Interpretacja indywidualna z dnia 29 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.183.2023.2.MT

Określenie charakteru sprzedaży przedmiotów z kolekcji.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

28 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan 20 maja 2023 r. – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Przez kilka lat kolekcjonował Pan różne numizmaty i znaczki pocztowe, a także różnego rodzaju monety. Są to między innymi stare monety, głównie PRL obiegowe, ale również monety zagraniczne oraz medale okolicznościowe. Zbierania z przyczyn prywatnych zaprzestał Pan około 2 lata temu. Niestety nie posiada Pan dowodu zakupów z racji tego, że kolekcję nabywał Pan z prywatnych ogłoszeń lub na targach lub dostał Pan od rodziny i nie myślał Pan wtedy, że będzie chciał to sprzedawać.

Niestety z powodu braku miejsca w domu po narodzinach 2 dziecka jest Pan zmuszony sprzedać zalegające rzeczy. W ten sposób w okolicach lipca 2022 rozpoczął Pan wyprzedaż kolekcji. Nie znalazł Pan klienta na całość, więc zaczął Pan sprzedawać (...) na aukcjach internetowych pojedyncze sztuki. Tych rzeczy jest dużo. Aukcje średnio opiewają na kilka lub kilkanaście złotych za sztukę. Sprzedażą zajmuje się Pan po pracy.

Pracuje Pan na budowie, jest Pan osobą prowadzącą działalność gospodarczą zajmującą się (...). Jest Pan również płatnikiem VAT. Chce Pan wyprzedać kolekcję. Od kilku lat nie kupuje Pan już tego typu walorów.

Wartość na jaką wycenia Pan kolekcję na dzień dzisiejszy to 50-60 tys. plus to, co do tej pory Pan sprzedał za ok 28 000 zł. Aukcje wystawia Pan głównie od 1 zł lub po cenie najniższej na X., więc nie ma tu mowy o próbie handlu, a raczej pozbycia się zbędnych rzeczy z domu.

Wśród monet są monety, które aktualnie są obowiązującym środkiem płatniczym w danym państwie – są (...). Z zagranicznych, z tego co Panu wiadomo, nie ma.

Nie prezentował Pan oferty sprzedaży całej kolekcji na X, ponieważ byłoby to bez sensu. Kupujący życzą sobie zdjęć każdej monety (medalu). Do tego, pomimo tego, że nie jest to Pana źródło dochodu, cena byłaby mocno zaniżona. Taką podpowiedź otrzymał Pan w jednym ze sklepów numizmatycznych. Poza tym nie szukał Pan klientów w inny sposób z powodu braku czasu, który poświęca Pan firmie.

Pytania

Czy w takim przypadku musi Pan odprowadzać podatki? Czy z powodu braku dowodów zakupu powinien Pan jednak opłacić podatki od już sprzedanych monet, a następnie poczekać 6 miesięcy od momentu zgłoszenia tej sprawy?

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że:

•Pana pierwsze pytanie dotyczy tego, czy w opisanej sytuacji sprzedaż elementów kolekcji powoduje, że powstaje u Pana obowiązek opodatkowania przychodów z tej sprzedaży podatkiem dochodowym od osób fizycznych (tj. dotyczy kwestii, którą reguluje art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych);

•Pana drugie pytanie dotyczy sytuacji, jeśli w interpretacji uznano by, że w Pana przypadku sprzedaż elementów kolekcji bez dowodu zakupu będzie opodatkowana – co ma Pan zrobić lub ile poczekać, żeby jednak obowiązek podatkowy nie występował; czy w jakiś sposób ma Pan zgłaszać posiadanie tej kolekcji, ponieważ zawsze myślał Pan, że wystarczy odczekać 6 miesięcy i można sprzedać rzeczy bez podatku.

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem sprzedaż Pana kolekcji nie jest działalnością gospodarczą, ponieważ nie będzie prowadzona ciągle (bo do wyczerpania kolekcji), a już na pewno nie w sposób zorganizowany (z braku czasu). Sprzedaż elementów Pana kolekcji nie podlega opodatkowaniu, ponieważ minęło kilka lat od ostatniego zakupu.

Ocena stanowiska

Stanowisko dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Źródła przychodów

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) rozróżnia odrębne źródła przychodów osób fizycznych. Od tego, z jakiego źródła pochodzą przychody zależą zasady ich opodatkowania.

Źródła przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy. Dany przychód osoby fizycznej jest przypisywany tylko i wyłącznie do jednego określonego źródła przychodów. Aby prawidłowo zakwalifikować przychód do konkretnego źródła przychodów należy uwzględnić wszystkie okoliczności związane z jego powstaniem (uzyskaniem).

Źródło przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów podatników tego podatku jest:

(…) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odpłatne zbycie to czynność, która polega na przeniesieniu swojego prawa na inny podmiot w zamian za odpłatność.

Omawiany przepis dotyczy zbywania nieruchomości, określonych praw rzeczowych do nieruchomości oraz rzeczy innych niż nieruchomości. Przepis stanowi, że odpłatne zbycie tych rzeczy lub praw jest źródłem przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, jeżeli:

•podatnik nie zbywa ich w wykonywaniu działalności gospodarczej (gdyby podatnik zbywał je w wykonywaniu działalności gospodarczej uzyskiwałby przychody ze źródła z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy), oraz

•zbywa je przed upływem okresów wskazanych w przepisie (tj. terminu pięcioletniego dla nieruchomości i praw do nieruchomości oraz półrocznego – dla rzeczy innych niż nieruchomości).

Jeśli odpłatne zbycie (które nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej) następuje po upływie terminu wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy – nie jest ono źródłem przychodu. W takim przypadku odpłatność, którą podatnik uzyskał z odpłatnego zbycia rzeczy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Nie musi być więc wykazywana w zeznaniu podatkowym.

Źródło przychodów z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy (działalność gospodarcza)

Źródło pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) zostało scharakteryzowane w art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć jest w niej mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej:

oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pozarolnicza działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy to działalność, która ma następujące cechy:

•jest działalnością zarobkową;

•jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły;

•jest prowadzona we własnym imieniu.

Działalność „zarobkowa” to działalność której celem jest „zarabianie”, generowanie zysku, zapewnienie określonego dochodu. Sposób jej prowadzenia jest podporządkowany temu, aby osiągać jak najlepsze wyniki gospodarcze. Jednocześnie brak osiągnięcia celu, jakim jest realny zysk, nie oznacza, że prowadzona działalność nie miała charakteru zarobkowego. Istotny jest bowiem cel jej prowadzenia, a nie ostateczne efekty.

Jednocześnie nie można utożsamiać „działalności zarobkowej” w rozumieniu ustawy z jakimkolwiek działaniem podatnika, które daje efekt zysku. W przepisie mowa jest bowiem o „działalności”, czyli nie o pojedynczych działaniach podatnika, ale zespole działań podejmowanych w określonym celu.

Cecha „prowadzenia działalności w sposób zorganizowany i ciągły” nie oznacza konieczności spełnienia formalnych wymogów organizacji działalności (np. rejestracji urzędowej). Cecha ta odnosi się do faktycznego sposobu jej prowadzenia. I tak:

•„zorganizowany” to będący efektem „organizowania”. „Organizować” natomiast to „przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie”, albo „nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek” (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000);

•„ciągłość” w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względną stałość jej wykonywania. Kryterium „ciągłości” służy wyeliminowaniu z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym.

Ocena Pana sytuacji

W sytuacji, którą przedstawił Pan we wniosku, rozpoczął Pan wyprzedaż kolekcji, na którą składają się monety, medale, znaczki pocztowe. Elementy kolekcji nabywał Pan na przestrzeni kilku lat – zakończył Pan ich nabywanie około 2 lata temu.

Jak Pan wskazał:

•nie nabywał Pan elementów kolekcji z zamiarem sprzedaży;

•rozpoczął Pan sprzedaż z uwagi na Pana sytuację rodzinną;

•zajmuje się Pan sprzedażą dodatkowo – w wolnym czasie;

•wyprzedaż kolekcji obejmuje wiele transakcji sprzedaży, ponieważ sprzedaż całej kolekcji byłaby trudna do zrealizowania lub wiązałaby się z zaniżeniem ceny, jaką mógłby Pan uzyskać ze sprzedaży;

•nie ma Pan zamiaru prowadzenia sprzedaży monet, medali i znaczków w sposób ciągły – będzie Pan sprzedawał te rzeczy do momentu wyprzedania Pana obecnej kolekcji.

Tym samym, pomimo, że wyprzedaż kolekcji obejmuje wiele transakcji i wiąże się z uzyskiwaniem przez Pana cen sprzedaży, nie ma podstaw do uznania jej za Pana zorganizowaną i ciągłą działalność podejmowaną w celach zarobkowych. W takich okolicznościach sprzedaż elementów kolekcji nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego skutki podatkowe opisanych sprzedaży podlegają pod przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy. I tak, skoro:

•nie sprzedaje Pan opisanych rzeczy (elementów kolekcji) w warunkach działalności gospodarczej, oraz

•sprzedaje Pan rzeczy, które nabywał Pan około 2 lata temu i wcześniej, a więc na moment sprzedaży upłynęło pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nabył Pan rzeczy,

to sprzedaż taka nie jest dla Pana źródłem przychodu. Nie ma Pan więc obowiązku wykazywania tej sprzedaży w swoich zeznaniach podatkowych.

Jednocześnie ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakłada na Pana obowiązku zgłoszenia do organów podatkowych faktu posiadania kolekcji lub elementów kolekcji. Nie przewiduje również, że warunkiem braku powstania przychodu jest posiadanie przez Pana określonych rodzajów dowodów potwierdzających moment nabycia rzeczy.

Kwestia dokumentowania momentu nabycia rzeczy

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób określa, w jakiej sytuacji po stronie podatnika powstaje, a w jakiej nie powstaje, przychód ze sprzedaży rzeczy. Przepis ten nie określa natomiast, w jaki sposób podatnik ma udowodnić moment nabycia rzeczy – w przypadku ewentualnych czynności sprawdzających, postępowań podatkowych lub kontrolnych organów podatkowych. Właściwe w tym zakresie są przepisy ustawy Ordynacja podatkowa.

I tak, w przypadku ewentualnej konieczności wykazania przed organami podatkowymi, że spełnił Pan warunek upływu półrocznego okresu pomiędzy nabyciem elementów kolekcji a ich sprzedażą, będzie Pan mógł przedstawić wszelkie dowody potwierdzające okres posiadania przez Pana tych rzeczy. Zgodnie bowiem z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Ocena tych dowodów pozostanie w kompetencji właściwego w Pana sprawie organu podatkowego prowadzącego ewentualne postępowanie.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Pan przedstawił (tj. sprzedaży elementów kolekcji, które już Pan przeprowadził) i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił (tj. przyszłych sprzedaży elementów kolekcji) i stanu prawnego, który obowiązuje na moment wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).