Interpretacja indywidualna z dnia 26 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.389.2023.1.JG

Dotyczy wliczenia do limitu zwolnienia 200 000 zł obrotu z tytułu najmu prywatnego lokalu użytkowego.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

7 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 26 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wliczenia do limitu zwolnienia 200 000 zł obrotu z tytułu najmu prywatnego lokalu użytkowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

7 lipca 2020 r. wynajął Pan jako osoba prywatna lokal użytkowy, będący Pana własnością, firmie zajmującej się sprzedażą sprzętu muzycznego. Firmie tej wystawia Pan co miesiąc rachunki i rozlicza się z tego w formie ryczałtu 8,5%. W 2021 r. stawka miesięczna czynszu za lokal ustalona została na 4 600 zł.

W 2021 r. uzyskał Pan również przychód wynikający z obrotu akcji na giełdzie w wysokości 6 210,68 zł, z kosztem jego uzyskania w wysokości 5 622,40 zł, i dochodzie 588,20 zł po pomniejszeniu o podatek, w wysokości 476,20 zł. 18 czerwca 2021 r. zarejestrował Pan jednoosobową działalność gospodarczą w CEIDG polegającą na wykonywaniu usług związanych z grafiką komputerową (kod PKD: 59.12.Z). Nie rejestrował się Pan jako płatnik VAT, korzystając ze zwolnienia w postaci limitu 200 000 zł rocznego obrotu.

Limit ten, z racji rejestracji w trakcie roku, w 2021 wyniósł: 107 945,21 zł. Do końca roku z działalności gospodarczej uzyskał Pan przychód 103 638 zł, a dochód 102 798 zł co w rozłożeniu miesięcznym przedstawiało się następująco:

• czerwiec 2021 r.: przychód 13 000 zł, łącznie 13 000 zł,
• lipiec 2021 r.: przychód 15 518 zł, łącznie 29 518 zł,
• sierpień 2021 r.: przychód 17 000 zł, łącznie 46 518 zł,
• wrzesień 2021 r.: przychód 13 000 zł, łącznie 59 518 zł
• październik 2021 r.: przychód 13 000 zł. łącznie 72 518 zł
• listopad 2021 r.: przychód 13 120 zł, łącznie 85 638 zł
• grudzień 2021 r.: przychód 18 000 zł, łącznie 103 638 zł.

Dylemat polega na tym, że jeżeli do osiągniętego obrotu z działalności gospodarczej doda Pan obrót z wynajmu lokalu oraz ze sprzedaży na giełdzie, limit zwolnienia zostanie przekroczony.

Podobna sytuacja zdarzyła się w 2022 r. Limit 200 000 zł nie został przekroczony pod warunkiem, że nie zostanie wzięty obrót dodatkowy w postaci wynajmu lokalu użytkowego. Jeśli wynajem lokalu użytkowego nie zostanie uwzględniony nie przekroczył Pan limitu z działalności gospodarczej. Jeśli obrót z wynajmu lokalu zostanie doliczony do obrotu z działalności gospodarczej przekroczy Pan limit 200 000 zł.

Pytanie

Czy w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej, do limitu zwolnienia 200 000 zł dolicza się najem prywatny lokalu użytkowego, niezwiązany z tą działalnością?

Pana stanowisko w sprawie

Prawo podatkowe w sposób wyraźny rozróżnia prowadzenie działalności gospodarczej od działalności wykonywanej osobiście. Jednocześnie wprowadza różne sposoby opodatkowania takich sytuacji.

W niniejszej sprawie rozpoczął Pan wynajem lokalu użytkowego bez zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dopiero w późniejszym okresie zarejestrował działalność gospodarczą, w której prowadził innego rodzaju usługi niezwiązane w żaden sposób z wynajmowanym lokalem użytkowym. Zdaniem NSA postępowanie takie jest jak najbardziej prawidłowe, ponieważ nie da się zmusić podatnika do założenia działalności gospodarczej tylko z tytułu wynajmu lokalu chodźmy nawet użytkowego. Zdaniem NSA podatnik musi wyraźnie z własnej woli założyć działalność gospodarczą celem prowadzenia wynajmu lokalu użytkowego. Mało tego podatnik musi wyodrębnić składnik majątkowy i wprowadzić ten składnik majątkowy do działalności gospodarczej.

24 maja 2021 r. NSA w składzie 7 sędziów podjął uchwałę, sygn. II FSP 1/21, w której stwierdził jednoznacznie, że przychody z najmu podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów z najmu (wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), chyba, że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Dotychczasowe stanowisko sądów administracyjnych w takich sprawach było rozbieżne: wyrok z 22 czerwca 2019 r. sygn. akt II FSK 3175/17 w którym stwierdzono, że wymienione w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kryteria działalności gospodarczej nie mają znaczenia w sytuacji, gdy podatnik spełnia takie same przesłanki, zarządzając majątkiem prywatnym. W obu przypadkach przychody mają charakter zarobkowy, stały (ciągły), a także wymagają pewnej formy zorganizowania. O opodatkowaniu przychodów z najmu ryczałtem lub w ramach działalności decyduje sam podatnik. Jednocześnie Naczelny Sąd Administracyjny wydawał orzeczenia w których uznawano, że zamiar podatnika nie ma rozstrzygającego znaczenia, a decydują obiektywne okoliczności, które powinny być ustalone w postępowaniu dowodowym (np. wyrok NSA z 2 września 2020 r. sygn. II FSK 1361/18).

W podjętej uchwale NSA orzekł, że to podatnik decyduje czy wynajem lokalu użytkowego kwalifikuje do działalności gospodarczej czy też kwalifikuje go do działalności wykonywanej osobiście.

Prawo podatkowe powinno być jednolicie interpretowane. Skoro podatnik może zadecydować zdaniem NSA, że lokal użytkowy nie będzie składnikiem związanym z działalnością gospodarczą lecz opodatkowany będzie jako działalność osobista, nie można traktować podatnika w inny sposób w przypadku podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym to Pan zadecydował, że lokal użytkowy nie będzie stanowił elementu majątkowego Pan firmy związanej z działalnością gospodarczą i nie wprowadził tego lokalu do środków trwałych swojej działalności. Mało tego najpierw rozpoczął Pan wynajem lokalu użytkowego, a dopiero potem założył działalność gospodarczą do celów niezwiązanych z wynajmem lokalu użytkowego. W związku z powyższym Pana zdaniem nie powinien Pan zaliczać obrotu uzyskiwanego z wynajmu lokalu użytkowego do limitu 200 000 zł przysługującego w podatku to od towarów i usług, ponieważ limit ten przeznaczony był tylko do działalności gospodarczej, który to Pan skrupulatnie liczył i prawidłowo stosował.

Końcowo wszelkie uwagi związane z lokalem odnoszą się do obrotu uzyskanego na giełdzie, ponieważ w tym przypadku podatnik również zadecydował, że nie wprowadza walorów związanych z giełdą do majątku związanego z działalnością gospodarczą, lecz wydzielił tę działalność zarobkową i odrębnie opodatkował.

Konstatując, Pana zdaniem prawidłowo Pan postąpił nie wliczając obrotu z giełdy oraz z prywatnego wynajmu lokalu użytkowego do limitu 200 000 zł uprawniającego do zwolnienia od podatku towarów i usług w działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi) jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wynajmującego, jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Z powyższych przepisów wynika, że umowa najmu jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Wobec tego, umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i pobierania pożytków, w związku z czym stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie przedmiotu najmu przez najemcę.

Oznacza to, że czynność polegająca na najmie nieruchomości w zamian za uzyskane wynagrodzenie spełnia warunki do uznania tej czynności za świadczenie usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

Należy jednak zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu musi być wykonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że:

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy stwierdzić, że usługa najmu wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywana jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu, wskazuje, że ma ona długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Ustawodawca w art. 43 ust. 1 ustawy zwolnił od podatku niektóre transakcje. Usługi wynajmu lokali użytkowych nie zostały objęte tym zwolnieniem.

Jednakże ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z art. 113 ustawy. W myśl art. 113 ust. 1 ustawy:

Art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 113 ust. 5 ustawy:

W myśl art. 113 ust. 11 ustawy:

Na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że 7 lipca 2020 r. wynajął Pan jako osoba prywatna lokal użytkowy firmie zajmującej się sprzedażą sprzętu muzycznego. Firmie tej wystawia Pan co miesiąc rachunki. W 2021 r. uzyskał Pan również przychód wynikający z obrotu akcji na giełdzie. 18 czerwca 2021 r. zarejestrował Pan jednoosobową działalność gospodarczą w CEIDG polegającą na wykonywaniu usług związanych z grafiką komputerową (kod PKD: 59.12.Z). Nie rejestrował się Pan jako podatnik VAT, korzystając ze zwolnienia w postaci limitu 200 000 zł rocznego obrotu.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy do limitu zwolnienia 200 000 zł dolicza się najem prywatny lokalu użytkowego.

Odnosząc się do Pana wątpliwości należy wskazać, że wartość świadczonych przez Pana usług najmu lokalu użytkowego, jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług podlegała wliczeniu do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy świadczonych przez Pana usług związanych z grafiką komputerową.

Na gruncie niniejszej sprawy, jak wcześniej wskazano, świadczenie usług najmu lokalu użytkowego wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli jest wykonywane w sposób ciągły do celów zarobkowych, co ma miejsce w przedmiotowej sprawie. Zatem najem przez Pana nieruchomości (lokalu użytkowego) jest przedmiotem działalności gospodarczej, bez względu na to, czy zarejestrował Pan taką działalność w CEIDG czy też nie, gdyż jak już zostało wskazane na gruncie przepisów ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje czynności polegające na wykorzystywaniu towarów (w tym przypadku lokalu) w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przedmiotowy najem lokalu użytkowego nie mieści się w dyspozycji przepisów art. 113 ust. 2 ustawy wskazującego czynności, których nie wlicza się do wartości sprzedaży, gdyż nie korzysta ze zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy - nie  jest lokalem wynajmowanym na cele mieszkaniowe – a tylko takie, zgodnie z dyspozycją wskazanego artykułu korzystają ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

Zatem fakt, że Pan zadecydował, że lokal użytkowy nie będzie stanowił elementu majątkowego Pana firmy związanej z działalnością gospodarczą i nie wprowadził Pan tego lokalu do środków trwałych swojej działalności nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia w podatku od towarów i usług.

Należy bowiem jeszcze raz podkreślić, że na gruncie podatku VAT odpłatne udostępnianie (najem) innemu podmiotowi lokalu użytkowego skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie wynajmującego, a tym samym stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy oraz nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, (niezależnie od tego czy wprowadzi Pan lokal do środków trwałych czy nie) co wyklucza sprzedaż opisanej nieruchomości w ramach majątku prywatnego. Istota umowy najmu wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz najemcy. Najemca za oddaną mu w najem rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą a przekazanym za nią wynagrodzeniem. Charakter stosunku prawnego, jaki kształtuje umowa najmu wskazuje, że jest on długotrwały, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie obroty z tytułu świadczenia usług najmu lokalu użytkowego, powinny być wliczane do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy. Zatem po przekroczeniu kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, powinien Pan złożyć zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R we właściwym urzędzie skarbowym.

Odnosząc się do powołanych przez Pana w przedmiotowym wniosku wyroków sądu (z 22 czerwca 2019 r., sygn. akt II FSK 3175/17, z 2 września 2020 r., sygn. akt II FSK 1361/18), należy wyjaśnić, że są one rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają. Zatem, wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie. Ponadto wyroki te zostały wydane w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych i zryczałtowanego podatku dochodowego.

Dodatkowe informacje

Wskazujemy, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania, czyli wliczania do limitu zwolnienia świadczonych usług najem lokalu użytkowego. Inne kwestie dotyczące wliczania/niewliczania obrotu z giełdy do limitu 200 000 zł uprawniającego do zwolnienia od podatku od towarów i usług, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•  Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).