Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.379.2023.2.MC

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1 będącej we współwłasności małżeńskiej i brak obowiązku zapłaty podatku VAT od ww. transakcji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 25 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży przez Pana działki nr 1 będącej we współwłasności małżeńskiej i braku obowiązku zapłaty podatku VAT od ww. transakcji. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 lipca 2023 r. (wpływ 21 lipca 2023 r.) oraz 21 lipca 2023 r. (wpływ 24 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego (z uwzględnieniem pism stanowiących uzupełnienie wniosku)

W maju 1985 roku aktem notarialnym przeniesiona została własność nieruchomości rolnej przez rodziców Pana żony na Pana żonę w trybie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 Dz. U. nr 40 poz. 268. W skład nieruchomości rolnej wchodziły działki nr …, … i … o łącznej powierzchni 4,47 ha. Działka nr … i … to działki niezabudowane na chwilę przekazania do dnia dzisiejszego również. Działka nr … o powierzchni ok. 2 ha w chwili przyjęcia była działką zabudowaną budynkiem mieszkalnym i gospodarczym związanym z produkcją rolną, w roku 1997 nastąpił podział działki, w wyniku którego wyodrębnione zostały działki o numerach …. - … . Następny podział był dokonany w roku 2009, z którego działka nr … została przejęta przez GDDKiA na poszerzenie drogi krajowej, działka … przejęta jako rezerwa gruntu pod ewentualną rozbudowę drogi gminnej, działki o łącznej powierzchni 0,4482 ha zostały zbyte w roku 1997 i 1998. Działka nr … o powierzchni 0,2940 ha została podarowana Pana córce.

Działka … i działka … zostały zbyte w 2018 r., w tym działka … - została sprzedana, a działka … została podarowana Pana córce.

Na chwilę obecną z działki pierwotnej nr … (nr przed podziałem) według aktu nabycia z roku 1985 po dokonanych zmianach w Pana posiadaniu na zasadach wspólności małżeńskiej pozostają działki o numerach … o łącznej powierzchni 0,9734 ha i są wykorzystywane w celach bytowych, mieszkalnych i socjalnych.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, a działki te nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie były też ponoszone nakłady na uzbrojenie, ogrodzenie i utwardzenie terenu oraz działania marketingowe.

Działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ww. działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym z inicjatywy Rady Gminy … z dnia 28 kwietnia, mają przeznaczenie mieszkalno-usługowe (MU), a działka 1 ma przeznaczenie przemysłowo-usługowe (PU).

Nie wnioskował Pan o objęcie przedmiotowych działek planem zagospodarowania przestrzennego i nie występował Pan o decyzję o warunkach zabudowy. Przedmiotowe działki planowane były do zatrzymania na potrzeby bytowe rodziny.

Przed zamiarem sprzedaży działki … wystąpił Pan do Dyrektora KIS z zapytaniem czy sprzedaż udziału w działce gruntu … stanowiącej majątek prywatny na zasadach wspólności małżeńskiej nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT od przedmiotowej transakcji.

W odpowiedzi na zapytanie otrzymał Pan interpretację indywidualną z dnia 03.04.2018 r. nr 0112-KDIL2-3.4012.77.2018.2.WB, w której dostał Pan odpowiedź: „(...) sprzedaż udziału w działce nr … nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…)”.

Na chwilę obecną uległa zmianie Pana i Pana żony sytuacja bytowa i działkę nr 1 zamierza Pan wraz z żoną Pana sprzedać.

Działka nr …, co do której dostał Pan interpretację indywidualną nr ILPP2-3/4512-1- 46/16-3/IP z dnia 19.10.2016 r. nie została sprzedana, inwestor odstąpił od umowy zakupu.

Ponadto wskazał Pan, że:

1)Nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (nieruchomość została nabyta poprzez przeniesienie własności nieruchomości przez rodziców Pana żony na Pana żonę w roku 1985).

2)Podział działki nr … nastąpił ze względów rodzinnych w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych oraz socjalno-bytowych Pana i Pana dzieci.

3)Podział działki nastąpił w 1987 r. na wniosek GDDK. W wyniku tego podziału powstały działki nr … w celu poszerzenia pasa drogowego. Następny podział nastąpił w roku 1998, a ostateczny podział w lipcu 2009 r. Wyodrębniono wtedy działkę nr 1.

4)Faktyczne wykorzystanie działki nr 1 wydzielonej z działki nr … : od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży była, jest i będzie wykorzystywana w celach socjalno-bytowych rodziny.

5)Działka nr 1 wydzielona z działki nr … od dnia jej nabycia do momentu jej sprzedaży wykorzystywana była, jest i będzie do działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług.

6)Zamierza Pan sprzedać działkę nr 1 w sierpniu 2023 r.

7)Okolicznościami, które faktycznie spowodowały podjęcie decyzji o sprzedaży działki nr 1 były zmiany w sytuacji rodzinnej i życiowej.

8)Zainteresowany zakupem działki jest Pana sąsiad. Kontakt został nawiązany w relacjach sąsiedzkich. Nie zamieszczał Pani informacji o sprzedaży w biurze nieruchomości, ani nigdzie indziej.

9)Nie była zawierana umowa przedwstępna i nie zamierza Pan jej zawierać.

10)Działka nr 1 nie będzie zabudowana na dzień sprzedaży.

11)Posiada Pan inne działki, jest Pan zdecydowany je zatrzymać na potrzeby rodziny.

Pytanie

Czy sprzedaż działki nr 1 stanowiącej majątek prywatny na zasadach wspólności majątkowej nie będzie również czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, przy sprzedaży działki nr 1 nie nastąpi obowiązek zapłaty podatku VAT od dostawy gruntu, gdyż sprzedaje Pan wraz z żoną majątek prywatny.

Sprzedaż ta będzie miała charakter jednorazowy i stanowi jedynie czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z 18 lipca 2023 r. podał Pan, że Pana zdaniem przy sprzedaży działki 1 nie nastąpi obowiązek zapłaty podatku VAT od dostawy gruntu, gdyż przy nabyciu nie przysługiwało Panu odliczenie podatku VAT. Sprzedaje Pan działkę, która była wykorzystana wyłącznie do działalności zwolnionej z podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta będzie miała charakter jednorazowy i stanowi jedynie czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

Jak stanowi art. 196 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 196 § 2 ustawy Kodeks cywilny:

Stosownie do art. 46 § 1 ustawy Kodeks cywilny:

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Zgodnie art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że w maju 1985 r. aktem notarialnym przeniesiona została własność nieruchomości rolnej przez rodziców Pana żony na Pana żonę w trybie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. Dz. U. nr 40 poz. 268. W skład nieruchomości rolnej wchodziły działki nr … o łącznej powierzchni 4,47 ha. Pierwszy podział działki nr … nastąpił w 1987 r. na wniosek GDDK. W wyniku tego podziału powstały działki … w celu poszerzenia pasa drogowego. Następny podział nastąpił w 1998 r., a ostateczny podział w lipcu 2009 r. Wyodrębniono wtedy działkę nr 1. Ww. podział działki nr … nastąpił ze względów rodzinnych w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych oraz socjalno-bytowych Pana i Pana dzieci. Działka nr 1 wydzielona z działki nr … od momentu jej nabycia do momentu sprzedaży była, jest i będzie wykorzystywana w celach socjalno-bytowych rodziny.

Nie prowadzi Pan działalności gospodarczej, a działki te nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Nie były też ponoszone nakłady na uzbrojenie, ogrodzenie i utwardzenie terenu oraz działania marketingowe. Ww. działki zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym z inicjatywy Rady Gminy … z dnia 28 kwietnia, mają przeznaczenie mieszkalno-usługowe (MU), a działka 1 ma przeznaczenie przemysłowo-usługowe(PU). Nie wnioskował Pan o objęcie przedmiotowych działek planem zagospodarowania przestrzennego i nie występował Pan o decyzję o warunkach zabudowy. Przedmiotowe działki planowane były do zatrzymania na potrzeby bytowe rodziny.

Na chwilę obecną uległa zmianie Pana i Pana żony sytuacja bytowa i działkę nr 1 zamierza Pan sprzedać. Okolicznościami, które faktycznie spowodowały podjęcie decyzji o sprzedaży działki nr 1 były zmiany w sytuacji rodzinnej i życiowej. Zainteresowany zakupem działki jest Pana sąsiad. Kontakt został nawiązany w relacjach sąsiedzkich. Nie zamieszczał Pani informacji o sprzedaży w biurze nieruchomości, ani nigdzie indziej. Nie była zawierana umowa przedwstępna i nie zamierza Pan jej zawierać. Działka nr 1 nie będzie zabudowana na dzień sprzedaży. Posiada Pan inne działki, jest Pan zdecydowany je zatrzymać na potrzeby rodziny.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Pana działki nr 1 objętej współwłasnością małżeńską, nie będzie stanowić działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej aktywności Pana w przedmiocie zbycia ww. działki, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że planowana dostawa wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z okoliczności sprawy, nie podejmował Pan aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą ww. działki wystąpi Pan w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Działania podejmowane przez Pana należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, będzie Pan korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działki nr 1, będącej we współwłasności małżeńskiej, nie będzie Pan działać w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem w związku ze sprzedażą działki nr1, będącej we współwłasności małżeńskiej, nie będzie Pan wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie należy wskazać, że skoro sprzedaż przez Pana działki nr 1, będącej we współwłasności małżeńskiej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, to nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku VAT przy sprzedaży ww. działki.

W związku z powyższym Pana stanowisko, w myśl którego sprzedaż przez Pana działki nr …, będącej we współwłasności małżeńskiej, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i w konsekwencji nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku od towarów i usług od przedmiotowej transakcji, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych dla Pana, a nie sytuacji podatkowej Pana żony.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we ... . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.