Interpretacja indywidualna z dnia 31 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.411.2023.2.EC

Skutki podatkowe przeniesienia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

25 maja 2023 r. złożył Pan wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa do korzystania z miejsca postojowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem złożonym 10 lipca 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W lutym 2021 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości (mieszkania), do którego w umowie o podział nieruchomości wspólnej quad usum były przypisane 4 miejsca postojowe naziemne (przynależne do lokalu mieszkalnego – usytuowane na części wspólnej nieruchomości). Na zakup mieszkania został zaciągnięty kredyt hipoteczny. W listopadzie 2022 r. Wnioskodawca dokonał notarialnego przeniesienia prawa (cesji na rzecz kupującego- mieszkańca wspólnoty) do wyłącznego korzystania z 1 miejsca postojowego naziemnego  w kwocie 12 000 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wyjaśnia, że przez użyte przez Niego w opisie wniosku miejsce postojowe naziemne, należy rozumieć miejsce postojowe na parkingu naziemnym, stanowiącym część nieruchomości wspólnej, która została przydzielona do wyłącznego korzystania właścicielom niektórych lokali, na podstawie umowy o podział quad usum. Pełnomocnik dewelopera oraz Wnioskodawca w akcie notarialnym oświadczyli, że dokonany został podział nieruchomości wspólnej, w ten sposób, że Wnioskodawcy przysługiwać będzie, zgodnie z art. 221 Kodeksu cywilnego, prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych naziemnych, oznaczonych konkretnymi numerami.  W dalszej części aktu notarialnego Wnioskodawca oświadczył, że zrzeka się prawa  do korzystania z pozostałych miejsc postojowych naziemnych i wyraża zgodę na ustalenie sposobu korzystania z nich w ten sposób, że korzystać z nich będą wyłącznie osoby, które nabyły lub nabędą od dewelopera lokale mieszkalne. Strony aktu notarialnego postanowiły, że właściciele lokali mieszkalnych, którym na podstawie dokonanego przez dewelopera podziału quoad usum nieruchomości wspólnej, przysługuje prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, będą mieli prawo do zbycia praw wynikających z umowy quoad usum na rzecz osób należących do grona właścicieli lokali mieszkalnych w sposób nieograniczony w czasie, pod dowolnym tytułem prawnym, bez dodatkowej zgody pozostałych współwłaścicieli nieruchomości wspólnej. Podmiotowe miejsce postojowe naziemne jest wydzielone za pomocą namalowanych białych linii oraz numeracji. Do nabycia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego naziemnego doszło w momencie zakupu mieszkania, do którego przynależały łącznie 4 miejsca. Wnioskodawca nie posiada informacji, kiedy członkowie wspólnoty mieszkaniowej zawarli umowę quoad usum. Nabycie przez Niego mieszkania wraz z 4 miejscami postojowymi nastąpiło na podstawie aktu notarialnego, zawartego dnia 26 lutego 2021 r. Zgodnie z aktem notarialnym, a konkretnie  z § 8, dotyczącym podziału quad usum nieruchomości wspólnej, zgodnie z art. 221 Kodeksu cywilnego, Wnioskodawcy przysługuje prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych naziemnych (miejsca w akcie zostały oznaczone odpowiednią numeracją), jako prawo przynależne do lokalu mieszkalnego (lokal został oznaczony i usytuowany pod konkretnym adresem).

Zgodnie z art. 47 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W ocenie Wnioskodawcy, miejsce postojowe naziemne nie stanowi części składowej lokalu mieszkalnego. Określenie miejsca postojowego sprowadza się tylko do wyrysowania na podłodze linii wyznaczającej granice tego miejsca. Nie może być więc ono (tak jak lokale mieszkalne w budynku) samodzielnym lokalem, gdyż zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, samodzielnym lokalem jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb. Miejsce postojowe nie może zatem stanowić odrębnej nieruchomości, a w konsekwencji odrębnego przedmiotu własności. Miejsce postojowe naziemne nie spełnia też warunków do uznania go za pomieszczenie przynależne. Jak stanowi art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż. Miejsce postojowe nie jest pomieszczeniem, więc nie może być pomieszczeniem przynależnym. Zgodnie z aktem notarialnym, przysługuje Wnioskodawcy prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych naziemnych, oznaczonych konkretną numeracją w akcie notarialnym oraz umowę o podział quad usum, bo miejsca postojowe zostały ujawnione w księdze wieczystej. Każdy nabywca lokalu wyodrębnionego z nieruchomości wspólnej, w treści aktu notarialnego wyraził zgodę na to, że właścicielom lokali mieszkalnych, którym na podstawie dokonanego  z deweloperem podziału quad usum nieruchomości wspólnej przysługuje prawo  do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, mają prawo zbycia praw wynikających  z umowy o podział quad usum na rzecz osób należnych do grona właścicieli lokali mieszkalnych w sposób nieograniczony w czasie, pod dowolnym tytułem prawnym, bez dodatkowej zgody pozostałych współwłaścicieli nieruchomości wspólnej. Przeniesienie (cesja) dokonana w listopadzie 2022 r. została dokonana na rzecz osób należnych do grona właścicieli lokali mieszkalnych. Sprzedaż prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, o którym mowa we wniosku, nie nastąpiła w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę kwota z tytułu przeniesienia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym  od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c)?

Pana stanowisko w sprawie

Z treści powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy wynika, że katalog praw majątkowych w tym przepisie jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że jedynie  w enumeratywnie wymienionych przypadkach, gdy następuje odpłatne zbycie ściśle wskazanych w nim praw, uzyskane z tego tytułu przychody podlegają opodatkowaniu  na zasadach szczegółowo określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osb fizycznych, tj. z zastosowaniem 19% podatku dochodowego. Powyższy katalog nie zawiera prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymana kwota z tytułu przeniesienia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyliczenie tytułów powstawania źródeł przychodów ma na celu ich pogrupowanie według odpowiedniego charakteru, co w konsekwencji prowadzi do odmiennego traktowania tychże źródeł.

Klasyfikacja przychodu do danego źródła przychodów powoduje określone konsekwencje podatkowe.

Z kolei, jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Norma art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że – dokonane poza działalnością gospodarczą – odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w lutym 2021 r. Wnioskodawca dokonał zakupu nieruchomości (mieszkania), do którego w umowie o podział nieruchomości wspólnej quad usum były przypisane 4 miejsca postojowe naziemne (przynależne do lokalu mieszkalnego – usytuowane na części wspólnej nieruchomości). Na zakup mieszkania został zaciągnięty kredyt hipoteczny. Przez ww. miejsce postojowe należy rozumieć miejsce postojowe na parkingu naziemnym, stanowiącym część nieruchomości wspólnej, która została przydzielona do wyłącznego korzystania właścicielom niektórych lokali, na podstawie umowy o podział quad usum. Właściciele lokali mieszkalnych, którym na podstawie dokonanego przez dewelopera podziału quoad usum nieruchomości wspólnej, przysługuje prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, będą mieli prawo do zbycia praw wynikających z umowy quoad usum na rzecz osób należących do grona właścicieli lokali mieszkalnych w sposób nieograniczony w czasie, pod dowolnym tytułem prawnym, bez dodatkowej zgody pozostałych współwłaścicieli nieruchomości wspólnej. Podmiotowe miejsce postojowe naziemne jest wydzielone za pomocą namalowanych białych linii oraz numeracji. Do nabycia przez Wnioskodawcę prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego naziemnego doszło w momencie zakupu mieszkania, do którego przynależały łącznie 4 miejsca, które zostały ujawnione w księdze wieczystej. W listopadzie 2022 r. Wnioskodawca dokonał notarialnego przeniesienia prawa (cesji na rzecz kupującego - mieszkańca wspólnoty) do wyłącznego korzystania z 1 miejsca postojowego naziemnego w kwocie 12 000 zł. Sprzedaż prawa nie nastąpiła w wyniku wykonywania działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 195 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Regulację dotyczącą umowy quoad usum odzwierciedla art. 206 ustawy Kodeks cywilny, który jest ustawowym sposobem określenia współposiadania i korzystania z rzeczy wspólnej, ale jednocześnie nie wyłącza w tym zakresie regulacji umownej oraz ustalenia stosunków między współwłaścicielami na podstawie orzeczenia sądowego.

W myśl natomiast art. 206 Kodeksu cywilnego:

Art. 207 ww. Kodeksu stanowi, że:

Umowa quoad usum polega tym samym na dokonaniu podziału nieruchomości na części do wyłącznego użytku poszczególnych współwłaścicieli i do odrębnego pobierania z nich pożytków. Skutkiem takiego podziału każdy ze współwłaścicieli części wspólnej będzie mógł korzystać z wydzielonej części nieruchomości wspólnej samodzielnie, bez ingerencji i ograniczeń ze strony pozostałych współwłaścicieli.

Podział dokonany mocą umowy quoad usum nie wywiera żadnych skutków w sferze praw rzeczowych współwłaścicieli. Na jego mocy pomiędzy współwłaścicielami kształtuje się wyłącznie stosunek zobowiązaniowy. Od chwili zawarcia umowy quoad usum na każdym ze współwłaścicieli ciąży obowiązek respektowania (czyli nieingerowania) w prawa pozostałych współwłaścicieli do wyłącznego korzystania z przynależnej im części nieruchomości wspólnej.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Z uwagi na brak definicji nieruchomości i rzeczy w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych należy odwołać się do odpowiednich przepisów prawa cywilnego. Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy Kodeks cywilny.

Według art. 195 Kodeksu cywilnego:

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, ze względu na charakter udziału:

Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Odnosząc się do sprzedaży prawa do korzystania z miejsca postojowego wskazać należy,  że takie prawo nie jest nieruchomością.

Z treści powołanego powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy wynika, że katalog praw majątkowych zawarty w tym przepisie jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że jedynie w enumeratywnie wymienionych przypadkach, gdy następuje odpłatne zbycie ściśle wskazanych w nim praw, uzyskane z tego tytułu przychody podlegają opodatkowaniu na zasadach szczególnych, określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym, tj. z zastosowaniem 19% podatku dochodowego. Powyższy katalog nie zawiera prawa do miejsca postojowego.

Prawo do miejsca postojowego jako prawo majątkowe inne niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegać opodatkowaniu jako źródło przychodów określone w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zawarte w powołanym wyżej art. 18 ww. ustawy wyliczenie praw majątkowych ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Należy zatem przyjąć, że do katalogu praw majątkowych objętych zakresem regulacji art. 18 ww. ustawy można zaliczyć także inne prawa niewymienione w tym przepisie. Jednocześnie treść tego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zarówno przychody z wykonania (wykorzystania) tych praw jak również z ich sprzedaży lub zamiany.

Do praw majątkowych zalicza się prawa: rzeczowe (własność, użytkowanie wieczyste oraz ograniczone prawa rzeczowe), obligacyjne (np. najmu, dzierżawy, renta umowna, wierzytelności z tytułu udziału w spółce), na dobrach niematerialnych o charakterze majątkowym (np. prawa autorskie), rodzinne o charakterze majątkowym (np. prawo do alimentów), czy prawa spadkowe. Niektóre z tych praw majątkowych stanowią źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 7 lub art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W rozpatrywanej sprawie przedmiotem umowy sprzedaży w listopadzie 2022 r. było prawo do korzystania z miejsca postojowego. Zatem prawo, które Pan sprzedał, w odróżnieniu od prawa własności nieruchomości, nie jest zaliczane do praw wymienionych w przytoczonym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonał Pan sprzedaży nabytych praw do miejsca postojowego, z tytułu których uzyskał przychód z praw majątkowych (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7  w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). W wyniku powyższego, otrzymane lub postawione do Pana dyspozycji pieniądze z tytułu sprzedaży prawa do miejsca postojowego, stanowią przychód w rozumieniu art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko, w którym stwierdza Pan, że otrzymana kwota z tytułu przeniesienia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego naziemnego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę Pana stanowiska w zakresie postawionego pytania dotyczącego ustalenia, czy otrzymana przez Pana kwota, z tytułu przeniesienia prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedstawione przez Pana własne stanowisko w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w odniesieniu do pytania i wskazanych przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej nie obejmowało innych skutków podatkowych aniżeli wystąpienie opodatkowania przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd Pana stanowisko w sprawie uznano za prawidłowe, z jednoczesnym wskazaniem skutków podatkowych związanych z dokonanymi czynnościami prawnymi opisanymi w stanie faktycznym na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).