Interpretacja indywidualna z dnia 23 marca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.16.2023.2.MŻ

Sprzedażą będzie objęta Nieruchomość zabudowana, w stosunku do której doszło już do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wynika bowiem z wniosku Sprzedający poniósł nakłady na Budynek przekraczające 30% jego wartości początkowej w 2016 r., co oznacza, że doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia Budynku, który po modernizacji został oddany do użytkowania w lutym 2016 r. Zatem w związku z tym, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem Budynku znajdującego się na Nieruchomości a jego sprzedażą upłynie okres ponad 2 lat, to dostawa tego Budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostaną spełnione warunki wynikające z tego przepisu. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu, na którym ww. Budynek jest posadowiony, co wynika z cyt. wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że planowana Transakcja zakupu Nieruchomości oraz oddzielna Transakcja zakupu wyposażenia znajdującego się w Budynku nie będzie stanowić zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy planowanej Transakcji zakupu Nieruchomości – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

12 stycznia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 9 stycznia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy:

‒nieuznania planowanej Transakcji sprzedaży Nieruchomości oraz oddzielnej Transakacji sprzedaży wyposażenia Budynku znajdującego się na Nieruchomości za zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie nr 1),

‒możliwości zastosowania zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do dostawy Budynku znajdującego się na Nieruchomości (pytanie nr 2),

‒uznania, że Sprzedający nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy w przypadku uznania Transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa (pytanie nr 3),

‒prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia Nieruchomości przez Nabywcę w ramach Transakcji (pytanie nr 4 - sformułowane w nadesłanym uzupełnieniu).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 14 marca 2023 r. (wpływ 17 marca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem wspólnym

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

‒A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

‒B. Spółka Jawna

Opis zdarzenia przyszłego

Zainteresowany będący stroną postępowania (dalej: „Zainteresowany”) planuje dokonać zakupu zabudowanej Nieruchomości. Nieruchomość zabudowana jest jednym budynkiem, w którym znajduje się stacja kontroli pojazdów, myjnia oraz warsztat samochodowy (dalej: „Budynek”).

Zainteresowany planuje również dokonać zakupu wyposażenia znajdującego się w Budynku (sprzedaż ta będzie przedmiotem odrębnej transakcji).

Zainteresowany nie przejmie pracowników Sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy. Zainteresowany nie przejmie również zobowiązań i należności Sprzedającego. Zainteresowany planuje kontynuować działalność prowadzoną dotychczas w Budynku przez Sprzedającego. Zainteresowany planuje zawrzeć umowy o pracę z częścią pracowników zatrudnionych obecnie u Sprzedającego.

Z dniem zawarcia Transakcji nabycia, czy to zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy to składników majątku przedsiębiorstwa, Nabywca nie będzie mógł prowadzić stacji diagnostycznej pojazdów do czasu uzyskania odpowiedniego pozwolenia (odbioru technicznego) od (...) i uzyskania certyfikatu dostępu do ogólnopolskiego rejestru pojazdów. Nie uzyska też tych uprawnień przed zawarciem planowanej Transakcji nabycia.

Budynek został wzniesiony przed 1 grudnia 1998 r., tj. przed datą nabycia przez Sprzedającego. Budynek był przedmiotem modernizacji, której wartość przekroczyła 30% wartości początkowej Budynku. Wartość początkowa przed modernizacją wynosiła (…) zł. Wartość modernizacji, czyli nakłady na część dobudowaną wyniosła (…) zł. Ulepszony Budynek (część dobudowana) został oddany do użytkowania 10 lutego 2016 r.

Sprzedający Nieruchomość jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane. Nabywca Nieruchomości będzie czynnym podatnikiem podatku VAT w dniu nabycia.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Po nabyciu nieruchomości przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania Budynek posadowiony na Nieruchomości będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu)

1.Czy planowana Transakcja zakupu Nieruchomości oraz oddzielna Transakcja zakupu wyposażenia znajdującego się w Budynku stanowić będzie zakup zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy?

2.Czy w przypadku odpowiedzi NIE – na pytanie nr 1 – planowana Transakcja zakupu Nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

3.Czy w przypadku odpowiedzi TAK – na pytanie nr 1 – Sprzedający będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na modernizację Budynku i innych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych o wartość co najmniej 15000 zł, zgodnie z art. 91 ustawy proporcjonalnie do okresu od dnia zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa do upływu okresu korekty (10-letniego dla Nieruchomości i 5-letniego dla innych składników), licząc od roku w którym zostały oddane do użytkowania?

4.Czy w przypadku odpowiedzi NIE – na pytanie nr 2 – w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, Zainteresowany będący stroną postępowania (A. Sp. z o.o.) będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy Nieruchomości w ramach planowanej Transakcji – zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1

W Państwa opinii planowana Transakcja zakupu Nieruchomości i oddzielna Transakcja zakupu wyposażenia znajdującego się w Budynku nie będą stanowić zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Uzasadnienie

Definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa została ujęta w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zgodnie z tą definicją przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W Państwa opinii, planowane Transakcje nie spełniają warunków określonych w przytoczonej powyżej definicji. Zainteresowany nie dokona zakupu przedsiębiorstwa Sprzedającego, nie nabędzie zobowiązań, należności ani ksiąg przedsiębiorstwa. Zainteresowany nie przejmie również pracowników sprzedającego na podstawie art. 23¹ Kodeksu pracy.

Opinię Zainteresowanych potwierdza wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 6 listopada 2019 r. sygn. I SA/Rz 525/19. Sąd ten orzekł, że cyt.: „Na zespół składników materialnych i niematerialnych stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa powinny się składać aktywa trwałe i obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza”.

Zainteresowany nie przejmie pracowników, a zatem planowana Transakcja nie będzie stanowiła zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W stosunku do nieruchomości i spełniania przez nie przesłanek zorganizowanej części przedsiębiorstwa Ministerstwo Finansów wydało 11 grudnia 2018 r. Objaśnienia podatkowe, dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych. W powyższych objaśnieniach Ministerstwo Finansów przedstawiło stanowisko, że przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę, przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji, oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Objaśnienia następnie wskazują kryteria, które muszą być spełnione, aby można było uznać, że zespół składników majątkowych zawiera składniki pozwalające na kontynuowanie działalności gospodarczej zbywcy bez konieczności:

‒angażowania przez nabywcę innych składników majątku, nie stanowiących przedmiotu Transakcji,

‒podejmowania dodatkowych działań faktycznych i prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki.

Ze względu na okoliczność, że:

‒Zainteresowany nie przejmie pracowników Sprzedającego, będzie on musiał zawrzeć oddzielnie umowy z częścią pracowników Sprzedającego,

‒Zainteresowany nie przejmie również zobowiązań i należności Sprzedającego, będzie zatem musiał zawrzeć nowe umowy z dostawcami towarów i usług,

‒z dniem zawarcia Transakcji nabycia, czy to zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czy to składników majątku przedsiębiorstwa, Nabywca nie będzie mógł prowadzić stacji kontroli pojazdów do czasu uzyskania odpowiedniego pozwolenia (odbioru technicznego) od (...) i uzyskania certyfikatu dostępu do ogólnopolskiego rejestru pojazdów,

‒nie uzyska też tych uprawnień przed zawarciem planowanej Transakcji nabycia.

Okoliczności te świadczą, że planowane Transakcje nie spełniają warunków nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazanych w przedmiotowych objaśnieniach, a przede wszystkim definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa z art. 2 pkt 27e ustawy VAT.

Ad 2

W Państwa opinii, Zainteresowanego będącego stroną postępowania i Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania planowana Transakcja nabycia Nieruchomości będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1.dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

2.pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest określenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął od tego momentu czas.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się faktyczne oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi bądź rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części:

‒po ich wybudowaniu lub

‒ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Budynek został wzniesiony przed 1 grudnia 1998 r., tj. przed datą nabycia przez Sprzedającego. Od tego czasu był on przez niego użytkowany. W roku 2016 Budynek został poddany modernizacji. Wartość modernizacji wynosiła 733 939,26 zł. Wartość początkowa Budynku wynosiła 478 558,18 zł, a zatem wartość modernizacji przekraczała 30% JEGO wartości początkowej. W związku z powyższym, pierwsze zasiedlenie Budynku miało miejsce w momencie oddania ulepszonego Budynku do użytkowania, które nastąpiło w lutym 2016 r.

Tym samym, sprzedaż Nieruchomości, w tym Budynku, nastąpi po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia, zatem zastosowanie znajdzie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Ad 3

W Państwa opinii, w przypadku uznania Transakcji za sprzedaż zorganizowanej części przedsiębiorstwa, Sprzedający nie będzie zobowiązany do korekty podatku naliczonego zgodnie z art. 91 ustawy.

Na gruncie Dyrektywy VAT wskazane jest, że jeżeli dane państwo członkowskie uzna, iż wniesienie aportem części majątku nie stanowi dostawy towarów, to wówczas nabywca będzie traktowany jako następca prawny przekazującego.

Powyżej przedstawione wskazanie zostało zaimplementowane do ustawy o VAT.

Art. 91 ust. 9 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 u.p.t.u. jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a więc nie przez Sprzedającego.

W związku z powyższym, Sprzedający nie będzie zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego.

Ad 4

W Państwa opinii, w przypadku, gdy planowana Transakcja zbycia Nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Zainteresowany będący stroną postępowania będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu dostawy Nieruchomości w ramach Transakcji.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Po nabyciu Nieruchomości Zainteresowany będący stroną postępowania będzie wykorzystywał Nieruchomość wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. prowadzenia stacji kontroli pojazdów, myjni samochodowej oraz warsztatu samochodowego. Działalność Zainteresowanego będącego stroną postępowania będzie w tym zakresie opodatkowana podatkiem VAT. Należy ponadto uznać, że nie będzie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Sprzedającego faktury dokumentującej (faktur dokumentujących) dostawę przedmiotu Transakcji.

W związku z powyższym, Zainteresowany będący stroną postępowania będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku wspólnym w zakresie dotyczącym uznania, że planowana Transakcja zakupu Nieruchomości oraz oddzielna Transakcja zakupu wyposażenia znajdującego się w Budynku nie będzie stanowić zakupu zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy planowanej Transakcji zakupu Nieruchomości – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), zgodnie z którym:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1.oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.koncesje, licencje i zezwolenia;

6.patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.tajemnice przedsiębiorstwa;

9.księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Sformułowanie zawarte w zacytowanym art. 55¹ Kodeksu cywilnego „obejmuje ono w szczególności”, pozwala uznać, że definicja wymienia tylko przykładowe elementy przedsiębiorstwa. W rezultacie przedsiębiorstwo może obejmować także inne, niewymienione w tym przepisie składniki, jak również może składać się z niektórych tylko elementów wyliczenia zawartego w art. 55¹ Kodeksu cywilnego.

Kluczowym dla uznania, że przedmiot transakcji stanowi przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego (a co za tym idzie, ustawy o VAT) jest więc to, że stanowi on „zespół” składników materialnych i niematerialnych o cechach „zorganizowania” oraz „przeznaczenia do prowadzenia działalności gospodarczej”.

Potwierdza to art. 55² Kodeksu cywilnego, zgodnie z którym:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo jest nie tylko sumą składników materialnych i niematerialnych, lecz ich zorganizowanym zespołem, tzn. składniki te powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie tylko o zbiorze pewnych elementów. „Czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w znaczeniu przedmiotowym jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości” - wyrok NSA z 27 marca 2008 r. (sygn. II FSK 1896/11).

Zatem, przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e ustawy:

Rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1.istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2.zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3.składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4.zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy, czy zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy uwzględnić ponadto należy następujące okoliczności:

1.zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

2.faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że nie wszystkie elementy tworzące pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji zbycia. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. Urz. UE L 145 str. 1 ze zm.),

W przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Aby zatem ocenić czy w danej, konkretnej sytuacji mamy do czynienia ze zbyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, należy dokładnie przeanalizować zarówno to, jakie składniki majątku będą przedmiotem transakcji, ale także czy istniejące między nimi funkcjonalne zależności pozwolą na kontynuowanie działalności zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy dokonaniu tej analizy pomocne mogą okazać się orzeczenia TSUE.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel Dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Zatem, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Z opisu sprawy wynika, że w ramach planowanej Transakcji Zainteresowany/Kupujący planuje nabyć od Sprzedającego Nieruchomość zabudowaną Budynkiem, w którym znajdują się: stacja kontroli pojazdów, myjnia oraz warsztat samochodowy oraz zamierza nabyć w drodze odrębnej Transakcji wyposażenie znajdujące się Budynku. W ramach tej Transakcji Zainteresowany nie przejmie zobowiązań i należności Sprzedającego, nie przejmie pracowników Sprzedającego i choć planuje kontynuować działalność prowadzoną przez Sprzedającego, to jednak nie będzie mógł prowadzić stacji diagnostycznej pojazdów, bowiem do dnia Transakcji nie uzyska stosownych uprawnień, tj. odpowiedniego pozwolenia (odbioru technicznego) od Transportowego Dozoru Technicznego i certyfikatu dostępu do ogólnopolskiego rejestru pojazdów. Zarówno Sprzedający, jak i Zainteresowany są czynnymi podatnikami podatku VAT, a Budynek posadowiony na Nieruchomości będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy planowana Transakcja sprzedaży na rzecz Zainteresowanego Nieruchomości zabudowanej Budynkiem oraz oddzielna Transakcja sprzedaży wyposażenia Budynku będzie stanowić zbycie przez Sprzedającego zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podkreślić w tym miejscu należy, że możliwość stanowienia przez zbywany zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u Sprzedającego zorganizowany zespół składników gotowy realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po sprzedaży powinno być możliwe kontynuowanie działalności gospodarczej przez Zainteresowanego/Kupującego, w oparciu o przejęte składniki.

Mając to na uwadze należy zgodzić się z Państwem, że w okolicznościach niniejszej sprawy planowana przez Sprzedającego na Państwa rzecz dostawa Nieruchomości zabudowanej Budynkiem oraz dostawa wyposażenia tego Budynku nie będzie stanowiła dostawy zorganizowanej części przedsiębiorstwa, bowiem jak zostało wskazane we wniosku, choć planujecie Państwo kontynuować działalność prowadzoną dotychczas przez Sprzedającego, to jednak nie będziecie mogli prowadzić stacji diagnostycznej pojazdów, bowiem do dnia Transakcji nie uzyskacie Państwo stosownych uprawnień, tj. odpowiedniego pozwolenia (odbioru technicznego) od (…) i certyfikatu dostępu do ogólnopolskiego rejestru pojazdów, a ponadto nie przejdą na Państwa zobowiązania Sprzedającego związane ze zbywanym majątkiem, które są kluczowym elementem determinującym uznanie danego zespołu składników majątkowych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 27e ustawy.

Tym samym w rozpatrywanej sprawie przedmiotem Transakcji zbycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, tylko dojdzie do nabycia przez Państwa poszczególnych składników majątku Sprzedającego, tj. Nieruchomości zabudowanej Budynkiem i wyposażenia znajdującego się w tym Budynku, która to dostawa nie będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, tylko będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Państwa stanowisko w odniesieniu do pytania nr 1 uznaję za prawidłowe.

Państwa wątpliwości, w przypadku wyjaśnienia przeze mnie, że zbywany zespół składników majątkowych nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa dotyczą tego, czy dostawa Nieruchomości zabudowanej Budynkiem będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Odnosząc się do kwestii sposobu opodatkowania gruntów zabudowanych należy wskazać, że dla sprzedaży nieruchomości zabudowanych budynkami, budowlami lub ich częściami ustawodawca przewidział możliwość zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków i budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu – rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku, budowli lub ich części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku budowli lub ich części oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku, budowli lub ich części na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

W tym miejscu należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie dla dostawy opisanej Nieruchomości zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do Budynku miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Z opisu sprawy wynika, że na sprzedawanej Nieruchomości umiejscowiony jest Budynek, w którym znajdują się: stacja kontroli pojazdów, myjnia oraz warsztat samochodowy. Sprzedający nabył Nieruchomość wraz z ww. Budynkiem 1 grudnia 1998 r. Sprzedający poniósł nakłady na modernizację przedmiotowego Budynku przekraczające 30% wartości początkowej Budynku. Ulepszony Budynek (część dobudowana) został przez Sprzedającego oddany po jego modernizacji do użytkowania 10 lutego 2016 r. Ponadto wskazali Państwo, że Sprzedający ww. Budynek wykorzystywał/wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT (tj. prowadzi stację diagnostyczną pojazdów).

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy stwierdzić, że sprzedażą będzie objęta Nieruchomość zabudowana, w stosunku do której doszło już do pierwszego zasiedlenia i od momentu pierwszego zasiedlenia do planowanej sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak wynika bowiem z wniosku Sprzedający poniósł nakłady na Budynek przekraczające 30% jego wartości początkowej w 2016 r., co oznacza, że doszło do ponownego pierwszego zasiedlenia Budynku, który po modernizacji został oddany do użytkowania w lutym 2016 r. Zatem w związku z tym, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem Budynku znajdującego się na Nieruchomości a jego sprzedażą upłynie okres ponad 2 lat, to dostawa tego Budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostaną spełnione warunki wynikające z tego przepisu. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa gruntu, na którym ww. Budynek jest posadowiony, co wynika z cyt. wyżej art. 29a ust. 8 ustawy.

W związku z tym, że planowana Transakcja sprzedaży ww. Nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, to dalsza analiza zwolnień ww. czynności – wynikająca z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy stała się bezzasadna.

Państwa stanowisko w odniesieniu do pytania nr 2 uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Wskazać należy, że w związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, tj. uznania, że przedmiotem planowanej Transakcji zbycia nie będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, odstąpiliśmy od odpowiedzi na pytanie nr 3, na które oczekiwali Państwo odpowiedzi tylko pod warunkiem uznania, iż przedmiotem opisanego we wniosku zbycia będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, a z taką sytuacją nie mamy tu do czynienia.

Także, w związku z uznaniem Państwa stanowiska w zakresie pytania nr 2 za prawidłowe, tj. uznania, że dostawa opisanej we wniosku Nieruchomości zabudowanej Budynkiem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, odstąpiliśmy od odpowiedzi na pytanie nr 4 (odnoszące się do skutków podatkowych w podatku VAT dla Państwa jako Zainteresowanego będącego stroną postępowania), bowiem oczekiwali Państwo odpowiedzi na to pytanie tylko pod warunkiem uznania, iż planowana Transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a z taką sytuacją nie mamy tu do czynienia.

Jednocześnie wskazuję, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywało się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

‒Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

‒Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

‒Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

A. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14 r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).