Wyrok SN z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. I USKP 3/22

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący, sprawozdawca) ‎

SSN Leszek Bielecki 

‎SSN Jarosław Sobutka

w sprawie z odwołania B. W. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Sosnowcu ‎o wysokość emerytury, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 15 listopada 2022 r., ‎skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach ‎z dnia 25 czerwca 2020 r., sygn. akt III AUa 2327/19,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w Katowicach do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Ubezpieczony B. W. wniósł odwołanie od decyzji pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Sosnowcu z dnia 26 listopada 2018 r., odmawiającej przeliczenia emerytury, wydanej po rozpoznaniu wniosku ubezpieczonego z 30 listopada 2012 r. o ponowne ustalenie kapitału początkowego, przekazanego organowi rentowemu do rozpoznania wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 21 czerwca 2018 r., wydanym w sprawie III AUa 1329/17.

Sąd Okręgowy w Katowicach uwzględnił odwołanie i wyrokiem z 3 października 2019 r. zmienił zaskarżoną decyzję oraz ustalił wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego z uwzględnieniem jego przychodów wykazanych w załącznikach do wniosku z 30 listopada 2012 r., stanowiących podstawę głównej i uzupełniającej opinii biegłego wydanej w sprawie prowadzonej przed Sądem o sygnaturze XI U 734/13.

Sąd Apelacyjny w Katowicach po apelacji pozwanego wyrokiem z 25 czerwca 2020 r. zmienił wyrok Sądu Okręgowego i oddalił odwołanie ubezpieczonego.

Sąd Okręgowy stwierdził, że istotę sporu stanowi rozstrzygnięcie czy i od kiedy organ rentowy prawidłowo ustalił kapitał początkowy ubezpieczonego. Ustalił, że ubezpieczony (ur. w 1951 r.) od 1 lutego 2009 r. nabył prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy. Podstawą wymiaru renty były angaże z M. w K. z lat 1979-90. Od 22 listopada 2011 r. ubezpieczony nabył prawo do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach. W toku sporu o emeryturę, 30 listopada 2012 r. i 4 grudnia 2012 r. ubezpieczony złożył wnioski o ponowne przeliczenie wysokości świadczenia i kapitału początkowego na podstawie załączonych do nich tym razem list płac i premii z M. w K. za okres zatrudnienia w latach 1982-1988, domagając się ustalenia wwpw z 20 najkorzystniejszych lat. Na skutek tych wniosków: 1) decyzją z 14 stycznia 2013 r. organ rentowy odmówił przeliczenia świadczenia powołując się na art. 114 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Katowicach z 20 grudnia 2016 r., wydanym w sprawie o sygn. akt XI U 734/13 zmieniono zaskarżoną przez ubezpieczonego decyzję w ten sposób, że ustalono wwpw świadczenia ubezpieczonego na 125,86%. Wysokość wskaźnika została ustalona przez Sąd na podstawie głównej i uzupełniającej opinii biegłego sądowego z zakresu emerytur i rent oraz ubezpieczeń społecznych z 20 najkorzystniejszych lat 1971-1974, 1977-1989, 1998, 2005 i 2008 przy uwzględnieniu przedłożonych przez ubezpieczonego wówczas list płac i premii (decyzja i opinie biegłego oraz wyrok w aktach o sygn. XI U 734/13 i w aktach rentowych ubezpieczonego); 2) decyzją z 29 stycznia 2013 r. organ rentowy ponownie ustalił wysokość kapitału początkowego ubezpieczonego. Do jego obliczenia przyjął wynagrodzenia z 10 kolejnych lat kalendarzowych 1979-1988 biorąc pod uwagę jedynie angaże ubezpieczonego z M. w K. (…). Organ rentowy nie uwzględnił przy dokonywaniu obliczeń wwpw list płac i premii za okres zatrudnienia w latach 1982-1988 załączonych do wniosku z 30 listopada 2012r., a jedynie angaże z tego okresu. Dlatego też wskaźnik wwpw liczony z 10 lat od 1979-1988 wyniósł 149,91%.