Interpretacja indywidualna z dnia 10 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.195.2023.1.AW

Dotyczy opodatkowania stawką VAT w wysokości 0%, w przypadku gdy Spółka posiada alternatywne zestawienie dokumentacyjne przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres, lecz nie posiada w tym terminie komunikatu IE 599.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 12 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy tego czy dokonywane przez Spółkę dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, jeśli Spółka posiada alternatywne zestawienie dokumentacyjne przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres, lecz nie posiada w tym terminie komunikatu IE 599, wpłynął 29 maja 2023 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

(...) z siedzibą w (…) przy ul. (…), wpisana do Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem: (…), posługująca się numerem NIP: (…) oraz REGON: (…) (dalej również jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ramach realizowanej działalności gospodarczej, Spółka dokonuje na rzecz swoich kontrahentów dostaw towarów, które są transportowane z Polski poza terytorium Unii Europejskiej (dalej: „UE”). Kontrahentami Spółki są podmioty z siedzibą poza UE, jak również podmioty z siedzibą w UE - niemniej, w ramach realizowanych transakcji towary każdorazowo wywożone są poza terytorium UE.

Na celnych dokumentach eksportowych Spółka widnieje zawsze jako eksporter towarów. Spółka dokonuje odprawy celnej towarów w Polsce.

Zdarza się w odniesieniu do takich transakcji, że Spółka ma trudności z pozyskaniem dokumentu (komunikatu) IE 599 (potwierdzenie wywozu towarów poza UE) przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, pomimo że towar faktycznie został wywieziony poza terytorium UE i dostarczony do odbiorcy towarów. Najczęściej komunikat ten jest ostatecznie pozyskiwany w późniejszym czasie, jednak już po upływie terminu do złożenia deklaracji za dany okres.

Spółka nie wyklucza, że w przyszłości tego typu sytuacje mogą się powtarzać. W sytuacjach braku komunikatu IE 599 (potwierdzającego wywóz towaru poza UE), Spółka dysponuje jednak alternatywnymi dowodami potwierdzającymi wywóz towaru poza terytorium UE przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres. W zależności od przebiegu transakcji, kontrahenta, miejsca dostarczenia towarów zestaw alternatywnych dokumentów może być różny.

Niezależnie jednak od specyfiki poszczególnych jednostkowych transakcji Spółka posiada oprócz faktury dokumentującej transakcję, również co najmniej jeden z następujących dokumentów, a mianowicie:

1)międzynarodowy list przewozowy (CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE na rzecz odbiorcy towarów (np. pracownik magazynu), zawierający także informacje dotyczące towaru lub,

2)oświadczenie kontrahenta o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE lub,

3)oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE.

- dalej jako: „Alternatywne zestawienie dokumentacyjne”.

Każdorazowo Spółka jest w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (lub fakturami) na podstawie np. opisu towarów, numerów lotu, numerów zamówienia bądź numerów faktur. Wskazane dokumenty są Spółce dostarczane w formie papierowej lub elektronicznej np. w wiadomościach e-mailowych.

Pytanie

Czy dokonywane przez Spółkę dostawy towarów mogą być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, jeśli Spółka posiada Alternatywne zestawienie dokumentacyjne przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres, lecz nie posiada w tym terminie komunikatu IE 599?

Państwa stanowisko w sprawie

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy o VAT, w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy o VAT, stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4 i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej.

Stosownie do art. 41 ust. 6a ustawy o VAT, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:

1)dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu,

2)dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność,

3)zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Artykuł 41 ust. 11 ustawy o VAT stwierdza natomiast, że przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie przytoczonych przepisów ustawy o VAT zestawiając to jednocześnie z przedstawionym stanem faktycznym sprawy (oraz zdarzeniem przyszłym) [winno być „zdarzeniem przyszłym”] przez Wnioskodawcę wskazać należy, że dokonywane przez Spółkę transakcje stanowią eksport towarów, ze względu na to, że obejmują dostawę towarów, które są transportowane z Polski poza terytorium UE na zlecenie dostawcy, bądź nabywcy towarów.

Ponadto, jak wskazano wyżej, eksport towarów jest opodatkowany stawką podatku VAT 0%, o ile podatnik posiada dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE.

W ocenie Spółki dla prawa zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowe jest spełnienie przesłanki materialnoprawnej, tj. faktyczne wywiezienie towarów będących przedmiotem eksportu poza terytorium UE. Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości UE (dalej: „TSUE”) w wyroku z dnia 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18 Milan Vinś przeciwko Odvolaci finanćni reditelstvi:

„[…] brak poszanowania formalnego wymogu objęcia towarów przeznaczonych do wywozu procedurą wywozu nie może prowadzić do tego, że eksporter traci prawo do zwolnienia w eksporcie, o ile zostało wykazane faktyczne wyprowadzenie danych towarów z terytorium Unii. [...] art. 146 ust. 1 lit. a) w związku z art. 131 dyrektywy VAT należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on temu, aby przepis prawa krajowego uzależniał zwolnienie z VAT przewidziane dla towarów przeznaczonych do wywozu poza terytorium Unii od przesłanki, aby towary te zostały objęte procedurą celną wywozu, w sytuacji, w której jest bezsporne, że zostały spełnione materialnoprawne przesłanki zwolnienia, w tym w szczególności przesłanka faktycznego wyprowadzenia danych towarów z terytorium Unii.”

Do powyższych wskazówek TSUE często odwołują się polskie sądy administracyjne. Przykładowo, NSA w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2005/17, czy też NSA w wyroku z dnia 21 lipca 2020 r., sygn. I FSK 2022/17.

Spółka pragnie również wskazać, iż katalog dokumentów potwierdzających wywóz towaru poza UE wyrażony w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, na co wprost wskazuje sformułowanie „w szczególności”. W konsekwencji do wykazania eksportu towarów podatnik może posłużyć dowolnym dokumentem, który w sposób wiarygodny potwierdzać będzie wywóz towarów poza terytorium UE Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Przykładowo, w wyroku z dnia 25 kwietnia 2013 r., sygn. I FSK 828/12, NSA wskazał jednoznacznie, iż:

„[...] celem sformułowania określonych przez państwo członkowskie wymagań formalnych dla skorzystania ze stawki 0% w przypadku pośredniego eksportu towarów jest udowodnienie przez podatnika, że spełnione zostały warunki merytoryczne eksportu, głównie w zakresie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej. Jeżeli jednak okoliczność ta zostanie wykazana innymi dowodami, w tym ustalona w sposób bezsporny w ramach toczącego się postępowania podatkowego, organy podatkowe nie mogą takiej okoliczności pomijać, stosując do takiego wywozu stawkę jak dla obrotu krajowego, gdyż takie działanie nie tylko narusza zasadę neutralności, lecz jest nieadekwatne do poczynionych przez organy podatkowe ustaleń faktycznych i w konsekwencji przybiera formę sankcji podatkowej, a nie opodatkowania faktycznej czynności podlegającej VAT.”

Jakkolwiek wyrok ten dotyczył zagadnienia eksportu pośredniego, tak w ocenie Spółki ocena NSA powinna być wiążąca również w zakresie eksportu bezpośredniego.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie także w następujących orzeczeniach WSA:

- wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 lutego 2017 r., sygn. akt I SA/Po 993/16:

„W art. 41 ust. 6a u.p.t.u. ustawodawca posługuje się sformułowaniem „w szczególności” co prowadzi do wniosku, że przewidziany w tym przepisie katalog jest otwarty, a wymienione w nim dokumenty stanowią jedynie przykłady dokumentów uznanych za dowód potwierdzający dostawę i wywóz towaru poza granice UE”.

- wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 lutego 2021 r., sygn. akt I SA/GI 1459/20:

„(...) katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a u.p.t.u. jest katalogiem otwartym, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej”.

Analogiczny pogląd prezentują także organy podatkowe wskazując, że: „(...) katalog dokumentów wskazany w art. 41 ust. 6a ustawy jest otwarty, co oznacza, że podatnik dla wykazania eksportu może posłużyć się każdym dokumentem, który jednoznacznie i w sposób nie budzący wątpliwości potwierdza wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej” (por. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 2 marca 2018 r., sygn. 0114-KDIP1-3.4012.5.2018.1.ISK).

Z kolei w piśmiennictwie podatkowym także podnosi się, że: „Katalog dokumentów, które uprawniają do stosowania stawki 0%, jest katalogiem otwartym - podatnik nie musi posiadać dokumentów, o których mowa w art. 41 ust. 6a u.p.t.u., lecz wystarczający jest dowolny dokument, który potwierdza wywóz danego towaru poza terytorium Unii Europejskiej” (por. Jendraszczyk Maciej, Eksport towarów na gruncie VAT - wybrane zagadnienia, pub. Dor.Podat. 2019/10/21-26).

W konsekwencji Spółka może posłużyć się dowolnym dokumentem, który potwierdza wywóz towaru poza terytorium UE. Zasadnicza kwestia sprowadza się do ich wiarygodności oraz możliwości ustalenia przebiegu transakcji (eksportu towarów).

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym sprawy (oraz zdarzeniu przyszłym) [ winno być: „zdarzeniu przyszłym”], Spółka, w zależności od realiów danej transakcji, dysponuje różnymi zestawami dokumentów potwierdzających wywóz towarów poza terytorium UE. W razie niemożności terminowego uzyskania komunikatu IE-599 przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy Spółka wówczas dokumentuje przejściowo transakcje na podstawie dokumentów niepochodzących od organów celnych do czasu uzyskania komunikatu IE-599.

Na możliwość posłużenia się dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie towarów dokumentami innymi niż celne wskazują organy podatkowe w podobnych sprawach podatkowych. Wskazuje na to odpowiednio np.:

1)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 stycznia 2021 r., nr: 0111-KDIB3-3.4012.603.2020.1.MAZ,

2)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 sierpnia 2021 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.312.2021.1.RM,

3)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 sierpnia 2021 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.349.2021.1.RM,

4)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 października 2021 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.599.2021.1 .AJB.

5)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 listopada 2021 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.490.2021.2.MAZ,

6)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 21 grudnia 2021 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.596.2021.1 .WR,

7)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 grudnia 2021 r., sygn.: 0111-KDIB3-3.4012.514.2021.2.PJ,

8)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 grudnia 2021 r., sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.593.2021.1.ZW,

9)Interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 4 lutego 2022 r., sygn.: 0114-KDIP1-2.4012.562.2021.1.JO,

10)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 lutego 2022 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.13.2022.1.JSZ,

11)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 lutego 2022 r., sygn.: 0113-KDIPT1-2.4012.9.2022.1.JSZ,

12)Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 kwietnia 2022 r., sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.88.2022.2.KK.

Przytoczone interpretacje indywidualne, choć dotyczą indywidualnych spraw podatników, to prowadzą do wniosku, że Wnioskodawca celem dokumentowania eksportu może posługiwać się także dokumentami niepochodzącymi od organów celnych, a zatem pochodzącymi od m.in.: przewoźników, spedytorów czy też kontrahentów dokumentując w ten sposób przebieg zdarzenia gospodarczego, a przede wszystkim udowadniając fakt wywozu towarów.

Przechodząc do przedstawionego Alternatywnego zestawienia dokumentacyjnego Wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie dokumentów opisanych w stanie faktycznym (oraz zdarzeniu przyszłym) [winno być: „zdarzeniu przyszłym”] sprawy jest/będzie w stanie zrekonstruować w pełni przebieg zdarzenia gospodarczego, a przede wszystkim udowodnić fakt wywozu towaru poza terytorium UE. Przedstawione dokumenty pozwalają na zidentyfikowanie tożsamości towarów, których dotyczą dokumenty eksportowe z wystawioną przez Spółkę fakturą na podstawie np. opisu towarów bądź numerów faktur.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”:

Według art. 2 pkt 1 ustawy:

Na mocy art. 2 pkt 3 ustawy:

Natomiast jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 8 ustawy:

Należy zauważyć, że art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów, jednak z uwagi na terytorialny charakter podatku VAT, opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności, których miejscem świadczenia jest terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które w przypadku dostaw towarów wysyłanych lub transportowanych wyznacza art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

W myśl przepisu art. 41 ust. 4 ustawy:

Jednakże zgodnie z art. 41 ust. 6 ustawy:

Na podstawie art. 41 ust. 6a ustawy:

Art. 41 ust. 11 ustawy stwierdza natomiast, że:

O ile nie ulega wątpliwości, że katalog dokumentów wymienionych w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT ma charakter otwarty, to rozstrzygnięcia wymaga to czy mogą to być inne dowody niż dokumenty „urzędowe”, w których właściwe organy celne – czy to polskie, czy też innych państw członkowskich UE - potwierdziły wywóz towarów poza terytorium UE. Tym samym, czy dopuszczalne jest uprawnienie do zastawanie stawki 0% w eksporcie w sytuacji gdy podatnik nie posiada ww. dokumentów „urzędowych” lecz posiada - poza fakturą - którykolwiek z takich dokumentów jak: list przewozowy lub oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów lub oświadczenie nabywcy, które mają potwierdzać dostarczenie towarów do miejsca poza UE, czy też dokument (lub jego kopia) wydany przez administrację celną kraju trzeciego potwierdzający przywóz i odprawę celną towarów w państwie trzecim.

Aby możliwe było uznanie danej czynności za eksport towarów i jej opodatkowanie stawką w wysokości 0%, konieczne jest spełnienie warunku dotyczącego potwierdzenia wywozu towarów przez organ celny określony w przepisach celnych. Spełnienie tego warunku ma gwarantować, że faktycznie nastąpi wywóz towarów, i że bez ich powrotnego przywozu nie będą one przedmiotem dostawy na terytorium kraju, która poprzez zastosowanie stawki 0% byłaby faktycznie nieopodatkowana.

Co do zasady zgłoszenia wywozowe towarów z obszaru celnego UE składane są w formie elektronicznej z wykorzystaniem sytemu AES (Automatyczny System Eksportu). Zgłoszenie celne (wywozowe) w postaci komunikatu IE 515 jest składane przez zgłaszającego do właściwego urzędu wywozu. Z kolei urząd wyprowadzenia (urząd celny graniczny, przez który towar opuszcza obszar celny Unii Europejskiej) niezwłocznie po tym, jak towar opuścił obszar celny UE przesyła do urzędu wywozu (urzędu, w którym zostało złożone zgłoszenie celne) komunikat IE 518 zawierający wyniki kontroli przeprowadzonej w urzędzie wyprowadzenia. Po otrzymaniu przez urząd wywozu komunikatu IE 518 System AES generuje automatycznie komunikat IE 599 i przesyła go zgłaszającemu. Komunikat IE 599 jest dokumentem celnym potwierdzającym, także dla celów podatkowych, wywóz towarów poza terytorium UE przez wskazanego w zgłoszeniu wywozowym eksportera.

Należy dodatkowo zaznaczyć, że komunikat IE 599, może być wydany nie tylko przez administrację celną krajową, ale także przez inne unijne organy celne, jeśli odprawa celna wywozowa (eksportowa) miała miejsce na terenie innego państwa członkowskiego.

Nie ulega zatem wątpliwości, że dokumentem potwierdzającym wywóz towarów poza terytorium UE jest:

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany w systemie AES,

- wydruk ww. komunikatu potwierdzony przez właściwy organ celny,

- elektroniczny komunikat IE 599 otrzymany poza systemem AES, jeżeli jego autentyczność jest zapewniona.

Dokumentem, o którym mowa w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT uprawniającym do zastosowania stawki 0% przy eksporcie będzie również zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym lub kopia takiego zgłoszenia potwierdzona przez właściwy urząd celny. We wszystkich ww. przypadkach są to dokumenty o charakterze „urzędowym” - wygenerowane w systemie AES lub potwierdzone przez właściwy urząd celny. Ponadto kierując się wyjaśnieniami dotyczącymi wprowadzenia regulacji zawartej w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT do zastosowania stawki 0% będą uprawniały również inne niż ww. dokumenty, które funkcjonują w innych państwach członkowskich zgodnie z obowiązującymi tam przepisami i które potwierdzają wywóz poza terytorium UE, przy czym chodzi tu przede wszystkim o formę „urzędowego” dokumentu, w którym urząd celny innego państwa członkowskiego potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE, a nie o dowolność w stosowaniu jakichkolwiek dokumentów, które nie zostały wprost określone w przepisach prawa tych państw.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Państwa Spółka ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jesteście Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W ramach realizowanej działalności gospodarczej, dokonujecie Państwo na rzecz swoich kontrahentów dostaw towarów, które są transportowane z Polski poza terytorium Unii Europejskiej. Państwa kontrahentami są podmioty z siedzibą poza UE, jak również podmioty z siedzibą w UE - niemniej, w ramach realizowanych transakcji towary każdorazowo wywożone są poza terytorium UE. Na celnych dokumentach eksportowych widniejecie Państwo zawsze jako eksporter towarów. Dokonujecie Państwo odprawy celnej towarów w Polsce. Zdarza się jednak w odniesieniu do takich transakcji, że macie Państwo trudności z pozyskaniem dokumentu IE 599, który stanowi potwierdzenie wywozu towarów poza UE, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, pomimo że towar faktycznie został wywieziony poza terytorium UE i dostarczony do odbiorcy towarów. Najczęściej komunikat ten jest ostatecznie pozyskiwany przez Państwa w późniejszym czasie, jednak już po upływie terminu do złożenia deklaracji za dany okres. W takich przypadkach posiadacie Państwo jednak, oprócz faktury dokumentującej transakcję co najmniej jeden z wymienionych dokumentów:

1)międzynarodowy list przewozowy (CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz osoby odbierającej towary poza UE na rzecz odbiorcy towarów (np. pracownik magazynu), zawierający także informacje dotyczące towaru lub,

2)oświadczenie kontrahenta o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE lub,

3)oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE.

Każdorazowo jesteście Państwo w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których dotyczą powyższe dokumenty i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą (lub fakturami) na podstawie np. opisu towarów, numerów lotu, numerów zamówienia bądź numerów faktur. Wskazane dokumenty są Państwu dostarczane w formie papierowej lub elektronicznej np. w wiadomościach e-mailowych.

Wobec powyższego posiadane przez Państwa dokumenty nie mogą być uznane za dokumenty o charakterze „urzędowym”, gdyż w takim przypadku to inny podmiot gospodarczy (najczęściej kontrahent podatnika), a nie właściwy organ celny, krajowy lub innego państwa członkowskiego, potwierdza wywóz poza terytorium UE.

Reasumując – w przedstawionej dostawie towarów poza terytorium Unii Europejskiej Spółka nie jest uprawniona, na podstawie posiadanych dokumentów do zastosowania stawki podatku 0% .

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkoweinformacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ zastrzega, że interpretację wydano przy założeniu wynikającym z opisu sprawy, że dowody uzyskiwane do tej pory oraz inne dowody, które Spółka uzyska w przyszłości, będą jednoznacznie potwierdzać fakt wywozu towarów będących przedmiotem transakcji eksportu poza terytorium UE. Rozstrzygnięcie, czy dokumenty, którymi dysponuje lub będzie dysponować Wnioskodawca, rzeczywiście potwierdzają dokonanie wywozu towarów poza terytorium Unii Europejskiej, może być stwierdzone ostatecznie jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej, przeprowadzonej przez właściwy organ podatkowy, a nie w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji indywidualnej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Ponadto wskazać należy, iż interpretacje rozbieżne bądź wątpliwe są poddane weryfikacji w trybie art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Oznacza to, że interpretacje indywidualne wydawane przez upoważniony do tego organ, każdorazowo podlegają analizie i weryfikacji, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może zmienić nieprawidłową interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).