Interpretacja indywidualna z dnia 19 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.274.2023.5.MT

W zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz ruchomości przez syndyka upadłości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z dnia 8 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości oraz ruchomości przez syndyka upadłości.

27 go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 kwietnia 2023 r. (data wpływu 17 kwietnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

29 lipca 2019 r. umarł H.K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą (…). Śmierć podatnika VAT powoduje jego wykreślenie z ewidencji podatników VAT. 4 lutego 2021 r. Sąd Rejonowy Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość Pana H.K., na podstawie art. 11a Prawa upadłościowego, które, jako postępowanie odrębne toczy się na podstawie art. 418 - 425 Prawa upadłościowego. W skład masy upadłości wchodzi majątek nieruchomy i ruchomy upadłego w postaci: udziału 19/20 części w nieruchomości składającej się z działek gruntu nr 1 i 2 o łącznej powierzchni 0,3861 ha, zabudowanych obiektami stacji paliw (dwa budynki o numerach ewidencyjnych I i II oraz obiektami handlowo - usługowymi (trzy budynki o numerach ewidencyjnych IA, IB i IC), położonej w (…) - dla której Sąd Rejonowy w Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…), udziału 1/2 części w dwóch nieruchomościach, w skład których wchodzą działki gruntu nr 3 o pow.538 m² i nr 4 o pow. 261 m² zabudowane domem jednorodzinnym dwukondygnacyjnym o pow. użytkowej 133.3 m² oraz obiektami murowanymi o pow. użytkowej łącznie ok.100 m², położone przy ul. (…), dla których Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi dwie księgi wieczyste: nr (…) (dz. nr 3) oraz nr (…) (dz. nr 4) - stanowiących jedną całość gospodarczą, udział ½ części w ruchomościach stanowiących wyposażenie obiektów handlowo - usługowych wchodzących w skład nieruchomości położonej w C. przy ul. (…) i zapasy magazynowe. Jeszcze przed ogłoszeniem upadłości zostało wszczęte postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po Panu H.K., które wskutek odrzucenia spadku przez wszystkich spadkobierców ustawowych, zakończyło się w dniu 8 marca 2022 r. postanowieniem Sądu Rejonowego o nabyciu (z ustawy) całości spadku przez Gminę Miasta (…). Nieruchomość - obiekt stacji paliw z budynkami usługowymi (w tym udział 19/20 H.K. i 1/20 Pani T.K. (wdowy, również w upadłości) została sprzedana 7 lutego br. spółce będącej podatnikiem VAT. Ruchomości (w tym ½ udziału Pana H.K. i ½ udziału Pani T.K.) zostały sprzedane 23 lutego br. tej samej spółce. Od transakcji nie naliczono podatku VAT, ale PCC.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wskazał Pan, że:

1)Chodzi Panu o skutki podatkowe dotyczące masy upadłości zmarłego H.K. i T.K. (osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), które zobowiązany jest wykonać syndyk masy upadłości w toku postępowania upadłościowego. W Pana opinii Gminy Miasta (…), w związku z toczącym się odrębnym postępowaniem upadłościowym wobec zmarłego przedsiębiorcy (art.418 - 425 Prawa upadłościowego) nie dotyczą żadne skutki podatkowe wynikające z faktu zbycia majątku masy upadłości, pomimo nabycia przez Gminę spadku po zmarłym przedsiębiorcy w toku postępowania upadłościowego.

2)Nieruchomość (grunt) została nabyta przez Pana H.K. w 1997 r., a znajdujące się na tym gruncie obiekty składające się na stację paliw zostały wybudowane w 2001 r. i w tym samym roku oddane do użytku. Udział we współwłasności tej nieruchomości (1/20) należący do T.K. został nabyty w dniu 14 marca 2016 r.

Ruchomości, składające się na wyposażenie obiektu (cztery samochody, maszyny i urządzenia, narzędzia i drobne towary handlowe) były zakupowane przez Pana H.K. w latach 2001 - 2019, przy czym ostatni rok zakupów dotyczy towarów handlowych, a lata wcześniejsze pozostałych ruchomości.

3)Nieruchomość oraz ruchomości były używane przez Pana H.K. Część ruchomości stanowiła drobne towary handlowe. Nieruchomość stanowiła środek trwały. Większość ruchomości była środkami trwałymi, przy czym wszystkie były w pełni zamortyzowane.

4)Stroną sprzedającą był syndyk masy upadłości (strona formalna) oraz upadły - nieżyjący Pan H.K. (strona materialna - zgodnie z treścią art. 424 Prawa upadłościowego) co do udziału we współwłasności wynoszącego 19/20 części i upadła T.K. (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) co do udziału we współwłasności wynoszącego 1/20 części - w odniesieniu do nieruchomości, a w odniesieniu do majątku ruchomego te same strony, lecz po stronie sprzedającej w innych udziałach, bo po 1/2 każde z nich. Stroną kupującą był A. S.A. w (…).

Przeformułował Pan również pytania oznaczone we wniosku Nr 2 i 3 oraz doprecyzował własne stanowisko w sprawie.

Pytania

1.Czy sprzedaż majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa upadłego powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

2.Czy sprzedaż nieruchomości (obiektu stacji paliw i budynków usługowych) w udziale upadłego (19/20 części) i w udziale upadłej T.K. (1/20 części) - wchodzącej w skład majątku przedsiębiorstwa upadłego, a w 1/20 nie wchodząca do tego majątku, powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych co do upadłego - nieżyjącego Pana H.K. i co do upadłej Pani T.K.?

3.Czy sprzedaż majątku ruchomego używanego przez Pana K. do prowadzenia działalności gospodarczej, stanowiącego majątek przedsiębiorstwa upadłego (czterech samochodów osobowych, maszyn i urządzeń, narzędzi i drobnych towarów handlowych) w udziale wynoszącym 1/2 części, oraz majątek upadłej T.K. powinna zostać opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 i 3 w części dotyczącej skutków podatkowych w występujących po stronie Pana H.K. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 oraz pytań Nr 2 i 3 w części dotyczącej skutków podatkowych występujących po stronie Pani T.K. zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż majątku upadłego nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przede wszystkim nie można mówić o PIT, ponieważ podatnik nie żyje, a za podatnika w tych transakcjach nie można uważać ani syndyka, ani spadkobierców zmarłego przedsiębiorcy. Zresztą spadkobierca jest jeden i to przymusowy - Gmina Miasta. W takiej sytuacji (w sytuacji zbycia majątku przez syndyka) nie można uznać, że przychód z tej transakcji osiągnęła Gmina, jako jedyny spadkobierca, ponieważ w tym postępowaniu upadłościowym Gmina jest jedynie biernym uczestnikiem, bez żadnego wpływu na cenę sprzedaży mienia, jak i sposób podziału funduszy uzyskanych ze sprzedaży. Ponadto za słuszny uznał Pan pogląd wyrażony w artykule - odpowiedzi na pytanie wdowy - spadkobierczyni majątku męża - przedsiębiorcy: https://www.podatki.biz/artykuly/sprzedaz-towarow-nabytych- w-spadku-po-przedsiebiorcy-a-zrodlo-przychodu-w-pit_18_25647.htm „Sprzedaż towarów otrzymanych w drodze spadku, stanowiących Pani własność, nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, gdyż nie nosi znamion prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej, określonych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też przedmiotową sprzedaż należy zakwalifikować jako sprzedaż innych rzeczy ruchomych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ww. ustawy. Zatem taka sprzedaż, dokonana po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie rzeczy, nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu ww. artykułu, tj. uzyskane z tego tytułu środki finansowe nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.”

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady powoływania syndyków i nadzorców sądowych określa ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1520 ze zm.), zwana dalej ustawą Prawo upadłościowe.

Zgodnie z art. 156 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe:

W przypadku ogłoszenia upadłości powołuje się syndyka.

Stosownie do art. 75 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

Z dniem ogłoszenia upadłości upadły traci prawo zarządu oraz możliwość korzystania z mienia wchodzącego do masy upadłości i rozporządzania nim.

Natomiast jak stanowi art. 62 ustawy Prawo upadłościowe:

W skład masy upadłości wchodzi majątek należący do upadłego w dniu ogłoszenia upadłości oraz nabyty przez upadłego w toku postępowania upadłościowego, z wyjątkami określonymi w art. 63-67a.

Art. 57 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe stanowi, że:

Upadły jest obowiązany wskazać i wydać syndykowi cały swój majątek, a także wydać dokumenty dotyczące jego działalności, majątku oraz rozliczeń, w szczególności księgi rachunkowe, inne ewidencje prowadzone dla celów podatkowych i korespondencję. Wykonanie tego obowiązku upadły potwierdza w formie oświadczenia na piśmie, które składa sędziemu-komisarzowi.

W myśl art. 160 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W sprawach dotyczących masy upadłości syndyk dokonuje czynności w imieniu własnym na rachunek upadłego.

Przepis art. 173 ustawy Prawo upadłościowe stanowi, że:

Syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

Z cytowanych wyżej przepisów Prawa upadłościowego wynika, że syndyk obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji. Mimo, że upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, to nie zostaje pozbawiony statusu podatnika, do którego to stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych. We wszelkich postępowaniach stroną w znaczeniu materialnym pozostaje upadły, to on jest podmiotem praw i obowiązków, natomiast syndykowi przysługuje legitymacja formalna do występowania w tych postępowaniach, jest on stroną w znaczeniu formalnym. W zakresie prawnopodatkowym działanie syndyka należy potraktować jako działanie przez pełnomocnika z wszystkimi konsekwencjami prawnymi tego stanu rzeczy. Syndyk w sprawach dotyczących masy upadłości działa jako zastępca pośredni upadłego, podejmując za upadłego i na jego rachunek wszystkie czynności prawne i procesowe.

Syndyk sprawujący zarząd nad majątkiem upadłego, w celu jego likwidacji poprzez sprzedaż, dokonuje szeregu czynności prawnych i faktycznych, które powodują powstanie określonych zobowiązań.

Podmiotowość prawnopodatkowa w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu działalności prowadzonej przez przedsiębiorcę po ogłoszeniu upadłości nie ustaje, a syndyk masy upadłości jest osobą odpowiedzialną w czasie trwania postępowania upadłościowego za realizację obowiązków podatnika. Syndyk masy upadłości ponosi również odpowiedzialność za rzetelność i niewadliwość prowadzonych ksiąg podatkowych.

W świetle powyższego, upadły z mocy prawa traci zarząd oraz możliwość korzystania i rozporządzania majątkiem należącym do niego, jednakże ta okoliczność nie pozbawia upadłego statusu podatnika, do którego stosuje się prawa i obowiązki wynikające z przepisów obowiązujących ustaw podatkowych.

Odnosząc powyższe na grunt obowiązków określonych przez przepisy materialnego prawa podatkowego wskazać należy, że zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego.

Z kolei zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „podatnik”, należy posiłkować się definicją zawartą w art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), w myśl którego:

Podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Byt prawny podatnika - osoby fizycznej, na którego przepisy podatkowe nakładają obowiązek podatkowy ustaje z chwilą jego śmierci.

W myśl art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych oraz daninę solidarnościową.

Z powyższych przepisów wynika, że na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnikami tego podatku są osoby fizyczne, natomiast przedmiotem opodatkowania tym podatkiem jest dochód tychże osób fizycznych.

Dla zdefiniowania pojęcia osoby fizycznej należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Z art. 8 § 1 ustawy Kodeks cywilny wynika, że:

Osobą fizyczną, posiadającą zdolność prawną jest każdy człowiek od chwili urodzenia. Zdolność prawna, podobnie jak i byt osoby fizycznej, ustaje z chwilą jej śmierci.

Stosownie do przepisu art. 7 ustawy Prawo upadłościowe:

W razie śmierci przedsiębiorcy można ogłosić jego upadłość, jeżeli wniosek o ogłoszenie upadłości został złożony w terminie roku od dnia jego śmierci. Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć wierzyciel, a także spadkobierca, oraz małżonek i każde z dzieci lub rodziców zmarłego, chociażby nie dziedziczyli po nim spadku.

Śmierć upadłego nie powoduje w stosunku do syndyka wstrzymania prowadzonego postępowania upadłościowego, niemożności jego dalszego działania i dokonywania czynności zmierzających do likwidacji majątku upadłego.

Natomiast po śmierci upadłego na syndyku nie ciążą obowiązki podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (upadłego jako podatnika), związane ze sprzedażą majątku. Wynika to z braku uregulowań nakładających taki obowiązek w obecnie obowiązujących przepisach prawnopodatkowych.

Zgodnie z art. 188 ust. 1 ustawy Prawo upadłościowe:

W przypadku śmierci upadłego jego spadkobierca ma prawo brać udział w postępowaniu upadłościowym. Jeżeli spadkobierca nie jest znany albo nie wstąpił do postępowania, sędzia - komisarz na wniosek syndyka albo z urzędu ustanowi kuratora, do którego przepis art. 187 stosuje się.

W kontekście niniejszej sprawy należy wskazać, że stosownie do art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Zgodnie z art. 922 § 2 Kodeks Cywilny:

Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Organy podatkowe uzyskują informację o śmierci podatnika na podstawie przepisów ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2500 ze zm.).

Jak wynika z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników:

Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

NIP nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

1.przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy;

2.przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową;

3.przekształcenia stowarzyszenia zwykłego w stowarzyszenie.

W myśl z art. 12 ust. 2 ww. ustawy:

W przypadku zgonu lub ustania bytu prawnego podatnika nadany NIP wygasa, z wyjątkiem przypadków wymienionych w ust. 1-1b.

Śmierć osoby fizycznej powoduje również unieważnienie z dniem zgonu dowodu osobistego zgodnie z art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 6 sierpnia 2010 r. o dowodach osobistych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1464). Unieważnieniu podlegają również wszelkie dane wynikające z dowodu, w tym także nadany PESEL. Oznacza to, że z chwilą śmierci podatnika ustaje jego byt prawny, likwidacji ulegają NIP i PESEL.

Podkreślić należy, że prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa podatkowego nie należą do spadku. Ich sukcesja jest możliwa jedynie na podstawie i w granicach przepisów Ordynacji podatkowej.

Pana wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku ze sprzedażą majątku wchodzącego w skład przedsiębiorstwa upadłego, zmarły upadły jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Obowiązujące przepisy podatkowe nie wskazują na możliwość dalszego funkcjonowania masy upadłości zarządzanej przez syndyka pod nowym numerem NIP. Syndyk po śmierci upadłego prowadzi czynności zmierzające do likwidacji majątku upadłego. W sytuacji jednak śmierci upadłego ustaje jego byt prawny jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przywołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości oraz majątku ruchomego w udziale upadłego Pana H.K. nie powinna być opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych co do upadłego - nieżyjącego Pana H.K. z uwagi na fakt, że z chwilą śmierci upadłego ustał jego byt prawny jako podatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku Nr 2 i 3 w części dotyczącej skutków podatkowych w występujących po stronie Pana H.K. Organ nie odniósł się zatem do kwestii obowiązków podatkowych leżących po stronie syndyka oraz Gminy Miasta (…), gdyż nie było to przedmiotem Pana zapytania.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), (…), (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP:/KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2651 ze zm.).