Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 17 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.220.2023.1.ENB
Uczestnictwo pracowników spółki w programie motywacyjnym organizowanym przez spółkę odrębną, ale należącą do tej samej grupy kapitałowej i związane z tym obowiązki płatnika.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązków płatnika.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
X spółka z o.o. z siedzibą w A. jest polskim rezydentem podatkowym podlegającym w Polsce opodatkowaniu od całości dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca jest spółką zależną w globalnej grupie kapitałowej X („Grupa X”). Bezpośrednim udziałowcem Wnioskodawcy jest spółka X GmbH z siedzibą w Szwajcarii. Pracownicy Wnioskodawcy mogą uczestniczyć w programie motywacyjnym Share Option and Incentive Plan (dalej „Program”). Organizatorem Programu jest spółka X Ltd., z siedzibą w B. („X Ltd.”), notowana na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych (NYSE). Program jest programem międzynarodowym, opartym na standardach wypracowanych na światowych rynkach kapitałowych i obejmującym swoim zasięgiem pracowników spółek należących do Grupy X na całym świecie, mającym na celu zapewnienie możliwości konkurencyjnego ich wynagradzania w trakcie ich kariery w Grupie X. Zgodnie z regulaminem Programu przyjętym przez X Ltd., wybranym uczestnikom Programu przyznawane jest prawo nabycia jednostek RSU (Restricted Stock Units). Regulamin określa szczegółowe warunki uczestnictwa w Programie, grono osób uprawnionych i zasady przyznawania RSU. Każda jednostka RSU reprezentuje prawo do otrzymania w przyszłości akcji zwykłych X Ltd. Po decyzji o przyznaniu RSU, zostaje zawarta umowa (Restricted Share Unit Agreement) określająca zasady, warunki oraz ograniczenia mające zastosowanie do przyznanych RSU. Umowa jest zawierana pomiędzy pracownikami Wnioskodawcy a X Ltd. Umowa określa okres restrykcji (Vesting), w trakcie którego RSU nie mogą być zrealizowane. Po upływie okresu restrykcji, X Ltd. przekazuje pracownikom Wnioskodawcy jedną akcję za każdą jednostkę RSU. RSU jak również akcje X Ltd. są przyznawane wyłącznie przez X Ltd. Pracownikom Wnioskodawcy nie przysługują i nie będą przysługiwały żadne roszczenia w stosunku do Wnioskodawcy w związku z przyznaniem RSU jak również przyznaniem akcji X Ltd. W szczególności, RSU nie będą stanowiły elementu wynagrodzenia należnego pracownikom od Wnioskodawcy. Zarówno w umowach o pracę zawartych z pracownikami Wnioskodawcy, jak i w regulaminie pracy obowiązującym u Wnioskodawcy, nie będą znajdowały się żadne postanowienia odnoszące się do Programu, którego wyłącznym organizatorem będzie X Ltd. Uczestnictwo w Programie będzie dla pracowników Wnioskodawcy dobrowolne i nie będzie elementem stosunku pracy pomiędzy pracownikami Wnioskodawcy a Wnioskodawcą. Zgodnie z regulaminem Programu, wszelkie wątpliwości i reklamacje w związku z uczestnictwem w Programie powinny być kierowane przez uczestników bezpośrednio do X Ltd. W rozliczeniach w ramach grupy X, Wnioskodawca będzie obciążany kosztami udziału własnych pracowników w Programie. Tym niemniej, Wnioskodawca na żadnym etapie Programu nie będzie zaangażowany w proces decyzyjny związany z przyznaniem RSU oraz przyznaniem akcji swoim pracownikom. Wszelkie decyzje w powyższym zakresie będzie podejmował X Ltd., jak również X Ltd. będzie dokonywał świadczeń na rzecz pracowników Wnioskodawcy w postaci przyznania RSU, czy też przyznania akcji. Program nie będzie spełniał warunków, o których mowa w art. 24 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłącznie ze względu na to, że siedziba zarządu X Ltd. znajduje się w B., czyli w kraju, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.
Pytanie
Czy w przedstawionej sytuacji na Wnioskodawcy będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa jego pracowników w Programie organizowanym przez X Ltd.?
Państwa stanowisko w sprawie
W ocenie Wnioskodawcy, nie będą na nim ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z art. 32 ustawy o PIT z tytułu uczestnictwa pracowników Wnioskodawcy w Programie organizowanym przez X Ltd.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 Ustawy o PIT za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Stosownie zaś do art. 32 ust. 1 ustawy o PIT, zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy. Z powyższych przepisów wynika, że obowiązek płatnika powstaje każdorazowo w sytuacji dokonywania świadczeń, które swoje źródło mają w stosunku pracy łączącym płatnika z podatnikiem. Na gruncie powołanych przepisów, obowiązek taki nie powstanie z kolei w sytuacji dokonywania świadczenia, którego źródłem jest inny stosunek niż stosunek pracy. Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że przychodami ze stosunku pracy są wszelkie wypłaty i świadczenia skutkujące powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy.
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego:
1)Wyłącznym organizatorem Programu jest spółka X Ltd.; RSU oraz akcje X Ltd. będą przyznawane wyłącznie przez X Ltd.;
2)Przyznanie RSU oraz akcji X Ltd. następuje na podstawie umowy zawartej przez uczestników Programu z X Ltd., która jest umową odrębną od umowy o pracę;
3)Uczestnikom nie będą przysługiwały w stosunku do Wnioskodawcy żadne roszczenia związane z uczestnictwem w Programie; jak również
4)Przyznanie RSU nie będzie stanowiło elementu wynagrodzenia za pracę. Należy wskazać, że przychody uczestników z tytułu udziału w Programie nie będą pochodzić od Wnioskodawcy, nie będą wynikały z zawartych umów o pracę, nie będą dokonane przez Wnioskodawcę, który jednocześnie nie jest organizatorem Programu.
W konsekwencji, świadczenia otrzymane przez uczestników nie będą miały swojego źródła w stosunku pracy łączącym ich z Wnioskodawcą. Oznacza to, że takie świadczenia nie stanowią przychodu ze stosunku pracy. Mając na uwadze powyższe, na Wnioskodawcy nie będzie spoczywał obowiązek płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 32 ustawy o PIT. Stanowisko takie zostało również wyrażone przez Dyrektora KIS w:
–interpretacji indywidualnej z 20 września 2019 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.350.2019.2.AK, w której Dyrektor KIS wskazał, że przychody osób zatrudnionych w Spółce, Uczestników Programu z tytułu otrzymania nieodpłatnie opcji uprawniających w ramach Programu (organizowanego przez Spółkę zagraniczną) do nabycia akcji Spółki matki, nie pochodzą od Wnioskodawcy, nie wynikają z zawartych umów o pracę z Wnioskodawcą, Wnioskodawca nie dokonuje ich wypłaty i nie jest organizatorem programu, a tym samym nie stanowią przychodu ze stosunku pracy ani innej umowy cywilnoprawnej. Reasumując - na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika w związku z nabyciem i realizacją praw przyznanych przez zagraniczną Spółkę;
–interpretacji indywidualnej z 26 października 2020 r. sygn. 0115-KDIT1.4011.621.2020.4.MST, w której Dyrektor KIS wskazał, że: nie można stwierdzić, że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w Programach są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy jako pracodawcy. Podmiotem przekazującym opisane świadczenia jest spółka dominująca z siedzibą w Stanach Zjednoczonych jako świadczeniodawca Programu i jednocześnie spółka, której akcje stają się własnością pracowników. Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, po stronie Wnioskodawcy nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie pracowników Wnioskodawcy jako podatników;
–interpretacji indywidualnej z 19 września 2018 r. sygn. 0114-KDIP3-2.4011.400.2018.2.AK1, w której Dyrektor KIS wskazał, że nie można stwierdzić, że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w grupowych programach motywacyjnych, zarówno w Planie Employee Stock Option Plan, jak i Phantom Share Plan, są przez nich uzyskiwane od Wnioskodawcy jako pracodawcy. Podmiotem przekazującym opisane świadczenia jest spółka dominująca z siedzibą w Holandii, jako świadczeniodawca Programu motywacyjnego. W szczególności, przedstawione okoliczności faktyczne sprawy nie dają podstaw do uznania, że spółka z siedzibą w Holandii, jako spółka dominująca realizuje na rzecz pracowników Wnioskodawcy świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Wnioskodawcę. Skoro Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, po stronie Wnioskodawcy nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie pracowników Wnioskodawcy jako podatników".
Należy również wskazać, że okoliczność, iż Wnioskodawca będzie ponosił koszty udziału pracowników w Programie nie wpływa na prawno-podatkową kwalifikację świadczeń dokonanych w ramach Programu przez X Ltd. na rzecz uczestników Programu. Mając na uwadze powyższe, niezależnie od kwalifikacji prawnej po stronie uczestników Programu, świadczeń dokonanych przez X Ltd., po stronie Wnioskodawcy nie powstaną obowiązki płatnika, o których mowa w art. 32 ustawy o PIT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.
Ustawa przewiduje przy tym dwa „tryby” zapłaty/poboru podatku dochodowego od osób fizycznych:
–tzw. samoobliczenie (samowymiar) i zapłatę podatku przez podatnika;
–obliczenie i pobór podatku przez płatnika.
Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę przez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadza system poboru podatku przez płatnika w przypadkach wskazanych w Rozdziale 7: „Pobór podatku lub zaliczek na podatek przez płatników”.
Ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych przez:
–określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
–określenie kategorii przychodów (dochodów) w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.
Podstawowym warunkiem dla rozważań o obowiązkach płatnika jest jednak istnienie relacji, udzielający świadczenia (płatnik) - uzyskujący świadczenie (podatnik). Udzieleniem świadczenia jest przy tym zarówno sytuacja, gdy świadczenie jest przekazywane bezpośrednio przez płatnika, jak również sytuacja, gdy świadczenie jest realizowane przez podmiot trzeci, ale jest „zlecane”, „organizowane” przez płatnika (czyli w istocie pochodzi od płatnika).
W szczególności, w odniesieniu do powołanego we wniosku art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadającego status płatnika podatku „zakładom pracy”, należy podkreślić, że przepis ten dotyczy:
–przychodów ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy uzyskiwanych od zakładów pracy oraz
–zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Zgodnie bowiem z art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.
Jak stanowi art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości w zakresie powstania po Państwa stronie obowiązków płatnika w związku z uczestnictwem pracowników w programie organizowanym przez firmę X Ltd. na wstępie należy zatem przeanalizować, czy Państwa pracownicy otrzymują opisane we wniosku świadczenia od Państwa, czy od innego podmiotu. Obowiązki płatnika po Państwa stronie mogłyby bowiem powstać wyłącznie w odniesieniu do sytuacji udzielenia przez Państwa świadczeń na rzecz swoich pracowników.
Zaznaczyć należy, że o tym, czy świadczenie uzyskiwane przez podatnika jest przychodem ze stosunku pracy, decyduje okoliczność, czy może je otrzymać wyłącznie pracownik, czy także inna osoba, niezwiązana z pracodawcą. Istotne jest także to, czy istnieje związek prawny lub faktyczny danego świadczenia z istniejącym stosunkiem prawnym.
Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są bowiem wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika (pracownika) powstaniem przysporzenia majątkowego, uzyskane bezpośrednio lub pośrednio od pracodawcy i mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
W przedstawiony we wniosku opisie zdarzenia przyszłego:
1)organizatorem Programu jest spółka X Ltd.; RSU oraz akcje będą przyznawane wyłącznie przez X Ltd.; Wnioskodawca na żadnym etapie Programu nie będzie zaangażowany w proces decyzyjny związany z przyznanie RSU i akcji;
2)Program obejmuje swoim zasięgiem pracowników spółek należących do Grupy X na całym świecie;
3)przyznanie RSU oraz akcji następuje na podstawie umowy zawartej przez uczestników Programu z X Ltd., która jest umową odrębną od umowy o pracę;
4)uczestnikom nie będą przysługiwały w stosunku do Wnioskodawcy żadne roszczenia związane z uczestnictwem w Programie; przyznanie RSU nie będzie stanowiło elementu wynagrodzenia za pracę, w umowach o pracę ani w regulaminie pracy nie będą się znajdowały żadne postanowienia odnoszące się do Programu.
W takiej sytuacji nie można stwierdzić, że świadczenia pracowników związane z uczestnictwem w Programie są przez nich uzyskiwane od Państwa jako pracodawcy.
W szczególności, przedstawione okoliczności faktyczne sprawy nie dają podstaw do uznania, że spółka X Ltd., realizuje na rzecz Państwa pracowników świadczenia „zlecone”, „zorganizowane” przez Państwa. Zgodzić się również z Państwem należy, że fakt obciążania Państwa kosztami udziału własnych pracowników w Programie w przedstawionej sytuacji nie ma wpływu na prawno-podatkową kwalifikację tych świadczeń, a w konsekwencji na Państwa obowiązki w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Skoro zatem Państwo nie są podmiotem dokonującym opisanych we wniosku świadczeń na rzecz pracowników, tj. nie oferują swoim pracownikom prawa nabycia jednostek RSU, dających w przyszłości prawo do otrzymania akcji zwykłych X Ltd. – to w przedstawionej sytuacji po Państwa stronie nie powstają obowiązki płatnika określone w art. 32 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, niezależnie od ewentualnej kwalifikacji podatkowej opisanych świadczeń po stronie Państwa pracowników, jako podatników.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji indywidualnej.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.
Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right