Interpretacja indywidualna z dnia 22 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.213.2023.1.JSU
Uznanie, że działania podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, a w konsekwencji nie skutkują powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty akcyzy.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Państwa wniosek z 27 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania, że działania podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, a w konsekwencji nie skutkują powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty akcyzy, wpłynął 30 czerwca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
X sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie produkcji elementów i systemów dla szeroko rozumianego sektora (…).
Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nabywa m.in. różnego rodzaju oleje kwalifikowane do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 oraz preparaty smarowe należące do pozycji CN 3403 (dalej łącznie: „środki smarne”).
Środki smarne są nabywane przez Spółkę na cele wskazane w § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z dnia 28 czerwca 2021 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2021 r. poz. 1178 ze zm.; dalej: „rozporządzenie”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka zużywa przedmiotowe środki smarne głównie do zmniejszenia tarcia pomiędzy różnego rodzaju elementami urządzeń i instalacji wchodzącej w skład infrastruktury Spółki oraz konserwacji i czyszczenia urządzeń produkcyjnych.
W zależności od dostępności danego środka smarnego oraz szeregu innych uwarunkowań biznesowych środki smarne mogą być nabywane przez Spółkę na terytorium kraju bądź sprowadzane do Polski w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego w innego Państwa Członkowskiego Unii Europejskiej lub importu z państwa trzeciego, niebędącego członkiem Unii Europejskiej.
W odniesieniu do części z nabywanych przez Spółkę środków smarnych ma zastosowanie zwolnienie od akcyzy przewidziane w § 6 pkt 2 rozporządzenia. W takim przypadku wyroby są dostarczane do Spółki w jeden ze sposobów opisanych w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy z dnia [6 grudnia 2008 r.] o podatku akcyzowym (dalej: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”) z zachowaniem warunków formalnych przewidzianych w ustawie o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie. Dodatkowo w takim przypadku Spółka ujmuje otrzymanie i zużycie smarów w ewidencji, która jest prowadzona przez Spółkę zgodnie z art. 138f ustawy o podatku akcyzowym.
Pozostała część środków smarnych wykorzystywanych przez Spółkę nie jest obejmowana zwolnieniem od akcyzy - pomimo ich przeznaczenia do celów wskazanych w § 6 pkt 2 rozporządzenia. W tym zakresie środki smarne są nabywane przez Spółkę z zapłaconą akcyzą (w przypadku nabycia środków smarnych na terytorium kraju) lub Spółka samodzielnie dokonuje zapłaty podatku akcyzowego od tych wyrobów (w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu środków smarnych).
W wyniku wykorzystania środków smarnych do wyżej opisanych celów produkcyjnych dochodzi do zanieczyszczenia środków smarnych (zarówno tych objętych zwolnieniem od akcyzy przewidzianym w § 6 pkt 2 rozporządzenia jak i wyrobów nieobjętych tym zwolnieniem) oraz pogorszenia ich parametrów jakościowych, w wyniku czego środki te nie mogą być w dalszym ciągu wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem. Ewentualne wykorzystanie środków smarnych o pogorszonych parametrach jakościowych (dalej: „oleje odpadowe”) nie spełniłoby bowiem swoich celów, co mogłoby z kolei mieć negatywny wpływ na stan techniczny urządzeń/instalacji produkcyjnych lub parametry jakościowe wytwarzanych przez Spółkę produktów.
Oleje odpadowe są przez Spółkę zbierane do jednego zbiornika i przekazywane jako odpady podmiotom trzecim zajmującym się utylizacją odpadów. W jednym zbiorniku Spółka gromadzi zarówno oleje odpadowe powstałe wskutek zużycia wyrobów należących do pozycji CN 3403 jak i objętych kodami CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 - w tym również wyroby, które zostały nabyte przez Spółkę w zwolnieniu od akcyzy. Oleje odpadowe są przekazywane jako odpady podmiotom trzecim, które deklarują ich przekazanie do utylizacji. Oleje odpadowe mogą być przekazywane podmiotom trzecim w ramach transakcji kwalifikowanej na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.; dalej: „ustawa o VAT”) jako sprzedaży realizowanej przez Spółkę na rzecz podmiotu trzeciego lub w ramach usługi realizowanej przez podmiot trzeci na rzecz Spółki - niezależnie od kwalifikacji tej transakcji dla celów rozliczeń VAT w każdym przypadku podmiot trzeci deklaruje Spółce, że oleje odpadowe nie będą wykorzystywane do celów opałowych ani napędowych.
Według stanu wiedzy Spółki oleje odpadowe mogą być kwalifikowane do kodu CN 2710 91 00, CN 2710 99 00 bądź pozycji CN 3403 - w zależności od zawartej w olejach odpadowych ilości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych.
Pytania
1. Czy opisane działania polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, podejmowane przez Spółkę, stanowią produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym?
2. Czy opisane działania polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, podejmowane przez Spółkę, skutkują powstaniem po jej stronie obowiązku zapłaty akcyzy?
Państwa stanowisko w sprawie
1. Opisane działania polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, podejmowane przez Spółkę, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
2. Opisane działania polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, podejmowane przez Spółkę, nie skutkują powstaniem po jej stronie obowiązku zapłaty akcyzy.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:
1. Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym za produkcję wyrobów energetycznych uznaje się wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.
Ustawa o podatku akcyzowym nie definiuje przy tym, w jaki sposób powinny być interpretowanie pojęcia, którymi posługuje się zacytowany powyżej art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym. Dlatego też należy odwołać się do rozumienia tego terminu w praktyce organów podatkowych i sądów administracyjnych.
W orzecznictwie sądowo administracyjnym podkreśla się, że za produkcję w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym uznaje się tylko takie działania, które charakteryzują się celowością i świadomością ich podejmowania. W szczególności Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 lutego 2020 r. (sygn. akt I GSK 597/17, orzeczenie prawomocne) wskazał: „(...) za produkcję - w rozumieniu spornych przepisów - należy uważać działalność gospodarczą, której celem jest wytwarzanie określonych dóbr materialnych, przynoszących zyski producentowi i zaspokajającą potrzeby społeczeństwa. Oznacza to, dla uznania, że mamy do czynienia z produkcją wyrobów energetycznych do jakich należy mieszanie, należy brać pod uwagę celowość i świadomość takiego działania”.
W rezultacie za produkcję wyrobów energetycznych można uznać wyłącznie takie czynności, w wyniku których powstaje wyrób akcyzowy nowej jakości, charakteryzujący się pożądanymi parametrami jakościowymi, pozwalającymi na wykorzystanie gospodarcze takiego wyrobu.
A contrario jeśli substancja powstająca w wyniku podejmowanych działaniach nie ma żadnej wartości gospodarczej i kierowana jest do utylizacji jako odpad, nie można mówić o produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Odnosząc powyższe do sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, należy zatem zauważyć, iż działania podejmowane przez Wnioskodawcę obejmują zasadniczo:
(i) zużycie środków smarnych, które skutkuje pogorszeniem ich pierwotnych właściwości fizycznych i chemicznych, w wyniku czego wyroby te nie mogą być już przez Spółkę wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem - w wyniku tej aktywności Spółki nie dochodzi zatem do wytworzenia wyrobu mającego jakąkolwiek wartość gospodarczą, lecz do przekształcenia pełnowartościowych środków smarnych w odpady, które muszą zostać poddane utylizacji zgodnie z obowiązującymi regulacjami;
(ii) zebranie olejów odpadowych w jednym zbiorniku i przekazanie ich podmiotowi zajmującymi się ich utylizacją - również w tym zakresie nie dochodzi do wytworzenia wyrobu mającego jakąkolwiek wartość gospodarczą, lecz do dalszej degradacji jakościowej olejów odpadowych, które nie nadają się do dalszego wykorzystania i muszą zostać poddane utylizacji zgodnie z obowiązującymi regulacjami.
W tym miejscu Spółka pragnie zaznaczyć, iż jakkolwiek opisane powyżej działania obejmują zbieranie w jednym zbiorniku różnych wyrobów energetycznych (w postaci olejów odpadowych różnego rodzaju), co prowadzi do ich mimowolnego zmieszania, to proces ten nie może zostać zakwalifikowany jako produkcja wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Jak bowiem wskazano w zacytowanym powyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego dla uznania przeprowadzanych procesów za produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, niezbędne jest nakierowanie na „wytwarzanie określonych dóbr materialnych, przynoszących zyski producentowi i zaspokajającą potrzeby społeczeństwa”.
Tymczasem zebranie przez Spółkę olejów odpadowych nie jest nakierowane na wytwarzanie jakichkolwiek dóbr materialnych przynoszących zyski Spółce czy też zaspokajających jakiekolwiek potrzeby społeczeństwa. Zebranie różnych olejów odpadowych w jednym zbiorniku jest pokierowane wyłącznie względami logistyczno-organizacyjnymi i nie jest w żadnym zakresie pokierowane chęcią/zamiarem stworzenia nowej mieszaniny wyrobów energetycznych. Celem/zamiarem podejmowanych przez Spółkę działań w tym zakresie jest ograniczenie kosztów magazynowania oraz transportu olejów odpadowych powstających w związku z prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą - nie zaś wytworzenie nowych wyrobów akcyzowych, o innych niż pierwotne parametrach jakościowych. W tym zakresie zmieszanie kilku rodzajów olejów odpadowych stanowi zatem niejako „efekt uboczny” wdrożonych procesów optymalizacji kosztów utylizacji odpadów - nie stanowi ono celu samego w sobie. Dlatego też w tym zakresie nie można mówić o zamierzonym wytworzeniu określonych dóbr materialnych.
W tym miejscu podkreślenia wymaga fakt, iż profesjonalny proces mieszania wyrobów energetycznych, nakierowany na wytworzenie wyrobu energetycznego, nie polega wyłącznie na wlaniu do jednego zbiornika dwóch (lub większej ilości) różnych substancji chemicznych (np. olejów czy preparatów smarowych). W celu wytworzenia wyrobów o nowej jakości konieczne jest użycie dodatkowego wyposażenia, jak np. mieszadeł, wirówek itp., które pozwalają na wymieszanie środków o różnej gęstości. Bez użycia takich urządzeń, z uwagi na różnice parametrów fizycznych i chemicznych poszczególnych substancji nie jest zasadniczo możliwe wytworzenie nowej kategorii wyrobu energetycznego.
Wskazuje na to również definicja pojęcia terminu „mieszać” zawarta w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, w której wprost wskazano, iż mieszać oznacza „zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej, poruszając w niej czymś lub potrząsając naczyniem, w którym się ona znajduje (...)”. Tym samym słownikowa definicja pojęcia „mieszać” również wskazuje na konieczność dodatkowego zaangażowania w celu zmiany położenia cząstek substancji.
Tymczasem w przypadku sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku, nie są realizowane żadne dodatkowe czynności nakierowane na zmianę położenia cząsteczek, w związku z czym realizowane działania nie powinny być w ogóle kwalifikowane jako mieszanie. Co więcej w niektórych przypadkach wskutek braku podjęcia dodatkowych czynności zmierzających do zmiany położenia cząstek substancji, oleje odpadowe różnego pochodzenia znajdujące się w jednym zbiorniku wcale nie muszą ulegać zmieszaniu (z uwagi na różnice w gęstości, rozmiarze cząsteczek itp.).
Co więcej proces mieszania wyrobów energetycznych, który byłby nakierowany na uzyskanie nowego wyrobu energetycznego, obejmowałby również odmierzanie ilości/objętości poszczególnych substancji składowych - w celu osiągnięcia pożądanych parametrów fizycznych i chemicznych.
Proces mieszania wyrobów energetycznych nakierowany na wyprodukowanie wyrobu energetycznego wygląda zatem z technicznego punktu widzenia całkowicie odmiennie niż zachodzące w ramach Spółki czynności zbierania olejów odpadowych, w ramach których Spółka nie podejmuje jakichkolwiek działań nakierowanych na uzyskanie pożądanych parametrów jakościowych, w szczególności nie wykorzystuje żadnego sprzętu/urządzeń do tego procesu.
Należy zatem zauważyć, iż czynności przeprowadzane przez Spółkę w odniesieniu do olejów odpadowych różnią się od procesu produkcji wyrobów energetycznych na trzech płaszczyznach:
- zamiar/cel przeprowadzanych procesów - celem procesu kwalifikowanego jako produkcja w świetle wspomnianego orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego jest wytworzenie nowego produktu w celu osiągnięcia dochodu/zysku; podczas gdy celem przeprowadzanych przez Spółkę czynności zbierania olejów odpadowych jest zagospodarowanie powstałych odpadów w najmniej obciążający sposób;
- efekt/rezultat przeprowadzanych procesów - w wyniku procesów kwalifikowanych przez Naczelny Sąd Administracyjny jako produkcja w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, powstają wyroby nadające się do ich dalszego użycia, oferowania czy sprzedaży; podczas gdy w wyniku czynności realizowanych przez Spółkę powstają oleje odpadowe, które mogą być wyłącznie skierowane do ich utylizacji;
- sposób przeprowadzania procesów - w celu wytworzenia wyrobu o pożądanych parametrach wykorzystywane są odpowiednie narzędzia, które pozwalają na „zmianę położenia cząstek substancji” i uzyskanie wyrobu „nowej jakości”; podczas gdy realizowane przez Spółkę czynności ograniczają się do zlania zużytych olejów odpadowych do jednego zbiornika - mieszanie tych olejów odpadowych nie jest zatem zamierzone i zachodzi wyłącznie w ograniczonym zakresie (węższym niż przy użyciu ww. sprzętu) lub w ogóle nie dochodzi do ich zmieszania pomimo tego, iż znajdują się w jednym zbiorniku.
Reasumując powyższe, realizowane przez Spółkę czynności obejmujące zużycie środków smarnych, zebranie i przekazanie olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w konsekwencji czego za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1.
2. W ocenie Wnioskodawcy realizowane przez Spółkę czynności nie wiążą się z powstaniem po jej stronie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego. Obowiązek zapłaty podatku akcyzowego jest bowiem związany z dokonaniem czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą i związanym z tym powstaniem obowiązku podatkowego.
Zakres czynności związanych z powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie akcyzy powiązany jest z brzmieniem art. 8 ustawy o podatku akcyzowym. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym za czynność podlegającą opodatkowaniu uznaje się:
- produkcję wyrobów akcyzowych;
- wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
- import wyrobów akcyzowych, z pewnymi wyłączeniami;
- nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych;
- wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy;
- wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Jak wskazano w odpowiedzi na pytanie nr 1 realizowane przez Spółkę czynności nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, w konsekwencji czego Spółka w tym zakresie Spółka nie dokonuje żadnej z wyżej wymienionych czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą wskazanych w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym.
Niemniej nawet w przypadku uznania stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 za nieprawidłowe, w ocenie Wnioskodawcy, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek zapłaty podatku akcyzowego. W ocenie Wnioskodawcy, powstała mieszanina olejów odpadowych nie stanowi smarów i preparatów smarowych, o których mowa w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym, w rezultacie czego nie powinna ona podlegać opodatkowaniu stawką 1180 PLN/1000 litrów przewidzianą w tym przepisie, a zastosowanie w odniesieniu do tej mieszaniny olejów odpadowych znajdzie stawka akcyzy przewidziana w art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym.
Brak podstaw do zastosowania stawki przewidzianej w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym:
W przypadku gdy zużyte środki smarne są kwalifikowane do kodu CN 2710 91 00 lub 2710 99 00 nie należą one do żadnego z kodu wskazanego w art. 89 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku akcyzowym, który wymienia wyłącznie wyroby należące do kodu CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, CN 2710 20 90 i pozycją CN 3403. W związku z czym oleje odpadowe należące do kodu CN 2710 91 00 lub CN 2710 99 00 nie są objęte stawką przewidzianą w art. 89 ust. 11 ustawy o podatku akcyzowym. W konsekwencji oleje odpadowe należące do kodu CN 2710 91 00 lub CN 2710 99 powinny zostać uznane za pozostałe wyroby energetyczne, które w przypadku ich przeznaczenia do celów innych niż opałowe lub napędowe mogą podlegać opodatkowaniu według stawką 0 PLN.
Natomiast w odniesieniu do olejów odpadowych objętych pozycją CN 3403 ustawa o podatku akcyzowym w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c wskazuje, iż: „Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla: (...) olejów smarowych preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją - 1180,00 zł/1000 litrów”.
Należy zatem zauważyć, iż z brzmienia art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym wprost wynika, że stawka pozytywna w wysokości 1180 PLN/1000 litrów do wyrobów należących do pozycji CN 3403 znajduje wyłącznie do preparatów smarowych. Tym samym stawka ta ma zastosowanie na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym wyłącznie w przypadku łącznego spełnienia dwóch przesłanek:
- dany wyrób kwalifikowany jest do pozycji CN 3403 i równocześnie
- dany wyrób stanowi preparat smarowy.
Innymi słowy nie wszystkie wyroby objęte pozycją CN 3403 podlegają opodatkowaniu akcyzą według stawki 1180 PLN/1000 litrów - lecz wyłącznie te wyroby objęte pozycją CN 3403, które stanowią preparaty smarowe.
W przypadku gdyby wolą ustawodawcy było objęcie stawką przewidzianą w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym wszystkich wyrobów objętych pozycją CN 3403, wola ta znalazłaby odzwierciedlenie w brzmieniu komentowanej regulacji. W takim przypadku wspomniany przepis ustawy o podatku akcyzowym, określając zakres zastosowania stawki przewidzianej w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c, nie zawierałby zawężenia zakresu jego zastosowania - innymi słowy przepis ten wprost określałby, że wszystkie wyroby objęte pozycją CN 3403 podlegają opodatkowaniu według stawki w nim przewidzianej.
Tymczasem w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym wskazano doprecyzowanie (dookreślenie), że stawka przewidziana w tym przepisie ma znaleźć zastosowanie tylko do preparatów smarowych - a więc nie do wszystkich wyrobów objętych pozycją CN 3403.
Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN „smarem” jest „gęsta, oleista substancja do smarowania części maszyn, przyrządów itp. w celu zmniejszenia tarcia między nim”. Należy zatem zauważyć, iż dla uznania danego wyrobu za preparat smarowy niezbędne jest, by służył on do zmniejszenia tarcia pomiędzy różnymi elementami.
Tymczasem, jak wskazano powyżej, oleje odpadowe nie charakteryzują się pożądanymi właściwościami smarnymi i nie są wykorzystywane/oferowane przez Spółkę do zmniejszenia tarcia pomiędzy ruchomymi elementami różnego rodzaju urządzeń i maszyn.
W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, oleje odpadowe nie powinny być traktowane jako preparat smarowy. To z kolei oznacza, że w odniesieniu do olejów odpadowych nie została spełniona jedna z przesłanek, od których uzależniona jest możliwość zastosowania stawki przewidzianej w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym. Zatem, pomimo tego, że oleje odpadowe potencjalnie mogą być kwalifikowane do pozycji CN 3403, z uwagi na to, że nie są one preparatem smarowym, nie są one wyrobem, do którego odnosi się regulacja przewidziana w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym.
Możliwość zastosowania stawki 0 PLN
W konsekwencji oleje odpadowe mogą zostać uznane za wyrób inny niż wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym, co z kolei oznacza, że potencjalnie mogą one podlegać opodatkowaniu stawką 0 PLN na podstawie art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym.
Należy bowiem zauważyć, iż zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym stawka 0 PLN może znaleźć zastosowanie pod warunkiem łącznego spełnienia następujących przesłanek:
- dany produkt jest wyrobem energetycznym niewymienionym w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym - w załączniku nr 2 nie wymieniono wyrobów o kodzie CN 2710 91 00 , CN 2710 99 00 ani pozycji CN 3403, a zatem przesłanka ta w odniesieniu do olejów odpadowych powinna zostać uznana za spełnioną;
- dany produkt jest innym wyrobem niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym - jak wskazano powyżej w art. 89 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym nie przewidziano stawki dla wyrobów o kodzie CN 2710 91 00, CN 2710 99 00, zaś dla wyrobów o należących do pozycji CN 3403 przewidziano stawkę akcyzy wyłącznie dla preparatów smarowych; ponieważ oleje odpadowe nie są preparatem smarowym należy zatem zauważyć, iż stanowią one produkt inny niż wyroby określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy o podatku akcyzowym;
- dany produkt przeznaczony jest do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - jak wskazano oleje odpadowe nie będą wykorzystywane jako paliwo silnikowe czy opałowe (ani dodatek czy domieszka) do tego rodzaju paliw.
W świetle powyższego nie ulega zatem wątpliwości, iż oleje odpadowe mogą zostać objęte stawką 0 PLN przewidzianą w art. 89 ust. 2c ustawy o podatku akcyzowym. Dlatego też nawet w przypadku zakwalifikowania realizowanych przez Spółkę czynności do produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, po stronie Spółki nie powstanie obowiązek zapłaty podatku akcyzowego i tym samym za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2.
Powyższe konkluzje są zgodne ze stanowiskiem organów podatkowych, np. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 5 lutego 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.231.2020.1.WR. zgodził się w niej ze stanowiskiem wnioskodawcy, że „wyroby akcyzowe, tj. preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, które są klasyfikowane do kodu CN 3403 nie są objęte stawką akcyzy określoną w art. 89 ust. 1 pkt 11 lit. c ustawy o podatku akcyzowym. Jednocześnie dla tych wyrobów, jeśli są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, ustawodawca przewidział opodatkowanie stawką w wysokości 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2c ustawy”.
Powyższe zostało potwierdzone również przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji z dnia 30 kwietnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.15.2021.3.WR oraz 27 stycznia 2020 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4013.258.2019.2.WR.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, dotyczące uznania, że działania podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, a w konsekwencji nie skutkują powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty akcyzy, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1542; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o podatku akcyzowym”):
Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.
W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.
Pod pozycją 27 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 2710 zostały wymienione:
Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.
Natomiast pod pozycją 37 załącznika nr 1 do ustawy, pod kodem CN 3403 zostały wymienione:
Preparaty smarowe (włącznie z cieczami chłodząco-smarującymi, preparatami do rozluźniania śrub i nakrętek, preparatami przeciwrdzewnymi i antykorozyjnymi, preparatami zapobiegającymi przyleganiu do formy opartymi na smarach) oraz preparaty w rodzaju stosowanych do natłuszczania materiałów włókienniczych, skóry wyprawionej, skór futerkowych lub pozostałych materiałów, z wyłączeniem preparatów zawierających, jako składnik zasadniczy, 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymanych z minerałów bitumicznych.
Stosownie do art. 86 ust. 1 pkt 2 i 5 ustawy:
Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby:
2) objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
5) objęte pozycją CN 3403.
Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:
Produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych, rozlew gazu skroplonego do butli gazowych, a także barwienie i znakowanie wyrobów energetycznych.
W myśl art. 8 ust. 1 ustawy:
Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:
1) produkcja wyrobów akcyzowych;
2) wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
3) import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem:
a) importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów,
b) importu wyrobów akcyzowych wprowadzonych do składu podatkowego, w celu dopuszczenia ich do obrotu w rozumieniu przepisów prawa celnego i objęcia procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w miejscu importu znajdującym się w tym składzie podatkowym,
c) przypadków, gdy dług celny wygasł na podstawie art. 124 ust. 1 lit. e-g lub k unijnego kodeksu celnego;
4) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
4a) nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;
5) wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
6) wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.
Przedmiotem opodatkowania akcyzą, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, jest również:
1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
Ponadto w myśl art. 8 ust. 6 ustawy:
Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, nabywa różnego rodzaju oleje kwalifikowane do kodów CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 oraz preparaty smarowe należące do pozycji CN 3403.
Środki smarne są zużywane przez Spółkę głównie do zmniejszenia tarcia pomiędzy różnego rodzaju elementami urządzeń i instalacji wchodzącej w skład infrastruktury Spółki oraz konserwacji i czyszczenia urządzeń produkcyjnych.
W odniesieniu do części z nabywanych przez Spółkę środków smarnych ma zastosowanie zwolnienie od akcyzy przewidziane w § 6 pkt 2 Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. W takim przypadku wyroby są dostarczane do Spółki w jeden ze sposobów opisanych w art. 32 ust. 3 pkt 1-3 i 6-9 ustawy o podatku akcyzowym z zachowaniem warunków formalnych przewidzianych w ustawie o podatku akcyzowym i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie.
Pozostała część środków smarnych wykorzystywanych przez Spółkę nie jest obejmowana zwolnieniem od akcyzy - pomimo ich przeznaczenia do celów wskazanych w § 6 pkt 2 rozporządzenia. W tym zakresie środki smarne są nabywane przez Spółkę z zapłaconą akcyzą lub Spółka samodzielnie dokonuje zapłaty podatku akcyzowego od tych wyrobów.
W wyniku wykorzystania środków smarnych do celów produkcyjnych (zmniejszenia tarcia pomiędzy różnego rodzaju elementami urządzeń i instalacji wchodzącej w skład infrastruktury Spółki oraz konserwacji i czyszczenia urządzeń produkcyjnych) dochodzi do zanieczyszczenia środków smarnych (zarówno tych objętych zwolnieniem od akcyzy przewidzianym w § 6 pkt 2 rozporządzenia jak i wyrobów nieobjętych tym zwolnieniem) oraz pogorszenia ich parametrów jakościowych, w wyniku czego środki te nie mogą być w dalszym ciągu wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem.
Oleje odpadowe są przez Spółkę zbierane do jednego zbiornika i przekazywane jako odpady podmiotom trzecim zajmującym się utylizacją odpadów. W jednym zbiorniku Spółka gromadzi zarówno oleje odpadowe powstałe wskutek zużycia wyrobów należących do pozycji CN 3403 jak i objętych kodami CN od 2710 19 71 do 2710 19 99 - w tym również wyroby, które zostały nabyte przez Spółkę w zwolnieniu od akcyzy. Oleje odpadowe są przekazywane jako odpady podmiotom trzecim, które deklarują ich przekazanie do utylizacji. Oleje odpadowe mogą być przekazywane podmiotom trzecim jako sprzedaży realizowanej przez Spółkę na rzecz podmiotu trzeciego lub w ramach usługi realizowanej przez podmiot trzeci na rzecz Spółki - niezależnie od kwalifikacji tej transakcji dla celów rozliczeń VAT w każdym przypadku podmiot trzeci deklaruje Spółce, że oleje odpadowe nie będą wykorzystywane do celów opałowych ani napędowych.
Według stanu wiedzy Spółki oleje odpadowe mogą być kwalifikowane do kodu CN 2710 91 00, CN 2710 99 00 bądź pozycji CN 3403 - w zależności od zawartej w olejach odpadowych ilości olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia czy działania, podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, stanowią produkcję wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, a w konsekwencji skutkują powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty akcyzy.
Aby odnieść się do tych wątpliwości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że w sprawie, zgodnie z opisem stanu faktycznego, mamy do czynienia ze zużyciem olejów i preparatów smarowych zakupionych przez Spółkę z zastosowaniem zwolnienia od akcyzy oraz ze zużyciem olejów i preparatów smarowych zakupionych z zapłaconą akcyzą lub uiszczoną przez Spółkę. Jednocześnie zużycie olejów i preparatów smarowych nabytych w ramach zwolnienia nastąpiło zgodnie z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy ze względu na przeznaczenie. Objęte wnioskiem oleje i preparaty smarowe w wyniku zużycia przedstawionego we wniosku stały się – według wiedzy Spółki – olejem odpadowym klasyfikowanymi do kodu CN 2710 91 00, CN 2710 99 00 bądź pozycji CN 3403, które to oleje (zebrane do jednego zbiornika) są przekazywane jako odpady podmiotom trzecim zajmującym się utylizacją odpadów.
Przedmiotem opodatkowania w podatku akcyzowym zgodnie z art. 8 jest m.in. produkcja wyrobów akcyzowych. Natomiast w myśl art. 87 ust. 1 ustawy produkcją wyrobów energetycznych w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie wyrobów energetycznych, w tym również mieszanie lub przeklasyfikowanie komponentów paliwowych (…).
Podkreślić należy, że w przedstawionej sprawie oleje i preparaty smarowe zostały zużyte przez Spółkę w ramach prowadzonej działalności. Tym samym oleje odpadowe (nienadające się już dłużej do użytku jako produkty podstawowe) nie powstały w wyniku celowego przetwarzania lecz są produktami (odpadami) powstałymi w wyniku zużycia wyrobów akcyzowych.
W przedstawionych zatem we wniosku okolicznościach stanu faktycznego działania podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych (olejów i preparatów smarowych), zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, w ocenie Organu nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych w rozumieniu art. 87 ust. 1 ustawy. W konsekwencji działania polegające na zużyciu tych środków smarnych (w tym, w ramach zwolnienia ze względu na przeznaczenie), zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu nie skutkują również powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.
Mając powyższe na uwadze Państwa stanowisko, zgodnie z którym działania podejmowane przez Spółkę, polegające na zużyciu środków smarnych, zebraniu i przekazaniu olejów odpadowych podmiotowi trzeciemu, nie stanowią produkcji wyrobów energetycznych, a w konsekwencji nie skutkują powstaniem po stronie Spółki obowiązku zapłaty akcyzy (pytania nr 1 i 2) należy uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Zaznacza się, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie odnośnie przedstawionych przez Państwa we wniosku pytań, ściśle w odniesieniu do przedstawionego opisu stanu faktycznego, zgodnie z którym w wyniku zużycia nabywanych olejów i preparatów smarowych (w tym objętych zwolnieniem), powstają oleje odpadowe przeznaczone do utylizacji. Przedmiotem analizy i oceny nie była klasyfikacja wyrobów objętych treścią opisu stanu faktycznego jak i kwestia spełnienia warunków do realizacji zwolnienia z akcyzy.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).
Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.
W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).
Równocześnie istnienie orzecznictwa sądów administracyjnych nie odbiera organowi wydającemu interpretację prawa do samodzielnej oceny zdarzeń i wykładni przepisów w sprawach innych niż ta, w której konkretny wyrok zapadł. Organ wydający interpretację ma wręcz obowiązek dokonania samodzielnej oceny przedstawionego we wniosku zagadnienia. Rzeczą organu i w konsekwencji Sądu kontrolującego zaskarżone interpretacje indywidualne jest ocena, czy i na ile określone orzeczenia sądów administracyjnych są przydatne w konkretnej sprawie (por. wyrok NSA z 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 2211/15).
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).
Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.