Interpretacja indywidualna z dnia 7 kwietnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.116.2023.2.AC

Przychód z tytułu sprzedaży prawa do korzystania z komórki lokatorskiej, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po pomniejszeniu zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy o koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu, podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 omawianej ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 lutego 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 1 lutego 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży praw do komórki lokatorskiej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 1 marca 2023 r. (wpływ 1 marca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis i uzupełnienie stanu faktycznego

Aktem notarialnym z (…) 2017 roku nabył Pan własność lokalu mieszkalnego wraz z prawem do korzystania z komórki lokatorskiej. Prawo do korzystania z komórki lokatorskiej przysługuje każdoczesnemu właścicielowi lokalu mieszkalnego i nie jest powiązane z udziałami w nieruchomości, ani z osobnymi wpisami w księdze wieczystej. Prawo do korzystania z komórki zbył Pan aktem notarialnym (…) 2023 roku. Według tej umowy nastąpiła zmiana podziału do korzystania, dzięki której prawo do korzystania z komórki lokatorskiej przeszło z Pana lokalu mieszkalnego na lokal sąsiada. Jednocześnie z podpisaniem umowy, notariusz wystąpił o zmiany wpisów w KW na takie, aby prawo do korzystania z komórki przeszło z Pana lokalu na lokal sąsiada. Umowa nie modyfikowała w żaden sposób udziałów w części wspólnej ani własności lokali. Zmiana miała charakter odpłatny, a nabywcy prawa zobowiązali się zapłacić zbywcy (Panu) kwotę 30 000 zł. Notariusz nie pobrał żadnych opłat na poczet PCC. Pan odpłatnie zbył prawo do użytkowania komórki lokatorskiej na podstawie czynności prawnej notarialnej nazwanej "umową o zmianę umów o podział do korzystania". Nie prowadzi Pan aktywnie działalności gospodarczej i komórka nie była wykorzystywana w działalności. W wyniku zmiany sposobu korzystania otrzymał Pan płatność na łączną kwotę 30 000 zł, nie otrzymał Pan innej komórki lokatorskiej.

Pytania

1.Czy zbycie prawa do korzystania z komórki lokatorskiej podlega opodatkowaniu PIT?

2.W jaki sposób powinien Pan rozliczyć przychód w kwocie 30 000 zł?

3.Czy powinien go Pan w jakiś sposób zgłosić, rozliczyć w rozliczeniu PIT za rok 2023, czy może nie ma Pan obowiązku rozliczania tej transakcji?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem oraz osoby, z którą Pan rozmawiał na infolinii KIS, transakcja nie podlega ani pod podatek od nieruchomości, ani pod podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zbycie prawa użytkowania nie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie prawa użytkowania nie stanowiło też zbycia nieruchomości, nie podlega więc obowiązkowi rozliczenia z Urzędem Skarbowym.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Jak stanowi art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy:

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 7  tej ustawy:

Z art. 18 ww. ustawy wynika, że:

W rozumieniu powołanego powyżej przepisu przychodem z praw majątkowych będzie każdy przychód, którego bezpośrednim źródłem jest prawo majątkowe, nawet jeśli prawo to nie zostało w sposób wyraźny wskazane w ustawie. Należy wskazać, że zawarte w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”.

Przepisy prawa podatkowego oraz prawa cywilnego nie definiują pojęcia prawa majątkowego. Podobnie brak jest również definicji majątku. Przez „prawa” należy rozumieć tutaj prawa podmiotowe. Mogą one występować w trzech postaciach: roszczeń, uprawnień kształtujących i zarzutów.

Z opisu sprawy wynika, że (…) 2023 r. zbył Pan prawo do korzystania z komórki lokatorskiej na rzecz sąsiada aktem notarialnym umowy zmiany podziału do korzystania. Uzyskał Pan z tego tytułu dochód w wysokości 30 000 zł.

W związku z powyższym, powziął Pan wątpliwość, co do kwestii czy w wyniku dokonania zbycia prawa do komórki lokatorskiej powinien Pan rozliczyć przychód.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia lokalu mieszkalnego. W tym zakresie należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 1048; dalej: „ustawa lokalowa”). Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy lokalowej:

Natomiast przepis art. 2 ust. 4 ustawy lokalowej wskazuje, że:

W tak przedstawionym stanie faktycznym mamy więc do czynienia z odpłatnym zbyciem praw do korzystania z komórki lokatorskiej pierwotnie przynależącej do Pana lokalu mieszkalnego. Udział w prawach do ww. komórki, które Pan sprzedał w dniu (…) 2023 r. nie zaliczają się do praw wymienionych w przytoczonym przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia spornej kwestii ma odpowiedź na pytanie, czy przysporzenie uzyskane ze sprzedaży opisanego prawa mieści się w przychodach z odpłatnego zbycia praw majątkowych o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wykładnia językowa ww. przepisu prowadzi do wniosku, że wymienione w nim kategorie praw majątkowych stanowią numerus clausus, nadto dotyczą praw rzeczowych. Oznacza to, że tylko przychód uzyskany z odpłatnego zbycia jednego z praw explicite wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy może zostać rozpoznany jako odpowiadający warunkom określonym w tej regulacji, w tym korzystać z wyłączenia z opodatkowania z niej wynikającego. Jeżeli bowiem do odpłatnego zbycia praw majątkowych wymienionych w lit. a-c (które nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej), doszło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, przychód taki nie podlega opodatkowaniu.

Należy zatem stwierdzić, że sporne prawo obligacyjne do nieruchomości nie może zostać zaliczone do żadnej z kategorii praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Nie będąc prawem rzeczowym, stanowi ono prawo majątkowe inne niż wymienione w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na dokonaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych kategoryzację źródeł przychodu, w szczególności wyodrębnienie w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy praw majątkowych, przenosząc komórkę odpłatnie na rzecz innego podmiotu uzyskane z tego tytułu przychody kwalifikuje się do przychodów z praw majątkowych.

Dokonał Pan sprzedaży praw do komórki lokatorskiej, z tytułu którego uzyskał Pan przychód z praw majątkowych, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ww. przychód z tytułu zbycia praw majątkowych do komórki lokatorskiej podlega opodatkowaniu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychód z tytułu sprzedaży prawa do korzystania z komórki lokatorskiej, jako przychód z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po pomniejszeniu zgodnie z art. 22 ust. 1 tej ustawy o koszty poniesione w celu uzyskania tego przychodu, podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach ogólnych, według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 omawianej ustawy.

Dochód z praw majątkowych podlega kumulacji z innymi dochodami zgodnie z art. 9 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i należy go wykazać w zeznaniu rocznym, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W tym samym terminie jest Pan zobowiązany do wpłaty z tego tytułu podatku, obliczonego według skali określonej z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nie odnieśliśmy się do Pana stanowiska w zakresie podatku od nieruchomości, ponieważ ta kwestia nie była przedmiotem zapytania. Ponadto opodatkowanie podatkiem od nieruchomości nie dotyczy przepisów prawa podatkowego.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).