Interpretacja indywidualna z dnia 5 maja 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4012.92.2023.1.MAZ

Możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczenia usługi spedycyjnej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 2 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwościzastosowania stawki podatku 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczenia usługi spedycyjnej, wpłynął 6 marca 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Spółka (dalej także jako: „Wnioskodawca”) prowadzi działalność gospodarczą w branży TSL, świadcząc usługi transportu, logistyki, spedycji oraz agencji celnej. Spółka ma siedzibę w Polsce oraz jest czynnym podatnikiem VAT w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Spółka świadczy szeroko pojęte usługi spedycyjne, które obejmują swoim zakresem spedycję morską, drogową, kolejową czy lotniczą. W ramach prowadzonej działalności Spółka świadczy usługi zarówno na rzecz podmiotów krajowych, unijnych, jak i pozaunijnych. Świadczone usługi spedycji (morskiej) oraz pośrednictwa służą między innymi bezpośrednim potrzebom środków transportu morskiego i ich ładunkom, w szczególności organizacji transportu towarów w ramach importu, eksportu czy tranzytu.

Realizując usługi spedycji morskiej Spółka działa w oparciu o zawarte z kontrahentem zlecenie oraz ofertę handlową, których postanowienia oparte są na Ogólnych Polskich Warunkach Spedycyjnych (dalej jako: „OPWS”). Na realizowane przez Spółkę usługi w ramach spedycji składają się czynności takie jak: transport morski i jego organizacja (fracht morski), koszty terminalowe (THC - Terminal Handling Charge), inne opłaty armatorskie związane ze zwolnieniem kontenera, jak opłaty dokumentacyjne, ISPS, składowanie w porcie, odprawa celna, transport drogowy.

W zakresie realizowanych usług i zgodnie z treścią OPWS, Spółka na żądanie kontrahenta może świadczyć również czynności dotyczące zabezpieczenia transportowanych towarów, w postaci uzyskania stosownego ubezpieczenia cargo.

W przedmiotowej sytuacji, objętej niniejszym wnioskiem, kompleksowa usługa spedycji świadczona będzie na rzecz kontrahenta (importera) mającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju i zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Usługa świadczona będzie w oparciu o przyjęte zlecenie, na podstawie którego realizowane będą objęte nim czynności, tj. organizacja frachtu morskiego z Chin do portów morskich w Polsce, realizacja wymaganych obowiązków dokumentacyjnych, organizacja ubezpieczenia CARGO, uiszczenie kosztów terminalowych (THC) oraz innych opłat armatorskich, związanych ze zwolnieniem kontenera, takich jak: opłaty dokumentacyjne ISPS, składowanie towarów w porcie, usługa celna oraz transport drogowy krajowy (z miejscem przeznaczenia na terytorium kraju wskazanym w konosamencie morskim oraz liście przewozowym). Na realizowaną usługę składa się więc szereg czynności związanych z jej celem. Świadczona usługa odbywa się na warunkach dostawy FOB port w Chinach, co oznacza, że kupujący (importer) organizuje we własnym zakresie odbiór towarów/kontenerów na pokład statku wyznaczonego w oznaczonym porcie załadunku. Głównym dokumentem transportowym będzie konosament morski spedytorski zwany Bill of Lading, z którego wynikają dane, takie jak: załadowca/ eksporter z Chin, odbiorca importer, numer kontenera i założonej plomby, nazwa statku i podróży, port załadunku w Chinach, port rozładunku/przeznaczenia, nazwa towaru i waga, miejsce wystawienia i data, podmiot odpowiedzialny za dostawę.

W odniesieniu do świadczonej usługi spedycyjnej nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia, określone w przepisach art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy z dnia 11 marca 2004 r, o podatku od towarów i usług (dalej jako: „ustawa VAT”). Do przyszłego świadczenia usługi spedycyjnej (w ramy której będą wchodzić koszty związane z organizacją frachtu i ubezpieczenia CARGO) na rzecz kontrahenta zarejestrowanego na terytorium kraju zastosowanie znajdzie ogólna zasada ustalania miejsca świadczenia, wyrażona w art. 28b ustawy VAT. W związku z powyższym miejscem świadczenia i opodatkowania, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy [VAT], będzie miejsce, w którym kontrahent posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. w przedmiotowym przypadku Polska.

W ramach realizowanej usługi Spółka podejmie również czynności związane z odprawą celną importową, działając jako przedstawiciel celny w imieniu zleceniodawcy (importera). Odprawa celna zostanie dokonana w kraju. Po dokonaniu zgłoszenia celnego i dopuszczeniu do obrotu przedmiotowych towarów, Spółka zorganizuje krajowy transport drogowy załadunku do miejsca wskazanego przez zleceniodawcę na terytorium kraju.

Świadczona usługa będzie udokumentowana fakturą sprzedaży. Koszty związane z ubezpieczeniem wliczane będą w podstawę opodatkowania w dokumencie SAD (tak samo jak inne koszty dodatkowe, zgodnie z interpretacją ogólną – pismo z dnia 28 września 2015 r. Ministerstwa Finansów, PT2.8101.1.2015.SJK.20), a więc wartość tej usługi wliczona będzie do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Koszty transportu oraz ubezpieczenia, zgodnie z Instrukcją wypełniania zgłoszeń celnych AIS/IMPORT, AES/ECS2, NCTS2 wersja 2.3. z dnia 5 marca 2021 r., będą jednak oznaczone w dokumencie SAD różnymi kodami (np. koszty ubezpieczenia przywożonych towarów do miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Unii - kodem 032W; koszty transportu przywożonych towarów do miejsca ich wprowadzenia na obszar celny Unii - kodem 031W).

Spółka zamierza wystawić fakturę sprzedaży ze stawką VAT 0% tytułem frachtu morskiego oraz organizacji ubezpieczenia cargo, w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT.

Spółka będzie w posiadaniu dokumentacji, tj. dokumentu SAD poświadczającego odprawę celną importowanych towarów, w którym widoczne będzie naliczenie do podstawy opodatkowania wartości frachtu i ubezpieczenia wynikającego z faktury sprzedaży oraz załączników dołączonych do zgłoszenia celnego. Wśród nich znajdzie się konosament morski spedytorski czy list przewozowy, z których wynikać będzie docelowe miejsce przeznaczenia towaru.

Pytanie

Czy właściwym będzie postępowanie Spółki w postaci wystawienia faktury sprzedaży ze stawką VAT 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczenia usługi spedycyjnej?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Spółki wystawianie faktury sprzedaży ze stawką VAT 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczonej usługi spedycji będzie postępowaniem prawidłowym.

Zdaniem Spółki, realizacja czynności związanych z ubezpieczeniem cargo dla transportowanych towarów stanowi element złożonej kompleksowej usługi spedycji, kwalifikowanej według przepisów ustawy o podatku od towarów i usług jako usługa transportu międzynarodowego. Na tej podstawie właściwą stawką VAT dla czynności organizacji ubezpieczenia jest opodatkowanie ją stawką 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy VAT.

Definicję „usług transportu międzynarodowego” zawiera art. 83 ust. 3 [ustawy] VAT. W przypadku przewozu lub innego sposobu przemieszczania towarów, transport międzynarodowy występuje wówczas, gdy odbywa się on m.in. z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju – np. z Chin do Polski. Należy zauważyć, iż definicja ta ma charakter autonomiczny dla celów podatku VAT.

Na podstawie art. 83 ust. 3 pkt 3 [ustawy] VAT, do usług transportu międzynarodowego zalicza się również usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami międzynarodowego transportu towarów i osób. Usługa spedycji została więc wskazana wprost jako czynność kwalifikowana w ramach usług transportu międzynarodowego.

Przedmiotem umowy spedycji jest wysyłka lub odbiór przesyłki albo dokonanie innych usług związanych z jej przewozem. To jakie czynności wchodzą zaś w zakres realizowanej usługi określają strony w zawieranych umowach cywilno-prawnych, które wyszczególniają dany przedmiot sprzedaży. Spółka w tym względzie podziela stanowisko organu wyrażone w jednej z interpretacji indywidualnych (ILPP2/443-887/10-4/ISN), wskazujące, iż jeżeli przedmiotem sprzedaży jest usługa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy. Wyliczenie co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych). Należy więc rozważyć, czy usługa, do której wykonania zobowiązała się strona wraz ze stanowiącymi ją komplementarnymi częściami, została zrealizowana kompleksowo. W przekonaniu Spółki opisane zdarzenie przyszłe spełnia przesłankę realizacji usługi kompleksowej.

Zgodnie z treścią OPWS, do innych czynności związanych z przewozem, które mogą być wykonywane przez spedytora, zalicza się takie czynności jak: poradnictwo transportowe, ubezpieczenie, przeładunek, składowanie, pakowanie, konfekcjonowanie, organizacja obsługi celnej, dystrybucja, usługi logistyczne i inne temu podobne. Spedytor dokonuje ubezpieczenia „cargo” jedynie wówczas, gdy otrzyma wyraźne w tym względzie pisemne zlecenie. Jeżeli nie uzgodniono inaczej na piśmie, spedytor nie ma obowiązku aranżowania oddzielnego ubezpieczenia dla każdej przesyłki. Wskazać więc należy, że dokonanie usług związanych z ubezpieczeniem towaru jest czynnością fakultatywną w ramach realizowanych usług związanych z transportem międzynarodowym, jednakże wskazaną wprost w OPWS czy ofertach handlowych kierowanych do potencjalnych kontrahentów. W przypadku uzyskania przez Spółkę polecenia wykonania czynności związanych z ubezpieczeniem, stają się one nieodłączną częścią realizowanej usługi, mającą ścisły związek z realizowanym zleceniem spedycyjnym.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy kilka świadczeń (organizacja frachtu morskiego, obsługa portowa, transport drogowy, organizacja ubezpieczenia) obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę (usługa spedycji), usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Za czynności kompleksowe należy uznać zaś czynności złożone w ramach, których nie wyodrębnia się poszczególnych części w celu ich odrębnego rozliczenia na gruncie podatku VAT, a całą usługę traktuje się jako jednolitą transakcję. Nawet jeżeli przedstawiony w opisanym zdarzeniu zespół czynności podzielić na usługę główną i pomocnicze (dodatkowe), wskazać należy na charakter tych drugich. Czynności pomocnicze stanowią niezbędny element dla prawidłowego lub lepszego wykonania usługi głównej. W konsekwencji dochodzi do sytuacji, w której usługobiorca nabywa jedno świadczenie w aspekcie gospodarczym. Należy więc podzielić stanowisko wyrażone w literaturze specjalistycznej (Podatek VAT w branży TSL, P. Barnik, K. Bartuzel, P. Kępisty, P. Terpiłowski (...), Warszawa 2020), wskazujące, iż w przypadku świadczenia złożonego, o zasadach opodatkowania usług pomocniczych decyduje zawsze charakter usługi zasadniczej. Zarówno w orzecznictwie TSUE, jak i sądów krajowych, wskazuje się na konieczność traktowania, dla celów podatkowych, złożonego działania podatnika jako jednolitej całości bez sztucznych podziałów.

Oznacza to, że jeżeli podatnik wykonuje więcej niż jedno świadczenie na rzecz klienta i świadczenia te są ze sobą powiązane tak, że obiektywnie rzecz biorąc tworzą, z ekonomicznego punktu widzenia, jedną całość – dla celów podatku od towarów i usług stanowią jedną usługę.

W tym względzie Spółka podziela stanowisko wyrażone w orzeczeniu Sądu Najwyższego z dnia 21 maja 2002 r. (sygn. RN 66/01), w którym uznano, że podział jednorodnej kompleksowej usługi na dwa odrębne rodzaje jest podziałem sztucznym i nie może stanowić podstawy do podziału kwoty należnej za tę usługę na dwie części, z czego każda jest objęta inną stawką VAT. Wskazać należy również na treść orzeczenia Najwyższego Sądu Administracyjnego z dnia 16 września 2010 r., sygn. I FSK 779/10, z którego to wynika, że w przypadku świadczenia o kompleksowym charakterze, na które składa się czynność podstawowa (której wykonanie było celem umowy) oraz czynności pomocnicze niezbędne do wykonania czynności podstawowej, ustalając właściwą stawkę podatku VAT należy przyjmować jednolitą stawkę dla całego kompleksu czynności, biorąc pod uwagę charakter czynności podstawowej.

W niniejszej ocenie prawnej wyrażonej przez Spółkę istotne pozostają również stanowiska przyjęte przez organy w innych aktach interpretacyjnych, które Wnioskodawca w pełni podziela. W tym miejscu wskazać należy na twierdzenia wyrażane w piśmie Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 lipca 2011 r., znak: IPPP3/443-570/11-2/SM, piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2022 r., znak: 0114-KDIP1-2.4012.5.2022.1.RD, piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 września 2021 r., znak: 0113-KDIPT1-2. 4012.443.2021.2.KW, które określają zasadność traktowania dla celów podatku od towarów i usług świadczonej usługi kompleksowej jako jednej transakcji, w szczególności uznając usługę ubezpieczenia towarów jako element nieodłączny usługi spedycji w ramach transportu międzynarodowego.

W treści art. 83 ust. 5 ustawy VAT określono rodzaje dokumentów stanowiących dowód świadczenia usług transportu międzynarodowego. Jak wskazano w pkt 2 tego przepisu, gdy przewoźnik lub spedytor dokonuje transportu towarów importowanych, dokumentem potwierdzającym świadczenie usług transportu międzynarodowego jest, oprócz wskazanych w art. 83 ust. 5 pkt 1 ustawy VAT także dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów. Jak wynika z opisu przedstawionego zdarzenia przyszłego Spółka jest w posiadaniu wymaganych przepisami dokumentów dla celów prawidłowego zastosowania stawki VAT 0%.

W ocenie Spółki postępowanie w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym będzie prawidłowe.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 931, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”):

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2) eksport towarów;

3) import towarów na terytorium kraju;

4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy wskazuje, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej […].

Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa członkowskiego - rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy:

Przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy:

Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy wskazuje, że:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel […].

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 […].

W myśl art. 28a ustawy:

Na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1) ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:

a) podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b) osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;

2) podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Jak stanowi art. 28b ust. 1 ustawy:

Miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy wskazano, że:

Stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Treść art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy stanowi, że:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

a) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej,

b) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,

c) z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),

d) z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Unii Europejskiej lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Unii Europejskiej do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy:

Przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się usługi pośrednictwa i spedycji międzynarodowej, związane z usługami, o których mowa w pkt 1 i 2.

W myśl art. 83 ust. 5 ustawy:

Dokumentami stanowiącymi dowód świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 pkt 23, są w przypadku transportu:

1) towarów przez przewoźnika lub spedytora - list przewozowy lub dokument spedytorski (kolejowy, lotniczy, samochodowy, konosament morski, konosament żeglugi śródlądowej), stosowany wyłącznie w komunikacji międzynarodowej, lub inny dokument, z którego jednoznacznie wynika, że w wyniku przewozu z miejsca nadania do miejsca przeznaczenia nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim, oraz faktura wystawiona przez przewoźnika (spedytora), z zastrzeżeniem pkt 2;

 2) towarów importowanych - oprócz dokumentów, o których mowa w pkt 1, dokument potwierdzony przez urząd celno-skarbowy, z którego jednoznacznie wynika fakt wliczenia wartości usługi do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów;

 3) towarów przez eksportera - dowód wywozu towarów;

 4) osób - międzynarodowy bilet lotniczy, promowy, okrętowy lub kolejowy, wystawiony przez przewoźnika na określoną trasę przewozu dla konkretnego pasażera.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zastosowania stawki podatku 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczenia usługi spedycyjnej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka będzie świadczyła kompleksową usługę spedycji na rzecz kontrahenta (importera) mającego siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju i zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny. Na podstawie przyjętego zlecenia realizowane będą następujące czynności: organizacja frachtu morskiego z Chin do portów morskich w Polsce; realizacja wymaganych obowiązków dokumentacyjnych; organizacja ubezpieczenia cargo; uiszczenie kosztów terminalowych (THC) oraz innych opłat armatorskich, związanych ze zwolnieniem kontenera (takich jak: opłaty dokumentacyjne ISPS, składowanie towarów w porcie, usługa celna oraz transport drogowy krajowy, z miejscem przeznaczenia na terytorium kraju wskazanym w konosamencie morskim oraz liście przewozowym). Świadczona usługa będzie odbywała się na warunkach dostawy FOB port w Chinach – kupujący (importer) organizuje we własnym zakresie odbiór towarów/kontenerów na pokład statku w oznaczonym porcie załadunku. Głównym dokumentem transportowym będzie konosament morski spedytorski zwany Bill of Lading, z którego wynikają takie dane jak: załadowca/ eksporter z Chin, odbiorca importer, numer kontenera i założonej plomby, nazwa statku i podróży, port załadunku w Chinach, port rozładunku/przeznaczenia, nazwa towaru i waga, miejsce wystawienia i data, podmiot odpowiedzialny za dostawę. W ramach realizowanej usługi Spółka podejmie również czynności związane z odprawą celną importową, działając jako przedstawiciel celny w imieniu zleceniodawcy (importera). Odprawa celna zostanie dokonana w kraju. Spółka zorganizuje również krajowy transport drogowy do miejsca wskazanego przez zleceniodawcę na terytorium kraju. Świadczona usługa będzie udokumentowana fakturą sprzedaży. Koszty związane z ubezpieczeniem wliczane będą w podstawę opodatkowania w dokumencie SAD, podobnie jak inne koszty dodatkowe (wartość tej usługi wliczona będzie do podstawy opodatkowania z tytułu importu towarów). Spółka będzie w posiadaniu dokumentacji, tj. dokumentu SAD poświadczającego odprawę celną importowanych towarów, w którym widoczne będzie naliczenie do podstawy opodatkowania wartości frachtu i ubezpieczenia wynikającego z faktury sprzedaży oraz załączników dołączonych do zgłoszenia celnego. Wśród nich znajdzie się konosament morski spedytorski czy list przewozowy, z których wynikać będzie docelowe miejsce przeznaczenia towaru.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że przedmiotem świadczenia Spółki na rzecz kontrahenta (importera) będzie usługa spedycji. Definicja tego rodzaju usługi nie została zawarta w przepisach ustawy o VAT, a w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 1360, ze zm.; dalej jako: „Kodeks cywilny”).

Jak stanowi art. 794 Kodeksu cywilnego:

§ 1.Przez umowę spedycji spedytor zobowiązuje się za wynagrodzeniem w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do wysyłania lub odbioru przesyłki albo do dokonania innych usług związanych z jej przewozem.

§ 2. Spedytor może występować w imieniu własnym albo w imieniu dającego zlecenie.

Zgodnie z art. 797 Kodeksu cywilnego:

Spedytor obowiązany jest do podejmowania czynności potrzebnych do uzyskania zwrotu nienależnie pobranych sum z tytułu przewoźnego, cła i innych należności związanych z przewozem przesyłki.

Przepis art. 798 Kodeksu cywilnego wskazuje, że:

Spedytor obowiązany jest do podjęcia czynności potrzebnych do zabezpieczenia praw dającego zlecenie lub osoby przez niego wskazanej względem przewoźnika albo innego spedytora.

Stosownie do art. 799 Kodeksu cywilnego:

Spedytor jest odpowiedzialny za przewoźników i dalszych spedytorów, którymi posługuje się przy wykonaniu zlecenia, chyba że nie ponosi winy w wyborze.

W myśl art. 800 Kodeksu cywilnego:

Spedytor może sam dokonać przewozu. W tym wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika.

Pod pojęciem „spedycja” mieści się zatem znacznie szerszy zakres czynności niż pod pojęciem „transport”. Transport to z reguły umowa o przewóz, natomiast spedycja może obejmować cały szereg czynności: odebranie towaru od nadawcy, dostarczenie do miejsca formowania przesyłki, załadunek, przewóz, wyładunek, dostarczenie do ostatecznego odbiorcy, załatwienie wszelkich formalności i wypełnienie dokumentacji. Nie oznacza to jednak, że spedytor musi sam wykonać wszystkie te czynności. Działalność spedytora może ograniczać się jedynie do znalezienia firmy, która wszystkie te czynności wykona na jego zlecenie. Spedytor może także sam dokonać przewozu towarów.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przedstawiony stan prawny w pierwszej kolejności wskazać należy, że w przypadku świadczonej przez Wnioskodawcę usługi spedycji na rzecz podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, miejscem świadczenia i opodatkowania ww. usługi będzie – zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy – terytorium Polski. Świadczona przez Wnioskodawcę usługa spedycji (obejmująca organizację frachtu morskiego, wypełnienie obowiązków dokumentacyjnych, organizację ubezpieczenia cargo, uiszczenie kosztów terminalowych i innych), związana z transportem towarów spoza terytorium Unii Europejskiej (z Chin) na terytorium Polski, będzie stanowiła usługę transportu międzynarodowego w rozumieniu art. 83 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla usług transportu międzynarodowego, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy, wymaga prawidłowego potwierdzenia świadczenia tych usług dokumentami wskazanymi w art. 83 ust. 5 ustawy.

Opis zdarzenia przyszłego wskazuje, że świadczona usługa spedycji będzie związana z transportem towarów importowanych. Definicja importu towarów kładzie nacisk na czynność faktyczną, czyli przywóz towarów z terytorium kraju trzeciego na terytorium Unii Europejskiej. Dla zaistnienia importu kluczowy jest fakt przemieszczenia towarów, w wyniku którego następuje przekroczenie granicy z państwem trzecim. Miejscem importu towarów, jak wynika z opisu sprawy, będzie terytorium kraju, gdzie zostanie też dokonana odprawa celna. W przypadku towarów importowanych dowodami potwierdzającymi świadczenie usług transportu międzynarodowego będą dokumenty wymienione w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy.

Spółka podała, że głównym dokumentem transportowym będzie konosament morski spedytorski zwany Bill of Lading (zawierający następujące dane: załadowca/eksporter z Chin, odbiorca importer, numer kontenera i założonej plomby, nazwa statku i podróży, port załadunku w Chinach, port rozładunku/przeznaczenia, nazwa towaru i waga, miejsce wystawienia i data, podmiot odpowiedzialny za dostawę). Zatem konosament morski będzie potwierdzał, że w wyniku przewozu towarów z miejsca nadania (Chiny) do miejsca przeznaczenia (Polska) nastąpiło przekroczenie granicy z państwem trzecim. Ponadto Spółka będzie w posiadaniu dokumentu SAD potwierdzającego odprawę celną importowanych towarów, w którym uwidocznione będzie naliczenie do podstawy opodatkowania frachtu i ubezpieczenia, wynikających z wystawionej faktury sprzedaży. Powyższe oznacza, że świadcząc usługę spedycji, Spółka będzie w posiadaniu dokumentów wskazanych w art. 83 ust. 5 pkt 1 i 2 ustawy, potwierdzających wykonanie usługi transportu międzynarodowego.

Reasumując należy wskazać, że Spółka będzie miała możliwość zastosowania stawki podatku 0% dla usługi organizacji transportu morskiego i ubezpieczenia cargo w ramach świadczenia opisanej we wniosku usługi spedycyjnej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.  

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanego pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawca powołał się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidualne nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.; dalej jako: „Ordynacja podatkowa”). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanów faktycznych i zdarzeń przyszłych i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259; dalej jako: „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.