Interpretacja indywidualna z dnia 7 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.269.2023.2.AP

Stawka zryczałtowanego podatku dochodowego dla usług o symbolu PKWiU 62.02.30.0.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lipca 2023 r. (wpływ 21 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą (…) zarejestrowaną w rejestrze Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod numerem NIP (…) i numerem REGON (…) (dalej nazywany Wnioskodawcą lub Podatnikiem).

Działalność gospodarcza prowadzona jest od 2 listopada 2016 r. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca jest też czynnym podatnikiem podatku VAT i spełnia kryteria małego podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 25 ustawy o VAT.

W roku podatkowym 2022 i 2023 Wnioskodawca korzysta z formy opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przychód Wnioskodawcy w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył równowartości kwoty 2 000 000 EUR wyrażonej w PLN, więc Wnioskodawca spełnia warunek, o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej ustawa o ryczałcie). Działalność Wnioskodawcy nie podlega wyłączeniu na podstawie art. 8 ust. 1-3 ustawy o ryczałcie.

We wskazanym rejestrze CEIDG Wnioskodawca sklasyfikował swoją działalność pod następującymi kodami PKD:

-62.01.Z Działalność związana z oprogramowaniem,

-58.11.Z Wydawanie książek,

-58.13.Z Wydawanie gazet,

-58.14.Z Wydawanie czasopism i pozostałych periodyków,

-58.19.Z Pozostała działalność wydawnicza,

-58.21.Z Działalność wydawnicza w zakresie gier komputerowych,

-58.29.Z Działalność wydawnicza w zakresie pozostałego oprogramowania,

-62.02.Z Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki,

-62.03.Z Działalność związana z zarządzaniem urządzeniami informatycznymi,

-62.09.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie technologii informatycznych i komputerowych,

-63.11.Z Przetwarzanie danych; zarządzanie stronami internetowymi (hosting) i podobna działalność,

-63.12.Z Działalność portali internetowych,

-63.99.Z Pozostała działalność usługowa w zakresie informacji, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Wnioskodawca wskazuje, że nie zawsze w ramach swojej działalności gospodarczej realizuje każdy rodzaj usług wskazanych w zadeklarowanych kodach PKD. W istocie dokładny zakres usług realizowanych przez Wnioskodawcę zależy od postanowień umownych wynikających z umowy wiążącej ją w danym czasie z danym zleceniodawcą.

Informacje szczegółowe

31 grudnia 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę z Kontrahentem (duża spółka z siedzibą (…) działająca w branży szeroko pojętego IT, dalej nazywana Kontrahentem). Paragraf drugi umowy zawartej z Kontrahentem przewiduje, że Wnioskodawca gotów jest świadczyć na rzecz Kontrahenta usługi takie jak: wykonywanie testów manualnych, konsulting i usługi z nimi powiązane, a także tworzenie oprogramowania. Umowa pozostawia zakres usług katalogiem otwartym, wskazując tylko podstawowe dziedziny, nie wskazując przy tym, że każdy z tych rodzajów usług jest i będzie wykonywany w danym czasie. Dokładny zakres świadczonych usług wynika z bieżącego zapotrzebowania Kontrahenta, a zawarta umowa wskazuje dostępność kompetencyjną Wnioskodawcy i wynagrodzenie należne za świadczenie usług w ww. zakresach.

Kontrahent udostępnił Wnioskodawcy specjalnie dedykowane narzędzie do precyzyjnego raportowania liczby godzin świadczenia usług z podziałem na typy świadczonych usług w każdym miesiącu świadczenia usług. Narzędzie to nazywa się (…). W systemie (…), Kontrahent tworzy zadania (zlecone od dalszych kontrahentów) i przypisuje je do każdego z usługodawców, w tym do Wnioskodawcy. Każde zadanie to część jakiejś funkcjonalności lub naprawa zgłoszonego błędu w oprogramowaniu. Każde zadanie przypisane do Wnioskodawcy jest odpowiednio zatytułowane oraz zawiera opis wskazujący co jest przedmiotem tego zadania.

Wnioskodawca po wykonaniu danego zadania dodaje w systemie następujące parametry raportujące wyświadczone usługi (czas spędzony na realizacji zlecenia, określenie typu pracy oraz komentarz z opisem wykonanych czynności – jeżeli to niezbędne).

W praktyce wpis w systemie wygląda następująco (przykładowo):

(…)

Takie wyodrębnienie na typy zadań mają pomóc Wnioskodawcy przypisać typ wykonywanych usług do właściwej stawki podatkowej ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 1 ustawy o ryczałcie w przypadku świadczenia usług opodatkowanych różnymi stawkami.

Przykładowo, zadania typu „A” Wnioskodawca opodatkowuje stawką 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a zadania typu „B” stawką 12% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i każdy typ zadania z właściwą sobie stawką podatku Wnioskodawca wyodrębnia w ramach odrębnej pozycji na fakturze VAT. Wnioskodawca zgodnie z zakresem usług zaewidencjonowanym w systemie wystawia faktury, w których typy czynności wyodrębnia jako osobne pozycje na fakturze.

Wnioskodawca dla usługi typu „A” opodatkowuje stawką 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a wobec usług – zadań typu „B” stosuje stawkę 12% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Dane zawarte w ewidencji zawsze są spójne i znajdują odzwierciedlenie w postaci kwot i typów usług wykazanych na fakturach VAT, które Wnioskodawca wystawia w związku ze zrealizowanymi usługami.

Wnioskodawca w ramach obecnej współpracy z kontrahentem wykonuje głównie usługi typu „A”, czyli wykonuje testy manualne, raportuje ich postęp/wyniki w wyżej wymienionym systemie oraz podczas spotkań (głównie na spotkaniach online).

Opis usług typu „A”

Przed samą fazą testów oprogramowania Wnioskodawca upewnia się co do rzeczywistego zakresu danego zdania, tj. analizuje dostępną dokumentację, wymagania Kontrahenta oraz ogólnie przyjęte praktyki w zakresie tworzenia oprogramowania – na tej podstawie wyznacza oczekiwane wyniki funkcjonalności i zachowanie oprogramowania. Gdy już Wnioskodawca zapozna się ze „stanem faktycznym” zadania przechodzi do fazy wykonawczej, tj. tworzenia ręcznego lub automatycznie (za pomocą skryptu) odpowiednich danych (przykładowe zestawy produktów, użytkowników testowych lub ustawień testowanego oprogramowania) by na ich podstawie móc w rzeczywistym działaniu zweryfikować poprawność zaimplementowanych przez programistów zachowań aplikacji. Kolejną fazą realizacji usługi jest faza samych testów manualnych wraz z uruchomieniem istniejących testów automatycznych. Na tym etapie Wnioskodawca testuje nowe funkcjonalności tworzone przez programistów (weryfikacja manualnymi testami oraz automatycznymi testami czy funkcjonalność została zaimplementowana zgodnie ze specyfikacją przygotowaną przez analityka/klienta). Wnioskodawca na tym etapie przeprowadza uruchamianie testów automatycznych oraz weryfikuje ich wyniki i zgłasza defekty znalezionych przez testy automatyczne. Gdy w wyniku powyższych działań Wnioskodawcy zidentyfikuje on jakieś nieprawidłowości w danym systemie, wówczas zgłasza on zespołowi programistów wykryte defekty celem ich naprawienia przez tych programistów (autorów – twórców oprogramowania). Gdy programiści zmodyfikują oprogramowanie (naprawią błędy) Wnioskodawca raz jeszcze wykonuje sekwencję testów celem sprawdzenia, czy dany defekt został wyeliminowany przez programistów. Ostatnim etapem świadczonej usługi jest zaraportowanie wykonanych działań w systemie (…) (ewidencja wykonanej usługi) oraz spotkanie online z Kontrahentem celem przedstawienia efektów prowadzonych testów.

Sporadycznie Wnioskodawca samodzielnie tworzy/pisze testy automatyczne albo weryfikuje i zatwierdza poprawność kodu napisanego przez innego testera lub programistę i to jest typ „B” świadczonych usług, o których Wnioskodawca wspomniał powyżej.

Wnioskodawca posiada wyeksportowane miesięczne raporty z systemu (…), które po zanonimizowaniu (o dane klientów Kontrahenta Wnioskodawcy) Wnioskodawca zachowuje w celach dowodowych w razie mogących wystąpić w przyszłości czynności sprawdzających lub ewentualnej kontroli podatkowej. Miesięczne raporty i dane w nich zawarte, a także ich zbieżność z treścią wystawionych faktur VAT i kwotą wpłaconego ryczałtu mają za zadanie wykazać uczciwość i należytą staranność podatnika w realizacji ciążących na nim obowiązków podatkowych. Wnioskodawca po wyborze formy opodatkowania na rok 2022 powziął wątpliwość czy usługi typu „A” osiągane w ramach współpracy z Kontrahentem opodatkowuje w sposób poprawny, tj. z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, tj. stawki, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Opinia klasyfikacyjna Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego.

W związku z przedstawioną wyżej wątpliwością Wnioskodawca (…) 2022 r. wystąpił do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego z wnioskiem o wydanie „opinii klasyfikacyjnej” w celu ustalenia klasyfikacji do celów podatku dochodowego, zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. (Dz. U. z 2015 r., poz. 1676 z późn. zm.). Uzyskana opinia oraz złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej miały na celu utwierdzić Wnioskodawcę co do stosowania prawidłowych stawek ryczałtu. We wskazanym wniosku z (…) 2022 r. Wnioskodawca zawnioskował o wskazanie kodu PKWiU dla następujących usług:

Zakres usług nr 1

1. Testowanie nowych funkcjonalności tworzonych przez programistów (weryfikacja manualnymi testami oraz automatycznymi testami, czy funkcjonalność została zaimplementowana zgodnie ze specyfikacją przygotowaną przez analityka/klienta).

2. Aby poprawnie przeprowadzić test manualny Wnioskodawca analizuje dostępną dokumentację, wymagania klientów oraz ogólnie przyjęte dobre praktyki w zakresie pracy oprogramowania. Na tej podstawie Wnioskodawca wyznacza oczekiwany wynik funkcjonalności i jakie zachowanie oprogramowania jest uznawane za poprawne przez projektantów aplikacji.

3. W celu przeprowadzenia testów Wnioskodawca tworzy ręcznie lub automatycznie (za pomocą skryptu) odpowiednie dane (przykładowe zestawy produktów, użytkowników testowych lub ustawień testowanego oprogramowania) by na ich podstawie móc w akcji zweryfikować poprawność zaimplementowanych przez programistów zachowań aplikacji.

4. Wnioskodawca zgłasza defekty (na podstawie wyników testów, jeśli aplikacja nie działa poprawnie/zgodnie z oczekiwaniami, rejestruje błędy, które następnie trafiają do programistów celem naprawienia).

5. Wnioskodawca wykonuje retest błędów (po poprawieniu błędów przez programistów, Wnioskodawca wykonuje ponownie testy, w celu sprawdzenia, że dany błąd rzeczywiście został poprawiony).

6. Wnioskodawca przeprowadza uruchamianie testów automatycznych oraz weryfikuje ich wyniki. W razie potrzeby do zadań Wnioskodawcy należy również zgłaszanie defektów znalezionych przez testy automatyczne.

Zakres usług nr 2

1.Przygotowanie testów automatycznych – tworzenie dodatkowego oprogramowania, które w sposób automatyczny weryfikuje poprawność działania aplikacji.

2.Przeprowadzanie przeglądu kodu testów automatycznych – sprawdzenia poprawności oraz stosowania dobrych praktyk przy tworzeniu tychże testów. Wnioskodawca ponadto wskazuje:

a)Wnioskodawca nie wytwarza/nie programuje oprogramowania, które testuje.

b)Wnioskodawca nie doradza w zakresie testowanego oprogramowania (decyzję, czy oprogramowanie może trafić do klienta podejmuje manager wraz z architektem oprogramowania na podstawie zgłoszonych/naprawionych/nie naprawionych błędów).

(…) 2023 r., czyli po roku od złożenia wniosku, Wnioskodawca otrzymał odpowiedź z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, nr pisma: (…).

W piśmie tym Główny Urząd Statystyczny potwierdził, że wymienione we wniosku usługi Wnioskodawcy mieszczą się w następujących grupowaniach:

-przygotowanie testów automatycznych;

-tworzenie dodatkowego oprogramowania, które w sposób automatyczny weryfikuje poprawność działania aplikacji;

-przeprowadzanie przeglądu kodu testów automatycznych, bez przeprowadzania testów,

dla których właściwa klasyfikacja według kodów PKWiU to: PKWiU 62.01.1 „Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych”;

-testowanie nowych funkcjonalności tworzonych przez programistów (weryfikacja manualnymi testami oraz automatycznymi testami czy funkcjonalność została zaimplementowana zgodnie ze specyfikacją przygotowaną przez analityka/klienta);

-analizowanie dostępnej dokumentacji, wymagań klientów oraz ogólnie przyjętych praktyk w zakresie pracy oprogramowania, wyznaczanie oczekiwanych wyników funkcjonalności i zachowań oprogramowania;

-tworzenie ręcznie lub automatycznie (za pomocą skryptu) odpowiednich danych (przykładowe zestawy produktów, użytkowników testowych lub ustawień testowanego oprogramowania) by na ich podstawie móc w akcji zweryfikować poprawność zaimplementowanych przez programistów zachowań aplikacji;

-zgłaszanie defektów (na podstawie wyników testów, jeśli aplikacja nie działa poprawnie/zgodnie z oczekiwaniami, rejestrowanie błędów, które następnie trafiają do programistów celem naprawienia);

-wykonywanie retestów błędów (po poprawieniu błędów przez programistów, wykonywanie ponownie testów, w celu sprawdzenia, że dany błąd rzeczywiście został poprawiony);

-przeprowadzanie uruchamiania testów automatycznych oraz weryfikacja ich wyników, zgłaszanie defektów znalezionych przez testy automatyczne,

PKWiU 62.02.30.0 „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”.

Uwagi dodatkowe

Wnioskodawca pragnie dodać, że zgodnie z ugruntowanym w orzecznictwie sądów administracyjnych stanowiskiem, podanie symbolu klasyfikacji PKWiU dla konkretnej usługi nie może być uznane za element stanu faktycznego wymagany we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w rozumieniu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 9 września 2022 r. sygn. akt II FSK 3243/19).

Dodatkowo pogląd taki podzielał sam Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacjach indywidualnych (vide: pismo z 15 września 2022 r. nr 0115-KDIT1.4011.426.2022.2.MK, gdzie wystarczające było wskazanie jedynie grupowania 62.02 PKWiU). Siedmiocyfrowe grupowanie PKWiU zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego przedmiotowego wniosku, natomiast pojawienie się w dalszej części wniosku niepełnych wskazań symboli PKWiU wynika z oczywistych omyłek pisarskich pozostając bez wpływu na merytoryczną ocenę treści argumentacji.

Nadmienić również należy, że dotychczas ugruntowane było stanowisko organu wydającego decyzję w sprawie indywidualnych interpretacji podatkowych, zgodnie z którym działalność niejednolita pod względem możliwości kwalifikacji pod jeden kod PKWiU opisywana była przez różne siedmiocyfrowe symbole PKWiU, należące do jednego grupowania. W decyzjach tych prezentowany był jednolity pogląd, że działania mogą być wielorodzajowe (stanowiące zespół czynności podlegających pod różne kody PKWiU), a decydujące znaczenie ma wykluczenie możliwości zakwalifikowania tychże usług do grupowań objętych stawką 12% wskazaną w art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (vide: pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 marca 2022 r. w sprawie 0114-KDIP2-2.4011.109.2022.2.AP, z 30 kwietnia 2021 r. w sprawie 0115-KDIT1.4011.113.2021.MR, czy z 15 czerwca 2020 r. w sprawie 0112-KDIL2-2.4011.270.2020.4.MC).

Nie można pominąć również wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 lutego 2021 r., sygn. akt II FSK 2441/20, który odnosi się także do kwestii samodzielnego klasyfikowania przez podatnika swoich usług w ramach klasyfikacji PKWiU. We wskazanym orzeczeniu NSA przypomniał, że rolą organu interpretacyjnego jest dokonanie kwalifikacji prawnej przedstawionych w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego zdarzeń, faktów lub czynności, a taką kwalifikacją (oceną) jest także ich zaklasyfikowanie z punktu widzenia PKWiU (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 21 października 2020 r., sygn. akt I FSK 150/18 oraz wyrok NSA z 9 grudnia 2020 r., sygn. akt I FSK 62/19, publ. CBOSA).

Wskazane orzeczenie NSA z 19 lutego 2021 r., poruszyło jeszcze jeden istotny wątek, czyli funkcji ochronnej interpretacji indywidualnych, czyli w istocie jednego z głównych motywów (z perspektywy podatnika) wnioskowania o wydanie interpretacji indywidualnej.

Naczelny Sąd Administracyjny przypomniał, że ewentualny błąd w zakresie przypisania usługi do określonego grupowania popełniony przez wnioskodawcę ubiegającego się o interpretację indywidualną, mógłby w przyszłości skutkować utratą aktualności udzielonej odpowiedzi i wynikającej z niej funkcji ochronnej, gdyż organ interpretujący nie dokonywałby weryfikacji prawidłowości takiej kwalifikacji.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że jest testerem testów manualnych i automatycznych i to jest profesja, w której się specjalizuje.

Wnioskodawca ma świadomość, że nie jest kompetentny do określenia właściwych kodów PKWiU, z tego też względu Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego. Wnioskodawca nie mógł jednak przewidzieć, że uzyskanie odpowiedzi zajmie blisko rok, ale w swoim zamiarze, działanie to stanowi wyraz staranności podatnika w dążeniu do w pełni zgodnego z przepisami ustaw podatkowy realizacji obowiązków podatkowych.

Wnioskodawca pragnie także wskazać, że złożony wniosek o wydanie interpretacji dotyczący prawa do stosowania niższej stawki ryczałtu dotyczy roku podatkowego 2022, roku podatkowego 2023 i lat następnych z założeniem, że charakter działalności gospodarczej nie ulegnie zmianie.

W uzupełnieniu wniosku udzielił Pan następujących odpowiedzi na zadane w wezwaniu pytania:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą od 2 listopada 2016 r., jednakże pierwszy przychód w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych z tytułu działalności opisanej we wniosku osiągnął w styczniu 2022 r., tj. de facto od 3 stycznia 2022 r., który to 3 stycznia był pierwszym dniem roboczym roku kalendarzowego 2022.

Wnioskodawca pierwszą fakturę dokumentującą świadczenie usług w 2022 r. wystawił na rzecz swojego Kontrahenta 31 stycznia 2022 r., jednakże obejmowała ona swoim zakresem świadczenie usług w całym miesiącu styczniu 2022 r.

Od tego okresu, ze skutkiem od 1 stycznia 2022 r. Podatnik korzysta z formy opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2023 r. Podatnik również korzysta z tej formy opodatkowania.

Wnioskodawca opodatkowuje swoje przychody stawkami 8,5% i 12% ryczałtu zależnie od rodzaju świadczonych usług.

Podatnik oświadczenie o wyborze formy opodatkowania złożył właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego 12 stycznia 2022 r.

Od tego okresu, ze skutkiem od 1 stycznia 2022 r. Podatnik korzysta z formy opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W 2023 r. Podatnik również korzysta z tej formy opodatkowania. Podatnik prowadzi ewidencję w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności odrębnie, a prowadzona ewidencja przychodów jest rzetelna i niewadliwa.

Działalność podatnika jest działalnością usługową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. To znaczy, jest to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z prawdą napisał, że Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w opinii klasyfikacyjnej z (…) określił kod PKWiU właściwy dla „usługi nr 2” świadczonej przez Podatnika właśnie w sposób przedstawiony, tj. PKWiU 62.01.1 „Usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych”.

Zdaniem Podatnika pełnym siedmiocyfrowym kodem grupowania PKWiU jest w tym przypadku następujący kod: 61.01.11.0. określany w klasyfikacji PKWiU jako „Usługi związane z projektowaniem, programowaniem i rozwojem oprogramowania”.

Wnioskodawca poniżej udziela odpowiedzi na pytanie, ale Wnioskodawca wskazuje, precyzuje i podkreśla, że pytanie dotyczy usług numer 2 (precyzyjnie określone we wniosku jako usługi typu „B”), które owszem stanowią element stanu faktycznego, ale nie stanowią przedmiotu wniosku.

Wnioskodawca wspomniał o nich, by organ podatkowy dysponował możliwie rzetelnie przedstawionym stanem faktycznym, ale Wnioskodawca nie miał i nie ma wątpliwości co do sposobu prawidłowego opodatkowania tych usług.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, że przedmiotem wniosku i wątpliwości Wnioskodawcy są usługi typu „A” nazwane także usługami numer 1 i to wyłącznie tych konkretnych usług dotyczy wniosek Wnioskodawcy i zadane we wniosku pytanie.

Z uwagi na pewną złożoność stanu faktycznego Wnioskodawca precyzuje okoliczności:

-Wnioskodawca występując o wydanie opinii klasyfikacyjnej do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego określił swoje usługi jako Usługi numer 1 i Usługi numer 2.

-W złożonym wniosku o wydanie interpretacji Wnioskodawca posłużył się nazewnictwem usługi typu „A” i usługi typu „B”.

-Usługi Wnioskodawcy opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako usługi typu „A” określają usługi przedstawione we wniosku o wydanie opinii klasyfikacyjnej jako usługi numer 1.

-Usługi Wnioskodawcy opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jako usługi typu „B” określają usługi przedstawione we wniosku o wydanie opinii klasyfikacyjnej jako usługi numer 2.

Tym samym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej pytając w wezwaniu o opis usług numer 2 pyta o usługi opisane we wniosku jako usługi typu „B”, czyli usługi, których de facto wniosek nie dotyczy.

Niemniej jednak, Wnioskodawca przedstawia odpowiedź na zadane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pytanie.

Poniżej rozszerzony opis czynności wchodzących w skład „usługi nr 2” (sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 62.01.1):

1.Przygotowanie testów automatycznych – tworzenie dodatkowego oprogramowania, które w sposób automatyczny weryfikuje poprawność działania aplikacji.

Testy automatyczne, to program komputerowy pisany przez testera/zespół testerów automatyzujących, w celu uruchamiania, ustawiania odpowiednich warunków wejścia (stanu aplikacji) oraz weryfikacji poprawności zachowania aplikacji tworzonej przez zespół deweloperski (zespół programistów).

Nie są one integralną częścią tworzonego projektu, stanowią jedyne jego wsparcie w ramach zapewnienia projektowi odpowiednio wysokiej jakości oraz szybszej informacji zwrotnej o potencjalnych problemach – zastępując w pewnych aspektach działania testera ręcznego (manualnego). W pierwszej kolejności automatyzuje się testy najczęściej powtarzane oraz jednoznaczne, tj. gdzie łatwo ocenić wynik testu jako udany lub nieudany.

Pisanie testów automatycznych, w zależności od wybranego frameworka testowego (specjalnego narzędzia wspomagającego interakcje z aplikacjami tworzonymi przez zespół programistów) polega na programowaniu lub jedynie na odpowiedniej konfiguracji narzędzia, w celu wykonania przez niego żądanej sekwencji akcji symulującej zachowanie użytkownika tejże aplikacji.

Dodatkowo, na końcu każdego testu automatycznego umieszcza się sprawdzenie (asercje), czy wywołana sekwencja akcji doprowadziła aplikacje do odpowiedniego stanu, np. czy po podaniu poprawnej nazwy użytkownika, hasła oraz naciśnięcia przycisku „Zaloguj” użytkownik zostanie poprawnie autoryzowany i „wejdzie” do systemu.

Zarówno w przypadku programowania, tj. pisania kodu w wybranym języku programowania w celu sterowania frameworkiem testowym, jak i w przypadku skryptów konfiguracyjnych do tegoż narzędzia, efekt pracy testera automatyzującego umieszczany jest w repozytorium kodu (skrypt/plik w wybranym języku programowania). Dzieje się to po jego wcześniejszej weryfikacji przez innego członka zespołu testowego (czynność tą Wnioskodawca opisał w następnym punkcie).

Repozytorium kodu umożliwia śledzenie historii zmian kodu testów automatycznych oraz umieszczenie kodu testów na innych komputerach. Najczęściej testy automatyczne uruchamia się na komputerze codziennie budującym kod tworzonej aplikacji i na nowo utworzonej wersji tejże aplikacji. Sprawdzają one czy poprzednio działające scenariusze użytkownika (np. logowanie) są nadal możliwe na najnowszej wersji aplikacji.

Należy podkreślić, iż kod testów automatycznych nie jest kodem tworzonej aplikacji. Co za tym idzie, najczęściej trzymany jest w zupełnie oddzielnych repozytoriach kodu.

2.Przeprowadzanie przeglądu kodu testów automatycznych – sprawdzenia poprawności oraz stosowania dobrych praktyk przy tworzeniu tychże testów.

Efektem pracy testera automatyzującego jest skrypt zawierający kod sterujący frameworkiem/narzędziem testowym symulującym zachowanie prawdziwego użytkownika. Tenże skrypt zakończony jest sprawdzeniem, czy wywołana sekwencja kroków użytkownika doprowadziła system do spodziewanego stanu.

Tester automatyzujący programuje na swoim komputerze i wszelkie zmiany widoczne są tylko dla niego. W chwili, kiedy chciałby współdzielić swoje zmiany poprzez dodanie skryptu do wspólnego repozytorium kodu, najczęściej następuje weryfikacja innego członka zespołu, czy kod skryptu jest odpowiedniej jakości.

W zależności od umowy pomiędzy członkami zespołu testerów automatyzujących, sprawdzane są:

a)różnego rodzaju aspekty składowe danego języka programowania, tj. odpowiednie nazewnictwo klas, zmiennych i tak dalej, sprawdzane jest, czy są one zgodne z przyjętą przez zespół normą, czy też ww. nazwy są zrozumiałe dla innych,

b)metody interakcji z frameworkiem testowym, tj. czy sekwencja wywołań narzędzia jest poprawna, czy możliwa jest jakakolwiek optymalizacja tychże czynności,

c)aspekty funkcjonalne skryptu, tj. co jest dokładnie robione przez skrypt (jakie działania użytkownika aplikacji skrypt naśladuje) i co jest sprawdzane na jego końcu.

Przegląd kodu może odbywać się poprzez rozmowę członków zespołu lub też bez bezpośredniej interakcji, tj. przeglądający kod skryptu może uruchomić go na swoim komputerze. W zależności od wybranej metody, efektem wymienionych czynności jest zestaw propozycji usprawnień dla twórcy skryptu, zakomunikowany ustnie lub w formie pisemnej. Wymienione usprawnienia mogą być również zaprogramowane/wprowadzone do kodu przez osobę je sugerującą (przeglądającą kod).

Z uwagi na to, że Wnioskodawca przedstawił zakres usług, na który składają się dwa typy czynności (usługi typu „A” i usługi typu „B”), Wnioskodawca dokona ich przyporządkowania.

Usługi typu „B” nie będące przedmiotem wniosku i wątpliwości Wnioskodawcy – są to czynności związane z oprogramowaniem. Związek usług opisanych we wniosku o wydanie interpretacji jako usługi typu „B” jest niewątpliwy, ponieważ Wnioskodawca tworzy oprogramowanie, tzw. testy automatyczne, które to oprogramowanie ma za zadanie testować autonomicznie inne oprogramowanie stworzone przez inne zespoły programistów, zadaniem jest autonomiczne testowanie. Szczegółowo ten typ usług został opisany w odpowiedzi na pytanie nr 6 wezwania Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, niemniej jednak celem udzielenia pełnej odpowiedzi na tę część pytania numer 7 Wnioskodawca jeszcze raz przedstawia dokładny opis tych usług.

1.Przygotowanie testów automatycznych – tworzenie dodatkowego oprogramowania, które w sposób automatyczny weryfikuje poprawność działania aplikacji.

Testy automatyczne, to program komputerowy pisany przez testera/zespół testerów automatyzujących, w celu uruchamiania, ustawiania odpowiednich warunków wejścia (stanu aplikacji) oraz weryfikacji poprawności zachowania aplikacji tworzonej przez zespół deweloperski (zespół programistów).

Nie są one integralną częścią tworzonego projektu, stanowią jedyne jego wsparcie w ramach zapewnienia projektowi odpowiednio wysokiej jakości oraz szybszej informacji zwrotnej o potencjalnych problemach – zastępując w pewnych aspektach działania testera ręcznego (manualnego). W pierwszej kolejności automatyzuje się testy najczęściej powtarzane oraz jednoznaczne, tj. gdzie łatwo ocenić wynik testu jako udany lub nieudany.

Pisanie testów automatycznych, w zależności od wybranego frameworka testowego (specjalnego narzędzia wspomagającego interakcje z aplikacjami tworzonymi przez zespół programistów) polega na programowaniu lub jedynie na odpowiedniej konfiguracji narzędzia, w celu wykonania przez niego żądanej sekwencji akcji symulującej zachowanie użytkownika tejże aplikacji.

Dodatkowo, na końcu każdego testu automatycznego umieszcza się sprawdzenie (asercje), czy wywołana sekwencja akcji doprowadziła aplikacje do odpowiedniego stanu, np. czy po podaniu poprawnej nazwy użytkownika, hasła oraz naciśnięcia przycisku „Zaloguj” użytkownik zostanie poprawnie autoryzowany i „wejdzie” do systemu.

Zarówno w przypadku programowania, tj. pisania kodu w wybranym języku programowania w celu sterowania frameworkiem testowym, jak i w przypadku skryptów konfiguracyjnych do tegoż narzędzia, efekt pracy testera automatyzującego umieszczany jest w repozytorium kodu (skrypt/plik w wybranym języku programowania). Dzieje się to po jego wcześniejszej weryfikacji przez innego członka zespołu testowego (czynność tą Wnioskodawca opisał w następnym punkcie).

Repozytorium kodu umożliwia śledzenie historii zmian kodu testów automatycznych oraz umieszczenie kodu testów na innych komputerach. Najczęściej testy automatyczne uruchamia się na komputerze codziennie budującym kod tworzonej aplikacji i na nowo utworzonej wersji tejże aplikacji. Sprawdzają one czy poprzednio działające scenariusze użytkownika (np. logowanie) są nadal możliwe na najnowszej wersji aplikacji.

Należy podkreślić, iż kod testów automatycznych nie jest kodem tworzonej aplikacji. Co za tym idzie, najczęściej trzymany jest w zupełnie oddzielnych repozytoriach kodu.

2.Przeprowadzanie przeglądu kodu testów automatycznych – sprawdzenia poprawności oraz stosowania dobrych praktyk przy tworzeniu tychże testów.

Efektem pracy testera automatyzującego jest skrypt zawierający kod sterujący frameworkiem/narzędziem testowym symulującym zachowanie prawdziwego użytkownika. Tenże skrypt zakończony jest sprawdzeniem, czy wywołana sekwencja kroków użytkownika doprowadziła system do spodziewanego stanu.

Tester automatyzujący programuje na swoim komputerze i wszelkie zmiany widoczne są tylko dla niego. W chwili, kiedy chciałby współdzielić swoje zmiany poprzez dodanie skryptu do wspólnego repozytorium kodu, najczęściej następuje weryfikacja innego członka zespołu, czy kod skryptu jest odpowiedniej jakości.

W zależności od umowy pomiędzy członkami zespołu testerów automatyzujących, sprawdzane są:

a)różnego rodzaju aspekty składowe danego języka programowania, tj. odpowiednie nazewnictwo klas, zmiennych i tak dalej, sprawdzane jest, czy są one zgodne z przyjętą przez zespół normą, czy też ww. nazwy są zrozumiałe dla innych,

b)metody interakcji z frameworkiem testowym, tj. czy sekwencja wywołań narzędzia jest poprawna, czy możliwa jest jakakolwiek optymalizacja tychże czynności,

c)aspekty funkcjonalne skryptu, tj. co jest dokładnie robione przez skrypt (jakie działania użytkownika aplikacji skrypt naśladuje) i co jest sprawdzane na jego końcu.

Przegląd kodu może odbywać się poprzez rozmowę członków zespołu lub też bez bezpośredniej interakcji, tj. przeglądający kod skryptu może uruchomić go na swoim komputerze. W zależności od wybranej metody, efektem wymienionych czynności jest zestaw propozycji usprawnień dla twórcy skryptu, zakomunikowany ustnie lub w formie pisemnej. Wymienione usprawnienia mogą być również zaprogramowane/wprowadzone do kodu przez osobę je sugerującą (przeglądającą kod).

Usługi opisane we wniosku o wydanie interpretacji jako usługi typu „A” (będące przedmiotem wniosku i zapytania Wnioskodawcy) nie są usługami związanymi w sposób z tworzeniem oprogramowania.

Opis usług typu „A”

Usługi te zbliżone są do usług weryfikacji wymogów jakościowych stawianych przez oprogramowanie. Nie mają one nic wspólnego z tworzeniem oprogramowania. Jest to odrębna od tworzenia oprogramowania wymagająca odrębnego doświadczenia i umiejętności (głównie analitycznych).

Rola Wnioskodawcy zbliżona jest zatem do roli sprawozdawcy, czy dany produkt (oprogramowanie) spełnia wymagania Klienta (wymogi jakościowe co do poprawności działania). Wnioskodawca nie ma wpływu na to w jakim stopniu zaawansowania zespół programistów dostarczy mu oprogramowanie do weryfikacji, czy i w jaki sposób zidentyfikowane wady produktu zostaną naprawione.

Przed samą fazą testów oprogramowania Wnioskodawca upewnia się co do rzeczywistego zakresu danego zadania, tj. analizuje dostępną dokumentację, wymagania Kontrahenta oraz ogólnie przyjęte praktyki w zakresie tworzenia oprogramowania – na tej podstawie wyznacza oczekiwane wyniki funkcjonalności i zachowanie oprogramowania.

Gdy już Wnioskodawca zapozna się ze „stanem faktycznym” zadania przechodzi do fazy wykonawczej, analizy odpowiednich danych (przykładowe zestawy produktów, użytkowników testowych lub ustawień testowanego oprogramowania) by na ich podstawie móc w rzeczywistym działaniu zweryfikować poprawność zaimplementowanych przez programistów zachowań aplikacji.

Kolejną fazą realizacji usługi jest faza samych testów manualnych. Na typ etapie Wnioskodawca testuje nowe funkcjonalności tworzone przez programistów (weryfikacja manualnymi testami czy funkcjonalność została zaimplementowana zgodnie ze specyfikacją przygotowaną przez analityka/klienta).

Wnioskodawca na tym etapie przeprowadza uruchamianie testów automatycznych oraz weryfikuje ich wyniki i zgłasza defekty znalezionych przez testy automatyczne.

Gdy w wyniku powyższych działań Wnioskodawcy zidentyfikuje jakieś nieprawidłowości w danym systemie, wówczas zgłasza on zespołowi programistów wykryte defekty celem ich naprawienia przez tych programistów (autorów – twórców oprogramowania).

Gdy programiści zmodyfikują oprogramowanie (naprawią błędy) Wnioskodawca raz jeszcze wykonuje sekwencję testów celem sprawdzenia, czy dany defekt został wyeliminowany przez programistów.

Ostatnim etapem świadczonej usługi jest zaraportowanie wykonanych działań w systemie (…) (ewidencja wykonanej usługi) oraz spotkanie online z Kontrahentem celem przedstawienia efektów prowadzonych testów.

Z uwagi na to, że Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w opinii klasyfikacyjnej z (…) ujął wszystkie usługi świadczone przez Wnioskodawcę (zarówno usług typu „A” jak i usługi typu „B”), konieczne jest pewne doprecyzowanie.

Usługi świadczone przez wykonawcę będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (usługi typu „A”):

-nie polegają na projektowaniu oprogramowania,

-nie polegają na rozwoju oprogramowania,

-nie polegają na wdrażaniu oprogramowania,

-nie polegają na projektowaniu, rozwoju, wdrażaniu procedur sterowania dostępem do danych i programami pozwalającymi na bezpieczną wymianę informacji w ramach sieci.

Usługi typu „B”, które Wnioskodawca opisał we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (wyłącznie celem przedstawienia pełnego obrazu swojej działalności gospodarczej) polegają i mogą polegać w pewnym zakresie na projektowaniu, rozwoju, wdrażaniu oprogramowania i procedur sterowania dostępem do danych i programami pozwalającymi na bezpieczną wymianę informacji w ramach sieci. Jednak, jak Wnioskodawca wskazał, usługi te nie są w żaden sposób przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i pytania Wnioskodawcy.

Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 62.02.30.0 nie są usługami związanymi z doradztwem w zakresie oprogramowania.

Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12; wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13; wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13; wyrok WSA w Poznaniu z 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1202/14; wyrok WSA w Gdańsku z 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12; wyrok WSA w Łodzi z 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 168/13).

Jak wskazano w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca na żadnym z etapów świadczonych przez siebie usług nie formułuje rekomendacji dla programistów tworzących oprogramowanie, nie nakłania do określonego działania, nie wskazuje na jakiekolwiek sposoby naprawienia zidentyfikowanego defektu oprogramowania. Wnioskodawca ma za zadanie wykonać test oprogramowania, tzn. sprawdzić czy działa poprawnie i spełnia stawiane przed nim oczekiwania, ale Wnioskodawca nie ma wiedzy, ani umiejętności, które pozwalałyby mu udzielić jakichkolwiek wskazówek innym osobom (w domyśle programistom).

Ponadto, w przesłanym uzupełnieniu wskazał Pan, że złożony wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego oraz udzielił następujących odpowiedzi na zadane w tym zakresie pytania:

Podatnik precyzuje, że od momentu wyboru formy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, tj. ze skutkiem od 1 stycznia 2023 r. nie występują w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej przesłanki ujęte w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przesłanki te nie będą występować także w przyszłości, tj. w roku 2023 i kolejnych latach podatkowych, w których podatnik zamierza korzystać z tej formy opodatkowania.

W odniesieniu do prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej zachowane zostaną warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Przychody podatnika w żadnym z lat podatkowych nie przekroczyły, ani nie przekroczą wyrażonej w PLN równowartości kwoty 2 000 000 EUR.

Podatnik nie korzystał, nie korzysta i nie będzie korzystać z opodatkowania w formie karty podatkowej (której wybór jest już bezpowrotnie niemożliwy).

Podatnik będzie prowadzić ewidencję w sposób umożliwiający określenie przychodów z każdego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności odrębnie, a prowadzona ewidencja przychodów będzie rzetelna i niewadliwa.

Działalność podatnika jest i będzie działalnością usługową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. To znaczy, jest i będzie to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że zakres usług, które będzie świadczyć w przyszłości będzie tożsamy z zakresem usług świadczonych obecnie, dlatego też Wnioskodawca przedstawia opis usług, który został już wykorzystany w odpowiedziach dotyczących stanu faktycznego.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca przedstawił zakres usług, na który składają (będą składać) się dwa typy czynności (usługi typu „A” i usługi typu „B”), Wnioskodawca dokona ich przyporządkowania.

Usługi typu „B” nie będące przedmiotem wniosku i wątpliwości Wnioskodawcy – będą to czynności związane z oprogramowaniem.

Związek usług opisanych we wniosku o wydanie interpretacji jako usługi typu „B” jest niewątpliwy, ponieważ Wnioskodawca będzie tworzyć oprogramowanie, tzw. testy automatyczne, które to oprogramowanie ma za zadanie testować autonomicznie inne oprogramowanie stworzone przez inne zespoły programistów, zadaniem jest autonomiczne testowanie.

Wnioskodawca przedstawia dokładny opis tych usług.

1.Przygotowanie testów automatycznych – tworzenie dodatkowego oprogramowania, które w sposób automatyczny weryfikuje poprawność działania aplikacji.

Testy automatyczne, to program komputerowy pisany przez testera/zespół testerów automatyzujących, w celu uruchamiania, ustawiania odpowiednich warunków wejścia (stanu aplikacji) oraz weryfikacji poprawności zachowania aplikacji tworzonej przez zespół deweloperski (zespół programistów).

Nie są one integralną częścią tworzonego projektu, stanowią jedyne jego wsparcie w ramach zapewnienia projektowi odpowiednio wysokiej jakości oraz szybszej informacji zwrotnej o potencjalnych problemach – zastępując w pewnych aspektach działania testera ręcznego (manualnego). W pierwszej kolejności automatyzuje się testy najczęściej powtarzane oraz jednoznaczne, tj. gdzie łatwo ocenić wynik testu jako udany lub nieudany.

Pisanie testów automatycznych, w zależności od wybranego frameworka testowego (specjalnego narzędzia wspomagającego interakcje z aplikacjami tworzonymi przez zespół programistów) polega na programowaniu lub jedynie na odpowiedniej konfiguracji narzędzia, w celu wykonania przez niego żądanej sekwencji akcji symulującej zachowanie użytkownika tejże aplikacji.

Dodatkowo, na końcu każdego testu automatycznego umieszcza się sprawdzenie (asercje), czy wywołana sekwencja akcji doprowadziła aplikacje do odpowiedniego stanu, np. czy po podanie poprawnej nazwy użytkownika, hasła oraz naciśnięcia przycisku „Zaloguj” użytkownik zostanie poprawnie autoryzowany i „wejdzie” do systemu.

Zarówno w przypadku programowania, tj. pisania kodu w wybranym języku programowania w celu sterowania frameworkiem testowym, jak i w przypadku skryptów konfiguracyjnych do tegoż narzędzia, efekt pracy testera automatyzującego umieszczany jest w repozytorium kodu (skrypt/plik w wybranym języku programowania). Dzieje się to po jego wcześniejszej weryfikacji przez innego członka zespołu testowego (czynność tą Wnioskodawca opisał w następnym punkcie).

Repozytorium kodu umożliwia śledzenie historii zmian kodu testów automatycznych oraz umieszczenie kodu testów na innych komputerach. Najczęściej testy automatyczne uruchamia się na komputerze codziennie budującym kod tworzonej aplikacji i na nowo utworzonej wersji tejże aplikacji. Sprawdzają one czy poprzednio działające scenariusze użytkownika (np. logowanie) są nadal możliwe na najnowszej wersji aplikacji.

Należy podkreślić, iż kod testów automatycznych nie jest kodem tworzonej aplikacji. Co za tym idzie, najczęściej trzymany jest w zupełnie oddzielnych repozytoriach kodu.

2.Przeprowadzanie przeglądu kodu testów automatycznych – sprawdzenia poprawności oraz stosowania dobrych praktyk przy tworzeniu tychże testów.

Efektem pracy testera automatyzującego jest skrypt zawierający kod sterujący frameworkiem/narzędziem testowym symulującym zachowanie prawdziwego użytkownika. Tenże skrypt zakończony jest sprawdzeniem, czy wywołana sekwencja kroków użytkownika doprowadziła system do spodziewanego stanu.

Tester automatyzujący programuje na swoim komputerze i wszelkie zmiany widoczne są tylko dla niego. W chwili, kiedy chciałby współdzielić swoje zmiany poprzez dodanie skryptu do wspólnego repozytorium kodu, najczęściej następuje weryfikacja innego członka zespołu czy kod skryptu jest odpowiedniej jakości.

W zależności od umowy pomiędzy członkami zespołu testerów automatyzujących, sprawdzane są:

a)różnego rodzaju aspekty składowe danego języka programowania, tj. odpowiednie nazewnictwo klas, zmiennych i tak dalej, sprawdzane jest, czy są one zgodne z przyjętą przez zespół normą, czy też ww. nazwy są zrozumiałe dla innych,

b)metody interakcji z frameworkiem testowym, tj. czy sekwencja wywołań narzędzia jest poprawna, czy możliwa jest jakakolwiek optymalizacja tychże czynności,

c)aspekty funkcjonalne skryptu, tj. co jest dokładnie robione przez skrypt (jakie działania użytkownika aplikacji skrypt naśladuje) i co jest sprawdzane na jego końcu.

Przegląd kodu może odbywać się poprzez rozmowę członków zespołu lub też bez bezpośredniej interakcji, tj. przeglądający kod skryptu może uruchomić go na swoim komputerze. W zależności od wybranej metody, efektem wymienionych czynności jest zestaw propozycji usprawnień dla twórcy skryptu, zakomunikowany ustnie lub w formie pisemnej. Wymienione usprawnienia mogą być również zaprogramowane/wprowadzone do kodu przez osobę je sugerującą (przeglądającą kod).

Usługi opisane we Wniosku o wydanie interpretacji jako usługi typu „A” (będące przedmiotem wniosku i zapytania Wnioskodawcy) nie są i nie będą usługami związanymi w sposób z tworzeniem oprogramowania.

Opis usług typu „A”

Usługi te zbliżone są do usług weryfikacji wymogów jakościowych stawianych przez oprogramowanie. Nie mają one nic wspólnego z tworzeniem oprogramowania. Jest to odrębna od tworzenia oprogramowania wymagająca odrębnego doświadczenia i umiejętności (głównie analitycznych).

Rola Wnioskodawcy zbliżona będzie zatem do roli sprawozdawcy, czy dany produkt (oprogramowanie) spełnia wymagania Klienta (wymogi jakościowe co do poprawności działania). Wnioskodawca nie będzie mieć wpływu na to w jakim stopniu zaawansowania zespół programistów dostarczy mu oprogramowanie do weryfikacji, czy i w jaki sposób zidentyfikowane wady produktu zostaną naprawione.

Przed samą fazą testów oprogramowania Wnioskodawca upewnia się co do rzeczywistego zakresu danego zadania, tj. analizuje dostępną dokumentację, wymagania Kontrahenta oraz ogólnie przyjęte praktyki w zakresie tworzenia oprogramowania – na tej podstawie wyznacza oczekiwane wyniki funkcjonalności i zachowanie oprogramowania.

Gdy już Wnioskodawca zapozna się ze „stanem faktycznym” zadania przechodzi do fazy wykonawczej, analizy odpowiednich danych (przykładowe zestawy produktów, użytkowników testowych lub ustawień testowanego oprogramowania) by na ich podstawie móc w rzeczywistym działaniu zweryfikować poprawność zaimplementowanych przez programistów zachowań aplikacji.

Kolejną fazą realizacji usługi jest faza samych testów manualnych. Na tym etapie Wnioskodawca testuje nowe funkcjonalności tworzone przez programistów (weryfikacja manualnymi testami czy funkcjonalność została zaimplementowana zgodnie ze specyfikacją przygotowaną przez analityka/klienta).

Wnioskodawca na tym etapie przeprowadza uruchamianie testów automatycznych oraz weryfikuje ich wyniki i zgłasza defekty znalezionych przez testy automatyczne.

Gdy w wyniku powyższych działań Wnioskodawcy zidentyfikuje jakieś nieprawidłowości w danym systemie, wówczas zgłasza on zespołowi programistów wykryte defekty celem ich naprawienia przez tych programistów (autorów – twórców oprogramowania).

Gdy programiści zmodyfikują oprogramowanie (naprawią błędy) Wnioskodawca raz jeszcze wykonuje sekwencję testów celem sprawdzenia, czy dany defekt został wyeliminowany przez programistów.

Ostatnim etapem świadczonej usługi jest zaraportowanie wykonanych działań w systemie (…) (ewidencja wykonanej usługi) oraz spotkanie online z Kontrahentem celem przedstawienia efektów prowadzonych testów.

Usługi świadczone przez wykonawcę będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (usługi typu „A”):

-nie będą polegać na projektowaniu oprogramowania,

-nie będą polegać na rozwoju oprogramowania,

-nie będą polegać na wdrażaniu oprogramowania,

-nie będą polegać na projektowaniu, rozwoju, wdrażaniu procedur sterowania dostępem do danych i programami pozwalającymi na bezpieczną wymianę informacji w ramach sieci.

Usługi typu „B”, które Wnioskodawca opisał we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (wyłącznie celem przedstawienia pełnego obrazu swojej działalności gospodarczej) mogą polegać w pewnym zakresie na projektowaniu, rozwoju, wdrażaniu oprogramowania i procedur sterowania dostępem do danych i programami pozwalającymi na bezpieczną wymianę informacji w ramach sieci. Jednak, jak Wnioskodawca wskazał, usługi te nie są w żaden sposób przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i pytania Wnioskodawcy.

Wykonywane przez Wnioskodawcę usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 62.02.30.0 nie będą usługami związanymi z doradztwem w zakresie oprogramowania.

Według sądów administracyjnych, odwołując się do powszechnego języka polskiego można stwierdzić, że przez doradztwo rozumie się udzielanie fachowych zaleceń, porad. Stosownie do definicji podanej w ww. słowniku, poradnictwo to „zorganizowana forma udzielania porad w jakimś zakresie”. Doradca to ten co udziela fachowych zaleceń czy porad, wskazówek, to ktoś, kto posiadaną wiedzę wykorzystuje na wskazywanie najlepszych, najbardziej optymalnych rozwiązań, nakłaniając odbiorcę takiej usługi do zastosowania się do rady, porady, wskazówki, dyrektywy postępowania. Zdaniem sądów administracyjnych, świadczenie usługi doradztwa należy postrzegać jako wykorzystanie swojej wiedzy, znajomości rzeczy poprzez wskazywanie najlepszych, najskuteczniejszych rozwiązań do ich zastosowania do danego problemu.

Potwierdza to jednolite orzecznictwo sądów administracyjnych (zob. wyrok NSA z 10 października 2013 r., sygn. akt I FSK 1567/12; wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1441/13; wyrok NSA z 2 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1530/13; wyrok WSA w Poznaniu z 28 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Po 1202/14; wyrok WSA w Gdańsku z 28 marca 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 175/12; wyrok WSA w Łodzi z 16 kwietnia 2013 r., sygn. akt I SA/Łd 168/13).

Jak wskazano w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Wnioskodawca na żadnym z etapów świadczonych przez siebie usług nie formułuje (i nie będzie formułować) rekomendacji dla programistów tworzących oprogramowanie, nie nakłania (i nie będzie nakłaniać) do określonego działania, nie wskazuje (i nie będzie wskazywać) na jakiekolwiek sposoby naprawienia zidentyfikowanego defektu oprogramowania.

Wnioskodawca będzie mieć za zadanie wykonać test programu, tzn. sprawdzić czy działa poprawnie i spełnia stawiane przed nim oczekiwania, ale Wnioskodawca nie ma wiedzy (i nie będzie mieć), ani umiejętności, które pozwalałyby mu udzielić jakichkolwiek wskazówek innym osobom (w domyśle programistom).

Pytanie

Czy przychody z tytułu świadczenia usług opisanych w powyższym stanie faktycznym jako usługi typu „A” Wnioskodawca słusznie opodatkowuje z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o ryczałcie?

Pana stanowisko w sprawie

Uważa Pan, że wobec przedstawionego stanu faktycznego oraz uzyskanej opinii klasyfikacyjnej Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego Wnioskodawca słusznie i poprawnie opodatkowuje i opodatkowywał usługi typu „A” z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Informacje ogólne

Zgodnie z art. 1 pkt 1 ustawy o ryczałcie, ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 tej ustawy osoby fizyczne oraz przedsiębiorstwa w spadku osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej mogą opłacać zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Przy czym w myśl art. 4 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy przez pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych lub przedsiębiorstw w spadku z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 7a ust. 4 lub art. 14 ustawy o podatku dochodowym, z zastrzeżeniem ust. 1e i 1f, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych, spółki cywilnej osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej „spółką”. Do przychodów przedsiębiorstwa w spadku nie stosuje się przepisu art. 12 ust. 10a.

W myśl art. 6 ust. 4 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych z działalności wymienionej w ust. 1, jeżeli w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a)uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 2 000 000 euro, lub

b)uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 2 000 000 euro.

Zauważyć należy, że u osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest od niewystąpienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ww. ustawy.

Zgodnie z ww. art. 8 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 1b, nie stosuje się do podatników:

1)opłacających podatek w formie karty podatkowej na zasadach określonych w rozdziale 3;

2)korzystających, na podstawie odrębnych przepisów, z okresowego zwolnienia od podatku dochodowego;

3)osiągających w całości lub w części przychody z tytułu:

-prowadzenia aptek,

-działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych,

-działalności w zakresie handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych;

4)wytwarzających wyroby opodatkowane podatkiem akcyzowym, na podstawie odrębnych przepisów, z wyjątkiem wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii;

5)podejmujących wykonywanie działalności w roku podatkowym po zmianie działalności wykonywanej:

a)samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

b)w formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków,

c)samodzielnie przez małżonka na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

– jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą opłacali z tytułu prowadzenia tej działalności podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

W myśl art. 8 ust. 2 ww. ustawy, jeżeli podatnik prowadzący działalność samodzielnie lub w formie spółki, który wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, uzyska z tej działalności przychody ze sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów lub ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

1)wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

2)wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

– w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego, opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, o czym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o ryczałcie.

Konfrontując powyższe z przedstawionym stanem faktycznym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki pozytywne uprawniające go do opodatkowania swoich przychodów w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o ryczałcie.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z perspektywy Wnioskodawcy znaczenie zyskują dwie stawki ryczałtu – stawka 12% (art. 12 ust. 1 pkt 2b ustawy o ryczałcie) i stawka 8,5% (art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o ryczałcie).

Omówienie stawki 12%

Stawka 12% została wprowadzona do ustawy o ryczałcie 1 stycznia 2022 r. Stawka ta obejmuje przychody ze świadczenia usług związanych z wydawaniem oprogramowania.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. a ustawy o ryczałcie usługi te podlegają opodatkowaniu stawką 12%.

Spośród świadczeń wskazanych w grupie PKWiU 58.2 usługi związane z wydawaniem oprogramowania prawodawca jedynie cztery z nich zakwalifikował do opodatkowania stawką 12%. Są to usługi związane z wydawaniem:

1)pakietów gier komputerowych (PKWiU ex 58.21.10.0), z wyłączeniem publikowania gier komputerowych w trybie on-line;

2)pakietów oprogramowania systemowego (PKWiU 58.29.1);

3)pakietów oprogramowania użytkowego (PKWiU 58.29.2);

4)oprogramowania komputerowego pobieranego z Internetu (PKWiU ex 58.29.3), z wyłączeniem pobierania oprogramowania w trybie on-line.

Pierwsza ze wspomnianych usług jest jedyną z klasy PKWiU 58.21 usługi wydawania gier komputerowych i to w znaczący sposób ograniczoną, gdyż z pozycji PKWiU 58.21.10.0 wyeliminowano publikowanie tych gier w Internecie. Natomiast trzy pozostałe zaliczane są do klasy PKWiU 58.29 usługi związane z wydawaniem pozostałego oprogramowania. Prawodawca przewidział opodatkowanie tą stawką wszystkich usług zaliczanych do kategorii PKWiU 58.29.1 – pakiety oprogramowania systemowego, oraz do kategorii PKWiU 58.29.2 – pakiety oprogramowania użytkowego. Z kategorii PKWiU 58.29.3 – oprogramowanie komputerowe pobierane z Internetu, wyłączono natomiast pobieranie oprogramowania w trybie on-line.

Zgodnie ze wskazanym wyżej przepisem opodatkowaniu stawką 12% podlegają także przychody ze świadczenia usług związanych z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki. Prawodawca bardzo precyzyjnie określił usługi podlegające stawce 12%, zawężając niektóre z tych grupowań. Spośród usług wymienionych w dziale 62 PKWiU stawce 12% podlegają, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b ustawy o ryczałcie, następujące świadczenia:

1)usługi związane z doradztwem w zakresie sprzętu komputerowego (PKWiU 62.02.10.0);

2)usługi związane z oprogramowaniem (PKWiU ex 62.01.1);

3)usługi objęte grupowaniem „Oryginały oprogramowania komputerowego” (PKWiU 62.01.2);

4)usługi związane z doradztwem w zakresie oprogramowania (PKWiU ex 62.02);

5)usługi w zakresie instalowania oprogramowania (PKWiU ex 62.09.20.0);

6)usługi związane z zarządzaniem siecią i systemami informatycznymi (PKWiU 62.03.1).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że ilekroć w ustawie używa się oznaczenia „ex” przy symbolu danego grupowania PKWiU oznacza to, że zakres wyrobów lub usług jest węższy niż określony w tym grupowaniu – o czym stanowi art. 4 ust. 4 ustawy o ryczałcie.

Oznaczenie „ex” dotyczy zatem tylko określonej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania przepisu tylko do tej nazwy grupowania.

Omówienie stawki 8,5% ryczałtu

Stawka 8,5% ma zastosowanie do przychodów z działalności usługowej, chyba że określone przychody z tej działalności zostały opodatkowane inną stawką (określoną w art. 12 ust. 1 pkt 1-4 i 6-8 ustawy o ryczałcie). Usługami opodatkowanymi stawką 8,5% są przykładowo usługi związane z projektowaniem i rozwojem technologii informatycznych dla sieci i systemów komputerowych, zakwalifikowane do grupowania PKWiU 62.01.12.0, polegające na rozwoju istniejącej sieci komputerowej klienta na podstawie nowoczesnych technologii, doborze urządzeń sieciowych, rodzaju i długości kabli, sporządzaniu dokumentacji w formie graficznej oraz opisowej projektowanych rozwiązań, oszacowaniu dostępności przestrzeni fizycznej dla nowych urządzeń na podstawie otrzymanych zdjęć pomieszczeń, opisie w pliku tekstowym rekomendacji dotyczących celu i wdrożenia projektu, komunikacji z klientem w trakcie powstawania projektu (tak jak podkreśla się w piśmiennictwie (S. Bogucki, A. Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka [w:] S. Bogucki, A. Cudak, A. Wrzesińska-Nowacka, Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2023, art. 12.)).

Konfrontując powyższe rozważania dotyczące brzmienia ustawy z uzyskaną (…) odpowiedzią, opinią klasyfikacyjną z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, nr pisma: (…), Wnioskodawca uważa, że do usług opisanych w stanie faktycznym jako usługi typu „A” znajdzie zastosowanie stawka 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Powyższa wykładnia art. 12 ust. 1 pkt 2b i pkt 5 ustawy o ryczałcie nakazuje twierdzić, że do usług sklasyfikowanych przez Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego pod kodami PKWiU 62.01.1 i 62.03.30.0. ma zastosowanie właśnie stawka 8,5% ryczałtu, o której mówi art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o ryczałcie.

Za stanowiskiem Wnioskodawcy przemawia także utrwalona praktyka interpretacyjna (art. 14n § 5 ustawy Ordynacja podatkowa), np.:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 marca 2023 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.1096.2022.1.MZ. Rozstrzygnięcie to jest warte przywołania ponieważ, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podatnik świadczył usługi:

a)przygotowywania i przeprowadzania testów manualnych systemów informatycznych,

b)definiowania wymagań testowych, opracowywanie i rozwój dokumentacji testowej, poprzez przygotowywanie przypadków i scenariuszy testowych na podstawie wymagań biznesowych, analizę systemową,

c)przygotowywania danych do testów, zgłaszanie błędów i incydentów do poprawy przez programistów,

d)wykonania retestów poprawionych błędów,

e)rejestracji i raportowania wyników testów, analizę dokumentacji biznesowej i/lub projektowej w zakresie zapoznania się z założeniami działania systemu.

Takie usługi podatnika Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego zaklasyfikował jako mieszczące się w grupowaniu PKWiU 62.02.30.0 – usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawo podatnika do opodatkowania tych usług z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2023 r., nr 0115-KDST2-1.4011.70.2023.1.KB. Rozstrzygnięcie to jest warte przywołania ponieważ, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podatnik świadczył usługi przygotowania i przeprowadzania testów systemów informatycznych i także w tym przypadku Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego stwierdził, że usługi tego podatnika mieszczą się w grupowaniu PKWiU 62.02.30.0 „Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego”. W tym rozstrzygnięciu Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawo podatnika do opodatkowania tych usług z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 grudnia 2022 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.877.2022.1.MZ. Rozstrzygnięcie to jest warte przywołania ponieważ, w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podatnik świadczył usługi:

a)przygotowywania i przeprowadzania testów manualnych,

b)definiowania wymagań testowych,

c)opracowywania i rozwój dokumentacji testowej, poprzez przygotowywanie przypadków i scenariuszy testowych na podstawie wymagań biznesowych, analizy systemowej,

d)przygotowywania danych do testów,

e)zgłaszania błędów i incydentów do poprawy przez programistów,

f)wykonania retestów poprawionych błędów,

g)rejestracji i raportowania wyników testów,

h)przygotowywania środowisk testowych poprzez skonfigurowanie parametrów na środowiskach testowych,

i)wykonywania testów manualnych na podstawie skryptów testowych.

Takie usługi podatnika Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego zaklasyfikował jako mieszczące się w grupowaniu PKWiU 62.02.30.0 – usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawo podatnika do opodatkowania tych usług z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca wskazał powyższe rozstrzygnięcia nieprzypadkowo, ponieważ są one zbieżne w zakresie usług jakie świadczy Wnioskodawca i świadczyli podatnicy wnioskujący o tamte rozstrzygnięcia. Kolejnym elementem wspólnym i stycznym jest fakt, że w każdym z tych przypadków (wskazanych interpretacji) podatnicy wnioskowali o wydanie opinii określającej właściwe dla ich usług PKWiU i określenia tożsamych usług, w sposób tożsamy co w przypadku Wnioskodawcy, a w efekcie poskutkowało uzyskaniem przez tych podatników korzystnych interpretacji indywidualnych. Podobnie też rozstrzygano w następujących interpretacjach indywidualnych:

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 7 marca 2023 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.1185.2022.3.PT;

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 marca 2023 r, nr 0112-KDIL2-2.4011.972.2022.3.AG;

-interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 października 2023 r., 0114-KDIP3-2.4011.802.2022.2.JK3.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na pytanie zawarte we wniosku należy odpowiedzieć twierdząco, to znaczy, dla usług typu „A” określonych w stanie faktycznym Wnioskodawca prawidłowo opodatkowuje te usługi z zastosowaniem stawki 8,5% ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

W myśl art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Możliwość opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzależniona jest między innymi od niespełnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W artykule tym zawarto wyłączenia z opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jednak – jak Pan oświadczył – od momentu wyboru formy ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie występują w ramach prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej przesłanki ujęte w art. 8 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Przesłanki te nie będą występować także w przyszłości, tj. w roku 2023 i kolejnych latach podatkowych, w których zamierza Pan korzystać z tej formy opodatkowania.

Jednocześnie należy wskazać, że warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest złożenie oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zgodnie z art. 4 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Oznaczenie „ex” dotyczy zatem tylko określonej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania przepisu tylko do tej nazwy grupowania.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 2b lit. b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Zwracam również uwagę, że możliwość opłacania oraz wysokość stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych uzyskanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą zależy wyłącznie od faktycznego rodzaju wykonywanych w ramach tej działalności usług.

Zatem konieczne jest każdorazowe przypisanie rodzaju wykonywanych czynności do określonego grupowania PKWiU. Przy czym klasyfikacji tej do określonego symbolu PKWiU dokonuje sam podatnik.

Ponadto zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne:

Z przedstawionego opisu sprawy oraz jego uzupełnienia wynika, że prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą. Oświadczenie o wyborze formy opodatkowania złożył Pan właściwemu Naczelnikowi Urzędu Skarbowego 12 stycznia 2022 r. i ze skutkiem od 1 stycznia 2022 r. korzysta Pan z formy opodatkowania w ramach ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W odniesieniu do Pana były/są i będą zachowane warunki określone w art. 6 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Wskazał Pan, że przedmiotem złożonego wniosku są usługi typu „A” (nazwane także numer 1), sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 62.02.30.0. Wyjaśnił Pan, jakie czynności Pan wykonuje w ramach tych usług. Wskazał Pan także, że usługi będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej (usługi typu „A”) nie polegają i będą polegać na: projektowaniu oprogramowania; rozwoju oprogramowania; wdrażaniu oprogramowania; projektowaniu, rozwoju, wdrażaniu procedur sterowania dostępem do danych i programami pozwalającymi na bezpieczną wymianę informacji w ramach sieci. Dodatkowo z Pana wyjaśnień wynika, że wykonywane przez Pana usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 62.02.30.0 nie są i nie będą usługami związanymi z doradztwem w zakresie oprogramowania.

Na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz opisu sprawy stwierdzam, że uzyskiwane przez Pana przychody ze świadczenia w ramach działalności gospodarczej usług sklasyfikowanych według PKWiU pod symbolem 62.02.30.0 – Usługi pomocy technicznej w zakresie technologii informatycznych i sprzętu komputerowego – które to usługi nie są i nie będą związane z doradztwem w zakresie oprogramowania, mogą i będą mogły być opodatkowane 8,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, określoną w art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując, zakres świadczonych czynności sklasyfikowanychw grupowaniu PKWiU 62.02.30.0 (usługi typu „A”) kwalifikuje się do opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 5 lit. a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

-zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

-zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna jest wydana przy założeniu, że poprawnie zakwalifikował Pan świadczone usługi do odpowiedniego klasyfikowania PKWiU. Interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości tej klasyfikacji (zasady formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego nie są przepisami prawa podatkowego).

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ oceniał wyłącznie kwestię będącą przedmiotem zapytania, tym samym nie oceniał innych zagadnień zawartych w treści wniosku.

Odnosząc się do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że powołane wyroki są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osądzonymi w określonym opisie sprawy i tylko do nich się zawężają. Zatem wskazane we wniosku wyroki nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie i nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

W odniesieniu natomiast do powołanych przez Pana interpretacji stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).