktów zrealizowanych przez A., m.in. numer zamówienia, data wysyłki, metoda wysyłki, liczba wysłanych przedmiotów, ich miejsce docelowe, koszt przesyłki, zastosowane rabaty i całkowity wygenerowany przychód. Jest pomocnym narzędziem do śledzenia działań związanych ze sprzedażą i wysyłką, a także pomaga zoptymalizować operacje realizacji zamówień.

Raport zawiera wszystkie zrealizowane przesyłki zgłoszone do … w podanym okresie. Raport zawiera dane zamówienia, wysyłki i pozycji, w tym informacje o cenie i adresie wysyłki. Daty wysyłki są oparte na tym, kiedy przesyłka została zgłoszona do systemu, zwykle kilka godzin po dacie wysyłki. Wszystkie daty są w ... Raport nie pokazuje numerów telefonów i adresów klientów, aby zachować zgodność z polityką prywatności. Ten raport ma na celu dostarczenie informacji na poziomie przesyłki.

W poszczególnych kolumnach zestawienia możemy odnaleźć następujące dane:

·kolumna A „…" – numer zamówienia A.;

·kolumna I "…" – data wysyłki;

·kolumna O "…" – opis towaru wysłanego;

·kolumna P "…" – ilość wysłana;

·kolumny AC do AF – dane adresowe, czyli kraj dostawy, kod pocztowy i miasto doręczenia;

·kolumna AQ "…" – firma która była odpowiedzialna za dostarczenie paczki pod wskazany adres;

·kolumna AR "…" – numer śledzenia.

… można wykorzystać celem sprawdzenia jak przebiegała dostawa danej paczki na całej trasie od momentu opuszczenia magazynu aż do momentu doręczenia pod wskazany adres. Następnie w systemie teleinformatycznym do śledzenia paczek można potwierdzić jej doręczenie wraz z datą. Przykłady znajdują się w osobnym pliku, załączonym do interpretacji.

Ponadto, powyższe oba raporty również zostały załączone jako osobne pliki do interpretacji. Pierwotnie są one udostępnione przez A… w formacie txt., dla czytelniejszego obrazu zamieszczonych w nich informacji zostały one na potrzeby wniosku przekonwertowane do rozszerzenia xlsx. (Excel).

Raporty są zwykle generowane 4 dnia każdego miesiąca o godzinie 10:00 czasu środkowoeuropejskiego, przez A.

3.Faktura eksportowa – która na samym dole posiada następujące adnotacje:

·… – Eksport towarów zwolniony z podatku VAT na podstawie artykułu 146 Dyrektywy unijnej 2006/112/EC

·…: Poland – Towary wysłane z Polski

·… – Uznane za dostawę do A. wyłącznie do celów podatku VAT.

Pytanie

Czy dostawy eksportowe dokonywane przez Wnioskodawcę, udokumentowane przy pomocy dokumentów opisanych w stanie faktycznym, w świetle art. 41 ust. 4 w zw. z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, uprawniają do zastosowania stawko 0% VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r., poz. 931, z późn. zm.; dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o VAT"):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów transportowanych lub wysyłanych z terytorium Polski poza granice Unii Europejskiej, która to dostawa wykonywana jest przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę, lub na jego rzecz (eksport pośredni) oraz jest potwierdzona przez właściwy organ celny. Wywóz towarów powinien nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ustawy o VAT.

Aby zatem uznać daną czynność za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

1.musi mieć miejsce jedna z czynności określonych w art. 7 ustawy;

2.w konsekwencji tej czynności musi nastąpić wywóz towaru z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poza terytorium UE przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);

3.wywóz towaru musi być potwierdzony przez organ celny określony w przepisach celnych. Dwie pierwsze przesłanki mają charakter faktyczny i musi je łączyć bezpośredni związek przyczynowo skutkowy, tzn. w wykonaniu jednej ze ściśle sprecyzowanych w ustawie czynności (dostawy) towar opuszcza terytorium kraj w celu dostarczenia go do kraju trzeciego, przy czym nabywca tego towaru w wykonaniu tej czynności nabywa prawo do rozporządzania nim jak właściciel (zasadniczo warunek ten ziszcza się przez przeniesienie własności towaru). Ostatnia przesłanka ma charakter formalny i wiąże się z udokumentowanym i legalnym wywozem towarów poza terytorium kraju.

Należy w tym miejscu zauważyć, jak wskazuje art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów. Jednak z uwagi na terytorialny charakter VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Tylko zatem wywóz towarów, które w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu poza terytorium Unii Europejskiej znajdują się na terytorium kraju, stanowi eksport towarów w rozumieniu art. 2 pkt 8 i art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegający opodatkowaniu w Polsce.

Jak stanowi art. 41 ust. 4 ustawy:

W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Zgodnie z art. 41 ust. 4 Ustawy VAT, transakcje eksportu podlegają co do zasady opodatkowaniu według stawki VAT 0%. Jednocześnie, w myśl art. 41 ust. 6 Ustawy VAT stawka VAT 0% znajduje zastosowanie pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE.

W art. 41 ust. 6a Ustawy VAT prawodawca doprecyzował, że dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium UE jest w szczególności:

1.dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu;

2.dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;

3.zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

W myśl art. 41 ust. 7 Ustawy VAT, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy nie otrzyma dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej, to eksport ten nie jest wykazywany w ewidencji za dany okres rozliczeniowy; w takiej sytuacji podatnik uprawniony do wykazania eksportu w następnym okresie rozliczeniowym stosując stawkę VAT 0%, pod warunkiem otrzymania dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. Nieotrzymanie dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza obszar UE w ww. terminie skutkuje koniecznością zastosowania w stosunku do transakcji eksportu stawki właściwej dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 41 ust. 11 Ustawy VAT, ww. ust. 4 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Biorąc pod uwagę powyższe, posłużenie się przez prawodawcę w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT sformułowaniem "w szczególności" wskazuje, iż wskazany w ustawie katalog dowodów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE w ramach eksportu nie ma charakteru zamkniętego. W rezultacie, Wnioskodawca będzie uprawniony do stosowania stawki VAT 0% w odniesieniu do eksportu również w sytuacji posiadania dowodów jednoznacznie potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE, które nie zostały wskazane bezpośrednio w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT, a które zostały opisane w stanie faktycznym i zostały przesłane w formie załączników.

W orzecznictwie polskich sądów administracyjnych od lat szeroko aprobowany jest pogląd, iż podatnicy są uprawnieni do dokumentowania transakcji eksportu również za pośrednictwem dowodów niewskazanych wprost w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT.

Jak wskazał, przykładowo, Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z 25 czerwca 2012 r., sygn. I FPS 3/12, dla zastosowania przez podatnika stawki 0% w Polsce z tytułu eksportu towaru konieczne jest, aby miejscem dostawy tej czynności była Polska, co wymaga wykazania, że wywóz tego towaru poza obszar Unii Europejskiej następuje – stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 powyższej ustawy – w ramach transportu, który rozpoczął się na terytorium Polski, w wykonaniu czynności określonej w art. 7 ustawy. Zgłoszenie towaru do procedury wywozu towarów, o której mowa w art. 161 Wspólnotowego Kodeksu Celnego, w krajowym urzędzie celnym należy traktować jako niewątpliwy dowód rozpoczęcia takiego transportu na terytorium Polski, niemający jednak charakteru wyłącznego.

W wyroku z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. I FSK 828/12, dotyczącym dokumentowania eksportu pośredniego, NSA wskazał jednoznacznie, iż celem sformułowania określonych przez państwo członkowskie wymagań formalnych dla skorzystania ze stawki 0% w przypadku pośredniego eksportu towarów jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli jednak okoliczność ta zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT. Sąd w swoim wyroku podkreślił, że celem sformułowania określonych przez państwo członkowskie wymagań formalnych dla skorzystania ze stawki 0% w przypadku eksportu towarów jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Czynności bowiem powinny być opodatkowane z uwzględnieniem ich obiektywnych cech (wyroki w sprawie Optigen, Kittel, Recolta Recycling).

W sytuacji zatem, gdy dostawa spełnia bezspornie przesłanki eksportu towarów przewidziane w art. 2 pkt 8 u.p.t.u., to zasada neutralności podatkowej wymaga, by zwolnienie od podatku VAT (stawka 0%) zostało przyznane w razie spełnienia przesłanek merytorycznych, nawet jeśli przez podatnika nie zostały spełnione pewne wymagania formalne. Inaczej byłoby jedynie w przypadku, gdyby naruszenie tych wymagań formalnych uniemożliwiło przedstawienie przekonującego dowodu spełnienia przesłanek merytorycznych.

Posiłkując się powyższym, NSA z dnia 10 września 2014 r. I FSK 1304/13 w sprawie udowodnienia eksportu, orzekł, że celem art. 41 ust. 11 ustawy o VAT jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki eksportu. Dla udowodnienia, że eksport miał miejsce, wystarczy dowolny dokument, a niekoniecznie pieczęć urzędu celnego na karcie SAD. Przyjęcie, że tylko karta SAD jest dokumentem uprawniającym do skorzystania z preferencyjnej stawki VAT, naruszałoby zasadę neutralności.

Kolejno, NSA w wyroku z 10 września 2014 r., sygn. I FSK 1304/13 wskazał jednoznacznie, że uzależnienie możliwość zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie od uzyskania określonego dokumentu celnego jest niedopuszczalne. Jeżeli bowiem organ podatkowy w wyniku działań kontrolnych stwierdzi w sposób bezsporny, że towar został wyeksportowany, tzn. nie mogło dojść do jego "konsumpcji" na terytorium Wspólnoty, to bezpodstawne jest obciążanie obrotu podatnika stawką podatku 22% jak dla dostawy krajowej, skoro wiadomo, że obrót nie miał charakteru dostawy krajowej lecz eksportu towarów. W przeciwnym razie z uwagi na nadmierny formalizm organu podatkowego naruszona zostałaby zasada neutralności podatku VAT.

Analogiczne stanowisko jest prezentowane także w szeregu rozstrzygnięć wojewódzkich sądów administracyjnych. Przykładowo, w ocenie WSA w Gliwicach w wyroku z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. I SA/GI 1459/20, katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Podatnik powinien więc posiadać w swojej dokumentacji dowód wiarygodny, potwierdzający faktyczne dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, z którego musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Analogiczne stanowisko zostało również zaprezentowane przez WSA w Rzeszowie w wyroku z dnia 24 czerwca 2021 r., sygn. I SA/Rz 385/21.

Ponadto podkreślić należy, że na przykładowy charakter katalogu dowodów określonych w art. 41 ust. 6a Ustawy VAT wskazuje jednoznacznie treść uzasadnienia do ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35), która wprowadziła ten przepis do Ustawy VAT.

W ocenie Spółki dla prawa zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowe jest spełnienie przesłanki materialnoprawnej, tj. faktyczne wywiezienie towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 Milan Vinś przeciwko Odvolaci finanćni reditelstvi, brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii. (...) art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurę celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii".

Polskie sądy administracyjne bardzo często w swoich wyrokach bazują na powyższych wskazaniach TSUE.

Tytułem przykładu, NSA w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2005/17 stwierdził, że w świetle cytowanego szeroko orzeczenia TSUE, dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji, nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił, która to okoliczność jak wskazano wyżej nie była przez organy kwestionowana. Zbieżne stanowisko przedstawił NSA w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2022/17.

Mając powyższe na uwadze, wskazać trzeba, że zarówno w ocenie TSUE, jak i NSA, prawo do zastosowania stawki VAT 0% w ramach eksportu uzależnione jest zasadniczo od wywozu towaru będącego przedmiotem transakcji poza terytorium UE. Niespełnienie przez podatnika wymogów formalnych wynikających z przepisów prawa krajowego nie może naruszać w tym zakresie zasady neutralności podatku VAT i zasady opodatkowania w miejscu konsumpcji. Ustawa nie określa, jaką formę ma mieć dokument przewozowy. Podatnik może stosować i przedstawiać różne formy dokumentów na potwierdzenie nietransakcyjnych przemieszczeń towarów, o ile z ich treści wynika, że towar faktycznie został wywieziony z Polski.

Wnioskodawca eksport dokumentuje fakturami eksportowymi oraz raportami wydawanymi przez firmę A. w ramach realizowanej procedury wywozu. W celu udokumentowania przedmiotowego nietransakcyjnego przemieszczania towarów Wnioskodawca posiada pliki w formie Excela, które stanowią ewidencję co do tożsamości towarów (jego kod, typ, ilość, opis), a także informacje o kraju wyjścia towaru i kraju dostarczenia towaru etc. Ustawa nie określa, jaką formę ma mieć dokument przewozowy. Podatnik może stosować i przedstawiać różne formy dokumentów na potwierdzenie nietransakcyjnych przemieszczeń towarów, o ile z ich treści wynika, że towar faktycznie został wywieziony z Polski.

I.Faktura eksportowa – która na samym dole posiada następujące adnotacje:

·… – Eksport towarów zwolniony z podatku VAT na podstawie artykułu 146 Dyrektywy unijnej 2006/112/EC

·…: Poland – Towary wysłane z Polski

·… – Uznane za dostawę do A. wyłącznie do celów podatku VAT.

W dyrektywie 2006/112/WE przyjęty został model opodatkowania transakcji międzynarodowych oparty na opodatkowaniu towarów w miejscu ich przeznaczenia (konsumpcji). W takim przypadku w kraju, z którego wywożony jest towar, stosowane jest zwolnienie z podatku (lub stawka 0%), natomiast opodatkowanie następuje w kraju, do którego przewożony jest taki towar. Przyjęcie takich zasad powoduje, iż towar opodatkowany jest efektywnie w kraju, w którym dochodzi do jego konsumpcji.

Dyrektywa 2006/112/WE nie reguluje w sposób szczególny warunków przyznania zwolnienia eksportu towarów, przewidując jedynie obowiązek zwolnienia takiej transakcji ze wspólnego systemu podatku VAT oraz definiując dwa rodzaje eksportu towarów podlegające zwolnieniu, tj. eksport bezpośredni (art. 146 ust. 1 pkt a) oraz eksport pośredni (art. 146 ust. 1 pkt b). Zwolnienie to ma charakter obligatoryjny. Wykonanie tego obowiązku pozostawione jest jednak szerokiej autonomii proceduralnej państw członkowskich, które mogą uzależnić zastosowanie takiego zwolnienia od określonych warunków, przewidzianych w prawie krajowym. Jednak wprowadzone ograniczenia muszą realizować cele określone w art. 131 dyrektywy, czyli zapewniać prawidłowe i proste stosowanie tego zwolnienia oraz zapobiegać wszelkim możliwym przypadkom uchylania się od opodatkowania, unikania opodatkowania i nadużyć.

Artykuł 146 wspomnianej dyrektywy, znajdujący się w jej rozdziale 6, zatytułowanym Zwolnienia w eksporcie, przewiduje w ust. 1 lit. a) i b):

Państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

a)dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez sprzedawcę lub na jego rzecz poza terytorium [Unii];

b)dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych poza terytorium [Unii] przez nabywcę lub na rzecz nabywcy niemającego siedziby na terytorium danego państwa, z wyłączeniem towarów transportowanych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia w paliwo i ogólnego zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz samolotów turystycznych lub wszelkich innych środków transportu służących do celów prywatnych.

II.… (Raport transakcji VAT A.) – to specjalny raport ułatwiający przestrzeganie przepisów dotyczących podatku VAT. Zawiera wszystkie informacje potrzebne do prawidłowego rozliczania podatku VAT w sprzedaży transgranicznej. Jego autorem jest A., który sprawuje obsługę magazynową towarów Podatnika, tym samym zapewnia on autentyczności i oryginalności przedłożonych raportów. Jest dokumentem generowanym przez system informatyczny, którego struktura jest wyjaśniona przez Wnioskodawcę w przedmiotowym Wniosku o Interpretację Indywidualną.

Przybierający postać pliku Excel zawiera m.in. kolumny dotyczące: typ transakcji, nr zamówienia, data wysyłki do Klienta, opis towaru, ilość wysyłanego towaru, waga towaru, cena towaru netto, stawka VAT stosowana na fakturze eksportowej, waluta transakcji, kraj przyjazdu oraz kraj przybycia towaru, miasto wyjazdu, kraj wyjścia, nr faktury eksportowej, potwierdzenie że towar został wyeksportowany poza UE, link do faktury eksportowej, procedura w jakiej został pobrany VAT, podmiot odpowiedzialny za pobór podatku VAT.

III.… – (Raport zrealizowanych przesyłek A.) dostarcza informacji na temat wysyłek produktów zrealizowanych przez A., tym samym pomagając dokładnie monitorować konkretne operacje. Jest to pomocne narzędzie do śledzenia działań związanych ze sprzedażą i wysyłką konkretnych produktów. Ten raport ma na celu dostarczenie informacji na poziomie przesyłki.

Zawiera wszystkie zrealizowane przesyłki zgłoszone do … w podanym okresie. Raport zawiera dane zamówienia, wysyłki i pozycji, w tym informacje o cenie i adresie wysyłki. Daty wysyłki są oparte na tym, kiedy przesyłka została zgłoszona do systemu, zwykle kilka godzin po dacie wysyłki. Wszystkie daty są w ...

Przybierający postać pliku Excel powyższy raport zawiera m.in. kolumny dotyczące: numeru zamówienia A., datę wysyłki, opis towaru wysłanego, ilość wysłana, dane adresowe czyli kraj dostawy, kod pocztowy i miasto doręczenia, firma która była odpowiedzialna za dostarczenie paczki pod wskazany adres oraz numer śledzenia (Tracking Number) dzięki któremu można sprawdzić dokładny przebieg dostawy danej paczki na całej trasie od momentu opuszczenia magazynu aż do momentu doręczenia pod wskazany adres. Następnie w systemie teleinformatycznym do śledzenia paczek można potwierdzić jej doręczenie wraz z datą. Przykłady znajdują się w osobnym pliku, załączonym do interpretacji.

Przy założeniu eksportu w modelowym wydaniu, prym wśród dokumentów jakimi najczęściej posługują się podatnicy i który jednocześnie jest najbardziej pożądanym dokumentem przez organy – jest komunikat elektroniczny IE599, generowany automatycznie w systemie służącym do obsługi zgłoszeń celnych w wywozie towarów (eksporcie) poza UE. Nie jest on jednak dokumentem obligatoryjnym, i zgodnie z ustawą można posługiwać się substytutami, ważne aby dokumentowały one wiarygodne informacje. Owszem, przyznać należy, że raporty dostarczane przez A. są w swojej konstrukcji oddalone od tradycyjnej formy dokumentów jakimi potwierdza się eksport. Jednakże, rdzeń specyfiki korzystania z usług A. polega na tym, że Podatnik nie może wymagać wystawiania na swoje żądanie innych dokumentów, o innej treści niż przedłożone raporty. Raporty są bardzo precyzyjne i odzwierciedlają wiarygodne, sprawdzone informacje i dane o transakcjach przeprowadzonych. Wszystko jest dokładnie monitorowane i w każdej chwili dzięki danym zawartym w raportach możemy zlokalizować przesyłkę, sprawdzić jej status oraz wiele innych ważnych informacji, które niepodważalnie potwierdzają nam fakt dokonania eksportu.

W realiach niniejszej sprawy przemieszczenia towarów dokonuje bowiem A., ponieważ jak wynika z raportów przedstawionych przez Wnioskodawcę, który jest sprzedawcą A., poprzez aktywację programu A. przekazuje on platformie A. uprawnienia do rozdysponowywania i magazynowania własnych zapasów magazynowych. Za wysyłkę platforma A. pobiera dodatkowe opłaty.

Wnioskodawca wykazuje, że nie obsługuje procesu wysyłki do klienta, a towar zamówiony u sprzedawcy internetowego działającego na platformie A. jest wysyłany przez A. do klienta. Sprzedawca internetowy, który chce sprzedawać dany towar poprzez platformę A. w trybie A. dostarcza towar do jednego z określonych magazynów A. A. następnie w oparciu o swój algorytm określa, w której części Europy/Świata zapotrzebowanie na dany towar jest najwyższe oraz przemieszcza towary sprzedawcy internetowego do wybranych magazynów położonych najbliżej potencjalnych nabywców.

Z powyższego wynika, że to A. jest odpowiedzialny za przewóz towarów i dokument przedstawiony przez niego należy uznać za dokument przewozowy dla celów art. 41 ust. 4 Ustawy VAT w zw. z art. 41 ust. 6 Ustawy VAT. A. należy traktować jako przewoźnika, spedytora. Jest to tym bardziej uzasadnione faktem, że raporty A. zawierają również szczegółowe informacje odnośnie towarów będących przedmiotem przesunięć międzymagazynowych.

Nietypowość funkcjonowania A. polega na tym, że jest to ponad graniczna sieć magazynów, w których przemieszczenie między magazynami będzie jednocześnie przemieszczeniem towaru między terytoriami różnych krajów. Podatnik nie jest więc w stanie wykazać przemieszczenia towarów innymi dokumentami.

W związku z tym, nie można racjonalnie wymagać, aby w powyższych realiach sprawy Wnioskodawca mógł okazać inne dokumenty np. m.in. dokument IE599.

Zdaniem Wnioskodawcy z kompletu dokumentów wykazanego przez Wnioskodawcę:

1.…

2.…

3.…,

wynika jednoznaczna tożsamość towarów będących przedmiotem eksportu oraz spójność dokumentów sprzedaży.

Warto nadmienić, że A. to największa światowa platforma do handlu on-line. Wnioskodawca ufa ich raportom uważając, że przez standaryzowany i zautomatyzowany sposób generowania zestawień A., dokumenty te mają wysoką wartość dowodową.

Podstawą wiarygodności raportowań tej największej na świecie platformy sprzedaży on-line dla sprzedawców z niej korzystających, jest m.in. jej bezbłędne funkcjonowanie (co potwierdza wiele użytkowników z całego świata). Tym samym raporty i zestawienia generowane przez A., zawierające zestawienia dokonanych przesunięć międzymagazynowych oraz dane faktycznych sprzedaży do klientów końcowych, zdaniem Wnioskodawcy należy uznać za wiarygodne dowody potwierdzające dokonanie eksportu uprawniającego Wnioskodawcę do zastosowania stawki 0% w odniesieniu do przedmiotowych operacji.

Sądy administracyjne opowiadają się jasno po stronie podatników wskazując m.in. że:

·dla zastosowania stawki 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu towarów poza UE, a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze. Zawarty w ustawie VAT katalog dowodów potwierdzających wywóz towarów poza UE ma charakter otwarty. (Wyrok z dnia 23 lutego 2021 r. WSA w Gliwicach, I SA/Gl 1459/20);

·przepisy celne (art. 335 ust. 4 rozporządzenia 2015/2447) nie ograniczają możliwości potwierdzenia wywozu towarów w inny sposób niż przy pomocy odpowiedniego komunikatu wprowadzonego do systemu organów celnych, a zatem możliwości tej nie można wykluczyć na gruncie ustawy o VAT, tym bardziej, że art. 41 ust. 6a tej ustawy nie dostarcza do tego żadnych podstaw. (Wyrok z dnia 24 czerwca 2021 r. WSA w Rzeszowie, I SA/Rz 385/21);

·nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił. (Wyrok z dnia 21 lipca 2020 r. NSA, I FSK 2032/17).

W dniu 10 marca 2022 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok (III SA/Wa 1806/21), w którym uchylił decyzję organów podatkowych i przyznał, że Raporty Transakcji VAT A. w formacie Excel mogą być traktowane jako dokument pozwalający na zastosowanie stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów („WDT”). Mimo, że wyrok jest w przedmiocie WDT, to zdaniem Wnioskodawcy jego treści mają wydźwięk generalny i jak najbardziej można go również interpretować w przedmiotowej sprawie. Sąd wskazuje na bardzo istotne aspekty zmieniającego się rynku i podnosi, że należy się do niego dostosowywać a nie stawiać zaściankowe ograniczenia. Dowody oceniać należy z uwzględnieniem logiki i zgodnie z doświadczeniem życiowym. Zważyć należy, że specyfika światowego e-handlu przy wykorzystaniu działających w wielu państwach, zautomatyzowanych magazynów może wymagać modyfikacji dotychczasowych doświadczeń z badania listów przewozowych, gdzie spedytor występuje tylko jako przewoźnik, wykonujący odrębne zlecenia klienta, będąc wyraźnie wyodrębnionym od magazynu. W realiach niniejszej sprawy organ winien więc mieć na względzie, że Podatnik nie jest w stanie wylegitymować się inną dokumentacją A. Sprzedawcy zwyczajowo nie podpisują odrębnych, pisemnych umów z zarządcami internetowych platform sprzedażowych, ale mogą jedynie zaakceptować zasady wdrożone przez platformę bez możliwości ich indywidualnego negocjowania. Skarżący wykazuje więc, że A. był odpowiedzialny za transport towarów Strony i przedstawia raporty wskazujące, jak transporty przebiegały.

Przedmiotowy wyrok, oznacza, że praktyka organów podatkowych kwestionowania prawa do stosowania stawki VAT 0% na podstawie Raportów Transakcji VAT A. (…) jest niezgodna z prawem.

Dla opodatkowania eksportu towarów stawka VAT w wysokości 0% kluczowe jest posiadanie dokumentów, które w sposób jednoznaczny potwierdzą, że nastąpiło wyprowadzenie towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Z opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka posiada faktury, a także dokumenty, które nie są wprawdzie literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy, co jednak zdaniem Wnioskodawcy nie stanowi przeszkody do przyjęcia, że spełnia przesłankę w zakresie udokumentowania wywozu. W konsekwencji pozwala to na uznanie, że w przedstawionym opisie stanu faktycznego dochodzi do eksportu towarów do kontrahentów spoza Unii Europejskiej. Reasumując – w przedstawionej dostawie towarów do kontrahentów spoza Unii Europejskiej Spółka jest uprawniona, na podstawie posiadanych dokumentów zastosować stawkę podatku 0%, właściwą dla eksportu towarów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Podkreślić należy, że zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

Jedną z czynności, która korzysta z obniżonej stawki podatku od towarów i usług jest eksport towarów.

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

Wskazać jednak należy, że aby uznać daną czynność za eksport towarów muszą wystąpić łącznie następujące przesłanki:

·ma miejsce dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni) lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (eksport pośredni),

·wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Niespełnienie jakiejkolwiek z wymienionych wyżej przesłanek powoduje, że nie dochodzi do eksportu towarów w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei aby możliwe było opodatkowanie eksportu towarów stawką podatku w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego otrzymania przez podmiot potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpił wywóz towarów i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego przez Państwa pytania należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy, możliwość zastosowania stawki 0% do eksportu towarów uwarunkowana jest posiadaniem, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, dokumentu potwierdzającego wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Zatem, aby mogli Państwo opodatkować transakcję sprzedaży, w sytuacji gdy stanowi ona eksport towarów, stawką podatku w wysokości 0% - muszą  Państwo posiadać dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium Unii Europejskiej. Przykładowy katalog takich dokumentów wymieniony został w art. 41 ust. 6a ustawy. Przy tym, zauważyć należy, że nie jest to katalog zamknięty, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot „w szczególności”.

Niemniej jednak, pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy ma charakter otwarty, nie można przyjąć, że mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem systemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 system AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego. Zatem dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

‒wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

‒elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” – wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny.

Z powyższego wynika więc, że pomimo tego, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy jest katalogiem otwartym, nie można zastosować stawki VAT w wysokości 0% względem eksportu towarów na podstawie dowodów innych niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne (polskie lub z innych państw członkowskich UE) potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy w świetle powołanych przepisów prawa wskazać należy, że posiadane przez Państwa dokumenty, dotyczące transakcji objętych pytaniem wskazanym we wniosku, nie są dokumentami o charakterze urzędowym, mają one jedynie charakter informacyjny. W przypadkach, o których mowa we wniosku, to nie właściwy organ celny krajowy lub innego państwa członkowskiego lecz podmiot gospodarczy, tj. Platforma sprzedażowa, zajmujący się obsługą procesu wysyłki, potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE. Tym samym, ww. dokumenty nie są dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów poza terytorium UE, o których mowa w art. 41 ust. 6 i ust. 6a ustawy. W konsekwencji na podstawie dokumentów opisanych we wniosku nie mogą Państwo zastosować stawki VAT w wysokości 0% przewidzianej dla eksportu towarów.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa wyroków wskazuję, że są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Należy zaznaczyć, iż dokumenty stanowiące załączniki dołączone do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Przedmiotem bowiem interpretacji może być jedynie ocena Państwa stanowiska dotycząca przedstawionego we wniosku opisu sprawy.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).