Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. II USKP 14/22

Podstawa wymiaru składki w danym miesiącu stanowi iloczyn umówionej stawki godzinowej przemnożonej przez liczbę godzin przepracowanych w tym miesiącu, niezależnie od tego, jak strony się umówiły w zakresie terminów płatności wynagrodzenia.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bielecki (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Robert Stefanicki ‎

SSN Renata Żywicka

w sprawie z odwołania "J." Spółki z o.o. Spółki komandytowej z siedzibą w W. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziałowi w Warszawie ‎z udziałem J. B. ‎o podleganie obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 24 stycznia 2023 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie ‎z dnia 2 września 2020 r., sygn. akt III AUa 691/18,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w Warszawie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wyrokiem z 2 września 2020 r., III AUa 691/18 oddalił apelację Zakładu Ubezpieczeń Społecznych […] Oddziału w Warszawie od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z 4 kwietnia 2018 r., XIII U 1656/17, którym Sąd pierwszej instancji uwzględnił odwołanie płatnika składek „J.” spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. od decyzji organu rentowego z 8 maja 2017 r. i zmienił tę decyzję w zaskarżonej części w ten sposób, że ustalił, iż zainteresowany J. B. z tytułu umowy zlecenia u płatnika nie podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu jako osoba wykonująca pracę na podstawie umowy zlecenia w okresach od 3 do 31 maja 2016 r., od 1 do 31 lipca 2016 r., od 1 do 30 września 2016 r., od 1 listopada do 31 grudnia 2016 r. oraz od 3 do 28 lutego 2017 r.

Sąd drugiej instancji podzielając i przyjmując za własne ustalenia podstawy faktycznej wyroku Sądu pierwszej instancji wskazał, że zainteresowany w dniu 1 stycznia 2016 r. zawarł z płatnikiem umowę zlecenia na czas określony, tj. do 2 marca 2016 r., na podstawie której wykonywał czynności ochrony obiektu, za wynagrodzeniem 5,72 zł brutto za godzinę. Na podstawie aneksu z 2 marca 2016 r. umowa została przedłużona na kolejny okres od 3 marca 2016 r. do 2 maja 2016 r. Umowa stron o takiej samej treści była nieprzerwanie wykonywana aż do 31 grudnia 2016 r. W dniu 1 stycznia 2016 r. J. B. zawarł z J. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej jako J.) umowę zlecenia na czas określony do 2 marca 2016 r. Na jej podstawie J. B. zobowiązał się do ochrony obiektu wskazanego w umowie, za wynagrodzeniem brutto 6,45 zł za godzinę. Na podstawie aneksu z dnia 2 marca 2016 r. umowa została przedłużona na kolejny okres od 3 marca 2016 r. do 2 maja 2016 r.