Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2023 r., sygn. II USKP 20/22
Budzący wątpliwości interpretacyjne zwrot „z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa (…) została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo 18e ustawy (zaopatrzeniowej) …” użyty w art. 95 ust. 2 ustawy emerytalnej, wykładany z uwzględnieniem reguł gramatycznych, systemowych i funkcjonalnych, powinien być rozumiany jako odnoszący się tylko do żołnierzy, których emerytury są obliczane na podstawie tych przepisów, a zatem do żołnierzy powołanych do zawodowej służby wojskowej, odpowiednio po dniu 1 stycznia 1999 r. oraz po dniu 31 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Sobutka (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Leszek Bielecki
SSN Romuald Dalewski
w sprawie z odwołania A. W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Olsztynie o podjęcie wypłaty emerytury, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 26 stycznia 2023 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 26 stycznia 2021 r., sygn. akt III AUa 845/20,
I. uchyla zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku oraz zmienia poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 21 października 2020 r., sygn. IV U 878/20 w ten sposób, ze oddala odwołanie;
II. zasądza od A. W. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Olsztynie kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Olsztynie decyzją z dnia 15 maja 2020 r. przyznał A. W. prawo do emerytury od dnia 1 marca 2020 r. Organ rentowy zawiesił wypłatę powyższego świadczenia, na podstawie art. 95 ust. 1 ustawy emerytalnej, w związku z uprawnieniami do więcej niż jednego świadczenia, to jest emerytury z Wojskowego Biura Emerytalnego w Olsztynie.
Na skutek odwołania A. W. Sąd Okręgowy w Olsztynie, wyrokiem z 21 października 2020 r., zmienił zaskarżoną decyzję i zobowiązał organ rentowy do wypłaty A. W. świadczenia emerytalnego, poczynając od 1 marca 2020 r., umorzył postępowanie w zakresie żądania przyznania odsetek za czas opóźnienia w wypłacie emerytury oraz zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Olsztynie na rzecz A. W. 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego. Zdaniem Sądu I instancji, kluczowe znaczenie w sprawie ma pogląd Sądu Najwyższego wyrażony w uzasadnieniu wyroku z dnia 24 stycznia 2019 r., I UK 426/17, OSNP 2019/114, w którym Sąd ten wskazał na odmienną sytuację prawną żołnierzy zawodowych - w aspekcie wpływu „cywilnych” okresów stażu emerytalnego na prawo i wysokość świadczeń wojskowych pozostających w służbie przed 1 stycznia 1999 r. i osób odbywających służbę w okresie od 2 stycznia 1999 r. W przypadku odwołującego w przedmiotowej sprawie nie ulegało wątpliwości, że nie miał on możliwości doliczenia okresów „cywilnego stażu pracy” do uprawnień emerytury wojskowej, gdyż zaliczając mu jedynie okres służby wojskowej, jego podstawa wymiaru świadczenia wynosiła 75%. Ponadto z przedstawionych dokumentów jednoznacznie wynikało, że organ takiego doliczenia realnie nie dokonał. Odwołujący został zatem pozbawiony możliwości podwyższenia wysokości swojego świadczenia emerytalnego.