Interpretacja indywidualna z dnia 30 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.810.2022.2.BS

1. Czy wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. 2. Czy w sytuacji, gdy bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki to zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 grudnia 2022 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 grudnia 2022 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

- czy wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

- czy w sytuacji, gdy bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki to zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 stycznia 2023 r. (wpływ za pośrednictwem ePUAP w tym samym dniu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podmiotem mającym siedzibę na terytorium Polski i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Spółka należy do grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”), która świadczy specjalistyczne usługi informatyczne w zakresie tworzenia i integracji systemów IT wraz ze świadczeniem związanych z tym usług doradztwa biznesowego.

Grupa działa w skali międzynarodowej, co wiąże się z koniecznością efektywnego wykorzystania wiedzy i doświadczenia pracowników. Dlatego też występują sytuacje, w których osoby o wysokich kompetencjach pełnią ważne funkcje jednocześnie w kilku spółkach z Grupy. Przykładem takiej osoby jest jeden z członków zarządu Spółki, który jest jednocześnie Dyrektorem Regionalnym na Europę Środkową w Grupie oraz obejmuje stanowiska kierownicze w innych podmiotach z Grupy (dalej: „Członek Zarządu”).

W 2020 r. Członek Zarządu został na poziomie Grupy objęty programem X na lata 2021-2023. Celem programu było stymulowanie wzrostu Grupy w strategicznych obszarach. Ponadto, program przewidywał dodatkowe wynagrodzenie dla osób objętych programem z tytułu osiągnięcia założonych celów. Głównym celem jaki był wyznaczony dla Członka Zarządu był rozwój oferty nearshoringowej Grupy z wykorzystaniem Spółki jako platformy do świadczenia tej usługi.

W ramach oferty nearshoringowej Spółka wykorzystuje swój potencjał rynkowy jakim jest portfel klientów, których posiadają inne spółki z Grupy, buduje relacje biznesowe oraz przewagę konkurencyjną jaką jest wiedza ekspercka oraz niższe koszty pracy w porównaniu do krajów Europy Zachodniej. Z kolej spółki z Grupy dzięki współpracy ze Spółką mogą oferować konkurencyjne usługi swoim klientom.

We wrześniu 2022 r. zmienił się właściciel Grupy (bezpośredni udziałowiec Spółki nie uległ zmianie). W związku z niniejszą transakcją, kluczowi pracownicy Grupy otrzymali nowy program motywacyjny, a program operacyjny X na lata 2021-2023 został zamknięty i wypłacony z rocznym wyprzedzeniem jako tzw. bonus transakcyjny. Decyzja w tym zakresie została podjęta na poziomie Grupy i Spółka nie miała na nią wpływu.

Wypłata bonusu transakcyjnego na rzecz Członka zarządu nastąpiła na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki, zgodnie z decyzją Grupy. Ponadto, zgodnie z uchwałą, kwota przeznaczona na wypłatę bonusu miała być w całości zrekompensowana Spółce przez spółkę holdingową Grupy.

Spółka wypłaciła bonus transakcyjny Członkowi Zarządu w dniu 23 września 2022 r. oraz otrzymała jego zwrot od spółki holdingowej Grupy w pełnej wysokości w dniu 7 listopada 2022 r.

Jednocześnie, z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu na podstawie powołania Członek Zarządu otrzymuje odrębne miesięczne wynagrodzenie. Sposób rozliczenia w kosztach podatkowych Spółki miesięcznego wynagrodzenia Członka Zarządu nie jest jednak przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Spółka wpłaca uproszczone zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych, o których mowa w art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 27 stycznia 2023 r. Wnioskodawca wskazał m.in., że:

1. Zarząd Grupy podjął uchwałę dot. przyznania bonusu transakcyjnego dla kluczowych pracowników Grupy w związku ze zmianą właściciela Grupy. Uchwała przewidywała, że równowartość bonusu transakcyjnego zostanie zwrócona poszczególnym spółkom Grupy przez spółkę holdingową Grupy. Mając na uwadze, iż Grupa jest notowana na giełdzie, informacja o podjętej przez zarząd Grupy uchwale została podana do publicznej wiadomości.
2. Niniejsza uchwała zarządu Grupy była podstawą do podjęcia uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki o wypłacie bonusu dla Członka zarządu.
3. Zagadnienie możliwości zaliczenia bonusu transakcyjnego w koszty podatkowe jest przedmiotem pytania nr 1 złożonego we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Decyzja o sposobie rozliczenia bonusu transakcyjnego na potrzeby podatku CIT zostanie podjęta po otrzymaniu indywidualnej interpretacji.

Niemniej jednak Wnioskodawca wyjaśnił, że z uwagi na uiszczanie uproszczonych zaliczek na podatek CIT za 2022 r. kalkulacja roczna podatku CIT za ten rok nie została jeszcze przygotowana (termin na jej przygotowanie upływa 31 marca 2023 r.).

Pytania

1. Czy wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT?
2. Czy w sytuacji, gdy bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki to zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Uwzględniając wykładnię powyższego przepisu prezentowaną przez organy podatkowe oraz doktrynę, koszt uzyskania przychodu stanowi wydatek spełniający łącznie następujące warunki:

1. został faktycznie poniesiony przez podatnika,
2. jest definitywny,
3. pozostaje w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
4. został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
5. został właściwie udokumentowany,
6. nie znajduje się w katalogu kosztów niepodatkowych z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Przenosząc powyższe na analizowany stan faktyczny pierwszy i piąty z warunków należy uznać za spełnione, ponieważ bonus transakcyjny został wypłacony Członkowi Zarządu ze środków pieniężnych Spółki oraz został udokumentowany uchwałą Zgromadzenia Wspólników i przelewem bankowym na rachunek Członka Zarządu. Również warunek 6 został spełniony, ponieważ wypłata bonusu transakcyjnego na rzecz członka zarządu nie została enumeratywnie wskazana w katalogu kosztów niepodatkowych z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Warunek drugi, który dotyczy definitywnego charakteru poniesionego wydatku nie został spełniony. Spółka otrzymała bowiem zwrot kwoty wypłaconego bonusu transakcyjnego Członkowi Zarządu od spółki holdingowej Grupy w pełnej wysokości.

W opinii Spółki, również warunek trzeci i czwarty nie zostały w pełni spełnione. Jakkolwiek celem programu X na lata 2021-2023 było stymulowanie wzrostu Grupy w strategicznych obszarach, w tym Spółki świadczącej usługi nearshoringowe, to wypłata bonusu transakcyjnego w 2022 r. była ściśle związana ze zmianą właściciela Grupy. Innymi słowy, gdyby nie zmienił się właściciel Grupy, nie doszłoby do wypłaty bonusu transakcyjnego. Wypłata bonusu transakcyjnego była skutkiem zmiany właściciela Grupy i nie wiązała się z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki. Ponadto, decyzja w zakresie wypłaty bonusu transakcyjnego została podjęta na poziomie Grupy i Spółka nie miała na nią wpływu.

W rezultacie, z uwagi na brak łącznego spełnienia wszystkich przesłanek uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów, wydatki poniesione na wypłatę bonusu transakcyjnego dla Członka Zarządu nie stanowią kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki to zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się cyt.: „- zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów”.

Jakkolwiek zastosowanie niniejszego przepisu w praktyce nie budzi większych wątpliwości, to przesłanki niezaliczenia do przychodów wydatku niezaliczonego do kosztów podatkowych możemy odnaleźć m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 października 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 762/18 cyt.: „Posiłkując się poglądem zawartym w powołanym orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 29 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1657/16 (publ. w CBOSA) wskazać trzeba, że zgodnie z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. W konsekwencji, aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii „innych wydatków”, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, konieczne jest by „wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów” oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony, a następnie zwrócony podatnikowi. Przy czym wydatek poniesiony powinien być odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc „wydatek zwrócony” to ten sam, a nie taki sam wydatek, który został poniesiony. Jak się wskazuje w orzecznictwie, zwróconym innym wydatkiem nie jest uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu”.

Wobec powyższego, konieczne dla niezaliczenia do przychodów zwróconego wydatku jest:

-aby wydatek nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów oraz

-został wcześniej poniesiony, a następnie zwrócony.

Mając na uwadze, iż wydatek poniesiony na wypłatę bonusu transakcyjnego dla Członka zarządu nie stanowi w opinii Spółki jej kosztu uzyskania przychodów oraz wydatek ten został przez nią poniesiony, a następnie zwrócony przez spółkę holdingową Grupy w pełnej wysokości, zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”),

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami ze źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów lub wydatków, których wysokość zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych została ustawowo ograniczona.

Zauważyć należy, że ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów, cel ten musi być widoczny, zaś poniesione wydatki winny go bezpośrednio lub pośrednio realizować lub co najmniej winny go zakładać jako realny. Określenie „w celu” oznacza pozostawanie kosztu w takim związku z przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródeł. Przyjmuje się, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Jednym z podstawowych warunków uznania konkretnego wydatku za koszt podatkowy jest również definitywność wydatku, co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie zostanie podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona. Nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów wydatki, które z założenia mogą zostać zwrócone, a także koszty pozostające w związku, o jakim mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, ale wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Jedną z podstawowych zasad podatku dochodowego jest założenie, że ten sam wydatek nie może być uwzględniony więcej niż jeden raz jako koszt uzyskania przychodu. Te same wydatki nie mogą być dwukrotnie zaliczane przy określaniu podstawy opodatkowania. Możliwość kilkukrotnego wykorzystywania tego samego wydatku pozostaje w sprzeczności z rozumieniem podstawowych elementów konstrukcyjnych podatku dochodowego, tj. przychodu, kosztu uzyskania i dochodu.

Aby omawiany wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów musi łącznie spełniać ustawowe kryteria do uznania go za taki, tj. wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów oraz mieć charakter definitywny, nie może znajdować się w określonym w art. 16 ustawy o CIT katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, musi pozostawać w związku z  prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą i być właściwie udokumentowany.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że skoro wypłata bonusu transakcyjnego, była ściśle związana ze zmianą właściciela Grupy i nie wiązała się z uzyskaniem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów Spółki, to wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT,

Ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu. Poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w kolejnych ustępach art. 12 ust. 1 ustawodawca określa jedynie zdarzenia, których wystąpienie powoduje powstanie obowiązku podatkowego. Na podstawie tego przepisu można stwierdzić, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną – przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika, czyli wpływu, bezpośrednio do majątku podatnika względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami.

Przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe, o czym stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zawarto jednocześnie katalog przysporzeń, które nie są zaliczane do przychodów podatkowych. Katalog zawarty w art. 12 ust. 4 ustawy o CIT, w przeciwieństwie do wykazu przyjętego przez ustawodawcę w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, ma charakter zamknięty, co oznacza, że niedopuszczalne jest rozszerzanie go na inne kategorie nieujęte wprost w tym przepisie.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 6, 6a i 6b ww. ustawy,

Umiejscowienie przepisu, tj. pkt 6a ustawy po pkt-cie 6 i przed pkt-em 6b) w art. 12 ust. 4 ustawy CIT oraz określenie wydatków jako innych niż zwrócone podatki i opłaty (…) z pkt-u 6), świadczy o tym, że przepis ten nie wyłącza z przychodów dofinansowania na określone cele, ale eliminuje zaliczenie do przychodów zwróconych wydatków na podobnej zasadzie jak ma to miejsce w przypadku podatków, opłat, wpłat na PFRON.

Spółka nie otrzymuje zwrotu tego rodzaju wydatków.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka na podstawie uchwały nadzwyczajnego zgromadzenia wspólników spółki wypłaciła bonus transakcyjny na rzecz członka zarządu, zgodnie z decyzją grupy. Wypłacona kwota została następnie w całości zrekompensowana spółce przez spółkę holdingową grupy. Wnioskodawca wskazał, że: Zarząd Grupy podjął uchwałę dot. przyznania bonusu transakcyjnego dla kluczowych pracowników Grupy w związku ze zmianą właściciela Grupy. Uchwała przewidywała, że równowartość bonusu transakcyjnego zostanie zwrócona poszczególnym spółkom Grupy przez spółkę holdingową Grupy.

Z opisu sprawy wynika zatem, że podstawą wypłaty bonusu transakcyjnego ze środków majątkowych Wnioskodawcy jak i zrekompensowania tej wypłaty poprzez przekazanie spółce jej równowartości przez spółkę holdingową grupy były stosowne uchwały zgromadzenia wspólników spółki (wnioskodawcy) i zarządu grupy. Jednocześnie pomiędzy Wnioskodawcą a spółką holdingową nie istniał odrębny stosunek zobowiązaniowy, na podstawie którego miałby nastąpić zwrot kosztów, a spółce przysługiwałoby z tego tytułu roszczenie względem spółki holdingowej.

Rekompensata, która w znaczeniu językowym oznacza „zrównoważenie lub wyrównanie braku, niedoboru lub ujemnego charakteru czegoś” (por. internetowy słownik języka polskiego; https://sjp.pwn.pl/sjp) była dobrowolnym świadczeniem ze strony spółki holdingowej i stanowiła wyrównanie poniesionego przez Wnioskodawcę wydatku a nie zwrot tego wydatku.

Skoro więc w analizowanej sprawie wydatek spółki holdingowej stanowi rekompensatę wydatku poniesionego przez Wnioskodawcę, to nie mamy do czynienia z tym samym wydatkiem, ale co najwyżej z takim samym wydatkiem, co nie wypełnia dyspozycji przepisu art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT.

Wskazać należy, że z możliwości zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT wynika, że wydatek zwrócony, to ten sam, a nie taki sam wydatek który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku lecz nie stanowi jego zwrotu.

Reasumując, w analizowanej sprawie nie ma podstaw do zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy CIT, ponieważ otrzymana rekompensata nie jest zwróconym wydatkiem, o którym mowa w ww. przepisie, tylko definitywnym przysporzeniem majątkowym otrzymanym przez Wnioskodawcę, wynikającym z woli spółki holdingowej grupy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 należało uznać za nieprawidłowe.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

- czy wypłacony Członkowi Zarządu bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – jest prawidłowe,

- czy w sytuacji, gdy bonus transakcyjny nie stanowi kosztu uzyskania przychodów Spółki to zwrot kwoty bonusu transakcyjnego przez spółkę holdingową Grupy nie stanowi przychodu podatkowego Spółki zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będący przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).