Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.529.2023.4.JK3

Skutki podatkowe z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych z tytułu sprzedaży nieruchomości. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 26 czerwca 2023 r. (wpływ 26 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Dnia 12 grudnia 1991 r. nabył Pan nieruchomość rolną niezabudowaną o numerze 4 o pow. (...) położoną w (...), gm. (...) woj. (...)…, z zamysłem uzyskania warunków zabudowy i budowy domu. Zakupu dokonał Pan na prawach wspólności majątkowej, a następnie po ustaniu wspólności majątkowej na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (...) sygn. akt (...) stał się Pan wyłącznym właścicielem. Była żona zatrzymała mieszkanie, a Pan działkę. Skutkowało to tym, że do 2008 r. zmieniał Pan zakwaterowanie pięć razy, a od 2008 r. do 2018 r. w (...) cztery razy. Po wydzieleniu części działki pod drogę i wywłaszczeniu na rzecz Skarbu Państwa jej powierzchnia zmniejszyła się do (...), a działka otrzymała numer 4/1. Dla powyższej działki Sąd Rejonowy w (...) prowadzi księgę wieczystą KW Nr …. W chwili nabycia nieruchomości miała ona status nieruchomości rolnej niezabudowanej i nie miała zapewnionych mediów. Zmiana przeznaczenia nieruchomości nie nastąpiła z Pana inicjatywy i nie angażował Pan środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości, czy też podniesienia jej wartości poprzez zapewnienie dostępu do mediów, ani nie wnioskował Pan o wydanie warunków przyłączenia mediów. Nie nabywał Pan nieruchomości w celu sprzedaży, nie występował Pan o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi Pan usług deweloperskich, nie wnioskował Pan o warunki zabudowy. Nie dokonywał Pan żadnych przyłączeń mediów. Powyższa nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny. Dotychczas, pomijając wywłaszczenie, nie sprzedawał Pan działki, więc jest to czynność okazjonalna. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele rolnicze ani w żadnej działalności gospodarczej. Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej teren jest przeznaczony pod zabudowę usługowo-produkcyjną (nieuciążliwą produkcję i usługi, bazy, składy i magazyny). Wprowadzony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony Uchwałą Nr (...) Rady Gminy (...) z dnia (...) wykluczył funkcję mieszkaniową na tym terenie. Z tego względu oraz zmiany miejsca zamieszkania w 2008 r. na (...) nieruchomość pozostaje niezabudowana. W związku z powyższym oraz wysokim stopami procentowymi, a przez to wysokimi ratami kredytu hipotecznego oraz pożyczki, jakie zaciągnął Pan na budowę domu w (...), podjął Pan decyzję o sprzedaży działki i przeznaczeniu pozyskanych środków finansowych na spłatę kredytów. Prowadzi Pan jednoosobową działalność gospodarczą, pod firmą (...) i jest Pan czynnym podatnikiem VAT. W dniu 27 kwietnia 2023 r. podpisał Pan notarialną przedwstępną umowę sprzedaży, w myśl której jest Pan zobowiązany do przedstawienia indywidualnej interpretacji podatkowej. W zależności od interpretacji podatkowej do ceny sprzedaży będzie doliczony podatek VAT lub nie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Nabył Pan działkę w celu budowy domu w bliżej nieokreślonej przyszłości. Najpierw działkę obok kupił Kolega, który poinformował Pana, że chce tam budować dom. Dokonał Pan więc zakupu z racji sąsiedztwa. Niestety na tych działkach nie powstał ani jeden dom. Wyprowadził się Pan w 2008 r. do (...). Wybudował Pan dom oraz ma Pan do spłacenia kredyt hipoteczny i aktualnie wysokie odsetki. Zakupu działki w 1991 r. dokonał Pan na prawach wspólności majątkowej, a następnie po ustaniu wspólności majątkowej i podziale majątku, na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (...) sygn. akt. (...) stał się Pan wyłącznym właścicielem. Powyższa nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny. Pana była żona stała się wyłączną właścicielką mieszkania, a Pan właścicielem działki. Na skutek takich ustaleń, nie posiadając własnego mieszkania, przez ponad 16 lat zmuszony był Pan wynajmować mieszkania i kilkunastokrotnie przeprowadzać się.

Nie wykorzystywał Pan działki w żaden sposób.

Działka nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej, ani rolniczo.

Kupujący wpłacił zadatek i zobowiązał się do zawarcia sprzedaży do 31 grudnia 2023 r. Jest Pan zobowiązany do przedstawienia interpretacji podatkowej, z której ma wynikać, czy jest Pan zobowiązany opodatkować sprzedaż podatkiem VAT. Jeśli taka sytuacja będzie miała miejsce, wtedy cena sprzedaży zostanie powiększona o podatek VAT. Pomijając stan faktyczny, bezpieczniej byłoby dla Pana teraz doliczyć podatek VAT do ceny, niż na przykład po roku dostać informację, że jednak podatek VAT musi zostać odprowadzony. Tym bardziej, że nabywca zgadza się na powiększenie ceny o podatek VAT. Umowa została zawarta w celu sprzedaży działki.

W przypadku niewykonania umowy przez nabywcę może Pan odstąpić od umowy i zatrzymać zadatek. W przypadku wykonania umowy  zadatek zalicza się na poczet ceny sprzedaży. Jeśli nie wykona Pan umowy, to jest Pan zobowiązany do zwrotu zadatku w kwocie dwukrotnie wyższej i zwrócić poniesione koszty.

Nie są Panu znane plany kupującego. Zgodnie z zapisem §9.1. wyraził Pan zgodę kupującemu na nieodpłatne udostepnienie terenu na cele budowlane. W przypadku niewykonania umowy kupujący jest zobowiązany doprowadzić teren do stanu pierwotnego.

W ramach umowy nie udzielał Pan pełnomocnictw ani zgód działania na Pana rzecz.

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej majątek osobisty, jaką jest działka, będzie uznana za zwykły zarząd majątkiem prywatnym, czyli nie będzie uznana za działalność gospodarczą, a co za tym idzie będzie Pan zwolniony z obowiązku zapłaty podatku VAT oraz podatku dochodowego?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż, której zamierza Pan dokonać mieści się w granicach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, a co za tym idzie - nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego i podatku VAT. Zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność jest opodatkowana podatkiem VAT, jeśli została wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Za podatnika podatku należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma ustalenie daty ich nabycia.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Użyte w tym przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednak brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Odnosząc się do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z 3 czerwca 2015 r. sygn. I SA/Po 919/14:

Natomiast, przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Ocena, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma ogromne znaczenie dla określenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto, nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie, np. zaliczony częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

Wobec powyższego, w celu właściwego zakwalifikowania skutków działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodów należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości (działki), o której mowa we wniosku.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że zamierza Pan sprzedać niezabudowaną działkę, którą nabył Pan wraz z byłą małżonką do majątku wspólnego 12 grudnia 1991 roku. Środki finansowe uzyskane ze sprzedaży tej działki zamierza Pan przeznaczyć na spłatę kredytów. W chwili nabycia nieruchomości miała ona status nieruchomości rolnej niezabudowanej i nie miała zapewnionych mediów. Zmiana przeznaczenia nieruchomości nie nastąpiła z Pana inicjatywy i nie angażował Pan środków pieniężnych w celu zbycia nieruchomości, czy też podniesienia jej wartości poprzez zapewnienie dostępu do mediów, ani nie wnioskował Pan o wydanie warunków przyłączenia mediów. Nie nabywał Pan nieruchomości w celu sprzedaży, nie występował Pan o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, nie prowadzi Pan usług deweloperskich, nie wnioskował Pan o warunki zabudowy. Nie dokonywał Pan żadnych przyłączeń mediów. Powyższa nieruchomość stanowi Pana majątek prywatny. Dotychczas, pomijając wywłaszczenie, nie sprzedawał Pan działki, więc jest to czynność okazjonalna. Przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana na cele rolnicze ani w żadnej działalności gospodarczej. Dla przedmiotowej nieruchomości uchwalony jest plan zagospodarowania przestrzennego, a jej teren jest przeznaczony pod zabudowę usługowo-produkcyjną (nieuciążliwą produkcję i usługi, bazy, składy i magazyny.

Z przedstawionych okoliczności sprawy nie wynika, aby Pana aktywność wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nie podjął Pan ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, (takich jak np. nabycie z zamiarem odsprzedaży, zamieszczanie ogłoszeń, działania marketingowe). Nieruchomości nabył Pan do majątku prywatnego. Nie ulepszał Pan tej nieruchomości.

W konsekwencji, skutki podatkowe odpłatnego zbycia opisanej nieruchomości (działki) należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z opisu sprawy wynika, że opisaną działkę nabył Pan w 1991 r. do majątku wspólnego z byłą małżonką.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do tego przepisu, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej nabytych do majątku wspólnego małżonków nieruchomości, okres, o którym mowa w art. 10 ust 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków.

Z treści wniosku wynika, że 12 grudnia 1991 r. nabył Pan wraz z żoną nieruchomość rolną niezbudowaną. Następnie nastąpił podział majątku wspólnego i uzyskał Pan prawo własności do całości przedmiotowej działki, którą zamierza Pan sprzedać. Odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wyniku wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu:

Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu).

Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Stosownie natomiast do art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datą nabycia przez Pana działki jest data nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, tj. 1991 r. Zatem, pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 1996 r.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana działki nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż sprzedaży dokona Pan po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Wobec powyższego, nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu odpłatnego zbycia ww. nieruchomości.

Wobec powyższego stanowisko Pana jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informujemy, że w zakresie podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pana zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).