Interpretacja indywidualna z dnia 18 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.240.2023.1.HJ

Opodatkowanie przychodów z najmu nieruchomości.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 23 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych najmu nieruchomości.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego

Jest Pan polskim rezydentem podatkowym i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Jest Pan wspólnikiem spółki komandytowej i dwóch spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzących działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego towarów. Dodatkowo, jest Pan udziałowcem w jeszcze jednej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadzącej działalność gospodarczą w zakresie PKD 77.12.Z, tj. wynajem i dzierżawa pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli.

Nie prowadzi Pan jednoosobowej działalności gospodarczej. Pozostaje Pan w związku małżeńskim. Małżonkowie nie są objęci ustrojem małżeńskiej wspólności majątkowej, mają rozdzielność majątkową od 2014 r.

Jest Pan właścicielem 10 lokali mieszkalnych, z czego 2 lokale są zlokalizowane w (…), a 8 w (…) (dalej: „lokale”). Wskazane powyżej lokale nabył Pan w celu lokowania oszczędności. Lokale stanowią Pana majątek osobisty. Dziewięć lokali zostało nabytych w stanie deweloperskim – w lokalach tych zostały wykonane prace wykończeniowe, których koszty Pan pokrył. Jedno mieszkanie zostało nabyte na rynku wtórnym od osoby fizycznej.

Wynajmuje Pan opisane powyżej lokale w ramach tzw. najmu prywatnego (jako osoba fizyczna). Nie prowadzi Pan żadnej jednoosobowej działalności gospodarczej, nie jest zarejestrowany w CEiDG. Lokale nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Rozpoczął Pan wynajem mieszkań w 2021 r. Dziewięć mieszkań nabytych w stanie deweloperskim zostało oddanych w najem bezpośrednio po ich wykończeniu. Mieszkanie nabyte na rynku wtórnym oddano w najem po zakupie. W przypadku wszystkich mieszkań podejmowano odpowiednie czynności remontowe lub wykończeniowe oraz przynajmniej częściowo wyposażano mieszkania w celu przystosowania do potrzeb przyszłych najemców. Lokale są wynajmowane na czas oznaczony (z reguły na rok, z możliwością przedłużenia na kolejne okresy) w ramach umów najmu okazjonalnego. Nie zajmuje się Pan najmem krótkoterminowym. Możliwość wynajęcia poszczególnych lokali oraz wysokość przychodów z najmu zależy od aktualnego popytu na najem lokali określonego rodzaju.

Czynnościami związanymi z wynajmem lokali zlokalizowanych w (…) zajmują się głównie Pana dzieci, które w szczególności zajmują się poszukiwaniem najemców, obsługą umów najmu, monitorują terminowość płatności i kontaktują się z najemcami. Czynności związane z płatnościami i przelewami wykonuje Pana żona lub dzieci. Z kolei obsługę lokali w (…) zlecił Pan profesjonalnej firmie, która zajmuje się m.in. poszukiwaniem najemców, zawieraniem umów najmu i prowadzeniem rozliczeń czynszu i opłat za media.

W zakresie najmu lokali korzysta Pan z zewnętrznej obsługi księgowej. Obsługą przelewów związanych z najmem zajmują się Pana żona i dzieci. Nie posiada Pan przedsiębiorstwa (własnego biura) zajmującego wynajmem mieszkań, nie zatrudnia pracowników do czynności związanych z najmem. Rozlicza Pan przychody z najmu lokali jako najem prywatny (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), które opodatkowuje ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto posiada Pan jeszcze dwie nieruchomości mieszkalne (domy) w (…), które wykorzystuje dla celów osobistych, służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Pana oraz Pańskiej rodziny. Nie są jednak przedmiotem wniosku.

Wcześniej posiadał Pan jeszcze 4 inne mieszkania. W drodze darowizny przeniósł Pan ich własność na członków najbliższej rodziny. Dwa darował córce, a dwa kolejne żonie. Nie są one jednak przedmiotem wniosku.

Dla pełnego zobrazowania stanu faktycznego należy podkreślić, że Pana główna aktywność zawodowa i biznesowa koncentruje się wokół działalności spółek, w których jest wspólnikiem. Wynajem prywatnego majątku (lokali) stanowi dla Pana dodatkowe źródło dochodu. Lokuje Pan nadwyżki posiadanych środków w zakup nieruchomości, które następnie wynajmuje.

Pytanie

Czy w przedstawionym stanie faktycznym przychody z najmu nieruchomości stanowią przychody ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określanego jako najem prywatny, a w konsekwencji muszą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym opisane we wniosku przychody z najmu nieruchomości stanowią przychody ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określanego jako najem prywatny, w związku z czym podlegają opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f., opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów u.p.d.o.f., odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

-pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

-najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarcza (pkt 6).

Powyższa ustawa zawiera definicję działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 powołanej ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,

2)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,

3)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki, tj.:

-zaistnienie przesłanek pozytywnych, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

-brak wystąpienia przesłanek negatywnych z art. 5b ust. 1 ustawy oraz

-wykluczenie, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki celu zarobkowego, ciągłości oraz zorganizowanego charakteru. Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznic na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

W Pana ocenie, podejmowane przez Pana działania nie polegają na budowie struktury organizacyjnej przybierającej postać profesjonalnej działalności. Najem nie ma charakteru profesjonalnego, lecz amatorski (okazjonalny), uzależniony od popytu na najem określonego rodzaju mieszkań. Pana zamierzeniem jest reinwestowanie zysku osiągniętego z tytułu uczestnictwa w spółkach. Najem nie nosi więc znamion działalności gospodarczej.

Należy przy tym podkreślić, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 powołanej ustawy, podejmowane przez podatnika czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny. Działań z zachowaniem normalnych, zwyczajowo przyjętych w takich przypadkach reguł gospodarności nie należy utożsamiać z działalnością gospodarczą.

Jednocześnie wskazać należy, że sama ilość wynajmowanych lokali nie jest przesłanką bezwzględnie przesądzającą o kwalifikacji uzyskiwanych przychodów z najmu do określonego źródła przychodu. Ustawodawca w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wskazał bowiem, aby była to jedyna i ostateczna przesłanka, która determinuje kwalifikację tego rodzaju przysporzeń majątkowych do określonego źródła przychodów. Jak już wyżej zauważono, decydujące znaczenie mają bowiem wszystkie okoliczności faktyczne danej sprawny.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu należy powołać uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) podjętą w składzie siedmiu sędziów 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano: „To zatem podatnik decyduje o tym czy „powiązać” określone składniki swojego mienia z wykonywaniem działalności gospodarczej, czy też zachować je w zarządzie majątkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą i oddać np. w najem. (...).”

Powołana uchwala NSA wskazuje, że o sposobie opodatkowania dochodów z najmu decyduje fakt wprowadzenia (lub braku wprowadzenia) nieruchomości do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. Tym samym, potwierdzono, że o sposobie opodatkowania decyduje sam podatnik.

Przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze są zaliczane bez ograniczeń do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, chyba że stanowią składnik majątkowy mienia osoby fizycznej, który został przez nią wprowadzony do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej.

Zasadą jest zatem kwalifikowanie przychodów do źródła - najem, a wyjątkiem sytuacja, w której podatnik, z uwagi na zakwalifikowanie składników majątku do kategorii „związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą” - do przychodów z działalności gospodarczej.

Reasumując, z ww. uchwały NSA wynika więc, że o tym, czy wynajem nieruchomości prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej, czy też w ramach zarządu majątkiem prywatnym, decyduje sam podatnik. Zasadą jest kwalifikowanie przychodów jako przychów z tytułu najmu z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., chyba że podatnik zdecyduje się na wprowadzenie lokali do majątku związanego z wykonywaniem działalności gospodarczej. W praktyce chodzi tu o wprowadzenie majątku do ewidencji środków trwałych.

Stanowisko takie było później powielane w wielu orzeczeniach (dla przykładu można tu wskazać wyrok NSA z 22 czerwca 2021 r., sygn. akt II FSK 2402/19, wyrok NSA z 22 czerwca 2021 r., sygn. akt II FSK 2403/19, wyrok WSA w Gdańsku z 5 lipca 2022 r., sygn. akt I SA/Gd 190/22). Należy podkreślić, że sądy administracyjne, co do zasady są związane uchwałą wydaną w składzie 7 sędziów. Nie mogą odstąpić od wyrażonego w niej stanowiska bez przekazania zagadnienia prawnego powiększonemu składowi NSA (por. art. 269 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 259 ze zm.).

Pana stanowisko potwierdzają również m.in. interpretacje Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej:

-z 7 kwietnia 2022 r., Nr 0114-KDIP3-2.4011.173.2022.3.MG,

-z 21 lutego 2023 r., Nr 0115-KDIT1.4011.38.2023.1.AS,

-z 15 lutego 2023 r., Nr 0115-KDIT1.4011.839.2022.1.MK,

-z 14 lutego 2023 r., Nr 0115-KDIT3.4011.78.2023.1.AD,

-10 lutego 2023 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.1006.2022.2.ID.

Reasumując, przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, że wynajem przez Pana lokali mieści się w zakresie zarządu Pana majątkiem prywatnym.

Przychody z najmu należy więc zakwalifikować do źródła określonego z art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., czyli tzw. najmu prywatnego.

W myśl art. 9 ust. 6 u.p.d.o.f., dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uregulowane są w przepisach ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: „ustawa o ryczałcie”).

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ww. ustawy, osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym, opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do art. 6 ust. 1a ustawy o ryczałcie, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tych tytułów stosuje się przepisy art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z treści art. 9a ust. 6 u.p.d.o.f. i art. 2 ust. 1a ustawy o ryczałcie wynika więc wyraźnie, że osoby fizyczne osiągające przychody, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. nie mają możliwości wyboru innych zasad opodatkowania niż ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, w szczególności aktualnie nie jest tu możliwe opodatkowanie przychodów z najmu na zasadach ogólnych (według skali podatkowej).

Inaczej jest w przypadku wynajmu w ramach działalności gospodarczej, czyli źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. (por. art. 9a ust. 1 i 2 u.p.d.o.f.).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku o interpretację należy wskazać, że skoro lokale stanowiące przedmiot najmu nie są składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, lecz stanowią składnik Pana majątku prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą, to najem tych lokali stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., określane jako najem prywatny, w związku z czym podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (na zasadach określonych w ustawie o ryczałcie).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

·pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej, wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że aby dane przychody zostały zaliczone do źródła, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, muszą być łącznie spełnione trzy podstawowe warunki:

-zaistniały przesłanki pozytywne, o których mowa w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy pozwalające na stwierdzenie, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą,

-nie wystąpiły przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy, oraz

-wykluczono, że uzyskane przychody są zaliczane do jednego z pozostałych źródeł przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

-celu zarobkowego,

-ciągłości,

-zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne,systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Wskazane wyżej przesłanki w każdym przypadku należy rozważyć indywidualnie, mając na względzie całokształt okoliczności faktycznych danej sprawy, a więc wszystkie działania podejmowane przez podatnika, a nie tylko poszczególne czynności, pojedyncze elementy stanu faktycznego.

W tym miejscu wskazać należy na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego podjętą w składzie siedmiu sędziów z 24 maja 2021 r., sygn. akt II FPS 1/21, w której wskazano:

Mając na uwadze zaprezentowane przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku, stwierdzić należy, że skoro zamierza Pan wynajmować nieruchomości, które stanowią Pana majątek osobisty, to przychody z tytułu najmu zaliczone będą do przychodów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Z treści art. 1 pkt 2 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2540 ze zm.) wynika, że:

W świetle art. 2 ust. 1a ww. ustawy:

Zgodnie z art. 6 ust. 1a wskazanej ustawy:

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. brzmieniem art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, są opodatkowane w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Od 2023 r. weszła w życie zasada, że przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy mogą być opodatkowane wyłącznie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli będą uzyskiwane poza działalnością gospodarczą.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis sprawy oraz przepisy prawne w tym zakresie, przychody, jakie Pan uzyska ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegać będą opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 2 ust. 1a w zw. z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Reasumując, skoro lokale stanowiące przedmiot najmu nie są składnikami majątku związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą, lecz stanowią składnik Pana majątku prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą, to najem tych lokali stanowi źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określane jako najem prywatny, w związku z czym w myśl art. 2 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne uzyskany przychód podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jestem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Pana oraz Pana stanowiskiem, tym samym dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu.

Odnosząc się do powołanych przez Pana interpretacji indywidualnych oraz orzeczeń sądów wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą konkretnych, indywidualnych spraw podjętych w określonych stanach faktycznych (zdarzeniach przyszłych) i są wiążące tylko w tych sprawach, w których zostały wydane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).