Interpretacja indywidualna z dnia 29 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.36.2023.2.MN

Skutki podatkowych sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe, jednak z innych względów niż Pan wskazuje.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych sprzedaży działek. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wraz z żoną Z. 29 marca 2017 r. kupili niezabudowane działki gruntu nr 13/3, 13/4 oraz działki gruntu nr 11/3, 11/4, 12/5, 12/6, 12/7 od E. F.. Działki te bezpośrednio stykają się z działkami rolnymi posiadanymi wcześniej przez małżeństwo G. Działki te zostały zakupione na powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy i jego żony. Wnioskodawca prowadził na tych gruntach działalność rolniczą. Posiada także inne grunty rolne o powierzchni około 180 ha

W związku z niską klasą ziemi (IV A i IV B ), uprawa tego gruntu jest praktycznie nieopłacalna. Wnioskodawca nie zamierza na przedmiotowych działkach prowadzić w przyszłości działalności rolniczej ani pozarolniczej działalności gospodarczej.

Obecnie Wnioskodawca zamierza sprzedać ww. nieruchomości, których nie zamierza nadal użytkować rolniczo jako grunty rolne ani jako działki pod zabudowę. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na bieżące osobiste wydatki oraz na zabezpieczenie bieżących potrzeb życiowych. Taka sprzedaż działek budowlanych będzie stanowić wykonywanie prawa własności w stosunku do tych gruntów. Nie będzie to z całą pewnością wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie podejmował aktywnych działań zmierzających do sprzedaży działek.

Uzupełnienie wniosku

Od 2 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą (kod PKD) 77.31.Z – Wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych do 16 kwietnia 2019 r., kiedy to zawiesił wykonywanie działalności gospodarczej. 2 lutego 2023 r. zakończył prowadzenie działalności gospodarczej.

W przeszłości Wnioskodawca nie sprzedawał innych nieruchomości. Nie planuje w przyszłości nabywania nieruchomości w celu ich późniejszej sprzedaży. Na działkach, których dotyczy wniosek, wykonywał działalność rolniczą. Część płodów rolnych była sprzedawana, a część przeznaczona na własne potrzeby i jego rodziny.

Zakup działek Wnioskodawca sfinansował z własnych środków. Zakupiona działka w planie zagospodarowania przestrzennego gminy A., obręb W. oznaczona jest symbolem A/15 o przeznaczeniu podstawowym – zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna wolnostojąca lub bliźniacza. W momencie zakupu takie były zapisy. Wnioskodawca nie czynił żadnych działań mających na celu uzyskanie takich zapisów. Działki te bezpośrednio graniczą z nieruchomością rolną Wnioskodawcy i z tego powodu je zakupił, ażeby stanowiły jeden areał rolniczy z posiadanymi gruntami. Wnioskodawca zakupił je od E. F. na początku 2017 r.

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować żadnych czynności związanych z planowaną sprzedażą tych działek.

Dla działek objętych zakresem wniosku został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy Gminy A. i działki te zostały w tym planie przeznaczone pod zabudowę mieszkalną. Gmina wytyczała drogę bezpośrednio graniczącą z tymi działkami i z tego powodu dokonała zmiany planu zagospodarowania przestrzennego (tą informację Wnioskodawca uzyskał od poprzedniego właściciela tych gruntów).

Wnioskodawca nie podejmował i nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań zmierzających do podniesienia wartości działek. Nie dokonywał żadnego podziału geodezyjnego działek.

Wnioskodawca nie wie komu sprzeda działki i czy będzie to jeden czy wielu nabywców. Nie podejmował w tym kierunku żadnych działań.

Wnioskodawca nie wie obecnie w jaki sposób będzie poszukiwał potencjalnych nabywców działek. Być może przy istniejących działkach wywiesi tablicę z napisem „Na sprzedaż” i z podaniem nr telefonu lub w inny sposób, którego nie jest obecnie w stanie określić.

Pytanie

Czy w związku planowaną sprzedażą działek Wnioskodawca ma prawo rozliczyć tak powstałe przychody jako przychody ze sprzedaży na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8, czyli jako zwykłego odpłatnego zbycia nieruchomości (nie zaś w wykonaniu pozarolniczej działalności gospodarczej) i co za tym idzie czy będzie miał możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są między innymi:

3) pozarolnicza działalność gospodarcza;

8) odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2

a) nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W okolicznościach przedstawionego zdarzenia przyszłego nabycie nieruchomości działki nr 13/3, 13/4 oraz działki gruntu nr 11/3, 11/4, 12/5, 12/6, 12/7 nastąpiło w 2017 r., a zatem ponad 5 lat temu. Temu nabyciu nie można przypisać znamion działalności handlowej, gdyż towarzyszyła mu jedynie chęć prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz zabezpieczenia przyszłości, godnej emerytury, a nie cel handlowy.

Liczba i zakres transakcji sprzedaży nie jest wystarczająca dla uznania, że Wnioskodawca prowadzi lub będzie prowadził działalność gospodarczą, bowiem całość powyższych elementów nadal może być jedynie dążeniem podatnika do uzyskania jak najlepszych efektów ekonomicznych przeprowadzonej transakcji, co mieści się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. ma na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem.

Z okoliczności przywołanych w zdarzeniu przyszłym nie wynika, aby Wnioskodawca przejawiał aktywność w zakresie obrotu działkami, podobną do aktywności producentów, handlowców i usługodawców prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca w zakresie działki nr 13/3, 13/4 oraz działki gruntu nr 11/3, 11/4, 12/5, 12/6, 12/7 nie angażował i nie będzie angażował środków podobnych do tych, które wykorzystywane są przez przedsiębiorców. Nie sposób tym samym przypisać Wnioskodawcy, że działa i będzie działał w ramach działalności gospodarczej.

Mając na względzie okoliczności zdarzenia przyszłego sprzedaż działek nr 13/3, 13/4 oraz działki gruntu nr 11/3, 11/4, 12/5, 12/6, 12/7 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie będzie generowała przychodu z działalności gospodarczej, ani przychodu ze zbycia nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych działek jest wykonywana w formie zarządu majątku prywatnego, nie jest zatem wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej. Stanowiąca materialną podstawę rozstrzygnięcia ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia kilka źródeł przychodu, w tym w art. 5a pkt 6 ww. ustawy definiuje pozarolniczą działalność gospodarczą.

Według wskazanego art. 5a ust. 6 pojęcia „działalność gospodarcza” albo „pozarolnicza działalność gospodarcza” oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem tylko łączne spełnienie wszystkich przesłanek (cech) wymienionych w art. 5a pkt 6 ww. ustawy determinuje możliwość kwalifikacji uzyskanego przez podatnika przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku. Zysk z kolei powinno się definiować jako nadwyżkę przychodów nad wydatkami. Należy też liczyć się z możliwością nieuzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej czyli z poniesieniem straty. Tym samym o zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia (wyrok NSA z dnia 26 września 2008 r., sygn. akt II FSK 789/07).

Z drugiej jednak strony, sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami) nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Wola uzyskania zysku w przytoczonym wyżej rozumieniu stanowić bowiem może również imperatyw, którym kierować się będzie podatnik zamierzający osiągnąć przychód zaliczany do innych źródeł niż pozarolnicza działalność gospodarcza, w tym np. z najmu lub dzierżawy (art. 10 ust. 1 pkt 6) czy też wreszcie z odpłatnego zbycia (wyzbycia się) składników majątkowych należących do majątku osobistego (art. 10 ust. 1 pkt 8) - zob. wyrok NSA z dnia 12 czerwca 2018 r. o sygn. akt II FSK 1458/16.

Należy podkreślić błędność przeciwstawiania sobie działalności gospodarczej jako podejmowanej z chęci zysku oraz działalności w zakresie zarządu majątkiem osobistym jako nienakierowanej na osiągnięcie zysku. Oznaczałoby to bowiem, że działalność w zakresie zarządu majątkiem osobistym miałaby być prowadzona z naruszeniem reguł gospodarności i z założenia miałaby nie przynosić zysku. Dla Wnioskodawcy sprzedaż ww. działek będzie miała charakter wyłącznie prywatny, służyć ma zaspokojeniu potrzeb prywatnych. Wnioskodawca nabył działki prywatne (od E. F. ) i przez wiele lat nie poczynił żadnych działań zmierzających do podwyższenia wartości nieruchomości. Taką interpretację działalności gospodarczej w przedmiocie sprzedaży nieruchomości przyjmują w zasadzie wszystkie sądy. Poniżej przykłady orzeczeń: wyrok z 15 stycznia 2020 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, znak I SA/Bd 688/19, teza:

„Nieprzekonujące jest stwierdzenie, iż za uznaniem podatnika za profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą przemawia fakt, że działka przez okres około 4 lat przed sprzedażą była dzierżawiona”.

Opodatkowanie przychodu z majątku prywatnego poprzez zakwalifikowanie jej do działalności gospodarczej prowadzić będzie do konieczności rejestrowania działalności w zasadzie każdej osoby fizycznej, która sprzeda jakiekolwiek mienie prywatne czy to nabyte samodzielnie czy otrzymane tytułem darmym. Krzywdzące zatem będzie uznanie, że cena jaką Wnioskująca osiągnie ze sprzedaży prywatnego mienia spełnia przesłanie osiągnięcia zysku i w związku z tym jest to prowadzenie działalności gospodarczej, bowiem zawsze sprzedaż majątku prywatnego generuje osiągnięcie większego lub mniejszego zysku.

Na poparcie swoich twierdzeń poniżej przedstawiono linię orzecznictwa:

•wyrok z 22 maja 2018 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy znak SA/Bd 247/18, teza:

O zarobkowym charakterze działalności gospodarczej nie decyduje faktyczne osiągnięcie zysku, lecz zamiar jego osiągnięcia. Z drugiej jednak strony, sam zamiar podatnika osiągnięcia zysku w związku z przeprowadzanymi przez niego transakcjami (czynnościami) nie przesądza w sposób wyłączny o przypisaniu uzyskanego z tych operacji przychodu do źródła wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f., bez jednoczesnego spełnienia pozostałych przesłanek z art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f.

•wyrok z 4 kwietnia 2019 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego, znak II FSK 00/17, teza:

Proste zestawienie unormowań zawartych w art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz pkt 8 z regulacją art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) nie pozwala na skonkretyzowanie uniwersalnego wzorca, który w sposób jednolity rozstrzygałby, jak w sposób jednoznaczny oddzielić sprzedaż zaliczaną do związanej z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej od odpłatnego zbycia. Samo tylko wyodrębnienie z jednej nieruchomości działek gruntu, powiązane także z koniecznością uprzedniego uzyskania stosownych decyzji administracyjnych, czy uregulowania prawidłowego dostępu do nich, nie wykracza poza działania mieszczące się w zwykłym zarządzie własnymi sprawami majątkowymi.

•wyrok z dnia 19 sierpnia 2019 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach znak: I SA/GI 1240/17, teza:

Nie ilość dokonanych czynności prawnych ma znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji przychodów uzyskiwanych ze sprzedaży nieruchomości – istotna jest ich powtarzalność, systematyczność.

Należy podkreślić, że nie ma podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która oznacza działalność prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9 tej ustawy.

W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt ustaleń faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 analizowanej ustawy może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.

Równocześnie oczywistym jest, że zwykłe wykonywanie przez właściciela prawa własności nie może samo z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Podzielić należy wyrażone w orzecznictwie poglądy, że brak jest podstaw kwalifikowania do pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podejmowanych przez podatnika czynności mieszczących się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mających na celu prawidłowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb rodziny. Działań z zachowaniem normalnych – w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą (por. cyt. wyrok NSA w sprawach II FSK 855/14, II FSK 1423/14 oraz II FSK 379/14).

Przychody uzyskane z planowanej sprzedaży działek nie będą pochodziły ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Skutki podatkowe tych transakcji należy ustalić w oparciu o art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy. Zgodnie z tym przepisem planowana sprzedaż działek wydzielonych z gospodarstwa rolnego nie jest źródłem przychodu z uwagi, że zostanie dokonana po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego (2002), w którym nastąpiło nabycie ww. gospodarstwa przez Wnioskodawcę.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe, ale z innych względów niż Pan przedstawił.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.),

opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c powołanej ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

d)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Użyte w ww. przepisie pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej opiera się na trzech przesłankach:

–zarobkowym celu działalności,

–wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,

–prowadzeniu działalności we własnym imieniu.

Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych. Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 7 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się natomiast cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zatem każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji czy też nie.

Działania podatnika wypełniają definicję działalności gospodarczej w szczególności, gdy podejmuje on pośrednio lub bezpośrednio określone czynności w zakresie sprzedaży nieruchomości (zarówno w fazie przygotowawczej, jak i w okresie realizacji), angażując środki wykraczające poza zwykły zarząd majątkiem prywatnym. Istotne znaczenie, choć nie decydujące, mają również poszczególne elementy zdarzenia będące efektem działań podatnika, np. to w jaki sposób i w jakim celu zostaną nabyte lub wytworzone składniki majątku będące przedmiotem sprzedaży (w drodze zakupu, spadku, darowizny), to czy zostaną nabyte de facto na cele inwestycyjne celem czerpania zysków z najmu lub sprzedaży, czy przede wszystkim na potrzeby osobiste podatnika i jego najbliższej rodziny.

Przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może zatem stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Zakwalifikowanie do źródła przychodu ma istotne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak sposób opodatkowania przychodu, możliwość odliczenia kosztów jego uzyskania, możliwość skorzystania ze zwolnień przedmiotowych itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Przy czym jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

W celu właściwego zakwalifikowania działań podjętych przez Pana do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem działek, o których mowa we wniosku.

Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności:

–działki zostały zakupione z własnych środków w 2017 r. na powiększenie istniejącego gospodarstwa rolnego Pana i Pana żony;

–na działkach tych wykonywał Pan działalność rolniczą: część płodów rolnych była sprzedawana, a część przeznaczona na własne potrzeby i swojej rodziny;

–niska klasa ziemi powoduje, że uprawa tego gruntu jest praktycznie nieopłacalna – zamierza Pan sprzedać te nieruchomości;

–pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek zostaną przeznaczone na bieżące osobiste wydatki oraz na zabezpieczenie bieżących potrzeb życiowych;

–w przeszłości nie sprzedawał Pan innych nieruchomości, w przyszłości nie planuje Pan nabywania nieruchomości w celu ich późniejszej sprzedaży;

–dla działek został uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z inicjatywy gminy – działki te zostały w tym planie przeznaczone pod zabudowę mieszkalną (nie czynił Pan żadnych działań mających na celu uzyskanie takich zapisów);

–nie podejmował Pan i nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań zmierzających do podniesienia wartości działek, nie dokonywał żadnego podziału geodezyjnego działek.

Całokształt czynności wskazuje więc, że sprzedaż działek nie nastąpi w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona „pozarolniczej działalności gospodarczej” w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Brak jest zatem podstaw, aby podejmowane przez Pana czynności kwalifikować jako prowadzenie takiej działalności.

Planowana sprzedaż działek nie będzie przy tym stanowić źródła przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a powołanej ustawy, bowiem zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości gruntowej, a co za tym idzie – nie będzie Pan zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek.

Przy czym upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 analizowanej ustawy należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, czyli od końca 2017 r., nie zaś od daty nabycia gospodarstwa rolnego, w skład którego weszły nabyte w 2017 r. działki.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego(zdarzenia przyszłego) i musi się Pan zastosować do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 9a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).