Interpretacja indywidualna z dnia 1 czerwca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.209.2023.1.MM

Opodatkowanie przychodu odpowiadający różnicy między wartością rynkową nabywanej przez pracownika lasów państwowych nieruchomości, a ceną zakupu obejmującą wielkość udzielonej bonifikaty.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 kwietnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek, uzupełniony 21 kwietnia 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych udzielenia bonifikaty. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pani polskim rezydentem podatkowym, podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej. Pozostaje Pani pracownikiem Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych (dalej jako: „Lasy Państwowe”) z co najmniej trzyletnim okresem zatrudnienia w Lasach Państwowych. Nie jest Pani najemcą nieruchomości opisanej poniżej.

Aktem notarialnym z (...) 2023 r. (repertorium A 1/2023) przed notariuszem A.B. prowadzącą Kancelarię Notarialną w Z. nabyła Pani od Lasów Państwowych nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy w Z. Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą KW YYY (nabyta nieruchomość objęta odrębną księgą wieczystą), położoną w miejscowości O. (numer 1), (...), oznaczoną numerem geodezyjnym 1/2, która to stanowi działkę zabudowaną murowanym budynkiem mieszkalnym, murowanym budynkiem gospodarczym – oborą, drewnianymi budynkami gospodarczymi – szopami, drewnianym budynkiem gospodarczym (dalej jako: „Nieruchomość”).

Cena sprzedaży Nieruchomości została ustalona w wyniku przetargu ograniczonego, który został przeprowadzony (...) 2022 r. (dalej jako: „Cena sprzedaży”). Kwota oszacowana została zgodnie z art. 40a ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (dalej jako: „Ustawa o lasach”), tj. na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

Jednocześnie, zgodnie art. 40a ust. 9 w zw. z ust. 4 ustawy o lasach oraz przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 października 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania przetargu ograniczonego (dalej jako: „Rozporządzenie”), sprzedający udzielił kupującemu 95% bonifikaty od kwoty Ceny sprzedaży, co umożliwiło ustalenie ceny nabycia, za którą nabyła Pani nieruchomość (dalej jako:„Cena nabycia”). W konsekwencji nabycie Nieruchomości nastąpiło na warunkach określonych w ww. przepisach, to jest z wykorzystaniem prawa pierwszeństwa nabycia. Sprzedaż została poprzedzona ogłoszeniem o sprzedaży opublikowanym w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych.

Została Pani również zobowiązana do pokrycia jednorazowego kosztu ustanowienia służebności drogowej za łączną kwotę brutto w wysokości 332,10 zł.

Nadto, stosownie do treści powyżej określonego aktu notarialnego, Lasy Państwowe są uprawnione do żądania zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli przed upływem 5 lat od dnia zakupu Nieruchomości dokona Pani jej zbycia lub wykorzystania na inne cele niż mieszkaniowe. Powyższe nie dotyczy przypadku zbycia Nieruchomości na rzecz bliskiej osoby. Ustanowiła Pani na Nieruchomości hipotekę umowną do określonej kwoty na rzecz Lasów Państwowych tytułem zabezpieczenia ewentualnych przyszłych roszczeń Lasów Państwowych wynikających z obowiązku zwrotu kwoty równej udzielonej przy sprzedaży Nieruchomości bonifikaty po jej waloryzacji, w przypadku zbycia nieruchomości lub wykorzystania na inny cel, przed upływem 5 lat licząc od dnia jej nabycia oraz zabezpieczającą wierzytelności Lasów Państwowych za pozostałą do spłaty cenę sprzedaży ustaloną zgodnie z harmonogramem spłaty rat.

Rzeczoznawca majątkowy wycenił wartość rynkową przedmiotowej Nieruchomości w operacie szacunkowym („Wartość rynkowa”). Cena nabycia była również niższa od Wartości rynkowej.

Wobec powyższego, składa Pani niniejszy wniosek celem potwierdzenia, że udzielona bonifikata nie stanowiła dla Pani przychodu podatkowego z jakiegokolwiek tytułu.

Pytania:

1)Czy wartość bonifikaty (różnica pomiędzy Ceną sprzedaży a Ceną nabycia) udzielonej przy sprzedaży Nieruchomości opisanej w stanie faktycznym stanowi dla Pani przychód podatkowy?

2)Czy różnica pomiędzy Wartością rynkową a Ceną nabycia stanowi dla Pani przychód podatkowy?

3)Czy wartość bonifikaty, o której mowa w punkcie 1, udzielonej przy sprzedaży Nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, należy wykazać w zeznaniu rocznym (korekcie zeznania rocznego), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

4)Czy różnicę, o której mowa w punkcie 2, należy wykazać w zeznaniu rocznym (korekcie zeznania rocznego), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem:

1)Wartość bonifikaty (różnica pomiędzy Ceną sprzedaży a Ceną Nabycia) udzielonej przy sprzedaży Nieruchomości opisanej w stanie faktycznym nie stanowi dla Pani przychodu podatkowego.

2)Różnica pomiędzy Wartością rynkową a Ceną nabycia nie stanowi dla Pani przychodu podatkowego.

3)Wartości bonifikaty, o której mowa w punkcie 1, udzielonej przy sprzedaży Nieruchomości opisanej w stanie faktycznym, nie należy wykazać w zeznaniu rocznym (korekcie zeznania rocznego), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

4)Różnicy, o której mowa w punkcie 2, nie należy wykazać w zeznaniu rocznym (korekcie zeznania rocznego), o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 32 ust. 2 pkt 3 ustawy o lasach, Nadleśnictwo jest państwową jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, wchodzącą w skład Lasów Państwowych.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy o lasach, Lasy Państwowe w ramach sprawowanego zarządu prowadzą gospodarkę leśną, gospodarują gruntami i innymi nieruchomościami związanymi z gospodarką leśną, a także prowadzą ewidencję majątku oraz ustalają jego wartość.

Tak jak zostało wskazane w stanie faktycznym, przedmiotowa sprzedaż Nieruchomości została dokonana na zasadach określonych w art. 40a ustawy o lasach oraz rozporządzenia, na podstawie których to Lasy Państwowe sprzedały Pani (pracownikowi) nieprzydatną Lasom Państwowym Nieruchomość opisaną w stanie faktycznym.

Ostateczna cena sprzedaży została ustalona na podstawie przepisów art. 40a ust. 4 ustawy o lasach, który wskazuje, że pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych mający co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w Lasach Państwowych, z wyjątkiem osób, z którymi stosunek pracy rozwiązany został bez wypowiedzenia z winy pracownika, posiadają pierwszeństwo nabycia lokali, których są najemcami i w których mieszkają. Cena sprzedaży lokalu podlega łącznemu obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych i o 3% za każdy rok najmu tego lokalu, nie więcej jednak niż o 95%, a spłata należności może zostać rozłożona na 60 rat miesięcznych, przy czym oprocentowanie nie może przekraczać w stosunku rocznym stopy referencyjnej, określającej minimalne oprocentowanie podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, powiększonej o 2 punkty procentowe. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt lub rencista, cena nabycia lokalu ustalona jest na 5% jego wartości. Jak wskazano w art. 40a ust. 9 ustawy o lasach, powyższy przepis ma również zastosowanie do pracowników i byłych pracowników Lasów Państwowych niebędących najemcami lokali przeznaczonych do sprzedaży, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych, którzy to mają pierwszeństwo nabycia lokali wolnych (pustostanów) lub gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie.

Pani zdaniem, zgodnie z wyżej zacytowaną regulacją, skoro cena „podlega obniżeniu”, to należy dojść do wniosku, że taki sposób jej obliczenia został zdeterminowany przez ustawodawcę i nie podlega zmianom umownym. Powyższe oznacza, że o ile osoba uprawniona może skorzystać lub nie z prawa pierwszeństwa nabycia nieruchomości, o tyle warunki płatności ceny za tę nieruchomość zawsze podlegają regułom ustawowym. Strona sprzedająca ma obowiązek (a nie uprawnienie) zastosowania ceny sprzedaży na zasadach określonych w ustawie o lasach i rozporządzeniu.

Przechodząc na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z treści art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że pieniądze i wartości pieniężne są przychodami zarówno wtedy, gdy są otrzymane przez podatnika, jak również wtedy, gdy są postawione do jego dyspozycji. Niemniej, dla przedmiotowej kwestii kluczowe jest, że zasada ta nie dotyczy świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, które są przychodami jedynie wówczas, gdy są otrzymane przez podatnika z wyłączeniem postawienia ich do jego dyspozycji.

Za „inne nieodpłatne świadczenia” należy uznać, na podstawie wykształconej linii orzeczniczej, której przykładem pozostaje uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 października 2006 r. sygn. akt II FPS 1/06: „wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy” (powyższa uchwała dotyczyła podatku dochodowego od osób prawnych, ale w orzecznictwie przyjmuje się, że jej wnioski mają zastosowanie również w przypadku podatku dochodowego od osób fizycznych).

Uwzględniając powyższe, wskazuje Pani, że na podstawie art. 40a ust. 4 ustawy o lasach, to ustawodawca ustala krąg osób uprawnionych oraz warunki, sposób i wielkość obniżenia ceny za sprzedawaną nieruchomość.

Tym samym, Pani zdaniem, ustalenie ceny odbiegającej od wartości rynkowej, nie stanowi świadczenia na rzecz kupującego, tylko realizację woli ustawodawcy, który postanawia, iż realizując cele przedmiotowej regulacji, sprzedaż danej nieruchomości zostaje dokonana po obniżonej cenie określonej kategorii nabywców.

Co ważne, Pani zdaniem, bonifikata nie jest formą świadczenia przyznanego przez Lasy Państwowe – w tym przypadku strony transakcji. Lasy Państwowe pozbawione są możliwości kształtowania stosunku prawnego, a przysporzenie nie jest wyrazem wolnej woli zbywcy. Ponadto, krąg podmiotów uprawnionych do nabycia nieruchomości na preferencyjnych warunkach jest szeroki, co oznacza, że nie jest już na wstępie skonkretyzowany odbiorca przysporzenia majątkowego.

Istotnym jest również fakt, że przedmiotem sprzedaży są nieruchomości należące de facto do Skarbu Państwa, a nie do Lasów Państwowych. W związku z tym, przy ocenie, czy doszło do otrzymania nieodpłatnego świadczenia nie można pominąć, że Lasy Państwowe, mimo, że to one są stroną umowy sprzedaży, to w istocie są jedynie zarządcą majątku należącego do Skarbu Państwa, co wynika z art. 4 ust. 1 i ust. 3 ustawy o lasach (statio fisci). Tym samym przedmiotem sprzedaży są nieruchomości należące do Skarbu Państwa, a nie do Lasów Państwowych, które je mogą zbywać na warunkach ustalonych przez ustawodawcę.

Z powyższego jasno wynika, że uzyskanie korzyści majątkowej w postaci bonifikaty cenowej (obniżenia ceny) nie jest równoznaczne z otrzymaniem nieodpłatnego świadczenia, gdyż strony umowy sprzedaży nieruchomości, w trybie art. 40a ustawy o lasach, nie mogą odmiennie ukształtować warunków płatności za tę nieruchomość.

Innymi słowy, Pani zdaniem, Lasy Państwowe udzielając bonifikaty (obniżenia ceny) nie wykonują na rzecz kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje.

Oznacza to brak w tym przypadku elementu „otrzymania” od drugiej strony częściowo nieodpłatnego świadczenia, który jest warunkiem niezbędnym do wystąpienia przychodu, co wynika literalnie z treści wskazanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Określenie ceny odbywa się wyłącznie na warunkach wynikających z ustawy o lasach i przepisów rozporządzenia.

W związku z powyższym stoi Pani na stanowisku, że nie sposób uznać, że otrzymuje Pani świadczenie częściowo nieodpłatne, skoro to nie Lasy Państwowe, a ustawodawca narzucają zarówno, co może być przedmiotem sprzedaży, jak i warunki zbycia niepotrzebnego na rzecz gospodarki leśnej majątku.

Mając to na względzie, sprzedaż określonej w stanie faktycznym nieruchomości z bonifikatą (obniżeniem ceny) nie mieści się w zakresie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, a ponadto na skutek tej czynności prawnej nie następuje „otrzymanie” nieodpłatnego świadczenia.

W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła. Na skutek powyższego wartości udzielonej bonifikaty nie wykazuje się również w zeznaniu rocznym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle tych argumentów, udzielenie bonifikaty (obniżenia ceny) przewidzianej w art. 40a ustawy o lasach powinno być dla Pani, jako nabywcy, neutralne podatkowo.

Nadto, w Pani ocenie, obniżenie ceny i nabycie Nieruchomości za cenę niższą niż Wartość rynkowa i niższą niż Cena sprzedaży nie powoduje powstania po Pani stronie przychodu podatkowego z jakiegokolwiek innego tytułu, w szczególności na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, rożnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W konsekwencji powyższego, w związku ze stanowiskiem przedstawionym powyżej oraz brakiem jakiegokolwiek świadczenia ze strony Lasów Państwowych na Pani rzecz, nabycie po cenie niższej od Wartości rynkowej i Cenie sprzedaży nie stanowi przychodu podatkowego. Dodatkowym uzasadnieniem braku powstania przychodu podatkowego z ww. tytułu pozostaje brak uwzględnienia powyższej okoliczności w umowie o pracę, czy innych dokumentach pracowniczych.

Mając na względzie brak związania organu rozstrzygnięciami wydanymi w innych indywidualnych sprawach podatkowych, a także zasadę zachowania jednolitości rozstrzygnięć podatkowych, wskazuje Pani, że przedstawione przez Panią stanowisko prawne znajduje potwierdzenie w następujących rozstrzygnięciach podatkowych:

•w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 129/11, zgodnie z którym: w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego zasadnie przyjął Sąd pierwszej instancji, że sprzedaż mieszkania z bonifikatą nie mieści się w zakresie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, a ponadto na skutek tej czynności prawnej nie następuje „otrzymanie” nieodpłatnego świadczenia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że przychód z nieodpłatnego świadczenia powstaje wówczas, gdy podatnik takie świadczenie otrzyma. Wyrażając wolę organ jednostki samorządu terytorialnego nie wykonuje na rzecz przyszłego kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje. W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła;

•w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 731/15, zgodnie z którym: W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażono już pogląd, że sprzedaż mieszkania z bonifikatą nie mieści się w zakresie pojęcia nieodpłatnego świadczenia, a ponadto na skutek tej czynności prawnej nie następuje „otrzymanie” nieodpłatnego świadczenia. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie stanowi, że przychód z nieodpłatnego świadczenia powstaje wówczas gdy podatnik takie świadczenie otrzyma. Wyrażając wolę organ jednostki samorządu terytorialnego nie wykonuje na rzecz przyszłego kupującego żadnego świadczenia, zaś kupujący żadnego świadczenia nie otrzymuje. W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła (zob. np. wyrok z 23 sierpnia 2012 r. sygn. II FSK 129/11 dostępny w CBOSA);

•w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 16 stycznia 2019 r. sygn. akt II FSK 138/17, zgodnie z którym: W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła (zob. np. wyrok z 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 129/11, wyrok z 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 731/15). Podzielając stanowisko i zawartą w powyższych wyrokach argumentację należało stwierdzić i powtórzyć, że udzielenie bonifikaty jest dla nabywcy nieruchomości neutralne podatkowo;

•w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 sierpnia 2021 r. sygn. akt II FSK 551/21, zgodnie z którym: W konsekwencji, mimo że nabywca nieruchomości uzyskuje niewątpliwą korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła (zob. np. wyrok z 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 129/11, z 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 731/15, z 16 stycznia 2019 r. sygn. akt II FSK 138/17). Podzielając stanowisko i zawartą w powyższych wyrokach argumentację należało stwierdzić i powtórzyć, że udzielenie bonifikaty jest dla nabywcy nieruchomości neutralne podatkowo;

•w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 listopada 2021 r. sygn. akt II FSK 512/19, zgodnie z którym: Sąd pierwszej instancji trafnie wskazał ponadto, uznając argument skarżącej przytoczony następnie w odpowiedzi na skargę kasacyjną, że przysporzenie w postaci bonifikaty ma przez określony czas charakter warunkowy, co również przeczy istocie „nieodpłatnego świadczenia”. Skarżąca zobowiązała się bowiem do zwrotu zwaloryzowanej kwoty bonifikaty w przypadku zbycia nieruchomości objętej bonifikatą lub przeznaczenia jej na cele inne niż uzasadniające uzyskanie bonifikaty w okresie krótszym niż pięć lat od nabycia. Dla zabezpieczenia ewentualnej wierzytelności Skarbu Państwa na nieruchomości ustanowiono hipotekę umowną. Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że jakkolwiek u nabywcy nieruchomości z bonifikatą niewątpliwie pojawia się korzyść majątkowa, to jednak przysporzenie to nie jest równoznaczne z przychodem z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a w konsekwencji pozostaje neutralne podatkowo. Tak sformułowany pogląd został już wyrażony w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. wyrok z 23 sierpnia 2012 r. sygn. akt II FSK 129/11, wyrok z 20 kwietnia 2017 r. sygn. akt II FSK 731/15, wyrok z 16 stycznia 2019 r. sygn. akt II FSK 138/17);

•w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 22 listopada 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 887/18, zgodnie z którym: W konsekwencji stanowisko organu intepretującego, wedle którego w opisanej we wniosku sytuacji Skarżąca otrzymała nieodpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem od osób fizycznych – uznać należy nieprawidłowe. W kwestii zakwalifikowania przez organ nieodpłatnego świadczenia jako przychodu, którego źródłem jest stosunek pracy (art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f.), Sąd wskaże jedynie, że aby uznać świadczenie nieodpłatne jako pochodzące ze stosunku pracy, to musi ono wynikać z umowy o pracę i dodatkowo posiadać cechy o jakich mowa wyżej. Skoro Sąd uznał, że w sprawie nie nastąpiło otrzymanie nieodpłatnego świadczenia, nie będzie się w tej kwestii wypowiadać, zwłaszcza, że owa kwalifikacja źródła przychodu, nie była przedmiotem zarzutu skargi;

•w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 8 stycznia 2021 r. sygn. akt I SA/Bk 905/20, zgodnie z którym: Orzekający w niniejszej sprawie sąd podziela to stanowisko i stwierdza, że udzielenie bonifikaty, o jakiej mowa we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej jest dla nabywcy nieruchomości neutralne podatkowo. Ustalenie ceny odbiegającej od wartości rynkowej nie stanowi świadczenia na rzecz kupującego. Jest to wyrażenie woli przez ustawodawcę, który postanawia, że sprzeda nieruchomość po obniżonej cenie określonej kategorii nabywców. Ustawa o lasach nie zezwala na modyfikację warunków umowy sprzedaży nieruchomości, ani przez zbywcę, ani nabywcę. Strony tej umowy nie mogą więc ułożyć stosunku prawnego według swego uznania. Prawo do bonifikaty wynika wprost z ustawy i z ustawy tej wynikają warunki jej udzielenia. Nie jest zatem spełniony warunek, aby przysporzenie było skierowane do konkretnej osoby i stanowiło wyraz wolnej woli zbywcy. W konsekwencji mimo, że nabywca nieruchomości uzyskuje korzyść majątkową, to nie otrzymuje nieodpłatnego świadczenia, a w rezultacie nie uzyskuje przychodu z tego źródła. Nie bez znaczenia jest również fakt, że nabycie lokalu w trybie art. 40a ustawy o lasach ma warunkowy charakter. Z przepisu art. 40a ust. 5b tej ustawy wynika bowiem, że Lasy Państwowe – poza sytuacjami zbycia lokalu na rzecz osoby bliskiej – żądają zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli nabywca lokalu, o którym mowa w ust. 4, 5 i 5a, przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia zbył ten lokal lub wykorzystał na inne cele niż mieszkalne;

•w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z 3 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Bk 86/21, zgodnie z którym: Z powyższych względów zaakceptować należy argumentację strony skarżącej wywodzącej, że nieodpłatne świadczenie nie może mieć charakteru warunkowego, jaki niewątpliwie ma nabycie lokalu w trybie art. 40a ust. 1. Zgodnie bowiem z art. 40a ust. 5b Lasy Państwowe żądają zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, jeżeli nabywca lokalu, o którym mowa w ust. 4, 5 i 5a, przed upływem 5 lat od dnia jego nabycia zbył ten lokal lub wykorzystał na inne cele niż mieszkalne. Równie trafna jest uwaga strony skarżącej co do tego, że przysporzenie będące nieodpłatnym świadczeniem musi mieć charakter nieodpłatny. Tymczasem w stanie faktycznym będącym podstawą wydania zaskarżonej interpretacji wskazano, że Lasy Państwowe mają roszczenie o zwrot udzielonej bonifikaty zabezpieczone hipoteką do kwoty tej bonifikaty, co niewątpliwie stanowi formę ekwiwalentu a jednocześnie realnie obniża wartość lokalu;

•w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 9 listopada 2021 r. sygn. akt I SA/Rz 624/21, zgodnie z którym: Powyższe w ocenie Sądu świadczyło o dokonaniu przez organ interpretacyjny błędnej wykładni powołanych w skardze przepisów prawa materialnego, która miała wpływ na wynik sprawy. Organ przyjął bowiem, że na skarżącej ciążył obowiązek podatkowy w podatku dochodowym w związku z uzyskaną korzyścią majątkową w postaci bonifikaty, podczas gdy obowiązek taki w związku z nabyciem lokalu po obniżonej cenie nie powstał. Nabycie lokalu, po obniżonej o wartość bonifikaty cenie, nie stanowił dla niej przychodu podatkowego, w tym przychodu ze stosunku pracy. Taka ocena przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego okazała się wadliwa;

•w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z 1 lutego 2023 r. sygn. akt I SA/Sz 826/22, zgodnie z którym: Reasumując, w ocenie Sądu, w stanie faktycznym opisanym we wniosku o interpretację, jakkolwiek u Skarżącej będącej nabywcą nieruchomości z bonifikatą niewątpliwie pojawia się korzyść majątkowa, to jednak przysporzenie to nie jest równoznaczne z przychodem z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a w konsekwencji pozostaje neutralne podatkowo,

a także w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 lipca 2019 r. nr 1061-IPTPB2.4511.116.2016.11.KR, który zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż kwota bonifikaty nie stanowi przychodu do opodatkowania z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki do zakwalifikowania jej do „nieodpłatnego świadczenia” mieszczącego się w kategorii „innych źródeł” wskazanych w ustawie podatkowej.

Tytułem podsumowania, w Pani ocenie uzyskana bonifikata, tj. nabycie Nieruchomości po cenie niższej od Ceny sprzedaży i niższej od Wartości rynkowej pozostaje neutralne podatkowo i nie wywołuje skutków w postaci konieczności wykazania ww. przychodu podatkowego w zeznaniu rocznym, nawet w przypadku przekazania przez Lasy Państwowe informacji o przychodach z innych źródeł oraz o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11) z wykazaną kwotą przychodu podatkowego z ww. tytułu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w tej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Z kolei stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Zatem, przy zastosowaniu wykładni gramatycznej za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Internetowy słownik języka polskiego, www.sjp.pwn.pl). Tym samym należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie (mające konkretny wymiar finansowy) kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Z przepisu art. 11 ust. 2 ww. ustawy wynika, że:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 11 ust. 2b ww. ustawy:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1:

pkt 1 – stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;

pkt 9 – inne źródła.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy rozumiane są przez ustawodawcę szeroko. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Z kolei na mocy art. 20 ust. 1 tej ustawy:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują również szereg zwolnień, którymi objęte zostały niektóre przychody. I tak stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 93 tej ustawy:

Wolne od podatku dochodowego są dochody uzyskane z tytułu zakupu zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców – w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową tych budynków lub lokali a ceną zakupu.

Z przepisu art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Zgodnie z art. 40a ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 672 ze zm.):

Lasy Państwowe mogą sprzedawać nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi i samodzielne lokale mieszkalne, zwane dalej „lokalami”, oraz grunty z budynkami mieszkalnymi w budowie, nieprzydatne Lasom Państwowym.

W myśl art. 40a ust. 2 ww. ustawy:

Ustalenie ceny nieruchomości przy sprzedaży, o której mowa w ust. 1, następuje na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami.

Na podstawie art. 40a ust. 3 ustawy o lasach:

Łącznie z lokalami sprzedaje się grunty wraz z przynależnościami, niezbędne do korzystania z lokali. Grunty pod budynkami oraz grunty z budynkami związane, będące przedmiotem sprzedaży, uważa się za grunty wyłączone z produkcji rolnej i leśnej w rozumieniu przepisów o ochronie gruntów rolnych i leśnych. Grunty te podlegają z urzędu ujawnieniu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz ewidencji gruntów i budynków jako grunty zabudowane.

Z treści art. 40a ust. 4 ww. ustawy wynika, że:

Pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych mający co najmniej trzyletni okres zatrudnienia w Lasach Państwowych, z wyjątkiem osób, z którymi stosunek pracy rozwiązany został bez wypowiedzenia z winy pracownika, posiadają pierwszeństwo nabycia lokali, których są najemcami i w których mieszkają. Cena sprzedaży lokalu podlega łącznemu obniżeniu o 6% za każdy rok zatrudnienia w jednostkach organizacyjnych Lasów Państwowych i o 3% za każdy rok najmu tego lokalu, nie więcej jednak niż o 95%, a spłata należności może zostać rozłożona na 60 rat miesięcznych, przy czym oprocentowanie nie może przekraczać w stosunku rocznym stopy referencyjnej, określającej minimalne oprocentowanie podstawowych operacji otwartego rynku prowadzonych przez Narodowy Bank Polski, powiększonej o 2 punkty procentowe. Jeżeli osobą uprawnioną jest emeryt lub rencista, cena nabycia lokalu ustalona jest na 5% jego wartości.

Stosownie do treści art. 40a ust. 9 ustawy o lasach:

Pracownicy i byli pracownicy Lasów Państwowych niebędący najemcami lokali przeznaczonych do sprzedaży, pozostających w zarządzie Lasów Państwowych, mają pierwszeństwo nabycia lokali wolnych (pustostanów) lub gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie na warunkach określonych w ust. 4.

Z wniosku wynika, że jest Pani pracownikiem Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasów Państwowych z co najmniej trzyletnim okresem zatrudnienia w Lasach Państwowych. Aktem notarialnym z 10 lutego 2023 r. nabyła Pani Nieruchomość, która stanowi działkę zabudowaną murowanym budynkiem mieszkalnym, murowanym budynkiem gospodarczym (oborą), drewnianymi budynkami gospodarczymi (szopami), drewnianym budynkiem gospodarczym. Nie była Pani najemcą tej Nieruchomości. Cena sprzedaży Nieruchomości została ustalona w wyniku przetargu ograniczonego, który został przeprowadzony (...) 2022 r. Kwota oszacowana została zgodnie z art. 40a ust. 2 ustawy o lasach, tj. na zasadach określonych w przepisach o gospodarce nieruchomościami. Jednocześnie na podstawie art. 40a ust. 9 w zw. z ust. 4 ustawy o lasach oraz przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 1 października 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu sprzedaży lokali i gruntów z budynkami mieszkalnymi w budowie oraz kryteriów kwalifikowania ich jako nieprzydatne Lasom Państwowym, a także trybu przeprowadzania przetargu ograniczonego – sprzedający udzielił Pani 95% bonifikaty od kwoty Ceny sprzedaży, co umożliwiło ustalenie ceny nabycia, za którą nabyła Pani Nieruchomość. W konsekwencji nabycie Nieruchomości nastąpiło na warunkach określonych w ww. przepisach, to jest z wykorzystaniem prawa pierwszeństwa nabycia. Sprzedaż została poprzedzona ogłoszeniem o sprzedaży opublikowanym w Biuletynie Informacyjnym Lasów Państwowych.Rzeczoznawca majątkowy wycenił wartość rynkową przedmiotowej Nieruchomości w operacie szacunkowym. Cena nabycia była również niższa od Wartości rynkowej.

Przystępując do oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych udzielonej Pani bonifikaty przy sprzedaży Nieruchomości w pierwszej kolejności zauważyć należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem, gdy:

•świadczenie powoduje wystąpienie przysporzenia w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku,

•świadczenie zostało spełnione za zgodą nabywcy, tj. gdy nabywca skorzystał z niego w pełni dobrowolnie,

•świadczenie to zostało spełnione w interesie nabywcy (a nie w interesie zbywcy) i przynosi nabywcy korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść.

Mając na uwadze wymienione powyżej cechy nieodpłatnego świadczenia jako elementu przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że zakup przez Panią Nieruchomości stanowiącej działkę zabudowaną murowanym budynkiem mieszkalnym, murowanym budynkiem gospodarczym (oborą), drewnianymi budynkami gospodarczymi (szopami), drewnianym budynkiem gospodarczym po cenie preferencyjnej spełnia kryterium wystąpienia po Pani stronie przysporzenia majątkowego (korzyści). Gdyby bowiem nie możliwość zakupu po cenie preferencyjnej – wynikającej z art. 40a ust. 1-4 i ust. 9 ustawy o lasach – musiałaby Pani ponieść koszty zakupu przedmiotowej Nieruchomości w pełnej wysokości. Niewątpliwie zatem dokonując zakupu z bonifikatą uzyskała Pani wymierną korzyść w postaci wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Doszło więc do realnego przysporzenia po Pani stronie.

Nieodpłatne świadczenie jest również Pani przychodem, gdyż zostało spełnione za Pani zgodą, tj. wyrażając chęć nabycia ww. Nieruchomości poprzez zgłoszenie się do przetargu skorzystała Pani z tego świadczenia w pełni dobrowolnie. Ponadto przedmiotowa korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnej osobie – Pani, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. Należy bowiem zauważyć, że przetarg ograniczony jest formą przetargu charakteryzującą się skierowaniem zaproszenia do składania ofert do ograniczonego kręgu podmiotów. Ograniczenie to może być dokonywane np. poprzez wskazanie w publicznym ogłoszeniu przesłanek, których spełnienie dopuszcza do złożenia oferty, czy też poprzez kierowanie indywidualnych zaproszeń do określonych podmiotów. Zatem oferta nabycia nieruchomości z bonifikatą jest kierowana do konkretnych osób.

Wobec powyższego, nabycie przez Panią Nieruchomości, o której mowa we wniosku, skutkuje dla Pani powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawidłowość ww. stanowiska potwierdza także nieznajdujący zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym powołany powyżej art. 21 ust. 1 pkt 93 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca w przepisie tym zwalnia od podatku dochodowego dochód w wysokości odpowiadającej różnicy między ceną rynkową kupowanych zakładowych budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych przez dotychczasowych najemców a ceną zakupu. Jednakże z uwagi na fakt, że nie była Pani najemcą Nieruchomości, o której mowa we wniosku, w rozpatrywanej sprawie nie znajdzie zastosowania ww. zwolnienie. Tym samym, w oparciu o wykładnię systemową wewnętrzną można stwierdzić, że podlega opodatkowaniu przychód odpowiadający różnicy między wartością rynkową nabywanej nieruchomości a ceną zakupu obejmującą wielkość udzielonych bonifikat.

Zatem, wartość pieniężną częściowo odpłatnego świadczenia musi Pani ustalić zgodnie z przepisami art. 11 ust. 2a pkt 4 oraz ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym jest różnica pomiędzy ceną rynkową nabytej Nieruchomości, a poniesioną przez Panią odpłatnością na zakup tej Nieruchomości, która ustalona została w przetargu ograniczonym a następnie obniżona o udzieloną bonifikatę. Za przychód podatkowy nie można więc uznać różnicy pomiędzy Ceną sprzedaży a Ceną nabycia (wartość bonifikaty). Cena sprzedaży w przetargu nie zawsze odpowiada bowiem wartości rynkowej nieruchomości.

W konsekwencji wartość tak ustalonego przychodu z tytułu częściowo odpłatnych świadczeń należy wykazać w zeznaniu rocznym, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub w korekcie tego zeznania.

Wobec powyższego Pani stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Panią wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że stanowisko przyjęte w tych orzeczeniach nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej naszego stanowiska. Powyższe wynika przede wszystkim z przeszkód natury formalnoprawnej. Zgodnie bowiem z art. 153 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia.

Odnosząc się natomiast do powołanej przez Panią we wniosku interpretacji indywidualnej, stwierdzić należy, że została ona wydana w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania, ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego, czy też zdarzenia przyszłego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).