Interpretacja indywidualna z dnia 24 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.18.2023.2.MH

Nieuznanie sprzedaży udziałów w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr …. za działalność gospodarczą, a tym samym niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. sprzedaży.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowne Panie,

stwierdzam, że stanowisko Pań w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2023 roku wpłynął wniosek wspólny Pań o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania sprzedaży udziałów w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr …. za działalność gospodarczą, a tym samym niepodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ww. sprzedaży. Uzupełniła go Pani jako Zainteresowana będąca stroną postępowania  – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 marca 2023 r. (data wpływu).

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1) Zainteresowana będąca stroną postępowania: ……

2) Zainteresowana niebędąca stroną postępowania: ……..

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Pani ……. (dalej: Właścicielka 1) oraz Pani …… (dalej: Właścicielka 2; dalej łącznie jako Właścicielki) są właścicielkami w udziałach po ½ niezabudowanej nieruchomości gruntowej (dalej: Nieruchomość).

Nieruchomość stanowi położoną w ……… działkę nr …….., obręb …., o powierzchni 1,0851 ha, dla której Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą.

Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (dalej: MPZP) uchwalonym uchwałą Rady Miejskiej z dnia …… nr …… Zgodnie z MPZP Nieruchomość przeznaczona jest pod 9AG - aktywność gospodarczą; bazy logistyczne; obiekty opieki nad dzieckiem; edukacja; infrastrukturę drogową; obiekty infrastruktury technicznej oraz częściowo pod 1KDL - ulice, stacje transformatorowe.

Właścicielka 2 nabyła nieruchomość w drodze umowy sprzedaży w dniu .... 1973 r.

Właścicielka 1 nabyła prawo własności Nieruchomości na podstawie dziedziczenia po ojcu, co zostało stwierdzone prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, z dnia 9 lipca 2019 r. (ojciec Właścicielki 1 będący mężem Właścicielki 2 nabył Nieruchomość do majątku wspólnego małżonków).

Od około 18 lat Nieruchomość pozostaje nieużytkowana. Właścicielki jedynie wykonywały we własnym zakresie drobne prace porządkowe (wycinka w niewielkim zakresie drzew owocowych oraz krzaków, opryski na chwasty). Wcześniej Nieruchomość częściowo wykorzystywana była do uprawy warzyw i owoców na własne potrzeby oraz w celach rekreacyjnych.

W 2006 r. Nieruchomość została podzielona - część działki została wydzielona i wywłaszczona pod budowę Obwodnicy.

Nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia czy też umów o podobnym charakterze.

Właścicielka 1 i Właścicielka 2 nie prowadzą działalności gospodarczej, ani nie są, ani nigdy nie były zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni.

Właścicielki podjęły decyzję o sprzedaży Nieruchomości. Jednakże nie zostały podjęte żadne czynności, ani nie zostały dokonane żadne nakłady mające na celu zwiększenie wartości Nieruchomości, takie jak uzbrojenie terenu czy też jego ogrodzenie.

W związku z uchwaleniem MPZP  Właścicielki wystąpiły z wnioskiem na podstawie art. 37 ust. 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 503 z późn. zm.) o ustalenie wysokości opłaty planistycznej, o której mowa w art. 36 ust. 4 tejże ustawy.

Celem pozyskania potencjalnego nabywcy Właścicielki jedynie we własnym zakresie umieściły w widocznym miejscu na Nieruchomości informację o sprzedaży. Właścicielki nie korzystały ze wsparcia podmiotów pośredniczących przy sprzedaży nieruchomości.

Zamiarem Właścicielek była sprzedaż całej nieruchomości. Jednakże z powodu braku potencjalnych nabywców nabyciem całej Nieruchomości, Właścicielki podjęły decyzję o sprzedaży podmiotowi zainteresowanemu nabyciem jedynie części Nieruchomości.

Planowana transakcja ma dotyczyć sprzedaży wydzielonej w tym celu (podział Nieruchomości) działki o powierzchni ok 0,11 ha (dalej: Działka A). Koszty związane z wydzieleniem ponosić będzie przyszły nabywca. Właścicielki zawrą umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą.

Decyzja o podziale Nieruchomości motywowana jest tylko i wyłącznie możliwością przynajmniej częściowej sprzedaży Nieruchomości. W przeciwnym razie Właścicielki nie byłyby zainteresowane takim działaniem, gdyż z ich punktu widzenia najlepszym rozwiązaniem byłaby jednorazowo sprzedaż całej nieruchomości, bez dokonywania jakichkolwiek dodatkowych działań.

Wynagrodzenie uzyskane ze sprzedaży Działki A Właścicielki planują przeznaczyć do celów prywatnych.

Na pytania Organu zawarte w wezwaniu:

1. Czy nabycie przez Panią i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania działki nr …., o której mowa we wniosku, nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT?
2. Czy ww. transakcja została udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?
3. Czy do dnia sprzedaży działka nr ….. będzie udostępniana przez Panią i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania osobom trzecim, np. na podstawie umów najmu, dzierżawy (w tym na rzecz Nabywcy działki)?
4. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 3 jest twierdząca, to należy wskazać, czy udostępnianie to będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?
5. Czy do dnia sprzedaży Pani i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania poczynicie działania i nakłady w celu przygotowania działki nr ……. do sprzedaży i podniesienia jej wartości? Jeżeli tak, to jakie?
6. W związku z informacją podaną w opisie sprawy: „(…) Właścicielki zawrą umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą. (…), należy wskazać:

a.jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym nabywcą, będą ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedających?

b.czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostaną ustalone warunki, które muszą być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na nabywcę? Jeśli tak, to jakie?

7. Czy przed sprzedażą działki Pani i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania udzieliłyście/udzielicie nabywcy działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących działki, w imieniu Pani i Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania?
8. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 7 jest twierdząca, to należy wskazać:

a.do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Pani i Zainteresowana niebędąca stroną postępowania udzieliłyście/udzielicie pełnomocnictw nabywcy do występowania w imieniu Pani i Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania?

b.jakich czynności dokonał/dokona nabywca do momentu sprzedaży przez Panią i Zainteresowaną niebędącą stroną postępowania działki w związku z udzielonym pełnomocnictwem?

Odpowiedzi na ww. pytania należy udzielić odrębnie w odniesieniu do Pani i odrębnie dla Zainteresowanej niebędącej stroną postępowania.

Wskazała Pani:

1. Nie. Odpowiedź ta wynika z następujących okoliczności:

a.nabycie przez Właścicielkę 2 zostało dokonane poprzez nabycie do majątku wspólnego przez jej męża Nieruchomości w dniu 18 czerwca 1973 r. czyli w czasie, w którym nie obowiązywał w Polsce podatek VAT, zatem czynność ta nie mogła podlegać opodatkowaniu tym podatkiem;

b.nabycie przez Właścicielkę 2 zostało dokonane w drodze nabycia spadku, co również nie jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

2. W związku z odpowiedzią na pytanie nr 1 należy wskazać: nie.
3. Nie.
4. W związku z odpowiedzią na pytanie nr 3, pytanie to jest bezprzedmiotowe.
5. Nie, dokonany zostanie jedynie podział Nieruchomości, ale nie podniesie on wartości działki.
6. Tak, zostaną wskazane następujące warunki:

a.dokonanie podziału nieruchomości,

b.uzyskanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania sprzedaży działki podatkiem VAT.

7. Nie, umowa przedwstępna nie przewiduje tego.
8. W związku z odpowiedzią na pytanie nr 7, pytanie jest bezprzedmiotowe.

Pytanie

Czy planowana sprzedaż przez Właścicielki Działki A stanowić będzie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm., dalej Ustawa o podatku VAT), a tym samym będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: Podatek VAT)?

Stanowisko Pań w sprawie

Zdaniem Właścicielek planowana sprzedaż Działki A nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku VAT, a w efekcie nie będzie podlegać opodatkowaniu Podatkiem VAT.

Uzasadnienie własnego stanowiska

Warunkiem opodatkowania danej czynności (jako np. odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług) podatkiem VAT jest działanie podmiotu ją wykonującej w charakterze podatnika Podatku VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o VAT:

„Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.”

Działalność gospodarcza zdefiniowana została w art. 15 ust 2 Ustawy o VAT:

„Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.”

Dodatkowo w art. 15 ust 3 i 3a Ustawy o VAT wskazano na kategorie czynności nie uznawanych za działalność gospodarczą, przy czym zdaniem Właścicielek nie mają one znaczenia w niniejszej sprawie.

W związku z powyższym w celu ustalenia czy sprzedaż Działki A podlegać będzie opodatkowaniu Podatkiem VAT kluczowe jest ustalenie czy ich sprzedaż stanowić będzie działalność gospodarczą.

W świetle przytoczonej powyżej definicji należy wziąć pod uwagę to czy dana aktywność ma charakter zarobkowy, zorganizowany, powtarzalny i czy w jej ramach podejmowane są aktywne działania, pozwalające na uczestnictwo w obrocie gospodarczym. Tym samym działalność gospodarcza winna cechować się określoną aktywnością charakterystyczną dla działalności przedsiębiorców w ramach profesjonalnego obrotu, która należy odróżnić od zarządu majątkiem prywatnym.

Przepisy dotyczącej Podatku VAT nie dają szczegółowych wytycznych jakie należy brać pod uwagę, dlatego należy posiłkować się orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczącym podobnych przypadków.

Przykładowo w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawie nr C-180/10 wskazano:

„37. Należy dodać, że sama liczba i zakres transakcji sprzedaży dokonanych w niniejszej sprawie nie ma charakteru decydującego. Jak orzekł Trybunał, zakres transakcji sprzedaży nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych (zob. podobnie ww. wyrok w sprawie Wellcome Trust, pkt 37).

38. Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

39. Inaczej jest natomiast w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy VAT.

40. Takie aktywne działania mogą polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych.”

Z powyższego wynika, iż w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości wskazuje się na możliwość sprzedaży nieruchomości zarówno w ramach działalności gospodarczej jak również poza jej zakresem w ramach tzw. zarządu majątkiem prywatnym. Zaś o prawidłowej kwalifikacji winny decydować towarzyszące danej transakcji okoliczności.

Natomiast w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2022 r. (sygn. I FSK 1589/18) stwierdzono:

„Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, które może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu pojedynczych z tych okoliczności.”

Z powyższego orzeczenia wynika bardzo istotny wniosek: o działalności gospodarczej przesądzać musi ciąg określonych czynności tworzących określoną całość. Wynika to z faktu, iż elementem definicji działalności gospodarczej jest jej zorganizowany charakter. Natomiast sam fakt występowania pojedynczych czynności, które mogłyby być wykonywane przez profesjonalny podmiot nie mogą oznaczać, iż dana aktywność stanowić będzie działalność gospodarczą.

Odnosząc powyższe do sytuacji Właścicielek należy wskazać, iż przedstawione okoliczności planowanej sprzedaży Działki A wskazują na to, iż dokonana ona zostanie w ramach zarządu majątkiem prywatnym, a nie w ramach działalności gospodarczej. Wynika to z następujących okoliczności:

a)Nieruchomość nie została nabyta dla celów związanych z jakąkolwiek działalnością gospodarczą i nigdy nie służyła takim celom,

b)Właścicielki nie dokonywały żadnych działań typowych dla profesjonalnych podmiotów w zakresie przygotowania Nieruchomości do sprzedaży takich jak uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie z wnioskiem o opracowanie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,

c)brak prowadzenia aktywnych działań marketingowych (ograniczono się jedynie do zamieszczenia informacji o sprzedaży w widocznym miejscu na Nieruchomości),

d)wynagrodzenie uzyskane ze sprzedaży Właścicielki planują wykorzystać do celów prywatnych.

Jedynym działaniem mającym na celu doprowadzenie do sprzedaży (oprócz umieszczenia informacji o sprzedaży) będzie wydzielenie Działki A. Natomiast zdaniem Właścicielek nie można uznać aby okoliczność ta mogła zmieniać powyższą ocenę. Wydzielenie Działki A ma bowiem na celu doprowadzenie do sprzedaży przynajmniej części Nieruchomości, jeżeli zbycie w całości aktualnie nie jest możliwe ze względu na brak zainteresowanych nabywców. Stanowi zatem racjonalne zarządzanie własnym majątkiem. Pomimo tego, iż podział nieruchomości może potencjalnie być czynnością realizowaną przez podmioty gospodarcze, dokonanie takiej pojedynczej czynności nie może oznaczać, iż w analizowanym przypadku wykonywana będzie działalność gospodarcza.

Przyjęcie przeciwnego wniosku prowadziłoby do uznania, iż zarząd majątkiem prywatnym obejmuje jedynie bardzo ograniczony zakres działań polegających jedynie na czynności zakupu lub sprzedaży danego składnika, z wyłączeniem racjonalnych i uzasadnionych czynności mogących zabezpieczyć sytuację materialną danej osoby. Takie podejście, zdaniem Właścicielek nie znajduje uzasadnienia.

Powyższe podejście znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych. W cytowanym wyżej wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 kwietnia 2022 r. wskazano:

„W pełni zasadnie Sąd pierwszej instancji wskazał, że okoliczność, iż Skarżąca wraz z sąsiadami podjęła czynności mające na celu racjonalne zagospodarowanie jej majątkiem nie czynią z niej jeszcze podatnika podatku od towarów i usług, gdyż nie można wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się swego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, co mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT.”

Podobnie wskazano w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 marca 2018 r. (sygn. III SA/GI 1016/17):

„Jedynym przejawem aktywności strony było wystąpienie o wydanie decyzji o ustaleniu warunków zabudowy (a zatem nie o zmianę planu zagospodarowania przestrzennego), scalenie, a następnie podział gruntów. Okoliczność, iż skarżąca wraz z sąsiadami podjęła te czynności mające na celu racjonalne zagospodarowanie jej majątkiem nie czynią z niej jeszcze podatnika podatku od towarów i usług. Nie można bowiem wymagać, aby osoba fizyczna wyzbywała się swego majątku w możliwe najmniej rentowny i ekonomicznie uzasadniony sposób, aby tylko nie podjąć żadnych czynności zwiększających atrakcyjność czy przeznaczenie gruntu, co mogłoby skutkować uznaniem za podatnika VAT. Założenie przeciwne byłoby nieracjonalne i nieznajdujące oparcia w ustawie. Każda osoba należycie dbająca o własne interesy czyni to z rozwagą i w sposób zapewniający jej osiągnięcie maksymalnych korzyści niezależnie od tego, czy dysponuje majątkiem przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej, czy służącym celom osobistym.”

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Właścicielek, nie powinno budzić wątpliwości, iż sprzedaż Działki A nie będzie nie będzie stanowić działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów Ustawy o podatku VAT, a w efekcie nie będzie podlegać opodatkowaniu Podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Panie przedstawiły we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy:

Należy jednak wskazać, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje,że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Jak wskazano powyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie, w myśl art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE:

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE:

Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie wykonuje czynności opodatkowane, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu sprzedaży udziału w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr ...... podjęły/podejmą Panie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co będzie skutkowało koniecznością uznania Pań za podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Z opisu sprawy wynika, że są Panie właścicielkami w udziałach po ½ niezabudowanej działki nr ......... Nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zgodnie z którym działka przeznaczona jest pod 9AG - aktywność gospodarczą; bazy logistyczne; obiekty opieki nad dzieckiem; edukacja; infrastrukturę drogową; obiekty infrastruktury technicznej oraz częściowo pod 1KDL - ulice, stacje transformatorowe. Nieruchomość nie była wykorzystywana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, ani nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia czy też umów o podobnym charakterze. Właścicielki nie prowadzą działalności gospodarczej, ani nie są, ani nigdy nie były zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni. Właścicielki podjęły decyzję o sprzedaży Nieruchomości. Jednakże nie zostały podjęte żadne czynności, ani nie zostały dokonane żadne nakłady mające na celu zwiększenie wartości Nieruchomości, takie jak uzbrojenie terenu czy też jego ogrodzenie. Celem pozyskania potencjalnego nabywcy Właścicielki jedynie we własnym zakresie umieściły w widocznym miejscu na Nieruchomości informację o sprzedaży. Dokonany zostanie podział Nieruchomości, ale nie podniesie on wartości działki. Koszty związane z wydzieleniem ponosić będzie przyszły nabywca. Właścicielki zawrą umowę przedwstępną z przyszłym nabywcą. Nie udzielą Panie nabywcy działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w sprawach dotyczących działki.

Analiza przedstawionego opisu sprawy w świetle powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, iż w okolicznościach wskazanych w opisie sprawy sprzedaż przez Panie udziałów w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr ...... nie będzie stanowiła działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, gdyż brak jest przesłanek świadczących o takiej aktywności Pań, która to aktywność byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). W tej sprawie nie wystąpi ciąg zdarzeń, które przesądzają, że sprzedaż działek będzie wypełniała przesłanki działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, w rozpatrywanej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że sprzedając udziały w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr ......., Pani jako Zainteresowana będąca stroną postępowania oraz Zainteresowana niebędąca stroną postępowania wystąpicie w charakterze podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzących działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarczy stwierdzić jedynie dostawy towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług.

Zatem sprzedaż udziałów w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr ....., należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W związku z tą sprzedażą, będziecie Panie korzystały z przysługującego Paniom prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. W związku z powyższym, sprzedaż udziałów w działce powstałej w wyniku podziału niezabudowanej działki nr ......... nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Panie przedstawiły i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Odnosząc się do przywołanych przez Panie w uzasadnieniu własnego stanowiska wyroków sądów należy zaznaczyć, że każdy z wyroków zapada na gruncie unikalnego stanu faktycznego, i w zasadzie wyłącznie do niego się ogranicza. Ocena omawianej kwestii, tj. skutków sprzedaży nieruchomości nie jest kwestią uniwersalną, dającą się odnieść do ogólnych okoliczności w analizowanych sprawach, lecz opiera się na wielu przesłankach podnoszonych wyżej przez organ podatkowy i powinna być dokonywana z punktu widzenia każdego odrębnego stanu faktycznego. Specyfika działalności podmiotów jest na tyle różnorodna, że niekiedy nawet podobne okoliczności faktyczne nie spowodują analogicznych konsekwencji prawnopodatkowych, a tym samym nie mogą być tożsamo traktowane.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Pań będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będzie mogła skorzystać Ta z Pań, która zastosuje się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani ...... (Zainteresowana będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2650 ze zm.).