Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.363.2023.3.IK

Uznanie opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych (Działalność Dystrybucyjna) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT i tym samym wyłączenie z opodatkowania VAT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 4 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku od towarów i usług w zakresie uznania opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych (Działalność Dystrybucyjna) za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT i tym samym wyłączenia z opodatkowania VAT. Uzupełnili go Państwo pismem z 8 maja 2023 r oraz – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 lipca 2023 r. (data wpływu 11 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zaistniałego stanu faktycznego

S. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Wnioskodawca” lub „Spółka”) należy do grupy kapitałowej będącej dostawcą systemów do renowacji sieci kanalizacyjnych opartych na diodach LED. Wnioskodawca jest producentem ww. systemów. Jedynym udziałowcem Wnioskodawcy jest hiszpańska spółka S. („Udziałowiec”).

Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT zarejestrowanym dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych. Udziałowiec jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Udziałowiec prowadzi m.in. działalność polegającą na dystrybucji produktów Spółki na rynkach światowych („Działalność Dystrybucyjna”). Udziałowiec, oprócz prowadzenia Działalności Dystrybucyjnej i posiadania 100% udziałów w Spółce, posiadał również prawa własności intelektualnej (np. patenty) związane z systemami do renowacji sieci kanalizacyjnych („Prawa IP”) oraz 50% udziałów w innej hiszpańskiej spółce – A. („Udziały”). Spółka A. została utworzona jako wspólne przedsięwzięcie Udziałowca oraz innego podmiotu, będącego podmiotem niepowiązanym wobec Udziałowca i Spółki. Celem spółki A. jest ochrona wytworzonych przez partnerów praw własności intelektualnych (innych niż Prawa IP), związanych z nowatorskimi rozwiązaniami w zakresie technologii sanitarnych.

Transakcja i Reorganizacja

Obecnie grupa kapitałowa, której częścią jest Spółka, jest w trakcie przeprowadzania transakcji („Transakcja”) z podmiotem niepowiązanym („Inwestor”), która ma objąć m.in. nabycie przez Inwestora 100% udziałów w Spółce, Działalności Dystrybucyjnej, Praw IP oraz Udziałów. Oczekiwaniem Inwestora ustalonym z Udziałowcem jest, że przed przeprowadzeniem Transakcji Działalność Dystrybucyjna, Prawa IP oraz Udziały zostaną przeniesione do Spółki („Reorganizacja”). Po Reorganizacji, aktywami Udziałowca będą udziały w Spółce oraz wierzytelności wynikające z umów sprzedaży produktów, które zostały zrealizowane przed dokonaniem Reorganizacji.

W związku z powyższym, w ramach Reorganizacji, w 2022 r. doszło do sprzedaży Praw IP przez Udziałowca na rzecz Spółki (wskutek wyceny dokonanej przez podmiot trzeci, cena została skorygowana, a jej dodatkowa część zostanie uregulowana w 2023 r.). Przedmiotem sprzedaży do Spółki w ramach Reorganizacji będą też Udziały oraz Działalność Dystrybucyjna.

Reorganizacja jest więc przeprowadzona z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, w szczególności w celu doprowadzenia do struktury pozwalającej na osiągnięcie określonego celu biznesowego grupy (tj. sprzedaży udziałów w Spółce na rzecz Inwestora). Głównym lub jednym z głównych celów Reorganizacji nie będzie uniknięcie lub uchylenie się od opodatkowania. Dochód osiągnięty przez Udziałowca za sprzedaż Działalności Dystrybucyjnej oraz Praw IP na rzecz Spółki podlegać będzie opodatkowaniu po stronie Udziałowca w Hiszpanii. Stawka podatku w takim przypadku jest wyższa niż stawka podatku w Polsce, gdyż wynosi 25% (w stosunku do sprzedaży Udziałów, dochód będzie korzystał ze zwolnienia partycypacyjnego, w związku z czym efektywna stawka opodatkowania wyniesie 1,25%). Ponadto, po przejęciu Działalności Dystrybucyjnej oraz Praw IP przez Spółkę, jej działalność zostanie rozszerzona, a w konsekwencji, można oczekiwać, że wzrosną jej dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce.

Prawa IP nie były związane bezpośrednio z Działalnością Dystrybucyjną Udziałowca (do prowadzenia działalności polegającej na dystrybucji systemów nie jest konieczne posiadanie żadnych Praw IP, w tym patentów; korzystanie z Praw IP jest natomiast niezbędne dla prowadzenia przez Spółkę działalności produkcyjnej). Co do Udziałów, to nie są one również bezpośrednio związane z Działalnością Dystrybucyjną, natomiast w szerokim rozumieniu związane są z działalnością prowadzoną przez Spółkę (tj. rozwojem i produkcją rozwiązań sanitarnych).

Struktura organizacyjna Udziałowca

Udziałowiec, oprócz Działalności Dystrybucyjnej sprawuje również funkcje holdingowe (wykonywanie praw udziałowych). W ramach Działalności Dystrybucyjnej zatrudniani byli pracownik (we Francji) i współpracownicy (w Hiszpanii). Działalność Dystrybucyjna obejmuje wyłącznie działalność polegającą na dystrybucji systemów na rynkach światowych (wyszukiwanie klientów, negocjacje cenowe, utrzymywanie relacji z kontrahentami, obsługa posprzedażowa itp.). Do zadań pracownika należą w szczególności działania polegające na rozwoju rynków zbytu i portfela klientów, demonstracja produktów Spółki i obsługa posprzedażowa (na terytorium Francji i krajów sąsiadujących). Rolą jednego ze współpracowników jest sprzedaż na rynkach międzynarodowych i posprzedażowa obsługa klientów, z kolei drugi współpracownik zajmuje się nadzorem nad strategią sprzedaży, działaniami marketingowymi i utrzymywaniem/budowaniem relacji z istniejącymi i potencjalnymi klientami (pełni on również odrębnie role w ramach działalności holdingowej jako wspólnik Udziałowca, nie są one jednak bezpośrednio związane z zadaniami wykonywanymi w związku z Działalnością Dystrybucyjną i zadania związane z działalnością holdingową będą również pełnione po Reorganizacji).

Działalność Dystrybucyjna obejmuje również wyszukiwanie dystrybutorów na rynkach lokalnych - w tym sensie Udziałowiec działa jako główny dystrybutor (master distributor). Główne rynki zbytu to Niemcy, USA, Wielka Brytania, Hiszpania, Włochy i Francja.

Rachunkowość zarządcza Udziałowca

Udziałowiec jest w stanie przygotowywać analizy finansowe dotyczące wyników finansowych Działalności Dystrybucyjnej dla celów zarządczych. Analiza finansowa wyodrębnionych wyników finansowych Działalności Dystrybucyjnej została przygotowana na przykład dla potrzeb wyceny Działalności Dystrybucyjnej przez niezależny podmiot.

Funkcjonujący u Udziałowca system finansowo-księgowy pozwala na wyodrębnienie i przypisanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań odrębnie do Działalności Dystrybucyjnej i pozostałej działalności (holdingowej).

Możliwe jest wyodrębnienie dla Działalności Dystrybucyjnej kluczowych dla jej funkcjonowania kont bilansowych, takich jak zapasy, zobowiązania czy należności.

Prowadzona przez Udziałowca ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych pozwala na oddzielenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych związanych z poszczególnymi rodzajami działalności (Działalność Dystrybucyjna i pozostała działalność Udziałowca).

Sprzedaż Działalności Dystrybucyjnej

W ramach transakcji sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej ostatecznie na Spółkę zostanie przeniesiona własność wszystkich składników materialnych i niematerialnych związanych z tą działalnością, tj.:

1. umowy z pracownikiem (poprzez zawarcie nowej umowy o pracę odzwierciedlającej warunki dotychczasowej umowy) / współpracownikami;

2. zapasy towarów (produktów, komponentów) w wymiarze pozwalającym na kontynuowanie bieżącej działalności;

3. prawa i obowiązki wynikające z pisemnych umów zawartych przez Udziałowca z kontrahentami nabywającymi produkty Spółki;

4. prawa i obowiązki wynikające z ustnych umów zawartych przez Udziałowca z kontrahentami nabywającymi produkty Spółki.

W ramach sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej nie będą przenoszone wierzytelności o zapłatę ceny wynikające z zawartych przed datą umową umów sprzedaży produktów (o ile będą istniały takie nieuregulowane wierzytelności); celem tego wyłączenia jest uniknięcie komplikacji księgowych, podatkowych i relacyjnych związanych z korygowaniem faktur i komunikacją z kontrahentami.

W celu sprawnego i nie powodującego zakłóceń w codziennej działalności gospodarczej przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę, niektóre z ww. składników zostały już przeniesione na Spółkę (pracownik, część zapasów towarów, które następnie zostały fizycznie przemieszczone na terytorium Polski). Spółka rozpoczęła również faktycznie wykonywać prawa i obowiązki z pisemnych i ustnych umów zawartych przez Udziałowca w ramach Działalności Dystrybucyjnej z nabywcami produktów Spółki. Powyższe działania miały na celu płynne przeniesienie Działalności Dystrybucyjnej do Spółki (w celu zapewnienie realizacji zobowiązań związanych z Działalnością Dystrybucyjną i braku uszczerbku dla relacji z klientami).

Do pełnego przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę, w tym w szczególności przejęcia przez Spółkę potencjału do generowania zysku z tej działalności oraz formalnego potwierdzenia dotychczasowych przesunięć pomiędzy Udziałowcem a Spółką, dojdzie poprzez zawarcie odpowiedniej umowy sprzedaży, spełniającej wymogi dotyczące formy czynności prawnej mającej za przedmiot przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Umowa zostanie zawarta w Hiszpanii, pod prawem hiszpańskim.

Mimo że Działalność Dystrybucyjna nie jest przenoszona do Spółki w ramach jednej czynności prawnej lub faktycznej, intencją stron transakcji (Udziałowca i Spółki) było od początku przeniesienie całej Działalności Dystrybucyjnej do Spółki. Znajduje to wyraz w liście intencyjnym dotyczącym sprzedaży udziałów Spółki zawartym pomiędzy Udziałowcem a Inwestorem (podmiotami niepowiązanymi), z którego wynika zobowiązanie Udziałowca do skonsolidowania działalności produkcyjnej i Działalności Dystrybucyjnej w jednym podmiocie. W wykonaniu tego zobowiązania Udziałowiec i Spółka podjęli kroki zmierzające do przeniesienia składników Działalności Dystrybucyjnej do Spółki.

Po Reorganizacji, Udziałowiec będzie wykonywał działalność holdingową, aktywami Udziałowca będą udziały Spółki, a po ich zbyciu, środki ze sprzedaży udziałów w Spółce. Dodatkowo, w przypadku zbycia przez Udziałowca udziałów Spółki, Udziałowiec będzie posiadać prawa i obowiązki wynikające z umowy sprzedaży udziałów Spółki.

Wynagrodzenie

Ceny sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej, Praw IP i Udziałów zostały określone w oparciu o wycenę przygotowaną przez niezależny podmiot.

W stosunku do Działalności Dystrybucyjnej, podmiot dokonujący wyceny opiera się na założeniu, że wycenie powinna podlegać nie tylko wartość aktywów składających się na Działalność Dystrybucyjną, ale również potencjał do generowania zysków odzwierciedlający oczekiwane przepływy pieniężne generowane przez tę działalność. W konsekwencji, cena jaką Spółka zapłaci za Działalność Dystrybucyjną będzie odzwierciedlać potencjał do generowania zysków, a w konsekwencji będzie wyższa niż suma wartości rynkowych poszczególnych składników składających się na Działalność Dystrybucyjną.

Kontynuacja Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę, okres przejściowy

Wskutek planowanej Reorganizacji, w części dotyczącej sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej przez Udziałowca na rzecz Spółki, do Spółki zostanie przeniesiona całość tej działalności. Wnioskodawca będzie kontynuował Działalność Dystrybucyjną prowadzoną dotychczas przez Udziałowca (przy użyciu zasobów i ludzkich będących dotychczas w dyspozycji Udziałowca), a jednocześnie Działalność Dystrybucyjna nie będzie kontynuowana przez Udziałowca, którego działalność ograniczy się do wykonywania ograniczonej funkcji holdingowej.

W okresie przejściowym, tj. po rozpoczęciu czynności prowadzących do zawarcia transakcji (tj. od 1 listopada 2022 r.), ale przed pełnym przejęciem Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę, potencjał do generowania zysków jest nadal własnością Udziałowca. Z tego względu, pierwotnie, Udziałowiec wystawił Spółce fakturę mającą na celu pozostawienie na poziomie Udziałowca marży uzyskiwanej przez Spółkę, w związku z bezpośrednią sprzedażą produktów do klientów Udziałowca. Faktura ta dotyczyła okresu od października do grudnia 2022 r. Ostatecznie, faktura ta została skorygowana do zera, a cel w postaci pozostawienia na poziomie Udziałowca marży na poziomie rynkowym zostanie osiągnięty w procesie korekty cen transferowych przeprowadzanym przez Spółkę - korekta ta ma na celu prawidłowe odzwierciedlenie analizy funkcjonalnej w zakresie cen transferowych i będzie prowadziła do uzgodnienia warunków transakcji kontrolowanej (w tym marży na poziomie Udziałowca za okres do pełnego przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę) do warunków, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

W uzupełnieniu do wniosku wskazali Państwo, że:

W ocenie Wnioskodawcy, składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące Działalność Dystrybucyjną stanowią funkcjonalną całość, a poniższe okoliczności wskazują na wyodrębnienie ich w majątku Udziałowca dla celów:

- finansowych

Na podstawie ksiąg i ewidencji rachunkowych Udziałowca możliwe jest ustalenie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań Działalności Dystrybucyjnej, a zatem ustalenie wyniku finansowego Działalności Dystrybucyjnej.

- organizacyjnych

Składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną są możliwe do wyodrębnienia od pozostałej działalności Udziałowca i możliwa jest funkcjonalna alokacja określonych aktywów i pasywów Udziałowca do Działalności Dystrybucyjnej (np. możliwe jest wskazanie kontraktów dotyczących dystrybucji towarów lub pracowników pracujących w obszarze dystrybucji).

- funkcjonalnych

Składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną służą realizacji działalności dystrybucyjnej Udziałowca, która jest funkcjonalnie inna niż pozostała działalność Udziałowca.

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy i uzasadnieniem tego stanowiska we wniosku z dnia 4 maja 2023 r., w ocenie Wnioskodawcy zachodzi w niniejszej sprawie wyodrębnienie organizacyjne, finansowe i funkcjonalne składników majątkowych i niemajątkowych Działalności Dystrybucyjnej. Wyodrębnienie zostało bardzo szeroko uargumentowane w uzasadnieniu stanowiska Wnioskodawcy, natomiast okoliczności prowadzące do takiego stanowiska zostały wskazane we wniosku oraz w niniejszym piśmie.

Wnioskodawca będzie kontynuował Działalność Dystrybucyjną Udziałowca przy użyciu nabytych składników majątkowych i niemajątkowych składających się na Działalność Dystrybucyjną. Wnioskodawca będzie dysponował zapasami towarów pozwalającymi na bieżącą realizację zamówień klientów oraz kadrą pracowników i współpracowników zajmującą się realizacją zamówień klientów. Wnioskodawca przejmie również relacje z klientami zagranicznymi, które są utrzymywane przez zespół zlokalizowany w ramach Działalności Dystrybucyjnej (obsługujący klientów zagranicznych również w zakresie demonstracji produktów, czy obsługi posprzedażowej).

Zgodnie ze stanowiskiem Wnioskodawcy i uzasadnieniem tego stanowiska we wniosku, w ocenie Wnioskodawcy wszystkie składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną na moment sprzedaży tworzą samodzielny podmiot gospodarczy, który pozwala Wnioskodawcy prowadzić działalność gospodarczą w zakresie dystrybucji towarów.

Pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone numerami jak we wniosku)

1. Czy Działalność Dystrybucyjna stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, a tym samym, czy jej sprzedaż będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług („VAT”)?

4. W przypadku uznania, że Działalność Dystrybucyjna nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy sprzedaż składników materialnych i niematerialnych powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę dla celów VAT jako odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (w części dotyczącej zapasów towarów przemieszczanych z Hiszpanii do Polski) oraz świadczenie usług mające miejsce w Polsce, w stosunku do którego Spółka będzie działać jako podatnik (w zakresie, w jakim nie będzie dotyczyła towarów)?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy:

1. Działalność Dystrybucyjna stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, a tym samym, będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT.

4. Jeśli Działalność Dystrybucyjna nie będzie stanowiła zorganizowanej części przedsiębiorstwa, sprzedaż składników materialnych i niematerialnych powinna być rozpoznana przez Wnioskodawcę dla celów VAT jako odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (w części dotyczącej zapasów towarów przemieszczanych przez Udziałowca do Polski) oraz świadczenie usług mające miejsce w Polsce, w stosunku do którego Spółka będzie działać jako podatnik (w zakresie, w jakim nie będzie dotyczyła zapasów towarów).

Uzasadnienie do pytania nr 1

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przedsiębiorstwo

Ustawa o VAT nie definiuje pojęcia przedsiębiorstwa. Nie zawiera również przepisu, który wskazuje na bezpośrednie odniesienie do definicji przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny („KC”). Nie oznacza to jednak, że nie należy się odwołać w tym zakresie do definicji legalnej zawartej w KC. Takie podejście jest spójne systemowo, gdyż do definicji przedsiębiorstwa z art. 551 Kodeksu cywilnego odwołuje się wprost art. 4a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który wprowadza definicję przedsiębiorstwa dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 55¹ KC, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności: oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa), własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości, prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych, wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne, koncesje, licencje i zezwolenia, patenty i inne prawa własności przemysłowej, majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle powyższej definicji, w skład przedsiębiorstwa wchodzą takie składniki materialne i niematerialne, które w sposób zorganizowany służą prowadzonej w ramach tego przedsiębiorstwa działalności gospodarczej.

Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w art. 55¹ KC, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi jednak stanowić całość. Oznacza to, że aby mówić o transferze przedsiębiorstwa, przenoszone składniki majątkowe muszą umożliwiać prowadzenie samodzielnej działalności wyłącznie w oparciu o te składniki.

Zgodnie z art. 55² KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba ze co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo obejmuje więc z mocy prawa wszelkie składniki materialne jak i niematerialne wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej (m.in. majątek obrotowy, środki trwale, wartości niematerialne i prawne, prawa wynikające z zawartych w ramach przedsiębiorstwa umów), chyba ze strony czynności prawnej postanowią odmiennie.

Aktywa składające się na działalność holdingową Udziałowca (udziały w Spółce, a po ich zbyciu, środki ze sprzedaży udziałów w Spółce; dodatkowo, w przypadku zbycia przez Udziałowca udziałów Spółki, Udziałowiec będzie posiadać prawa i obowiązki wynikające z umowy sprzedaży udziałów Spółki) oraz wierzytelności wynikające z umów sprzedaży dokonanych przed Reorganizacją nie zostaną przeniesione na Spółkę. W związku z tym, w ocenie Spółki nie dochodzi do przeniesienia wszelkich składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej Udziałowca a w konsekwencji Działalność Dystrybucyjna nie stanowi przedsiębiorstwa Udziałowca.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Tym samym za transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa można uznać taką transakcję, której przedmiot spełnia kumulatywnie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych,

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Jednocześnie zwraca się uwagę, że wyodrębnienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinno istnieć już na moment dokonywania danej transakcji, a nie dopiero po jej dokonaniu (tak m. in. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2463/16 oraz z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. akt II FSK 2991/15).

Odnosząc powyższe do zaprezentowanego opisu zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy, Działalność Dystrybucyjną należy uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa z poniżej przedstawionych względów.

Istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania

Zgodnie z literalnym brzmieniem analizowanych przepisów, zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa jest zespół składników majątkowych, w skład którego wchodzą zarówno składniki materialne, jak i niematerialne. Jak wskazuje się w literaturze, oznacza to, iż aby uznać dany zespół składników za zorganizowaną część przedsiębiorstwa niezbędne jest, aby składał się on co najmniej z jednego składnika materialnego i co najmniej z jednego składnika niematerialnego.

Jedynym składnikiem wymienionym bezpośrednio w definicji legalnej zorganizowanej części przedsiębiorstwa są zobowiązania. W konsekwencji, zgodnie z praktyką organów podatkowych, podnosi się, że zobowiązania stanowią fundamentalny element przedmiotowego pojęcia, gdyż ustawodawca w sposób celowy wyeksponował rolę zobowiązań w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W ocenie Wnioskodawcy nie należy jednak powyższych konkluzji utożsamiać z obowiązkiem przeniesienia wszystkich składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną działalnością, aby można było uznać daną jednostkę funkcjonującą w ramach większej struktury organizacyjnej podatnika za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej („DKIS”) w interpretacji indywidualnej z 21 stycznia 2022 r., sygn. 0111-KDIB3-3.4012.615.2021.2.MAZ).

Jak wskazano w interpretacji indywidualnej wydanej przez DKIS z 29 grudnia 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.557.2021.2.MZA), elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, w analizowanym zdarzeniu przyszłym spełnienie przesłanki istnienia zespołu powiązanych ze sobą składników materialnych i niematerialnych, obejmującego również zobowiązania, jest bezsporne. Do zbywanego zespołu składników materialnych i niematerialnych związanych z Działalnością Dystrybucyjną - pozwalającego na prowadzenie działalności w przyjętym zakresie - przyporządkowane są również zobowiązania, m. in. z pisemnych i ustnych umów zawartych przez Udziałowca z kontrahentami nabywającymi produkty Spółki i dystrybutorami (za wyjątkiem wierzytelności z tytułu sprzedaży towarów rozpoznanych przed datą Reorganizacji), czy też zobowiązania wynikające z umów z pracownikiem / współpracownikami odpowiedzialnymi za współpracę z dystrybutorami produktów Wnioskodawcy na rynkach międzynarodowych. Składniki te składają się na potencjał do generowania zysku, który jest odzwierciedlony w wycenie Działalności Dystrybucyjnej.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy przesłanka wyodrębnienia zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań została spełniona.

Wyodrębnienie organizacyjne zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie

Przepisy Ustawy o VAT nie definiują, co należy rozumieć pod pojęciem "wyodrębnienie organizacyjne" użytym w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Niemniej jednak, zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. (tak przykładowo DKIS w interpretacji indywidualnej z 29 września 2020 r., sygn. 0112-KDIL3.4012.457.2020.5.MŁ). Organy podatkowe akceptują również sytuacje, w których w strukturach spółek istnieje wyodrębniona struktura organizacyjna, która wprawdzie nie została wyodrębniona formalnie w drodze np. uchwały zarządu, ale jest jednak wyodrębniona w sposób faktyczny, w szczególności organizacyjny, od pozostałych działów spółki (stanowisko zaakceptowane np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez DKIS z 29 grudnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.557.2021.2.MZA).

W odniesieniu do kryterium wyodrębnienia organizacyjnego organy podatkowe wskazują, że najistotniejszym elementem determinującym spełnienie tej przesłanki jest istnienie w obrębie przedsiębiorstwa zespołu składników, połączonych w jedną grupę ze względu na rolę jaką odrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa. Powyższe oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki te odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa, tj. na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość.

Zespół składników materialnych i niematerialnych składających się na Działalność Dystrybucyjną jest ściśle związany z funkcjonalnie wyodrębnioną działalnością Udziałowca, która polega na dystrybucji produktów i która w sposób organizacyjny jest odrębna od innej działalności Udziałowca (działalności holdingowej). Możliwa jest alokacja do Działalności Dystrybucyjnej aktywów niematerialnych (umowy z kontrahentami, doświadczenie zespołu pracowników i współpracowników, potencjał do generowania zysków) oraz materialnych (zapasy towarów i części zamiennych). W ocenie Wnioskodawcy nie ma zatem wątpliwości, że Działalność Dystrybucyjna spełnia kryteria pozwalające na uznanie jej za jednostkę wyodrębnioną organizacyjnie w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie finansowe zespołu składników w istniejącym przedsiębiorstwie

Zawarta w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa identyfikuje wyodrębnienie finansowe jako jedną z przesłanek determinujących uznanie danej masy majątkowej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Niemniej jednak, podobnie jak w przypadku wcześniej omawianego wyodrębnienia organizacyjnego, ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod tym pojęciem.

Zgodnie z utrwaloną praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej danej masy majątkowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Stanowisko takie zostało zaprezentowane m.in. przez DKIS w interpretacji indywidualnej z 14 stycznia 2022 r. (sygn. 0111-KDIB3-3.4012.559.2021.1.PK).

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza zatem np. konieczności prowadzenia odrębnej księgowości, czy też konieczności sporządzania odrębnego bilansu / rachunku zysków i strat dla zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wystarczające dla uznania, iż dane składniki majątku są wyodrębnione finansowo jest prowadzenie takiej ewidencji zdarzeń gospodarczych, dzięki której możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, a także należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

O wyodrębnieniu finansowym można mówić w przypadku istnienia samej możliwości wyselekcjonowania podstawowych informacji o sytuacji finansowej i majątkowej zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taka możliwość powinna występować w ramach istniejącego systemu rachunkowości przedsiębiorstwa i powinna umożliwiać wyodrębnienie tych zapisów księgowych, które dotyczą operacji gospodarczych dokonanych w związku z działalnością zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednocześnie, powyższe nie jest warunkowane wyodrębnieniem oddzielnych kont księgowych, na których byłyby ewidencjonowane zdarzenia gospodarcze zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce bowiem na podstawie analizy kont wspólnych dla całego przedsiębiorstwa można ustalić co najmniej podstawowe dane finansowe zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wystarczające jest zatem wyodrębnienie danej części przedsiębiorstwa dla celów np. rachunkowości zarządczej, polegające w szczególności na odrębnym ewidencjonowaniu przychodów i kosztów związanych z prowadzeniem danej części przedsiębiorstwa (tak m.in. wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2019 r., sygn. akt I FSK 293/17 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. akt III SA/Wa 1624/10). Co więcej, zgodnie z orzecznictwem niektórych sądów administracyjnych, możliwe jest podejście jeszcze bardziej liberalne, zgodnie z którym wystarczające jest obiektywne istnienie przychodów i kosztów uzyskania przychodów związanych z określonymi składnikami majątku, a nie istnieniem finansowego wyodrębnienia - dokonanego formalnie przez prowadzącego przedsiębiorstwo (tak. m. in. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 55/18).

Udziałowiec jest w stanie i przygotowuje analizy finansowe dotyczące wyników finansowych Działalności Dystrybucyjnej dla celów zarządczych. Funkcjonujący u Udziałowca system finansowo-księgowy pozwala na wyodrębnienie i przypisanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań odrębnie do Działalności Dystrybucyjnej i pozostałej działalności (holdingowej). Możliwe jest wyodrębnienie dla Działalności Dystrybucyjnej kluczowych dla jej funkcjonowania kont bilansowych, takich jak zapasy, zobowiązania czy należności.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy Działalność Dystrybucyjna spełnia kryteria wyodrębnienia finansowego w istniejącym przedsiębiorstwie.

Wyodrębnienie funkcjonalne danego zespołu składników przeznaczonego do realizacji określonych zadań gospodarczych, mogącego stanowić oddzielne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą

Mając na uwadze definicję legalną zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawartą w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, zespół składników majątkowych, dla uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinien być także odrębny funkcjonalnie. Powyższe oznacza, że zespół składników wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi służyć realizacji określonego zadania lub zadań gospodarczych a także potencjalnie mógłby stanowić odrębne i niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące swoje zadania.

Powszechnie przyjmuje się, że ta potencjalna zdolność do samodzielnej realizacji zadań wyraża się możliwością realizacji określonych zadań gospodarczych przez zespół składników majątkowych przyporządkowanych do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, który mógłby de facto stanowić oddzielne i niezależne przedsiębiorstwo realizujące dane zadania w sposób samodzielny, poczynając od momentu wyodrębnienia tego zespołu.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Działalność Dystrybucyjna jest niewątpliwie zdolna do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo, gdyż obejmuje niezbędny do tego zespół składników, w tym między innymi zapasy towarów umożliwiające płynne realizowanie zobowiązań wobec klientów, czy kadrę osobową (pracownika i współpracowników), jak również relacje z klientami zagranicznymi utrzymywane przez zespół zatrudniony w ramach Działalności Dystrybucyjnej (obsługujący klientów zagranicznych również w zakresie demonstracji produktów, czy obsługi posprzedażowej). Działalność Dystrybucyjna może nieprzerwanie prowadzić swoją działalność w zakresie dystrybucji produktów Spółki.

Zastrzec należy, że przy ocenie, czy zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej nie w każdym przypadku konieczne jest przeniesienie wszystkich składników majątkowych. Jak podkreśla się w orzecznictwie sądów administracyjnych wystarczające jest przeniesienie na nabywcę minimum środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej (tak. m.in. wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2018 r., sygn. akt I FSK 1204/16). Brak danego składnika wśród przenoszonych składników nie jest zatem automatyczną przesłanką utraty przez przedmiot wkładu charakteru przedsiębiorstwa (zorganizowanej części przedsiębiorstwa), jeśli jego wyłączenie nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź zorganizowanej jego części. Przykładowo, brak przeniesienia w ramach zorganizowanej części przedsiębiorstwa Praw IP lub Udziałów nie ma żadnego znaczenia dla możliwości kontynuowania Działalności Dystrybucyjnej, gdyż nie były one związane bezpośrednio z Działalnością Dystrybucyjną (do prowadzenia działalności polegającej na dystrybucji systemów nie jest konieczne posiadanie żadnych praw IP lub udziałów; korzystanie z Praw IP jest niezbędne dla prowadzenia przez Spółkę działalności produkcyjnej, a wykonywanie praw z udziałów Spółki nie ma związku z prowadzeniem Działalności Dystrybucyjnej).

W analizowanym zdarzeniu przyszłym, w celu sprawnego i nie powodującego zakłóceń w codziennej działalności gospodarczej przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Spółkę, niektóre z ww. składników zostały już przeniesione na Spółkę (pracownik, część zapasów towarów). Spółka rozpoczęła również faktycznie wykonywać prawa i obowiązki z pisemnych i ustnych umów zawartych przez Udziałowca. Powyższe nie stanowi jednak przeszkody w uznaniu, że dojdzie do nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W orzecznictwie przyjmuje się, że takie nabycie może nastąpić w wyniku kilku następujących po sobie umów jeżeli: (i) w wyniku sekwencji czynności prawnych istotnie dochodzi do nabycia całości przedsiębiorstwa prowadzonego przez zbywcę; (ii) celem ciągu umów było właśnie nabycie całości przedsiębiorstwa; (iii) istnieje tożsamość podmiotów uczestniczących we wszystkich umowach prowadzących łącznie do nabycia przedsiębiorstwa przez nabywcę (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 lipca 2005 r., sygn. akt III CK 705/04; wyrok dot. przeniesienia przedsiębiorstwa, jednak powinien on znajdować zastosowanie również w przypadku przeniesienia jego zorganizowanej części; za możliwością przeniesienia przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa w drodze szeregu czynności opowiada się również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1597/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z dnia z dnia 19 października 2011 r. ,sygn. akt I SA/Gd 744/11 oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 25 lutego 2010 r., sygn. IPPB3/423-883/09-2/MS oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 22 stycznia 2020 r., sygn. 0114-KDIP4-3.4012.8.2019.2.EK.

Ww. warunki są spełnione w analizowanym zdarzeniu przyszłym. Mając na uwadze, że Udziałowiec i Inwestor zawarli list intencyjny, w którym wyrażono zamiar przeniesienia Działalności Dystrybucyjnej do Spółki (konsolidacja działalności produkcyjnej i dystrybucyjnej), następujące po tym kroki zmierzające do realizacji tego zamiaru należy uznać za powzięte w wykonaniu z góry powziętego celu.

W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, Działalność Dystrybucyjna jest wyodrębniona funkcjonalnie i może stanowić oddzielne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą.

Podsumowanie

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Działalność Dystrybucyjna stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT. Pozostałe po sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej składniki majątkowej (udziały Spółki, w przyszłości ewentualnie cena sprzedaży i prawa i obowiązki z umowy sprzedaży udziałów) są funkcjonalnie i ekonomicznie niezależne od Działalności Dystrybucyjnej. Brak ich przeniesienia nie wpływa na możliwość realizowania przez Wnioskodawcę Działalności Dystrybucyjnej, a z drugiej strony ich przeniesienie nie wpływa na realizowane przez Udziałowca funkcje holdingowe.

Do sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej zastosowanie zatem powinien znaleźć art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Uzasadnienie do pytania nr 4

Jeśli Działalność Dystrybucyjna nie będzie stanowiła zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, to przeniesienie każdego ze składników materialnych i niematerialnych przyporządkowanych do Działalności Dystrybucyjnej należy uznać na gruncie VAT za odrębną transakcję.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do art. 9 ust. 2 Ustawy o VAT, przepis art. 9 ust. 1 Ustawy o VAT stosuje się pod warunkiem, że:

1) nabywcą towarów jest:

a) podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,

b) osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT

- z zastrzeżeniem art. 10 Ustawy o VAT;

2) dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

Przez import usług, na podstawie art. 2 pkt 9 Ustawy o VAT, rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a) usługodawcą jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28e Ustawy o VAT, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 Ustawy o VAT;

b) usługobiorcą jest: - w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b Ustawy o VAT

- podatnik, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT, zarejestrowana lub obowiązana do zarejestrowania zgodnie z art. 97 ust. 4 Ustawy o VAT.

W myśl art. 17 ust. 2 Ustawy o VAT, w przypadkach wymienionych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 Ustawy o VAT, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego. Podatek należny rozlicza w tym przypadku usługobiorca.

Przy czym w przypadku importu usług istotne jest ustalenie miejsca świadczenia usług.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 Ustawy o VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n Ustawy o VAT.

Odnosząc się do zdarzenia przyszłego, w momencie sprzedaży składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Działalności Dystrybucyjnej:

- Udziałowiec będzie podatnikiem podatku od wartości dodanej oraz nie będzie posiadał siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Siedziba Udziałowca znajduje się w Hiszpanii;

- w momencie sprzedaży Spółka będzie podatnikiem VAT, o którym mowa w art. 15 Ustawy o VAT oraz nie będzie posiadała siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium innego państwa członkowskiego niż Polska;

- składniki materialne i niematerialne będą służyły działalności gospodarczej Spółki;

- składniki materialne (lub ich część) i niematerialne będą przetransportowane / przeniesione z terytorium Hiszpanii na terytorium Polski -

-z tytułu przeniesienia składników materialnych i niematerialnych Udziałowcowi będzie przysługiwało wynagrodzenie.

Wobec tego, sprzedaż składników materialnych i niematerialnych przez Udziałowca na rzecz Spółki będzie stanowiła wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w Polsce w zakresie towarów (zapasów) przemieszczanych do Polski, natomiast w zakresie, w jakim nie będzie dotyczyła towarów (zapasów) będzie stanowiła świadczenie usług, dla których miejscem świadczenia jest Polska, a podatnikiem VAT zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego z tytułu świadczenia usług będzie Spółka.

Ocena stanowiska

Stanowisko Państwa, że Działalność Dystrybucyjna stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT, a tym samym, będzie pozostawać poza zakresem opodatkowania VAT jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy:

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu „przedsiębiorstwo”. Zatem dla celów określenia zakresu pojęcia „przedsiębiorstwo” należy odwołać się do regulacji zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360, ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”).

Jak stanowi art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego:

Należy wszakże zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o VAT stanowi, że:

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia z zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie lub jego zorganizowanej części zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze sprzedażą przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy dokładnie przeanalizować zarówno to jakie składniki majątku będą przedmiotem sprzedaży, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przy dokonaniu tej analizy pomocne, a czasami nawet niezbędne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 „(...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Lüdenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Jak już powyżej wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników. Przy tym punktem odniesienia jest tutaj rola jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim, w tym momencie, wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak Państwo wskazali, składniki majątkowe i niemajątkowe stanowiące Działalność Dystrybucyjną stanowią funkcjonalną całość, a poniższe okoliczności wskazują na wyodrębnienie ich w majątku Udziałowca dla celów:

- finansowych: Na podstawie ksiąg i ewidencji rachunkowych Udziałowca możliwe jest ustalenie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań Działalności Dystrybucyjnej, a zatem ustalenie wyniku finansowego Działalności Dystrybucyjnej.

-organizacyjnych: Składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną są możliwe do wyodrębnienia od pozostałej działalności Udziałowca i możliwa jest funkcjonalna alokacja określonych aktywów i pasywów Udziałowca do Działalności Dystrybucyjnej (np. możliwe jest wskazanie kontraktów dotyczących dystrybucji towarów lub pracowników pracujących w obszarze dystrybucji).

-funkcjonalnych: Składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną służą realizacji działalności dystrybucyjnej Udziałowca, która jest funkcjonalnie inna niż pozostała działalność Udziałowca.

W ramach Działalności Dystrybucyjnej zatrudniani byli pracownik (we Francji) i współpracownicy (w Hiszpanii). Działalność Dystrybucyjna obejmuje wyłącznie działalność polegającą na dystrybucji systemów na rynkach światowych (wyszukiwanie klientów, negocjacje cenowe, utrzymywanie relacji z kontrahentami, obsługa posprzedażowa itp.).

Działalność Dystrybucyjna obejmuje również wyszukiwanie dystrybutorów na rynkach lokalnych - w tym sensie Udziałowiec działa jako główny dystrybutor.

Udziałowiec jest w stanie przygotowywać analizy finansowe dotyczące wyników finansowych Działalności Dystrybucyjnej dla celów zarządczych.

Funkcjonujący u Udziałowca system finansowo-księgowy pozwala na wyodrębnienie i przypisanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań odrębnie do Działalności Dystrybucyjnej i pozostałej działalności (holdingowej).

Możliwe jest wyodrębnienie dla Działalności Dystrybucyjnej kluczowych dla jej funkcjonowania kont bilansowych, takich jak zapasy, zobowiązania czy należności.

Prowadzona przez Udziałowca ewidencja środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych pozwala na oddzielenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych związanych z poszczególnymi rodzajami działalności (Działalność Dystrybucyjna i pozostała działalność Udziałowca).

W ramach transakcji sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej ostatecznie na Państwa zostanie przeniesiona własność wszystkich składników materialnych i niematerialnych związanych z tą działalnością, tj.:

1. umowy z pracownikiem (poprzez zawarcie nowej umowy o pracę odzwierciedlającej warunki dotychczasowej umowy) / współpracownikami;

2. zapasy towarów (produktów, komponentów) w wymiarze pozwalającym na kontynuowanie bieżącej działalności;

3. prawa i obowiązki wynikające z pisemnych umów zawartych przez Udziałowca z kontrahentami nabywającymi produkty Spółki;

4. prawa i obowiązki wynikające z ustnych umów zawartych przez Udziałowca z kontrahentami nabywającymi produkty Spółki.

W ramach sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej nie będą przenoszone wierzytelności o zapłatę ceny wynikające z zawartych przed datą umową umów sprzedaży produktów (o ile będą istniały takie nieuregulowane wierzytelności).

W celu sprawnego i nie powodującego zakłóceń w codziennej działalności gospodarczej przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Państwa, niektóre z ww. składników zostały już przeniesione na Państwa. Rozpoczęli Państwo również faktycznie wykonywać prawa i obowiązki z pisemnych i ustnych umów zawartych przez Udziałowca w ramach Działalności Dystrybucyjnej z nabywcami Państwa produktów. Powyższe działania miały na celu płynne przeniesienie Działalności Dystrybucyjnej (w celu zapewnienie realizacji zobowiązań związanych z Działalnością Dystrybucyjną i braku uszczerbku dla relacji z klientami).

Do pełnego przejęcia Działalności Dystrybucyjnej przez Państwa, w tym w szczególności przejęcia przez Państwa potencjału do generowania zysku z tej działalności oraz formalnego potwierdzenia dotychczasowych przesunięć pomiędzy Udziałowcem a Państwem, dojdzie poprzez zawarcie odpowiedniej umowy sprzedaży, spełniającej wymogi dotyczące formy czynności prawnej mającej za przedmiot przedsiębiorstwo/zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Umowa zostanie zawarta w Hiszpanii, pod prawem hiszpańskim.

Mimo, że Działalność Dystrybucyjna nie jest przenoszona w ramach jednej czynności prawnej lub faktycznej, intencją stron transakcji (Udziałowca i Państwa) było od początku przeniesienie całej Działalności Dystrybucyjnej do Państwa.

Wskutek planowanej Reorganizacji, w części dotyczącej sprzedaży Działalności Dystrybucyjnej przez Udziałowca na Państwa, zostanie przeniesiona całość tej działalności. Będą Państwo kontynuować Działalność Dystrybucyjną prowadzoną dotychczas przez Udziałowca (przy użyciu zasobów i ludzkich będących dotychczas w dyspozycji Udziałowca), a jednocześnie Działalność Dystrybucyjna nie będzie kontynuowana przez Udziałowca, którego działalność ograniczy się do wykonywania ograniczonej funkcji holdingowej.

Zestawiając przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego z przywołanymi przepisami prawa oraz orzecznictwem TSUE, wskazać należy, że składniki majątkowe i niemajątkowe składające się na Działalność Dystrybucyjną stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa Udziałowca. Zespół składników materialnych i niematerialnych składający się na Działalność Dystrybucyjną, jest wyodrębniony na płaszczyznach organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej u Udziałowca. Działalność Dystrybucyjna  jest odrębna od innej działalności Udziałowca (działalności holdingowej). Do Działalności Dystrybucyjnej możliwa jest alokacja aktywów materialnych i niematerialnych.

Prowadzony przez Udziałowca system finansowo-księgowy pozwala na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do przenoszonego zespołu składników majątkowych.

Jednocześnie należy podkreślić, że przenoszony zespół składników materialnych i niematerialnych będzie wystarczający do kontynuowania działalności prowadzonej dotychczas przez Udziałowca, bez konieczności angażowania istotnych dodatkowych składników majątku i podejmowania dodatkowych czynności niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. W szczególności należy wskazać, że będą Państwo kontynuować Działalność Dystrybucyjną prowadzoną dotychczas przez Udziałowca (przy użyciu zasobów i ludzkich będących dotychczas w dyspozycji Udziałowca), a jednocześnie Działalność Dystrybucyjna nie będzie kontynuowana przez Udziałowca, którego działalność ograniczy się do wykonywania ograniczonej funkcji holdingowej.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że Działalność Dystrybucyjna nabywana przez Państwa w wyniku jej sprzedaży przez Udziałowca stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, której zbycie na gruncie przepisów podatku od towarów i usług nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Jednocześnie nie udzielam odpowiedzi na kolejne pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, gdyż oczekiwali Państwo na nie odpowiedzi wyłącznie w sytuacji nieuznania składników materialnych i niematerialnych stanowiących Działalność Dystrybucyjną za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W konsekwencji Państwa stanowisko w zakresie uznania opisanego zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem zakupu Działalności Dystrybucyjnej za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu Ustawy o VAT i tym samym wyłączenia z opodatkowania VAT jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oraz w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie zawarta w odrębnych rozstrzygnięciach.

Ponadto tut. Organ informuje, że interpretacja wywołuje skutki prawnopodatkowa tylko dla Państwa, którzy wystąpili z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej; wydana interpretacja nie wywołuje więc skutków prawnopodatkowych dla innych podmiotów.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pełna weryfikacja przedstawionych we wniosku okoliczności możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, prowadzonego przez uprawnione do tego organy, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej. Postępowanie w sprawie dotyczącej wydania interpretacji indywidualnej jest postępowaniem szczególnym, mającym charakter uproszczony, odrębny od postępowania podatkowego, uregulowanego w dziale IV Ordynacji podatkowej. Wydając bowiem interpretację indywidualną Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje, jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.