Interpretacja indywidualna z dnia 25 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-3.4012.160.2023.1.DS

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 marca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A S.A. z siedzibą w (…) (dalej jako Spółka), posiada status zarejestrowanego czynnego podatnika VAT. Głównym przedmiotem działalności opodatkowanej Spółki jest świadczenie usług (...).

Spółka jest w posiadaniu nieruchomości zabudowanej położonej w miejscowości (...), gmina (...), na którą składa się prawo użytkowania wieczystego działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1 o pow. 0,0865 ha (dalej jako działka gruntu) oraz własność budynku byłego posterunku energetycznego. Nieruchomość była wykorzystywana na cele powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług (...). Spółka planuje nabyć od Skarbu Państwa reprezentowanego przez Starostę (...) własność działki gruntu, której aktualnie jest wieczystym użytkownikiem. Stan prawny działki gruntu uregulowany jest w księdze wieczystej KW nr (…) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w (…) - Wydział Ksiąg Wieczystych.

Działka gruntu jest przedmiotem prawa użytkowania wieczystego co najmniej od 5 grudnia 1990 r., kiedy to nastąpiło nabycie tego prawa przez poprzednika prawnego Spółki. Nabycie stwierdził Wojewoda (...) w drodze decyzji z 14 listopada 1997 roku.

Spółka zamierza wykupić przedmiotową działkę gruntu w trybie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Rozpoczynając procedurę przekształcenia użytkowania wieczystego działki gruntu w prawo własności, Spółka złożyła stosowny wniosek skierowany do Starostwa Powiatowego w (...) w sprawie wykupu prawa własności przedmiotowej działki gruntu. Pismem z 26 października 2022 r., Spółka została poinformowana przez Starostwo Powiatowe w (...), że Wojewoda (...) Zarządzeniem z 17 sierpnia 2022 r. wyraził zgodę na sprzedaż działki gruntu na rzecz Spółki, tj. użytkownika wieczystego. Sprzedaż działki gruntu ma nastąpić w drodze bezprzetargowej, zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Cena sprzedaży została ustalona poprzez różnicę między wartością prawa własności a wartością prawa użytkowania wieczystego. Zgodnie z uzyskanymi przez Spółkę informacjami, Starostwo Powiatowe do określonej ceny zamierza doliczyć podatek VAT w stawce 23%.

W odniesieniu do powyższego, Spółka jest zainteresowana uzyskaniem potwierdzenia, że w świetle obowiązujących przepisów ustawy o VAT, będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, wykazanego na fakturze wystawionej przez Starostwo Powiatowe w (...) z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności działki gruntu, które to prawo użytkowania wieczystego zostało nabyte przed 1 maja 2004 r.

Pytanie

Czy Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturze wystawionej przez Starostwo Powiatowe w (...) dla udokumentowania nabycia przez Spółkę własności działki gruntu, oddanego w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Spółki w opisanych okolicznościach będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturze wystawionej przez Starostwo Powiatowe w (...) dla udokumentowania nabycia przez Spółkę własności działki gruntu, oddanego w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm. - dalej „ustawa o VAT”) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, czy też - jak określa to przepis ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej.

Ustawa o VAT przyznaje podatnikowi prawo do odliczenia VAT naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Mając na uwadze powyższe, kluczowym w kontekście ustalenia, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie zweryfikowanie czy przedmiotowa czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności będzie stanowiła transakcję podlegającą opodatkowaniu.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)eksport towarów;

3)import towarów na terytorium kraju;

4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się m.in. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie (art. 7 ust. 1 pkt 1), a także oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie tego prawa (art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7).

W świetle powołanych przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego oddanie w użytkowanie wieczyste, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy VAT.

Kwestie dotyczące prawa wieczystego użytkowania uregulowane zostały w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2021 r. poz. 1899 ze zm.) oraz ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

W świetle art. 233 Kodeksu cywilnego, użytkownik wieczysty (osoba fizyczna lub prawna) może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę oddania korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3 powołanej ustawy. Wówczas sprzedaż nieruchomości następuje w drodze bezprzetargowej - art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zdaniem Spółki, przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, jako dostawa towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, jest samodzielną czynnością podlegającą opodatkowaniu oraz odrębną od wcześniejszej dostawy polegającej na oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste. Tak też uznał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 25 lutego 2021 r. w sprawie C-604/19. W pkt 1 tego wyroku stwierdzono, że art. 14 ust. 2 lit. a dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że przekształcenie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo pełnej własności przewidziane w przepisach krajowych w zamian za uiszczenie opłaty stanowi dostawę towarów w rozumieniu tego przepisu. Wyrok ten co prawda dotyczył sytuacji, w której uznano za odrębną dostawę towarów przeniesienie prawa własności do towaru w zamian za odszkodowanie z nakazu wydanego przez organ władzy publicznej lub w jego imieniu albo z mocy prawa, niemniej według Spółki zawarte w jego uzasadnieniu oceny stanowią istotny punkt odniesienia dla przedstawionych w ramach opisu zdarzenia przyszłego okoliczności.

Nie będzie miało tym samym znaczenia, że opisane w ramach zdarzenia przyszłego przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nastąpi w oparciu o umowę sprzedaży zawartą na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który to przepis umożliwia sprzedaż nieruchomości gruntowej wyłącznie jego użytkownikowi wieczystemu. „Przekształcenie” prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo pełnej własności niezależnie od tego, czy nastąpi z mocy prawa czy jest dokonywane na podstawie umowy sprzedaży, zawartej przez Starostwo z dotychczasowym użytkownikiem wieczystym, prowadzi bowiem do przeniesienia prawa własności na użytkownika wieczystego. W myśl powołanego wyżej art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, przeniesienie własności gruntu pozostającego w użytkowaniu wieczystym może nastąpić wyłącznie na rzecz użytkownika wieczystego. Tym samym należy je uznać za przeniesienie prawa własności w rozumieniu art. 14 ust. 1 lub art. 14 ust. 2 lit. a dyrektywy Rady 2006/112/WE oraz art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W rezultacie, sprzedaż na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami użytkownikowi wieczystemu gruntu oddanego mu wcześniej w użytkowanie wieczyste, stanowi w świetle przepisów ustawy o VAT dostawę towaru i jest opodatkowana podatkiem VAT. Tak też uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 25 maja 2022 r., I FSK 147/20.

Biorąc pod uwagę powyższe, skoro przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności spełnia definicję dostawy towaru i stanowi odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, to opisywane przez Spółkę w ramach zdarzenia przyszłego planowane przekształcenie prawa użytkowania wieczystego działki gruntu, nabytego przed 1 maja 2004 r., w prawo własności w trybie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tj. w trybie umowy sprzedaży z dotychczasowym użytkownikiem wieczystym), powinno zostać objęte podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, zdaniem Spółki należy stwierdzić, że w opisanych okolicznościach będzie miała ona prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wynika to z faktu, że w analizowanym przypadku będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego. Jednocześnie w ww. przypadku nie znajdzie zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT - jako, że przedmiotowa czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności będzie stanowić odrębną czynność podlegającą opodatkowaniu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. W konsekwencji, w opisanych okolicznościach, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86 ust. 1. Tym samym faktura wystawiona przez Starostwo Powiatowe, z wykazanym w niej podatkiem będzie uprawniała Spółkę do odliczenia wskazanego w niej podatku VAT naliczonego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy,

Z opisu sprawy wynika, że posiadają Państwo status zarejestrowanego czynnego podatnika VAT. Głównym przedmiotem Państwa działalności opodatkowanej jest świadczenie usług (...).

Są Państwo w posiadaniu nieruchomości zabudowanej, na którą składa się prawo użytkowania wieczystego działki gruntu oraz własność budynku byłego posterunku energetycznego. Nieruchomość była wykorzystywana na cele powiązane z prowadzeniem działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług (...). Planują Państwo nabyć od Skarbu Państwa własność działki gruntu, której aktualnie są wieczystym użytkownikiem. Działka gruntu jest przedmiotem prawa użytkowania wieczystego co najmniej od 5 grudnia 1990 r., kiedy to nastąpiło nabycie tego prawa przez Państwa poprzednika prawnego. Nabycie stwierdził Wojewoda (...) w drodze decyzji z 14 listopada 1997 roku.

Zamierzają Państwo wykupić przedmiotową działkę gruntu w trybie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Rozpoczynając procedurę przekształcenia użytkowania wieczystego działki gruntu w prawo własności, złożyli Państwo stosowny wniosek skierowany do Starostwa Powiatowego w sprawie wykupu prawa własności przedmiotowej działki gruntu. Pismem z 26 października 2022 r., zostali Państwo poinformowani, że Wojewoda wyraził zgodę na sprzedaż działki gruntu na Państwa rzecz.

W związku z tak przedstawionym opisem sprawy, Państwa wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia przez Państwa prawa własności działki, oddanej w użytkowanie wieczyste przez 1 maja 2004 r.

Aby rozważyć, czy będą Państwo mieli prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki, w pierwszej kolejności należy przeanalizować czy transakcja sprzedaży działki, oddanej w użytkowanie wieczyste przed 1 maja 2004 r., będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy,

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy,

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy,

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, jak również oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że przepis art. 7 ust. 1 ustawy, definiujący pojęcie „dostawa towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży, czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego.

W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, które dają nabywcy prawo do postępowania z nią jak właściciel. Chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem wyrażenia „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”.

Należy ponadto wskazać, iż czynności przejęcia własności ekonomicznej nie musi towarzyszyć przejęcie własności w sensie prawnym, bowiem „dostawa towarów” nie ogranicza się wyłącznie do zbycia prawa własności rzeczy. W konsekwencji pojęcie „dostawa towarów” oraz ekonomiczne aspekty transakcji, nie muszą wiązać się ze skutkami powstającymi na gruncie cywilistycznego prawa własności. Pozwala to na uznanie danej czynności za dostawę towarów, nawet w przypadkach nałożenia na nabywcę pewnych ograniczeń we władaniu towarem. Chwilą decydującą o przejściu na odbiorcę korzyści i ciężarów związanych z nabyciem towaru jest, co do zasady, wydanie towaru.

Wobec powyższego, uwzględniając szerokie, ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”, ustawodawca uznał, iż oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi dostawę towarów, wymieniając tę czynność w art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz użytkownika wieczystego, co sprawia, że może on rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

W świetle art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.),

Przepis ten, a także następne przepisy Kodeksu cywilnego (art. 234, art. 235, art. 237) kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Zatem z regulacji zawartych w tej ustawie wynika, że użytkowanie wieczyste stanowi wprawdzie prawo do rzeczy cudzej, ale daje użytkownikowi wieczystemu uprawnienia do dysponowania rzeczą w sposób zbliżony do właściciela.

W myśl art. 11 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 344),

Zgodnie z art. 27 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Według art. 32 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Jak stanowi art. 37 ust. 2 pkt 5 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

W myśl art. 69 ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Stosownie natomiast do art. 71 ust. 1-2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami,

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste jest czynnością odpłatną, gdyż ustawodawca w ustawie o gospodarce nieruchomościami przewidział w tym zakresie dwa rodzaje odpłatności, tj. pierwszą opłatę oraz opłaty roczne. Przy czym należy podkreślić, że ustanowienie prawa użytkowania wieczystego przed 1 maja 2004 r. nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż na podstawie obowiązującej przed tym dniem ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993 r. Nr 11 poz. 50 ze zm.), grunt nie był towarem i ustanowienie jego użytkowania wieczystego nie stanowiło dostawy towarów. Dopiero z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zmieniła się definicja towaru oraz zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji, od 1 maja 2004 r. ustanowienie prawa użytkowania wieczystego stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT.

Jak wskazali Państwo we wniosku, działka gruntu jest przedmiotem prawa użytkowania wieczystego co najmniej od 5 grudnia 1990 r., kiedy to nastąpiło nabycie tego prawa przez Państwa poprzednika prawnego. Zamierzają Państwo wykupić przedmiotową działkę gruntu w trybie art. 32 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Złożyli więc Państwo stosowny wniosek w sprawie wykupu tego prawa.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro prawo użytkowania wieczystego ustanowiono przed wprowadzeniem przepisów, którymi ustawodawca objął tę czynność opodatkowaniem, to nie podlegało ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niemniej jednak nastąpiło przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W związku z powyższym, sprzedaż prawa własności nieruchomości na rzecz jej użytkownika wieczystego jest w istocie „przekształceniem” prawa wieczystego użytkowania w prawo własności nieruchomości i będzie stanowiła jedynie zmianę tytułu prawnego do nieruchomości, natomiast nie wpłynie na „władztwo do rzeczy”, które użytkownik już uzyskał.

Zatem czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu, ustanowionego przed 1 maja 2004 r., w prawo własności tego gruntu na wniosek użytkownika wieczystego (Państwa), w opisanej sprawie, nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, ani żadnej innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i pozostaje poza zakresem tej ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji czynność przekształcenia prawa użytkowania wieczystego ustanowionego przed dniem 1 maja 2004 r. w prawo własności nieruchomości na Państwa wniosek jako użytkownika wieczystego działki, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przechodząc do Państwa wątpliwości, należy wskazać, że w odniesieniu do nabycia prawa własności działki nr 1 nie będzie Państwu przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż w odniesieniu do tej dostawy zaistnieje przesłanka negatywna wynikająca z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, bowiem transakcja sprzedaży ww. działki – jak wykazano wyżej - nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Państwa stanowisko jest zatem nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒ Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).