Interpretacja indywidualna z dnia 20 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.430.2023.3.EC

Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych przez Męża w ramach odrębnej działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 19 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy  podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2023 r. (data wpływu 19 czerwca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego  

Obecnie prowadzi Pani od 2015 jednoosobową działalność gospodarczą głównie w zakresie usług spedycyjnych i transportowych (52.29.C oraz 49.41.Z), opodatkowaną metodą liniową. Z mężem nie posiada Pani  rozdzielności majątkowej (jest wspólność ustawowa). Mąż w 2023 roku planuje założyć własną JDG opodatkowaną ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych 8.5% w zakresie świadczenie usług spedycyjnych (52.29.C) oraz pośrednictwa w interesach (74.90.Z). Pani nadal prowadziłaby swoją JDG na dotychczasowych zasadach. Pani mąż świadczyłby usługi spedycyjne i pośrednictwa na rzecz Pani. Mąż wystawiałby za wykonaną usługę fakturę VAT. Pani mąż od przychodu wynikającego z wystawionej faktury VAT na rzecz firmy podatnika uiszczałby zryczałtowany podatek dochodowy. Pani rozliczałaby fakturę wystawioną przez firmę męża w swojej firmie jako koszt uzyskania przychodu.

Pytania

Czy będzie Pani mogła na podstawie otrzymanej od męża faktury VAT uznać świadczoną przez męża usługę jako koszt uzyskania przychodu w swojej firmie, a tym samym odliczać ją od podatku dochodowego, jak i ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT 23%?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Na pytanie w części dotyczącej podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, główna niejasność dotyczy sprzedaży między żoną a mężem. W katalogu kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 pkt 10 wskazano, że nie uznaje się za koszt uzyskania przychodu: "wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki".

I tu powstały wątpliwości, czy np. usługa świadczona przez firmę męża na rzecz firmy żony może stanowić koszt podatkowy w firmie żony, jednakże wpis do ewidencji działalności gospodarczej mogą uzyskać zarówno żona, jak i mąż oddzielnie - jako odrębne podmioty gospodarcze. Co ważne, nie ma tutaj znaczenia fakt, czy istnieje pomiędzy małżonkami wspólność majątkowa, czy też nie. Zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych małżonkowie są również odrębnymi podatnikami.

Mając na uwadze niniejsze argumenty mamy do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. W związku z tym, Pani zdaniem, nie znajduje tu zastosowanie art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Usługa byłaby świadczona na rzecz firmy podatnika przez firmę męża podatnika. W związku z tym nie można uznać  świadczonej usługi jako praca własna, co potwierdzono w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0114-KDIP3-1.4011.435.2018.1.EC oraz nr 113-KDIPT1-1.4012.6.2022.4.MGO.

Co za tym idzie, Pani zdaniem będzie ona mogła na podstawie otrzymanej od męża faktury VAT uznać świadczoną przez męża usługę jako koszt uzyskania przychodu w swojej firmie, a tym samym odliczać ją od podatku dochodowego, jak i ma prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego między poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy – oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli między jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodów istnieje związek przyczynowy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• być poniesiony przez podatnika,
• być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• być definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie może zostać podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• zostać właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy.

W przypadku źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągniecie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym - związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodu.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego między poniesionym wydatkiem a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem tego źródła przychodów każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

W przypadku, gdy każdy z małżonków prowadzi odrębną działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi, ponieważ każdy z małżonków jako odrębny przedsiębiorca będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał dokumenty potwierdzające wykonanie tych usług.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą w zakresie usług spedycyjnych i transportowych. Pani mąż planuje prowadzić działalność gospodarczą w ramach świadczenia usług spedycyjnych oraz pośrednictwa w interesach. Pani małżonek w ramach swojej działalności gospodarczej będzie świadczył dla Pani usługi spedycyjne i pośrednictwa, za które wystawi fakturę VAT.

Wobec tego, stwierdzić należy, że w sytuacji gdy Pani oraz Pani małżonek będziecie prowadzić odrębne działalności gospodarcze, a Pani mąż w ramach prowadzonej własnej działalności gospodarczej będzie świadczył usługi na rzecz Pani firmy, to w takiej okoliczności wartość usług świadczonych przez firmę Pani małżonka na rzecz firmy prowadzonej przez Panią będzie mogła stanowić dla Pani koszty uzyskania przychodów, o których wartość może pomniejszyć Pani przychód osiągnięty z działalności gospodarczej.

Podkreślić należy, że zawieranie tego typu transakcji podporządkowane jest określonym wymogom.

Prowadzący takie odrębne działalności gospodarcze, zawierający umowy między sobą powinni mieć jednak na uwadze treść przepisu art. 23o ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącego transakcji między podmiotami powiązanymi.

Zgodnie z art. 23o ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że świadczenie usług przez Pani małżonka w ramach odrębnej działalności gospodarczej na rzecz odrębnej działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią, nie będzie stanowiło przeszkody dla możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie usług świadczonych przez Pani małżonka.

Tym samym w przedmiotowej sprawie – jak słusznie wskazała Pani we własnym stanowisku - art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania.

W konsekwencji, wydatki poniesione na nabycie usług, które będą wynikały z wystawianych przez Pani małżonka faktur potwierdzających wykonanie usług właściwie przez Panią zaewidencjonowane będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, jeżeli w istocie zostaną poniesione i spełniać będą przesłanki wskazane w art. 22 ust. 1 ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pani sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).