Interpretacja indywidualna z dnia 30 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.32.2023.2.NF

Opodatkowanie rozliczenia ustalonego jako procent przychodów, przypadającego na Spółkę w ramach konsorcjum i udokumentowania tego rozliczenia notą księgową wystawianą przez Spółkę na Lidera.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 3 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT rozliczenia ustalonego procenta przychodów i udokumentowania tego rozliczenia notą księgową. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 marca 2023 r. (wpływ 17 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

A Sp. z o.o. (dalej jako Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność usługową polegającą na wspomaganiu wykonywania usług transportowych, m.in. posiada zespół kierowców samochodów ciężarowych, którzy na zlecenie wykonują usługę kierowania pojazdem. Współuczestniczy w przygotowaniu i przeprowadzaniu usługi transportowej. Wykonywane usługi przeprowadzane są na zlecenie i we współpracy z inną spółką należącą do grupy B SA, której działalność gospodarcza obejmuje przede wszystkim wykonywanie usług transportowych głównie na rzecz podmiotów zagranicznych (nierezydentów) i świadczenie usług wewnątrzkorporacyjnych, wspomagających prace poszczególnych spółek z grupy. W ramach prowadzonej działalności, B SA oraz A Sp. z o.o. nawiązały relację z kilkoma kontrahentami z różnych krajów EOG. Intencją spółek z Grupy w ramach zawiązanej współpracy jest wspólne organizowanie obsługi transportowej i logistycznej ich partnerów handlowych. Strony uznały, że właściwym dla współpracy i rozliczeń będzie model wspólnego przedsięwzięcia w formie umowy Konsorcjum. Wspólne przedsięwzięcie polega na współdziałaniu partnerów realizujących wspólny cel, przy czym sama współpraca pomiędzy partnerami związana jest ściśle z wykonywaniem części wspólnego zadania i nie łączy się z działaniem jednego podmiotu dla bezpośredniej korzyści drugiego podmiotu.

W ramach powyższej współpracy funkcję lidera Konsorcjum będzie pełnił B SA (dalej jako: Lider Konsorcjum lub Lider). Wnioskodawca będzie uczestnikiem zawiązanego Konsorcjum, działającym w charakterze merytorycznego partnera (dalej łącznie jako Partnerzy). W zakresie podziału kosztów związanych z realizacją celów Konsorcjum, każda ze stron umowy będzie zobowiązana do pokrycia kosztów ww. zadań, za które jest odpowiedzialna. Płatności otrzymywane przez Konsorcjum od usługobiorców będą dokonywane na rachunek lub do kasy Lidera oraz dokumentowane fakturami. Następnie będą dzielone przez Lidera Konsorcjum pomiędzy Lidera i Partnerów w ustalonym stosunku procentowym, wskazanym w Umowie Konsorcjum, w odniesieniu do każdego ze zrealizowanych zadań. Przy czym ustalony przez Strony umowy podział procentowy przychodów wynika z rozkładu obowiązków i kosztów na poszczególnych uczestników Konsorcjum. Ustalony procent przychodów należny Wnioskodawcy ma odzwierciedlać liczbę obowiązków Spółki w ramach Konsorcjum i udział w budżetowanych kosztach przedsięwzięcia. Po każdym miesiącu Partnerzy wystawią dla Lidera Konsorcjum dokumenty rozliczeniowe, w celu wypłaty przez Lidera przypadającego tym podmiotom procenta przychodu osiągniętego przez Konsorcjum. Zyskowność projektu będzie zatem zależała przede wszystkim od ostatecznej wartości wykonanych usług. W tym zakresie każdy z uczestników Konsorcjum będzie ponosił ryzyko straty, w przypadku, gdy wskutek małej liczby wykonanych usług uzyskany procent przychodów nie pozwoli na pokrycie poniesionych przez dany podmiot kosztów.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

1.W ramach umowy Konsorcjum będą realizowane zadania związane z dostarczeniem kierowców, którzy prowadzą pojazdy wykonujący usługi na rzecz usługobiorców.

2.W ramach umowy Konsorcjum Wnioskodawca zobowiązuje się do rekrutacji oraz udostępniania kierowców.

3.Wnioskodawca nie świadczy usług, ani dostaw towarów w ramach umowy Konsorcjum.

4.Wnioskodawca nie świadczy usług oraz dostaw towarów na rzecz podmiotów trzecich w ramach umowy Konsorcjum.

5.W kontaktach z usługobiorcami jedynie Lider Konsorcjum będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż.

6.Wnioskodawca nie będzie wystawiać faktur VAT na Lidera Konsorcjum.

7.W związku z współtworzeniem usługi w ramach odrębnie prowadzonej działalności i podziału obowiązków pomiędzy poszczególnych członków Konsorcjum do Lidera należy rozliczenie się z usługobiorcami. Wkład Wnioskodawcy w wykonanie usługi będzie rozliczany pomiędzy Liderem a Wnioskodawcą za pomocą not księgowych.

8.W ramach Konsorcjum Wnioskodawca zachowuje pełną odrębność i samodzielność.

9.Rozliczenie pomiędzy Liderem, a Wnioskodawcą będzie stanowiło wynagrodzenie stanowiące określony procent od wypracowanego przychodu przez Lidera w ramach realizowanych zleceń przy udziale kierowców udostępnionych przez członka Konsorcjum.

10.Nie jest możliwa sytuacja, w której Wnioskodawca nie otrzyma wynagrodzenia za zrealizowane działania na rzecz Konsorcjum.

11.Wnioskodawca uważa, że działalność wykonywana w ramach Konsorcjum przez Wnioskodawcę nie będzie działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

12.W ramach umowy Konsorcjum, Wnioskodawca nie zamierza nabywać żadnych towarów ani usług.

13.W związku z nie nabywaniem towarów i usług od podmiotów trzecich, Wnioskodawca nie będzie też wykonywał czynności opodatkowanych w ramach umowy Konsorcjum.

14.W umowie z kontrahentami będzie zawarta informacja o zawartej umowie Konsorcjum.

15.Członkowie Konsorcjum nie stanowią grupy VAT.

Pytanie

Czy płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę od Lidera Konsorcjum jako rozliczenie ustalonego procenta przychodów przypadającego na Spółkę w ramach Konsorcjum pozostają poza zakresem opodatkowania VAT i mogą być dokumentowane notą księgową wystawianą przez Spółkę na Lidera?

Państwa stanowisko w sprawie

W przypadku Spółki nie zostanie spełniona żadna z powyższych przesłanek warunkujących uznanie rozliczenia pomiędzy Liderem Konsorcjum i Partnerami za świadczenie usług w rozumieniu przepisów o VAT.

W związku z podziałem wyniku finansowego projektu, Partnerzy merytoryczni nie wykonują bowiem na rzecz Lidera Konsorcjum czynności, stanowiących konkretne zachowanie za wynagrodzeniem na rzecz Lidera Konsorcjum, lecz działają na zasadach partnerskich w ramach wspólnego przedsięwzięcia. Nie istnieje zatem w tym przypadku związek prawny o charakterze usługodawca – usługobiorca. Lider Konsorcjum nie jest jedynym beneficjentem podejmowanych przez uczestników Konsorcjum działań. Inne podmioty odniosą korzyści majątkowe lub poniosą straty w wyniku działań podejmowanych w ramach Konsorcjum, czyli Partnerzy nie działają dla konkretnej korzyści Lidera Konsorcjum, lecz wszystkie strony umowy działają wspólnie dla realizacji celu przedsięwzięcia i wspólnej korzyści.

Płatności, które otrzymają poszczególni uczestnicy Konsorcjum, nie są określone jako ustalona odpłatność za konkretne świadczenie wykonane na rzecz Lidera, lecz jako procent przychodów uzyskanych przez Konsorcjum jako całość. Przekazywane Spółce środki stanowią wynik technicznego podziału przychodów przypadających na poszczególnych uczestników Konsorcjum, a nie wynagrodzenie za usługi świadczone przez Spółkę na rzecz Lidera. W wyniku rozliczenia, każda ze stron umowy Konsorcjum otrzymuje należny jej przychód i osiąga zysk z tego tytułu albo ponosi stratę, proporcjonalnie do udziału w Konsorcjum. Ostateczna wysokość przychodów jest zatem niepewna i będzie wynikać z liczby wykonanych usług, a zatem będzie zależna od sukcesu podejmowanych wspólnie przez wszystkich uczestników Konsorcjum działań.

W ocenie Wnioskodawcy, rozliczenie wyniku finansowego projektu pomiędzy uczestników Konsorcjum, dokonywane przez Lidera, nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym, a w konsekwencji usługami opodatkowanymi VAT, dokonywanym pomiędzy Liderem Konsorcjum a Partnerami, m.in. wyrok NSA z 12 czerwca 2013 r. (sygn. akt I FSK 1128/12). Podział przychodów dokonywany pomiędzy stronami umowy Konsorcjum jest w ocenie Spółki ekonomiczną konsekwencją realizacji celu, do jakiego zostało zawiązane Konsorcjum. Rozliczenie jest czynnością techniczną i następczą po świadczeniu usług dokonywanych przez Konsorcjum jako całość na rzecz kontrahentów. Innymi słowy, rozliczenie to stanowi podział wyniku finansowego z tytułu zrealizowanych wcześniej przez Konsorcjum usług (uwzględnionych w całości w rozliczeniach VAT Lidera, ponieważ ten podmiot jako Lider jest odpowiedzialny za wystawianie na usługobiorców faktur dokumentujących całość wynagrodzenia należnego od usługobiorców).

W konsekwencji, dokonywane pomiędzy Liderem Konsorcjum i Spółką rozliczenie wyniku finansowego zrealizowanego w ramach Konsorcjum nie stanowi wynagrodzenia za usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Lidera Konsorcjum (np. wyrok WSA w Rzeszowie z 16 grudnia 2010 r., sygn. akt I SA/Rz 760/10, utrzymany w mocy wyrokiem NSA z 29 lutego 2012 r., sygn. akt I FSK 562/11; WSA w Poznaniu z 23 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Po 880/11).

Reasumując podział pomiędzy Partnerów i Lidera Konsorcjum wyniku finansowego z tytułu uczestnictwa w Konsorcjum nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT i w świetle art. 106 ustawy o VAT nie powinna być dokumentowana fakturą VAT, lecz Spółka taką transakcję może udokumentować innym dokumentem, np. notą księgową.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Kwestie dotyczące dokumentowania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uregulowane są w dziale XI ustawy.

W myśl art. 106a ustawy:

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy podkreślić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jednocześnie, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług musi być wykonana przez podatnika.

Art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że ani w prawie podatkowym, ani w prawie cywilnym nie występuje definicja pojęcia „konsorcjum”, jednakże przyjmuje się, że zawarcie umowy konsorcjum możliwe jest na podstawie art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), w myśl którego:

W konsekwencji, strony zawierające umowę konsorcjum mogą ją ukształtować, w ramach tzw. swobody umów, w sposób dowolny, byleby jej treść lub cel nie sprzeciwiały się ustawie, zasadom współżycia społecznego oraz właściwości takiego stosunku. Konsorcjum nie jest podmiotem gospodarczym, nie posiada osobowości prawnej ani podmiotowości prawnej, nie musi być rejestrowane, ani mieć odrębnej nazwy czy też siedziby. Podmioty tworzące konsorcjum są, co do zasady, niezależne w swoich dotychczasowych działaniach (czyli w działaniach niezwiązanych z konsorcjum), a w działaniach związanych z konsorcjum realizują wspólne przedsięwzięcie objęte porozumieniem. Zawierając umowę konsorcyjną podmioty mogą określić, kto będzie reprezentował konsorcjum na zewnątrz (może to być także osoba trzecia). Co do zasady, konsorcja nie mają też wspólnego majątku (chociaż mogą mieć wspólne konto rozliczeniowe), a wszelkie formy płatności regulowane są przez firmę lub osobę reprezentującą konsorcjum.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność usługową polegającą na wspomaganiu wykonywania usług transportowych, m.in. posiada zespół kierowców samochodów ciężarowych, którzy na zlecenie wykonują usługę kierowania pojazdem. Współuczestniczy w przygotowaniu i przeprowadzaniu usługi transportowej. Wykonywane usługi przeprowadzane są na zlecenie i we współpracy z inną spółką należącą do grupy Lidera Konsorcjum, której działalność gospodarcza obejmuje przede wszystkim wykonywanie usług transportowych głównie na rzecz podmiotów zagranicznych (nierezydentów) i świadczenie usług wewnątrzkorporacyjnych, wspomagających prace poszczególnych spółek z grupy. W ramach prowadzonej działalności, Lider Konsorcjum oraz Wnioskodawca nawiązały relację z kilkoma kontrahentami z różnych krajów. Intencją spółek z Grupy w ramach zawiązanej współpracy jest wspólne organizowanie obsługi transportowej i logistycznej ich partnerów handlowych. Strony uznały, że właściwym dla współpracy i rozliczeń będzie model wspólnego przedsięwzięcia w formie umowy Konsorcjum. Wspólne przedsięwzięcie polega na współdziałaniu partnerów realizujących wspólny cel, przy czym sama współpraca pomiędzy partnerami związana jest ściśle z wykonywaniem części wspólnego zadania i nie łączy się z działaniem jednego podmiotu dla bezpośredniej korzyści drugiego podmiotu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii braku opodatkowania podatkiem VAT rozliczenia ustalonego procenta przychodów i udokumentowania tego rozliczenia notą księgową.

Konsorcjum – w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego (o ile jego członkowie nie stanowią grupy VAT w rozumieniu art. 15a ustawy) – nie może być uznane za podatnika VAT. Oznacza to, że relacji zachodzących pomiędzy stronami umowy konsorcjum (podatnikami VAT), dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie należy oceniać na zasadach wewnętrznych rozliczeń konsorcjum. Powyższego nie zmienia okoliczność, że w przypadku umów konsorcjum, dopuszczalne jest zawarcie ustaleń, że rozliczenia gospodarcze i księgowe, w tym dotyczące podpisywania umów i wystawiania faktur za prace wykonane przez uczestników konsorcjum na rzecz podmiotów zamawiających te prace, na podstawie zawartego z nimi kontraktu – będzie dokonywał wytypowany przez uczestników konsorcjum podmiot wiodący.

Zatem, przedsiębiorcy działający w ramach konsorcjum są odrębnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Powyższe oznacza, że działając w ramach konsorcjum, powinni oni do wzajemnych rozliczeń stosować ogólne reguły wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów wykonawczych do niej, w tym także w zakresie wystawiania faktur dokumentujących wykonywane przez nich czynności.

Jednocześnie, należy zwrócić uwagę, że to strony konsorcjum określają w umowie konsorcjum sposób rozliczeń między sobą, jak i zamawiającym (inwestorem), tj. sposób wystawiania faktur, należnego wynagrodzenia, terminów wykonania prac oraz kwestii odpowiedzialności za przydzielone im zadania z tytułu realizacji celu nałożonego na nich przez inwestora (zamawiającego) w ramach zlecenia/przetargu. W praktyce, w umowie konsorcjum strony mogą wyznaczyć lidera konsorcjum (który m.in. pełni funkcję reprezentacyjną oraz prowadzi rozliczenia z inwestorem), a także mogą ustanowić, że każdy podmiot – jako uczestnik konsorcjum – świadczy usługi bezpośrednio na rzecz inwestora.

Biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy prawa oraz zasady funkcjonowania konsorcjum, w tym zasadę odrębności podatników, którzy występują wobec siebie w relacji lider konsorcjum – partner konsorcjum, stwierdzić należy, że uczestnicy konsorcjum zobowiązani są do dokumentowania wzajemnych świadczeń oraz wyboru podmiotu, który będzie odpowiedzialny za rozliczenia ze zleceniodawcą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w analizowanym przypadku na gruncie podatku od towarów i usług, uczestników konsorcjum, tj. Lidera oraz Partnera (Wnioskodawcę), należy traktować jako odrębnych podatników podatku od towarów i usług, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie, w opisanej sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której występuje skonkretyzowane świadczenie (świadczenie usług) w zamian za określone wynagrodzenie. W analizowanym przypadku Partner (Wnioskodawca) na rzecz Lidera w związku z realizacją zadania, na rzecz podmiotów trzecich, w ramach zawartej umowy Konsorcjum, wykonuje zadania związane z rekrutacją oraz udostępnianiem kierowców.

W tej sprawie zarówno Wnioskodawca, jak i Lider wykonują określone czynności, a płatności otrzymywane przez Konsorcjum od usługobiorców będą dokonywane na rachunek lub do kasy Lidera oraz dokumentowane fakturami. Następnie płatności te są przez Lidera Konsorcjum dzielone między niego i Wnioskodawcę w ustalonym stosunku procentowym, wskazanym w Umowie Konsorcjum, w odniesieniu do każdego ze zrealizowanych zadań, a ustalony procent przychodów wynika z rozkładu obowiązków i kosztów na poszczególnych uczestników Konsorcjum. W związku z tym, wykonywane przez Wnioskodawcę usługi rekrutacji oraz udostępniania kierowców należy uznać za świadczenie usług, za które Wnioskodawca będzie otrzymywał wynagrodzenie. Dojdzie bowiem w tym przypadku do rzeczywistego świadczenia po stronie Wnioskodawcy. Tym samym można zidentyfikować korzyści o charakterze majątkowym, jakie zyskuje Lider. Nastąpi też za to świadczenie płatność.

Ponadto, w kontaktach z usługobiorcami jedynie Lider Konsorcjum będzie funkcjonował jako podmiot realizujący sprzedaż. Do Lidera należy rozliczenie się z usługobiorcami. Aby zatem Lider mógł odsprzedać usługobiorcy czynności wykonane przez Wnioskodawcę, będzie musiał je odkupić od Wnioskodawcy. Z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca fakturował wykonane przez siebie czynności bezpośrednio na usługobiorcę (faktury wystawiane są przez Lidera). Zatem należy stwierdzić, że wykonane przez Wnioskodawcę czynności powinny być fakturowane na Lidera, tym bardziej, że otrzymują Państwo od Lidera zapłatę za te czynności.

W konsekwencji, pomiędzy Wnioskodawcą a Liderem Konsorcjum będą występowały czynności podlegające opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – odpłatne świadczenie usług (sprzedaż w myśl definicji określonej w art. 2 pkt 22 ustawy).

Zatem, stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, Wnioskodawca będzie mieć obowiązek wystawić fakturę dokumentującą płatność otrzymaną od Lidera Konsorcjum w związku ze świadczeniem na jego rzecz usługi rekrutacji i udostępniania kierowców.

Podsumowując, płatności otrzymywane przez Wnioskodawcę od Lidera Konsorcjum jako rozliczenie ustalonego procenta przychodów – przypadającego na Spółkę w ramach realizowanych zleceń w Konsorcjum – będą opodatkowane podatkiem VAT i Wnioskodawca będzie mieć obowiązek udokumentowania ich fakturą.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę we wniosku wyroków sądów administracyjnych wyjaśniam, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawcy, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one stronę postępowania w konkretnych, indywidualnych sprawach, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem wskazane we wniosku wyroki sądu nie mają wpływu na podjęte w niniejszej interpretacji rozstrzygnięcie.

Jednocześnie wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

Wobec powyższego należy podkreślić, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ochronę prawno-podatkową tylko dla Wnioskodawcy, a nie dla Lidera oraz pozostałych Partnerów Konsorcjum.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).