Interpretacja indywidualna z dnia 13 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.208.2023.2.ŁS

Wyodrębnienie lokalu mieszkalnego z wykupionego od wspólnoty mieszkaniowej, zaadaptowanego strychu nad posiadanym wcześniej mieszkaniem nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT i nie ma wpływu na bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z 6 czerwca 2023 r. (wpływ 9 czerwca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

31 października 2007 r. nabył Pan prawo własności do lokalu mieszkalnego, położonego w A. przy ulicy B., znajdującego się na trzeciej kondygnacji.

W wyniku ustaleń ze wspólnotą zagospodarował strych (czwarta kondygnacja) nad wcześniej zakupionym lokalem mieszkalnym. Poddasze to zostało kupione przez Pana od wspólnoty mieszkaniowej 12 lipca 2011 r. W wyniku zakupu, obydwa lokale zostały połączone i powstało jedno mieszkanie dwupoziomowe. Zagospodarowania dokonał Pan na cele mieszkalne dla Pana osoby. Chciał Pan powiększyć mieszkanie o piętro, gdy nadarzyła się możliwość zagospodarowania strychu - większa rodzina.

12 lutego 2019 r. dokonał Pan podziału lokalu mieszkalnego na dwa niezależne mieszkania. Ustanowił Pan odrębną własność dwóch lokali, jeden na trzeciej kondygnacji, a drugi na czwartej kondygnacji. Podziału tego dokonał Pan, ponieważ miał operację i nie mógł Pan poruszać się po schodach umieszczonych w mieszkaniu dwupokojowym. Od 12 lutego 2019 r. wykorzystywał Pan na cele mieszkalne, tj. mieszkał Pan w mieszkaniu położonym na czwartym piętrze, zaś mieszkanie na trzecim piętrze zostało sprzedane.

24 listopada 2022 r. zbył Pan pod tytułem odpłatnym (sprzedał) wyodrębniony lokal mieszkalny, położony na czwartej kondygnacji (zagospodarowany wcześniej strych).

Nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej, także związanej z obrotem nieruchomościami. Zbycie wyodrębnionego lokalu mieszkalnego 24 listopada 2022 r. nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej.

W roku 2022 nie dokonał Pan sprzedaży żadnej innej nieruchomości poza wyodrębnionym mieszkaniem położonym na czwartej kondygnacji. Posiada Pan inne nieruchomości, tj. dom w ustawowej wspólności z żoną. Na dzień dzisiejszy nie planuje Pan zbycia ani nabycia innych nieruchomości ani udziałów w nieruchomości.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego

Lokal na trzeciej kondygnacji został sprzedany umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego 10 maja 2019 r., czyli wcześniej niż mieszkanie z kondygnacji czwartej, które zostało zbyte umową sprzedaży w formie aktu notarialnego 24 listopada 2022 r.

W 2007 r. przysługiwał Panu udział 4044/100000 w nieruchomości wspólnej.

W dniu 12 lipca 2011 r. przysługiwał Panu udział 774/10000 w nieruchomości wspólnej związany z własnością obydwu lokali.

W dniu 12 lutego 2019 r. przysługiwały Panu udziały w nieruchomości wspólnej:

–związany z mieszkaniem na kondygnacji trzeciej: udział 406/10000 w nieruchomości wspólnej;

–związany z mieszkaniem na kondygnacji czwartej: udział 281/10000 w nieruchomości wspólnej.

Pytanie

Czy jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego na czwartej kondygnacji, której dokonał 24 listopada 2022 r., właścicielem którego stał się Pan 12 lipca 2011 r. (w wyniku odpłatnego nabycia), a jego ponowne wyodrębnienie nastąpiło 12 lutego 2019 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od osób fizycznych od zbycia ww. lokalu mieszkalnego, wobec nabycia jego własności w 2011 r., czyli ponad 5 lat przed dniem zbycia tego lokalu w 2022 r. Według Pana nie ma znaczenia, że w 2019 r. nastąpiło wyodrębnienie lokalu mieszkalnego, ponieważ ta czynność nie przysporzyła Panu żadnego przychodu. Właścicielem prawa własności do lokalu stał się 11 lat przed sprzedażą lokalu mieszkalnego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej – stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne jest ustalenie daty jej nabycia.

Z opisu zdarzenia wynika, że 31 października 2007 r. nabył Pan prawo własności do lokalu mieszkalnego, położonego w A. przy ulicy B., znajdującego się na trzeciej kondygnacji. W wyniku ustaleń ze wspólnotą zagospodarował Pan strych (czwarta kondygnacja) nad wcześniej zakupionym lokalem mieszkalnym. Poddasze to zostało kupione przez Pana od wspólnoty mieszkaniowej 12 lipca 2011 r. W wyniku zakupu, obydwa lokale zostały połączone i powstało jedno mieszkanie dwupoziomowe. Zagospodarowania dokonał Pan na cele mieszkalne dla Pana osoby. Chciał Pan powiększyć mieszkanie o piętro, gdy nadarzyła się możliwość zagospodarowania strychu - większa rodzina. 12 lutego 2019 r. dokonał Pan podziału lokalu mieszkalnego na dwa niezależne mieszkania. Ustanowił Pan odrębną własność dwóch lokali, jeden na trzeciej kondygnacji, a drugi na czwartej kondygnacji. Podziału tego dokonał Pan, ponieważ miał operację i nie mógł Pan poruszać się po schodach umieszczonych w mieszkaniu dwupokojowym. Od 12 lutego 2019 r. wykorzystywał Pan na cele mieszkalne, tj. mieszkał Pan w mieszkaniu położonym na czwartym piętrze, zaś mieszkanie na trzecim piętrze zostało sprzedane. 24 listopada 2022 r. dokonał Pan zbycia pod tytułem odpłatnym (sprzedał) wyodrębniony lokal mieszkalny, położony na czwartej kondygnacji (zagospodarowany wcześniej strych). Nie prowadzi Pan żadnej działalności gospodarczej, także związanej z obrotem nieruchomościami. Zbycie wyodrębnionego lokalu mieszkalnego 24 listopada 2022 r. nie nastąpiło w wykonaniu działalności gospodarczej. W roku 2022 nie dokonał Pan sprzedaży żadnej innej nieruchomości poza wyodrębnionym mieszkaniem położonym na czwartej kondygnacji. Posiada Pan inne nieruchomości, tj. dom w ustawowej wspólności z żoną. Na dzień dzisiejszy nie planuje Pan zbycia ani nabycia innych nieruchomości ani udziałów w nieruchomości. Lokal na trzeciej kondygnacji został sprzedany umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego 10 maja 2019 r., czyli wcześniej niż mieszkanie z kondygnacji czwartej, które zostało zbyte umową sprzedaży w formie aktu notarialnego 24 listopada 2022 r. W 2007 r. przysługiwał Panu udział 4044/100000 w nieruchomości wspólnej. W dniu 12 lipca 2011 r. przysługiwał Panu udział 774/10000 w nieruchomości wspólnej związany z własnością obydwu lokali. W dniu 12 lutego 2019 r. przysługiwały Panu udziały w nieruchomości wspólnej:

–związany z mieszkaniem na kondygnacji trzeciej: udział 406/10000 w nieruchomości wspólnej;

–związany z mieszkaniem na kondygnacji czwartej: udział 281/10000 w nieruchomości wspólnej.

Zasady dotyczące odrębnej własności lokali mieszkalnych uregulowane zostały w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ww. ustawy:

Samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej „lokalami”, mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z kolei art. 3 ust. 1 ww. ustawy, stanowi, że:

W razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

W myśl art. 3 ust. 2 ustawy o własności lokali:

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 ww. ustawy:

Udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 6 ww. ustawy:

W wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez właściciela lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje wyodrębnienie wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.

Na gruncie art. 7 ust. 1 powołanej ustawy:

Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.

Stosownie do art. 7 ust. 2 wskazanej ustawy:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.

Z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że:

Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:

1)rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych;

2)wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.

Dodatkowo na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1728 ze zm.):

Dla każdej nieruchomości prowadzi się odrębną księgę wieczystą, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Dotyczy to także nieruchomości lokalowych oraz nieruchomości, w których nieruchomości lokalowe zostały wyodrębnione.

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym utrwalił się przy tym pogląd, że przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że prawne wyodrębnienie lokali nie powoduje, że momentem nabycia lokalu jest chwila ustanowienia odrębnej własności lokalu, czy założenia księgi wieczystej, o ile w wyniku ustanowienia odrębnej własności nie nastąpiło zwiększenie dotychczasowego stanu posiadania.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że w 2011 r. zagospodarował Pan strych (czwarta kondygnacja) nabyty od wspólnoty mieszkaniowej na cele mieszkalne i połączył z zakupionym wcześniej w 2007 r. lokalem mieszkalny na trzeciej kondygnacji w celu utworzenia jednego mieszkania dwupoziomowego. Następnie w 2019 r. dokonał Pan podziału dwupoziomowego mieszkania na dwa odrębne lokale mieszkalne, jeden na trzeciej kondygnacji, a drugi na czwartej kondygnacji. 24 listopada 2022 r. dokonał Pan odpłatnego zbycia wyodrębnionego lokalu mieszkalnego na czwartej kondygnacji (zagospodarowany wcześniej stych). W 2007 r. przysługiwał Panu udział 4044/100000 w nieruchomości wspólnej. W dniu 12 lipca 2011 r. przysługiwał Panu udział 774/10000 w nieruchomości wspólnej związany z własnością obydwu lokali. W dniu 12 lutego 2019 r. przysługiwały Panu udziały w nieruchomości wspólnej:

–związany z mieszkaniem na kondygnacji trzeciej: udział 406/10000 w nieruchomości wspólnej;

–związany z mieszkaniem na kondygnacji czwartej: udział 281/10000 w nieruchomości wspólnej.

Zatem wskutek wyodrębnienia w 2019 r. lokalu mieszkalnego położonego na czwartej kondygnacji, obejmującego pomieszczenia, których był już Pan właścicielem od 2011 r. nie zwiększył się stan Pana posiadania. Wobec tego w wyniku dokonania ww. czynności nie mamy do czynienia z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Czynność ta nie ma wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie.

W konsekwencji nienastępujące w ramach działalności gospodarczej odpłatne zbycie przez Pana 24 listopada 2022 r. lokalu mieszkalnego położonego na czwartej kondygnacji nie spowodowało powstania przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Tym samym nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego Pana stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie zdarzenia podanego we wniosku, nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy – Ordynacja podatkowa jest bowiem sam przepis prawa. W przypadku jednak, gdyby przytoczony we wniosku opis zdarzenia różnił się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).