Wyrok SN z dnia 6 października 2022 r., sygn. III USKP 159/21

Prace konserwacyjno-remontowe w hutnictwie, chociaż utrzymują piecze hutnicze w sprawności i ruchu, nie kwalifikują się jako prace bezpośrednio przy obsłudze pieców stalowniczych lub odlewniczych, co jest istotne dla przyznania emerytury pomostowej.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dawid Miąsik (przewodniczący) 

‎SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca) 

‎SSN Józef Iwulski

w sprawie z odwołania L. O. ‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we Wrocławiu ‎o emeryturę pomostową, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 6 października 2022 r., ‎skargi kasacyjnej odwołującego się od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu ‎z dnia 14 maja 2020 r., sygn. akt III AUa 1553/19,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział we Wrocławiu, decyzją z 15 maja 2018 r., odmówił ubezpieczonemu L. O. prawa do emerytury pomostowej na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.) oraz ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1924 ze zm.). Organ rentowy uznał, że ubezpieczony nie spełnia ustawowych warunków nabycia prawa do emerytury pomostowej.

Wnioskodawca (ubezpieczony) L. O. wniósł odwołanie od tej decyzji.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu, wyrokiem z 27 września 2019 r., zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury pomostowej od 14 marca 2018 r. (pkt I) i zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału we Wrocławiu na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt II).

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczony (ur. […] 1956 r.) z zawodu jest technikiem metalurgiem. Rozpoczął pracę w tym zawodzie w Z., obecnie H. S.A. w W., początkowo jako stażysta-wytapiacz, a następnie jako wytapiacz stopów miedzi oraz mistrz zmianowy. Na stanowisku wytapiacza metali nieżelaznych (stopów miedzi) pracował od 2 września 1974 r. do 31 maja 1985 r. Jego praca polegała na prowadzeniu procesu wytapiania stopów metali kolorowych przy piecach topielnych dużych pojemności oraz w piecach elektrycznych i konwektorowych. Następnie, w okresie od 1 czerwca 1985 r. do 31 października 1987 r., ubezpieczony pracował w tym samym zakładzie na stanowisku mistrza zmianowego wydziału hutniczego. W czasie pracy w Z. odbył zasadniczą służbę wojskową w okresie od 26 kwietnia 1980 r. do 3 kwietnia 1982 r. Po odbyciu służby wojskowej zgłosił się do pracy 3 maja 1982 r.