Interpretacja indywidualna z dnia 23 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.362.2023.1.KF

Obowiązki płatnika w związku z możliwością zastosowania tzw. ulgi dla młodych do wynagrodzeń zawodników i trenerów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Proszą Państwo o interpretację prawną w zakresie naliczania podatku dochodowego od zawodników piłki nożnej, trenerów i sędziów. Ww. osoby świadczą swoje obowiązki na podstawie umów cywilno-prawnych – umowy zlecenia. Umowy mają charakter czasowy i zawierane są na 12 miesięcy. Wartość kontraktów nie przekracza w skali roku średnio 60.000,00 zł brutto. Znaczna część zawodników to uczniowie i studenci, którzy nie ukończyli 26. roku życia. Najwyższy kontrakt zawodnika to 130.000,00 zł brutto rocznie.

Jako stowarzyszenie sportowe działają Państwo non-profit i nie są nastawieni na zysk. W 70% Państwa wydatki to koszty osobowe. Sprzedaż z reklamy jest w 80% przeznaczana na wynagrodzenia zawodników i trenerów. Utrzymują się Państwo z dotacji miejskich, (…) i wpływów od sponsorów. Nie prowadzą Państwo sprzedaży lub produkcji. Nie mają Państwo wpływów codziennie. Zarząd działa społecznie.

Pytania

1.Czy opisana we wniosku grupa zawodników i trenerów, którzy nie ukończyli 26. roku życia wymaga naliczania podatku dochodowego?

2.Czy opisana we wniosku grupa zawodników i trenerów do 26. roku życia jest zwolniona z podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT?

3.Czy Państwo, jako stowarzyszenie działające non-profit, są zobowiązani do obliczania, pobierania i opłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od wynagrodzeń osób, którzy nie ukończyli 26. roku życia?

4.Czy mają Państwo obowiązek naliczać ww. podatek od osób powyżej 26. roku życia?

Państwa stanowisko w sprawie

Jako stowarzyszenie sportowe działają Państwo bez nastawienia na zysk. Utrzymują się Państwo tylko dzięki wpływom z dotacji miejskich, składek członkowskich rodziców dzieci oraz wpływom od sponsorów za reklamę. Państwa wydatki to w 70% wynagrodzenia zawodników i trenerów. Pozostałe wydatki to transport na zawody, wynajem obiektów treningowych, wyżywienie zawodników podczas wyjazdów na mecze, zakup sprzętu sportowego, wynajem biura.

W Państwa ocenie, osoby do 26. roku życia oraz uczniowie i studenci powinni być zwolnieni z podatku dochodowego w myśl obowiązujących przepisów podatkowych w tym zakresie, tak jak to dotyczy wszystkich innych pracodawców w Polsce.

Uważają Państwo, że jako stowarzyszenie działające bez nastawienia na zysk oraz działające non-profit, a cały zarząd działa społecznie, są Państwo uprawnieni do stosowania ulgi od osób poniżej 26. roku życia oraz z ulg dla osób powyżej 26. roku życia, dla których jest to jedyne źródło dochodu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie wskazać należy, że w art. 21 powołanej ustawy, ustawodawca sformułował katalog zwolnień podatkowych. Przepis ten, jako stanowiący odstępstwo od zasady równości opodatkowania, powinien być w pierwszej kolejności interpretowany według reguł wykładni językowej, gramatycznej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Analiza treści powyższego zwolnienia podatkowego prowadzi do wniosku, że zwolnienie to nie ma charakteru jedynie podmiotowego, ale ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Podmiotowy, bowiem jest adresowane do podatników podatku dochodowego, którzy nie ukończyli 26. roku życia.

Przedmiotowy, bo nie wszystkie przychody osiągnięte przez wskazanych metrykalnie podatników mogą korzystać z tego zwolnienia. Zwolnienie to dotyczy jedynie przychodów enumeratywnie wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ww. ustawy. Możliwość zastosowania tego zwolnienia ustawodawca uzależnił od łącznego spełnienia wszystkich przesłanek wytyczonych analizowanym przepisem (zarówno tej podmiotowej, jak i tej przedmiotowej). Są to warunki sine qua non zastosowania zwolnienia.

Przystępując do oceny możliwości zastosowania do przychodów uzyskiwanych przez wskazanych we wniosku zawodników i trenerów, zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pierwszej kolejności należy dokonać kwalifikacji tych przychodów do odpowiedniego źródła przychodów.

Stosownie do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście. Rodzaje przychodów z działalności wykonywanej osobiście wskazane zostały natomiast w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 13 pkt 8 ww. ustawy:

Ponadto, wśród przychodów z działalności wykonywanej osobiście w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione są:

Z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika przy tym, że ww. zwolnienie (tzw. ulga dla młodych) dotyczy przychodów z umów zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast nie będzie miało zastosowania do przychodów z uprawiania sportu czy działalności trenerskiej, o których mowa w przepisie art. 13 pkt 2 ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „uprawianie sportu”. Zasady uprawiania i organizowania sportu określa ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1599 ze zm.). Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 tej ustawy:

„Uprawianie sportu”, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, utożsamiane jest zazwyczaj z działalnością wykonywaną osobiście przez sportowców (zawodników) profesjonalnie uprawiających sport, na podstawie umów (kontraktów) podpisanych z klubami sportowymi. Mając na uwadze powyższą definicję należy stwierdzić, że za przychody z uprawiania sportu uznaje się każde przychody otrzymywane przez zawodników, o ile pozostają one w związku z uprawianą dyscypliną sportową.

Ponadto wobec wskazania przez ustawodawcę w pkt 2 art. 13 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych wprost przychodów z działalności trenerskiej jako rodzaju przychodów z działalności wykonywanej osobiście – również trenerzy uzyskują przychody z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych, a nie z tytułu umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 tej ustawy.

Jednocześnie o kwalifikacji do danego źródła przychodu przesądza treść danej umowy, a nie forma zobowiązania stosunku prawnego (umowa o dzieło, czy umowa zlecenia). Gdy przedmiotem umowy jest uprawianie sportu czy działalność trenerska to przychody z tego tytułu zalicza się do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy, bez względu na podmiot, z którym zawarta została umowa, jak i moment jej zawarcia.

Wobec powyższego, do wynagrodzeń zawodników i trenerów, które – jak wyżej wykazano – należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajdzie zastosowania zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż uzyskiwanych przez nich wynagrodzeń nie sposób zakwalifikować do żadnej kategorii przychodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w cyt. art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uprawniających do zastosowania rzeczonego zwolnienia. W konsekwencji ww. wynagrodzenia podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według zasad ogólnych.

Należy również wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku:

-tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;

-obliczenie i pobór podatku przez płatnika.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w art. 32, 33, 34, 35, 41 i 42e tej ustawy. Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

-określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz

-określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Jednym z przepisów normujących obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych jest art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu:

Adresatami powołanego przepisu są m.in. jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Do tej kategorii podmiotów należy zaliczyć również stowarzyszenia działające non-profit. Przy czym obowiązki płatnika określone w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ciążą na tych podmiotach, jeśli dokonują świadczeń spełniających łącznie następujące warunki:

-świadczenia są na rzecz osób określonych w art. 3 ust. 1 ww. ustawy, a więc osób fizycznych które mają miejsce zamieszkania w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy;

-tytułem świadczeń jest działalność, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 (tj. działalność podatnika mieszcząca się w kategorii działalności wykonywanej osobiście określonej w tych przepisach) lub art. 18 (tj. prawa majątkowe podatnika).

W sytuacji przedstawionej we wniosku zawodnicy i trenerzy uzyskują przychody z uprawiania sportu i działalności trenerskiej, które należy zaliczyć do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w opisanym stanie faktycznym, ciążą na Państwu obowiązki płatnika, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powinni Państwo pobierać zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanych świadczeń najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (tj. stawkę podatku 12%).

Ponadto, na mocy art. 42 ust. 1 omawianej ustawy, mają Państwo obowiązek przekazać kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według Państwa siedziby wykonuje swoje zadania.

Podsumowując, przychody uzyskiwane przez zawodników i trenerów należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym, nie mogą korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem niezależnie od tego czy są wypłacane osobom, które nie ukończyły 26. roku życia, czy osobom starszym, podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych. W związku z powyższym, są Państwo – jako podmiot dokonujący wypłat ww. przychodów – zobowiązani, na podstawie art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy z tego tytułu.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).