Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 5 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.535.2023.1.NM
Obowiązki płatnika w związku z wypłatą wynagrodzenia prokurentowi będącemu rezydentem podatkowym Niemiec.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego
… sp. z o.o. jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”). 100% jej udziałów należy do niemieckiej spółki … GmbH.
Uchwałą Zarządu Spółki z … … 2007 r. pan … został powołany jako Prokurent Spółki, natomiast uchwałą Zarządu Spółki z … … 2015 r. został powołany jako Prokurent samoistny Spółki.
Zakres umocowania w ramach udzielonej prokury nie wykracza poza zakres wskazany w art. 1091 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (dalej: „Kodeks cywilny”).
Prokurent jest obywatelem Polski, ale nie jest polskim rezydentem. Prokurent przedstawił Spółce certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający rezydencję podatkową w Niemczech.
Uchwała Zarządu Spółki, podjęta … … 2010 r. przyznała Prokurentowi wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu.
Spółkę i Prokurenta nie wiąże żadna umowa, w szczególności umowa o pracę, umowa zlecenie lub umowa o świadczenie usług.
Podstawą działania Prokurenta na rzecz Spółki są wyłącznie ww. uchwały Zarządu Spółki o jego powołaniu oraz o określeniu wynagrodzenia. Prokura jako pełnomocnictwo udzielone przez Spółkę została wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego.
Pytania
1.Czy wynagrodzenie za sprawowanie funkcji Prokurenta będącego rezydentem niemieckim na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczać do źródła przychodów zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2.Czy wynagrodzenie za sprawowanie funkcji Prokurenta otrzymywane od Spółki na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 2 umowy z dnia 14 maja 2003 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku i tym samym podlegających opodatkowaniu w Polsce?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna od wynagrodzenia wypłacanego rezydentowi Niemiec za pełnienie funkcji Prokurenta na podstawie Uchwały Zarządu pobierać zryczałtowany podatek w wysokości 20% w myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).
Do wynagrodzenia Prokurenta znajduje zastosowanie art. 16 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90; dalej: „umowa UPO”). Wynagrodzenie to w konsekwencji podlega opodatkowaniu w Polsce.
W myśl art. 3 ust. 2b ustawy o PIT, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
Katalog ten nie jest katalogiem zamkniętym, z uwagi na to, że ustawodawca dopuszcza istnienie innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
Zgodnie z art. 4a ustawy o PIT, przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Zgodnie ze stanem faktycznym, Prokurent jest obywatelem Polski, ale posiada niemiecką rezydencję podatkową. Uchwała Zarządu Spółki, podjęta … … 2010 r., przyznała Prokurentowi wynagrodzenie w formie miesięcznego ryczałtu.
Co do zasady, zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych, wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta wypłacane na podstawie uchwały zarządu, której nie towarzyszy żaden umowny stosunek prawny pomiędzy spółką a prokurentem, należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT. Należy zwrócić uwagę, że katalog przychodów wskazanych w art. 20 ww. ustawy jest katalogiem otwartym. Stanowisko takie potwierdza przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 14 czerwca 2022 r. nr 0115-KDIT1.4011.199.2022.1.JG.
Jednocześnie należy jednak zauważyć, iż ustawa o PIT w sposób szczególny reguluje sytuację nierezydentów uzyskujących określone rodzaje przychodów w Polsce. W realiach analizowanej sprawy uwzględnić należy w związku z tym regulację art. 29 ustawy o PIT, który dotyczy opodatkowania na szczególnych zasadach niektórych rodzajów przychodów, które osiągane są przez osoby, na których w Polsce ciąży ograniczony obowiązek podatkowy.
Przychody, o których mowa, są, co do zasady, opodatkowane w sposób zryczałtowany. Nie podlegają łączeniu z pozostałymi dochodami osiąganymi na terytorium RP - przez osobę, na której ciąży ograniczony obowiązek podatkowy.
Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowym przypadku pod uwagę wziąć należy art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT, który przewiduje, iż podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez nierezydentów przychodów z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodów.
Zgodnie z przepisem art. 1091 § 1 Kodeks cywilny, prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Z kolei w art. 1093 Kodeksu cywilnego zostało zastrzeżone, że prokura nie jest wystarczająca i wymaga szczególnego pełnomocnictwa do zbycia przedsiębiorstwa, do dokonania czynności prawnej, na podstawie której następuje oddanie przedsiębiorstwa do czasowego korzystania, a także do zbywania i obciążania nieruchomości.
Na podstawie powyższych przepisów w doktrynie prawa cywilnego przyjmuje się, że zakres umocowania prokurenta jest szeroki i jednocześnie ograniczony przedmiotowo do czynności, które związane są z prowadzeniem przedsiębiorstwa, czyli z wykonywaniem działalności gospodarczej. Prokura jako rodzaj pełnomocnictwa ma zatem ścisłe odniesienie funkcjonalne. W doktrynie wskazuje się, że ma ona charakter pełnomocnictwa handlowego. Czynności handlowe rozumiane są przy tym jako powtarzalne aktywności, dokonywane w ramach prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej (tak przykładowo M. Glicz [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2023, art. 109(1) oraz 109(3).)
Określony ustawowo zakres umocowania prokurenta wskazuje, iż osoba taka ma prawo i jednocześnie obowiązek dokonywania wszelkich czynności sądowych i pozasądowych, które wiążą się z przedsiębiorstwem mocodawcy. Implikuje to powierzenie prokurentowi z mocy prawa istotnego zakresu działań w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem. Innymi słowy, prokurent spółki jako jej pełnomocnik, pełni czynności, które należą do kompetencji zarządu.
Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, czynności wykonywane przez Prokurenta dla Spółki mieszczą się w katalogu świadczeń o podobnym charakterze do wymienionych w art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT świadczeń zarządczych. W konsekwencji przychody Prokurenta należy zaliczyć do przychodów tytułem świadczeń o podobnym charakterze w myśl art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT.
Ad 2
W przedmiotowej sprawie uwzględnienia wymaga ponadto, że zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o PIT, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym certyfikatem rezydencji.
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz fakt, że Prokurent jest rezydentem podatkowym Niemiec, zastosowanie znajduje umowa UPO.
W ocenie Wnioskodawcy, do dochodu osiągniętego przez Prokurenta w polskiej Spółce znajdą zastosowanie postanowienia art. 16 ust. 2 umowy UPO.
W myśl art. 16 ust. 2 umowy UPO, uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu pełnienia obowiązków pełnomocnika spółki, mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.
W ocenie Wnioskodawcy, zacytowany przepis znajduje zastosowanie do dochodów uzyskiwanych przez Prokurenta na podstawie uchwały, albowiem prokura jest szczególnym rodzajem pełnomocnictwa.
Z uwagi na to, że umowa UPO nie definiuje pojęcia „pełnomocnika spółki”, w myśl art. 3 ust. 2 UPO, należy pojęcie to interpretować zgodnie z wewnętrznym prawem polskim.
Na gruncie prawa polskiego zarówno instytucja pełnomocnictwa, jak i prokury została uregulowana przepisami Kodeksu cywilnego.
W doktrynie prawa cywilnego podkreśla się, że „odróżnienie w ramach działu VI Kodeksu cywilnego - zatytułowanego „Przedstawicielstwo” - dwóch wyraźnie wyodrębnionych rozdziałów, tj.: II zatytułowanego „Pełnomocnictwo” i III o tytule „Prokura”, prowadzi do wniosku, że prokura jest pełnomocnictwem szczególnego rodzaju, które nie zawiera się całościowo w regulacji dotyczącej pełnomocnictwa, mieszcząc się w konstrukcji przedstawicielstwa. Prokura została unormowana jako wyjątkowo szerokie pełnomocnictwo o ustawowo określonym zakresie umocowania” (tak M. Smyk, 3.3.2. Nowela z dnia 14 lutego 2003 r. [w:] Pełnomocnictwo według kodeksu cywilnego, Warszawa 2010.)
Powyższy pogląd jest w piśmiennictwie ugruntowany i nie budzi wątpliwości, prokura jest rodzajem pełnomocnictwa. Jej celem jest ułatwienie przedsiębiorcy uczestnictwa w stosunkach obrotu gospodarczego za pośrednictwem umocowanej osoby. Konstrukcja jurydyczna prokury uwzględnia podstawowe zasady organizacji stosunków obrotu gospodarczego, w szczególności zasadę szybkości oraz zasadę bezpieczeństwa obrotu. Aktualnie obowiązująca koncepcja normatywna prokury jako pełnomocnictwa udzielanego przez przedsiębiorcę pozostaje niezmieniona od czasu wprowadzenia takiej regulacji w Kodeksie handlowym i w tym kształcie została przeniesiona do Kodeksu cywilnego na mocy nowelizacji z 14 lutego 2003 r. (tak M. Glicz [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2023, art. 109(1)).
Szczególną cechą prokury jest fakt, że prokura występuje wyłącznie w obrocie gospodarczym. Prokury może bowiem udzielić osobie fizycznej mającej pełną zdolność do czynności prawnych (art. 1092 § 2 kodeksu cywilnego) przedsiębiorca podlegający obowiązkowi wpisu do rejestru przedsiębiorców (art. 1091 § 1 Kodeksu cywilnego).
Istotą instytucji pełnomocnictwa jest to, że działalność pełnomocnika jest dokonywana w imieniu i na rachunek mocodawcy, co w następstwie pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego (art. 95 § 2 Kodeksu cywilnego).
Przy tym w przypadku pełnomocnictwa mocodawca dysponuje co do zasady autonomią w ustaleniu zakresu umocowania pełnomocnika, natomiast w przypadku prokury zakres ten ustalony jest ustawowo. Zasada szybkości i bezpieczeństwa obrotu gospodarczego wymaga, aby zakres prokury pozostawał niezmienny i odpowiadał określonemu ustawowo modelowi zakresu umocowania, tak aby nie było konieczne weryfikowanie takiego umocowania przy każdej czynności prawnej dokonywanej przez prokurenta w imieniu przedsiębiorcy. Prokura charakteryzuje się szerokim zakresem umocowania (tak M. Glicz [w:] Kodeks cywilny. Komentarz aktualizowany, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, LEX/el. 2023, art. 109(1)).
Ponadto umowa UPO nie definiuje pojęcia dochodów z tytułu obowiązków pełnomocnika spółki - w tym prokurenta. Stwierdza, że są to uposażenia, płace i inne podobne wynagrodzenia. Pojęcie innych podobnych wynagrodzeń pozwala na zaliczenie do tego tytułu dochodu uzyskiwanego z pełnienia obowiązków Prokurenta Spółki.
Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, iż wobec faktu, że na gruncie polskiego prawa cywilnego prokura stanowi szczególny rodzaj pełnomocnictwa, wynagrodzenie Prokurenta, którego dotyczy wniosek, uznać należy za wynagrodzenie otrzymywane z tytułu pełnienia obowiązków pełnomocnika spółki w rozumieniu art. 16 ust. 2 umowy UPO. Tym samym przepis ten znajduje zastosowanie w sprawie. Zgodnie z jego dyspozycją, wynagrodzenie Prokurenta podlega opodatkowaniu w państwie siedziby spółki, która udzieliła pełnomocnictwa (prokury), tj. w Polsce.
W konsekwencji, zgodnie z uwagami przedstawionymi w stanowisku do pytania pierwszego, w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych przez Prokurenta zastosowanie znajduje art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT. Wobec powyższego Spółka powinna pobierać od przychodów Prokurenta podatek formie ryczałtu w wysokości 20% podatku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).
Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Według art. 3 ust. 2a ww. ustawy:
Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).
W myśl art. 3 ust. 2b tej ustawy:
Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:
1)pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
2)działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;
3)działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;
4)położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;
5)papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
6)tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;
7)tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;
8)niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da.
Powyższy katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Ustawodawca dopuszcza istnienie także innych dochodów, które należy uznać za osiągnięte na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Z art. 4a ww. ustawy wynika, że:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów:
1)z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek innych niż wymienione w art. 30a ust. 1, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
2)z opłat za usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania za granicą, a organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu;
3)z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
4)uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 10% przychodów;
5)z tytułu świadczeń doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.
W myśl art. 29 ust. 2 ww. ustawy:
Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.
Instytucja prokury uregulowana została w przepisach (art. 1091 i następne) ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610).
W myśl art. 1091 ust. 1 ww. ustawy:
Prokura jest pełnomocnictwem udzielonym przez przedsiębiorcę podlegającego obowiązkowi wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, które obejmuje umocowanie do czynności sądowych i pozasądowych, jakie są związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa.
Udzielenie prokury jest uznawane za jednostronną czynność prawną. Do udzielenia prokury wystarczające jest złożenie oświadczenia woli przez podmiot do tego uprawniony. Powołanie do pełnienia określonych funkcji jest więc stosunkiem prawnym jednostronnym.
Zatem, przychodów z tytułu wykonywania prokury nie można zaliczyć do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.
Również nie ma podstaw prawnych do zaliczenia przychodów z tytułu wykonywanej prokury do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
a)osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
b)właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
c)przedsiębiorstwa w spadku
– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Na podstawie art. 13 pkt 9 ustawy:
Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się: przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
Przychodów z prokury nie można także zakwalifikować do przychodów uzyskanych na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, o których mowa w art. 13 pkt 9 w sytuacji, gdy podatnika nie łączy ze spółką żadna umowa, w szczególności umowa o zarządzanie, kontrakt menadżerski lub umowa o podobnym charakterze.
Prokura jest pełnomocnictwem. Pełnomocnictwo jest umocowaniem wyłącznie do dokonywania czynności prawnych w imieniu i na rzecz osoby je dającej. Nie jest to powołanie do organów spółki.
Wynagrodzenie za sprawowanie funkcji prokurenta należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł, o których mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jak wynika z art. 20 ust. 1 ww. ustawy:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12–14 i art. 17.
Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy,
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14–15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Skoro w momencie uzyskania przychodu prokurent był rezydentem podatkowym Niemiec, zastosowanie w przedmiotowej sprawie znajduje umowa między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 12 poz. 90).
Ponieważ dochód osiągnięty przez prokurenta będącego rezydentem podatkowym Niemiec nie został objęty postanowieniami któregokolwiek z artykułów Umowy, zatem do tak uzyskanego dochodu znajdą zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej, zgodnie z którym:
Dochody osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wynagrodzenie za sprawowanie funkcji Prokurenta będącego rezydentem podatkowym Niemiec na podstawie uchwały Zarządu Spółki należy zaliczyć do przychodów z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 22 ust. 1 polsko-niemieckiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Dochód ten podlega opodatkowaniu tylko w Niemczech. Wynagrodzenie za sprawowanie funkcji Prokurenta nie podlega/nie podlegało opodatkowaniu w Polsce.
Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 29 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunkiem zastosowania postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania jest dysponowanie przez Państwa certyfikatem rezydencji Prokurenta. Zgodnie z definicją ustawową, certyfikat rezydencji to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika (art. 5a pkt 21 ww. ustawy).
W związku z tym, że Prokurent przedłożył Państwu certyfikat rezydencji, na Państwu nie ciążą obowiązki płatnika w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego w stosunku do wypłaconego prokurentowi wynagrodzenia stosownie do art. 29 ust. 1 w zw. z ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie zaliczenia:
·wynagrodzenia za sprawowanie funkcji Prokurenta będącego rezydentem niemieckim na podstawie uchwały Zarządu Spółki do źródła przychodów zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz
·wynagrodzenia za sprawowanie funkcji Prokurenta otrzymywane od Spółki na podstawie uchwały Zarządu Spółki do przychodów, o których mowa w art. 16 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku
uznano w całości za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),
albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right